ΕΙΜΑΙ Ο/Η ... ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!

[eatdis-admin]

Originally posted by Dreamcatcher
ψυχοθεραπεια ε? αχ μια κουβεντα ειναι ....να σε ρωτησω αλλο ο ψυχολογος και αλλο ο ψυχιατρος?
σε ψυχιατρο πηγα αλλα θελει να παω μαζι με τον αντρα μου την επομενη φορα και οχι μονη μου, επισησ αυτος δε μιλουσε κα8ολου δεν ελεγε τπτ.δε ξερω σε ευχαριστω που μπηκες στη διαδικασδια να μου απαντησεις...αντε βρε κι εγω για εσενα θα καταργησω τα greeklish μου που τοσο αγαπαω και ας ειναι δυσκολο...χαχχαχαχ!!!

Προφανώς, σου ζήτησε να πας μαζί με τον άντρα σου διότι ακολουθεί μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που ονομάζεται συστημική/οικογενειακή.

Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, η οικογένεια είναι ένα σύστημα, μια μηχανή με γρανάζια όπου όταν το ένα γρανάζι δυσλειτουργεί, τότε αναγκαστικά δυσλειτουργεί και το άλλο.

Πως σου ακούγεται Dreamcatcher?
Είναι οκ για σένα μια τέτοια προσέγγιση της κατάστασης?
Έχεις μέσα σου αντιρρήσεις για μια τέτοια προσέγγιση?
Υπάρχουν μήπως συναισθήματα και εμπειρίες που δεν θα ήθελες να "ανοίξεις" παρουσία του άντρα σου?

[dexa]

ΕΙΜΑΙ Η DEXA ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΧΟΝΤΡΗ.
ΕΙΜΑΙ Η DEXA ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ,ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΚΡΥΖΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΠΙΣΗΣ ΧΟΝΤΡΟΥΣ ,ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΧΟΝΤΡΟΥΣ .
ΕΙΜΑΙ ΗDEXA ΚΑΙ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΧΟΝΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣ.
ΕΙΜΑΙ H DEXA ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ Η ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΜΕ ΥΠΟΤΙΜΗΣΕΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ .ΤΕΛΟΣ.

[free]

dreamcatcher αυτο με εκαψε ...το οτι ηθελα να παω 50 κιλα απο 57 που ημουν και στα οποια ημουν πολυ αδυνατη!..και ναι οσο κατεβαινεις τοσο πιο πολυ θα θες να χανεις...μην το κανεις αυτο..ειναι πολυ λιγα τα κιλα σου..αγαπησε εσενα..το σωμα σου, τις αναγκες του και τον εαυτο σου γενικοτερα...γιατι ρε κοριτσακια να το κανουμε αυτο το κακο???...ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ...ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ επιτελους...τι χαιροσαστε οσο καιρο ειστε βουλιμικες?..τι..?....το απολυτο τιποτα...η σκεψη μας ειναι σε ενα και μοναδικο πραγμα..τα κιλα...τα καταραμενα κιλα...και γιατι ολα αυτα?.,.για να γινουμαι αποδεκτες ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...Ε, ΟΧΙ πια...δεν αξιζει...εχω χασει πολλα, παρα πολλα με αυτην την κ@@@εμμονη...δεν θελω να χασω αλλα..εχασα φιλους, εχασα την αγαπη μου σε μενα και σε ολους, εχασα 3 χρονια απο την ζωη μου τα οποια δεν ξαναγυρνανε πισω ΠΟΤΕ....και καταφερα τι???....ΤΙΠΟΤΑ...να ψαχνω να βρω εμενα και να καταριεμαι τον εαυτο μου για ολα αυτα που εχω στερηθει...σκεφτειτε λιγο τα χειροτερα!..σας μιλαει καποια που ξερει πολυ καλα τι εστι βουλιμια...αλλα και καποια που της εχει απομεινει λιγος εγωισμος και πεισμα οσο ειναι καιρος!..
αν παραδειγμα που θα συγλονισει πιστευω..:η κολλητη μου(πρωην βουλιμικη) ειχε παει σε ενα ιδρυμα με αναπηρα παιδακια...ηλικιες απο 10-20 ετων...
τοτε η βουλιμια της ηταν στα φορτε της..αρχιζει και μιλαει με μια κοπελα η οποια ειχε μεινει αναπηρη στα 15 της(20 ηταν τωρα) απο δυστυχημα με μηχανη...και της ειχε ειπε:(συγνωμη αν παραποιησω λιγο τα λογια, εχουν περασει και 2 χρονια απο τοτε)...
"κοπελα μου κοιτα γυρω σου...ολοι ειμαστε αναπηροι...γελαμε ομως..και ξερεις γιατι?...γιατι ζουμε...η ζωη ειναι ενα θειο δωρο...μην το πετας στα σκουπιδια...ζησε το καθε λεπτο σαν να ειναι το τελευταιο...απο τοτε που μου συνεβη το ατυχημα, εχω εκτιμησει παρα πολλα πραγματα...βλεπω τον ουρανο, τα πουλια, τα παιδακια και ολα μου φαινονται σαν να τα αντικρυζω πρωτη φορα...σαν να τα βλεπω με αλλα ματια....ολα μου φαινονται μοναδικα...και για αυτο τα αγαπαω ολα...αγαπαω την ζωη...και θα την ζησω...δεν μπορω οπως μπορουσα να κανω πραγματα αλλα θα την ζησω γιατι την εχω...ισως ευχαριστω τον θεο που μου ετυχε αυτη η ατυχια μου γιατι εκτιμησα ΤΑ ΠΑΝΤΑ...πριν ημουν μια αχαριστη..ολα τα εβλεπα μαυρα...τιποτα θετικο...χρειαστηκε να συμβει αυτο για να δω και την αλλη πλευρα...παλεψε για την ζωη σου..τιποτα δεν ειναι ακατορ8ωτο...αρκει να το θες....ζησε μεσα απο μενα και κανε αυτα που δεν μπορω πια να κανω εγω...γιατι υπαρχουν αρκετα πλεον που δεν μπορω να κανω..δεν θα ξαναπερπατησω ποτε...χωρις να το θελω...ετυχε...αλλα θα εκτιμησω οσα υπαρχουν ακομα γυρω μου...και οσα αξιζουν...δεν μου σταθηκαν πολλα ατομα μετα το ατυχημα μου αλλα αυτοι που μου σταθηκαν ειναι αξιοι της αγαπης μου..και απο αυτην εχω πολυ να δωσω...αγαπα την ζωη...σεβασου την...εκτιμησε την...μην την πετας...ζησε...τιποτα δεν ειναι σημαντικοτερο απο σενα..."

κοριτσια αυτη η κοπελα τι να πει? τι να κανει?που δεν μπορει να αλλαξει αυτη την κατασταση πλεον?....θα ειναι παντα μια ναπηρη...νομιζετε οτι θα γινει ποτε βουλιμικη??..ποτε..και να σας πω το γιατι?..γιατι εχει σημαντικοτερα πραγματα να διευθετησει απο το αβν θα φαει 300 γραμμαρια φαγητου αντι για 100....ελεος!!...ΤΗΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ!...ΤΗΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ...ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΤΕ ΤΗ...ΜΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΤΕ ΑΛΛΟ....ΕΙΣΤΕ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ Κ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ...Ηsmoke, h elpida, h jasmine,εγω και τοσες αλλες εδω μεσα και εκει εξω...ξεχωριστες η καθε μια για τους δικους της λογους....παλεψτε...! δεν αξιζει...θα το φωναζω ωσπου να διεισδυσει στο μυαλο σας...μην ερθουν τα χειροτερα για να εκτιμησουμε τα ηδη υπαρχοντα...

φιλικα, free...(πρωην βουλιμικη για 3 χρονια, με 15 μηνες αμηνορροια, με ενα μικρο διαστημα ανορεξιας, με 6 μηνες κλεισιμο στο σπιτι)..
αλλα θα τα καταφερω ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

[marou_laki]

¨Για ακομη μια φορα η free μας εδωσε ενα δυνατο χαστουκι και μας εκανε να συνηδειτοποιησουμε τη πραγματικοτητα..
Να σαι καλα κουκλα μου...

[smoke08]

Χθες άφησα άλλη μια μέρα να παει χαμένη...Δεν έκανα απολύτως ΤΙΠΟΤΑ! Και να σκεφτείς ότι σχόλασα νωρίς επειδή γινόταν μια απεργία και πρέπει να ήμουν η μόνη από τους συναδέλφους μου που δεν είχε ενθουσιαστεί που είχε πέντε ώρες ελεύθερες στη διάθεσή της...Γιατί, την ώρα που όλοι κανόνιζαν να πάνε για καφέ, εγώ ανυπομονούσα να περάσουν οι ώρες και να τελειώσει η μέρα...Γύρισα σπίτι και κοιτούσα το ταβάνι...Κυριολεκτικά!!!Έπεσ α για ύπνο από τις εννιάμισι...Αν είναι δυνατόν!
Και τότε μου πέρασε αυτή η ιδέα από το μυαλό...Ήταν πολύ έντονη και πανικοβλήθηκα...Σκέφτηκα πόσο εύκολο είναι να πεθάνω...Να βγω αύριο να πάω στη δουλειά μου και να με πατήσει αυτοκίνητο...Ν γίνει σεισμός και να πέσει το ταβάνι και να με πλακώσει...Ν μου διαγνώσουν ότι έχω κάποια θανατηφόρα ασθένεια...Συγγνώμη που γίνομαι μακάβρια, αλλά εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ΠΟΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ;
Να σας πω ποιες θα είναι;"Όχι, ρε γαμώτο, γιατί τώρα;Γιατί τώρα που δεν έχω ζήσει ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που θα ήθελα να κάνω;Επειδή πάντα περίμενα να χάσω πέντε κιλά;"
Και μου φάνηκε τόοοοσο γελοίο...Και πήρα μια απόφαση:Από ΣΗΜΕΡΑ κιόλας, δε θα αφήσω καμιά μέρα ανεκμετάλλευτη!Γιατί το μόνο που θέλω είναι, αν-χτύπα ξύλο- συμβεί κάτι κακό, οι σκέψεις μου να είναι "δεν πειράζει, τουλάχιστον είμαι περήφανη για αυτά που έχω κάνει".

free, κι εγώ μαζί σου!!!Να 'σαι καλά που μας ξεσηκώνεις!!!

[free]

ειμαι η free και σημερα δεν ειμαι καλα...γιατι?...γαιτι πηρα 2 κιλα κανοντας διαιτα και χωρις κανενα βουλιμικο επεισοδιο...την περασμενη εβδομαδα ειχα χασει 1,5 και αυτην πηρα 2..τι φταιει δεν μπορω να το ξερω..το μονο που ξερω ειναι οτι σημερα και εγω θα κλειστω μεσα...το αντιλαμβανομαι οτι καταστρεφομαι..το αντιλαμβανομαι οτι παω αντιθετα σε αυτα που ελεγα ολη την περασμενη εβδομαδα αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως...σημερα οι δυναμεις μου νιω8ω να με εγαταλειπουν εντελως....δυο εβδομαδες ηταν αρκετες για να συνειδητοποιησω καποια πραγματα τα οποια με την πρωτη δυσκολια καταρριπτω...κουραστηκα..αυ� �ο εχω να πω μονο...οσο θυμαμαι τον εαυτο μου, κανω διαιτα..δεν αντεχω αλλο αυτη την κατασταση...και το αισχρο ειναι να κανεις διαιτα και να παιρνεις...και εχω ηδη παραπανω κιλα...τι να κανω?...πειτε μου τι να κανω?...να παω να φουνταρω?...το χω σκεφτει πολλες φορες αλλα δεν εχω τα κοτσια να το κανω...ειμαι δειλη...οπως σε ολα τα πραγματα στην ζωη μου...και ξερετε ποιο ειναι αυτο που με πειραζει περισσοτερο?..οτι ενω ειδα τα κιλα μου, απο εκεινη την ωρα εχω αρχισει να αδρανω..σαν να μην με νοιαζει για τιποτα πια...σαν να πεφτω σε καταθ΄λιψη...το ξερω γιατι το χω ξαναδει το ονειρο αυτο...ξερω αμεσα τι εστι καταθλιψη...δεν θελω να αφησω τον εαυτο μου αλλα δεν εχω την δυναμη πια...δεν μπορω να κανω τιποτα...σαν να χανομαι...τελοσπαντων..συνε� �ιστε δυναμικα...μην σας απογοητευσουν αυτα που λεω τωρα απλα εχω τα δικια μου να τα πω...
με μενα δεν ξερω τι θα κανω..ισως δεν ξαναμπω πια στο forum...ισως κλειστω στον εαυτο μου εντελως και ισως καταληξω καπου αλλου...δεν με νοιαζει πια...κουραστηκα...πως θα χαθουν 25 κιλα?..δεν αντεχω..λοιπον, καλη συνεχεια...ισως τα ξαναπουμε καποια στιμγη, ισως δεν τα ξαναπουμε ποτε...ας με συγχωρεσουν τα κοριτσια που με ξερουν...απλα δεν θελω να χω πλεον επαφη με κανεναν...καλη συνεχεια σε ολες σας...φιλια..(και απλα να θυμαστε οτι υπηρχε μια free σε αυτο το forum καποτε που κατα καιρους ελεγε καποια πραγματα τα οποια τα πιστευε οντως και τα οποια ισχυουν...αλλα αυτη η κοπελα κουραστηκε πολυ με ολα...και δεν αντεχε να παλευει αλλο...
ας μην προσπαθησει καμια να με φερει πισω...δεν θα τα καταφερει..ειμαι 82,5 κιλα...τελειωσε η ζωη μου και το εννοω...
αντιο...

[marou_laki]

Δεν θα σ απαντησω..νομιζω οτι αυτα που ειπαμε κατ ιδιαν να σε ταρακουνησαν...Δεν παιζει αυτο που λες!!!!!!Δεν το εννοεις!!!!!!Ξυπνα free...σκεψου αυτα που ειπαμε και ξερεις που θα με βρεις.!

[Kleanthis_ed]

Είμαι...εμμμμμμμμμμμ...

...αυτός που είμαι! - Όχι αυτός που νομίζω!
Αυτό δε σημαίνει αποδοχή άνευ όρων;

Εκεί δεν είναι το θέμα;

Νομίζω πως εκεί το είχε επικεντρώσει και η free!Μόνο που, μάλλον, περνά άλλη μια δύσκολη μέρα και δε μπορεί ν' ακολουθήσει πιστά τα λεγόμενα της - εντελώς δικαιολογημένα!

Αυτή η αμφιθυμία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της συμπεριφοράς μας.Μα...ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Θα κάνει απλά άλλον έναν καταραμένο κύκλο.Είναι κι αυτή ένα γρανάζι μιας αεικίνητης, αυτοφθειρόμενης μηχανής.

*free σε κατανοώ,γιατί κι εγώ, πριν κάτι μέρες, εξαφανίστηκα για άλλη μια φορά!

Κλείστηκα στο χώρο μου, έκλεισα κινητά, σταθερά, κουρτίνες , παντζούρια και ένιωσα ότι ήθελα να λιώσω στη μιζέρια μου.

Σήμερα πήρα το αμάξι και έκανα μια μεγάααααααλη βόλτα μέχρι μια κοντινή κωμόπολη ( προλαβαίνω να σου πω να πάμε μαζί; :) :) :) ).Συναναστράφηκα ελάχιστα με κόσμο ( κι ας ήταν άγνωστοι ), πήγα στη θάλασσα, παρατήρησα συμπεριφορές...Ξεχάστηκα...Μ εγάλο πράγμα να ξεχνιέσαι.Τεράστιο ζήτημα ν' απασχολείς το μυαλό σου! Κάντο κι εσύ! Βρες ένα παραθυράκι να ξεφύγει η σκέψη... και χαλάρωσε!

Παλεύοντας να το πετύχεις...θα έχεις ήδη ξεπεράσει άλλη μια κρίση...

Σε περιμένουμε να ξαναγράψεις. :) :) :)

[smoke08]

Σε παρακαλώ, free, μην το κάνεις αυτό!Όχι κι εσύ ρε γαμώτο!Μου είχες δώσει απίστευτη δύναμη με αυτά που'γραφες αυτές τις μέρες, τώρα μην το βάζεις κάτω!Ξέρω ότι δεν έχει νόημα να σου πω "κάνε λίγη υπομονή ακόμα" και "προσπάθησε λίγο παραπάνω".Είναι τουλάχιστον γελοίο να το πεις αυτό σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει εξαντληθεί από την προσπάθεια να γίνει καλά, χωρίς να έχει το αποτέλεσμα που θέλει. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, πίστεψέ με.Είναι φυσικό να θέλεις να παραιτηθείς, αφού βλέπεις ότι το παλεύεις και δε γίνεται τίποτα. Αλλά είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ πως όση προσπάθεια κι αν χρειαστεί να καταβάλεις, όσο κι αν κουραστείς, όταν τελειώσει κι αυτό, θα είσαι 100 φορές πιο δυνατή από ποτέ! Γι'αυτό σε παρακαλώ, συνέχισε!

[dexa]

free κοιταξε σε παρακαλω το U2U.ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
ΜΑΝΑ ΜΟΥ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΙΣΙΑ ΚΙΛΑ.ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΣΟΥ ΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.
ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ''ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΣΑΧΠΙΝΙΑ'' ΚΟΠΕΛΙΑ!!!ΦΙΛΙΑ!!

[free]

ΕΙΜΑΙ Η FREE ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!..
η χθεσινη μερα ηταν απλα μια μερα δυσκολιας οπως εχει ολος ο κοσμος...δεν το βαζω κατω για εμενα και για κανεναν...θελω να ζησω και θα το πετυχω...η ζωη ειναι μια και την αγαπαω πολυ περισσοτερο τωρα απ'οταν ημουν αδυνατη(περιεργο και ομως αληθινο)...περσι τετοια εποχη ημουν 62 κιλα(+5 κιλα δηλαδη σε σχεση με τα 57) και ειχα κανει τον κοσμο αναστα ο κυριος...για τα 5 βρωμοκιλα..με μια ψυχολογια να εχει πατωσει..και κανοντας 3 βουλιμικα την εβδομαδα!...απο τοτε που πηρα τα κιλα, εχω να κανω βουλιμικο, πια...δεν ειναι για μενα αυτα..! μου αξιζει η ζωη και το ξερω αυτο..
και στην τελικη ευγνομωνω τον θεο που πηρα αυτα τα κιλα...εκτιμησα περισσοτερο τα πραγματα, την ζωη μου, τις καταστασεις....ειδα ποια ατομα αξιζουν πραγματικα για να ειναι διπλα μου...οταν ημουν 57 κιλα ελεγα το εξης: ας επαιρν α ολα τα κιλα πισω θεε μου...ας τα επαιρνα ωστε να τα χασω φυσιλογικα επιτελους και οχι με καταστροφικα μεσα...και οχι να μου σταματαει η περιοδος για 15 μηνες(απαισιο...)....και τελικα τα πηρα...
και τωρα μετα απολα αυτα αναρωτιεμαι¨:"μηπως επρεπε να τα παρω τελικα?..μηπως οντως με εκανε πιο συνειδητοποιημενο ατομο αυτη η κατασταση...??...και απανταω ναι..!..δοξαζω τον θεο που πηρα αυτα τα κιλα...απεκτησα αυτογνωσια, με αγαπησα περισσοτερο, βρηκα τον εαυτο μου και σεβαστηκα τις αναγκες του...τις πραγματικες του αναγκες...
και ας μου απαντησει καποιος...ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ, ΟΧΙ ΤΑ ΚΑΤΑΡΑΜΜΕΝΑ(ΙΣΩΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΤΕΛΙΚΑ) ΚΙΛΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ...το θεμα ειναι να χασουμε τα κιλα ή να κερδισουμε τον εαυτο μας??...μαλλον το δευτερο απανταω εγω...γιατι αν χασουμε τον εαυτο μας, τα χανουμε απλα ολα...ΟΛΑ ΟΜΩΣ...εκτος απο τα κιλα και την εμμονη τους...!

λοιπον αυτα ειχα να πω...και τα πιστευω και θα τα πιστευω..η ζωη ειναι για να την ζησουμε!!

υ.γ: ευχαριστω ολους οσους με στηριζουν...ειλικρινα..!...marou _laki να σαι καλα...σ'αγαπω πολυ!

[Dreamcatcher_ed]

free πραγματικα μακαρι να ειχα τη δυναμη σου
να ρωτησω κατι?
οταν περιμενουμε να αδια8ετησουμε ποσα παραπανω κιλα περιπου μας δειχνει η ζυγαρια?????

[marou_laki]

Dreamcatcher δυσκολη ερωτηση...εχει τυχει να παριμενω να αδιαθετησω και να με δειξει η ζυγαρια 3 κιλα παραπανω!Καλυτερα ειναι να μν ζυγιζεσαι οταν περιμενεις να αδιαθετησεις γιατι ειναι σιγουρο οτι θα χαλασει η διαθεση...κανε μερικες μερουλες υπομονη λοιπον!
.
free...Tωρα σε ανγνωριζω κοριτσι μου!Μπραβο σου.Κακες σιγμες ολοι περναμε αλλα το θεμα ειναι να μν τα παραταμε.Και το οτι δν τα παρατησες πανω στη πρωτη δυσκολια,δειχνεις οτι κερδισες ακομη μια μαχη!Κοντευει ο καιρος που θα παρουμε κ τν πολεμο!!!:-)
.
Α!Ξεχασα να πω οτι και γω ειμαι καλα!Ειμαι πολυ καλα,εχω να κανω επειδοσιο ποολυ καιρο και νιωθω πλεον σιγουρη οτι θα τα καταφερω!Συνεχιζω ακαθεκτη και δυναμικα!!
.
Καλη δυναμη για ακομη μια φορα!!
.
:-)

[Dreamcatcher_ed]

αυτο επα8α κι εχω φρικαρει.αχ!!!!!!!!

[free]

και εγω περιμενω και γιαυτο μαλλον με εδειξε 2 κιλα πανω...για αυτο μην απογοητευεσαι...!....μαλλον ετυχε, οπως και σε μενα...και γω εμεινα ...ηταν η μερα που εγραψα το post της καταθλιψης!..ασε!....υπομονη γλυκια μου,,,ολα θα πανε καλα!