Results 16 to 30 of 568
-
18-06-2008, 18:36 #16
- Join Date
- Mar 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 206
Όμως μια σκιά μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή,
κ εσυ μαγεύεσαι κ ακολουθείς σε δρόμο που δεν έχει επιστροφή...
- 21-06-2008, 18:55 #17
- Join Date
- Mar 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 206
My mistress' eyes are nothing like the sun;
Coral is far more red than her lips' red:
If snow be white, why then her breasts are dun;
If hairs be wires, black wires grow on her head.
I have seen roses damask'd, red and white,
But no such roses see I in her cheeks;
And in some perfumes is there more delight
Than in the breath that from my mistress reeks.
I love to hear her speak,--yet well I know
That music hath a far more pleasing sound;
I grant I never saw a goddess go,
My mistress when she walks, treads on the ground;
And yet, by heaven, I think my love as RARE
As any she belied with false compare.
22-06-2008, 08:20 #18
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
"ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΣΤΕΚΕΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΣΟΥ"
Αριστοτέλης
22-06-2008, 13:47 #19
- Join Date
- Jul 2007
- Location
- Kypros
- Posts
- 1,341
ένας φίλος όταν τον ρώτησα αν θέλει να αλλάξει τον κόσμο μου είπε πως στο τέλος το μόνο που θα μπορούμε να αλλάζουμε είναι κανάλια στην τηλεόραση! δεν έχει κι άδικο! αλλά θα πέσουμε προσπαθώντας!
22-06-2008, 13:59 #20
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
Τον κόσμο,σίγουρα δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε,αλλά ούτε καν έναν άλλον ανθρωπο,
γιατί ο καθένας ακολουθεί τη δική του βούληση κι οφείλουμε σεβασμό στην ελευθερία!
Μονάχα εμάς μπορούμε ν'αλλάξουμε,τη δική μας ζωή και τα λάθη μας!
Η δύναμη να το πετύχουμε βρίσκεται πάντα εντός μας κι όχι στην εξάρτηση από τον άλλον.
Η ζωή μας κι η ποιότητα της βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια μας!
Κι έχουμε τη δύναμη,την ελευθερία και την επιλογή να την αναλείψουμε στον ουρανό ή να τη θάψουμε στα έγκατα της γης
ή ακόμα,που είναι και η επιλογή των περισσότερων,να τη σβαρνίζουμε άσκοπα μέχρι να εξαντλήσουμε το χρόνο...
22-06-2008, 14:10 #21
- Join Date
- Jul 2007
- Location
- Kypros
- Posts
- 1,341
ναι έχεις δίκιο! μακάρι όλοι να ένιωθαν έτσι.
22-06-2008, 18:40 #22
- Join Date
- Mar 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 206
κ επαναλαμβανω...
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
01-07-2008, 17:59 #23
- Join Date
- Mar 2007
- Location
- Μακεδονια
- Posts
- 1,047
....και θα συμπληρωσω και εγω ενα παλιο και τετριμενο,πολυ σκληρη για αληθεια,αλλα ειναι οτι πρεπει για να μας προσγειωνει οταν πρεπει η να μας κανει να πεισμωνουμε τις στιγμες που παμε να λυγισουμε....
''...ειμαστε οτι τρωμε....''!!!!Μεταξυ κατεργαρεων ,ειλικρινεια....!!!!
ΦΙΛΙΑ!!!!
02-07-2008, 13:01 #24
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
"ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ,
ΜΠΟΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΟΥ,
ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ."
Γκουρτζίεφ
"ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ,
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥΣ ΓΙ'ΑΥΤΑ."
Επίκτητος (1 ος αι. π.Χ.)
02-07-2008, 14:50 #25
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- Athens
- Posts
- 1,359
"Αντί να παραπονιέσαι για το σκοτάδι
καλύτερα να ανάψεις ένα κερί"
Κινέζικη Σοφία
02-07-2008, 20:41 #26
- Join Date
- Apr 2008
- Posts
- 658
''ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙΣ'' ελληνικη μαλακια..
08-07-2008, 21:56 #27
- Join Date
- Mar 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 206
Κατι που διαβασα σ ενα poster:
Is it a man's world?Let him clean it!
09-07-2008, 09:21 #28
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
Ορισμός της τρέλας:Να κάνεις το ίδιο πράγμα περιμένοντας άλλα αποτελέσματα...
12-07-2008, 01:42 #29
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ "Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας" (απόσπασμα)
ΙΙΙ
Ναι, αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα.
Σαν είμουνα παιδί και μ' έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου έσκυβε και με ρωτούσε. Τι έχεις αγόρι;
Δε μίλαγα. Μονάχα κοίταζα πίσω απ' τον ώμο της έναν κόσμο άδειο από σένα.
Και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κοντύλι είτανε για να μάθω να σου γράφω τραγούδια.
Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής είταν που αργούσες ακόμα όταν τη νύχτα κοίταζα τ' αστέρια
είταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου κι όταν χτύπαγε η πόρτα μου κι άνοιγα δεν είτανε κανείς.
Κάπου όμως μες στον κόσμο είταν η καρδιά σου που χτυπούσε.
Έτσι έζησα. Πάντοτε.
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά - θυμάσαι; - μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά σα να με γνώριζες από χρόνια.
Μα και βέβαια με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου.
Θυμάσαι, αγάπη μου, "την πρώτη μεγάλη μέρα μας";
Σου πήγαινε αυτό το κίτρινο φόρεμα
έν' απλό φτηνό φόρεμα, μα είταν τόσο όμορφα κίτρινο.
Οι τσέπες του κεντημένες με μεγάλα καφετιά λουλούδια.
Σου πήγαινε στο πρόσωπο σου ο ήλιος
σου πήγαινε στην άκρη του δρόμου αυτό το τριανταφυλλένιο σύννεφο
κι αυτή η φωνή μακριά ενός πλανόδιου ακονιστή - σου πήγαινε.
Έβαζα τα χέρια μου στις τσέπες, τα ξανάβγαζα.
Βαδίζαμε δίχω λέξη. Μα και τι να πει κανείς
όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός και τα μάτια σου
τόσο μεγάλα. Ένα παιδί στη γωνιά τραγούδαγε τις λεμονάδες του.
Ήπιαμε μια στα δυο. Κι αυτό το χελιδόνι που πέρασε ξαφνικά πλάι στα μαλλιά σου. Τι σου είπε λοιπόν;
Είναι τόσο όμορφα τα μαλλιά σου. Δεν μπορεί, κάτι θα σου είπε.
Το ξενοδοχείο είταν μικρό σε μια παλιά συνοικία πλάι στο σταθμό που μες στην αντηλιά κοιτάζαμε να μανουβράρουμε τα τραίνα.
Αλήθεια κείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή κάμαρα της ευτυχίας αυτό το σώμα σου που κράταγα πρώτη φορά γυμνό
αυτά τα δάκρυα που δεν μπόρεσα στο τέλος να κρατήσω
- πόσο σου πήγαιναν.
Α, θα 'θελα να φιλήσω τα χέρια του πατέρα σου, της μητέρας σου τα γόνατα που σε γεννήσανε για μένα
να φιλήσω όλες τις καρέκλες που ακούμπησες περνώντας με το φόρεμα σου να κρύψω σα φυλαχτό στον κόρφο μου ένα μικρό κομμάτι απ' το σεντόνι που κοιμήθηκες.
Θα μπορούσα ακόμα και να χαμογελάσω στον άντρα που σ' έχει δει γυμνή πριν από μένα να του χαμογελάσω, που του δόθηκε μια τόση ατέλειωτη ευτυχία.
Γιατί εγώ, αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ' τον έρωτα εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.
12-07-2008, 17:48 #30
- Join Date
- Apr 2008
- Posts
- 195
Αποσπασμα
Το ήρεμο παιδί ,η Τσίλα και εγώ παραδοθήκαμε ταυτόχρονα στην ευτυχία του γέλιου. Η Τσίλα είχε πέσει πάνω στους ώμους μου γελώντας σχεδόν ασταμάτητα .Ο Γκάσπαρ γέλαγε με το γνωστό του τρόπο δείχνοντας τα δόντια του ,κραδαίνοντας το ποτηράκι με τη μπύρα του.
Πρώτη η Τσίλα σταμάτησε να γελά ,μιας που έπρεπε να φέρει τη βότκα μου. Πριν φύγει μου ξαναείπε .
-Είναι πράγματι το καλλίτερο παιδί.
Ο χαμηλός τόνος της φωνής της, δήλωνε ότι το εννοούσε και δεν ήταν μια απλή επιβεβαίωση για τα μεγάλα αυτιά του Γκάσπαρ.
Μείναμε και πάλι μόνοι μας .
-Που είχαμε μείνει ;Με ρώτησε ο Γκάσπαρ με αργό ρυθμό , ξαναπαίρνοντας το σοβαρό ύφος του.
-Στο περιπτεράς του είπα , στο γεγονός που δεν με παρεξηγείς για τον τρόπο σκέψης μου.
-Ακριβώς ,Ακριβώς ,έτσι είναι. Θυμάσαι όταν ήμασταν μαθητές περνάμε έναν ελενχο. Πάντα φοβόμουνα να τον δείξω στην μανά μου ,μιας που δεν είχα στα περισσότερα μαθήματα καλούς βαθμούς. Στεναχωριόταν τότε η μανά μου ,ήθελε και να με δείρει αλλά με λυπόταν ,ήμουν αδύνατος πολύ μικρός. Τον κοίταζε για πολύ ώρα, εγώ βρισκόμουνα απέναντι της στο τραπέζι της κουζίνας με κατεβασμένα τα μάτια. Στο τέλος όμως έβρισκε στο χαρτί κάτι που την ανακούφιζε και εμένα με γλίτωνε από το ξύλο.
Ξέρεις τι ήταν αυτό; Σταμάτησε το λόγο του και με άφησε να σκεφτώ.
-Πες μου του είπα
Εκεί που τελειώνει το χαρτί κάτω από τους αριθμούς υπάρχει μια λέξη , η διαγωγή. Είχα πάντα καλή διαγωγή ,αυτή η λέξη με έσωζε απ το ξύλο, ανακούφιζε τη μανά μου, δίνοντας της την ελπίδα ότι στο καλό κόσμο μας το αδύνατο παιδί της θα βρει κάπου μια θέση.
Μερικοί άνθρωποι κολλάνε στους αριθμούς, για αυτό γράφουν πρώτη την βαθμολογία στον ελενχο ,εγώ ψάχνω και προσπαθώ να αλλάξω στους άλλους το δεύτερο. Έτσι και αλλιώς περιπτεράς είμαι ,μου δίνουν καθημερινά αριθμούς πάνω σε χαρτονομίσματα και κέρματα και εγώ το αλλάζω με κάτι που το έχουν ανάγκη.
Όλα σ αυτό το κόσμο γίνονται για αριθμούς ,τα κορίτσια δουλεύουν για χρήματα ,που είναι αριθμοί. Αν πάλι έχεις πολλούς αριθμούς στο πορτοφόλι σου δουλεύεις και εσύ για να αυξήσεις τον αριθμό τον γυναικών της ζωής σου ή η μια σου γυναίκα δεν είναι αρκετή και θέλεις ακόμα μια .Το 1 γίνεται 2 και πας με τα κορίτσια. Αν είσαι αλκοολικός πίνεις μέχρι ο αριθμός των ποτών που βρίσκεται στο αίμα σου ,σου χαρίσει τον ύπνο.
-Μιλάς σαν μαθηματικός Γκάσπαρ.
-Ίσως Αζ ,στην πραγματικότητα είμαι δάσκαλος ,αυτό δεν στο είπα. Τελείωσα την ακαδημία πέρασαν χρόνια χωρίς δουλεία ή μανά μου ,στο χρονικό διάστημα αυτό αρρώστησε ,έβγαζα λίγα λεφτά ,το νοσοκομείο ήθελε πολλά λεφτά και δεν είχα. Δεν κατάφερα να την πάω στο Σανατόριο ,μπορεί να κέρδιζε μερικά χρόνια έτσι. Πέθανε πούλησα το σπίτι και αγόρασα το περίπτερο. Στην αρχή κοιμόμουνα μες στο περίπτερο. Ερχόμουν εδώ για να περάσει η ώρα ,να πέσει η νύχτα για να χωθώ μέσα του απαρατήρητος. Τώρα πλέον έχω λεφτά να πάρω σπίτι ,όμως πλέον έχω μάθει να κοιμάμαι στο περίπτερο.
Sos ζαναξ, κόψιμο
24-04-2024, 23:44 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή