ΑΤΑΚΕΣ...!!!!

[free]

61 κιλα??χοντρη??..ελεοςςςς Θεε μου...
αλλα και γω χοντρη με εβλεπα στα 61 οποτε..τι να λεμε τωρα!αυτο εδειχνα και στους αλλους!

[dexa]

Η Ελενιτσα το μωρο μου μου λεει:Μαμα δεν μπορω να σε αγκαλιασω με τα χερια μου ουτε με τα ποδια μου!!Εισαι χοντρη μαμα!!
Εγω:Ειναι χοντρη η μανουλα μωρο μου??
Η Ελενιτσα:Οχι μαμα.Απλα εχεις μεγαλη κοιλιτσα!!!

Τι να πουν και αυτα τα κακομοιρα ......
ΦΙΛΙΑ!!!

[RiaMar]

χαρακτηριστικο περιστατικο που θυμαμαι: ημουν γυρω στα 14 με 15 και ειχαμε παει για πασχα στα πεθερικα της αδερφης μου στο χωριο. εκει που καθομασταν λοιπον οι νεαροτεροι και μαζι και τα αδερφια του γαμπρου(καμια 8ετια κ βαλε μεγαλυτεροι ολοι απο μενα) λεει η αδερφη του: πωπω παχυνα πρεπει να κανω διαιτα. Οποτε στο καπακι πεταγεται ο μικροτερος αδερφος του και συμπληρωνει: αμα θες εσυ διαιτα τι να πει και η Ρια΄;;;;;; (σημειωτεον οτι με ειχαν γνωρισει εκεινο το σκ). φυσικα δεν μπορεσα να πω κατι ως νεα και αμαθη στην μ.......α του κοσμου. τωρα βεβαια θα τρωγε γερη μπουφλα ο Κλουνει της κακιασ ωρας!!!!!

[smith]

Πριν χρόνια, Βρισκόμουν σε σπίτι φίλου, 15άυγουστο, κι αφού είχαμε φάει όλοι του σκασμού με ρώτάει η μάνα του " θέλεις δεύτερο κομμάτι γαλακτομπούρεκο;" "όχι ευχαριστώ, έχω σκάσει" απαντάω. "Είσαι σίγουρη; Ξέρω πως εσεις οι χοντροί δεν χορταίνετε με ένα!!" συμπληρώνει. Τι να της πεις...

Κάποιος πρώην μου έλεγε " Δε με πειράζει που είσαι παχουλή, μόνο αυτή την κοιλιά να βγάλεις..."
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Σε κάποια καλή περίοδο δίαιτας είχα φτάσει 79 κιλά απο 96. Πάω για καφέ με φίλη μου που έκανε επίσης δίαιτα εκείνη την περίοδο. Είχαμε να βρεθούμε απο πρίν χασω τα κιλά. Η ατάκα της "Έχω χάσει 4 κιλά και ήδη φαίνεται η διαφορά. Κοίτα με στο πλάι. Δεν πετάει πια τόσο η κοιλιά μου. Εσύ πως πας με τη δίαιτα; Πρέπει να χεις χάσει 2-3 κιλάκια ε;" "Κάπου τόσα..." της απάντησα. 'Ελεος!!!

Την περίοδο βέβαια εκείνη είχα ακούσει και καλά όπως όταν μου είπε η αδερφή μου "Καλά εσύ έκανες κορμάρα!Να σου δώσω τις πιστωτικές μου να πας να ψωνίσεις ρούχα; Αμαρτία να φοράς τα παλιά!"
Και το καλύτερο απο τον κολλητό μου "Έτσι που έγινες φοβάμαι να σε αγγίξω. Τι ομορφιά! Είσαι σαν σταρ! Ντρέπομαι και που σου μιλάω!"

[smith]

Όταν έγινα μέλος εδώ ήμουν 102 κιλά. είχα χάσει ήδη 7 κιλά.Όταν ξεκίνησα τον Νοέμβριο να "προσέχω" ήμουν 109.
Τώρα είμαι 98 (τελευταία φορά που ζυγίστικα ήταν πολλές μέρες πριν). 11 κιλά κάτω φαίνονται. Σήμερα συνάντησα στο δρόμο, τη μαμά μιας παλιάς μου συμμαθήτριας. "Α καλέ γέννησες ε;" μου λέει. "Μα δεν ήμουν έγκυος" απαντώ. "Αφου σε είχα δει απο το αυτοκίνητο πριν κάτι μήνες και ήσουν" "όχι δεν ήμουν. Απλά είχα παχύνει" "Μα τέτοια κοιλάρα μόνο απο το φαγητό;"

[Μάρω_ed]

Σήμερα άκουσα μια ωραία και θετική ατάκα, απο υπάλληλο του super market που ψωνίζω και είχε να με δεί πολύ καιρό....

"Εσείς δεν χάσατε 20 κιλά... χάσατε 20 χρόνια!!! Τελικά το πάχος γερνάει τον άνθρωπο, δείχνετε 20 χρονών !!"

[Μάρω_ed]

Αυτό το έγραφα πέρσυ, σαν πρόβλεψη για το τί θα πεί η μαμά μου όταν φτάσω τα 59 κιλά....

Originally posted by Μάρω

Η μαμά μου:
Οταν ήμουν 98 κιλά.... "Εχεις παχύνει πολύ, να πάς να κάνεις εξετάσεις μήπως έχεις θυροειδή."
Τώρα που είμαι 73,5 κιλά.... "Εχεις αδυνατίσει πολύ, να πάς να κάνεις εξετάσεις να δείς τι συμβαίνει κι αδυνατίζεις" (η δίαιτα δεν παίζει σαν αιτιολογία)........
Δεν θέλω ούτε να σκεφτώ τι θα πεί όταν θα φτάσω τα 59 κιλά!! :lol:

Χθές που με είδε στα 61 (ακόμα δεν έχω φτάσει τα 59) αναφώνησε.... "Πώς έχεις γίνει έτσι; ανατρίχιασα! Τι σου συμβαίνει παιδάκι μου, σκέτα κόκκαλα έχεις μείνει. Πήγαινε σε κανένα γιατρό"...

Αφήστε που ενώ τρώγαμε μακαρονάδα ήθελε να με ταϊσει και ψωμί βουτηγμένο στο λάδι απο τη σαλάτα για να με παχύνει!!! χα χα χα χα
Κατά τα άλλα, όταν ήμουν χοντρή ήμουν χάλια, κινδύνευα απο πίεση και χοληστερίνη κι έπρεπε να κάνω εξετάσεις....

Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.....

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by Μάρω
..........
Αφήστε που ενώ τρώγαμε μακαρονάδα ήθελε να με ταϊσει και ψωμί βουτηγμένο στο λάδι απο τη σαλάτα για να με παχύνει!!! χα χα χα χα
Κατά τα άλλα, όταν ήμουν χοντρή ήμουν χάλια, κινδύνευα απο πίεση και χοληστερίνη κι έπρεπε να κάνω εξετάσεις....

Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.....

της μανας θελεις να πεις....
η ΜΑΝΑ δεν ειναι ενας ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ανθρωπος να πεις....
ειναι η αιτια που ταλαιπωρουμαστε σ αυτη τη ζωη!!!!!!!!!!!

[Kleanthis_ed]

Απ' τις πιο κλασσικές ατάκες των δικών μου όταν διήγα περιόδους βουλιμικών εξάρσεων.


Είχα ρίξει μέσα μου το καταπέτασμα και ξαφνικά μου έλεγαν:

Πως είσαι ρε παιδί μου;Μόνο τα κόκκαλα έμειναν.Μα καλά γιατί δεν τρως καθόλου;Τώρα τι να τους πεις...Τελικά σα να υπήρχε κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας έ;

[Θάλεια_ed]

σε μένα πάλι συνέβη το εξής....η γιαγιά μου όταν είχε καλέσει τις (αρχικουτσομπόλες μαζί κι αυτή) φίλες της, εγώ είχα χάσει γύρω στα 12 κιλα κ τις μέρες αυτές δεν έκανα δίαιτα κ λόγω εξετάσεων είχα βάλει 2-3 κιλάκια....χαρακτηριστική ατάκα των κουτσομπόλων?
"καλέ πώς αδυνάτισες εσύ έτσι? άλλα παχουλούτσικα βάζουν κιλά στις εξετάσεις!!! εσύ πώς κ αδυνάτισες τόσο? δίαιτα κάνεις?""



ΝΑ ΤΙΣ ΣΚΟΤΩΣΩ???????????

[dexa]

Oχι Θαλεια μου μην την σκοτωνεις!!!
Τι θα κανουμε μετα??Με ποιον θα νευριαζουμε?

Μετα απο σχεδον 45 κιλα χασιμο αυτο που μου εμεινε ειναι:''τωρα φαινεται οτι εχασες!!''
''πως εκοψες ετσι στο προσωπο!!!!κοιτα πως στενεψαν τα μαγουλα σου!!!''
''Τωρα χωρισε το σωμα σου !!!Μεση ,στομαχι,κοιλια κτλ τωρα φανηκαν ολα!!!''

Και οπως λςω και εγω:ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΠΑΙΔΙΑ!!!!
ΦΙΛΙΑ!!!!

[moonbear]

2sweet2b4go10 πόσο δίκιο έχεις....

[smith]

moonbear, δεν πρόλαβα να σου απαντήσω στο chat γιατί μίλαγα στο τηλέφωνο. Τα κατάφερες και μόνη βλέπω. Γράψε μας και κάτι για σένα.

[moonbear]

Οι ατάκες που κατά καιρούς έχουν αναφερθεί αποτελούν κάπου ένα κομμάτι και της δικής μου ζωής....ειδικά όταν οι πολύ δικοί σου άνθωποι συνηδητοποιείς ότι ΠΟΤΕ δεν θα σε καταλάβουν όσο θα έπρεπε...όχι ότι δεν σε αγαπάνε...απλά η αγάπη εκδηλώνεται κάποιες φορές τόσο αρνητικά...ένα απλό παράδειγμα...είχα μαλώσει με την αδερφή μου πριν από χρόνια,για κάτι πολύ ασήμαντο,στη μέση μπαίνει και η μητέρα μου και αντί να προσπαθήσουμε να λύσουμε τις χαζές διαφορές μας εκείνη τη στιγμή,με "στήνουν και οι δυο στον τοίχο" και αρχίζουν έναν παράλογο πόλεμο του στυλ "...και πως είσαι έτσι,τί θα κάνεις στη ζωή σου έτσι..."...Φτάνοντας στο σημείο να μου πει η αδερφή μου.."ντρεπομαι να κυκλοφορώ μαζί σου..."....κι εγώ να λιώσω στο κλάμα και να αισθάνομαι πιο χάλια από ποτέ,λες και εμένα μου άρεζε να είμαι έτσι και το διασκέδαζα...Κατάλαβαν το λάθος τους και μου ζήτησαν συγγνώμη....αγκαλιές και φιλιά....Ειπώθηκε όμως η κακία και ποτέ δεν προκειται να ξεχάσω...εγώ γιατί δεν είμαι έτσι?δλδ αν μαλώσω με κάποιον ανάπηρο θα του αναφέρω την αναπηρία του ως επιχείρημα?????????...χμ....I don't think so!!!

[moonbear]

ΟΥΦ,,,,νομίζω ότι νιώθω καλύτερα που το είπα....Σας ευχαριστώ που μ'ανεχτήκατε!!!!!!!