Originally posted by singlemother
Επειδή είμαι 43, το έχω παλέψει με κάθε τρόπο. Και διατροφές κάθε είδους και πολλή γυμναστική και ψυχανάλυση και ομάδες. Ωραία όλα αυτά. Με βοήθησαν να καταλάβω πολλά πράγματα για τον εαυτό μου και τον τρόπο που λειτουργώ. Δεν μπορώ όμως να νιώθω ότι στερούμαι για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλοι γύρω μου τρώνε φυσιολογικά. Εγώ όταν τρώω "φυσιολογικά" παχαίνω, ακόμα και χωρίς ατασθαλίες. Δεν μπορώ πια να χτυπιέμαι 2 ώρες την ημέρα στο γυμναστήριο, δεν έχω ούτε το χρόνο, ούτε την αντοχή, ούτε τη διάθεση, εάν το θες. Θέλω μια βοήθεια στην προσπάθειά μου και η ιδέα ότι ο δακτύλιος θα είναι εκεί, νομίζω ότι θα με κρατάει για να μην ανεβοκατεβαίνω 30κιλα και 40κιλα.
εφοσον το εχεις ψαξει τοσο πολυ οσο μας λες, εφοσον ο οργανισμος σου αντιδρα οπως μας λες και δεν του αρκει μια κανονικη διατροφη αλλα συνεχης στερηση, εφοσον η διαθεση σου ειναι οπως μας λες μετα απο ολα αυτα, συμφωνω...
με την ευχη μου...

εγω δεν ειμαι της γνωμης οτι καποιος πρεπει να επιμενει αν ο τροπος που εχει βρει δεν τον κανει χαρουμενο, αν δεν τον συνηθισει και περναει καλυτερα ετσι(οπως πχ με μια διατροφη με πολλες βιταμινες , λιγοτερες θερμιδες, περισσοτερη δραστηριοτητα αλλα οχι 2ωρο κοπανημα στο γυμναστηριο), αν τελικα νοιωθει οτι ζει μια στερημενη ζωη...πιστευω οτι πρεπει να κανουμε άλλαγες που να μπορουν να γινουν τροπος ζωης, αλλα με αυτες να αδυνατιζουμε. αν δεν μπορει να γινει ετσι, συμφωνω με οποιαδηποτε αλλη μεθοδο διαλεξει κανεις.

μια ερωτηση μονο. αυτο το "οταν τρως φυσιολογικα , παχαινεις" το εψαξες καθολου? ειναι ολα καλα με τις ορμονες σου?οπως επισης, αναρωτιεμαι μηπως απο τις πολλες διαιτες εχεις ζαλισει τον μεταβολισμο σου. εχεις δοκιμασει να αυξησεις τις πρωτεινες?