Αγαπημένο μου ημερολόγιο...

[katerina71]

Εχεις δικιο gourounitsa καπως ετσι ειναι τα πραγματα

Απλα΄σου έρχονται στο μυαλο μετα σαν χιονοστιβαδα μονα τους. Να ειχα κανει ετσι να του εδινα περισσοτερο προσοχη για την υγεια του να να .....πολλα να ειχαν γινει αλλα παλι δεν ξερεις τι αποτελεσμα θα ειχε.
Ο πατερας μου ηταν ενας ανθρωπος πολυ ευαισθητος με φοβερη αγαπη για την οικογενεια του πολυ σωστος σε ολα. Μονο τον εαυτο του δεν προσεχε ειχε πολυ παραπονο απο τη ζωη του στυλ εμενα μου τυχαν ολα (αναπηρο παιδι, αναπηρη αδερφη, και συζυο με πολλα ψυχολογικα σχεδον ανυπαρκτη και επρεπε μονος του να κανει πολλα. και δεν δεχοταν βοηθεια απο εμενα για τι ημουν το παιδι του ηθελε να κοιταω μονο τον εαυτο μου.
Εχεις δικιο οτι πρεπει να προσεχουμε τον εαυτο μας. Οπως λεω τωρα για εκεινον οτι δεν προσεχε τον εαυτο του ετσι ερχομαστε στην θεση του.
Πρεπει να προσεχουμε και να στηριζουμε τον εαυτο μας εχουμε χρεος και υποχρεωση δεν ειναι εγωιστικο, πρεπει να το κανουμε για τα παιδια μας και τους υπολοιπους (αδερφια, εναπομειναν γονιος) να δωσουμε στην τελικη και παραδειγμα στο παιδι μας.

Το σωμα μας πρεπει να το σεβομαστε. Η σωματικη και η ψυχικη μας υγεια πρεπει να εχει σεβασμο απο εμας τους ιδιους. και κατ επεκταση η εργασια μας και η φιλικες και συγγενικες σχεσεις θελουν προσοχη γιατι εχουν αντικτυπο στην υγεια κια συμπεριφορα μας. Θελει τρομερο αγωνα να νικησεις με το Θεριο!Με τα βαριδια που κουβαλαμε!

Αγαπημενο μου ημερολογιο
ειμαι καλυτερα σημερα αν και η ζυγαρια εδειξε 66! Δεν πειραζει.Εγω προσπαθω για το καλυτερο αν δεν τα καταφερω ειναι αλλο θεμα.
Τα οικονομικα μας στριμωχνουν αρκετα αλλα και εκει προσπαθουμε. Οσο γινεται οικονομια και με μετρο ολα και οτι προκυψει.
Δουλευουμε, μεγαλωνουμε παιδι ειμαστε ανθρωποι και κουραζομαστε.Δεν ειμαστε τελειοι σε τιποτα προσπαθουμε για το καλυτερο. Προσπαθεια και αγωνας με αξιοπρεπεια, σεβασμο και αγαπη.
Αγωνας αγωνας αγωνας. Συνεχεια. Ετσι δεν ειναι αλλωστε ολοι? Οπως ολος ο κοσμος ετσι και εμεις κουβαλαμε το δικο μας Σταυρο. Αυτο που μας εδωσε ο Θεος! Μεγαλο μικρο αυτος ειναι. Θα το κουβαλουσε οσο μπορουμε καλυτερα και σωστοτερα.
Και φυσικα επιτρεπονται και οι παυσεις. Να σταματησεις για λιγο και να πεις αχ πολυ βαρυς ειναι δεν τον θελω.!Να παρεις μια ανασα, να ξεκουραστεις, να βαρυγκομησεις, φυσικα και επιτρεπεται και το δικαιουμαστε. και κοιταμε και τους αλλους σταυρους και λεμε αχ αν ειχα αυτον του διπλανου θα ηταν καλυτερα!Οχι! Ετσι μας φαινεται διοτι ειμαστε απ εξω!





Καθημερινή Προσευχή από τους πατέρες της ΟΠΤΙΝΑ - ΡΩΣΙΑΣ

Κύριε, βοήθησέ με ν? αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.

Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.

Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα τα έργα και τα λόγια. Στις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.

Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ? όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

Κύριε, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.

Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν? αγαπώ. ΑΜΗΝ.

[zacharoula]

Πολύ ωραία προσευχή Κατερίνα!!!
Δεν ξέρω πως θα μπορούσα να τα αντέξω εγώ όλα αυτά!!!!!!!!!!!!!!
Και μόνο που τα διαβάζω μου φαίνονται ΒΟΥΝΟ, πρέπει να έχεις πολύ δύναμη μέσα σου κοπέλα μου!
Αισθάνομαι πολλές φορές "κουρασμένη" από την καθημερινότητά μου αλλά διαβάζοντας όλα αυτά τα "δικά μου" (πλυντήρια - μαγείρεμα - μάζεμα - διάβασμα - παιδιά) μου ακούγονται αστεία.
Τελικά όταν βλέπεις τα προβλήματα των άλλων τα δικά σου (όταν δεν είναι θέματα υγείας) είναι μάλλον ανύπαρκτα.
Παιδιά κουράγιο κάποια στιγμή θα δούμε "άσπρη μέρα".

[gourounitsa]

μπραβο Κατερινα εχεις δικιο.ειμαστε υποχχρεωμενοι να ειμαστε δυνατοι για τα παιδια μας κ αυτους π αγαπαμε.δεν πιραζει που κ που να λες ωχ ποσο βαρυς ειναι ο σταυρος αλλα να μην το βαζουμε κατω ρε γμτ μας εχουν καποιοι αναγκη πρεπει να ειμαστε δυνατοι οσο δυσκολο κιαν ειναι.κ γω κατερινα εχω περασει πολυ ασχημα κιας ζουν οι γονεις μ ευτυχος.Εγκυος εγω να τροω ξυλο απτον αντρα μου εναν αδερφο π εχουμε να μιλισουμε 15 χρονια,20 κιλα μεσα σε 2 χρονια,να μην βρισκω δουλεια κ να πηγενω λυκειο στα 28 να το βγαλω μπας κ βρω δουλεια κ να εχω κ μικρο παιδι να το μεγαλονω μονη, κ χωρισμενη.Εδιοξα τον αντρα που αγαπουσα 10 χρονια ολοκληρα τον πατερα τ παιδιου μου .τον λατρεαυ κιας μην το αξιζε.να κλαιω αμετρητα βραδια εχοντας αγκαλια τα ρουχα του μυριζοντας το αγαπημενο του αρωμα.κιομως παλεψα δεν το εβαλα κατω.Στην αρχη δυκολευτικα αφανταστα ομως τα καταφερα κ δεν προκειτε ΠΟΤΕ!!!!!!πια να ξαναπεσω ψυχολογικα για τπτ.εχω το αγγελουδι μου να μεγαλοσω με αγαπη να ειμαι δυνατη για να το στιριξω να το προστατεψω .και που χανω κιλα ειναι για μενα ενας ακομα πολεμος που 8α βγς νικιτρια.Ωρες ωρες ξερεις πως νιο8ω?Σαν να ειμουν μεσα σε μια τεραστια εκταση ερημη οπου ειχε γινει μαχη πριν οπου υπιρχαν παντου φωτιες σβιστες τωρα και μονο σταχτες να εχουν απομινει πια.Νιο8ω τον τελετεο καιρο σαν να εχω βγει απο κεινο το 8λιβερο κ νεκρο μερος.κουραγιο.ζισε εντονα εστω κ τις λιγες στιγμες χαρας που εχεις κ σιγα σιγα 8α γινοντε περισσοτερες αυτες οι στιγμες.αυτο κανω κ γω,

[alice123]

gourounitsa ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[gourounitsa]

σευχαρηστω πολυ ολοι αυτο μ λενε κ δεν το κριβω οτι χερομαι να το ακουω, γιατι για μερικα χρονια ειμουν πολυ χαλια ψυχολογικα κ ενιο8α νεκρη κ κενη μεσα μου.Επιτελους σινιλ8α πια.Νικισα!!!!!!!!!viktor!!!!!!!

[katerina71]

Gourounitsa μου σου βγάζω το καπέλο. Μπράβο σου, συνέχισε έτσι!

Το ποστ σου gourounitsa και το ποστ σου zacharoula μου θυμισαν το ακολουθο κειμενο (φυσικα δεν ειναι δικό μου) κια έψαχνα τόση ώρα να το βρω χωνιασμενο στον υπολογιστή μου κια το βρήκα και σας το παραθέτω. Εμένα προσωπικά με βοήθησε ελπίζω να δώσει μία μικρή βοήθεια κια σε σας:


Ζήτησα από το Θεό να μου δώσει δύναμη,
Κι αυτός μου έδωσε δυσκολίες για να τις ξεπεράσω.

Του ζήτησα σοφία,
Κι Αυτός μου έδωσε προβλήματα να μάθω να λύνω.

Του ζήτησα οικονομική άνεση,
Κι Αυτός μου έδωσε νου και ικανότητα να δουλεύω.

Του ζήτησα θάρρος,
Κι Αυτός μου έδωσε κινδύνους να ξεπερνώ.

Του ζήτησα αγάπη,
Κι Αυτός μου έδωσε προβληματικά άτομα να βοηθώ.

Του ζήτησα χάρες,
Κι Αυτός μου έδωσε ευκαιρίες να εκμεταλλευτώ

Από ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε
Τίποτε από αυτά που ήθελα

Πήρα όμως τα πάντα,
Αυτά που πραγματικά χρειαζόμουν

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΗΚΕ!!!!

[suzi]

Aγαπημενο μου ημερολογιο...
Σημερα τα πραγματα ειναι οντως πολυ περιεργα...
Γυρισα σπιτι μονη μου και χωρις την βερα μου στο δεξι μου χερι...
Πρεπει να βρω την δυναμη τωρα να κοιταξω μπροστα. Η ζωη ισως τωρα να ξεκιναει για μενα..

[katerina71]

Suzi σου ευχομαι κουραγιο δυναμη και υπομονη, ειδικα αν εχεις παιδακια.

Αυτη η απλή φράση "κάθε εμπόδιο για καλό" ίσως τελικά να είναι πολύ σημαντική και πολύ αληθινή!

[gourounitsa]

σουζι δεν εισαι η μονη.και γω περασα τα ιδια κ χειροτερα πριν μερικα χρονια 3 για την ακριβεια.ειναι πολυ δυσκολο το ξερω αλλα ο χρονος οολα τα γιατρευει.
Μην πεις ποτε σου «είναι αργα»

Κι αν χαμηλα εχεις πεσει

Κι αν λυπη τωρα σε τρυγα

Και εχεις βαθια πονεσει

Κι αν όλα μοιαζουν σκοτεινα

Κι ερημη εχεις μεινει

Μην πεις ποτε σου «είναι αργα»

Τo ακους; Ότι κι αν γινει

[SEA_ed]

GOUROUNITSA MOΥ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ Α-Λ-Η-Θ-Ι-Ν-Ο ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΣΤΗΝ Suzi,ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ.Suzi ΜΟΥ ΜΗΝ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!Π-Ο-Τ-Ε ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ!ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΑΠ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΑΥΤΟ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ.

[BLiSS]

ατσα η γουρουνιτσα, ελεν κελερ!!! καλη επιλογη!

[gourounitsa]

δεν το πιασα τι ελεν κελεν?

[alice123]

Originally posted by gourounitsa
δεν το πιασα τι ελεν κελεν?

Η Ελεν Κέλερ προσβλήθηκε από μια ασθένεια που την άφησε τυφλή και κωφάλαλη
Εχοντας αναπτύξει ικανότητες που κανένα άτομο με παρόμοια προβλήματα δεν είχε καν ονειρευτεί πριν από αυτήν, η Ελεν Κέλερ άρχισε να γράφει για την αναπηρία και να υποστηρίζει την ανάγκη για κοινωνική βελτίωση
Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει, πώς το μικρό εκείνο, τυφλό, κωφάλαλο παιδί, θα πρόσφερε τόσα πολλά με το παράδειγμά του, ώστε να γίνει φωτεινός οδηγός πολλών άλλων ανθρώπων. Η Κέλερ δε λύγισε από τη στέρηση των δυο σπουδαιότερων αισθήσεων και της φωνής, αλλά αγωνίστηκε σκληρά, πάλεψε γενναία και στο τέλος νίκησε!
Η ίδια περιγράφει εύγλωττα τον αγώνα της αυτό:

«Αφού δεν υπάρχει βασιλικός δρόμος για την κορφή, χρειάζεται να προχωρώ με δυσκολία το ανηφορικό μονοπάτι... Πολλές φορές γλιστράω προς τα πίσω, πέφτω! Σηκώνομαι όμως γρήγορα και τρέχω πάλι ενάντια στα εμπόδια. Συχνά χάνω τη διάθεσή μου, αλλά την ξαναβρίσκω πάλι με τη βοήθεια του θεού και την κρατώ πιο σφιχτά. Σέρνομαι τότε προς τα επάνω, κερδίζω κάτι λίγο, αναθαρρώ, παίρνω πιο πολύ ζήλο, ανεβαίνω ψηλότερα και τότε αρχίζω να βλέπω τον ορίζοντα να πλαταίνει. Κάθε αγώνας είναι μια νίκη !»

ΤΕΛΕΙΟ ???

[BLiSS]

τελειο!!!
νομιζω η alice ηταν κατατοπιστικη. χεχε!
τα στοιχακια σου πιο πανω, ειναι της ελεν κελερ, εκτος αν κανω λαθος οποτε διορθωστε με.

[katerina71]

Αγαπημένο μου ημερολογιο,
παλι τα παλια μες την κεφαλα μου.παλι παλι
και με πιανει ενα σφιξιμο ταχυπαλμιες ενς φοβος ενας πονος κατι ενοχες
θελω να ηρεμησω να ανασανω επιτελους
τι πραμα κι αυτο..........
Κατι πυο δεν εκανα καλα αυτο το συναισθημα εχω συνεχεια
κατι που αφησα μισο κατι που αρχισα και δεν τελειωσα
θελω λιγη ηρεμια λιγη ευτυχια λιγο τοσο δα
τα ιδια και τα ιδια γραφω και σας ζαλιζω
η ζυγαρια σημερα 65,7.νομιζω πως κολλησα και δεν προκειται να πεσω κατω απο εκει,.δεν εινα ιασχημα το ξερω αλλα θα ηθελα 63.
Νομιζω πως καταλαβαινω τη μανα μου παλια που ειχε ημικρανιες...
ερχομαστε σιγα σιγα στη θεση των γονιων μας με τα δικα τους "καλα".
τι να πω
αφηνω τα χερια και τα μαυλο μου να πληκτρολογησει να τα βγαλω απο μεσα μου μπας και ηρεμησω
αλλα τα ιδια και τα ιδια δεν προχωραει θελω να τακτοποιησω το μυαλο μου να τ αβ αλω σε μια ταξη οποτε θυμαμαι τα παλια με πιανει σαν πανικος και εντονος φοβος οτι προδωσα τους δικους μου οτι δεν τους προσεξα οσο επρεπε...
αχ θελω να ζησω το τωρα
δεν ζηταω κατι φοβερο πιο φυσιολογικες σκεψεις μονο κια πιο φυσιολογικα συναισθηματα
ενταξει δεν εχω την απαιτηση να ειμαι πανευτυχης αλλα λιγο πιο καλα πιο ηρεμη πιο χαρουμενη
λιγο τοσο δα
και μας βγαινουν ολα τα σαββατοκυριακα ρε γμτ!τοτε που ειναι καιρος να ηρεμησουμε τοτε κατι μεσα αμς δεν μας αφηνει να ευτυχισουμε γιατι μονοι μας τα προκαλουμε ολα αυτα
γιναν ολα τοσο βιαστικα πυο δεν προλαβα να αντιδρασω ολα σαν μια κινηματρογραφικη ταινια στο γρηγορο..
το εξρω γραφω ασυναρτητα
καλο σαββατοκυριακο σε ολους/λες

φιλακια
κατερινα