Results 1 to 8 of 8
Thread: Σύνδρομο Δον ζουαν
-
05-06-2008, 23:16 #1
- Join Date
- Jun 2008
- Posts
- 21
Σύνδρομο Δον ζουαν
Το παρελθόν της σχέσης που έχω είναι το παρακάτω, θα πρέπει να το λάβω υπόψην μου; Αν ναι πως να το χειριστώ;
Αυτό που πραγματικά τον ενδιέφερε δεν ήταν η σχέση με το συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά η κατάκτηση του: ήταν το τρόπαιο που δήλωνε τη δύναμη του. Παιχνίδι εξουσίας που δεν έχει σχέση με τον ίδιο τον έρωτα. Από πίσω υπάρχει συσσωρευμένη οργή για τις γυναίκες που το λέει μίσος, απέναντι στις οποίες παίρνει εκδίκηση με τον τρόπο του, τις εξαπατά, αφού πρώτα τις σαγηνεύσει και μετά τις εγκαταλείπει.
Έχει την ανάγκη να επιβεβαιώνει την αξία του και αναζητούσε αυτή την επιβεβαίωση μέσα από τις κατά συρροή κατακτήσεις του. Δεν μιλάω για μια συγκεκριμένη απιστία αλλά για ένα τρόπο ζωής, μια συνεχή εναλλαγή συντρόφων σε ένα εφήμερο πάντα πλαίσιο, χωρίς ιδιαίτερο βάθος συναισθημάτων.
- 05-06-2008, 23:21 #2
- Join Date
- Sep 2007
- Posts
- 229
lol και μετά λέτε τι έφταιξα και με παράτησε. Ήταν ανάγκη να κάνεις σχέση με αυτόν; Αφού τη νιώθεις την κατάληξη...
05-06-2008, 23:25 #3
- Join Date
- May 2008
- Posts
- 1,871
Αυτό είναι κάτι σαν παιχνίδι, σαν ένα επικίνδυνο παιχνίδι.
Δεν αποκλείεται αυτός ο άνθρωπος να μείνει μόνος στο τέλος, μπορεί με μια κουκλάρα δίπλα του μεν, αλλά και πάλι μόνος..
.
Άσε, ξέρω καλά πως λειτουργούν αυτοί οι ανθρώποι...
:(
05-06-2008, 23:40 #4
- Join Date
- Jun 2008
- Posts
- 21
Είναι 37 ετών και είμαι 36, τον ξέρω από τα 17 μου ήταν ο πρώτος άντρας που ερωτεύτηκα, μετά από μία σχέση πληγή (για \'μένα ) που είχαμε, έτρεξα όσο πιο μακριά μπορούσα, αλλά τελικά μετά από παρόμοιες σχέσεις που επιδίωξα να κάνω οι δρόμοι μας συναντήθηκαν, μετά από δέκα κάτι χρόνια και ενώ σε όλο αυτό το μεσοδιάστημα δεν σταμάτησε να με ψάχνει και εγώ να τρέχω μακριά, τον έψαξα εγώ.
Λέει πως ήμουν σταθμός και έκανα τη διαφορά παρόλο του ότι απουσίαζα. Χείμαρρος συναισθημάτων φυλακισμένων λέει και δείχνει.
Αλλάζει τελικά ο άνθρωπος;
05-06-2008, 23:45 #5
- Join Date
- Sep 2007
- Posts
- 229
Θα σε απογοητεύσω άλλα σε τέτοια ηλικία... δύσκολα... Κράτα μια πισινή και να μην πιέζεις πολύ τον εαυτό σου. Με το μαλακό και ότι γίνει...
06-06-2008, 00:23 #6
- Join Date
- Jun 2008
- Posts
- 21
Πιστεύω σε \'μένα ίσως αυτό να είναι η λύση.
06-06-2008, 00:56 #7
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 122
Bαρβαρα εσυ ξερεις καλυτερα. Δεν πιστευω πως οι ανθρωποι με το περασμα του χρονου δεν αλλαζουμε, κρινοντας πρωτιστως απο τον εαυτο μου. Μετα απο καποια ηλικια οι αλλαγες γινονται δυσκολοτερα βεβαια. Ισως θα ηταν χρησιμοτερο να εισαι λιγοτερο ποιητικη κ να ανελυες περισσοτερο τις πτυχες της σχεσης σας, καθως κ να μας εδινες περισσοτερα στοιχεια για τον εαυτο σου, κ τις σχεσεις σου στο διαστημα αυτης της 20ετιας που περασε. Εαν φυσικα θες.
06-06-2008, 02:12 #8
- Join Date
- Jun 2008
- Posts
- 21
Δεν σας έχω δώσει περισσότερα στοιχεία γιατί το αληθηνό μου πιστεύω είναι, ότι όλα είναι μία μαθηματική εξήσωση.
Η κατάσταση είναι απελπιστική
18-06-2025, 11:49 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή