Οι δικές μας σκέψεις

[Kleanthis_ed]

Ρε συ ήσουν στα μέρη μου;Πάτρα!!!

[Nefeli-]

και όχι μόνο! μου μίλησες κιόλας μην σου πω! χεχεχεχε

[NADINE_ed]

Δεν ήξερα ότι έχουμε κι εμείς τη Βαρκελώνη μας...
Νεφέλη,στην επόμενη σου εξόρμηση,πάρε μας κι εμάς μαζί...

[Nefeli-]

τον κάθε μου αναστεναγμό
γρικούνε θάλασσα,
όλα τα κύμματά σου
και πέμπουν χαιρετίσματα,
τσ'αγάπης μου
τα θαλασσόπουλά σου

από την όψη σου ουρανέ
μ'αφήνεις να κατέχω
πως στην καρδιά έχεις σεβντά
ίδιο μ'εκείνο που έχω

αγκάλιασες την θάλασσα
την μόνη αγαπημένη
πονούσες που την έβλεπες
πάντα φουρτουνιασμένη

θάλασσα με τα κύμματα
και την γλυφή αλμύρα
η φύση μου ταυτίστηκε
με την δική σου μοίρα

[Nefeli-]

παραμορφωμένα και καχεκτικά πλάσματα με καρφώνουν με τα υγρά τους μάτια
στα χέρια και στα πόδια τα σημάδια των δεσμών τους...
στο πάτωμα ίχνη από συρμούς αλυσίδων, άδεια μπουκάλια, καμένα κουτάλια και ματωμένα κουρέλια.
σε μια γωνιά ένα ανοιγμένο κρανίο που έπεσε από τα χέρια του ʼμλετ, έγινε φωλιά για τις ασθενικές ελπίδες.
αντιλαλούν φωνές καταραμένων ποιητών που ξόδεψαν την ζωή τους σε μελάνι...
τα πρισμένα τους χέρια μου δείχνουν το ταβάνι.
εκεί είναι γαντζωμένη η αγωνία... πάνω απ'όλα... να τα βλέπει όλα...
στηρίζεται εκεί από ένα παλούκι που είναι καρφωμένο στην ράχη της, τρυπάει τον ομφαλό της και χώνεται στο τσιμέντο...
κάθε φορά που την ξεχνάνε οι άνθρωποι.. υποχρεώνει την δούλα της την αμφιβολία - αυτή είναι αερικό, πλανάται...- να το στρίψει.
τότε στάζει ο φόβος από μέσα της και πέφτει πάνω στα μαλλιά μου... αρχίζει το μούδιασμα... μέχρι να παραλύσω...
τότε τα πλάσματα μαζεύονται γύρω από το αναίσθητο μου σώμα και ψαχουλεύουν την αφράτη σάρκα... δεν νιώθω τίποτα...
ξέρω πως δεν τους είναι αρκετό...
σχηματίζουν τότε μια ανάκατη σειρά και αρχίζουν να καρφώνουν τα νεκρά τους όνειρα στην καρδιά μου...
σας αισθάνομαι!!!

[NADINE_ed]

Κι εγώ που ήλπιζα να περνούσα απαρατήρητη...

[Nefeli-]

έτσι είναι η αγάπη μάτια μου... να είσαι μόνος να παλεύεις με τα λεπτά τις ώρες ... να μετράς σε μεγέθη πόνου, απώλειας, δακρύων την χειρότερη μέρα σου και να ελπίζεις σ'ένα πρωινό αλλιωτικο από τα άλλα. να διαβάζεις για τον έρωτα και ν'αντιπαλεύει η αγαπημένη μορφή με τους αόριστους ορισμούς και τις ανασυνταγμένες βαρύγδουπες λέξεις που κερδίζουν νοήματα συμπεράσματα έννοιες διεκδικίσεις... όλα αυτά που εμείς αφορίσαμε ένα βράδυ δικό μας. θα σε ψάχνω στα όνειρα στο αισθητό στο κενό... θα κρατιέμαι απο σένα γερά,θα γαντζωθώ απ'τις ασθήσεις σου και θα σε μάθω απ'την απουσία σου. θα κρεμάω τα κλεμένα χαμόγελα στο ταβάνι μέχρι να σχηματιστεί ο δικός μας γαλαξίας. θα είμαι πάντα εδώ.

[Nefeli-]

34 χρόνια χωρίς τον Νίκο Καββαδία... θάλασσα η μνήμη και λούζει τις λέξεις που ακούμπησαν στα βράχια τραγουδώντας τις σκέψεις σου.

[Nefeli-]

χίλιες αφορμές να καρφώνεις μες τα μάτια μου, δεν τα κλείνω...!
εγώ θα σε κοιτώ στα ίσια...ως ίση προς ίσον
θα λογαριάζω την απουσία, το παιχνίδι σου με τις λέξεις, τους έρωτες και τις αγαπημένες...
θα σου στέλνω τις σκέψεις μου και θ'αναρτώ αλήθειες σε κάθε ταμπλώ που ακουμπά το βλέμμα σου...
θα μου λείπει η φωνή και τα όνειρά σου...
αλλά θα είμαι εδώ...
τις νύχτες θα πλανιέμαι σαν φάντασμα και θα γεννώ οφθαλμούς που θα σκλαβώνουν τις όψεις της ύπαρξής σου...
έπειτα θ'αφήνω βαριές ανάσες να μεταμορφώνονται σε φιλιά στον αέρα και ν'ακουμπούν τον λαιμό και τις παλάμες σου...
θα είμαι εδώ...

[hopa]

πωπω..τι πηγες και εγραψες παλι...αφωνη εμεινα respect

[Nefeli-]

φτερά και πούπουλα... φορτωμένα σε πληγωμένους ώμους...εκεί που η χρυσόσκονη ακούμπησε για να δώσει λάμψη στην χλωμή σάρκα...
κανείς δεν έχει πετάξει!
το φεγγάρι αγκαλιάζει το θλιμένο πρόσωπο και οι διχασμένες μάσκες αποτελούν το γκλαμουράτο ντεκόρ του σκηνικού που περιμένει τον θίασο του Διονύσου.
κανείς δεν έχει φτάσει!
οι μουσικές κάνουν τις φυλλωσιές των δέντρων στην πλατεία να θροίζουν ενώ η μυρωδιά της καραμέλας που μετατρέπεται σε ροζ συννεφάκια καρφωμένα στο τραπέζι του πλανώδιου πωλητή σουβλίζει την ιδιοσυγκρασία των περαστικών.
κανείς δεν αγοράζει!
η παρέλαση κατεβαίνει από τον κεντρικό δρόμο και κατακλύζει τα στενά σοκάκια βάφοντας στο πέρασμά της την πόλη με χίλια χρώματα ενώ η επανάσταση της τρέλλας συμπαρασύρει τους θεατές σε ξέφρενους χορούς και σαχλά χαμόγελα.
κανείς δεν συμμετέχει!
ακούω τα βήματά σας και κλειδώνω την πόρτα μου αλλά εσείς θα ξέρετε πως περπατώ μαζί σας!

[Nefeli-]

κι είναι το φεγγάρι ένα μεγάλο ντεπόν στ'ουρανού το στερέωμα που σκορπά εκατομμύρια καταπραϋντικές φυσαλλίδες να λαμπυρίζουν μες τα μάτια μου τα βράδια που το βλέμμα πλανιέται έξω από το σφαλισμένο παράθυρο ...

[sabe]

Originally posted by Nefeli-
αποσπασματικά... η πόλη με χαιρετά... μέχρι την επόμενη φορά

Νεφελουδι,αν εχεις αδυναμια(που μαλλον καθως βλεπω),θα σου γραψω το βραδυ κατι καταπληκτικα αποφθεγματα απο ενα βιβλιο αγγλικο που εχω,το Graffiti Rules,OK.Δεν ξερω,παντα πιστευα οτι το γκραφιτι,ειναι η πιο αδικημενη και παραγνωρισμενη μορφη τεχνης-συνδυαζει ζωγραφικη,σχεδιο,ευφυολογη μα-και προτιμω τους τοιχους τους ζωγραφισμενους με γκραφιτι,παρα κατι αδειους απιστευτα πληκτικους που βλεπω τριγυρω μου.Στα σχολεια,θα επρεπε να επιτρεπεται στους μαθητες να ζωγραφιζουν τους τοιχους και να διακοσμουν οι ιδιοι τις αιθουσες που μεσα τους περνουν τοσες ωρες απο την ημερα τους.Τα δημοσια σχολεια μου τη δινουν,με την ελλειψη αισθητικης,σχεδιασμου και εμπνευσης,κατι για το οποιο δε φταινε φυσικα τα παιδια,αλλα...Ξεχνανε οι "μεγαλοι"το συνθημα"η φαντασια στην εξουσια"που αλλοτε σημαδεψε τα θελω μιας γενιας.Πεστε μου,εχετε δει ποτε μια αιθουσα δημοσιου σχολειου να εχει εναν Κλιμτ,εναν Γκωγκεν,εναν Σαγκαλ,η ενα γλυπτο?Εγω οχι,απο τη δικη μου εποχη φοιτησης,εως τωρα που φοιτουν τα παιδια μου,μας σημαδεψαν οι μορφες των ηρωων της επαναστασης και οι εικονες.Καλα κι αυτα,για οσους πιστευουν σε αυτα φυσικα,αλλα δε νομιζω οτι ετσι τα παιδια εξοικειωνονται με την τεχνη.Σχολεια διχως παρτερια με λουλουδια,διχως πρασινο,διχως τεχνη,σχολεια με μουντα χρωματα,ακομη κι εκει,δεν εχω δει ποτε μου ενα πολυχρωμο σχολειο πχ,η να εχει σε καποιους εσωτερικους χωρους μια τεχνοτροπια στον τροπο βαφης(καποιες,με σφουγγαρι,πανι,ρολο,ειναι ιδιαιτερα ομορφες και τα παιδια θα μπορουσαν να συμμετασχουν σε αυτην τη διαδικασια,αν τους εδινε καποιος την ευκαιρια).Απο μικρα παιδια διδασκομαστε οχι την εξωτερικευση,αλλα την υποταγη σε κανονες,ακομη και αισθητικους που μας επιβαλλονται ανωθεν.Τα ιδιωτικα σχολεια,σαφως και ειναι ομορφοτερα αισθητικα,οταν για μια μονο χρονια ειχαν φοιτησει τα παιδια μου σε ιδιωτικο σχολειο,ειχα παρατηρησει την τρομερη διαφορα στην αισθητικη του χωρου.Συμπερασμα:η ομορφια πληρωνεται.Τι καλο μηνυμα που παιρνει κανεις απο τα μικρατα του,ε?

[sabe]

Prepare to meet Thy God(evening dress optional)
bridge on the Al

Προετοιμασου να συναντησεις τον Κυριο σου(βραδινο ενδυμα προαιρετικο)
σε γεφυρα

Ο Θεος ειναι νεκρος.
*καποιος απανταει απο κατω:
O Θεος δεν ειναι νεκρος,αλλα ζωντανος,απλα δουλευει πανω σ'ενα λιγοτερο απαιτητικο εγχειρημα.
*ακομη πιο κατω,ενας αλλος γραφει:
O Θεος ειναι νεκρος.Νιτσε
Ο Νιτσε ειναι νεκρος.Θεος

ΑMNESIA RULES,O...

Nεο Σχημα!Νεα ευαισθησια!(σε διαφημιση για μαρκα προφυλακτικων,στην οποια απο κατω εχει προστεθει):
Αλλα η ιδια παλια αισθηση!

To do it to be-Rousseau
To be is to do-Sartre
και απο κατω καποιος:
Dobedobedo-Sinatra

Γραμμενο σε τοιχο,πανω απο τουαλετα
Αν μπορεις να στοχευσεις τοσο μακρια,θα επρεπε να εισαι στην πυροσβεστικη.

Σε διαφημιστικο αεροπορικης εταιριας
Πρωινο στο Λονδινο!Μεσημεριανο στη Νεα Υορκη!
γραφει απο κατω:Και βαλιτσες στις Βερμουδες!

Nothing to do here...
απο κατω
and noone to do it to...

Σε τοιχο χιλιογραμμενο απο γκραφιτι
Wall,it's a wonder you don't crash
Under the weight of all this trash

Καποιος γραφει σε ενα τοιχο της Νεας Υορκης
Δεν υπαρχει καλο,δεν υπαρχει κακο
Υπαρχει μονο η αληθεια.
Και καποιος απο κατω
*Εχεις κοιταξει εξω απο το παραθυρο σου προσφατα?

Οδηγιες για να παρεις προφυλακτικο απο αυτοματο μηχανημα
στο Λονδινο
Βαλτε στη σχισμη 50 πεννες,περιμενετε να πεσει το νομισμα,
τραβηξτε το μοχλο εξω,πιεστε πισω ξανα.
*απο κατω
Αν αυτο ειναι σεξ,μου ακουγεται πολυ βαρετο!

Πολυ χαμηλα σε φραχτη:
Ο αυνανισμος μπορει να επηρεασει την αναπτυξη

Ολα τα παραπανω graffiti!Πολλα συνοδευομενα απο σκιτσα.

[sabe]

Τωρα που το σκεφτομαι,αααχ συγγνωμη Νεφελη μου,επρεπε να το γραψω στο αλλο με το τι εχουμε διαβασει!Σου χαλασα το ρομαντικο threadaki σου γμτ!Χιλια συγγνωμη!