δεν ξερω απο τί πάσχω ... αλλά σίγουρα δεν είμαι φυσιολογική

**2sweet2b4go10_ed** · 26-09-2007, 22:49

βρε αντ, τι τα θελεις τα διουρητικα?
παρολο που ολα κανουν ζημια, αυτα ιεναι και τα πιο αχρηστα!!! τι νοημα εχει να αφυδατωνεσαι? δεν χανεις με τπτ θερμιδες μαυτα και παραλληλα κανεις το δερμα σου να δειχνει γερασμενο!!!! ασε το κακο στην υγεια σου, αυτο δεν το συζητω... και βεβαια αναπληρωνονται ολα με λιγο νερακι..καμια σχεση με λιπος και διατροφη...

**ant_ed** · 27-09-2007, 14:44

sweet έχεις απόλυτο δίκιο. Η ψύχωση της ζυγαριάς ... Το εννοώ όταν λέω ότι η διάθεσή μου εξαρτάται από τη ζυγαριά. Όμως έκανα ένα τεράστιο βήμα! Πήγα χτες και τις δύο ζυγαριές στην μάνα μου και θα ζυγίζομαι μόνο μια φορά την εβδομάδα. Ήδη σήμερα νιώθω άλλο πράγμα. Νιώθω πολύ πιο ελεύθερη και χαρούμενη!Διουρητικά έχω να πάρω 3 ημέρες. Επίσης, καθαρτικά πήρα το κατά το δυνατό ήπιας μορφής. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι έκλεισα 3 ημέρες χωρίς κρίση βουλιμίας και τρώγοντας σωστά.Ψητά, όσπρια, σαλάτες, γαλακτοκομικά και φρούτα. Ελπίζω να είναι και οι υπόλοιπες μέρες εξίσου καλές... Το κλειδί είναι βέβαια ότι έχει τύχει κάθε βράδυ να είμαι έξω από το σπίτι.

Κάτι άλλο σημαντικό που έκανα είναι ότι βρήκα το κουράγιο και μίλησα στην αδελφή μου. Προσφέρθηκε να με βοηθήσει και μου ζήτησε να πηγαίνω σπίτι της, μένουμε πολύ κοντά, κάθε φορά που υποψιάζομαι ότι θα πάθω κρίση. Μόνο το γεγονός ότι ήταν ψύχραιμη και κατάλαβε τί περνάω με ηρέμισε αφάνταστα και μου έδωσε πολύ κουράγιο να συνεχίσω την προσπάθειά μου.

**free** · 27-09-2007, 22:22

πολυ καλο το οτι μιλησες στην αδερφουλα σου..ειλικρινα θα σου κανει καλο..θα το δεις!

**sia_ed** · 28-09-2007, 13:50

ΓΕΙΑ
ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΗΠΙΑ ΚΑΘΑΡΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΙΑ ΟΧΙ
ΟΛΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΟΥΝ

**dexa** · 29-09-2007, 00:36

ΜΠΡΑΒΟ ANT ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!!!
Φτου να μην σε ματιαξουμε!!!
Και μπραβο και στην αδερφουλα που εδωσε αμμεσως την λυση!!!

ΦΙΛΙΑ!!!!!

**gilie_ed** · 29-09-2007, 07:39

εγώ παλεύω να συνηθίσω να ζυγίζομαι 1 φορα την ημερα...και μόλις τα καταφέρω θα προχωρήσω σε 1 φορα καθε 2η μερα και παει λεγοντας

**ant_ed** · 01-10-2007, 09:40

Ενώ όλη την εβδομάδα είχα πάει καλά, χτες βράδυ που έμεινα σπίτι ξαναέπαθα βουλιμική κρίση! Βέβαια, είχε τουλάχιστον περάσει 1 εβδομάδα από την προηγούμενη. Νιώθω άθλια σήμερα το πρωί... ζυγίστικα μάλιστα σήμερα (ήταν η μέρα ζυγίσματος) και μαύρισα ακόμα περισσότερο.... Νιώθω ότι ξεκινάω πάλι από το μηδέν. Έτσι και μένω σπίτι ένα βράδυ τα κάνω σκατά!

**smoke08** · 01-10-2007, 10:45

Ant μου, φυσικό είναι να σε πιάσει βουλιμική κρίση. Η βουλιμία δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται από τη μία μέρα στην άλλη. Σκέψου πόση πρόοδο έχεις κάνει. Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι, από εκεί που σου συνέβαινε τόσο συχνά, να το περιορίσεις σε μία φορά την εβδομάδα; Σταδιακά θα το πας στη μία φορά στις δύο εβδομάδες, μία φορά το μήνα, μέχρι που θα φύγει τελείως.

Κάτι που σου είχε γίνει τρόπος ζωής τα τελευταία χρόνια, δεν μπορείς να το αλλάξεις μέσα σε μία μέρα.

**dexa** · 18-10-2007, 00:11

ANT!!!ANT ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ!!!???
Που εισαι κουκλιτσα???
Εγινε ο γαμος???
Εχω την αισθηση οτι πρεπει να ειναι αυτο το σαββατοκυριακο???
Εγω σου λεω προκαταβολικα ΝΑ ΖΗΣΕΤΑΙ!!!!ΚΑΙ ΚΑΛΟΥς ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ!!!ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΙΧΙΣΜΕΝΗ!!
Ειμαι σιγουρη οτι σαν νυφουλα εγραψες!!!
Να μας πεις νεα!!Κοτσιμπολια!!!Ευτραμπα� �α!!!Ολοι οι γαμοι εχουν.Μα με τις πεθερες,τις κουνιαδες ,τους συγγενεις ,ολο και καποιος θα βρεθει να κανει το καταπληκτικο!!!

ΦΙΛΙΑ!!!

**ant_ed** · 03-01-2008, 12:55

dexa σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου! Ναι, πέρασα πολύ ωραία στον γάμο μου! Είχε πολυ πλάκα.. Δεν μπήκα στο site όλους αυτούς τους μήνες αφενός γιατί έλειπα σε ταξίδια και αφετέρου γιατί ντρέπομαια αφάνταστα για τον ευατό μου! Μέσα σε 2,5 μήνες έβαλα 7 κιλά! Αποτέλεσμα: τώρα είμαι 52 κιλά και ξανά σε διαίτα... έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον... Πάει το ωραίο αδύνατο κορμάκι που είχα... Πέρασα θαυμάσια, γέμισα εμπειρίες και εικόνες, αλλά η εικόνα του σώματός μου που συνεχώς πάχαινε με μαύριζε όλη την ώρα. Φυσικά είχα σταματήσει τα υπακτικά χάπια, τους εμετούς και έτρωγα απίστευτες ποσότητες φαγητού και κυρίως ξυρούς καρπούς!! (ο καθένας με το κόλημά του!). Δεν μπορούσα να σταματήσω να τρώω. Μια ασύληπτη κατάσταση υπερφαγίας! Τώρα στόχος μου είναι πάλι τα 47 κιλά και θέλω να είμαι αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρω να τα χάσω, να τα διατηρήσω και να μη χρησιμοποιώ υπακτικά μέσα.

Είναι και κάτι που νομίζω ότι ποτέ δεν θα συγχωρέσω στον ευατό μου: Στο ταξίδι του μέλητος μόλις κοίταζα το σώμα μου στον καθρέφτη έκλαιγα και με δυσκολία ανταποκρινόμουν στα συζυγικά καθήκοντα από αηδία για το σώμα μου! Κανείς δε θα μου δώσει αυτό που έχασα: την πλήρη ευτυχία που είχα κάθε δυνατότητα να ζήσω .... ήταν εκεί και εγώ προτίμησα να ασχολούμαι με την υποτιθέμενη ασχήμια μου! Και τώρα ντρέπομαι αλλά και πάλι τα ίδια θα έκανα, καθώς είμαι εγκλωβισμένη στην εικόνα, στην εικόνα του σώματος, όλα είναι η εικόνα μου, ο καθρέφτης, η ζυγαριά που βασανίζουν. Και ξέρω πως λίγοι άνθρωποι έχουν την τύχη μου να έχω ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ δίπλα μου, να έχω ό,τι θέλω...

**BLiSS** · 08-01-2008, 03:07

γιατι δεν το συζητας με τον αντρα σου? θα ηταν σημαντικο για σενα η γνωμη του και η υποστηριξη του. η ζωη σου δειχνει πολυ ομορφη και εσυ να ασχολεισαι με "λεπτομερειες" που σε οδηγουν με μαθηματικη προοδο στην αυτοκαταστροφη....
δεν πας για μοντελο, δεν πειραζουν λιγα κιλα παραπανω... σκεψου οτι εχεις μια ωραια ζωη! ετσι απλα!
καλη συνεχεια στην προσπαθεια που καταβαλεις και παντα χωρις "διαφορα" μεσα.

**dexa** · 25-01-2008, 01:22

Κουκλιτσα πρωτα απ'ολα να ζησεται και να ευτηχησεται!!!
Βρε μανα μου γιατι ολος αυτος ο πανικος...????
Δες το ως διακοπες!!!Πες οτι λογω γαμου το εριξες εξω και εσυ και το σωμα σου!!!
Μην σε πιανει τρελλα για 5 παλιο κιλα!!!
Οσο για τον συζηγο θεωρω οτι καθολου δεν του κακοπεσαν τα 5 κιλακια....ισα ισα ....μπορω να φανταστω με ποση ευχαριστηση τα μετρουσα ποντο ποντο.......!!!!!
Αντε βρε κουκλιτσα μου ,σε παρακαλω παρα πολυ μην το βαζεις κατω.
Θελω να το παλαιψεις χωρις να γυρισεις σε παλιες κακες συνηθειες........και να δεις που ολα διορθωνονται σιγα-σιγα και χωρις πανικο πρωτα απ'ολα!!!!
Περιμενω νεα σου .
ΦΙΛΙΑ!!!!

**ant_ed** · 29-01-2008, 11:07

Dexa μου καλημέρα!

Είναι αλήθεια ότι καθόλου δεν τον δυσαρέστησαν! Ακριβώς το αντίθετο. Δεν του άρεσε το αδύνατο σώμα μου με τίποτα. Για την ακρίβεια μου έλεγε ότι είχα γίνει λιψανοθήκη! Ωστόσο, προφανώς, εμένα μου αρέσω διαφορετικά από ότι αρέσω σε αυτόν. Είμαι σχετικά καλύτερα, έχω ξεκινήσει, δειλά - δειλά και αργά μια δίαιτα που τρώω από όλα, χωρίς να παραλείπω σε μικρή ποσότητα και λιχουδίτσες που με ευχαριστούν. Μετά από μήνες πανικοβλημένη κατάλαβα ότι δε βγαίνει έτσι τίποτα. Τα κιλά τα πήρα και ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω! Θα ήθελα να μπορώ να χάνω μισό κιλό την εβδομάδα. Η πραγματική επιτυχία, όμως, είναι ότι έχω να ζυγιστώ 5 ημέρες και δεν το σκοπεύω πριν κλείσει η εβδομάδα δίαιτας. Εξ' αυτού και μόνο του λόγου νιώθω ήδη καλύτερα, δηλαδή λιγότερο στρεσαρισμένη. Δυστυχώς, όμως, δεν έχω καταφέρει να σταματήσω να παίρνω υπακτικά! Βασικά βάζω υπόθετα γλυκερίνης ... αν καταφέρω και τα σταματήσω και αυτά θα έχω κερδίσει μια μεγάλη μάχη!

**hairbandou** · 19-09-2008, 14:01

Γεια..δεν ξερω αν ειναι το σωστο thread για να κανω αυτο το ποστ..Ομως πραγματικα εχω αναγκη να μιλησω σε ατομα που θα καταλαβουν..
Δεν ξερω τι προβλημα εχω..Μαλλον ειμαι ανορεξικη ομως..
Η ιστορια μου εχει ως εξης..

Παντα, απο μικρη ημουν ενα "τροφαντο" παιδακι..Δεν θυμαμαι κιλα αλλα ειχα μια ταση προς το να ειμαι υπερβαρη...Εκανα μπαλετο..Ημουν εξαιρετικα ταλαντουχα και η δασκαλα που ειχα μου ελεγε συνεχεια να αδυνατησω.Στην αρχη μου ελεγε απλως "Προσεχε γιατι μετα θα εχεις προβλημα" και μετα "Πρεπει να χασεις κιλα..Ειναι κριμα..Θελουμε να σε κανουμε χορευτρια αστερι!"..
Τοτε σταματησα το μπαλετο..Σταματησα το μονο πραγμα που με εκανε απολυτα χαρουμενη επειδη μου ελεγαν ετσι..Αυτο στα 14 μου..Ξεκινησα στιβο (γενικα γυμναζομαι απο τοτε που με θυμαμαι)..Αρχισα να παιρνω βαρος.Ημουν παχουλη..Οποτε προσπαθουσα να κοψω τα πολλα γλυκα (σημειωτεον οτι εχω αρρωστια-παθος-λατρεια με την σοκολατα), εχανα πολυ ευκολα βαρος..Ομως μετα το ξαναεπαιρνα..Καποια στιγμη στα 16 μου νιωθωντας πολυ χαλια με τον εαυτο μου αποφασισα να κανω διαιτα.Πηγα λοιπον στην ειδικη διατροφολογο που ειχε ο ΣΕΓΑΣ τοτε και ξεκινησα.Ημουν 70 κιλα με υψος 1.61..Δεν ημουν και τοφαλα..Ισα ισα..Ειχα σφιχτο κορμι..Ομως ενιωθα απαισια..Ξεκινησα λοιπον πολυ ομαλα ολη αυτη τη προσπαθεια..Ετρωγα σωστα.Το βασικοτερο ηταν οτι μαθαινα να τρωω..Μαθαινα τι επρεπε να παραλειψω για να φαω μια σοκολατα..Κι ολα πηγαιναν κατ'ευχην..μεσα σε 10 μηνες ημουν 60 κιλα κι ενιωθα πιο ομορφη απο ποτε! Πηγα διακοπες τοτε..Απο φοβο μηπως ξαναπαρω το βαρος που με τοσο κοπο ειχα χασει, (ξερετε πως ειναι οταν μαγειρευει η γιαγια), ετρωγα τα παντα μετρημενα!καθε βραδυ αθροιζα τις θερμιδες που ειχα καταναλωσεικαι προσπαθουσα να μην παιρνω περισσοτερες απο 1000.Το επακολουθο ηταν για 1 μηνα να μου κοπει η περιοδος.Γυρισα στην ΑΘηνα πισω 58 κιλα..Μπηκα τοτε στην μαχη των πανελληνιων..Δεν εκανα διαιτα.Προσεχα απλως πολυ την διατροφη μου και αθλουμουν..Ολα καλα και φυσιολογικα θα ελεγα.Στο τελος της χρονιας ημουν 55 κιλα..Πανεμορφη και πολυ καλα με τον εαυτο μου!
Τοτε μια συναθλητρια μου μου αποκαλυψε κατι που εκανε οταν ηθελε να φαει γλυκο (η συγκεκριμενη κοπελα ηταν 50 κιλα με υψος 1.69)..Μασουσε το γλυκο λοιπον και στην συνεχεια το εφτυνε!Το βρηκα πανεξυπνη ιδεα, το εκανα κι εγω καποιες φορες..Στο τελος του καλοκαιριου ημουν 50 κιλα. Ευτυχως συνηλθα γρηγορα και πηγα παλι στα 54..Τα επομενα 2,5 χρονια εοαιζα στα 55-53 κιλα..Ετρωγα σωστα και ζυγιζομουν μονο μια φορα την εβδομαδα.
Καποια στιγμη, ενω χωρισα απο ενα αγορι με το οποιο ημουν τρελα ερωτευμενη, και μετα το θανατο της γιαγιας μου αρχισα να κανω μια διτροφη που μονο υγιεινη δεν ηταν..Παρελειπα το πρωινο, ετρωγα πολυ ψωμι και υδατανθρακες..Αρκετα γλυκα..Το αποτελεσμα ηταν σε ενα χρονο να βαλω 8 κιλα και να φτασω τα 60 παλι..Κανεις δεν μου ελεγε τιποτα γιατι στα 50 κιλα τους φαινομουν πολυ αδυνατη..οποτε τωρα ολοι ηταν ευχαριστημενοι..Εγω εβλεπα τα ρουχα μου να με στενευουν..να αποφευγω να βαλω καποια παντελονια και να κυκλοφορω με φορμες..Οταν ειδα στην ζυγαρια το νουμερο 60 φρικαρα! Ξεκινησα και παλι την διατροφη μου κανονικα..Πρωινο, φρουτα λαχανικα , καθολου γλυκα..και ετσι πολυ συντομα (μεσα σε 2 μηνες ) εχασα 8 κιλα..Ενιωθα τελεια, απλως το θεμα ηταν οτι ειχα μειωσει πολυ τις ποσοτητες του φαγητου που ετρωγα..Μαλιστα ετρωγα μεσημεριανο μερα παρα μερα ή καθε 2 μερες...Ημουν ομως αδυνατη και ενιωθα πολυ καλα..Εκανα και κατι αλλο (Αυτο που με στοιχιωνει τωρα)..Μασουσα τροφη και την εφτυνα..Το εκανα κυριως με τα γλυκα..αλλα συντομα επεκταθηκε σε ολα.Ξεκινησα μπαλετο ξανα.Ημουν πολυ ευτυχισμενη.Με ολα.Με τη εμφανιση μου και τις δραστηριοτητες μου.Ξαναερωτευτηκα κιολας.Ετρωγα ελαχιστα...Φετος ομως..Μας πηρε η κατηφορα..
Σταματησα εντελως το φαγητο.Τρεφομουν μονο με το πρωινο μου, κι ενα ή δυο φρουτα τη μερα.Ετρωγα μονο την Κυριακη που τρωμε ολοι οικογενειακως..Και φυσικα εφτυνα απειρες ποσοτητες σοκολατας..Εδεινα 15 ευρω τη μερα για να αγορασω σοκολατες που στην συνεχεια εφτυνα..Και το προβλημα δεν λυνοταν..Εξακολουθουσε και εγω δεν καταλαβαινα πως υπηρχε θεμα!!!Εφτασα 47 κιλα.30 ευρω τη μερα σε σοκολατες (ουσιαστικα δουλευω γι αυτο)..Οι γονεις μου φρικαρισμενοι βλεποντας με να εχω πολλα νευρα, να λιωνω, και να κουραζομαι..με πιεζαν να δουμε εναν ειδικο..ουτε που το κουβεντιαζα..
Μεσα στο καλοκαιρι εφτασα τα 43 κιλα.Καποια μερα με ειδα στον καθρεφτη και τρομαξα.Σηκωσα τα χερια μου και μετρησα τα πλευρα μου.Αυτο ηταν.Πηγα σε μια εξαιρετικη ψυχιατρο η οποια με παρεπεμψε αμεσως σε εναν ειδικο παθολογο-διατροφολογο καθως ημουν στο απολυτο οριο..
Ευτυχως καταλαβα το προβλημα μου ενω ημουν πανω στην γραμμη μεταξυ φυσιολογικου και μη-φυσιολογικου.Εκανα και εξετασεις..Ο σιδηρος στα πατωματα, το λιπος μου οριακο, και τα κοκαλα μου σε ασχημη κατασταση...
Τωρα επισκεπτομαι την ψυχιατρο μια φορα τη βδομαδα.Νιωθω καλα οταν πηγαινω..Καταλαβαινω καθε φορα και περισσοτερα για μενα.Στιν διατροφολογο παω μια φοαρα τον μηνα.Την τελευταια φορα, αντι να παρω 2 κιλα (εχουμε βαλει σαν μακροπροθεσμο στοχο τα 52) οπως ειχαμε πει, ειχα χασει 1,5..
Μου ειναι πολυ δυσκολο να φαω..Ακομα πιο δυσκολο να σταματησω το φτυσιμο..Πολλες φορες αποφευγω να γυρναω σπιτι το μεσημερι γαι να μην φαω.Εχω κανει ομως βηματα πολλα.Και νομιζω πως με υπομονη θα τα καταφερω..
συγγνωμη αν σας κουρασα..

**NADINE_ed** · 19-09-2008, 14:16

hairbandou
καλώς σε βρίσκουμε...
Έχεις κάνει όντως βήματα πολλά
και απ'ό,τι φαίνεται τελευταία προς τη σωστή κατεύθυνση.
Είσαι τόσο δυνατή,έχεις τόση πειθαρχία,τόσες δυνατότητες,
ήρθε η στιγμή να τα χρησιμοποιήσεις υπέρ σου κι όχι εις βάρος σου!
Διαβάζω έναν άνθρωπο συνειδητοποιημένο,μαχητή,δ εκτικό σε βοήθεια
και πστεύω κι εγώ ότι με επιμονή στο στόχο που έβαλες θα τα καταφέρεις!
Ελπίζω να μαθαίνουμε νέα σου συχνά...
Είμαστε εδώ για σένα...
Καλή δύναμη!