Χρειαζομαι βοηθεια..

**Myrto_ed** · 22-08-2007, 21:48

Κορινακι μενεις με τους δικους σου ή μονη?πού μενεις? κ εγώ 22 ειμαι αν κ βουλιμικη λιγα χρονια παραπανω...Εχεις msn?

**eatdis-admin** · 22-08-2007, 23:50

Originally posted by Kleanthis
Από στατιστικές που έχουν γίνει, μόνο το 10% αυτών που έκαναν δίαιτα κράτησαν το επιθυμητό βάρος!

Οι υπόλοιποι όχι μόνο ξαναέβαλαν τα χαμένα κιλά αλλά πήραν ακόμα παραπάνω! :)

Έτσι ακριβώς Κλεάνθη!
Ολες οι τελευταίες έρευνες και τα σύγχρονα ψυχολογικά εγχειρίδια καταλήγουν πως ένα ιστορικό δίαιτας αποτελεί αίτιο για να... πάρουμε βάρος.
Γι αυτό χρειάζεται ολιστική προσέγγιση. Ηδη στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες, τα ινστούτα αδυνατίσματος έχουν αρχίσει να κλείνουν.
Πλέον, αυτό που θεωρείται αποτελεσματικό είναι ο συνδυασμός διατροφολόγου για μια ισορροπημένη διατροφή και ψυχολόγου για μια δουλειά θεραπευτική με τον εαυτό.

Εκεί είναι που διαφωνώ με κάποιες τοποθετήσεις σου όπου παραπέμπεις σε γιατρό/παθολόγο ανθρώπους που πάσχουν από διαταραχές πρόσληψης τροφής.
Ο γιατρός στις διαταραχές αυτές, συνοδεύει την θεραπεία, ΕΑΝ και εφόσον χρειαστεί και δεν καθορίζει τη θεραπεία.

Συνήθως οι γιατροί, μην έχοντας εκπαιδευτεί στην θεραπεία διαταραχών πρόσληψης τροφής, επιλέγουν τη χορήγηση κάποιυ σκευάσματος τύπου ξενικάλ ή μια αγωγή με αντικαταθλιπτικά πχ λαντόζ.
Και εκεί γίνεται πολλαπλό σφάλμα: 1. τα αντικαταθλιπτικά έχουν μόνο πρόσκαιρη αποτελεσματικότητα ενώ ταυτόχρονα οι παθολόγοι δεν είναι και οι πλέον αρμοδιοι ούτε φάρμακα που ανήκουν στην σφαίρα της ψυχολογίας να χορηγησουν, αλλά ούτε και να δουλέψουν μια διαταραχή πρόσληψης τροφής.

Τυγχάνει όμως να ζούμε σε μια χώρα (και είναι πολλές αυτές) όπου οι γιατροί θεοποιούνται και κάθε είδους θεραπεία είναι ιατροκεντρική.
Αλλά τώρα μάλλον βγαίνω εκτός θέματος.

**Hilda** · 23-08-2007, 01:17

Όπως λέει και η free, όταν δεν κάνεις δίαιτα είναι που χάνεις. Τι παράδοξο!! Ενδεχομένως το 10% που αναφέρει ο Κλεάνθης να είναι αυτοί που έμαθαν να τρέφονται ισορροπημένα και γι'αυτό διατήρησαν το βάρος τους (λέω, δεν ξέρω κιόλας).

**κορινα_ed** · 23-08-2007, 13:38

Myrto μου μενω Αθηνα με τους δικους μου και σπουδαζω φιλολογια.Δεν εχω msn δυστυχως.Εσυ που μενεις?

**κορινα_ed** · 23-08-2007, 13:39

Εμενα παιδια και μονο η ιδεα της διαιτας μου φερνει πεινα..Ειχα παει σε μια γιατρο και μου ειχε δωσει να παρω αντικαταθλιπτικα λαντοζ απο την πρωτη επισκεψη κιολας!Μου ειπε οτι δε χρειαζομαι ψυχοθεραπεια κι οτι απο μονα τους τα φαρμακα θα θεραπευαν τη βουλιμια!!Εννοειται οτι δεν τα πηρα ποτε γιατι αφενος θεωρω οτι χρειαζομαι ψυχολογικη υποστηριξη και αφετερου πιστευω οτι η βουλιμια θα υποχωρουσε μονο για το διαστημα που θα επαιρνα τα χαπια!Με το που θα τελειωνε η θεραπεια,θα αρχιζαν παλι τα ιδια..!Ετσι αποφασισα να αρχισω ψυχοθεραπεια η οποια οπως σας ειπα δυστυχως δε βοηθησε και πολυ!
Τωρα εχω τετοια εμμονη με το βαρος μου που ζυγιζομαι 10.000 φορες την ημερα!Ζυγιζομαι πριν και μετα το βουλιμικο επεισοδιο και προσπαθω με τη βοηθεια του εμετου να ζυγιζω και μετα το φαγητο οσο ζυγιζα και πριν το βουλιμικο επεισοδιο!Το ξερω οτι ειναι λαθος και προσπαθω να το ελεγξω αλλα 9 στις 10 φορες νιωθω οτι δε μπορω!!Ζυγιζομαι πριν φαω και ειμαι 55 κιλα και μετα απο βουλιμικο επεισοδιο ειμαι εως και συν 3 κιλα!!Απιστευτο ε?Σε οσους το λεω δεν το πιστευουν οτι μπορει σε μια μερα να παρεις 3 κιλα..αλλα ετσι ειναι!Εχει συμβει αυτο που λεω σε κανεναν απο εσας?

**2sweet2b4go10_ed** · 23-08-2007, 23:58

κορινα
δεν 'παιρνεις" με ενα φαγητο 3 κιλα....σε καμια περιπτωση...αυτο που γινεται ειναι οτι (προφανως) τρως πολυ μεγαλες ποσοτητες και πινεις και υγρα, ζυγιζομενη αμεσως μετα, δεν εχεις μεταβολισει τιποτε απολυτως, ουτε εχεις παει τουαλετα....δλδ, μετρας το φαι που εφαγες σε κιλα, οχι λιπος...
τι δεν πηγε καλα με την ψυχοθεραπεια σου ακριβως? δεν σου ταιριαξε ο ψυχαναλυτης? δεν ειχατε επαφη? η εκ του αποτελεσματος το λες?
μην παρατησεις τις προσπαθειες να βρεις την ακρη κορινακι...
συμφωνω μαζι σου οτι ειναι καλο να παρεις ψυχικη υποστηριξη, αν το προβλημα ηταν ο συγκεκριμενος θεραπευτης, δοκιμασε με καποιον αλλο,μη τα παρατας..

**free** · 24-08-2007, 00:43

ημουν 55,4 κιλα και ετρωγα και σε λιγες ωρες με εδειχνε 59 κιλα..κι ομως..αλλα ολα αυτα ειναι υγρα..ειναι το φαγητο, απορροια του βουλιμικου επεισοδιου ή τεσπα οποιασδηποτε τροφης καταναλωνουμε..ειναι ασκοπο να ζυγιζομαστε μετα γιατι ειναι λογικο πως θα σε δειξει παραπανω..δεν ειναι παραλογη διαδικασια του οργανισμου μας..ετσι δεν ειναι?..εχω βγει απο αυτο το τρυπακι γιατι με εκανε δυστυχισμενη, πολυ δυστυχισμενη..κουραστηκα η ζωη μου ολη να ειναι +-3 κιλα..πραγματικα κουραστηκα..
δν το χω ξεπερασει ακομα αλλα το παλευω..το συνεχες ζυγισμα ειναι ψυχολογικος θανατος..απεβαλε το..ΜΠΟΡΕΙΣ..δεν σου προσφερει κατι!ισα, ισα!

**Hilda** · 24-08-2007, 13:15

Αν μπορείς να ξεφορτωθείς και τη ζυγαριά ακόμα καλύτερα.

**κορινα_ed** · 27-08-2007, 22:30

Μακαρι να μπορουσα να ξεφορτωθω τη ζυγαρια και πιο πολυ μακαρι να μπορουσα να βγαλω το φαγητο απο το μυαλο μου!!!Νομιζω οτι μου εχει γινει εμμονη!!Το πιστευετε οτι απο την ωρα που θα ξυπνησω μεχρι την ωρα που θα κοιμηθω το μονο πραγμα πραγμα που στριφογυριζει στο κεφαλι μου ειναι το τι θα φαω????Πολλες φορες βλεπω και στον υπνο μου οτι τρωω γλυκα..Ξερω οτι ακουγεται γελοιο κι εμενα γελοιο μου φαινεται,αλλα ειναι η αληθεια!Κατι πρεπει να κανω πια!!!!!Δεν αντεχω αλλο!!Με εχει κουρασει αυτη η κατασταση!

**Nefeli-** · 27-08-2007, 22:45

δεν εισαι η μονη... χθες εβλεπα ονειρο οτι ημουν σε ενα ζαχαροπλαστειο της ξανθης και δοκιμαζα ολα τα ειδη σιροπιαστων που υπαρχουν και φευγοντας απο εκει πηρα και για το σπιτι! ;) το καλυτερο ειναι να το μοιραζομαστε και να γελαμε οσο κι αν μας ειναι δυσκολο να κρατηθουμε μακρυα και να μεινουμε πιστοι στον αγωνα μας.
χεχεχεχ
αν ειναι κανεις απο χανθη στο "Βυζαντιο" εβλεπα ονειρο οτι ημουν! χεχεχε μιλαμε εχει ολα τα σιροπιαστα της ανατολης.

**κορινα_ed** · 29-08-2007, 00:36

Σημερα εκανα παλι 3 φορες εμετο!Η καθε φορα πρεπει να σας πω οτι κραταει μια ωρα πανω-κατω.Σταματησα οταν με επιασε πονος στην καρδια!Φοβηθηκα αλλα ξερω οτι αυριο παλι τα ιδια θα κανω, οπως ξερω οτι παλι λιγο πριν κοιμηθω θα υποσχεθω στον εαυτο μου πως αυτη ηταν η τελευταια φορα που εκανα κακο στον εαυτο μου!Αλλα δεν ηταν,το ξερω..ψεμματα μου υποσχομαι..Θα υπαρξει κι αλλη..κι αλλη..Και σκεφτομαι πως μαλλον δεν αγαπαω καθολου τον εαυτο μου κι ειναι χαζο αν δεν αγαπαω εγω η ιδια τον εαυτο μου να περιμενω να μ αγαπησουν οι αλλοι!

**need2loose** · 29-08-2007, 09:28

'Οσο λες στον ευατό σου ότι πάλι τα ίδια θα κάνεις το μόνο που θα καταφέρεις είναι όντως να κάνεις τα ίδια.Προγραμματίζεις λάθος τον εγκέφαλο σου, δεν του δίνεις τις σωστές οδηγίες να ακολουθήσει και έτσι δεν καταφέρνεις τίποτα.Δεν ξέρω αν έτυχε να διαβάσεις το θέμα "κομμένα τα party" αλλά εκεί αναφέρω για ένα βιβλίο που διάβασα και εξηγεί πως εμείς οι ίδιοι ανάλογα με τα δεδομένα που δίνουμε στον εγκέφαλο μας κατευθύνουμε την ζωή μας.Δεν φτάνει να υπόσχεσαι ότι από αύριο θα κάνεις κάτι διαφορετικό, πρέπει να αλλάξεις όλα τα δεδομένα που τόσο καιρό έδινες στον εγκέφαλο σου.Ξεκίνα λέγοντας του όσο πιο συχνά μπορείς:

1) Τρώω μόνο όταν πεινάω.

2)Το φαί δεν είναι απόλαυση, είναι απαραίτητο για τον οργανισμό μου και θα τρώω μόνο για να του δώσω τα πολύτιμα στοιχεία που χρειάζεται

3)Δεν κάνω ποτέ εμετό!

4)Εχω κατανοήσει ότι το φαϊ δεν λύνει κανένα πρόβλημα

5)Αγαπάω τον ευατό μου, είμαι μοναδική! Δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιος σαν και εμένα στην γη και ούτε θα υπάρξει

6)Δεν βλάπτω με κανέναν τρόπο τον ευατό μου, κάνω ότι καλύτερο μπορώ για αυτόν

Προσπάθησε να δώσεις νέα δεδομένα στο μυαλό σου , αργά ή γρήγορα θα αλλάξει! Λέγε όσο πιο συχνά μπορείς αυτές τις φράσεις (πρόσθεσε και άλλες που νομίζεις ότι θα βοηθήσουν) και θα δεις ότι τα αποτελέσματα θα σε εντυπωσιάσουν.
Ειδικά πριν ακόμη να φας μια τεράστια ποσότητα φαγητού επαναλάμβανε συνέχεια μέσα σου : ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΕΙΝΑΩ.
Ακόμη και αν δεν πιστεύεις ότι θα έχει αποτέλεσμα σε παρακαλώ δοκίμασε το!!!!!!

**κορινα_ed** · 01-09-2007, 14:43

Καλησπερα σε ολους κατ'αρχην.Θελω να σας ρωτησω κατι που με προβληματιζει απο προχθες.Εχει παραδεχτει καποιος απο εσας σε φιλο του οτι πασχει απο βουλιμια??Και αν ναι θα ηθελα να μαθω πως αντεδρασε ο φιλος.Ρωταω γιατι προχθες ειπα σε μια φιλη μου οτι ειμαι βουλιμικη και οτι προκαλω εμετους και ο τροπος με τον οποιο αντεδρασε(λογω της ανησυχιας της)με εκανε να φοβαμαι μηπως με περασει για ''τρελη''!Και το λεω ετσι γιατι σε καποια φαση μου ειπε οτι αυτο το πραγμα ειναι αρρωστια στο μυαλο!Αισθανθηκα πολυ ασχημα..Στη συνεχεια προσπαθησε να με βγαλει καταθλιπτικη,λεγοντας μου οτι μπορει να περναω καταθλιψη χωρις να το καταλαβαινω..

**smoke08** · 01-09-2007, 15:24

Γεια σου Κορίνα. Εγώ το αποκάλυψα πρώτη φορά σε φίλους μου ενώ το πρόβλημα ήταν ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Ούτε εμένα μου άρεσαν οι πρώτες αντιδράσεις που είδα. Αισθανόμουν ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό που έχω και ότι χρειαζόμουν τη συμπαράστασή τους. Στη συνέχεια έγιναν είτε πολύ προσπατευτικοί και μετρούσαν την κάθε μπουκιά που έτρωγα είτε σταμάτησαν εντελώς να συζητούν το θέμα αυτό μαζί μου.

Όμως στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι τα άτομα στα οποία το είχα πει δεν ήταν τα κατάλληλα και ότι είχα αφήσει έξω από την ιστορία αυτή φίλους μου που ήξερα ότι θα μου συμπαραστέκονταν περισσότερο. Έτσι, το είπα σε δύο καλές μου φίλες, από τις οποίες είχα απομακρυνθεί όσο καιρό έπασχα από βουλιμία. Αμέσως ένιωσα πολύ καλύτερα και τώρα, κάθε φορά που τις βλέπω, μου λένε αυτό ακριβώς που θέλω και που πρέπει να ακούσω για να με βοηθήσουν να το ξεπεράσω.

Μήπως η φίλη στην οποία τι είπες δεν είναι η κατάλληλη για να αντιμετωπίσει ώριμα την κατάσταση; Ή μήπως αισθάνθηκε αμήχανα από τον τρόπο που της το εξομολογήθηκες; Δώσε της λίγο χρόνο να το χωνέψει, αν θέλεις εξήγησέ της λίγα περισσότερα για το τι ακριβώς σημαίνει το πρόβλημά σου και μετά δες τη συμπεριφορά της. Αν εξακολουθεί να σε αντιμετωπίζει σαν να είσαι τρελή, ίσως δεν πρέπει να αναζητήσεις υποστήριξη από αυτήν. Αν όμως δείξει ότι θέλει να σε βοηθήσει, συνέχισε να της μιλάς για όσα σε βασανίζουν. Αυτό σε συμβουλεύω εγώ...

**Myrto_ed** · 01-09-2007, 16:30

Γεια σου κορινακι!
Κ εγω μια απο τα ιδια αυτη την περιοδο... Εμετοι παρα μα παρα πολυ σε σημειο που δε νομιζω να καταφερω να διαβασω...Και πρεπει! Δε θελω να με παρει απο κατω...
Σε δικα μου ατομα το εχω πει,σε παρα πολλα μαλιστα γιατι ειμαι ατομο που μιλαω ευκολα. Αντιδρασεις συναντησα ποικιλες αναλογα με τα βιωματα και το επιπεδο ωριμοτητας του καθενος, οι περισσοτεροι εδειξαν πολυ ενδιαφερον κ προσπαθεια να καταλαβουν αν και σπανια το καταφεραν. Εδω εγω δεν καταλαβαινω καλα καλα τι μου γινεται. Παντως σε γενικες γραμμες ειμαι πολυ ευχαριστημενη σε αυτο το θεμα. Μονο οι γκομενοι μου ηταν στον κοσμο τους -οσοι το μαθαν- αλλά τι να γινει?