ειμαι η τζενη και ειμαι καλα

[Kleanthis_ed]

Εγώ δεν χρησιμοποιώ καθαρτικού τύπου πρακτικές ( ξερατά κτλ ) αλλά μη νομίζεις...Η ταλαιπωρία,ταλαιπωρία και για μένα...

Και ναι βασανίζομαι λίιιιιγα χρόνια κι εγώ...

Θέλω να ξαναγεννηθώ.Μπορώωωωωωωωω� �ωωωωωω;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

[τζενη_ed]

γιατι καλε δεν σ αρεσει η ζωη σου;;;;
μα δες γυρω ερχεται η ανοιξη τα δεντρα πρασινιζουν τα πουλακια κελαιδουν τα λουλουδια ανθιζουν κλπ κλπ κλπ
αγαντα και φτασαμε

[τζενη_ed]

να σου πω την αληθεια δεν πολυκαταλαβα τα κιλα σε βασανιζουν;;;;
και ολα τα συνακολουθα;;;

[Kleanthis_ed]

Προφανώς από τίς υπόλοιπες απαντήσεις στα διάφορα θέματα μπορείς να καταλάβεις από τι βασανίζομαι.

Ενημερωτικά είμαι 59 ή κάτι λιγότερο κιλά.

[FREEDOM8]

Kλεανθη απ οσο εχω δει εγω,νομιζω οτι εισαι ενα ατομο παρα πολυ ενημερωμενο και συνειδητοποιημενο γι αυτο που του συμβαινει....
Εσενα κλεανθη τι σου φταιει?Εχεις βρει απαντηση στο ΓΙΑΤΙ σου?

[Kleanthis_ed]

Μετά από περίπου 4 χρόνια εσωτερικής απομόνωσης και ενδοσκόπησης ( πάντα μόνος το έψαχνα ), μπορώ να πω ότι έχω βγάλει αρκετά συμπεράσματα και έχω βρει, τουλάχιστον με τη ματιά μου και όχι με αυτή του ειδικού - όχι <<μικροσκοπικά>>, τις απαντήσεις στο τι με έσπρωξε στη διαταραχή.

Το δύσκολο δεν ήταν στο να βρω την αιτία, αλλά - όπως συνήθως γίνεται - ο συμβιβασμός με την ιδέα ότι έχω αρρωστήσει και κατά πόσον μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνος.Στην αρχή μου φαινόταν αδιανόητο να το παραδεχθώ ότι κάτι τρέχει, κυρίως στους άλλους - ως συνήθως.

Τώρα που βλέπω κάπως πιο ψύχραιμα και κατα καιρούς πιο ελεγχόμενα τα πράγματα, μπορώ να πω πως δεν έχω ξεφύγει τουλάχιστον στη σκέψη μου και έχω κατορθώσει να μη δημιουργώ ή έστω συντηρώ εμμονές με το φαγητό.Τα πειράματα ήσαν πολλά και δε βγήκα αλώβητος από αυτά.Δε θέλω να κάνω πρακτικές του παρελθόντος.

Ευτυχώς, με αυτή την ιστορία, τα συμπεράσματα ήσαν και αυτά πολλά...και για μένα...και για την επίδραση των άλλων επάνω μου...

Και ναι, δε μπορώ να με κατηγορήσω για όλα...τελικά.

[FREEDOM8]

Tελικα ειναι και η βουλιμια ενας δρομος προς την αυτογνωσια?Ενας καπως αλλιωτικος τροπος να καταλαβουμε τον εαυτο μας?Μπορει.......
Εισαι σε αλλο επιπεδο πια,ειναι ολοφανερο.Μπορεις να αναμετρηθεις με την αρρωστια face to face και οταν στο επιτρεψει ο εαυτος σου θα την αφησεις και τελειως πισω σου,πραγμα που στο ευχομαι...Ξερεις καλα τα παιχνιδια του μυαλου και τη δυναμη που αυτα εχουν...Το παραλογο γινεται λογικο και το λογικο παραλογο...
Αυτο το δρομο προσπαθω να βαδισω και εγω,γιατι ειναι η αρχη του τελους...Το μονο που με φοβιζει ειναι οτι εχω καταλαβει πως ειναι μια αρρωστια που δε σε ξεχναει ποτε..Η υποτροπη παντα θα καραδοκει στην επομενη στροφη.Καθε μερα ομως που περναει χωρις τη σκεψη και την πραξη υπερφαγικου ειναι με το μερος μας.