ΓΙΑΤΙ?

[KLEONIKI_ed]

Είμαι σε μια κακη φάση. Σαν να εχω χάσει τη δύναμή μου, σαν να εχω χάσει τον ρύθμο στην προσπάθειά μου.Αισθάνομαι καθημερινά ολο και περισσοτερο "κουρασμενη" σωματικά, και με το ζόρι και επειδη εχω πληρώσει συνεχίζω να πηγαίνω γυμναστικη ( βεβαια γυρνάω ανανεωμένη αλλα αυτο κρατάει για λίγο).Εχω βάλει 3,3κιλά απο πέρυσι την Ανοιξη και φοβάμαι οτι μάλλον θα κινηθω προς τα πάνω και οχι προς τα κάτω μια και δεν μπορώ να ακολουθήσω κανένα διατροφικό πρόγραμμα.
Βαριέμαι τους φίλους και ταυτόχρονα αναρωτιέμαι που κρυφτηκανε και δε δίνουν σημεία ζωής. Προσπαθώ να αποτυπώνων οτι τρώω γιατι αυτο παρατηρησα οτι με βοηθάει αλλα και αυτο δεν το κανω.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ...
Σαν να χάνω τη δυναμή μου και απο κει που είμαι στραμμένη προς τα μέσα με τα δόντια σφιγμένα και προσπαθώ , οταν μιλαω σε αλλους και ανοιγομαι , οταν με καταλαβαίνουν , χαλαρώνω και σταματαω να προσπαθω.
Εχω αναγκη για να πολεμάω αποτελεσματικα να ειμαι κλεισμένη στον εαυτο μου, μόνη, σαν θηρίο.?!
ΤΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟ?

[free]

δεν σας ξερω καλα γιατι ειμαι απο τα νεοτερα μελη..μην ανησυχεις κλεονικη μου..και εγω το ιδιο πα8αινω αλλα συνεχιζω να προσπα8ω..συνεχιζω να πιστευω πως υπαρχει και για μενα ζωη εκει εξω..εγω φοβαμαι να την ανακαλυψω..μην χανεις αδικα τα χρονια σου.πιστευω οτι9 ηδη ολοι εμεισ εχουμνε χασει πολλα χρονια απο την ζωη μας..η ζωη ειναι ενα τιποτα αλλα τιποτα δεν αξιζει οσο η ζωη..8α το λεω και 8α το ξαναλεω ωσπου να το πιστεψω και γω η ιδια..η ζωη 8ελει αγωνα και παλη..τα δικα μας προβληματα παχουσ, βουλιμιας κ.τ.λ φανταζουν αξιοπεριεργα και μηδαμινα για καποιους αλλους αν8ρωπουσ που πε8αινουν απο ασιτια στην αλλη ακρη της γης..ασ σεβαστουμε αυτες τις ψυχες και ασ παρουμε κουραγιο απο αυτα τα ατομα..8α προτιμουσαν να ητανε παχια παρα να πε8αινουν απο την πεινα..μην απογοητευεσαι απλα σκεψου οτι υπαρχουν πολυ πολυ χειροτερα...και εγω αυτα προσπα8ω να συνειδητοποιησω και να ξεφυγω απο αυτη την στασιμοτητα και το κλεισιμο εδω και τοσο καιρο..κουραστηκα..επιμενω ομως...ειλικρινα, σκεψου λιγο τα λογια μου. δεν ειναι λογια αερα..εχω πονεσει πολυ και μεχει βασανισει σε ΤΕΡΑΣΤΙΟ βαθμο το 8εμα των κιλων..φιλακια!

[2sweet2b4go10_ed]

εκτος απο την δυστυχια, υπαρχουν και οι ΑΠΛΕΣ κακες μερες.
ειτε ειναι μεμονωμενες ειτε ειναι μερικες μαζεμενες.
ειτε οφειλονται στις ορμονες μας που καθε λιγο τρελαινονται και μας αποτρελαινουν, ειτε γιατι ...ΕΤΣΙ!
και τοτε ολα ειναι μαυρα και ματαια και καμια καλη σκεψη δεν μπορει να μας ανακουφισει...
οι επιτυχιες μας γινονται αορατες, οι αποτυχιες μας γινονται βουνα και καμια εφικτη λυση δεν φαινεται στον οριζοντα...
οι φιλοι εξαφανιζονται γιατι δεν ειμαστε ικανοι να αγαπηθουμε κι οχι γιατι τους εχουμε διωξει εμεις, ο νεος ερωτας κοιμαται τον υπνο του δικαιου, κι ενα γεματο ψυγειο ειναι παντα εκει για παρεα...

εμενα αυτο που με ανακουφιζει ειναι η σκεψη οτι θα περασουν οι κακες μερες οπως εχει ξανασυμβει πολλες φορες και τοτε η ζωη θα φαινεται να εχει νοημα και παλι..

[2sweet2b4go10_ed]

Δυστυχως κι εγω κανω πολλα πραγματα πιο επιτυχημενα "μονη σαν το θηριο"....
ισως γιατι ενας τροπος να επιβιωσει κανεις αξιοπρεπως κι οχι σαν κακομοιρος με ενα τετοιο προβλημα, ειναι να μπορει να γινεται πραγματικο θηριο για να τα βγαλει περα στην ζουγκλα που γινεται η ζωη του με αυτο...
ισως αυτη την λειτουργια επαναλαμβανουμε και τωρα...
γιατι ενα θηριο δεν μπορει να αντιδρασει καλα οταν προσπαθουν να το χαιδεψουν...ειναι μια συμπεριφορα που δεν εχει μαθει...
επιβιωνει στα δυσκολα και στην μοναξια και διαλυεται οταν νοιωσει επαφη...τεσταρει την προελευση της επαφης αυτης...
"ειμαι εγω, το θηριο, εισαι σιγουρος οτι ενδιαφερεσαι για μενα? θα ενδιαφερεσαι κι αν αρχισω να μοιαζω παλι με το θηριο που ημουν?για να δω...."

[2sweet2b4go10_ed]

καθε φορα που κλαιω διαβαζοντας οσα μοιραζονται τα ατομα εδω μεσα μαζι μας, ακομα και πραγματα που γραφω εγω καμια φορα, συνειδητοποιω ποσο πολυς πονος υπαρχει ακομα μεσα μου εξαιτιας του Θεματος...
δεν τελειωνει πουθενα αυτος ο πονος?

[marg_ed]

Kανατε καμμια φορα εξετασεις αιματος για θυροειδη η για αναιμια;Και τα δυο αυτα προκαλουν ατονια και καταθλιψη.Πολλες φορες καποιος ειναι χρονια καταθλιπτικος για να καταληξει καποια στιγμη να δει οτι η του ελειπε σιδηρος η απλα επρεπε να ρυθμισει τον θυροειδη του.Πριν βγαλετε συμπερασματα καντε μια επισκεψη σε καποιον ενδοκρινολογο

[KLEONIKI_ed]

Ευχαριστώ.
CLOSING TIME με TOM WAITS

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by marg
Kανατε καμμια φορα εξετασεις αιματος για θυροειδη η για αναιμια;Και τα δυο αυτα προκαλουν ατονια και καταθλιψη.Πολλες φορες καποιος ειναι χρονια καταθλιπτικος για να καταληξει καποια στιγμη να δει οτι η του ελειπε σιδηρος η απλα επρεπε να ρυθμισει τον θυροειδη του.Πριν βγαλετε συμπερασματα καντε μια επισκεψη σε καποιον ενδοκρινολογο

εγω εχω κανει εξετασεις μαρτζ
λιγο παλιοτερα, αλλα στην ιδια κατασταση ημουν...απλα λιγο παχυτερη...
απο υγεια, σκαω