ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΖΥΓΙΣΜΑ

[rain_ed]

Originally posted by eleni1986
Rain μου καλημερα, το σιγουρο ειναι οτι ολοι ξεσπαμε τα αγχη κ την χαρα μας καπου.. εγω το εκανα στο φαγητο, παντα.. επαιρνα καλους βαθμους φαγητο, εκλαιγα, φαγητο.. ειχα μια ροπη. Αλλα μεγαλωνοντας, εβλεπα κ βλεπω οτι ειναι κατι που δεν θελω, που οταν αδυνατιζω μου αρεσω περισσοτερο, αρα γιατι δεν αλλαζω;;;

Καλησπέρα Ελένη τότε μάλλον είναι αυτό που είχα ακούσει σε κάποιο κέντρο διατροφής, ότι δεν εκφράζουμε τα συναισθήματά μας (τα καταπιέζουμε) και έτσι το ρίχνουμε στο φαγητό. Πιστεύω ότι δεν αλλάζεις όπως κι εγώ το ίδιο και πολλοί άλλοι άνθρωποι και εδώ στο φόρουμ λόγω ότι δεν έχουμε μάθει να εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας, ίσως μας λείπει λίγο και η κοινωνικότητα - με σωστούς ανθρώπους πάντα, όχι σαν αυτούς που μας βρίζουν. Αλλά άντε να τους βρεις. Γι' αυτό το φόρουμ με βοηθάει λίγο γιατί τα άτομα εδώ που έμπαιναν όπως κι εσύ ήθελαν να βοηθήσουν, έμπαινα λίγο τον Οκτώβρη Νοέμβρη και κατάφερα και έχασα σχεδόν 10 κιλά. Πρέπει να νοιαζόμαστε για τους εαυτούς μας, να μην κάνουμε ψυχαναγκαστικές σκέψεις και όσο συναναστρεφόμαστε με άτομα που μας ρίχνουν τόσο εμείς να ανεβάζουμε τους εαυτούς μας για να υπάρχει μια ισορροπία. Απλώς μας έχει πάρει από κάτω πιστεύω και αντί να αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να λυπάται, να χαίρεται, καταπνίγουμε τα συναισθήματά μας. Που είμαστε εμείς; Όλα για τους άλλους;

Originally posted by Μαντάμ σου σου
Rain μου , νομίζω οτι δεν υπάρχει μία εξήγηση για όλους εμάς που έχουμε ροπή προς το φαγητό , κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Αλλά γενικώς πιστεύω οτι απλά έχουνε μπει σε ένα φαύλο κύκλο με δίαιτες και γιο γιο κτλ και έχουμε χάσει λίγο τον προσανατολισμό μας. Τώρα γιατί ο καθένας σε πρώτη φάση πήρε κιλά , ε άνθρωποι είμαστε συμβαίνει. Θα συμφωνήσω με μπατερφλαι όλοι οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες κ όλοι προσπαθούν κάτι να ξεπεράσουν. Πιστεύω οτι η λύση δεν είναι να αυτοτιμωρούμαστε κ να πιέζουμε τον εαυτό μας στα άκρα αλλά σιγά σιγά κ ένα ένα βηματάκι τι φορά να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε χωρίς να κάνουμε φόκους μόνο στα κιλά.

Συμφωνώ Μαντάμ σου σου μου με όλα αυτά, αλλά ξέρεις τι; Ζούμε στην εποχή που οι άνθρωποι και ειδικά οι γυναίκες (στην περίπτωση των παραπάνω κιλών) δεν έχουν "αξία" αν δεν είναι μορφωμένοι, αν έχουν παραπάνω κιλά, αν είναι "άσχημοι", αν είναι άστεγοι κτλ, ακόμα και αν αυτοί έχουν πλούσιο εσωτερικό κόσμο ή έτυχαν 1000 στραβά και δεν κατάφεραν να "καταξιωθούν".
Στην περίπτωσή μας, που έχουμε αυτά τα παραπάνω κιλά αν όλοι σου λένε πάχυνες ή σε κοιτάνε στην κοιλιά ή σε ρωτάνε αν είσαι έγκυος ή αν κάποιοι άντρες σε απορρίπτουν με τη μία, τι μπορείς να κάνεις; Αν σε πάρει από κάτω πάει τέλειωσε....Εμένα αυτό μου έχει συμβεί όπως φαντάζομαι και στην Ελένη και σε άλλους εδώ στο φόρουμ, ίσως γιατί δεν είναι το μόνο πρόβλημά μας το φαί, αλλά άντε να αντιμετωπίσεις εκτός όλων των άλλων προβλημάτων που έχεις, τον ρατσισμό του περίγυρου λες και είμαστε ένα κομμάτι κρέας και όχι άνθρωποι με καρδιά και μυαλό. Τα γράφω όλα αυτά μπας και τα διαβάζουν κάποιοι και ευαισθητοποιηθούν που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να λένε "χοντρέ", "χοντρή", "κοίτα πως έγινες", "δεν μου αρέσεις εμφανισιακά" και πολλά άλλα τέτοια. Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αστεία σε κάποιους, αλλά ο ρατσισμός και το bullying έχουν φτάσει ανθρώπους από την κατάθλιψη έως και την αυτοκτονία, και δεν είναι ωραίο. Τα λέω και για να τα σκέφτομαι σε περίπτωση που οι άλλοι δεν θέλουν να αλλάξουν να αλλάξουμε εμείς και στάση απέναντί τους και τρόπο διατροφής έχοντας κίνητρο να χάσουμε τα κιλά ώστε να κλείσουν κάποια στόματα.

[eleni1986]

Rain μου εχω βιωσει τον ρατσισμο οταν ημουν παιδι.. στην προσωπικη μου ζωη ειμαι μια χαρα, με τον αντρα μου που ναι μεν θελει να αδυνατισω αλλα ποτε δεν μου εδειξε να μην με θελει η οτιδηποτε αλλο.. κ στην δουλεια, δεν βιωσα ρατσισμο.. αλλα νιωθω βαρια γιατι σε αυτα τα κιλα ειχα χρονια να υπαρξω, ημουν παντα απο 95 εως 104.. οποτε οταν ειδα το 110 επαθα σοκ....

[Blossom]

Μόνο σε 'μενα η λέξη 'βρίζουν' ακούγεται πολύ βαριά;
Εννοώ, άλλο να σε κρίνουν αυστηρά ή ακόμη να σε 'μαλώνουν' με γλυκό τρόπο...

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε βρίζει, και αν το κάνει, καλό είναι να γίνει σοβαρή συζήτηση
για τα άσχημα συναισθήματα που προκαλεί.

Όσον αφορά την απώλεια βάρους, προσωπικά πείθομαι όλο και περισσότερο πως το πιο σημαντικό
για να χάσουμε τα κιλά και να τα διατηρήσουμε είναι η πίστη στον εαυτό μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ή έχουν αντιμετωπίσει ΔΔ χάνουν με τον καιρό την πίστη στον εαυτό τους,
και φοβούνται πως δεν είναι αρκετά δυνατοί για να αντεπεξέλθουν σε ένα υγιεινό πρότυπο διατροφής.

Σίγουρα χρειάζεται και πείσμα βέβαια, και προσπάθεια. Τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή.

Εύχομαι σε όλες καλή πίστη και δύναμη!

Συγγνώμη αν τα γράφω συνοπτικά, αλλά και εγώ από το κινητό μπαίνω και δυσκολεύομαι.

Φιλιά!

[MissButterfly]

Originally posted by eleni1986
Rain μου εχω βιωσει τον ρατσισμο οταν ημουν παιδι.. στην προσωπικη μου ζωη ειμαι μια χαρα, με τον αντρα μου που ναι μεν θελει να αδυνατισω αλλα ποτε δεν μου εδειξε να μην με θελει η οτιδηποτε αλλο.. κ στην δουλεια, δεν βιωσα ρατσισμο.. αλλα νιωθω βαρια γιατι σε αυτα τα κιλα ειχα χρονια να υπαρξω, ημουν παντα απο 95 εως 104.. οποτε οταν ειδα το 110 επαθα σοκ....

συγνωμη ησουν παντα πανω απο 90 κιλα και εγινε κατι φοβερο να παρεις λιγα κιλα? συμφωνω με τις βρισιες κι εμενα μου χτυπησε ασχημα, νομιζα το ειπες για να δωσεις βαρυτητα. Κυριολεκτουσες?

[eleni1986]

Λιγα ειναι 20 κιλα απο τα 90;;; αντι να χανω επαιρνα.. αυτο εννοω, οτι δεν ειχα περιθωρια.. το αντιθετο. Ναι το εννοουσα, για το καλο μου βεβαια απο την οικογενεια μου, αλλα οσο να ναι με πικραινει.

[MissButterfly]

συμφωνω κι επαυξανω με οσα ειπαν οι κοπελες και ειδικα η blossom!
Διαβασε τα βρε καλη μου Ελενη...
Κοριτσια απο το κινητο εχει καποια εφαρμογη? ειναι πολυ πολυ δυσκολο να διαβαζω τα μηνυματα απο κινητο, να γραψω μπορω κουτσα στραβα. πρεπει να μπαινω απο υπολογιστη αλλιως δεν.
Κανω κατι λαθος? Σαν να ειναι μακροστενο το φορουμ τα μηνυματα για κινητο.

[MissButterfly]

Originally posted by jasmine93
Ευχαριστώ Miss Butterfly.Κοντά είναι και τα 110 κιλά, ένα κιλό κάτω το έχεις άνετα με λίγη προσπάθεια.
Και εγώ κορίτσια μου πάντα στο φαγητό ξεσπούσα για ότι και να μου συνέβαινε.Καλά είμαι και λαίμαργη γενικά και παίρνω και εύκολα βάρος λόγω γονιδίων.Και τα τελευταία χρόνια είχα και μία σχέση και είχα κλειστεί μέσα στο σπίτι και έτρωγα συνέχεια.Αλλά εδώ και λίγο καιρό που χώρησα νιώθω καλύτερα.Έχω αποκτήσει κοινωνική ζωή βγαίνω περπατάω γυμνάζομαι και πάνε τα πρώτα 6 μιση κιλά και όλοι μου λένε ότι φαίνομαι πολύ ανανεωμένη.Και έρχονται και άλλα.

ειναι που τα ειχα παρει τοσο ευκολα, αερα, με αλλαγη ενος χαπιου, και μου τη βαραει που χανονται τοσο δυσκολα...τι να πω τεσπα.
Αυτα ειναι τα ωραια! Ετσι να ακουμε ομορφα πραγματα και ονειρα και σχεδια!
Παμε μπροστα!

[aurora84]

Πιστεύετε η απώλεια βάρους αρκεί για να αλλάξουμε συνήθειες?Είμαι άνθρωπος που η κατάθλιψη με οδηγεί στο φαγητό και το φαγητό στην κατάθλιψη.Δεν αστειεύομαι.Τα προβληματα μου τα ξεσπάω εκεί και τα αποτελέσματα με κάνουν ακόμα χειρότερα.Οπότε σκεφτόμουν μήπως για να γίνει σωστή δουλειά απαιτείται η βοήθεια ψυχολόγου.Εγώ το αποφάσισα για μετά το Καλοκαίρι αλλα δε μιλάω προσωπικά αλλά γενικά.Οι περισσότεροι είμαστε δύσκολα οικονομικά αλλά μήπως είναι κάτι αναγκαίο μαζί με τη διατροφή?Θα ήθελα τις απόψεις σας.

[MissButterfly]

αλλο καταθλιψη αλλο θλιψη...ενας ψυχιατρος θα σε βοηθησει να ξεκαθαρισεις και να αντιμετωπισεις την οποια κατασταση αν χριζει βοηθειας.
Πιστευω οτι πρωτα αλλαζουμε συνηθειες και μετα ερχεται η απωλεια βαρους. Δεν καταλαβα τι ακριβως ρωτας και αν σε καλυψα. Καλο βραδυ <3

[eleni1986]

Πως να αντισταθεις σε ολα αυτα τα ωραια που υπαρχουν;;;; βραστα λαχανικα εφαγα για βραδυ....

[Μαντάμ σου σου]

Originally posted by rain

Originally posted by Μαντάμ σου σου
Rain μου , νομίζω οτι δεν υπάρχει μία εξήγηση για όλους εμάς που έχουμε ροπή προς το φαγητό , κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Αλλά γενικώς πιστεύω οτι απλά έχουνε μπει σε ένα φαύλο κύκλο με δίαιτες και γιο γιο κτλ και έχουμε χάσει λίγο τον προσανατολισμό μας. Τώρα γιατί ο καθένας σε πρώτη φάση πήρε κιλά , ε άνθρωποι είμαστε συμβαίνει. Θα συμφωνήσω με μπατερφλαι όλοι οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες κ όλοι προσπαθούν κάτι να ξεπεράσουν. Πιστεύω οτι η λύση δεν είναι να αυτοτιμωρούμαστε κ να πιέζουμε τον εαυτό μας στα άκρα αλλά σιγά σιγά κ ένα ένα βηματάκι τι φορά να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε χωρίς να κάνουμε φόκους μόνο στα κιλά.

Συμφωνώ Μαντάμ σου σου μου με όλα αυτά, αλλά ξέρεις τι; Ζούμε στην εποχή που οι άνθρωποι και ειδικά οι γυναίκες (στην περίπτωση των παραπάνω κιλών) δεν έχουν "αξία" αν δεν είναι μορφωμένοι, αν έχουν παραπάνω κιλά, αν είναι "άσχημοι", αν είναι άστεγοι κτλ, ακόμα και αν αυτοί έχουν πλούσιο εσωτερικό κόσμο ή έτυχαν 1000 στραβά και δεν κατάφεραν να "καταξιωθούν".
Στην περίπτωσή μας, που έχουμε αυτά τα παραπάνω κιλά αν όλοι σου λένε πάχυνες ή σε κοιτάνε στην κοιλιά ή σε ρωτάνε αν είσαι έγκυος ή αν κάποιοι άντρες σε απορρίπτουν με τη μία, τι μπορείς να κάνεις; Αν σε πάρει από κάτω πάει τέλειωσε....Εμένα αυτό μου έχει συμβεί όπως φαντάζομαι και στην Ελένη και σε άλλους εδώ στο φόρουμ, ίσως γιατί δεν είναι το μόνο πρόβλημά μας το φαί, αλλά άντε να αντιμετωπίσεις εκτός όλων των άλλων προβλημάτων που έχεις, τον ρατσισμό του περίγυρου λες και είμαστε ένα κομμάτι κρέας και όχι άνθρωποι με καρδιά και μυαλό. Τα γράφω όλα αυτά μπας και τα διαβάζουν κάποιοι και ευαισθητοποιηθούν που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να λένε "χοντρέ", "χοντρή", "κοίτα πως έγινες", "δεν μου αρέσεις εμφανισιακά" και πολλά άλλα τέτοια. Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αστεία σε κάποιους, αλλά ο ρατσισμός και το bullying έχουν φτάσει ανθρώπους από την κατάθλιψη έως και την αυτοκτονία, και δεν είναι ωραίο. Τα λέω και για να τα σκέφτομαι σε περίπτωση που οι άλλοι δεν θέλουν να αλλάξουν να αλλάξουμε εμείς και στάση απέναντί τους και τρόπο διατροφής έχοντας κίνητρο να χάσουμε τα κιλά ώστε να κλείσουν κάποια στόματα.

Συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες κ πίστεψε δεν ξέρεις πόσες φορές έχω περάσει αυτά που περιγράφεις κ μάλιστα σε λιγότερο βάρος. Ο κόσμος είναι κακός κ αυστηρός. Σκέψου όμως οτι είχες ενα παιδί υπέρβαρο και όλοι το κοροιδεύανε. Τι θα έκανες? Θα του έλεγες χάσε βρε άχρηστο γουρούνι κανά κιλό ή θα το παρακινούσες με αγάπη κατανόηση τρυφερότητα κ υπομονή να βρει τελικά τις ισορροπίες του? Στο λέω γιατί χρόνια ολόκληρα φερόμουν στον εαυτό μου(κ ακόμα το κάνω ) με κάκιστο τρόπο.

[jasmine93]

Originally posted by MissButterfly

Originally posted by jasmine93
Ευχαριστώ Miss Butterfly.Κοντά είναι και τα 110 κιλά, ένα κιλό κάτω το έχεις άνετα με λίγη προσπάθεια.
Και εγώ κορίτσια μου πάντα στο φαγητό ξεσπούσα για ότι και να μου συνέβαινε.Καλά είμαι και λαίμαργη γενικά και παίρνω και εύκολα βάρος λόγω γονιδίων.Και τα τελευταία χρόνια είχα και μία σχέση και είχα κλειστεί μέσα στο σπίτι και έτρωγα συνέχεια.Αλλά εδώ και λίγο καιρό που χώρησα νιώθω καλύτερα.Έχω αποκτήσει κοινωνική ζωή βγαίνω περπατάω γυμνάζομαι και πάνε τα πρώτα 6 μιση κιλά και όλοι μου λένε ότι φαίνομαι πολύ ανανεωμένη.Και έρχονται και άλλα.

ειναι που τα ειχα παρει τοσο ευκολα, αερα, με αλλαγη ενος χαπιου, και μου τη βαραει που χανονται τοσο δυσκολα...τι να πω τεσπα.
Αυτα ειναι τα ωραια! Ετσι να ακουμε ομορφα πραγματα και ονειρα και σχεδια!
Παμε μπροστα!

Σε καταλαβαίνω απολύτως και εγώ παίρνω εύκολα κιλά και τα χάνω τόσο δύσκολα.
Παλιά ήμουν και εγώ πάνω από 100 κιλά γύρω στα δεκαέξι μου.Και θυμάμαι πήγα σε ενδοκρινολόγο και μου είπε ότι έχω κάποιο θέμα με την ινσουλίνη και ότι δεν παίζει να χάσω ποτέ τα κιλά.Στεναχωρήθηκα πολύ αλλά το αγνόησα και συνέχισα κανονικά την προσπάθεια.Τελικά και κιλά έχασα - είχα φτάσει 60 κιλά κάποια στιγμή- και οι εξετάσεις όταν τις ξαναέκανα ήταν μια χαρά.Πείσμα θέλει και θα τα δούμε τα αποτελέσματα έστω και αργά.

[eleni1986]

Συμφωνω με την jasmine. Ολοι χάνουν οταν περιορίσουν τις υπερβολές. Ισως αργα. Ισως πιο γρηγορα, αλλα ολοι.

[rain_ed]

Ελένη μου σε καταλαβαίνω...........

Παιδιά δεν είναι υπερβολή αυτά που λέει η Ελένη........Έκανα παρέα με κάποιον που με έλεγε κωλόχοντρη συνέχεια, και δεν είχα άλλες παρέες και δεν ήθελα να μείνω μόνη μου και τον έκανα παρέα, μου 'λεγε κι άλλα πολλά αλλά τελοσπάντων, κάποιοι που είχα ερωτευτεί δεν με θέλαν για τα κιλά, και άλλα πολλά τέτοια, μου 'χουν δημιουργήσει ψυχολογικά όλοι ότι αξίζω μόνο αν είμαι αδύνατη αλλά αυτό αντί να μου δίνει κίνητρο να αδυνατίσω με ρίχνει ακόμη πιο πολύ στο φαί λόγω κακής ψυχολογίας. Οι άλλοι μπορεί να γίνουν πάρα πολύ κακοί αν θέλουν, και λόγω ζήλιας ίσως.....
Έκανα παρέα με κάποια κάποτε που μου έλεγε ότι όλες οι χοντρούλες έχουν ωραίο πρόσωπο, ίσως και να μας ζηλεύουν κιόλας, γι'αυτό και να μας λένε χοντρούς κτλ.

[eleni1986]

Rain επειδη το εχω σκεφτει αρκετα αυτο το θεμα, θα σου πω το εξης κ θελω να το σκφτεις. Οταν μας κανουν παρατηρησεις ανθρωποι απο την οικογενεια μας, οι οποιοι μας αγαπουν, νοιαζονται κ ανησυχουν, ξερεις οτι το κανουν απο αγαπη κ ενδιαφερον. Οταν ομως πηγαινα κ εγω καπου, κ ατομα που ισως με εβλεπαν πρωτη φορα, οι καποιοι γειτονες στους γονεις μου, τους επιαναν κ τους ελεγαν γιατι δεν αδυνατιζει, η κ σε εμενα, συνειδητοποιησα οτι ολοι αυτοι ουτε με ηξεραν καλα ουτε με αγαπουσαν, ηθελαν απλως να παραγκωνισιυν τα δικα τους προβληματα κ ελαττωματα για να δωσιυν εμφαση στα ελατωματα των αλλων κ να νιωσουν οι ιδιοι καλα με τον εαυτο τους. εαν εχεις ακομα τετοια ατομα στο περιβαλλον σου, εισαι υπευθυνη απο εδω κ περα.. η μονη υπευθυνη.