Σκεψεις
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 11 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 163

Thread: Σκεψεις

  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999

    Σκεψεις

    Αγαπη, ερωτας, παθος.
    τρια διαφορετικα πραγματα...ποσο μπορουμε να τα βρουμε και τα 3 μαζι σε εναν ανθρωπο?
    Στα δικα μου ματια, η αγαπη ειναι κατι συμπαγες, συντροφικο, μελωδικο, ομορφο, ανθεκτικο,λαμπερο. Στα δικα μου ματια επισης, η αγαπη δεν αρκει παντα.Για να κρατησει μια σχεση εννοω.
    Ο ερωτας... ο ερωτας, ειναι ενθουσιασμος, θαυμασμος, ζωτικος, ειναι και αγριεμενο ποταμι, σε ανεβαζει και σε ριχνει, σαν να σαι ενα φυλλαρακι, ενα ξυλαρακι που το περιπαιζει το βαθυ κυμα. Ο ερωτας ειναι μυστηριακη συνδιαλεξη..Ο ερωτας ειναι εξιδανικευση! Φτιαχνουμε εναν υπερ- αλλο, οπως εχουμε μεσα μας ενα υπερ- εγω και βλεπουμε πανω του, οοοολα αυτα που στα ματια μας λαμπυριζουν σαγηνευτικα, γνωρισματα που θα θελαμε να χουμε. Και ετσι θελουμε τον αλλον, να τον κυριεσουμε, να μας κυριευσει. Να γινουμε ενα!
    Και το παθος?
    το σκετο παθος, το νωπο. Ενα απλο, σαρκικο, ζωωδες και απολυτα υποτακτικο καλεσμα. Ανεξηγητο, ανελεητο.... καυτερο, αδυσωπητο καλεσμα, ζουγκλα ενστικτων και ερωτηματικα συναισθηματων....
    Φυσικα μπορουν ολα αυτα να συνυπαρχουν, ή να συνδυαζονται..
    Πως κατασιγαζεις το παθος? Πως το υποτασσεις στην λογικη? Πως ξεφευγεις απο τον ρυθμο του πυρετου του? Τοτε, που νιωθεις οτι σεληνιαζεσαι, κι οτι το μονο , το μονο! που σε οδηγει ειναι αυτο και τιποτα αλλο δεν χωρα, ουτε η σκεψη, ουτε η αναστολη... και μια γλυκια, επικυνδυνη τρελα σε κυριευει.
    Επικινδυνη γιατι δεν την οριζεις, σε οριζει.
    Δεν ειναι αδυναμια να κυριευεται καποιος απο το παθος? Για μενα, ειναι εκνευριστικο να μην εχω τον ελεγχο και να ειναι κατι αλλο εξω απο εμενα τοσο μαγνητικο, τοσο σημαντικο... Να εχει τοση επιρροη πανω μου. Ειναι αδυναμια κι επιπολαιοτητα να το αφησω να με παρασυρει σε ακραια σημεια του εαυτου μου.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  2. #2
    Είνσι υπέροχο να κυριευεται κανείς απ το πάθος, το πάθος για τη ζωή, τους ανθρώπους, τη δημιουργία. Το ερωτικό πάθος θέλει προσοχή γιατί μπορεί να σε τρελάνει, να σε παρασύρει σε δρόμους που φοβάσαι να περπατήσεις, που δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν....

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by Θεοφανία
    Είνσι υπέροχο να κυριευεται κανείς απ το πάθος, το πάθος για τη ζωή, τους ανθρώπους, τη δημιουργία. Το ερωτικό πάθος θέλει προσοχή γιατί μπορεί να σε τρελάνει, να σε παρασύρει σε δρόμους που φοβάσαι να περπατήσεις, που δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν....
    Αυτο που λες, το ερωτικο παθος...
    Το αλλο το παθος, εκεινο για την πλαση, την υπαρξη, τη ζωη, οταν το ενιωθα εντονα ημουν πληρης! Ηταν εκστατικο αλλα και αρμονικο με εμενα και με το γυρω μου.
    Το ερωτικο παθος ομως.... αυτους τους δρομους φοβαμαι Θεοφανια. Τους δρομους τους σκοτεινους που δεν περπατιουνται ευκολα, παρα με την ψυχη στο στομα και την σκια της τρελας να σ ακολουθει.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  4. #4
    Ποτέ δεν κρατάει δραματικά πολύ. Ζήστο, όσο πιο έντονα μπορείς.
    ΠΡΟΣΟΧΗ weird, μη το αναλύσεις, θα έχεις πολύ χρόνο αργότερα να το΄κάνεις. Μόνο ζήστο, μπες στη δίνη του, αστο να σε σηκώσει και να σε ταξιδέψει, να σε ρουφήξει και μετά να σε αφήσει με δύναμη. Στο χέρι σου είναι αν θα χτυπήσεις πολύ από την πτώση....

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Αφου λοιπον βλεπω πως οταν παθιαζομαι, ξεφευγω, χανω την ισορροπια μου, ειμαι σαν \"φτιαγμενη\", θετω πολλα σε κινδυνο, γιατι δεν παιρνω την αποφαση να αποστασιοποιηθω?
    Ειναι σαν να τρεχω με τα χιλια πανω σε μια πλακα πετρινη και να μην στριβω, δεξια ή αριστερα.
    Τοσο πολυ με ελκει η αυτοκαταστροφη μου?
    Να παρει, και νομιζα οτι ηδη αγαπουσα τον εαυτο μου αρκετα.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by Θεοφανία
    Ποτέ δεν κρατάει δραματικά πολύ. Ζήστο, όσο πιο έντονα μπορείς.
    ΠΡΟΣΟΧΗ weird, μη το αναλύσεις, θα έχεις πολύ χρόνο αργότερα να το΄κάνεις. Μόνο ζήστο, μπες στη δίνη του, αστο να σε σηκώσει και να σε ταξιδέψει, να σε ρουφήξει και μετά να σε αφήσει με δύναμη. Στο χέρι σου είναι αν θα χτυπήσεις πολύ από την πτώση....
    Αχ Θεοφανια μου, κι εγω αυτο θελω κατα βαθος. ΝΑ ΑΦΕΘΩ... κι οπου βγαλει βρε αδερφε... τοσα και τοσα δυσπατα μονοπατια εχω διανυσει.
    Δεν εφηνομαι ευκολα, ισως γι αυτο να με αποτρελαινει τοσο πολυ ενα εντονο συναισθημα-κατασταση παθους.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    το να είσαι ερωτευμένος με τον έρωτα κ να υπάρχει λόγος να ζείς......................

    να παραδοθείς απόλυτα κ όπου σε πάει κ με όποιο κόστος κ αν καταλήξει, να ευχαριστείς που μπόρεσες κ το έζησες!

    δεν καταλαγιάζει το πάθος ποτέ, όμως κάποια στιγμή φτάνει στο τέλμα του

  8. #8
    weird.....μου....αν αυτό θες, ζήστο με το οποιοδήποτε κόστος. Κάποια στιγμή θα στραφείς σε άλλου είδους συναισθηματικές απολαύσεις. Την τάση για αυτοκαταστροφη, ειδικά στον έρωτα, την εχουμε περασει όλοι. Το θέμα είναι πόσο αντέχει να τρώει τα μούτρα του, ο καθένας μας. Εσύ αποφασίζεις, αν και από όσο ξερω, είσαι αρκετά μικρή και με αποθέματα για να τα παρατήσεις από τώρα....

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Και η αμφιθυμια συνεχιζεται... να αφεθω ή να μην αφεθω? Και πως αφηνομαι? Ποσες αμυνες να αφησω στην ακρη και ποσες να κρατησω? Μην ξεγυμνωθω και τελειως...
    Κι αυτο το \"στο χερι μου\" ειναι, το φοβαμαι πολυ, δεν ειμαι επιδεξια σε τετοιους χειρισμους, συχνα \"με ριχνω\".
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Δεν φοβαμαι μην τελειωσει! Ειμαι σιγουρη γι αυτο, κατι τοσο εντονο, αναβει οπως το σπιρτο και σβηνει, το ιδιο γρηγορα και ξαφνικα...
    Φοβαμαι μην δεν το ζησω, γιατι θα ναι κριμα.
    Φοβαμαι μην το ζησω χωρις να με προστατευσω αρκετα, και θα ναι κριμα.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  11. #11
    Originally posted by weird
    Και η αμφιθυμια συνεχιζεται... να αφεθω ή να μην αφεθω? Και πως αφηνομαι? Ποσες αμυνες να αφησω στην ακρη και ποσες να κρατησω? Μην ξεγυμνωθω και τελειως...
    Κι αυτο το \"στο χερι μου\" ειναι, το φοβαμαι πολυ, δεν ειμαι επιδεξια σε τετοιους χειρισμους, συχνα \"με ριχνω\".

    weird....οι άμυνες έχουν να κάνουν με το πόσο αξιοπρεπείς είμαστε απέναντι στον εαυτό μας. Μέχρι που έχουμε θέσει τα όρια μας. Μέχρι που φτάνουμε να ποδοπατηθούμε και να ποδοπατήσουε τον εαυτό μας.
    Στον καθένα μας είναι διαφορετικά αυτά τα όρια.
    Βρες τα δικά σου σκεπτόμενη πως δεν θα κάνεις κάτι που μόλις περάσει η επίδραση της δίνης, δεν θα σου έχει αφήσει εκτός από πληγές και ενοχές για ότι έκανες στον εαυτό σου...

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    ζήστο χωρίς περιορισμούς, απόλαυσέ το..

    αν είναι κάτι τόσο έντονο κ δυνατό, αξίζει
    είναι απο τα λίγα πράγματα που μπορούν να δώσουν νόημα στην ζωή μας
    κ είναι λίγοι οι άνθρωποι που μπορούν να ζήσουν κάτι τόσο σπουδαίο
    σε ορισμένους δεν έρχεται ποτέ

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    που μυαλα για δουλεια, που μυαλα για εξετασεις, που μυαλα για αυτοσυγκεντρωση, σε μενα, στην ζωη μου, στην εμνπευση μου...
    χαθηκαν... ολα στρεφονται γυρω απο αυτον...τρελα κανονικη, εμμονη.Θυμωνω με εκεινον, με εμενα κυριως. Κι εκεινο το απωθημενο, της ανεκπληρωτης επιθυμιας, της περιεργειας.
    Μου ειναι τοσο δυσκολο να αποδεχτω οτι καποιος με τρελαινει τοσο πολυ! Μεσα στην αμυνα ειμαι.
    Και τωρα λεω, να αφεθω...
    Ακομα κι αν ξερω οτι υπαρχουν εκατο \"κι αν\" στο μυαλο μου.
    Κι αν σε κοροιδεψει, κι αν σε θελει μονο για τουτο, κι αν σε διαλυσει... κι αν κι αν κι αν..
    Αυτος που του δινεσαι απολυτα, μπορει μεχρι και να σε σκοτωσει. Κυριολεκτικα και μεταφορικα.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by Θεοφανία
    Originally posted by weird
    Και η αμφιθυμια συνεχιζεται... να αφεθω ή να μην αφεθω? Και πως αφηνομαι? Ποσες αμυνες να αφησω στην ακρη και ποσες να κρατησω? Μην ξεγυμνωθω και τελειως...
    Κι αυτο το \"στο χερι μου\" ειναι, το φοβαμαι πολυ, δεν ειμαι επιδεξια σε τετοιους χειρισμους, συχνα \"με ριχνω\".

    weird....οι άμυνες έχουν να κάνουν με το πόσο αξιοπρεπείς είμαστε απέναντι στον εαυτό μας. Μέχρι που έχουμε θέσει τα όρια μας. Μέχρι που φτάνουμε να ποδοπατηθούμε και να ποδοπατήσουε τον εαυτό μας.
    Στον καθένα μας είναι διαφορετικά αυτά τα όρια.
    Βρες τα δικά σου σκεπτόμενη πως δεν θα κάνεις κάτι που μόλις περάσει η επίδραση της δίνης, δεν θα σου έχει αφήσει εκτός από πληγές και ενοχές για ότι έκανες στον εαυτό σου...
    Αυτη η κατευθυντηρια που μου δινεις θεοφανια μου με βοηθα πολυ... πραγματικα πολυ.
    Πραγματα που δεν θα με εκαναν να μετανιωνω μετα.
    Συνηθως ετσι με χτυπω. Με ενοχες.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    Να αγαπάς σημαίνει πως διακυνδυνεύεις να μην έχεις στην αγαπη αντπόκριση.
    Να ελπίζεις σημαίνει πως διακινδυνεύεις να διαψευστεί η ελπίδα σου.
    Πρέπει όμως να διακινδυνεύεις, γιατί το μεγαλύτερο ρίσκο στη ζωή είναι να μη διακινδυνεύεις τίποτα.
    Ο άνθρωπος που δεν διακινδυνεύει τίποτα δεν κάνει, δεν βλέπει τίποτα, δεν έχει τίποτα κι είναι ένα τίποτα.
    Δεν μπορεί να μάθει, να νιώσει, ν\'αλλάξει, να ωριμάσει, να ζήσει.

Page 1 of 11 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •