Μια απο τα ίδια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 22
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Location
    αθήνα
    Posts
    27

    Μια απο τα ίδια

    Ελπίζω να με συγχωρέσετε που ανοίγω νέο θέμα, παρότι και η δική μου ιστορία είναι παλιά και χιλιοειπωμένη.

    Εγώ βεβαια δεν έχω να αναφέρω κάτι το εξαιρετικό που με οδήγησε στην παχυσαρκία. Πάντοτε ήμουν ένα σχετικά στρουμπουλό παιδάκι, που έπαιρνε και έχανε βάρος διαρκώς. Δηλαδή, μετά ξαναέπαιρνε λίγο παραπάνω από ότι είχε χάσει, έτσι, κατέληξα τώρα στα 27 μου -αισίως-να είμαι 1.57μ, 75kg, και να μου είναι πρακτικά αδύνατον να κάνω δίαιτα.
    Πάντοτε υπήρξα απείθαρχη, αλλα τώρα πια, μετά από 20 χρόνια που τυπικά βρίσκομαι σε κατάσταση δίαιτας, έχω δοκιμάσει τα πάντα, απο ινστιτούτα αδυνατίσματος, φάρμακα, γυμναστήρια, δίαιτες, διατροφολόγους, δίαιτες μόνη μου, όλα αποτυγχάνουν. Δηλαδή παροδικά πετύχαιναν, μέχρι να περάσω το επόμενο λούκι ή την επόμενη απογοήτευση , που θα με οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στο ψυγείο και σε ένα όργιο ανεξαρτητως γεύσης- αν σκεφτώ τους συνδυασμούς που έχω κάνει κατα καιρούς σε τροφές, μου ρχεται αναγούλα. Δηλαδή, κορίτσια, μεταξύ μας, μόνο αυτό δεν έχω κάνει ακόμη, να τα βγάζω, και αυτό γιατί αηδιάζω με το θέμα του εμετού. Και σκεφτείτε, είμαι γιατρός, και κάνω μετεκπαίδευση στην παιδική παχυσαρκια!!!!!

    Για να μη συζητήσουμε για το θέμα των αντρών, που κόβουν λάσπη τρελή μόλις με δουν. Παρότι όλοι ξετρελαίνονται με το χαρακτήρα μου (ξέρετε, εμείς οι χοντρούληδες είμαστε τόσο έξυπνοι και καλοί και πλακαντζήδες...η ψυχή της παρέας....) . Και έχω παγιδευτεί σε αυτό τον φαύλο κύκλο , όπου όσο είμαι χάλια τρώω, όταν τρώω παιρνω βάρος και όλοι με κοιτούν με οίκτο ( ή τρόμο), και η μητέρα μου διαρκώς, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ζει με ενα "αν" στα χείλη της...αν προσπαθούσες λιγάκι, αν ήσουν πιο αδύνατη, αν , αν...Εχω αρχίσει και γίνομαι δύστροπη και επιθετική, οι δικοί μου δεν ξέρουν πλέον πως να με αντιμετωπίσουν.
    Απομονώνομαι και από τις φίλες μου που είναι λεπτές, με συντρόφους πλεόν όλες τους, και οι οποίες ξαφνικα έχουν γίνει και αυτές με ένα αν στα χείλη... Ντρέπομαι να βγαίνω έξω, ντρέπομαι να κοιτάζω γύρω μου, νιώθω ότι ειναι μάταιο αφού όλοι με κοιτούν με βδελυγμία. Κοιτάζω τα ρούχα μου και αναρωτιέμαι ποιο το νόημα του να τα βάλω.

    Ταυτόχρονα, αυτή η άθλια ψυχολογική μου κατάσταση επηρεάζει και την εργασία μου. Μου είναι αδύνατο να διαβάσω για το διδακτορικό μου, αφήνω ευκαιρίες και χάνονται γιατί δενμπορώ να αποδώσω σε τίποτε.

    Περνούν διάφορες σκέψεις από το μυαλό μου που ντρέπομαι να ομολογήσω, γιατι νιώθω ενοχές, Τα έχω όλα στη ζωή μου, η οικογένεια μου είναι υπέροχη, και εγώ τα καταστρέφω όλα.

    Είναι η πρώτη φορά που πραγματικά μιλάω για την κατάστασή μου. Σας παρακαλώ βοηθείστε με.
    Κασσάνδρα

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    Κασσανδρα, καλωσορισες
    ξεκινησες ενοχικα....για πιο πραγμα να σε συγχωρεσουμε καλη μου?
    που μας ειπες την ιστορια σου? αυτο κανουμε ολοι εδω, κι αυτο ζηταμε κι απο οσους ερχονται
    οι ιστοριες μας ειναι ολες ιδιες κι ολες διαφορετικες...κανεις δεν ειναι ιδιος με τον αλλο , οσο κι αν εχουμε κοινα προβληματα...
    καταλαβαινω την δυστυχια και το στρες που περνας, αλλα νομιζω οτι θα πρεπει να βρεις τροπους να χαλαρωσεις και να ηρεμησεις για να μπορεσεις να ταπας καλυτερα και με το θεμα των κιλων...
    εχεις παραπανησια κιλα, συμφωνω, αλλα οχι και τοσα ωστε να σου ακυρωνουν ολη σου την υπαρξη..
    εσυ μια μορφωμενη κοπελα με πολλα ενδιαφεροντα (απ οτι φανταζομαι) θα πρεπει να το καταλαβαινεις αυτο... οτι ειμαστε κι αλλα πραγματα εκτος απ τα κιλα μας... φυσικα και δεν ειναι κακο να θελουμε να απαλλαγουμε απο αυτα , αλλα δεν ειμαστε ανυπαρκτοι κοινωνικα αν δεν τα καταφερουμε η μεχρι να τα καταφερουμε...
    τροποι υπαρχουν,και ειναι στο χερι μας να τους κανουμε να λειτουργησουν για μας...με η χωρις βοηθεια...μενει στον καθενα να ψαξει , κυριως μεσα του, και να βρει τον τροπ[ο που του ταιριαζει....οπου και οπως νομιζει, να παρει βοηθεια απ οπου του δινεται, και να βρει την ακρη του κουβαριου...

    σου ευχομαι συντομα να βρεις την δικη σου
    μεχρι τοτε, μπορουμε να τα λεμε ολοι εδω και να παιρνουμε ερεθισματα και δυναμη απ τους προβληματισμους, ολων...

  3. #3
    Κασσανδρα ολα αυτα που σκεφτεσαι για τον εαυτο σου τα εχω σκεφτει και εγω και ολες μας και ολοι μας.Και εγω απειθαρχη ειμαι και σημερα με ειπαν και ατακτο παιδακι και πως αν δεν συμμορφωθω θα με βαζουν να κανω εξετασεις ουρων να βλεπουν που κλέβω!!! (μεταξυ αστειου και σοβαρου αυτα). Απλα θα ηθελα να διαφωνησω στο θεμα των αντρων. Δεν ειναι ολοι αντρες ετσι γιατι αν ηταν ετσι ολοι θα ειχαν γκομενες μοντελα και οχι απλες κοπελες. Ειμαι μολις 23 χρονων και εχω κανει 3 μεγαλες σχεσεις . Τωρα ειμαι με ενα παλικαρι 2 χρονια και γνωριστηκαμε και τα φτιαξαμε με τροπο που ουτε στα καλυτερα αχαλινωτα ονειρα μου δεν ειχα φανταστει.... Φιλος της κολλητης μου τον πηραμε τηλεφωνο να ερθει για μπανιο. Εγω τοτε 85 κιλα και εκεινος ποδηλατης με ενα κορμι και προσωπο θεικο. Με ειδε με μαγιο στη θαλασσα με ολη την κυταριτιδα στο μεγαλειο της!!! Τωρα μετα απο 2 χρονια εφτασα τα 91 και σε δυο χρονια σκεφτομαστε να παντρευτουμε....

    Την ιστορια μου αν θες την πιστευεις. Απλα μην θεωρουμε τους αντρες σνομπ με τους παχουλους επειδη εμεις φοβομαστε να ανοιχτουμε και να κοιταξουμε γυρω μας....

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Location
    Αθήνα
    Posts
    125
    Γεια σου Κασσάνδρα!
    Αυτό το 'αν' είναι που μας τρώει και αναβάλλουμε τη ζωή μας για το 'όταν' χάσουμε τα κιλά μας. Όλο λέμε ότι θα ντυθούμε ωραία όταν αδυνατίσουμε, θα κάνουμε καινούρια χόμπυ, θα τολμήσουμε να φλερτάρουμε, κλπ. Κι η ζωή περνάει χωρίς να το καταλάβεις. Πιστεύω ότι πρώτα πρέπει να συμφιλιωθούμε (όχι απαραίτητα και να συμβιβαστούμε) με τον εαυτό μας και να βάλουμε το φαγητό στη θέση του. Αφιέρωσε ενέργεια σε άλλα πράγματα κι όχι στο φαγητό (εύκολα τα λέμε αλλά δύσκολα τα κάνουμε...). Όσον αφορά το θέμα των ανδρών, θα συμφωνήσω στο ότι δεν είναι εύκολο (κι εγώ μονίμως με μια απόρριψη έρχομαι αντιμέτωπη), αλλά ίσως δε βοηθάει το ότι κι εμείς δεν έχουμε αυτοπεποίθηση. Όταν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου φαίνεται κι έτσι προσελκύεις και το αντίθετο φύλλο.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    303
    HELLO ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ!!!ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ!!!!ΟΥΑΟΥ!!!!!!!ΓΙΝΑΤΕ 2 ΟΙ ΓΙΑΤΡΙΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ!!!!
    ΛΟΙΠΟΝ ,ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ,ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ,ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ!!!!!ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΣΕ ΦΡΕΝΑΡΟΥΝ ΤΑ ΚΙΛΑ!!!!!!!!
    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ,ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ HILDA,OTI ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ ΑΥΤΟ Π[ΟΥ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ...ΔΩΣΕ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΛΛΑ...ΦΙΛΙΑ!!!!!!!

  6. #6
    Member
    Join Date
    Aug 2007
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    59
    ΓΕΙΑ

    ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ ΤΑ ΚΙΛΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΕΞΩ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΟΥ
    ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
    ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΕΙΣ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΙΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ.
    ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΓΝΟΗΣΕΙ ΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΚΙΛΩΝ ΣΟΥ
    Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΖΥΓΙΖΕΤΕ

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Location
    αθήνα
    Posts
    27
    Σας ευχαριστώ ειλικρινά για την υποστήριξη. Δεν έχω ξαναμιλήσει ποτέ, άλλωστε ο περίγυρός μου είναι αυτό που τα περιοδικά ονομάζουν "beautiful people" και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πόσο παγίδα είναι αυτή η κατάσταση. Ότι δεν έχει λογική, αλλά είναι σαν...την κλειστοφοβία, που μπορεί να νιώθεις ότι θα πεθάνεις και ότι θα σε πλακώσουν οι τοίχοι, και να είσαι ένα κατά τα άλλα απόλυτα λογικό όν.
    Ειλικρινά, κι εγώ, μέχρι τώρα, πίστευα ότι οι άνθρωποι δεν με έκριναν μόνο από την εμφάνιση, κι ότι ούτε είμαι πια και σε τέτοια κατάσταση που να αποτελεί τόσο σημαντικό εμπόδιο. Μάλλον λόγω συγκυριών έχω πέσει σε τρελές περιπτώσεις, που διαρκώς αποδεικνύουν το αντίθετο. Ψάχνω να βρω έναν άντρα έξυπνο καλλιεργημένο και με χιούμορ, (εντάξει, και σχετικά εμφανίσημο, ομολογώ, ντρέπομαι αλλά το παραδέχομαι, αλλά το σχετικά έχει ένα τεράστιο εύρος και εν πάσει περιπτώσει, ουδέποτε ενδιαφέρθηκα για τους κοιλιακούς ή τα ζυγωματικά ενός άντρα!!!!), και νιώθω ότι ψάχνω το άγιο δισκοπότηρο!!!!

    Τέλος πάντων, κορίτσια, χαίρομαι ειλικρινά που μπήκα στην παρέα σας, ελπίζω να σας γνωρίσω από κοντά κάποια στιγμή, και θα θελα να με ενημερώσει κάποια για αυτά τα sticker-ακια που έχετε, για το ΒΜΙ σας και πως το παρακολουθείτε.
    Και τι κάνει η καθεμία για να χάσει βάρος.
    Νομίζω ότι πραγματικά αυτό που μου χρειάζεται είναι...το δικό σας group therapy αλλιώς θα μου στρίψει!!!

    Το μαιλ μου είναι [email protected] όπως και το msn μου αντιστοίχως. Όποια θέλει θα χαρώ πολύ να μιλήσουμε. Επίσης, ΄θα θελα να ρωτήσω τη fifika για το δακτύλιο καποιες λεπτομέρειες.

    Καλως σας βρήκα λοιπόν.

  8. #8
    Αυτό το "αν" μας κυνηγάει απο τοτε που γεννιόμαστε εμεις "οι ασταθεις" στο βαρος....Απο τοτε που γεννήθηκα αυτο που ακουω συνέχεια ειναι "αν εχανα 5 κιλά" από την μητερα μου....Έτσι λοιπόν, μεγαλώνουμε με την αίσθηση πως μόνο αν πετυχουμε αυτό το "αν" θα μπορουμε να σταθούμε στην ζωή με ψηλά το κεφάλι....αν δεν το πετυχουμε, τοτε ολη μας η ύπαρξη ειναι ενοχική....σαν να μην εχουμε μερίδιο υπαρξης σε αυτόν τον κόσμο αν δεν ειμαστε μεσα στα προτυπα.....σαν να μην επιτρέπεται να χαρούμε αυτα τα οποία μας δόθηκαν ή που κουραστήκαμε να αποκτήσουμε, γιατί ειμαστε ενοχοι...."αν" ειμασταν πιο ευπαρουσίαστοι, τοτε μονο θα είχαμε το δικαίωμα να τα χαρουμε.....
    Γι αυτό και ξεκίνησε τόσο ενοχικά η Κασσάνδρα (και πολύ σωστά επεσήμανε η sweet) και γι αυτό με επιασε αυτο το παραλήρημα, γιατι μολις συνειδητοποίησα ποια ειναι η αιτία για πολλές "ένοχες" αντιδράσεις στην ζωή μου....
    ʼρα, η απαντηση σε σενα Κασσάνδρα μου (και ισως σε αρκετους απο εμας εδω) είναι πως πριν χασεις βάρος, ειναι να μάθεις να διεκδικεις τον αέρα που σου ανηκει σε αυτή τη ζωή...και να τον αναπνεεις με το ίδιο θαρρος που μπορεί να τον αναπνέει και το τελειότερο μοντέλο! Γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημά μας τελικά, δεν ειναι τα παραπάνω κιλά, αλλα ο ρατσισμός που αντιμετωπίζουμε....

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    εβελυν
    συμφωνω σε ολα, κι εκτος απ το ΑΝ, η μαλλον, ΜΑΖΙ με το αν, αυτο που εχω παρατηρησει οτι συμβαινει με ατομα σαν εμας, ειναι οτι επηρρεαζομαστε ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ απο αυτο μου λεμε: "η γνωμη των αλλων"...
    ειτε οπως πραγματικα την αντιμετωπιζουμε, ειτε και μονο ΥΠΟΘΕΤΩΝΤΑΣ οτι θα ηταν αρνητικη για μας...
    σε βαθμο που να αντιλαμβανομαστε την δικη μας πραγματικοτητα απο τις δικες τους αντιδρασεις...
    σκεφτομουν προ ημερων με αφορμη το σχολιο μιας κοπελας που δεν εχει ΚΑΝ παραπανησια κιλα, παρα 2-3, καπου εκει, και παντα καπου τοσα ειχε...οστοσο μιλουσε για εμπειριες της ως μικρο παιδι που δεχτηκε σχολια για τα κιλα της και τα πηρε κατακαρδα, θεωρωντας οτι εχει προβλημα.
    σκεφτηκα τοτε, οτι αυτη η κοπελα που δεν ειχε ΚΑν προβλημα, ζουσε σαν να εχει, μονο γιατι της το ειπε καποιος....οτι αν εγω ας πουμε ειχα παραπανησια κιλα σαν παιδακι και ειχα ενα αντικειμενικο θεμα μαυτο και ακουγα το ιδιο σχολιο, εγω κι αυτη μπορει να ειχαμε ακριβως την ιδια αντιληψη γι αυτο που μας συμβαινει.....να εζησε μια ζωη δυστυχισμενη μονο γιατι 3 ασχετοι της καναν απο ενα ΛΑΘΟΣ σχολιο...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    Originally posted by kasssan
    Σας ευχαριστώ ειλικρινά για την υποστήριξη. Δεν έχω ξαναμιλήσει ποτέ, άλλωστε ο περίγυρός μου είναι αυτό που τα περιοδικά ονομάζουν "beautiful people" και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πόσο παγίδα είναι αυτή η κατάσταση. Ότι δεν έχει λογική, αλλά είναι σαν...την κλειστοφοβία, που μπορεί να νιώθεις ότι θα πεθάνεις και ότι θα σε πλακώσουν οι τοίχοι, και να είσαι ένα κατά τα άλλα απόλυτα λογικό όν.
    Ειλικρινά, κι εγώ, μέχρι τώρα, πίστευα ότι οι άνθρωποι δεν με έκριναν μόνο από την εμφάνιση, κι ότι ούτε είμαι πια και σε τέτοια κατάσταση που να αποτελεί τόσο σημαντικό εμπόδιο. Μάλλον λόγω συγκυριών έχω πέσει σε τρελές περιπτώσεις, που διαρκώς αποδεικνύουν το αντίθετο. Ψάχνω να βρω έναν άντρα έξυπνο καλλιεργημένο και με χιούμορ, (εντάξει, και σχετικά εμφανίσημο, ομολογώ, ντρέπομαι αλλά το παραδέχομαι, αλλά το σχετικά έχει ένα τεράστιο εύρος και εν πάσει περιπτώσει, ουδέποτε ενδιαφέρθηκα για τους κοιλιακούς ή τα ζυγωματικά ενός άντρα!!!!), και νιώθω ότι ψάχνω το άγιο δισκοπότηρο!!!!

    Τέλος πάντων, κορίτσια, χαίρομαι ειλικρινά που μπήκα στην παρέα σας, ελπίζω να σας γνωρίσω από κοντά κάποια στιγμή, και θα θελα να με ενημερώσει κάποια για αυτά τα sticker-ακια που έχετε, για το ΒΜΙ σας και πως το παρακολουθείτε.
    Και τι κάνει η καθεμία για να χάσει βάρος.
    Νομίζω ότι πραγματικά αυτό που μου χρειάζεται είναι...το δικό σας group therapy αλλιώς θα μου στρίψει!!!

    Το μαιλ μου είναι [email protected] όπως και το msn μου αντιστοίχως. Όποια θέλει θα χαρώ πολύ να μιλήσουμε. Επίσης, ΄θα θελα να ρωτήσω τη fifika για το δακτύλιο καποιες λεπτομέρειες.

    Καλως σας βρήκα λοιπόν.
    α καλαααααααααααααααα...
    αν το κριτηριο της δυστυχιας σου ειναι ο mister....almost perfect (διοτι εκτος απο την περιγραφη που μας εκανες, δεν πιστευω να μη τον θες και καπως μορφωμενο, καπως πολιτισμενο, καπως με χιουμορ και γοητεια και καπως ανυπαντρο...) σου εχω νεα κοριτσακι....
    εναν τετοιο κυριο, ψαχνουν επισης μερικεσ χιλιαδες καρακουκλαρες!!!!!!!και δεν τον βρισκουν.......
    ξεκινα το παρτυ λοιπον, σε διαβεβαιω οτι ΔΕΝ ειναι το προβλημα στα κιλα σου, το προβλημα ειναι στο να βρει κανεις διαθεσιμο και αξιολογο ταιρι στις μερες μας, και αυτο ΔΕΝ εχει να κανει με τα κιλα ΚΑΘΟΛΟΥ.....
    αν ειναι θαρθει θε να ρθει, αλλιως ας παει στο διαλο να ησυχασουμε :ΡΡΡΡΡΡΡΡ

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Location
    αθήνα
    Posts
    27
    σωστό και αυτό...
    Το πρόβλημά μας δεν είναι όμως οι ...almost perfect. Αλλωστε αυτοί είναι ήδη πιασμένοι ή gay. Το προβλημά μας είναι ότι οι υπόλοιποι, που απέχουν μακράν από οτιδήποτε έχει να κάνει με την έννοια του πολιτισμού, νομίζουν ότι είναι κάποιοι!
    Αλλά αυτό είναι ένα εξαιρετικά μεγάλο θέμα που θα συμφωνήσω ότι δεν περιορίζεται σε εμάς με τα εξτρα κιλά, αλλά σε όλες τις γυναίκες.¨)
    Αλλωστε η Ολλανδια είναι κοντά-και έω ήδη βρει την γυναίκα της ζωής μου, αν ποτέ το πάρω απόφαση!

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    χαχαχαχαχαχαχαχαχχ
    ρε γμτ, μπορω να πω οτι κι εγω ειχα ανεκαθεν εξαιρετικη περαση στις λεσβιες...
    λες να το γυρισουμε μπας και δουμε ασπρη μερα?

    οσο γι αυτους που απεχουν μακραν....τρωνε πορτα μακραν εμφανη, ωστε να εμπεδωσουν την κατασταση τους και να μη νομισουν οτι μπορει μια νορμαλ (λεμε τωρα) γυναικα να πεσει στην αναγκη τους επειδη ειναι μονη...

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    387
    α, καλα!..μεγαλη πικρα το θεμα των αντρων..και ειμαι ακομα μονο 19.5!!! :P:P:P

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2006
    Location
    Distant skies...
    Posts
    1,226
    Εκτός θέματος :

    Μεγάλη πίκρα, πράγματι! χαχαχα

    Αυτές οι αλληλοκατηγορίες αντρών - γυναικών περί ελλείψεως έχουν φάση ( και μια παχύσαρκη συζήτηση )

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Location
    Αθήνα
    Posts
    125
    Μέγιστη πίκρα αλλά μάλλον δε φταίει μόνο το θέμα των κιλών. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι καλά θα ήταν αν ήταν μόνο αυτό γιατί θα έλεγα ότι 'οκ, όταν αδυνατίσω θα βρω κι εγώ μια υγιή σχέση' αλλά θέλει κι άλλα δυστυχώς! Και αυτοπεποίθηση και τσαχπινιά και να είσαι ετοιμόλογη, κλπ κλπ. Αχχχχ

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •