Είμαι ανορεξική και καλύτερα από ποτε. - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 21 FirstFirst 123412 ... LastLast
Results 16 to 30 of 307
  1. #16
    Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    41
    Οι κοπέλες (ως είθισται) που πάσχουν από νευρική ανορεξία είναι ασθενείς και ως τέτοιες έχουν πάνω-κάτω ένα συγκεκριμένο ψυχισμό που τις οδήγησε εκεί που είναι. Μπορεί η συμπεριφορά να μην είναι πανομοιότυπη αφού πρόκειται για διαφορετικές προσωπικότητες, αλλά σπάνια θα είναι τόσο ακραία αντίθετη με το ? καλώς ή κακώς θεμελιωμένο ? πρότυπο ενός ανορεξικού. Όλοι όσοι έχουν πνευμονία δεν θα αρρωστήσουν το ίδιο, αλλά ένα βήχα θα τον έχουν! Και αυτή η περηφάνια της κοπέλας δεν συνάδει με την ανορεξία. Τα σκελετωμένα κοριτσάκια υποφέρουν γιατί είναι ακόμη χοντρές στα μάτια τα δικά τους. Δεν βγαίνουν να διατυμπανίσουν ότι είναι όμορφες! Δεν νιώθουν έτσι.
    Σίγουρα υπάρχει κάποιο πρόβλημα αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτό που περιγράφει. Λυπηρό σε κάθε περίπτωση...

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    387
    λοιπον η ναταλια μας ειναι ενα μικρο κοριτσακι...μολις 17 χρονων..στην ηλικια της ημουν και γω ανορεκτικη με ολα τα παρελειπομενα..ποτε στα κιλα της αλλα ανορεκτικη..η ψυχολογια λειτουργει ως εξης: ωρες -ωρες νομιζεις οτι εισαι παρα πολυ ομορφη, οτι το σωμα σου ειναι γ@μ@το και οτι ολοι ειναι στα ποδια σου..ΝΑΙ...υπαρχουν ωρες που το πιστευεις πραγματικα απλα ειναι τοσο λιγες αυτες οι στιγμες χρονικα, που δεν προλαβαινεις καν να το συνειδητοποιησεις!..ποσο μαλλον να το πεις δημοσια!!....Η ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΣΕ ΘΑΝΑΤΩΝΕΙ!...!..προς Θεου!..η ανορεξια δεν σε κανει ευτυχισμενη...σε οδηγει σε μια μεγαλη πυλη δυστυχιας!..τα ποιηματα που εχω γραψει σε στιγμες αδυναμιας μου τοτε βγαζουν τετοιο πονο οσο δεν μπορει να διανοηθει καρδια και μυαλο "νορμαλ" ατομου..κακα τα ψεματα!..η ζωη μου ηταν ενα μαρτυριο...σπιτι, κλεισιμο,κλαμα και η καλυτερη ασχολια μου???..μαντεψτε!..να πηγαινω μπροστα στον καθρεφτη και να πιανω τα κοκκαλα της λεκανης μου!!..ΤΕΛΕΙΑ ΑΣΧΟΛΙΑ ΕΤΣΙ???...και αν τυχον ειχε φουσκωσει η κοιλια λιγο παραπανω και μου τα καλυπτε, πηγαινα τρεχοντας κατω στο γυμναστηριο του σπιτιου μου(βεβαια, να μην εχω γυμναστηριο στο σπιτι μου??)και εκανα 2 ωρες++++ γυμναστικη!..και μετα αποβολη τροφων("και καλα")...και την αλλη μερα μεσα παλι για να κοιταξω τα κοκκαλα μου και να ζυγιστω καθε 2 ωρες...μην χασω το ραντεβου μου με την υπεροχη ζυγαρια μου που μπορουσε τοσο καλα να με ελεγχει!και να την ελεγχω βεβαια!..σχεση με αγορι δεν εκανα φυσικα γιατι θα επιανε τα παχη μου..την απαισια κοιλια μου, τα χοντρα μπουτια μου και το υπερβολικο λιπος μου..αρα κκοινωνικη ζωη ΜΗΔΕΝ!!!...με τους γονεις μου δεν πολυμιλουσα γιατι μου ελεγαν οτι εχω αλλαξει τοσο πολυ συμπεριφορα..οτι δεν ειμαι πια το χαρουμενο κοριτσακι τους...το σχολειο μου στο ελεος!..ολα στην ζωη μου πατος και η μεγαλυτερη μου επιδιδωξη να μου κανει το 24 νουμερο παντελονι!...(εχω υψος 1,73 εν τω μεταξυ)...
    λοιπον κοριτσακια μου..για ποια ζωη μιλαμε??...ζουσα ή ημουνα ψοφια??..σας πληροφορω οτι τοτε ηθελα πολυυυ να πεθανω...ειχα βαρεθει να ζω για αυτο...για ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΑΔΥΝΑΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ...τι σημασια εχει να ζεις και να ασχολεισαι με ενα ΤΙΠΟΤΑ???...αυτη ειναι η ανορεξια..κλαμα , πονος, αποκλισμος, ΘΑΝΑΤΟΣ...ΕΝΑΣ ΒΟΥΡΚΟΣ!...βαλτε το καλα στο μυαλουδακι σας πριν να ειναι αργα!..
    ναταλακι μην χαραμαζεις ουτε λεπτο απο την ζωη σου για αυτην..δεν σε αγαπαει η ανορεξια..ετσι νομιζεις..να σε διωξει απο την ζωη θελει..αυτος ειναι ο μοναδικος σκοπος της...βρες τον εαυτος σου..αν δεν αγαπας εσυ εσενα, δεν θα σε αγαπησει ποτε ΚΑΝΕΙΣ!..

  3. #18
    Free, όλα αυτά που γράφεις μου θυμίζουν έντονα αυτά που σκέφτομαι. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μέρα που να μη θέλω να πεθάνω. Ποτέ ως τώρα δεν το έχω παραδεχτεί αυτό δημόσια αλλά η ανωνυμία βοηθάει. Μόλις φάω λίγο σκέφτομαι πως η μοναδική διέξοδος να ξεφύγω από τα μαρτύρια τα οποία ακολουθούν το φαγητό είναι να πάψω να υπάρχω. Μόλις πίνω έστω και λίγο νερό νιώθω ότι πρήζομαι ολόκληρη και είμαι σίγουρη πως αυτό παθαίνω, πως θα με δουν οι άλλοι και θα μου πουν πως πάχυνα γιατί όντως αυτό συμβαίνει. Για να βγω έξω δεν πρέπει να έχω φάει τίποτα. Από αυτά που βάζω στο στόμα μου, ελάχιστα ουσιαστικά μένουν μέσα μου αφού με ποικίλους τρόπους, όπως και εσύ θα ξέρεις, φροντίζω να αποβληθούν.
    Σχετικά με την κοιλιά μου, αυτή είναι και εμένα η μεγαλύτερη εμμονή μου. Δεν μπορώ να φάω γιατί θα φουσκώσω, δεν μπορώ να φάω γιατί θα νιώθω άσχημα, δε μπορώ να φάω γιατί θα πεθάνω... Τις περισσότερες φορές βγαίνω έξω μόνο αν έχω μείνει τουλάχιστον μια μέρα νηστική ή δεν έχω πιει καθόλου υγρά. Η ζυγαριά είναι το μόνο μέσο που με επιβεβαιώνει, εκεί μπορώ να κάνω ό,τι θέλω, έχω τον πλήρη έλεγχο. Το 24 νούμερο παντελόνι, μου είναι πλέον αρκετά φαρδύ αλλα δεν θέλω να φαντάζομαι ότι ίσως υπάρξει μια μέρα που θα μου κάνει. Είμαι αδύνατη κατά τα λεγόμενα των άλλων αλλά μπορώ να αδυνατίσω κι άλλο και αυτό θα κάνω γιατί δεν πιστεύω πως είναι αρκετό.

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    τι κριμα Ναταλια μου να πεθανεις τοσο νεα και χωρις να εχεις ζησει τιποτε εκτος απο τις μαχες με τα κιλα...
    πολυ λυπαμαι..
    ο Θεος που πιστευεις να σε βοηθησει..

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    387
    ρε ναταλακι υπο αλλες συνθηκες θα σου ελεγα οτι δεν ακους τιποτα και οτι κανεις του κεφαλιου σου!..δεν μπορω να το πω γιατι μολις πριν 2 χρονια, στα 17 μου και εγω, βιωνα αυτη την αθλια κατασταση...ξερω πως νοιωθεις..οτι δεν σε καταλαβαινει κανεις και οτι ο μεγαλυτερος σου εφιαλτης ειναι να παρεις κιλα...εστω και ενα κιλο...μακαρι να ητνα φαρσα οο αυτο..αλλα δεν ειναι...ουτε μπηκες εδω μεσα για να κανεις την πλακα σου..εισαι σε απελπιστικη κατασταση..καταλαβε το αυτο!!...το τελευταιο σου μηνυμα με επεισε για αυτο!..
    εχασα πολυ ζωη γιατι και γω δεν ηθελα να δω το σωμα μου να παχαινει..στην σκεψη οτι μπορει να παχυνω, ελεγα μεσα μου..:καλυτερα να πεθανεις, παρα να γινεις χοντρη...συνελθε..μην τρως...το φαγητο ειναι δυσστυχια..πως θα φορεσεις μινι να δειξεις τα τελεια ποδια(ειχα πολυ ωραια ποδια και ψηλα ..ετσι μου ελεγαν..κριμα που αργησα να το καταλαβω).."...και αυτη η σκεψη υποβοσκε πισω απο την παραμικρη μπουκια που ετρωγα..μαρτυριο..και καθε λιγο και λιγακι στην ζυγαρια..και γω το χα κοψει το νερο..με παχαινε..τι ειρωνεια...κοντρα σε οτι διαταζουν οι νομοι της διαιτολογιας..κοντρα σε ολα..στα παντα!..ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ Η ΣΩΣΤΗ..οι αλλοι σου λενε να φας γιατι σε ζηλευουν, ε??...ετσι δεν ειναι?..θελουν να σε δουν χοντρη, αποκρουστικη, ασχημη??..ε??...ετσι ΝΟΜΙΖΕΙΣ ομως...τους κατηγορουσα ολους ιδιως την αδερφη μου και την μαμα μου γιατι ελεγα οτι με ζηλευαν πολυ που δεν εχουν το δικο μου τελειο σωμα!!!...μια καλυτερη διατυπωση: το δικο μου αρρωστημενο σωμα!...
    καποια στιγμη ξυπνησα και λεω: τερμα το κακο..κουραστηκα...κουραστη� �α να μην ζω..ειμαι μικρη και αυριο μεθαυριο μπορει να πεθανω..γιατι να μην χαρω την ζωη μου?..οταν φτανεις κοντα στον θανατο, τοτε λες..:"θεε μου τι εκανα σε μενα?..γιατι μου το εκανα?..ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ..."..ισως τοτε να ειναι πολυ αργα για να συνειδητοποιησεις τι κακο εχεις προκαλεσει..ισως και να μην ειναι...
    αλλα γιατι να ρισκαρεις την ιδια σου την ζωη?..γιατι να φτασεις σε αυτο το σημειο, σε αυτο το αθλιο σημειο??...ειναι κριμα και αδικο..και δεν σου μιλαμε τυχαια ρε συ ναταλακι..τα χουμε βιωσει ολα αυτα..ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ!..τι νοημα εχει η ζωη σου?..ψαξε και βρες γιατι ζεις?..τι προτεραιοτητες εχεις??...πες μου λιγο σε παρακαλω..

    μιλας με τους γονεις σου?εχουν καταλαβει?..ΤΙ ΤΡΩΣ ολη μερα(την αληθεια θελω, αλλο αν μετα ολα βγαινουν---νομιζεις οτι βγαινουν)???(απαντησε μου στις ερωτησεις σε παρακαλω)

  6. #21
    free, σχετικά με όσα με ρωτάς...
    Όντως πιστεύω πως το φαγητό είναι δυστυχία. Μα πως θα βγω έξω φουσκωμένη???? Και ναι, πιστεύω πως κάποια άτομα τα οποία μου λένε να φαω ή σχολιάζουν συνεχώς το πόσο αδύνατη φαίνομαι, θέλουν να με δουν χοντρή, αποκρουστική και άσχημη. Θέλουν να με κάνουν σαν και αυτούς για να μη νιώθουν μειονεκτικά όταν με βλέπουν.
    Ειλικρινά σου μιλάω, αυτή τη στιγμή νιώθω πως ζω μονάχα για να είμαι αδύνατη και να χάνω όσα περισσότερα κιλά μπορώ. Τι σημασία έχει να παίρνω συνεχώς αριστεία, να μπω στο καλύτερο πανεπιστήμιο αλλά να είμαι πάντα δυστυχισμένη με περισσότερα κιλά? Τώρα τουλάχιστον είμαι εκείνη που μπορεί να ελέγχει το βάρος της, που της μπαίνει(και της πέφτει πολλές φορές) οτιδήποτε αν και θεωρώ πως έχω χοντρά πόδια.
    Παλιότερα άκουγα πως αυτή η ασθένεια "χτυπάει" σε άτομα με υψηλό βιοτικό επίπεδο και δεν το πίστευα! Τώρα έρχομαι και το επιβεβαιώνω...
    Με τους γονείς μου δε μιλάω, κυρίως γιατί δεν μπορούσα να αποδεχτώ ότι αντιμέτωπιζω κάτι τέτοιο, αλλά και τώρα απλά δε θέλω γιατί θα με πιέσουν να πάρω βάρος. Δεν ξέρω αν το έχουν καταλάβει, αλλά και να το καταλάβαιναν δε νομίζω ότι θα μπορούσαν να το αποδεχτούν γιατί ίσως θεωρούσαν ότι απέτυχαν ως γονείς.
    Σχετικά με το τι τρώω... Το πρωί τίποτα... Το μεσημέρι ύστερα από πίεση των γονιών μου βάζω κάτι στο στόμα μου(όχι πάντα...). Έχω αποβάλλει από τη διατροφή μου ζυμαρικά, λευκό ψώμι, ζάχαρη, κιμά... Ό,τι και να φάω μετά κάνω τις ανάλογες ενέργειες και όντως ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών που τρώω βγαίνουν αν όχι όλα.

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    387
    κοριτσακι μου ομορφο και γλυκο..ζεις σε μια ουτοπια..ειναι λες και ακουω εμενα πριν λιγο καιρο...τοσο κοντινο ολο αυτο και ομως 8ελω να το κραταω τοσο μακρια απο μενα γιατι με καταστρεφει και εμενα και τους γυρω μου...και γω το πιστευα αυτο με τους γονεις μου..πως θα νομιζουν οτι δεν ειναι σωστοι σαν γονεις, οι εχουν αποτυχει..και επειδη γενικα μου τα εχουν δωσει ολα, θα ειχα τρομερες τυψεις αν τους εδινα να καταλαβουν και τετοιο γιατι δεν ισχυει..δεν νομιζω οτι σχετιζεται η ανορεξια και η βουλιμια με το μεγαλωμα, με την ανατροφη δηλαδη...ισως υπαρχουν εκ γεννετης καποια στοιχεια που σε κανουν πιο επιρρεπη σε κατι τετοιο...εγω ας πουμε καποια στιγμη ελεγα πως ολο αυτο το δημιουργω για να εχω κατι να ασχολουμαι απλα απο την στιγμη που δεν εχω αλλα προβληματα στην οικογενεια μου...ισως τελικα να ειναι και ετσι..οταν σου τα δινουν ολα ετοιμα, δεν προλαβαινεις να συνειδητοποιησεις τι εχεις, που βαδιζεις, τι θελεις απο την ζωη σου...καταλαβαινεις πως το εννοω, ετσι?..
    κοιτα δινω συμβουλες χωρις να λεω και γω οτι ειμαι ακομα τελειως καλα..με βασανιζει αυτη η σκεψη ωρες-ωρες απλα προσπαθω να την κανω περα γιατι αμεσως σκεφτομαι ολα τα αρνητικα που μου προσφερει αυτος ο τροπος ζωης...
    τα γνωστα: κλαμα, κλεισιμο, αποδιοργανωση, αδυναμια κ.τ.λ....
    και τοτε φευγει η σκεψη, η στιγμιαια σκεψη που με ωθει στην αυτοκαταστροφη μου..δεν θελω να γυρισω εκει..γιατι ποναω..ηδη εχω κανει πολυ κακο σε μενα..και το παιρνω πλεον και καπως εγωιστικα..καταλαβαινεις?
    η κολλητη μου ειχα φτασει 35 κιλα καποια στιγμη και κοντεψε να πεθανει..θυμαμαι την κουβεντα που μου χε πει τοτε: "ποτε μην επιτρεψεις στον εαυτο σου να υποβιβαστει"..ημουν 15 χρονων τοτε και δεν καθησα να το πολυσκεφτω...η ειρωνεια ομως ηταν οτι μετα απο 2 χρονια κυλησα και εγω..και τοτε αντιληφθηκα πολυ καλα τι εννοουσε...το να κρινονται τα παντα απο μια μπουκια, το να μην αγαπας καθολου τον εαυτο σου, το να τον κανεις σκουπιδι καθε ωρα και στιγμη αφου μετρας την αξια του μονο στα κιλα,το να βλεπεις φαγητο και ταυτοχρονα να υπολογιζεις θερμιδες και λιπος και τι κακο θα κανεις στον οργανισμο σου αν το φας(και ολη αυτη η βαναυση σκεψη να διαρκει μολις 1 λεπτο--αυτοματη αντιδραση δηλαδη), το να τρως και να κλαις και να προσπαθεις να βρεις τροπους να τα βγαλεις ολα γιατι δεν αντεχεις αλλο "βαρος"...ξερω πολυ καλα..

    κουκλιτσα μου μπορεις να μεινεις αδυνατη χωρις να φυτοζωεις..πιστεψε με..καταφερα (ισως καταφερνω ακομα) και βγηκα..γιατι να μην μπορεις και εσυ...μπορεις να εισαι φυσιολογικη αδυνατη..εισαι πολυ κατω του φυσιλογικου..αυτο δεν σου λεει κατι?..ωραια, μην πας 50, πηγαινε εστω 45 και μεινε εκει..μην επιτρεψεις να χασεις αλλο..δεν σου πα να πας 70 ...προσεχε αυτο που θα σου πω τωρα: ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ, ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ...ΙΣΑ-ΙΣΑ...ΤΟΤΕ, ΟΤΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ Η ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΜΠΟΥΚΙΑ, ΘΑ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...ΑΣΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΣΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟ...
    γιατι ολες πεφτουμε στο τρυπακι οτι αν γινουμε καλα, θα παχυνουμε..δεν ειναι ετσι..αν δεν γινουμε καλα, καποια στιγμη ή θα παχυνουμε ή θα πεθανουμε..
    γιατι ερχεται καποια στιγμη αδυναμιας που δεν μπορεις να το ελεγξεις ολο αυτο και οι καταληξεις ειναι 2..αυτες που ανεφερα πριν λιγο...
    γλυκια μου παλεψε..θελω να ακουσω να μου πεις και να το πιστεψεις οτι εισαι καλα...οτι σκεφτηκεσ εστω ολα αυτα..οτι αλλαζεις ροτα στην ζωη σου..και την παιρνεις στα χερια σου..οχι οτι προετοιμαζεις τον θανατο σου...
    ασχολιεμαι τοσο πολυ γιατι ξερω..και αφησε με να σου δειξω και σενα τι πας να κανεις..

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Location
    Μακεδονια
    Posts
    1,047
    NATALIA ΑΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ''ΠΕς ΜΟΥ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ'' ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.
    Οσο για το συγκεκριμενο μοντελο εφοσον εισαι τοσοσ ενημερωμενη γνωριζεις οτι τα κιλα τις και το υψος της δεν εχει καμια σχεση με τα δικα σου.Επισης οτι ολο αυτο με τα κιλα την οδηγησε στα ναρκωτικα ,εγινε ρεζιλι ακριβως γιατι ηταν προτυπο ,τις αρνηθηκαν δουλειες και βρεθηκε απο τα ψηλα στα χαμηλα.Και αφου εριξε τα μουτρα της για πολυ καιρο αρχισε παλι να δουλευει υπο δοκιμη.Ενα τσακ να κανει παλι και ''αντε γεια''!!!

    Εαν τελικα Ναταλια το μονο προβλημα που εχεις στην ζωη σου ειναι εαν θα βαλεις 1 γραμμαριο και θα φουσκωσει η κοιλια σου εισαι πολυ τυχερη κοπελα!!!Εχεις μια ζωη γεματη και δεν σου λειπει τιποτα υλικο η συναισθηματικο.
    Φαντασου ολα αυτα τα κοριτσια τις ηλικιας σου που εχουν προβλημα επιβιωσης η κακοποιησης απο κακους γονεις η αλλους ,αυτα τα παιδια που παλευουν να υελειωσουν τα σχολεια τους ,να σπουδασουν για να γλιτωσουν απο φτωχεια μιζερια η απλα για να αποκτησουν την ζωη που τα γεμιζει και να ολοκληρωσουν τα ονειρα τους.

    Ειναι μεγαλη υποθεση να σε ΞΕΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ναταλια μου στον κοσμο που ζουμε.
    Και οχι για τα κιλα σου.

    Ξερω πολυ καλα οτι λογω των κιλων μου δεν θα δωσεις σημασια σ'αυτα που σου λεω,και δεν σε παρεξηγω.Δικαιουσε να το κανεις.
    Θα σε παρακαλεσω ομως την free να την ακουσεις και αστην νασε βοηθησει.
    Περα απο την εμπειρια της η οποια ειναι ιδια με την δικη σου ,ειναι ενα πολυ,παρα πολυ καλο παιδι με κατανοηση και ολη την καλη διαθεση να βοηθαει οποιον εχει προβλημα.
    Ειναι ΨΥΧΟΥΛΑ!!!

    ΦΙΛΙΑ!!!!!

  9. #24
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    Ναταλία, μπήκα στο φόρουμ για να σου μιλήσω, αλλά πρόλαβε όλα όσα ήθελα να σου πω η free... Έχω περάσει ακριβώς την ίδια εμπειρία, έκανα ακριβώς τις ίδιες σκέψεις... Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες για τον έλεγχο. Κι εγώ αισθανόμουν πολύ περήφανη που κατάφερνα να είμαι τα λιγότερα κιλά από όλες τις φίλες μου. Δεν είχε σημασία αν ήμουν αποκρουστικά κοκαλιάρα, σημασία είχε ότι είχα καταφέρει κάτι που για τις άλλες ήταν άπιαστο όνειρο!Που να καταλάβω τότε πως ήταν άπιαστο όνειρο ακριβώς επειδή ΔΕΝ ήθελαν να το κατακτήσουν!!!

    Κι εγώ πίστευα ότι τα μπούτια μου ήταν χοντρά! Τώρα βέβαια κοιτάω τις φωτογραφίες από εκείνη την εποχή και κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο...Πώς γινόταν να με βλέπω στον καθρέφτη και να μην μπορώ να δω αυτό που βλέπουν οι άλλοι;

    Τέλος, συμφωνώ με την free ότι με ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ θα σου συμβεί ένα από τα παρακάτω: ή θα αρχίσεις, θες δε θες, να έχεις επεισόδια υπερφαγίας, τα οποία δε θα μπορείς να ελέγξεις...Στην αρχή ίσως προσπαθείς ακόμα να αποβάλεις το φαγητό με εμετούς ή χάπια ή εξαντλητική γυμναστική, αλλά στη συνέχεις θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτό δεν έχει κανένα νόημα, γιατί τα κιλά σου θα ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ! Ή, δεύτερον, θα καταλήξεις σε κάποιο νοσοκομείο, όπου θα καταλάβουν το πρόβλημά σου και θα σε αναγκάσουν να υποβληθείς σε ψυθοπεραπεία και να πάρεις κιλά. Και, πίστεψέ με, είναι πολύ επώδυνο να σε αναγκάζουν να κάνεις κάτι τέτοιο όταν ακόμα δεν το χεις πάρει απόφαση και δε συνειδητοποιείς το πρόβλημά σου.

    Τέλος, θέλω να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Τι σε οδήγησε σε αυτή την κατάσταση; Κάποια ερωτική απογήτευση; Κάποιο πρόβλημα με φίλους; Κάποιο πρόβλημα με γονείς; Μου φαίνεται πολύ παράξενο που οι γονείς σου βλέπουν ένα κορίτσι 37 κιλά και δεν συνειδητοποιούν ότι έχει πρόβλημα... Αν καταλάβεις τι είναι αυτό που δε σου αρέσει στη ζωή σου και το αλλάξεις, θα σταματήσεις να ξεσπάς στο σώμα σου. Γι' αυτό, όποτε σε βασανίζει κάτι, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, μίλα μας! Αν δε θέλεις να επισκεφτείς κάποιον ειδικό, τουλάχιστον μην τα κρατάς μέσα σου. Γιατί, όσο και να μην το καταλαβαίνεις, το πρόβλημα είναι ΠΑΝΤΑ πιο βαθύ και δεν έχει καμία σχέση με τα κιλά σου. Απλά, μερικές φορές είναι πιο εύκολο να ελέγχουμε το βάρος μας παρά την ίδια μας τη ζωή...

  10. #25
    smoke 08, σχετικά με την ερώτησή σου...
    Όπως έχω αναφέρει στο πρώτο μήνυμα παλιότερα ήμουν πολύ πολύ αδύνατη χωρίς να αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα υγείας. Πέρυσι πήρα κάποια κιλά μόνο και μόνο επειδή με προέτρεπε ένας φίλος μου να το κάνω. Μου έλεγε συνεχώς πως θα είμαι πολύ πιο ωραία αν πάρω λίγο βάρος. Δεν είχα την ίδια άποψη αλλά ο συγκεκριμένος αποκλείεται να ήθελε το κακό μου, κάτι θα ήξερε, κάτι θα έβλεπε που εγώ δεν μπορούσα να δω. Έτσι λοιπόν τον εμπιστεύτηκα. Είχα πάρει κάποια κιλά αλλά δεν με απασχολούσε το βάρος μου εφ'όσον ήμουν ακόμη ελλιποβαρής. Μετά από μήνες όμως, που απομακρύνθηκα από το φίλο μου αντιλήφθηκα πως το βάρος που είχα πάρει δεν ευχαριστούσε εμένα, αλλά προφανώς μόνο εκείνον. Ποτε ως τότε σε όλη μου τη ζωή δεν είχα φτάσει τα 49 κιλά. Σκέφτηκα αρχικά να φτάσω στα 46 κιλά και να μείνω σταθερή. ʼρχισα δίαιτα και πριν το καταλάβω έφτασα στα 45 αντιλήφθηκα πως μπορούσα να αδυνατίσω κι άλλο γιατί η θέληση μετράει και η δικιά μου ήταν πολύ ισχυρή.
    ΈΧΑΝΑ, ΧʼΝΩ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΝΩ κιλά από εδώ και πέρα.... Αδυνάτισα αρκετά μπορώ να πω αλλά λίγο ακόμη δεν βλάπτει...

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Location
    Μακεδονια
    Posts
    1,047
    Ναταλια σε παρακαλω μεσα απο την ψυχη μου παρε σε καποιο απο τα τηλεφωνα που σου εδωσε η μαρια ελενη και μιλα!!!
    Μην το κανεις αυτο αλλο στον ευατο σου!!
    Ειμαι σιγουρη οτι με καποια βοηθεια απο καποιον ειδικο θα καταλαβεις τι γινεται.
    Οχι αλλο!!Ειδη ειναι πολυ λιγα!!!
    Η στειλε u2u σε οποιον απο εδω μεσα θεωρεις εσυ οτι σε καταλαβαινει καλυτερα και μιλαααα!!!
    ΟΧΙ ΑΛΛΟΟΟ!!!ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩΩΩ!!1

    ΦΙΛΙΑ!!!

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    387
    βρε κοριτσακι μου δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα αλλο...σου τα ειπα ολα..ολα τα αρνητικα..ολα τα απαισια πραγματα που συντροφευουν την ανορεξια και κατ'επεκταση και την βουλιμια..εισαι μικρη..δεν μπορεις να καταλαβεις...και εγω το εβλεπα τελειως διαφορετικα πριν 2 χρονια..απλα ειχα κοντα τους γονεις μου..εσενα οι δικοι σπου που ειναι?..δεν τους ανησυχει το γεγονος οτι μερα με την ημερα χανεσαι?..
    εχεις παραιτηθει..το ξερεις αυτο?..εγκαταλειπεις την ζωη σου σιγα-σιγα..δεν φοβασαι οτι αν χασεις λιγο ακομα θα πρεπει να νοσηλευτεις και εκει θα σου βαζουν σωληνακια απο την μυτη που θα φτανουν στο στομαχι για να βαλεις κιλα??...δεν ειναι τρομερα ανατριχιαστικο αυτο??..ποσο μαλλον ΟΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ...δεν ειναι οτι δεν ξερεις τις συνεπειες..τις ξερεις...στις ειπαμε..υπηρχε μεγαλη ανταποκριση απο το φορυμ για την περιπτωση σου..αυτο και μονο αυτο θα επρεπε να σε ωθει να αναρωτηθεις το "γιατι?"...
    η απαντηση εστιαζεται στο γεγονος οτι εισαι κοντα στον θανατο..δεν το εχεις συνειδητοποιησει...ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ..πιστεψε με...δεν θελεις να φυγεις απο αυτον τον κοσμο..οσο ματαιος και αν σου φαινεται(γιατι για να κανεις ολο αυτο το κακο θα σου φαινεται ματαιος) δεν θελεις στην πραγματικοτητα να τον εγκαταλειψεις...γιατι αισθανεσαι τυψεις υποσυνειδητα για ολο το κακο που προκαλεις...
    τι σημασια εχει να εισαι αδυνατη, κοκκαλιαρα, χτικιαρα?..τι νοημα θεε μου οταν δεν ζεις..οταν εισαι μολις λιγα βηματα απο μια αλλη διασταση...
    ειναι ματαιο να παλευεις για μια ΠΛΑΣΤΗ καλυτερη ζωη που ΝΟΜΙΖΕΙΣ οτι θα εχεις αν εισαι αδυνατη, απο το να παλευεις για την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ που θα σε κανει ευτυχισμενη...μια ζωη που ακομα και τα μικρα καθημερινα πραγματα θα σου φαινονται τοσο μεγαλα..τοσο σημαντικα...τοσο ομορφα...τοσο ξεχωριστα!..καθε στιγμη θα ναι μοναδικη και θα χαιρεσαι που εχεις καταφερει να το πετυχεις αυτο..τοτε θα εισαι αληθινα περηφανη για σενα, ΟΧΙ ΤΩΡΑ!..
    δεν ξερω τι αλλο να σου πω..το ζω βιωσει στο πετσι μου ολο αυτο..πιστευω πως μπορ να μιλησω καλυτερα απο τον καθε ψυχολογο αλλα θα μπορουσα να σε βοηθησω, θα μπορουσαμε ολεσ οι κοπελες εδω μεσα να σε βοηθησουμε αν ΕΙΧΕΣ ΠΕΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ, ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ...τωρα δεν μπορουμε να κανουμε κατι αλλο ουτε εμεις ουτε κανεις...μιλα με σενα, με την πραγματικη ναταλια, με την ναταλια που δεν ειναι ΜΟΝΟ ΚΙΛΑ...και σκεψου ποσο ευχαριστημενη θα εισαι, ποσο υπερηφανη θα σε κανεις αν πεθανεις μεσα σε 1 χρονο απο τωρα...
    ειναι θλιβερο να ληγεις εσυ τον χρονο της ζωης σου.. εχεις καθορισει το δικο σου προσωπικο dead-line...
    με κανει σκατα οο αυτο..να βλεπω να χανεσαι μεσα στις σκεψεις σου και να αυτοκαταστρεφεσαι..φαντασο υ ποσο κακο κανεις σε σενα..
    διαβασε ξανα ολα οσα σου εχουμε γραψει...
    δεν τα γραφουμε απλα επειδη δεν εχουμε να κανουμε κατι αλλο..τα γραφουμε γιατι τα εχουμε βιωσει και θελουμε να σε αποτρεψουμε!

  13. #28
    Μολις εξαφανιστεις τελειως θα το μαθουμε απο τα καναλια!

    Αντιο...

  14. #29
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Location
    ath ...
    Posts
    17
    Έχω απορία... στην ανορεξία μπορείς να κάνεις όλες σου τις δραστηριότητες κανονικά? δεν αισθάνεσαι κάτι σαν κόπωση, κάτι σαν να μη θες να πάρεις τα πόδια σου κλπ?

  15. #30
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2002
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    407
    Originally posted by Natalia
    Είμαι πολύ αδύνατη, έχω ένα ονειρεμένο σώμα, έχω όλα τα αγόρια να με κυνηγάνε γιατί όπως και να το κάνεις μοιάζω με μοντελο(!!!) και γενικότερα αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι θα πεθάνω νωρίτερα, περνάω πολύ καλύτερα από πολλούς άλλους.
    Ξέρεις που είναι η αντίφαση βρε κορίτσι μου?
    Από τη μια μεριά θέλεις να ρουφήξεις τη ζωή.... να είσαι σαν μοντέλο, να σε κυνηγάνε τα αγόρια, να έχεις ονειρεμένο σώμα.
    Από την άλλη μεριά, αδιαφορείς για το ότι θα πεθάνεις νωρίς.

    Αλήθεια, γνωρίζεις ποια ειναι τα ποσοστά θνησιμότητας στην ψυχογενή ανορεξία?

    Ξέρεις, έχω την αίσθηση πως γνωρίζεις "όλη την εικόνα". Επιλέγεις όμως να προβάλλεις τη μισή. Την άλλη μισή, αυτή που εμπεριέχει μοναξιά, φόβο, αγωνία, ενοχές, την κρατάς καταχωνιασμένη μέσα σου.
    Ωστόσο, νομίζω πως ο λόγος για τον οποίο επέλεξες να γραφτείς σε αυτό το φόρουμ και να στείλεις αυτό το μήνυμα, δεν είναι για να μοιραστείς μαζί μας τη χαρά της ανορεκτικής ομορφιάς σου. Απεναντίας... μοιράζεσαι την αγωνία σου, την προσπάθεια σου να πείσεις τον ίδιο τον εαυτό σου ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα λές.

    Σου εύχομαι ότι καλύτερο.

Page 2 of 21 FirstFirst 123412 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •