Results 1 to 14 of 14
-
04-10-2007, 17:39 #1
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 162
Είναι ο δακτύλιος η λύση για \'μένα;
Ελπίζω να με θυμάστε ακόμα, έχω καιρό να γράψω εδώ...
Το πρόβλημά μου λίγο-πολύ το έχω αναφέρει: τρώω. Απλά και χωρίς υπεκφυγές, τρώω ανεξέλεγκτα και δε με νοιάζει να κάνω κάτι για αυτό. Σκέφτηκα κάποιες φορές (μετά από συνεχόμενες μέρες πολυφαγίας) να κάνω εμετό ή να χρησιμοποιήσω καθαρτικά, το έκανα κιόλας, αλλά δε μου άρεσε η διαδικασία και προτίμησα να προσθέτω κιλά. Έτσι απλά.
Δίαιτες έκανα πολλές, και σε ακριβούς και σε φθηνούς διαιτολόγους. Δοκίμασα και δίαιτες από περιοδικά, τη δίαιτα Ατκινς, προσπάθησα ακόμα και μια απλή σωστή διατροφή να ακολουθήσω χωρίς αυστηρό πρόγραμμα και περιορισμούς.
Κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Έχανα 10 κιλά, σταματούσα, και για μήνες έλεγα "αυτή είναι η τελευταία εβδομάδα, από Δευτέρα ξανά σε πρόγραμμα". Και κάθε φορά έπαιρνα τουλάχιστον 15 κιλά.Όταν έφτασα τα 130 άρχισαν τα προβλήματα. Όχι απλά δε μπορούσα να ανεβώ τις σκάλες, ακόμα και το ασανσέρ με κούραζε. Μια θεία μου με αντίστοιχο πρόβλημα βάρους, μου έπαιρνε ήδη τα αυτιά για μήνες για το θαυματουργό δακτύλιο που έβαλε. Με ζάλιζε η μάνα μου, κάν'το κάν΄το κάν΄το. Και "θα είμαστε δίπλα σου" και "μη σκεφτείς το οικονομικό", μέχρι και να μου κάνει τη νοσοκόμα μου πρότεινε η θεία μου.
Κι έτσι, μετά από άλλη μία αποτυχημένη δίαιτα κι ενώ έπιασα τον εαυτό μου να μιλά για σωστή διατροφή μασουλώντας το 10ο κομμάτι πίτσα, πήρα τηλέφωνο το γιατρό. Δεν το ρώτησα τίποτα, νόμιζα ότι τα ήξερα όλα κι έκλεισα βιαστικά ραντεβού για χειρουργείο. Ούτε αυτός μου είπε τίποτα, τον είχε προλάβει η θειά μου ("την έχω ενημερώσει εγώ").
Κάνω το χειρουργείο και τις πρώτες εβδομάδες (όσο περίμενα να "δέσει") έτρωγα. Εννοείται βέβαια πως η θεία μου όχι μόνο τη νοσοκόμα δεν έκανε αλλά ούτε να με δει δεν πέρασε. Μόνο με έπαιρνε τηλέφωνο 7 φορές τη μέρα, με ρωτούσε τι έφαγα και αν το μετάνιωσα. Πάρα πολλές φορές άκουσα αυτό το "μετάνιωσες;"...
Μετά και το δεύτερο σφίξιμο (6,5 cc συνολικά) μπήκα επιτέλους σε πρόγραμμα. Έτρωγα λίγο, πρόσεχα να είναι σωστά και υγιεινά αυτά που κατανάλωνα, έκοψα μαχαίρι τη ζάχαρη, τα αναψυκτικά, και έχασα τα πρώτα 20 κιλά. Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Ποτέ ξανά δεν είχα τόσο καλά αποτελέσματα. Όμως... Όμως όταν ήρθε το καλοκαίρι και σχεδόν κάθε εβδομάδα είχα φιλοξενούμενους που τους έβγαζα έξω για φαγητό, που μέσα σε αυτούς ήταν κι η πεθερά μου που γέμισε το σπίτι γλυκά, άρχισα να θυμάμαι τον παλιό μου εαυτό.
ʼρχισα πάλι να σκέφτομαι το φαγητό. Τι να φάω, πώς να το φάω, πόσο να φάω. Να φάω, να φάω, να φάω. Για 1,5 μήνα προσπαθούσα να νικήσω το δακτύλιο. Έτρωγα μαλακές τροφές, έκανα αδιάκοπα εμετό (τι ξεφτίλα να τρέχω κάθε 10 λεπτά στην τουαλέτα της ταβέρνας...), έτρωγα γαριδάκια κρυφά και φανερά, έπινα 1 λίτρο cocacola την ημέρα. Και να με παίρνει πάλι τηλέφωνα η θεία μου, και να μου κλαίγεται ότι δε χάνει. Ότι έχει 7,5 cc και ακόμα τρώει, ότι ο δακτύλιος δεν είναι η λύση, ότι δεν είναι μόνιμη λύση.. Κι εγώ να τρελαίνομαι. Να σκέφτομαι πόσο ηλίθια ήμουν που δε ρώτησα, που έτσι απλά στέρησα από τη μητέρα μου 6.500 ευρώ.
Βέβαια, για να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα, τον 1,5 αυτό μήνα που δεν έκανα τίποτα, δεν πήρα και κιλά. Συγκεκριμένα έχασα μισό. Κάποιοι ίσως να γελάσετε, αλλά αυτό ακριβώς είναι το θαύμα με τον δακτύλιο. Ακόμα κι αν τα παρατήσεις δε γυρνάς ποτέ πίσω. Γιατί άλλο είναι να κάνεις μια παύση και να συνεχίσεις από εκεί που σταμάτησες και άλλο είναι να πρέπει να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα.
Αυτό όμως που με προβληματίζει αυτές τις μέρες είναι αν ήταν τελικά η σωστή επιλογή για εμένα. Ναι δε με αφήνει να φάω, ναι χάνω κιλά με γρήγορους ρυθμούς, ναι δεν τα ξαναπαίρνω, αλλά καταπολεμά το αποτέλεσμα όχι την αιτία. Όσα δαχτυλίδια κι αν φορέσω ακόμα θέλω να φάω, απλά τώρα είναι πιο δύσκολο να το καταφέρω. ʼπειρες φορές δίνω μάχη με τον εαυτό μου να σταματήσω να τρώω όταν με ενοχλεί ο δακτύλιος και όχι όταν νιώθω το φαγητό να έχει φτάσει στις αμυγδαλές. Ξέρω ότι αυτό κάνει κακό και φοβάμαι μη χαλάσω το στομάχι και τον οισοφάγο μου, αλλά αν μπορούσα να επιβληθώ στο μυαλό δε θα είχα φτάσει σε αυτά τα κιλά...
Και αυτό που με φοβίζει ακόμα περισσότερο είναι ότι 9 μήνες μετά ξέρω πώς να κοροϊδέψω το δακτύλιο. Ξέρω τι πρέπει να κάνω για να φάω παραπάνω. Μπορώ επιτέλους να χάσω κιλά, και αν θελήσω θα τα χάσω όλα, αλλά... πόσο σίγουρη μπορώ να είμαι ότι δε θα υποτροπιάσω πάλι; Πόσο καιρό θα μπορώ να ξεγελώ το δακτύλιο χωρίς αρνητικά αποτελέσματα; Αν αντί για το χειρουργό είχα δει έναν ψυχολόγο μήπως θα είχα τα ίδια αν όχι καλύτερα αποτελέσματα;
Συγγνώμη για το κατεβατό, (όποιος το διαβάσει όλο είναι ήρωας) αλλά αν δεν τα πω σε εσάς πού να τα πω; Στον άντρα μου που δεν έκανε ποτέ του δίαιτα; Στη μάνα μου που τις μισές μέρες μου λέει "μην τρως" και τις άλλες μισές "φάε όμως κάτι";
- 04-10-2007, 18:09 #2
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- ΛΑΡΙΣΑ
- Posts
- 249
καλησπέρα...είμαι ηρωας!!!!! μ'αρεσει αυτή η ιδέα :Ρ
δεν έχω βάλει δακτύλιο αλλα έχω την εντύπωση πως έτσι κ αλλιώς δεν ψάχνεις συμβουλες καλής χρήσης δακτυλίου, πριν αρχίσω να μπαίνω σε αυτό το site έλεγα: αν δεν τα καταφέρω και αυτή τη φορά θα βάλω δακτύλιο...όταν αρχισα να μπαίνω εδώ είπα: πρέπει να τα καταφέρω γιατι αν δε με αλλάξω εγω καμια εγχείρηση δε μπορεί να με αλλάξει! περιπτώσεις σαν και την δική σου με έκαναν να καταλάβω οτι δεν υπάρχει αλλη λύση παρα να μπω στον σωστο διατροφικο δρόμο...
κάθε φορά που θες να φας να σκέφτεσαι το τικερακι σου, το site, τα ρούχα που θες να βάλεις...μπες στο τοπικ που λέει τους λόγους για τους οποιους θες να αδυνατήσεις, γράψε τους δικούς σου, πάρε ιδέες απο όλους μας και κάθε φορά που σε πιάνει να φας παραπάνω απο οσο πρέπει να σκέφετσαι όλους αυτούς τους λόγους...
πανω απο οοοοοολα ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ...ΜΠΟΡΕΙΣ!!!!!
04-10-2007, 23:08 #3
- Join Date
- Aug 2007
- Location
- Kriti
- Posts
- 2
Καλά κάνεις και τα λες Νούκα μου!Και νομίζω οτι όλοι όσοι μπαίνουν εδώ μέσα ενδιαφέρονται να διαβάσουν αυτά που έχεις να πεις.
Μου κάνει εντύπωση που ο χειρούργος δεν σε ενημέρωσε πρώτα λεπτομερώς! Για να μην πω οτι έπρεπε αυτός να σου κλείσει τουλάχιστον μια συνεδρία με ψυχολόγο. Η θεία τόσα ήξερε, τόσα έκανε. Ο γιατρός όμως; Αχ αυτά τα λεφτά!
Είμαι σε θέση καπως διαφορετική απο τη δική σου βεβαια, αλλά είμαι κι εγώ μια καλοφαγού που είναι μια ζωή στη δίαιτα!
Και μπορώ να σου πω την εμπειρία μου από τους ψυχολόγους.
Σίγουρα βοηθάνε!Εμένα με έχει βοηθήσει η ψυχοθεραπεία. Ισως αν δεν είχα κάνει για τόσο καιρό να ήμουν πολλά περισσότερα κιλά. Ενώ τώρα τουλάχιστόν καταφέρνω να διατηρούμαι σε ανεκτά όρια! Κάνε μια δοκιμή! Και να μην συνεχίσεις την ψυχοθεραπεία, μια συνεδρία σε αποφορτίζει!Σε φέρνει σε επαφή με τα συναισθήματα σου! Που ξέρεις τι κάνουμε οι περισσότεροι, ετσι; Τα αποφεύγουμε προτιμώντας να τα μουδιάζουμε με πολύ φαγητό!
Όσο για το δακτύλιο! Αφού τον έβαλες που τον έβαλες τώρα, δώστου μια ευκαιρία! Λεω εγώ τώρα.
Και εδώ είναι το φόρουμ για να σε υποστηρίζει!
Καλή δύναμη κοριτσι μου!
05-10-2007, 00:40 #4
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 162
Ξέρεις gilie πόσα τέτοια λέω στον εαυτό μου; Με φαντάζομαι με τα παλιά μου ρούχα, με τα ακόμα καλύτερα νέα ρούχα που θα πάρω, με φαντάζομαι με μαγιό κλπ κλπ Αλλά όταν έρχεται η ώρα να φας, δεν έχεις χώρο στο μυαλό για κάτι άλλο εκτός από το πόσο νόστιμο θα είναι τα φαΐ (είμαι και καλή μαγείρισσα πανάθεμά με).
Νιώθω ότι έχω εξάρτηση από τη γεύση... Δεν επιδιώκω πια το λήθαργο από το φαγητό, θυμάμαι ακόμα τις καούρες που με έπιαναν όταν το έκανα, το πόσο γρήγορα χτυπούσε η καρδιά μου και το λαχάνιασμα. Δεν θέλω να τα ζήσω ΠΟΤΕ ΠΙΑ και αυτά δεν είναι λόγια του αέρα. Κάθε φορά που ανοίγω το στόμα μου το θυμάμαι.
Και δεν ξεσπάω σε περίεργα φαγητά. Δε με πιάνει μανία για γλυκά πχ (αν και αλλάζω γνώμη αν τα δοκιμάσω), με πιάνει με συγκεκριμένες τροφές, τρελαίνομαι για τοστ, για πολύσπορα παξιμάδια, για μια μπουκιά ντομάτα με φέτα (παραπάνω δε μπορώ να φάω, ουρλιάζει ο δακτύλιος). Δεν ξέρω... μήπως τελικά δεν είναι ότι έχω το νου μου στο φαΐ αλλά κάτι μου λείπει και θέλω να τρώω τέτοια;
Sue38 χαίρομαι που τα βρήκες ενδιαφέροντα αυτά που διάβασες. Φοβόμουν ότι θα γινόμουν κουραστική...
Δεν ρίχνω ευθύνες στο γιατρό, ούτε προσπαθώ να τον δικαιολογήσω. Σκέφτομαι ότι η θεία μου του είχε πάρει τ' αυτιά, θέλει να εγχειρίσει και τη μάνα μου και το γιο της και όλους τους γνωστούς της, κι εγώ μπήκα στο ιατρείο με τον αέρα "μη μου πεις τίποτα, τα ξέρω όλα, έψαξα μόνη μου". Θα μου πεις, αν δεν ήταν δακτύλιος η επέμβαση αλλά μεταμόσχευση καρδιάς, θα γινόταν το ίδιο; Θα το έκανε γιατί του είπαμε ότι θέλουμε; Προφανώς όχι. Αλλά λίγο τα λεφτά (ποιος δεν τα θέλει) λίγο το ότι είχα ήδη πάρει την έγκριση από την επιτροπή, δεν ξέρω... να τον δικαιολογήσω; Μου φέρθηκε άψογα. Τον έχω πάρει τηλέφωνο μέσα στη νύχτα και ήταν άρρωστος και αντί να ζητήσω εγώ συγγνώμη, ζήτησε αυτός επειδή δε μπορούσε να μιλήσει. Έτσι πρέπει να είναι οι γιατροί; Έχουμε ξεχάσει πια τι δικαιούμαστε και τι όχι...
Μου έχουν προτείνει κι άλλες φορές την ψυχοθεραπεία, αλλά ή δεν ήμουν έτοιμη ή ντρεπόμουν. Ίσως όντως να μην είναι κάτι ψυχογενές αλλά εγώ να βρίσκω δικαιολογίες για να μην παραδεχτώ ότι δε μπορώ να τελειώσω μια δουλειά που ξεκίνησα 18 χρόνια πριν. Ίσως με μία συνεδρία να βρω εκείνο το κομματάκι του παζλ που μου λείπει... τα έχω καλά με τον εαυτό μου και όταν κοιτάζω μέσα μου τα βρίσκω όλα στη θέση τους. Σίγουρα κάποια πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα και ξέρω πώς να το κάνω, αλλά οι καταστάσεις στη ζωή μου αυτή τη στιγμή δεν το επιτρέπουν. Και όχι, δεν το μετανιώνω που έβαλα τον δακτύλιο. Ίσως να ήταν ένα πολυέξοδο σπρώξιμο, αλλά ήταν σίγουρα σπρώξιμο. Το θέμα είναι αν θα μπορούσα να βρω και έξτρα βοήθεια...
05-10-2007, 19:40 #5
- Join Date
- Jul 2007
- Location
- αθηνα
- Posts
- 418
καταρχιν καμια τροφη απο αυτες που περιγραφεις δεν ειναι παχυντικη (τοστ , πολυσπορα, νοματουλες κλπ) μπορεις λοπον αφοβα να τις καταναλωνεις χωρις ενοχες.
τωρα οσον αφορα την υπερβολικη καταναλωση οταν νοιωθεις οτι το παρακανεις με τη ποσοτητα σκεψο το εξης απλο : ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΡΟΦΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΟΥ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΤΗ ΞΑΝΑΦΑΣ!!!!! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΣΤΕΡΗΣΕΙ.
καθορισε απο πριν τη ποσοτητα που θα φας,γεμισε το πιατο σου και φυγε απο τη κουζινα, απολαυσε το φαγητο στη τραπεζαρια, μολις τελειωσει γυρνα στη κουζινα , αδειασε τα υπολειματα απο τα πιατα στα σκουπιδια ΜΗ ΤΑ ΦΑΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΟΓΑΦΟΣ ΑΥΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΕΝΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΣΟΥ,πλυνε τα πιατα , καθαρισε τον χωρο, τωρα που η κουζινα ειναι καθαρη κλεισε το φως , φαντασου οτι εισαι σε ξενοδοχειο και σου λενε οτι η κουζινα εκλεισε, αλωστε δε λυπασαι τον κοπο σου τοση φασινα εριξες για να τη καθαρισεις
δεν αξιζει να μαζευεις παλι τα ψυχουλα.
αν ακομα εχεις το νου σου στο φαγητο παρε τους δρομους δε μπορει με το περπατημα θα ξεχαστεις εν αναγκη μη επιστερεψεις σπιτι μεχρι την ωρα του επομενου γευματος
05-10-2007, 23:23 #6
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 162
natallia είπες μεγάλη κουβέντα και ελπίζω να το συνειδητοποίησες
"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΡΟΦΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΟΥ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΤΗ ΞΑΝΑΦΑΣ!!!!! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΣΤΕΡΗΣΕΙ"...
Σήμερα είχα επισκέπτες. Έφτιαξα όλα τα υπέροχα φαγητά που προσφέρει η λεβεντογέννα Κρήτη (αχ, πόσο το αγαπάω αυτό το μέρος), καπνιστά, ψητά, σάλτσες, παξιμάδια και μια σαλάτα που θα τη ζήλευε και ο πιο φανατικός χορτοφάγος, γέμισα ένα τραπέζι και είχα μόνο 3 άτομα (μαζί με εμένα) για φαγητό. Και ξέρεις τι έκανα; Έφαγα μια μπουκίτσα από το καθένα. Δεν ξέρω αν ήμουν σε "καλή φάση για δίαιτα" όπως συνηθίζω να λέω ή κάτι άλλο, αλλά έβαλα λίγο από καθετί στο πιάτο μου και σκεφτόμουν ότι αν χορτάσω δε χάλασε κι ο κόσμος. Είτε θα φάω αύριο από τα περισσεύματα είτε θα το ξαναφτιάξω. Ίσως να έφαγα λίγο παραπάνω από όσο θα ήθελα, αλλά δεν έκανα τραγική παρασπονδία. Δηλαδή, χωρίς να έχω διαβάσει το μήνυμά σου, έκανα αυτό ακριβώς που λες.
Και τώρα, που έφυγε ο φίλος μας και μάζεψα το τραπέζι, είναι η πρώτη φορά που δε νιώθω τύψεις. Αντί να σκέφτομαι τι έφαγα και αν άξιζε να φάω τόσο πολύ, σκέφτομαι ότι πέρασα υπέροχα, ότι γέλασα πολύ και νιώθω δυνατή. Ναι! μπορώ να κάνω δίαιτα ακόμα κι αν έχω τραπέζι...
Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, θα προσπαθήσω να τα θυμάμαι κάθε φορά που θα με πιάνει μανία να φάω
06-10-2007, 12:10 #7
- Join Date
- Mar 2007
- Location
- Μακεδονια
- Posts
- 1,047
NOUCCA ΜΟΥ!!!!
Αχ βρε μανα μου !!!Καλυτερα απο εμενα δεν θα σε καταλαβει κανεις!!!!
Γιατι ειμαστε και στα κιλα περιπου τα ιδια ,γιατι εμεις το φαγητο το απολαμβανουμε,γιατι εχουμε ιδιες θειες και μανουλες,και γιατι εχουμε και οι δυο δαχτυλιδι!!!
Λοιπον μανα μου το δαχτυλιδακι αξιο και κανει την δουλεια του πολυ καλα!!!!
Και εμεις μπραβο μας που το βαλαμε!!!
Αλλα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ!!!
Ολα αυτα που σκεφτασαι τα εχω σκεφτει απειρες φορες και εχω αισθανθει ετσι.
Απο την αλλη ομως μ'εχει χτυπησει μια φλασια και εχω σοκαριστει και η ιδια με αυτα που συνηδητοποιησα!!!
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!ΑΚΟΥΣ ΚΟΠΕΛΙΑ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!
ΦΤΑΝΕΙ Η ΓΚΡΙΝΙΑ!!!
ΦΤΑΝΕΙ Η ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΕς ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ!!!
ΦΤΑΝΕΙ Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΡΩΕΙ!!!!
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ!!!
ΦΤΑΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΔΕΡΜΑ ΜΑΣ!!!
ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΟΥΚΙΑ ΜΑΣ!!!
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΠΟΠΟ ΤΗς ΝΑ ΤΟ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!!!
ΣΕ ΕΦΑΓΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ 7 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΕ ΡΩΤΟΥΣΕ ΕΑΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΣ???ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΗ???ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΘΕΙΑ!!!!!
Ακου Noucca μου ξερεις πολυ καλα οτι με τον δακτυλιο το καλο ειναι οτι δεν κανεις διαιτα!!!
Και αυτο ειναι το καταπληκτικο του δακτυλιου!!!
Που σημαινει δεν στερουμαι τιποτα τρωω απ'ολα και πινω επισης ,και εαν φερθω λιγο ,οχι πολυ λιγο εξυπνα χανονται τα κιλα!!!
Κανεις δεν σου ειπε να μην φας καθολου γλυκο η παγωτο η να πιεις κοκα κολα!!!
Αλλα ολα με ρεγουλα και ανθρωπινα!!!
Το ξερω οτι πριν ηταν τελειως αδυνατον αυτο απο τον ευατο μου .Αλλα τωρα εχεις κατι να σε σταματησει!!!
Γιατι να προκαλεις εμετους???Δεν το συχαθηκες???Φαε οσο πρεπει ,σταματα ,και μετα απο 1-2 ωρες αφου κατεβει το φαγητο ξαναφαε!!!Ειναι πολυ καλυτερο!!Δεν νομιζεις??
Δεν ειναι το θεμα τα ρουχα η η εμφανιση γενικα ,αλλωστε ειναι υποκειμενικο το θεμα.
Ειναι θεμα εγωισμου!!!ΣΚΕΨΟΥ!!!
ΕΝΑ ΦΑΙ ΘΑ ΜΑς ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ????ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ???
θΑ ΣΕ ΦΑΩ ΡΕ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩς ΘΕΛΩ ΕΓΩ!!!!
Εσυ που εφτασες σε αυτην την ηλικια ,που εχεις σπουδασει,παντρευτει,και οπως ολοι φανταζομαι και εσυ μεχρι τωρα εκ των πραγματων εχεις περασει τα λουκια σου και ΕΠΕΖΗΣΕΣ ΗΡΘΕ ΝΑ ΤΟ ΦΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΑΛΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ???ΠΟΤΕ ΡΕ ΦΙΛΗ ΜΟΥ !!!ΠΟΤΕ ΡΕ NOUCCA!!!
Το φαι ειναι ψευδεσθηση!!!Χρειαζεται για να ζουμε!!!Οχι για να ειμαστε εξαρτημενη απο αυτο!!
Γι'αυτο φιλη μου ΦΤΑΝΕΙ!!!ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΦΤΑΝΕΙ!!!!
Ολα αυτα στα εγραψα με ολη την καλη διαθεση που εχω ,και καμια προθεση για να σε πικαρω η να σε πειραξω.Εαν το παρακανα καπου σου ζητω συγνωμη,αλλα υποστηριζω οτι η αληθεια ειναι αυτη!!
ΦΙΛΙΑ!!!!!
06-10-2007, 13:20 #8
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- ΛΑΡΙΣΑ
- Posts
- 249
dexa εισαι θυσαυρος...εχεις εναν αυθορμιτισμο που δε μπορει να σοθ στερισει καμια ποσοτητα λυπους...
06-10-2007, 18:07 #9
- Join Date
- Mar 2007
- Location
- Μακεδονια
- Posts
- 1,047
Ευχαριστω gilie moy!!
ΦΙΛΙΑ!!!!
06-10-2007, 20:10 #10
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 162
Ακούς εκεί να παρεξηγηθώ...
Βρε, εσείς είστε η δωρεάν ψυχανάλυσή μου!
Λοιπόν, αποφάσισα τι θα κάνω για να αποτάξω από πάνω μου το ζυγό του φαγητού. Θα το βαφτίσω με το όνομα της θείας μου. Κι επειδή δε θέλω ποτέ μα ποτέ να ανακατεύεται σε αυτά που κάνω ή να με συμβουλεύει, θα ξεσπάσω πάνω στο φαΐ. Θα φωνάζω πάνω από το πιάτο ρυθμικά: Δε-θα-πε-ρά-σει! Δε-θα-πε-ρά-σει!
Τι στο καλό... θα πιάσει το κόλπο!
06-10-2007, 20:36 #11
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 162
Α, τώρα που το θυμήθηκα.
Τα γλυκά και τα αναψυκτικά δεν τα έκοψα από φόβο, ούτε μου λείπουν. Απλά σκέφτηκα ότι δεν προσφέρουν τίποτα καλό κι επειδή όποτε τα δοκίμαζα δεν είχα μέτρο, είπα να τα σταματήσω. Κακό δε μου έκανε οπότε γιατί να το αλλάξω;
Όσο για τις λιγούρες που με πιάνουν καμιά φορά για γλυκό, έχω βρει μια λύση που νομίζω ότι θα σας φανεί χρήσιμη:
Φτιάχνω ζελέ light και μέσα βάζω και 2 κεσεδάκια γιαούρτι 2%. Είναι γλυκό μεν αλλά δεν προσθέτει θερμίδες, γιατί στην πραγματικότητα τρως γιαουρτάκι. Έχω πάντα ένα μπολ στο ψυγείο και όποτε με πιάνει του δίνω και καταλαβαίνει!
18-10-2007, 16:21 #12
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 12
γεια σε ολους!
1 ερωτηση θελω να κανω... στα κιλα που ειμαι ειναι υπερβολη να κανω εγχειρηση τετοια;;;;
18-10-2007, 17:12 #13
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 162
elelia πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι. Ο δακτύλιος και οι άλλοι μέθοδοι (Sleeve & μπαλονάκι) δε σταματάνε τις ορέξεις σου. Μειώνουν δραστικά το μέγεθος του στομάχου σου και άρα δε μπορείς να φας πολύ. Αν όμως σε πιάνουν κρίσεις υπερφαγίας ή απλά δε μπορείς να σταματήσεις να τρως, τότε καμία δε θα σε βοηθήσει.
Δεν αναφέρομαι καν στο Γαστρικο Bypass μιας και είναι για πολύ δύσκολες περιπτώσεις και οι επιπλοκές είναι τόσες που προτείνεται μόνο όταν ο ασθενής κινδυνεύει το ίδιο πολύ από το πάχος του.
Αρχικά, να ξέρεις ότι αυτοί οι μέθοδοι προτείνονται όταν:
α) Έχεις ΒΜΙ (Δείκτης Μάζας Σώματος = βάρος (σε κιλά) / ύψος σε μέτρα / ύψος σε μέτρα) πάνω από 40. Εκεί ανήκεις πλέον στην κατηγορία της Νοσογόνου Παχυσαρκίας και πρέπει να πάρεις δραστικά μέτρα για την θεραπεία σου (γιατί πλέον η Παχυσαρκία είναι νόσος).
β) Έχεις ΒΜΙ πάνω από 35 + προβλήματα υγείας που οφείλονται στο πάχος (υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη κλπ κλπ).
Σε κάθε περίπτωση η μέθοδος αποδίδει εφόσον ακολουθήσεις μια σωστή, ισορροπημένη διατροφή και έχεις μέτρο. Γιατί ο δακτύλιος μειώνει το στομάχι μεν, αλλά αν φας κάτι μαλακό θα περάσει εύκολα και σύντομα θα μπορείς να ξαναφάς. (παγωτά, γλυκά, κρέμες, αναψυκτικά απαγορεύονται δια ροπάλου).
Θα σου πρότεινα λοιπόν, μιας και δεν έχει περάσει καιρός που έκανα την εσωτερική μου αναζήτηση (και πέρασα μέρες αγωνιώντας αν έκανα καλά που έκανα την επέμβαση), να σκεφτείς πολύ σοβαρά πόσα είσαι διατεθειμένη να κάνεις για την υγεία σου.
Μπορείς να κόψεις το φαγητό; Μπορείς να ελέγξεις τις λιγούρες; Μπορείς να στερηθείς σχεδόν οριστικά τα γλυκά και τα αναψυκτικά; Αν όχι, τότε δε μπορεί να σε βοηθήσει καμία επέμβαση βαριατρικής. Αν ναι, τότε μπορείς να κάνεις και μια σωστή διατροφή και έτσι να χάσεις μόνη σου τα κιλά σου.
18-10-2007, 20:32 #14
- Join Date
- Mar 2007
- Location
- Μακεδονια
- Posts
- 1,047
Ελελια στα κιλα που εισαι λογικα δεν γινεται καμια τετοια εγχειρηση ,εκτος και εαν το υψος σου ειναι γυρω στο 1,50 η εχεις προβληματα υγειας.
Υπαρχει σχετικο θεμα με τηνπαχυσαρκια ειναι πια νομιμη εαν θυμαμαι καλα που αναφερει τι ακριβως λεει ο νομος οτι πρεπει να εχεις για να δικαιολογηται μια τετοια επεμβαση.
Οτι αλλο χρειαστεις εδω ειμαστε.
Να ξερεις οτι ολοι καταλαβαινουμε το ποσο κουρασμενη μπορει να εισαι απο ολες αυτες τις διαιτες και τα κιλα ,οπως οι περισσοτεροι δω μεσα ,και ξερω και καταλαβαινω οτι αυτη την στιγμη μια επεμβαση σου φαινεται το ΘΑΥΜΑ!!!
Και ειναι για καποιους με τα δικα μου τα κιλα και εκεινο βεβαια μην φανταστεις ουτε λεπτο οτι δεν προσεχω καθολου!!Εσυ ομως εχεις και αλλες λυσεις πιο ανωδυνες!!!
Περιμενουμε νεα!!!
ΦΙΛΙΑ!!!
Αύριο θα γίνω 27, και δεν θέλω να δω ούτε μέρα παραπάνω.
15-06-2025, 13:47 in Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια