Ο,ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ... - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 38 FirstFirst 1234513 ... LastLast
Results 31 to 45 of 568
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Θυμήσου, σώμα... ( Κωνσταντίνος Π. Καβάφης )

    Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
    όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
    αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
    γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
    κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο
    τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
    Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
    μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
    εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν,
    θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν·
    πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Location
    Kypros
    Posts
    1,341
    ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΥΔΡΑΛΛΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΑΗΔΟΝΙ
    ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

    ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

    έλα κοντά μου. Δεν είμαι φωτιά.
    Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια.
    Τις πνίγουν οι νεροποντές.
    Τις κυνηγούν οι βοριάδες.
    Δεν είμαι η φωτιά.

    Έλα κοντά μου. Δεν είμαι ούτε ο άνεμος.
    Τους ανέμους τους κόβουν τα βουνά.
    Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια.
    Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.
    Δεν είμαι ο άνεμος.

    Έλα κοντά μου. Δεν είμαι ούτε ο ωκεανός.
    Τους ωκεανούς τους δαμάζουν οι τρίτωνες.
    Τους ημερεύουν οι ζέφυροι.
    Τους μαγεύουν οι σειρήνες. Όχι.
    Δεν είμ'ωκεανός.

    Έλα κοντά μου. Δεν είμαι ούτε λιμάνι.
    Δεν σου τάζω την απανεμιά.
    Ούτε τις γλυκές ισημερίες,
    και τις αλκυονίδες ζεστασιές.
    Δεν είμαι λιμάνι.

    Εγώ...Δεν είμαι...
    Παρά ένας κουρασμένος στρατολάτης.
    Ένας αποσταμένος περπατητής...
    Που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
    για να ακούσει το τραγούδι των γρύλων.
    Και αν θέλεις...
    Έλα να τ'ακούσουμε μαζι.

  3. #33
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Location
    Kypros
    Posts
    1,341
    ζωή δεν είναι να ξυπνάς , να τρως , να θέτεις πάλι,
    ζωή είναι να΄σαι ξυπνητός όταν κοιμούνται οι άλλοι!

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    αυτο εκτος απο ζωη, το λες και bad timing :P

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Η πόλις (Κωνσταντίνος Π. Καβάφης)

    Είπες· "Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
    Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη απ' αυτή.
    Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
    κ' είν' η καρδιά μου -σαν νεκρός- θαμένη.
    Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
    Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
    ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
    που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα."

    Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
    Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
    τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
    και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
    Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -μη ελπίζεις-
    δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
    Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
    στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες.

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Location
    Αθήνα
    Posts
    206
    If he touched her he couldn't talk to her, If he loved her he couldn't leave, If he spoke he couldn't listen, If he fought he couldn't win.The God of Loss, the God of Small Things

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    S/S TERRIFIED RETURN (Τάσος Κόρφης)

    Δεν ξέρω αν φταίνε τα μάτια μου ή αν έχουν μεταβληθεί τα λιμάνια,
    αν κάθε τι καινούριο κρύβει κι ένα χωρισμό,
    ή μόνο τα μάτια γερνούν, όλο και πιο πολύ ησυχάζουν,
    ο χρόνος καταπιεστικά μας περιφράσσει στα χαρακώματα.
    Κι όλο ζητάω να βρω καινούριες προβλήτες, καινούρια περίπτερα,
    τόπους καινούριους, άλλους ορίζοντες, ξένα φανάρια,
    γιατί φοβάμαι, τρομάζω την κάθε επιστροφή,
    δεν αντέχω την επαιτεία σε χώρους που τόσο αγάπησα.

  8. #38
    Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    43
    γεια σας αγαπημενοι φιλοι.εχω πολυ καιρο να γραψω γιατι τρεχω με τη δουλεια και ισα ισα που μπαινω για λιγο να ριξω καμια κλεφτη ματια. αλλα οφειλω να ομολογησω οτι στις ατασθαλιες του σπιτιου μπαινω στη σελιδα , διαβαζω και ερχομαι στα ισια μου.
    ελπιζω ολοι να ειστε καλα εωσ πολυ καλα.
    νεφελη9nadine πως πηγε με το δακτυλιο? αλλα για να εισαι μεσα μαλλον καλα.ευχομαι καλο φευγιο στα κιλα σου και καλο ταξιδι στη ψυχη σου.με μεγαλη συμπαρασταση τα δυο τελευταια.ειδα καπου και ενα κμματι απο χαλιλ γκιμπραν!!!τα λογια ειναι λιγα.
    αγαπητοι συνοδοιποροι να πατε να δειτε την ταινια "στην ακρη του ουρανου"παρα πολυ ωραια.ασχετο .
    θα τα ξαναπουμε συντομα.
    καλο κουραγιο σε ολους.

    φιλικα
    ευη

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Σ'ευχαριστώ,Εβάκι μου,για την ωραία σου ευχή!Πολύ μου άρεσε...Με πάντρεψες και με τη Νεφέλη μου...
    Ο δακτύλιος άχρηστο εξάρτημα,τα κιλά ανηφορίζουν,αλλά η ψυχή αλλανιάρα,δε μαζεύεται...ούτε η καρδιά...
    Δεν είναι υπέροχος ο Gibran;Σου στέλνω τα φιλιά μου και λίγους στίχους από το έργο του "άμμος και αφρός" :

    Επτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου:

    Την πρώτη φορά όταν την είδα να δειλιάζει μπροστά στη λαχτάρα της να φτάσει στα ύψη.

    Τη δεύτερη φορά όταν την είδα να κουτσαίνει μπροστά στους ανάπηρους.

    Την τρίτη φορά όταν της δόθηκε να διαλέξει ανάμεσα στο δύσκολο και το εύκολο και εκείνη διάλεξε το εύκολο.

    Την τέταρτη φορά όταν έκανε κάποιο κακό και παρηγορήθηκε με το ότι και οι άλλοι κάνουν κακό.

    Την πέμπτη φορά όταν ανέχτηκε από αδυναμία και δικαιολόγησε την ανοχή της σα δύναμη.

    Την έκτη φορά όταν περιφρόνησε την ασχήμια κάποιου προσώπου και δεν ήξερε ότι αυτό το πρόσωπο ήταν μια από τις δικές της μάσκες.

    Και την έβδομη φορά όταν τραγούδησε τραγούδι επαίνου και το θεώρησε αρετή.

  10. #40
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Απόσπασμα από το βιβλίο του Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης, Ο κήπος του Προφήτη"

    Tότε η Αλμήτρα είπε: Μίλησε μας για την Αγάπη.
    Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά ησυχία.
    Και με φωνή μεγάλη είπε:
    Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα.
    Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει.
    Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ' όλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρά σου σαν το βοριά που ερημώνει τον κήπο.
    Γιατί όπως η αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει. Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά σου.
    Κι όπως ανεβαίνει ως την κορφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά σου που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο,
    Έτσι κατεβαίνει κι ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση τους στο χώμα.
    Σα δεμάτια σταριού σε μαζεύει κοντά της.
    Σε αλωνίζει για να σε ξεσταχιάσει.
    Σε κοσκινίζει για να σε λευτερώσει από τα φλούδια σου.
    Σε αλέθει για να σε λευκάνει.
    Σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός.
    Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις ιερό ψωμί για του Θεού το άγιο δείπνο.
    Όλα αυτά θα σου κάνει η αγάπη για να μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι της καρδιάς της ζωής.
    Αλλά αν από το φόβο σου, γυρέψεις μόνο την ησυχία της αγάπης και την ευχαρίστηση της αγάπης,
    Τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις τη γύμνια σου και να βγεις έξω από το αλώνι της αγάπης.
    Και να σταθείς στον χωρίς εποχές κόσμο όπου θα γελάς, αλλά όχι με ολάκερο το γέλιο σου και θα κλαις, αλλά όχι με όλα τα δάκρυά σου.
    Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον εαυτό της.
    Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται, γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
    Όταν αγαπάς, δε θα 'πρεπε να λες: "Ο Θεός είναι στην καρδιά μου", αλλά μάλλον "Εγώ βρίσκομαι μέσα στην καρδιά του Θεού".
    Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη τη δική σου πορεία.
    Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία εκτός από την εκπλήρωσή της. Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας είναι αυτές οι επιθυμίες σου:
    Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι που λέει το τραγούδι του στη νύχτα.
    Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας.
    Να πληγωθείς από την ίδια την ίδια τη γνώση σου της αγάπης. Και να ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα.
    Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρεις ευχαριστίες για μια ακόμα μέρα αγάπης.
    Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης.
    Να γυρίζεις σπίτι το σούρουπο με ευγνωμοσύνη στην καρδιά
    Και ύστερα να κοιμάσαι με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις στην καρδιά σου και μ' έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου.

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ (ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ)

    Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι,
    Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.
    Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
    ο ρόδινος τυλίεται στοχασμός.

    Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
    που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά,
    κι αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
    πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά

    Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
    κι ανύποπτα περνάς μες στη ζωή.
    Κοντά σου όλα γλυκά κι όλα σα χνούδι,
    σα χάδι, σαν δροσούλα, σαν πνοή.

  12. #42
    ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

    Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
    άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
    μ'αυτόν τον νικημένο πάντα ήχο
    σι, σι, σι.
    Ήχος συρτός, συλλογιστικός, συνέρημος
    ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

    Όμως ο παραλογισμός
    άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
    μου'μαθε για τους ήχους.
    Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή
    σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
    κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
    και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

    Κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
    όλη τη νύχτα
    ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
    αξημέρωτος ήχος,
    αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
    βραδύγλωσση βροχή,
    σαν πρόσθεση ναυαγισμένη
    κάτι μακρύ να διηγηθεί
    και λέει μόνο εσύ, εσύ,
    νοσταλγία δισύλλαβη,
    ένταση μονολεκτική,
    το ένα εσύ σαν μνήμη,
    το άλλο σαν μομφή
    και σαν μοιρολατρία,
    τόση βροχή για μια απουσία,
    τόση αγρύπνια για μια λέξη,
    πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
    μ'αυτή της τη μεροληψία
    όλο εσύ, εσύ, εσύ,
    σαν όλα τ'άλλα να'ναι αμελητέα
    και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

    Κικη Δημουλα..

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    "ΤΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΣΩΣΤΑ
    ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΝΟΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΠΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΗ."

    Καρλ Γιουνγκ

  14. #44
    Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    34
    Everybody dies
    But not all live for real

    -Braveheart-

  15. #45
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    ΓΙΑΤΙ Μ' ΑΓΑΠΗΣΕΣ... ( Μαρία Πολυδούρη )
    [Μελοποιημένο από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου /1996]


    Δε τραγουδώ, παρά γιατί μ' αγάπησες
    στα περασμένα χρόνια
    Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
    και σε βροχή, σε χιόνια,
    δε τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες

    Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
    μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
    μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σα κρίνο ολάνοιχτο
    κι έχω ένα ρίγος στη ψυχή μου ακόμα,
    μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

    Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν
    με τη ψυχή στο βλέμμα,
    περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
    της ύπαρξης μου στέμμα,
    μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν.

    Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
    και στη ματιά σου να περνάει
    είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
    να παίζει, να πονάει,
    μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

    Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
    και μου άπλωσες τα χέρια
    κι είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
    -μια αγάπη πλέρια,
    γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.

    Γιατί, μόνο για σέναν άρεσε
    γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
    Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα,
    σα να περνούσες κάπου 'κεί σιμά μου.
    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

    Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα,
    γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
    στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
    μένα η ζωή πληρώθη.
    Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.

    Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
    μου χάρισ' η αυγή ρόδα στα χέρια.
    Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
    μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
    μονάχα για τη διαλεχτή αγάπη σου.

    Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες
    έζησα, να πληθαίνω
    τα ονείρατά σου, ωραίε, που βασίλεψες
    κι έτσι γλυκά πεθαίνω
    μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.

Page 3 of 38 FirstFirst 1234513 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •