Results 1 to 4 of 4
-
20-04-2007, 12:33 #1
- Join Date
- Apr 2007
- Posts
- 21
Πιάστε τον Ταυρο (μέσα σας) από τα κέρατα !!!
Γειά σας και πάλι,
Ελπίζω να μην γίνομαι κουραστική και ξενέρωτη με το θέμα, όμως θέλω καιγω να μοιράσω τις σκέψεις μου μαζί σας, μιάς και απο τους δικούς μου ανθρώπους κανένας δεν μπορεί και ούτε θέλει να καταλάβει πόσοο δύσκολο είναι να πάρεις ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ!
Η ιερή εκεινη στιγμή που μας έρχεται όταν μόνο εκείνη θέλει, χωρίς προειδοποιηση, είναι απρόβλεπτη, γιατι δεν έρχετε ποτέ όποτε το επιδιώκουμε.
Είμαι ένας άνθρωπος με πολυ αδύναμο χαρακτήρα όσον αφορά την διατροφή, όπως πολλοι απο εσάς έχω απογοητευσει αμέτρητες φορές τον εαυτό μου, απο το στόμα μου και απο τις σκέψεις μου έχουν περάσει απειρες φορές οι σκέψεις του ότι απο αυριο θα ξεκινήσω σοβαρά να χάσω κιλά και να τρέφομαι σωστά.
Η πράξη όμως όλων αυτών δεν είναι καθόλου έυκολη, θέλει μέγάααααααααλη δυναμη ψυχής και αποφασιστηκότητα για να γίνει.
Από πέντε χρονών ζώ με το κομπλεξ της εμφάνισης μου, τα άλλα παιδάκια με κοροιδευαν και έτσι κλείστηκα και έγω στο καβούκι μου, έχοντας την επιθυμία να είμαι αόρατη παντού και να μην θέλω να τραβώ την προσοχή κανενός για να γλυτώσω τον σχολιασμό για την εμφάνηση μου.
Ποτέ δεν το έβαλα κάτω, μέσα στα όνειρά μου ποτέ δεν με αποδέχτηκα με το περίσιο βάρος μου και έτσι κατάντησα τις νύχτες και όποτε έκλεινα τα μάτια μου να με φαντάζομαι αδύνατη, αλλά μόλις με εβλεπα στον καθρέφτη αντίκριζα την πραγματικότητα.
Πάντοτε συνέδεα τις κρίσεις πολυφαγία μου με κάποια δικαιολογία του τύπου.. Είναι Χριστούγεννα, είναι Πάχσα, Είναι διακοπές, είμαι στεναχωρμένη, κλπ. Όμως στην πραγματικότητα είμαι έρμαιο της γευσης, της λιγούρας και της αδυναμίας, σε συνδυασμό με την συνήθεια και την τάση για τημωρία του εαυτού μου.
Αισθάνομαι σαν ναρκωμανής, το φαγητό είναι σαν τα ναρκωτικά , μάλιστα έχουν βγέι κάποιο γιατρόι που παραδέχονατι ότι κάποιες τροφές είναι εθιστικές όπως το άμυλο και η ζάχαρη.
Νόμίζω πως έχω τρομερό εθίσμο σε ορισμένες τροφές.
Μετά απο όλη αυτήν την πολυλογία (σας ζάλησα), θέλω να καταλήξω ότι κάτι πρέπει να κάνω καιγω για τον εαυτό μου.
Κάτι πρέπει να κάνετουμε όλοι μας για τον εαυτό μας.
Σας Προσκαλώ να καταθέσετε τις σκέψεις σας για την προσπάθεια που κάνετε (και ας μην είναι τέλεια) και να βρούμε όλοι μαζί κίνητρα να ξεκινήσουμε την σωστή διατροφή και σύνεπώς να χάσουμε βάρος, ή απλά να μίλόυμε για τα προβλήματα μας. Πρέπει να βγούμε απο το καβούκι μας έχουμε πολλά να ζήσουμε ακόμα και δεν πρέπει να μας επίσκίαζει πλέον το θέμα του βάρούς.
Έγω απο αυριο κάνω το μεγάλο βήμα που το έχω καθύστερήσει χρόνια τώρα. Ξεκινάω να πιάσω τον Ταύρο απο τα κέρατα
Το μυαλό μου εννοώ!
Παιδια ευχηθείτε μου καλή επιτυχία το χρειάζομαι.
Θέλω να το κάνω και θα το κάνω! όμως βαθειά μέσα μου φοβάμαι μήπως απογοητευσω τον εαυτό μου και παλι μετά απο λίγο καιρό. Μακάρι να τα καταφέρω!
Το σύνθήμα μου είναι:
Και άν πέσω, πάλι θα σηκωθώ!!!!!
- 20-04-2007, 20:41 #2
- Join Date
- Mar 2007
- Posts
- 510
Αισθάνομαι σαν ναρκωμανής, το φαγητό είναι σαν τα ναρκωτικά , μάλιστα έχουν βγέι κάποιο γιατρόι που παραδέχονατι ότι κάποιες τροφές είναι εθιστικές όπως το άμυλο και η ζάχαρη.
Νόμίζω πως έχω τρομερό εθίσμο σε ορισμένες τροφές.
Αυτα ακριβως σκεφτομουν οταν δν μπορουσα κ γω να ξεφυγω απο αυτη τη κατασταση.
.
Το κλικ δοθηκε τελειως τυχαια..Απλα μια μερα ετοιμαζομουν να βγω και μολις τελειωσα την ετοιμασια με κοιταξα στον καθρεφτη και ειπα στον εαυτο μου..:Θεε μου εισαι πολυ ομορφη!Το ιδιο βραδυ δεχτηκα παρα πολλα κοπλιμεντα και αν θελεις,οσο ματαιοδοξο κ αν ακουγεται αυτο, σκεφτηκα οτι ειναι κριμα να χαραμιζομαι με αυτα τα κιλα να με ταλαιπωρουν.
.
Εχω υπαρξει αδυνατη.Μαλλον οχι αδυνατη.Καχεκτικη.Παντα ημουν καχεκτικη(50-55 κιλα με 1.71 υψος)Στερημενη...Περνουσα τις μερες μ με 3ωρα προπονησης με ενα κομματι κρεας και μαρουλια.Οταν λοιπον επαθα το ατυχημα και εμεινα στο κρεβατι ,οταν η μονη μ συντροφια για πολυ καιρο ηταν οι φιλοι μ και η τηλεοραση απεκτησα εναν νεο φιλο..Το φαγητο...Αγγιξα τα 90 κιλα!Ποια εγω;;;Η γυμνασμενη,η ομορφη,αυτη π παντα ακουγε μονο καλα λογια...Και ομως ,μ πηρε πολυ καιρο να συνηδητοποιησω την κατασταση.Ελεγα οτι θα ξεκινησω διαιτα και σε 1-2 μηνες θα ειμαι οπως παλια...Ωραιο ανεκδοτο ε;Ξεκινουσα διαιτα τη Δευτερα και την Τεταρτη ειχα ηδη καταναλωσει τεραστιες ποσοτητες φαγητου.Κρυφα!Παντα κρυφα!Ημουν πια ερμαιο του στομαχιου μου...Εκοψα κ τη κορτιζονη και κει αρχισαν τα ωραια..Νευρα,καταθλιψη,αυπν ιες..και που ξεσπουσαν ολα αυτα;Στο φαγητο!!
.
Γνωριμες καταστασεις ε;Το ξερω...Μα ομως η προσπαθεια που εχω ξεκινησει τωρα μετραει πανω απο 30 μερες.Ποτε δν ειχα ακολουθησει πανω απ0 3-4 μερες ενα προγραμμα.Δεν εχω βαλει γλυκο στο στομα μου,τρωω απο ολες τις τροφες προσεκτικα μαγειρεμενες και γυμναζομαι οσο μπορω και προλαβαινω.Ξερω οτι τωρα θα τα καταφερω...Εχω στηριξη.
.
Και μν νομιζεις οτι ολα αυτα ειναι ευκολα!Μεσα σε αυτο το καιρο ειχα 2 κρισες βουλιμικες οι οποιες αντιμετωπιστικαν με 1-2 φετες ψωμι με λιγο μελι και πολυ νερο...Και τις 2 φορες ομως ενιωσα δυνατη που δεν κυλησα!
.
Χριστε μου!!!!Νιωθω οτι μιλαω σαν ναρκωμανης!Και ομως,ενα ειδος απεξαρτησης δν ειναι και αυτο;
.
Εχω χασει τα πρωτα 6 κιλα και συνεχιζω.Ξερω οτι ολο το καλοκαιρι θα ειμαι σε διαιτα αλλα μονο που σκεφτομαι τον εαυτο μου στα κανονικα μου κιλα,να νιωθω χαλαρη και ανετη με το σωμα μου,να φοραω ο,τι μ αρεσει παιρνω θαρρος...Το ξαναπα..ισως να ακουγεται ματαιοδοξο ολο αυτο αλλα πραγματικα εμενα μ δινει δυναμη...
.
Ουφ,2 λογια πηγα να πω και κοιτα τι σεντονι εγραψα...Συγγνωμη αν σας κουρασα με τη πολυλογια μου...
.
Μην αφηνετε μια ηττα να σας διωξει απο το στοχο σας..Οπως ειπες Κριστι και συ σηκωνεσαι κ συνεχιζεις.Μονο στο χερι σου ειναι να τα καταφερεις και μονο απο σενα εξαρταται...
.
Καλη δυναμη..ειμαι σιγουρη οτι μετα απο αυτο π περναω εχω παρει ενα γερο μαθημα απο τη ζωη.
.
Υ.Γ.Ενα μεγαλο ευχαριστω στην free..Βαγγελιτσα μου,εισαι το στηριγμα μου να το ξερεις,σ'αγαπω πολυ και με εχεις βοηθησει αφανταστα.Και να ξερεις δν ξεχνω την υποσχεση μου!G.O.V.!
.
Καλη δυναμη σε ολους μας-Πιστεψτε στον εαυτο σας!!
20-04-2007, 23:09 #3
- Join Date
- Mar 2007
- Location
- Μακεδονια
- Posts
- 1,047
Καλησπερα .Το θεμα που ξεκινησες christi80 ειναι λιγο πολυ για ολους η ιστορια της ζωης τους.
Επιγραμματικα:Η ιστορια ξεκινησε στα 10 χρονια μου απο μια ασθενεια,και επειδη ημουν ενα παρα πολυ αδυνατο παιδι θεωρησε καλο ο γιατρος να με φορτωσει κορτιζονη.Μεσα σε 2 μηνες κερδισα 40 κιλα.ΤΑ ΠΡΩΤΑ!!!
Ξεκιναει ενας αγωνας απο τα 10 μου με διαιτες και μεχρι τα 18 μου καταφερνω και τα κανω 85 τα κιλα.ΣΕ αυτα τα χρονια τελειωνει ενα δημοτικο σχολειο με τους συμμαθητες οταν ηθελαν να με πειραξουν να λεν τα αντερα τους.οτι μπορειται να φανταστειτε.Και εγω οποτε εκλαιγα μαζι παντα ετρωγα.Και συγγενεις να λενε :πρεπει να χασει ομως παιδι ειναι ακομα θα ριξει μποι!!!
Στο γυμνασιο ξεκιναει η πρωτη μερα πρωτη ωρα με την γυμναστρια να λεει :πως τρεχεις ετσι σαν γουρουνι!!! ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ!!με στιγματισε ολα τα μαθηματικα μου χρονια!Απο 12 χρονων μεχρι σημερα φοραω μονο μαυρα,μονο παντελονια,μονο μακριες η καμια κοντομανικη μπλουζα σιγουρα μεχρι τον αγκωνα,ολα φαρδια.Ποτε ραντα ποτε αμανικο,ποτε ρουχο στο νουμερο μου ,παντα πιο φαρδυ.Συνεχιζω ναΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΩΩ πλεον ομως μονο κρυφα.
Βγαινει ενα λυκειο λιγο πολυ τα ιδια ,ομως μια Μαρινα ΤΟΣΟ ΘΥΜΩΜΕΝΗ ,τοσο ΣΚΛΗΡΗ ,που δεν αφηνε μυγα στο σπαθι της,που δεν ανεχεται τις ματιες τυπου οικτου.Μια Μαρινα που πλεον δεν ΚΛΑΙΕΙ!!ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΕΙ και να τα κραταει ολα μεσα της.Δεν ελεγε σε κανεναν τιποτα.ΤΩΡΑ ΜΟΝΟ ΕΤΡΩΓΕ!!
Φευγω για σπουδες και μεχρι να τελειωσω αλλαζω σχεδον ριζικα χαρακτηρα γιατι συνηδητοποιω οτι σ'αυτη την ζωη το πως θα πορευτεις παιζει μεγαλο ρολο η προσωπικοτητα.Τα κιλα ειναι δικαιολογια, αφορμη η αιτια αναλογα την περιπτωση.Ο κακοβουλος κοσμος συνεχιζει και υπαρχει.Ακομα λενε πολλα και ξενοι και συγγενεις ομως δεν εχει σημασια.Ειμαι ενηλικας και υπαρχει κοσμος που με αγαπαει με εκτιμαει που με σεβεται ανεξαρτητα τα κιλα μου.Απλα δεν τα βλεπουν.Οι υπολοιποι ισως γιατι εχουν δικα τους πιο σοβαρα προβληματα ,ισως γιατι ζηλευουν γιατι σε εμενα βλεπουν κατι που θελουν,ισως γιατι ετσι εμαθαν να φερονται απο το σπιτι τους ,γιατι απλα μπορει να ειναι κακοι ανθρωποι.Ειτε ετσι ειτε αλλιως ειναι προβλημα τους γιατι απλα υπαρχουν και τετοια ατομα και ισως πρεπει να υπαρχουν....ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.!!
Στα 22-23 ειμαι ακομα 85 κιλα και ειμαι καλα γιατι εχω αποκτησει καλους φιλους.Απο τοτε μεχρι τωρα παντρευτηκα ,εγινα μαμα και εχω αποκτησει στα 24 ασθμα και επισης αλλα 60-65 κιλα.Απο τα 24 και μεχρι σημερα αλλοτε τρωω και αλλοτε οχι αλλα παντα με ΣΤΥΛ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ!!!
Τωρα πια στα 150 κιλα και 34 χρονων συζηγος,μαμα,κορη,νυφη κτλ που ειμαι και μεσα απο πολλα και διαφορα αλλα αστεια και αλλα οχι ,εχω πια αλλες αξιωσεις απο τον ευατο μου .
Πρωτα ο θεος καλα να ειμαστε σε λιγες μερρες θα κανω δακτυλιο.Θα μπω στην διαδικασια χειρουργειου ,(κατι που καταβαθος δεν με ενθουσιαζει)γιατι πια πρεπει να εχω την υγεια μου για να κανω ολα τα υπολοιπα που θελω οτι και αν σημαινει αυτο.
Ειμαι τοσο αποφασισμενη που σκεφτομενη ακομα και την χειροτερη επιπλοκη δεν μου δημιουργει αμφιβολιες.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.
Πρωτα για να ειμαι καλα εγω και μετα οι οικογενεια μου που η ευτυχια της επηρεαζεται αμμεσα απο εμενα και το πως αισθανομαι εγω.
Το μαθημα που εχω παρει ολα αυτα τα χρονια ειναι:ανεξαρτητα απο τα κιλα μπορεις να καταφερεις τα παντα αρκει να εχεις ανθρωπους που σε αγαπουν και σε υποστιριζουν.
Οτι τα κιλα ειναι ενα βαρος κυριολεκτικα και μη!!
Αλλα δεν ειναι οτι χειροτερο μπορει να τυχει σε καποιον!!Υπαρχουν και πιο σοβαρα!!
Οι τριτοι ,τεταρτοι ,πεμπτοι κτλ ειναι το μεγαλο κακο.ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ!!ΑΠΛΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ!!!!
Ο ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.Η ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!!!!
ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΣΑΧΠΙΝΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!
21-04-2007, 04:08 #4
- Join Date
- Apr 2006
- Posts
- 387
και γω παντα ημουν αδυνατο κοριτσακι απλα απο μικρη ειχα το κομπλεξ των κιλων...δεν ξερω πως δημιουργηθηκε αυτο...απλα ετυχε ισως...ετσι λοιπον ξεκινησα διαιτες απο 10 ετων γιατι "ειχα μπουτια"...ετσι ελεγα και παντα συγκρινομουνα με τις πολυ αδυνατες του σχολειου..αυτη η συγκριση με εφαγε..τεσπα...κατεληξα να φορτωθω 25 κιλα, !οχι λιγα!...αλλα ως εδω..δεν μπορουσα να τηρησω διαιτα πανω απο 3 μερες απο τοτε που εγινα τροφαντουλα..
.....τωρα μπορεσα,,,εχω και στηριξη απεριοριστη...marou_laki και γω σε ευχαριστω πολυ...εισαι πολυτιμη για μενα...απλα...!για παντα μαζι!...και σε οποια επομενη προσπαθεια ..σε οποιονδηποτε τομεα!
))))......
κοριτσια δυνατα!!!....
Διάφορα
02-08-2025, 21:14 in Με καφέ και συμπάθεια....