ΕΙΜΑΙ Ο/Η ... ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!

**Kleanthis_ed** · 08-03-2007, 21:10

Εχθές είχα γενέθλια και μ' επηρέασε αρκετά!Μου έδωσε πειρασμούς κι εγώ ξέφυγα, κάπως...

Σήμερα, επίσης, δεν τα πήγα και τόσο καλά αλλά δεν το αφήνω να με καταβάλει.Συνεχίζω τις δραστηριότητες που μου δίνουν <<παράθυρο με θέα>> στη ζωή μου.Ξεχνάω τις κακές σκέψεις - πράξεις γιατί έτσι διογκώνονται περισσότερο στο μυαλό μου και αυθυποβάλλομαι αρνητικά.

Γι' αυτό και συνεχίζω τα χόμπι που με χαλαρώνουν, τις δραστηριότητες που μου δίνουν ενέργεια και τα καθημερινές μου ενασχολήσεις.

Εύχομαι καλή συνέχεια και σ' εσάς...

**free** · 08-03-2007, 21:16

παλευω με τις διατροφικες διαταραχες 3 χρονια.απο την ηλικια των 16 ετων..εχω να κανω βουλιμικο επεισοδιο 6 μηνες.(!)...εχει ανοιξει το στομαχι μου και εχω παρει 25 κιλα...ζυγιστηκα σημερα και ειμαι 82..εκλαιγα συνεχως εννοειται...αφηστε που περιμενω κιολας και ειναι και ενας λογος παραπανω να με δειξει η ζυγαρια τοσο...ξεκινησα διαιτα και ελπιζω να παει καλα...θα γραφω καθε εβδοαμδα πώς ειμαι και τα κιλα που χανω λοιπον...καλη συνεχεια μας!

**RedCircle** · 08-03-2007, 22:48

Τελευταίο μου βουλιμικό επεισόδιο ήταν τέλη Ιανουαρίου. Μετά αποφάσισα να κάνω δίαιτα και να μην ξανακαταλήξω στην τουαλέτα.
ʼρχισα 1/2/07 με 77.8 κιλά. Σήμερα είμαι στην 6η βδομάδα, προχωράω αρκετά καλά και προσπαθώ να μην με απογοητεύει το 75,8 που έχω κολήσει εδώ κι ένα μήνα...
Κάθε φορά που με πιάνει κατάθλιψη και νοιώθω ότι πάω να ξανακυλήσω μπαίνω στο φόρουμ και σας διαβάζω... και μου δίνεται κουράγιο...
Προσπάθήστε κι εσείς... μην με αφήσετε μόνη... δεν θα σας αφήσω κι εγώ...
Ας κάνουμε τέλος πάντων ότι καλύτερο μπορέσουμε...

Φιλια πολλά φίλοι μου....

**angel_sky** · 09-03-2007, 11:12

γεια σας,
χτες ειχα αλλο ενα βουλιμικο επεισοδιο.
ενω ειχα φαει μονο ενα χυμο και μια σαλατα ολη μερα
εκανα εμετο γιατι εφαγα δυο φρυγανιες με τυρι και "ξεφυγα"
απο το διαιτολογιο μου!
θα προσπαθησω να μην ξανασυμβει

**RedCircle** · 09-03-2007, 15:04

Γεια σας και πάλι....
Ακολουθησα κι εχτες το διαιτολόγιο μου κανονικά. Αποτέλεσμα: Πήρα 200 γραμμάρια!
Είμαι 76 τώρα...
Όταν με πήραν τα κλάματα σας σκέφτηκα όλους...
Έτσι, ξεκίνησα και πήγα κομμωτήριο (που είχα από το καλοκαίρι να πάω). Κουρεύτηκα, έκανα ανταύγες και έβαλα λίγα κόκκινα extensions... Αισθάνομαι πόλύ καλύτερα και νομίζω πήρα κουράγιο να συνεχίσω...
Το βραδάκι έχουμε συνεύλευση στην πολυκατοικία και σίγοθρα θα βγάλει καφέ και πολλά κουλουράκια... Αν... λέω αν... δεν κρατηθώ παίζει να τα βγάλω για μια τελευταία φορά?? Ή τι να κάνω, να το αφήσω έτσι??

**Kleanthis_ed** · 09-03-2007, 15:26

Κάθε μα κάθε φορά είναι η τελευταία φορά...Πόσες φορές έχει ειπωθεί αυτό;Χμμμ...

**elpida_ed** · 09-03-2007, 15:31

Περιμένω να αδιαθετήσω... Τι κατάρα και αυτή να βλέπεις το σώμα σου να πρήζεται, να φουσκώνει και μαζί με αυτό να σε εκδικείται και η ζυγαριά σου.... και οι λιγουρες;που τις πας τις λιγούρες; Και έφαγα.... και ήμουν στην μάνα μου και δεν μπορούσα να το βγάλω μετά για να μην με καταλάβει... οπότε ναι μεν δεν κύλισα αλλά κύλισα.... Τεσπα

**rainy_ed** · 09-03-2007, 19:18

Σήμερα μετα από πολλούς μήνες που διαβάζω τα θέματα στην ιστοσελίδα αποφάσισα να γραφτώ. Είμαι 24 χρονών και παλεύω 5 χρόνια τώρα,πρώτα με ανορεξία και ακολούθως με τη βουλιμία. Τους τελευταίους μήνες δυσκολεύομαι πολύ και τα βουλιμικά επεισόδια είναι καθημερινά.

**Kleanthis_ed** · 09-03-2007, 22:20

Originally posted by rainy
Σήμερα μετα από πολλούς μήνες που διαβάζω τα θέματα στην ιστοσελίδα αποφάσισα να γραφτώ. Είμαι 24 χρονών και παλεύω 5 χρόνια τώρα,πρώτα με ανορεξία και ακολούθως με τη βουλιμία. Τους τελευταίους μήνες δυσκολεύομαι πολύ και τα βουλιμικά επεισόδια είναι καθημερινά.

Rainy καλώς ήλθες στην παρέα μας!Εδώ μέσα θα βρεις ανθρώπους με όμοια προβλήματα που μπορούν να σε καταλάβουν και να μοιραστείς μαζί τους προβληματισμούς και σκέψεις.Θα είναι και για εμάς ενδιαφέρον να γράφεις όποτε έχεις την αναλογη διάθεση...

Επίσης, μπορείς να ενημερωθείς και σε άλλο θέμα για την επικείμενη συνάντηση μας στις 11/3, την Κυριακή.Είσαι ευπρόσδεκτη ασφαλώς...

Καλή διαμονή στην κοινότητα μας.

**maria_p_40** · 10-03-2007, 08:49

Προσπαθώ να αντικαταστήσω την απαίσια διαδικασία του εμετού με τα καθαρτικά... Το μη χείρον βέλτιστον? Σιγά και δεν...βαυκαλίζομαι, το ξέρω.

Μένω δυνατή όλη τη μέρα. Δεν τρώω τίποτα απολύτως έως τις 23.00-24.00. Μόνο καφέδες. Αυτοέλεγχος πλήρης.

Και κάπου εκεί, όταν πάει για ύπνο το παιδί, όταν εμφανίζεται θεόρατη η μοναξιά μου, η απομόνωσή μου, η ανία μου, κάπου εκεί εμφανίζεται και το ντουλάπι με τα πατατάκια της.. Μόνο 1-2, μόνο για τη γεύση, μάσησέ τα 20-30 φορές το καθένα να μην τελειώσουν γρήγορα... Σιγά και δεν...

Ακολουθεί το κρουασάν της. "Δε βαριέσαι", με ξεγελά ο απαίσιος εγκέφαλός μου, "ούτως ή άλλως θα απαλλαγείς εντός 10 λεπτών. Αν δεν τα καταφέρεις, ας είναι καλά τα καθαρτικά... Πονάς, το ξέρω, αλλά δε με νοιάζει καθόλου. Ας πρόσεχες"
Μετά το κρουασάν, κάτι ακόμα, κάτι ακόμα.... Χαρτί και μολύβι γρήγορα! Κάνε σούμα. Πόσο πήγες ρε άχρηστη??? 800 θερμίδες???? 1.200θερμίδες??? Αει σιχτίρ!

Μα είναι δυνατόν ρε Μαρία?? Αντεξες όλη τη μέρα και λύγισες πάλι τώρα??? Σαν τη γελάδα που γεμίζει όλη τη μέρα με γάλα την καρδάρα και το βράδυ δίνει μια και το χύνει όλο...

Πάρε 4 καθαρτικά. Πρέπει το πρωϊ η ζυγαριά να ξαναδείξει 59.5. Αν δείξει 60.1 σ'έχω τσακίσει ηλίθια.

Αυτό είναι το μοτίβο ζωής μέρα παρά μέρα. Μια αδιάκοπη μάχη εγκεφάλου και σώματος.
Θα σε νικήσω σώμα μου, θα σε νικήσω πείνα μου. Θυμήσου: one moment in the lips, forever in the hips...

**free** · 10-03-2007, 21:38

smoke08...ειλικρινα με λειπει παρα πολυ αυτο που λες..παρα πολυ...σε παρακαλω...μην το βαζεις κατω...ειχα 5 κιλα παραπανω 8 μηνες πριν τα οποια εγιναν 25 επειδη το αντιμετωπιζα ετσι οπως το αντιμετωπιζεις εσυ τωρα...δεν εβγαινα, δεν εκανα τιποτα..και ολα αυτα γιατι?? για 5 κολοκιλα τα οποια εγιναν 25..καταλαβαινεις λιγο το σοκ το δικο μου? με τι δυναμη εγω να κανω διαιτα τωρα...θα ηθελα να γυρισω το χρονο πισω και να ειχα μεινει με τα 5 επιπλεον κιλα μου και οχι με τα 25 επιπλεον κιλα μου..τοτε δεν το καταλαβαινα οτι ηταν απλα 5 κιλακια που στην τελικη σιγα την διαφορα που ειχα..μεσα σε 3 μηνες το σωμα μου μεταλλαχτηκε κατα 25 ολοκληρα κιλα τα οποια χανονται πώς???? ας μου πει καποιος σας παρακαλω..κανω διαιτα με διαιτολογο αλλα δεν εχω καμια ορεξη να κανω τιποτα...απο τις πολλες διαιτες παχυνα...και το πιστευω αυτο...αλλαξε λοιπον λογικη προτου παρεις παραπανω κιλα τα οποια τοτε με τι κουραγιο να τα χασεις?????? .,...ημουν πολυ αδυνατη και ειμαι παχια..ΠΑΧΙΑ....δεν αντεχω αλλο και οσο ακουω οτι επαναλαμβανονται τα λαθη τα δικα μου, τρελαινομαι...δεν θελω κανεις αλλος να βιωσει αυτο που βιωσα..σε καμια περιπτωση...η ψυχολογια μου ειναι πατος..με κοιταω στον καθρεφτη και με σιχαινομαι...ειμαι μια χοντρη και τιποτα αλλο η οπια ηταν ανικανη να διατηρησει το βαρος της, το μειωμενο βαρος της....νιωθω πραγματικα οτι χανομαι...θελω να φυγω απο αυτον τον κοσμο..δεν εχει καμια σημασια η υπαρξη μου..καμια...δεν ζω πλεον αρα γιατι να υφισταμαι...δεν αξιζει η ζωη μου...και δεν ακουω κανεναν..ολοι μιλανε εκ του ασφαλους...ερχονταιο και μου μιλανε ατομα 60 κιλων...τι να μου πουν αυτα τα ατομα?? να μην στενοχωριεμαι που ειμαι 82 κιλα μεσα σε 3 μηνες απο εκει που ημουν 57???....κανεις δεν καταλαβαινει..κανεις..αυτο ειναι που με λειπει περισσοτερο...οτι κανεις δεν καταλαβαινει..δεν απαιτω κατι τετοιο αλλα τουλαχιστον ας μην μου παριστανουν οτι ξερουν τι περναω..ολα τα ειχα στην ζωη μου παντα, δεν μου ελειπε τιποτα...γιατι σε εμενα να ερθει η βουλιμια>?? γιατι??..δεν μπορω αλλο....ειμαι σε απελπιστικα ασχημη κατασταση...δεν θελω τιποτα και κανεναν, μονο να πεθανω.....και αν συνεχιστει εκει θα καταληξω..δεν αντεχω ειλκρινα..

**2sweet2b4go10_ed** · 10-03-2007, 22:55

Originally posted by free
..... ειμαι παχια..ΠΑΧΙΑ....δεν αντεχω αλλο και οσο ακουω οτι επαναλαμβανονται τα λαθη τα δικα μου, τρελαινομαι...δεν θελω κανεις αλλος να βιωσει αυτο που βιωσα..σε καμια περιπτωση...η ψυχολογια μου ειναι πατος..με κοιταω στον καθρεφτη και με σιχαινομαι...ειμαι μια χοντρη και τιποτα αλλο η οπια ηταν ανικανη να διατηρησει το βαρος της, το μειωμενο βαρος της....νιωθω πραγματικα οτι χανομαι...θελω να φυγω απο αυτον τον κοσμο..δεν εχει καμια σημασια η υπαρξη μου..καμια...δεν ζω πλεον αρα γιατι να υφισταμαι...δεν αξιζει η ζωη μου...και δεν ακουω κανεναν..ολοι μιλανε εκ του ασφαλους...ερχονταιο και μου μιλανε ατομα 60 κιλων...τι να μου πουν αυτα τα ατομα?? να μην στενοχωριεμαι που ειμαι 82 κιλα μεσα σε 3 μηνες απο εκει που ημουν 57???....κανεις δεν καταλαβαινει..κανεις..αυτο ειναι που με λειπει περισσοτερο...οτι κανεις δεν καταλαβαινει..δεν απαιτω κατι τετοιο αλλα τουλαχιστον ας μην μου παριστανουν οτι ξερουν τι περναω..ολα τα ειχα στην ζωη μου παντα, δεν μου ελειπε τιποτα...γιατι σε εμενα να ερθει η βουλιμια>?? γιατι??..δεν μπορω αλλο....ειμαι σε απελπιστικα ασχημη κατασταση...δεν θελω τιποτα και κανεναν, μονο να πεθανω.....και αν συνεχιστει εκει θα καταληξω..δεν αντεχω ειλκρινα..

ειμαι περιπου 10 κιλα παραπανω απο σενα ακομα και τωρα ενω εχω χασει αρκετα...
μπορεις ανετα δηλαδη να με πεις ΠΑΧΙΑ!
θα μου προτεινες να πεθανω ?
δεν σε απασχολει η προσωπικοτητα μου, το αν εχω ενδιαφεροντα, αξιες η αγαπη μεσα μου? ολα τα υπολοιπα χαρακτηριστικα μου ειναι για σενα εκμηδενισμενα επειδη ειμαι παχια?
και μη μου πεις οτι μονο εσυ πρεπει να πεθανεις αλλα ολοι οι υπολοιποι αξιζει να ζησουν εστω και παχεις .....

**rainy_ed** · 11-03-2007, 11:51

ευχαριστώ Κλεάνθη για το καλοσώρισμα δυστυχώς δε θα μπορέσω να έρθω στη συνάντηση γιατί είμαι εκτόσ Ελλάδας. Ξύπνησα πολύ απελπισμένη το πρωί και σας σκέφτηκα όλους εσάς...free ξέρω πως είναι να βάζεις τόσα κιλά σε τόσο λίγο διάστημα εκεί που ήμουνα 38 κιλά σε 3 μήνες πήγα στα 65. Ήταν τραυματικό ένιωθα να πνίγομαι. Κάθε μέρα προσπαθώ και κάθε μέρα αποτυγχάνω έχω περιοριστεί στη δουλειά και στο σπίτι και όπως είναι φυσικό η διάθεση μου είναι χάλια. Αναρωτιέμαι και εγώ γιατί υπάρχω. Πριν ένα μήνα περίπου ρώτησα την ψυχολόγο μου γιατί είναι τόσο λάθος να τελειώσω με τη ζωή μου και αυτή μου είπε ότι είναι 'λάθος' γιατί είναι φάση που περνά αλλά είναι πράξη είναι χωρίς επιστροφή. Προσπαθώ να το επεξεργάζομαι αυτό ότν νιώθω όπως και εσύ τώρα free. Είπα να τρώω μόνο λαχανόσουπα για 4 μέρες παρ'όλο που ξέρω ότι πρώτον φεύγουν μόνο υγρά και η στέρηση θα ακολουθηθεί από βουλιμία. Αισθάνομαι όμως τόσο χοντρή.
Θέλω το καλοκαίρι να έχω χάσει 10 κιλά να φορέσω τα ρούχα που δε μου κάνουν όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία αν δεν αλλάξει η ψυχολογία μου και ξέρω ότι δεν αρκεί να αδυνατίσω αλλά θα βοηθούσε

**free** · 11-03-2007, 17:52

smoke08 σε ευχαριστω παρα πολυ για το κουραγιο...σημερα ειμαι ηδη καλυτερα χωρις καποιο συγεκριμενο λογο βασικα..απλα ειμαι καλυτερα...προσπαθω..βεβαιω� � και θα ηθελα να ξεκινησουμε μαζι μια προσπαθεια..θα ηταν πολυ σημαντικο για μενα και θα λειτουργουσε ως επιπροσθετη υποστηριξη...γιατι τι θεμα δεν ειναι η διαιτα, ειναι η πιστη οτι θα τα καταφερεις...μονο ετσι επιτυγχανεται η οποιαδηποτε προσπαθεια..!...rainy πιστευω να καταλαβαινεις οτι σε καταλαβαινω απολυτα...και η ψυχολογος σου εχει δικιο..απλα εκεινη την στιγμη, η απογοητευση ειναι αυτη που με κυριευει εντονοτατα και δεν αναγνωριζω το σωστο απο το λαθος...τεσπα..σας ευχαριστω ολους σας...!καλη μας συνεχεια η μαλλον καλη μας αρχη!

**rainy_ed** · 11-03-2007, 20:02

free χαίρομαι που νιώθεις καλύτερα πράγματι υπάρχουν στιγμές που δεν σκεφτόμαστε καθαρά και τα μπερδεύουμε. Πολλές φορές θέλησα να ενεργήσω με τέτοιο τρόπο που μόνο αρνητικές επιδράσεις θα είχε στην ψυχολογία μου και σ'εμένα γενικά. Όπως όταν θέλω να παραιτήσω τη δουλειά μου, που δε μου αρέσει και δυσκολεύομαι όλο και πιο πολύ τελευταίως,δεν αφήνω τον ευατό μου να πάρει την απόφαση λέω ότι πολύ σύντομα θα δω τα πράματα διαφορετικά και θα το μετανιώσω ακόμη κι αν δεν το πιστεύω εκείνη τη στιγμή. Κι έτσι είναι ξέρω ότι χωρίς δουλειά θα πέσω ακόμη περισσότερο,δε θα'χω λόγο να σηκώνομαι και να προσπαθώ.
Θέλω πολύ να δώσω και να πάρω δύναμη από όλους εσάς,ας προσπαθήσουμε λοιπόν να έχουμε μία καλή μέρα αύριο και θα τα πούμε εδώ