Βουλιμία...σκέτη

[Elena_ed]

Χαιρετώ όλους στο φόρουμ!
Το ανακάλυψα τυχαία σήμερα ενώ έψαχνα μήπως βρω τρόπους αντιμετώπισης της βουλιμίας.
Κατ'αρχήν ένα ΜΠΡΑΒΟ για την ίδρυσή του και ΚΟΥΡΑΓΙΟ για όλους αυτούς που προσπαθούν καθημερινά να βοηθηθούν.
Η μορφή βουλημίας που έχω, φτάνει μέχρι να καταναλώσω την όποια τροφή βρω, και σταματάει εκεί! Δεν επιδιώκω δηλαδή να κάνω εμετό (πράγμα που ίσως θα ήταν καλύτερο μιας και μπορεί να γλίτωνα τον οργανισμό μου από την τρομερή προσπάθεια να χωνέψει τα όσα έχω φάει).
Ξέρω καλά οτι βουλιμία μου είναι νευρικής φύσης και προέρχεται απο κατάθλιψη που μου προκάλεσε ορμονική θεραπεία και σοβαρή ερωτική απογοήτευση... Το σώμα μου σαφώς, έχει αλλάξει απο την κατακράτηση υγρών και την κακή διατροφή μου. Προσπαθώ με δικές μου μεθόδους (πχ. αν έχω φάει πολύ μια μέρα, να φάω πολύ λίγο την επόμενη) να απαλλαγώ απο τα παραπάνω κιλά μου. Αυτό το πετυχαίνω με μεγάλη δυσκολία, αλλά η σχέση μου με το φαγητό νιώθω πως ΔΕΝ είναι υγειής. Για να μην πολυλογώ, οι περισσότεροι στο φόρουμ μιλούν για ψυχολογική υποστήριξη. Αν κάποιος προσπαθεί μόνος του να ξεπεράσει τη βουλιμία, υπάρχει κάποιος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει; Μήπως αυτό δεν είναι η καλύτερη λύση; Δεν είναι οικονομικό το πρόβλημά μου, απλά θα ήθελα να προσπαθήσω και μόνη μου.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων και ελπίζων να μην ήμουν κουραστική!

[sonia_ed]

Έλενα καλωσήρθες στο φόρουμ!!
Νομίζω ότι ίσως ένα πρώτο βήμα θα ήταν να δεις τι αισθάνεσαι την ώρα που παθαίνεις την κρίση... και πριν και μετά.... το να αναγνωρίσεις τα συναισθήματα σου εκείνη την ώρα νομίζω θα σε βοηθήσει πολύ!
Ότι χρειαστείς είμαστε εδώ!!

[KLEONIKI_ed]

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΛΕΝΑ
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΜΠΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΡΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΥΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ. ΠΙΣΩ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ...
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΕΜΕΝΑ Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ..ΕΚΕΙΝΗ ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑΣ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ ΣΙΤΙΣΤΗΣ (ΑΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ο ΟΡΟΣ) ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΜΙΣΟΥΣ.ΟΜΩΣ ΕΝΩ ΕΧΩ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΕΝΤΟΥΤΟΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ.
ΘΕΩΡΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΥΜΝΑΣΤΩ ΣΤΟ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ (ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕΝΑ ΦΥΣΗΜΑ ΑΝΕΜΟΥ ΞΑΝΑΓΥΡΝΑΝΕ ΣΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ), ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ....
ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ!!

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by Elena
Χαιρετώ όλους στο φόρουμ!
...........
Ξέρω καλά οτι βουλιμία μου είναι νευρικής φύσης και προέρχεται απο κατάθλιψη που μου προκάλεσε ορμονική θεραπεία και σοβαρή ερωτική απογοήτευση... Το σώμα μου σαφώς, έχει αλλάξει απο την κατακράτηση υγρών και την κακή διατροφή μου. Προσπαθώ με δικές μου μεθόδους (πχ. αν έχω φάει πολύ μια μέρα, να φάω πολύ λίγο την επόμενη) να απαλλαγώ απο τα παραπάνω κιλά μου. Αυτό το πετυχαίνω με μεγάλη δυσκολία, αλλά η σχέση μου με το φαγητό νιώθω πως ΔΕΝ είναι υγειής. Για να μην πολυλογώ, οι περισσότεροι στο φόρουμ μιλούν για ψυχολογική υποστήριξη. Αν κάποιος προσπαθεί μόνος του να ξεπεράσει τη βουλιμία, υπάρχει κάποιος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει; Μήπως αυτό δεν είναι η καλύτερη λύση; Δεν είναι οικονομικό το πρόβλημά μου, απλά θα ήθελα να προσπαθήσω και μόνη μου.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων και ελπίζων να μην ήμουν κουραστική!

Καλως την Ελενα
Και βεβαια μπορεις να προσπαθησεις και μονη σου, αλλα οχι, δεν ειναι ουτε η καλυτερη ουτε η χειροτερη λυση....
η καλυτερη λυση ειναι αυτη που θα σε βοηθησει να ζησεις μια ζωη σαν αυτη που θελεις για τον εαυτο σου....
ποια ειναι αυτη η λυση?????
θα πρεπει να την βρεις εσυ....
μας λες ομως οτι ειχες ενα προβλημα καταθλιψης μετα απο καποια γεγονοτα και μια ορμονικη θεραπεια. εχει ληξει το προβλημα αυτο? γιατι αν δεν εχει ληξει, αυτο θα πρεπει να αντιμετωπισεις γιατι οπως ειπες και ειδες, αυτο εφερε κι αλλα προβληματα...και οχι δεν ειναι καθολου κακο να ζητας βοηθεια για να μπορεσεις να νοιωσεις καλυτερα. ειναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ....

ακομα να σου πω, οτι ψυχολογικη υποστηριξη δεν ειναι μονο η βοηθεια των ειδικων (παρολο που και οι ειδικοι δεν ειναι ολοι κατσαπλιαδες, εχουν βοηθησει πολυ κοσμο..), ειναι και η βοηθεια των ανειδικευτων...η βοηθεια των φιλων σου, η βοηθεια ανθρωπων που ενδιαφερονται για σενα, ακομα κι αυτο που κανουμε εδω μεσα μονο απο επιθυμια να γινουμε καλυτεροι και να βοηθησουμε και τους αλλους,ψυχολογικη υποστηριξη ειναι..
καποιος "δρομος" με την εννοια που το λες δεν υπαρχει για να λυσουμε το προβλημα μας μονοι μας...παιρνεις το γιαταγανι και αρχιζεις ν ανοιγεις μονος σου δρομο στη ζουγκλα...αυτο κανω κι εγω μεχρι τωρα, και καθολου δε δεσμευομαι οτι δεν θα συμβουλευτω συντομα και καποιον ειδικο...το σκεφτομαι πολυ σοβαρα, αν και ειμαι περηφανη να πω οτι εχω κανει καποια βηματα μονη μου...

η επαφη με το φορουμ νομιζω οτι μπορει να σε βοηθησει στο να δεις και τους προβληματισμους αλλων ανθρωπων πανω στο προβλημα σου...ισως αυτο ανοιξει καποιους δρομους σκεψης η αντιμετωπισης και σε σενα...εμενα με βοηθησε..οπως και η επικοινωνια με καποια απο τα ατομα εδω..
ευχομαι να σου συμβει κι εσενα και να βρεις γρηγορα την ακρη για να λυσεις τα προβληματα σου..
αν θελεις μας λες και την ηλικια σου :)

[Elena_ed]

sonia:
Ίσως η συμβουλή σου είναι η μόνη που ακολουθώ ενστικτωδώς. Τα αισθήματά μου ποικίλλουν. Μερικές φορές τα γράφω. Δυσκολεύομαι ιδιαίτερα (στην αντιμετώπιση της βουλιμίας) όταν νιώθω μοναξιά και έλλειψη κατανόησης...

KLEONIKI:
Ανήκω στις περιπτώσεις που το σώμα φαίνεται αρμονικό, αλλά μέσα του παλεύει με τον ψυχαναγκασμό.
Ευχαριστώ που μου είπες την εμπειρία σου. Συμφωνώ απόλυτα στο οτι μαζί με το να μαθαίνεις να προσπαθείς, πρέπει να μαθαίνεις και το να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι. Επίσης, πιστεύω πως όλοι εμείς οι ομοιοπαθείς, αλλά και όποιοι ταλαιπωρούνται από αντίστοιχες "κατάρες", έχουν ταυτόχρονα και μια ευκαιρία παραπάνω να ασκηθούν στην αυτογνωσία και τη συνειδητότητα.

2sweet2b4go10:
Η ορμονική μου θεραπεία έχει τελειώσει, αν και περιμένω να μου έρθει περίοδος εδώ και πολύ καιρό και έχω την εντύπωση πως αυτό ίσως ευθύνεται για κάποια παραπάνω κιλά μου. Είμαι σε στάδιο σωματικής και ψυχολογικής ανάρρωσης γιαυτό και είμαι ακόμη ευάλωτη στην αντιμετώπιση του προβλήματός μου. Σίγουρα δεν πιστεύω πως η βοήθεια είναι κακό, γιαυτό και την αναζήτησα εως και στο διαδίκτυο!
Δεν ξέρω κατα πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι φίλοι και οι γονείς, μιας και οι μεν με αντιμετωπίζουν περιπαιχτικά και οι δε μάλλον βοηθούν με λάθος τρόπο. Δεν απορρίπτω τη βοήθεια ειδικού, απλά θέλω να την αναζητήσω όταν νιώσω την ιδιαίτερη ανάγκη.
Νόμίζω πως το φόρουμ με τις ιδέες και τα βιώματα των συμμετασχόντων θα βοηθήσει αρκετά.
Επίσης είμαι 20 :-)

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by Elena
......
Η ορμονική μου θεραπεία έχει τελειώσει, αν και περιμένω να μου έρθει περίοδος εδώ και πολύ καιρό και έχω την εντύπωση πως αυτό ίσως ευθύνεται για κάποια παραπάνω κιλά μου. Είμαι σε στάδιο σωματικής και ψυχολογικής ανάρρωσης γιαυτό και είμαι ακόμη ευάλωτη στην αντιμετώπιση του προβλήματός μου. Σίγουρα δεν πιστεύω πως η βοήθεια είναι κακό, γιαυτό και την αναζήτησα εως και στο διαδίκτυο!
Δεν ξέρω κατα πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι φίλοι και οι γονείς, μιας και οι μεν με αντιμετωπίζουν περιπαιχτικά και οι δε μάλλον βοηθούν με λάθος τρόπο. Δεν απορρίπτω τη βοήθεια ειδικού, απλά θέλω να την αναζητήσω όταν νιώσω την ιδιαίτερη ανάγκη.
Νόμίζω πως το φόρουμ με τις ιδέες και τα βιώματα των συμμετασχόντων θα βοηθήσει αρκετά.
Επίσης είμαι 20 :-)

οταν ρωτησα αν εχει τελειωσει το προβλημα που ανεφερες , ειχα στο μυαλο μου την καταθλιψη και οχι τοσο το ορμονικο...αν δεν εχει περασει νομιζω οτι πρεπει να το δεις, χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν θα κανεις παραλληλα προσπαθειες και για το θεμα της σχεσης με το φαγητο..

οταν ειπα για τους ανθρωπους που ενδιαφερονται για σενα, δεν ειχα καθολου κατα νου τους γονεις,αν και, εχεις δικιο, ειναι λογικο να παει εκει το μυαλο καποιου...
προσωπικα, θεωρω οτι οι γονεις ειναι συνηθως στο κεντρο καθε τετοιου προβληματος (σε μενα ηταν παντως) οποτε και ελαφρως ακαταλληλοι να συμμετεχουν στην λυση του.....
κι εμενα η περιπτωση μου ειναι σχεδον οπως περιεγραψε η Κλεονικη την δικη της, ισως γιαυτο και να μου ταιριαζει τοσο ο τροπος σκεψης της και τα συμπερασματα στα οποια εχει φτασει...

οσο για τους φιλους, σε καταλαβαινω και λυπαμαι για την σταση τους, ειστε βεβαια κι αρκετα νεαροι, εσυ ισως εισαι πιο ωριμη γιατι αντιμετωπισες προβληματα , εκεινοι ισως εχουν αυτη τη σταση γιατι αυτα που συζηταμε δεν τα εχουν ουτε καν ακουστα...

οι δικοι μου φιλοι δεν θα με περιεπαιζαν αν το συζητουσα, αλλα ελαχιστοι μπορουν να βοηθησουν...
βλεπεις χρειαζονται και αρκετες γνωσεις , που εμεις αποκτησαμε παθαινοντας.....

ετσι αντι να βρουν αυτοι τι θα κανουν για να με βοηθησουν , τους βαζω ΕΓΩ και χωρις να τους ενημερωσω, στον ρολο της βοηθειας που θελω απο αυτους....δλδ....παιρνω και δινω επικοινωνια, ενδιαφερον, διασκεδαση, ευχαριστηση, που φαινομενικα ειναι ασχετα, αλλα στην ουσια ΠΟΛΥ σχετικα με το θεμα μας...

βλεπεις, ενα πολυ σημαντικο κομματι της ιστοριας, ειναι το τι προσπαθεις να καλυψεις-αντικαταστησεις με την σχεση με το φαγητο, και οι "αλλοι" ειναι ενα απο αυτα τα "τι"....

[KLEONIKI_ed]

SWEET!
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥ. ΨΑΧΝΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ, ΝΑ ΜΕ ΨΑΧΝΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ Μ ΕΠΑΡΑΠΟΝΟ. ΠΑΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΓΛΙΣΤΡΗΣΩ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΦΑΛΗ ΘΕΣΗ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ , ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΟΥ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕ. ΝΑΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ. ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΩ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
ΞΕΡΕΙΣ, Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΘΕΣΗ, ΑΥΤΗ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΠΟΘΩ, ΕΛΚΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΧΕΣΗ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΜΗΤΡΙΚΗ, ΜΕ ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΠΡΙΝ ΤΗΣ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ...!
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ , ΣΑΝ ΘΥΜΩΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ, ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΟΥΝ , ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΔΕΙΞΩ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ.VICIOUS Ε?ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΡΙΜΟ ΚΑΙ "ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ",
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ "ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ"

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by KLEONIKI
SWEET!
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥ. ΨΑΧΝΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ, ΝΑ ΜΕ ΨΑΧΝΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ Μ ΕΠΑΡΑΠΟΝΟ. ΠΑΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΓΛΙΣΤΡΗΣΩ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΦΑΛΗ ΘΕΣΗ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ , ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΟΥ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕ. ΝΑΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ. ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΩ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
ΞΕΡΕΙΣ, Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΘΕΣΗ, ΑΥΤΗ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΠΟΘΩ, ΕΛΚΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΧΕΣΗ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΜΗΤΡΙΚΗ, ΜΕ ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΠΡΙΝ ΤΗΣ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ...!
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ , ΣΑΝ ΘΥΜΩΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ, ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΟΥΝ , ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΔΕΙΞΩ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ.VICIOUS Ε?ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΡΙΜΟ ΚΑΙ "ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ",
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ "ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ"

Χαιρομαι Κλεονικη :)
ξερεις, αυτο που περιεγραψες παραπανω ειναι η φυσικη μου ταση....ακριβως οπως το ειπες...
ενας ρολος που κινουνταν απο σκασμενο παιδι που περιμενει να μαντευουν οι αλλοι τις επιθυμιες του, μεχρι βασιλισσα στον θρονο της που περιμενει εκδηλωσεις λατρειας επιβραβευοντας με ενα νευμα ικανοποιησης...(μαντεψε ποιοι επαιζαν τους ρολους στο παρελθον)

ωσπου μια μερα, μετα απο ενα δυσκολο διαστημα που μου ειχαν συμβει ΠΟΛΛΑ, με ειχε πιασει το παραπονο κι εμενα κι ετυχε να το πω σε ενα πολυ δικο μου ατομο και η φραση που μου ειπε , με ξυπνησε: "μα καλα, γιατι βαζεις τον εαυτο σου σε θεση να σε διαλεγουν?γιατι δεν διαλεγεις εσυ?"

και ετσι ξεκουνηθηκα...
και σκεφτηκα οτι τελικα ουτε για περηφανεια προκειται, ουτε μεντιουμ ειναι οι αλλοι να ξερουν οτι παρα τις 100 προσκλησεις που απορριφθηκαν πρεπει να επανελθουν με την 101η, η οτι οταν λες:"δεν χρειαζομαι τιποτε " στην πραγματικοτητα εννοεις"αλλα εσυ παιρνε με συνεχεια για να δεις μηπως καποτε σε χρειαστω" η οτι οταν εξαφανιζεσαι με τις βδομαδες και τους μηνες, δεν τους εχεις γραμμενους ολους απλα περνας "κατι"....ουτε τιποτε απο ολα αυτα που ειχα στο μυαλο μου......
απλα εβαζα τον εαυτο μου στην παθητικη κατασταση του να περιμενω να με διαλεξουν......
σταση που ειχα και σε αλλα θεματα στην ζωη μου....

οταν συνειοδητοποιησα αυτο, συνειδητοποιησα και κατι αλλο περιεργο... οτι πολλες φορες, ηθελα στην πραγματικοτητα να μεινω μονη αλλα για καποιον λογο ηθελα να φταινε οι αλλοι....
τωρα οταν μενω μονη , ξερω καλα οτι ειναι γιατι εγω το επελεξα, ειτε αυτο μου βγει σε καλο ειτε αν τελικα το μετανοιωσω και μιζεριασω...

[Elena_ed]

Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να ορίζεις τις σχέσεις σου και να παίνρεις απο την κάθε μια αυτό που χρειάζεσαι.
Το βρίσκω όμως δύσκολο γιατί είμαι άτομο με ανασφάλειες που επηρρεάζεται από τη συμπεριφορά και τη στάση των άλλων. Δεν ξέρω ακριβώς τι θα με βοηθούσε σαυτή την περίπτωση οπότε δεν ξέρω και τι ακριβώς να ζητήσω από τους γύρω μου. Η κατάθλιψη νομίζω πως μου έχει περάσει

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by Elena
Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να ορίζεις τις σχέσεις σου και να παίνρεις απο την κάθε μια αυτό που χρειάζεσαι.
Το βρίσκω όμως δύσκολο γιατί είμαι άτομο με ανασφάλειες που επηρρεάζεται από τη συμπεριφορά και τη στάση των άλλων. Δεν ξέρω ακριβώς τι θα με βοηθούσε σαυτή την περίπτωση οπότε δεν ξέρω και τι ακριβώς να ζητήσω από τους γύρω μου. Η κατάθλιψη νομίζω πως μου έχει περάσει

δεν μπορεις να παιρνεις παντα αυτο που θες απ τους αλλους, μπορεις ομως να βρεις τι ειναι αυτο και να το διεκδικησεις...
οπως μπορεις να βρεις τι ειναι αυτο που θες απο τον εαυτο σου και να το διεκδικησεις...

το να τα καταφερεις ειναι μια πορεια την οποια ισως καποτε ολοκληρωσεις σε καποιο ικανοποιητικο βαθμο ..
κι εγω ειμαι ατομο με ανασφαλειες, κι εγω επηρρεαζομαι πολυ απ τους αλλους, προσπαθω ομως να βρω την ακρη μεσα απο αυτο και να ισορροπησω...

δεν ξερω τι μπορει να σε βοηθησει εσενα σε σχεση με τους αλλους, αυτο που βοηθαει εμενα ειναι, η επικοινωνια...
απλα πραματα δηλαδη... το να εχω ειλικρινεις συζητησεις μαζι τους, το να απολαμβανουμε κοινες εμπειριες μαζι, απο μια ταινια, ενα ποτο μεχρι μια εκδρομη η μια ερωτικη επαφη...

[Elena_ed]

Έχεις δίκιο. Εκτιμώ την ειλικρίνεια και μαρέσει όταν ζω τέτοιες στιγμές με τους γύρω μου. Η αλήθεια είναι οτι μέχρι στιγμής δεν έμπαινα καν στον κόπο να το κάνω, νιώθοντας μεγάλη απαισιοδοξία για οποιαδήποτε βοήθεια αλλά και επειδή προσπαθούσα να το παλέψω μόνη μου χωρίς να εξαρτηθώ αργότερα από κάποιον τρίτο και νιώσω ακόμη πιο αδύναμη.
Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Ότι ο εγωισμός μου προκειμένω να με προστατέψει απ'το να πληγωθώ, με κάνει να κλείνομαι στον εαυτό μου, θέλοντας όμως ταυτόχρονα να με αναζητήσει κάποιος... Θα βάλω το κεφάλι κάτω και θα προσπαθήσω την ώρα των κρίσεων μου να ψάξω κάποιας μορφής επικοινωνία με τους γύρω μου.. Δεν έχω και πολλές επιλογές

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by Elena
Έχεις δίκιο. Εκτιμώ την ειλικρίνεια και μαρέσει όταν ζω τέτοιες στιγμές με τους γύρω μου. Η αλήθεια είναι οτι μέχρι στιγμής δεν έμπαινα καν στον κόπο να το κάνω, νιώθοντας μεγάλη απαισιοδοξία για οποιαδήποτε βοήθεια αλλά και επειδή προσπαθούσα να το παλέψω μόνη μου χωρίς να εξαρτηθώ αργότερα από κάποιον τρίτο και νιώσω ακόμη πιο αδύναμη.
Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Ότι ο εγωισμός μου προκειμένω να με προστατέψει απ'το να πληγωθώ, με κάνει να κλείνομαι στον εαυτό μου, θέλοντας όμως ταυτόχρονα να με αναζητήσει κάποιος... Θα βάλω το κεφάλι κάτω και θα προσπαθήσω την ώρα των κρίσεων μου να ψάξω κάποιας μορφής επικοινωνία με τους γύρω μου.. Δεν έχω και πολλές επιλογές

εχω περασει κι εγω απο τετοια φαση Ελενα...
για αρκετο καιρο μαλιστα...

διεπιστωσα ομως οτι οταν βγηκα προς τα εξω και επικοινωνησα με τους ανθρωπους τα πραγματα ηταν πολυ καλυτερα και ειναι ολο και καλυτερα..
οπως διεπιστωσα και οτι, το οτι δεν χρειαζομαι τους ανθρωπους γιατι πρεπει να στηριζομαι μονο σε μενα ωστε να μην μεινω ποτε μονη χωρις την θεληση μου, ηταν μονο στο μυαλο μου....

εγω σε συμβουλευω να το κανεις ακομα κι επιβεβλημενα καποια φορα, να βγεις ν ανοιχτεις και θα δεις οτι θα αρχισει να λειτουργει...