EIMAI H NEAR Κ ΕΙΜΑΙ ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ 15 ΧΡΟΝΙΑ

[near]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΛΟΓΩ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΑΠΟ 7 ΧΡΟΝΩΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΘΛΗΜΑ. ΜΕΧΡΙ ΤΑ 13 ΜΕ ΤΑΙΖΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ. ΣΤΑ 13 ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΟΜΩΣ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΛΑΤΤΩΣΩ ΤΟ ΦΑΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΣΕ ΧΑΜΗΛΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ. ΠΑΡΟΤΙ ΕΤΡΩΓΑ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΕΙΜΟΥΝ ΠΑΧΟΥΛΗ. ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΡΧΙΣΕ Η ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ. ΗΜΟΥΝ 13 ΧΡΟΝΩΝ, 1.50 ΥΨΟΣ Κ 47 ΚΙΛΑ ΕΝΩ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΤΑ 45 ΚΙΛΑ. ΣΤΑ 14 ΜΟΥ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΕ ΓΙΑΤΙ 3 ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΙΜΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ Κ ΑΝ ΕΙΧΑ ΥΠΕΡΒΕΙ ΤΟ ΟΡΙΟ, ΕΣΤΩ Κ ΜΙΣΟ ΚΙΛΟ, ΤΟΤΕ ΕΡΧΟΤΑΝ Η ΣΥΜΦΟΡΑ. ΕΤΣΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΤΟΥΑΛΕΤΑ Κ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΥ ΕΦΑΓΑ, ΩΣΤΕ ΟΥΤΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ Κ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΒΑΡΗ ΚΑΤΑ ΜΙΣΟ ΚΙΛΟ.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ. ΕΙΜΑΙ 29 ΧΡΟΝΩΝ, ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΒΑΖΩ ΔΑΧΤΥΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΑΣΩ, ΑΠΛΑ ΣΚΥΒΩ ΣΤΗ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ, ΟΠΟΤΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΦΑΙ ΑΠΛΑ ΒΓΑΙΝΕΙ.
ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΖΑ, ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΣΙΧΑΘΕΙ.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΕΧΩ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΛΕΝΩ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΜΟΥ, ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΒΡΑΔΙΝΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΠΛΕΝΩ, ΩΣΤΕ ΤΟ ΦΘΟΡΙΟ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΝΑΝΕ.

[alalumaki]

Τα κακά του πρωταθλητισμού, γιατί ο αθλητισμός είναι ότι καλύτερο για εμάς τα παιδιά μας και όλο τον κόσμο. Ο πρωταθλητισμός όμως που τόσο λάτρευα και έκανα κάθε μέρα 4 ώρες προπόνηση, δεν ξέρω πια αν είναι καλός ή καταστροφικός..... Θέλω τα παιδιά μου να γυμνάζονται, αλλά δεν ξέρω αν φτάσει ποτέ η ώρα και είναι καλοί, αν θα θέλω να κάνουν πρωταθλητισμό ? Αν με ρωτήσουν βέβαια γιατί ο πρωταθλητισμός είναι αρρώστια όταν φτάσεις σε εκείνο το σημείο δεν κάνεις πίσω.

Καλωσήρθες near.... Τι να πω δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ το πρόβλημα σου, αλλά είσαι γιατρός αν δεν μπορείς να βρεις εσύ λύση, σίγουρα δεν μπορούμε και εμείς. Σου εύχομαι απλώς να βρεις την δύναμη να ξεφύγεις, και τώρα πια το πιστεύω ότι όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όπως λέει και ο Λέοναρντ Κόεν στον Αλχημιστή "όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πραγματοποιήσεις".

[NADINE_ed]

Καλωσόρισες,near!Βλέπω έχεις εκπαιδεύσει το στομάχι σου,έχεις βρει κόλπα για τα δόντια σου...
Μακάρι να βρεις το κουράγιο να ξεφύγεις απ' ό,τι σε ταλαιπωρεί τη μισή σου μέχρι τώρα ζωή!
Εμείς είμαστε εδώ για σένα...Ελπίζω να είσαι κι εσύ εκεί για σένα...Κι αν δεν είσαι,σύντομα να σε βρεις...

[2sweet2b4go10_ed]

near καλωσηρθες.
το μηνυμα σου θα πρεπε να γινει διαφημιστικο σποτ στην τηλεοραση για να βλεπουν οι γονεις που στελνουν τα παιδια τους οταν τα ωθουν στον πρωταθλητισμο.
φτανει πια η υποκρισια με την υγεια και την δυναμη.
η μιση αληθεια ειναι το αγχος και η βουλιμια κι η αλλη μιση τα αναβολικα κι οι προωροι θανατοι...
να τελειωνει το "ολυμπιακο ιδεωδες" αν σπρωχνει τα καλυτερα παιδια στην καταστροφη τους για την λοξα μερικων.
σου ευχομαι να βρεις την σωστη βοηθεια και να λυσεις το προβλημα που σε βασανιζει.
αν και ειμαι ασχετη, νομιζω οτι εισαι πολλα χρονια κι απο πολυ μικρη.... στο προβλημα για να τα καταφερεις μονη σου..

[stargazer_ed]

Είναι αυταπόδεικτη αλήθεια σε ανθρώπους που σκέφτονται λίγο παραπάνω ότι ο πρωταθλητισμός είναι κάτι κακό. Δε χρειάζεται ανάλυση αλλά όταν κάνεις το σώμα σου μηχανή, υπεργυμνάζεσαι υποβαθμίζοντας τελικά την υγεία σου, στερείσαι απίστευτα πράγματα, δεν έχεις αληθινή δουλειά αλλά ζητιανεύεις το κράτος και τις εταιρείες και στα 30κάτι είσαι απόστρατος τότε τι άλλο να πεις?

Ο αθλητισμός είναι ευλογία, ο πρωταθλητισμός καταστροφή. Από κει και πέρα, αφού δε σε ζυγίζουν για να μπεις στην τάδε κατηγορία, γιατί αγχώνεσαι τόσο με τα κιλά? Δεν χρειάζεσαι να είσαι 54 ακριβώς, ας είσαι 60! Έχεις εθιστεί τόσο πολύ στο φαγητό που τρως μεγάλες ποσότητες ή καταφεύγεις σε παχυντικά φαγητά? Μόνο αν δεν αντέχεις να μην τρως το κάνεις αυτό, όχι για να μην είσαι λίγα κιλά παραπάνω.

[Kleanthis_ed]

Near καλως ηλθες!

Φανταζομαι εχεις καταλαβει οτι με τις πρακτικες που χρησιμοποιεις θετεις και μια ημερομηνια ληξης στην υγεια του εαυτου σου.Οσο μπορεις ταχυτερα κοψε τις καθαρτικες μεθοδους γιατι γνωριζεις ποσο μεγαλο κακο κανουν.

Πρεπει καποια στιγμη να συμβιβαστουμε με τις αλλαγες της εικονας μας οσο μεγαλωνουμε.Δε γινεται να ειμαστε αθλητες ολα τα χρονια.

Καλη δυναμη.

[near]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. Μολις ειδα τα σχολια σας. δυστηχως δεν μπορω να εχω αμεση προσβαση σε υπολογιστη κ να επικοινωνω.
Το κακο με τον αθλητισμο ηταν, πως οσοι ασχοληθηκαν μαζι μου, δεν ειχαν την καταλληλη παιδεια. Απλα δεν μπορεσαν να μου δωσουν να καταλαβω τι επρεπε να κανω, μονο με πιεζαν για χασω κιλα. Προσωπικα δεν με ενδιεφερε να φαινομαι ωραια και κομψη. Δεν ειχα ασχοληθει ποτε με το σωμα μου, δηλαδη, να εχω λεπτη μεση και να αρεσω στα αγορια.
Μεχρι τα 13 ετρωγα αρκετα χωρις περιορισμους, ομως λογω γυμναστικης δεν ειμουν παχουλο παιδι.
Το θεμα ειναι τι κανω τωρα! Εχω κουραστει, θελω να νιωσω σαν ανθρωπος επιτελους. Θελω να μπορω να βγαινω με την παρεα μου εξω και οταν πηγαινουμε για φαγητο, να μην τρεχω μετα στη τουαλετα ωστε να κανω εμετο. Θελω να σταματησω αυτη την εμμονη που εχω. Το μυαλο μου παντα περιστρεφεται γυρω απο το φαγητο. Τα λεφτα μου ολα τα σκορπαω στο φαγητο, δεν αντεχω αλλο. Ειχα παει καποτε σε ψυχολογο αλλα δεν εγινε τιποτα. Να φανταστητε οτι καμια φορα ξυπναω απο εφιαλτη και τρεχω στη τουαλετα νομιζοντας οτι ειμαι φαγομενη και πρεπει να τα βγαλω.
Δεν εχω πλεον την αισθηση του κορεσμου, δεν μπορω να καταλαβω πότε ειμαι χορτατη. Καθομαι στο τραπεζι και ξεχναω να σταματησω, μεχρι που πρηζεται η κοιλια μου και δεν αντεχω αλλο. Εχω ζυγιστει πριν και μετα το φαγητο, πχ πριν το φαγητο μπορει να ειμαι 50 κιλα, και μετα το φαγητο μπορει να ειμαι 55 κιλα, ενω για εναν φυσιολογικο ανθρωπο δεν ισχυει κατι τετοιο.

[stargazer_ed]

ʼρα το πρόβλημά σου έγκειται στο γεγονός ότι δεν ελέγχεις πόσο φαγητό τρως κι όχι απλά σε βουλιμικά επεισόδια όποτε τύχει. Και προφανώς δεν τρως 1 κιλό ρύζι ή 2 κοτόπουλα αλλά τρως και μεγάλες ποσότητες κακού φαγητού. Δηλ. ποσότητες γλυκών ή άλλων τροφών με πολλά λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη.

Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξεις τη διατροφή σου και σ' αυτό είναι χρήσιμες οι συμβουλές ατόμων που έχασαν πολλά κιλά. Κόψε τα πολλά γλυκά, τηγανητά, σνακ πατατάκια και βλακείες, το φαγητό απ' έξω, τροφές με πολλή ζάχαρη (όπως διάφορα δημητριακά), λιπαρά φαγητά κλπ. Είναι πολύ πιο δύσκολο να φας 1 κιλά μακαρόνια από 1 κιλό παγωτό. Να ξέρεις ότι το λίπος και το αλάτι κάνουν τις τροφές εθιστικές και γι' αυτό συνήθως ξεσκίζουμε τα πατατάκια και δε τρώμε 5-6. Όπως και τους ξηρούς καρπούς.

Αν συνηθίσεις σε αυτή τη διατροφή, που είναι κι η σωστή από πλευράς υγείας και κιλών τότε θα περιοριστεί η βουλιμία. Επίσης δες τι είναι μερίδες φαγητού για να καταλάβεις πόσο είναι το "νορμάλ" φαγητό, αν και αυτό είναι λίγο σχετικό ανάλογα με το φύλο, το βάρος, την ηλικία και το ποσοστό λίπους που έχεις.

Πιστεύω ότι αυτό που θα σε βοηθήσει είναι η αλλαγή στη διατροφή γιατί αυτόματα θα περιοριστεί η βουλιμία χωρίς κανένα άλλο μέτρο. Όλοι έχουμε πιάσει τους εαυτούς μας να τρώνε πολύ περισσότερο τυρί, παγωτό, ψωμί, πατατάκια...Αλλά πόσες φορές τρώμε σκέτο ρύζι ή ψητά μπιφτέκια χωρίς σταματημό?

[near]

Δεν τρωω εξω, συνηθως μαγειρευω. οσο για τα μακαρονια, μπορω πολυ ανετα να φαω 1 πακετο και μετα να συνεχισω με κατι αλλο. Δεν ειναι απαραιτητο να ειναι γλυκο ή σνακ. Επισης το πιο βασικο ειναι πως δεν μπορω να πιω νερο γιατι κ αυτο το κανω εμετο, πχ μπορει να ξεκινησω με ενα 1 ποτηρι κ να καταληξω με 2 μπουκαλια, οποτε παλι πριζομαι και τα βγαζω

[stargazer_ed]

Αν όπως λες δεν έχεις μέτρο στο φαγητό κι όταν αρχίζεις δε ξέρεις που μπορεί να σε βγάλει τότε θα πρεπε να είσαι αμετροεπής στα ψώνια, το ποτό, το σεξ και τα πάντα στη ζωή σου. Δεν είναι δυνατόν μόνο στο φαγητό να χάνεις κάθε έλεγχο γιατί όπως λες δεν έχεις βουλιμικά επεισόδια αλλά ουσιαστικά σχεδόν πάντα τρως ανεξέλεγκτα. Μάλλον γιατί αυτό δεν έχεις και πολλές φανερές συνέπειες αφού ό,τι τρως το βγάζεις. Οπότε και καλύπτεσαι με το φαγητό που σου αρέσει και δεν παχαίνεις!

Πίστεψέ με, όλοι θα θέλαμε να φάμε μισό κιλό παγωτό κι όχι 2 μπάλες. Αλλά ξέρουμε τις συνέπειες και δεν το κάνουμε. Εσύ έχεις βρει τρόπο να τις παρακάμπτεις κρατώντας την απόλαυση χωρίς τα κακά που ακολουθούν. Πόσο σωστή είναι η πρακτική αυτή δεν έχει σημασία, αφού φαίνεται να μην υπάρχουν συνέπειες οπότε η "ηθική" δεν μετράει. Και για μένα τίθεται θέμα ηθικής και πόσο σωστό είναι να κακοποιείς έτσι τον εαυτό σου για μια απόλαυση.

[near]

Δεν κανω καταχρηση ουτε στο ποτο, γιατι δεν πινω, ουτε στο σεξ, ουτε εχω ωραιοπαθεια, ουτε ειμαι καμια παλαβη που δεν ξερω τι μου γινεται!
Δεν ειναι απολυτο οτι θα φαω κατι που μου αρεσει, μπορει να φαω κ κατι που δεν μου αρεσει. ΤΟ θεμα ειναι πως οτι φαω θα τρεξω να το βγαλω. Αν τωρα εσυ με κατακρινεις και με θεωρεις καποιο ανοητο πλουσιοκοριτσο που το κανει για πλακα κανεις μεγαλο λαθος. Κανω μια ασχετη δουλεια απο αυτο που σπουδασα, πληρωνομαι πενιχρα και προσπαθω να ζησω με οτι εχω.
Πρωτη φορα λεω το προβλημα μου και νιωθω οτι λιθοβολουμαι. Απλα νομιζα οτι καποιος θα μπορουσε να με καταλαβει. Δεν κανω σε τιποτα την εξυπνη και παντα ρωταω για κατι που δεν ξερω. Αν καποιος νομιζει οτι ειμαι καλα και δεν εχω προβλημα, τοτε χαιρομαι.
Εχω φαει τοσο ξυλο στη ζωη μου για καθε γραμμαριο που εβαζα στα κιλα μου, που δεν μπορειτε να διανοηθειτε με τι φοβο μαγαλωνα. Αρχικα ζυγιζα καθετι που ετρωγα, αλλα ειχα γινει τοσο αδυνατη που οταν φυσουσε με παρεσερνε ο ανεμος. Ηθελα να φαω αλλα φοβομουν. Ετρωγα κρυφα για να γεμισω το στομαχι μου, και περιμενα λιγη ωρα ωστε το σωμα μου να τονοθει και μετα πηγαινα στη τουαλετα.
Ολο αυτο μου εγινε συνηθεια και θελω να σταματησω να το κανω. Εχω κλειστει στον εαυτο μου κ δεν μπορω να ασχοληθω με τιποτα. Καποτε ειχα παθει καταθλιψη, εκλεγα ολη μερα και σκεφτομουν διαφορα ασχημα να κανω στον εαυτο μου, θα μου πειτε τωρα "ο εμετος που κανεις δεν ειναι κακο για τον εαυτο σου? " ναι βεβαια ειναι, αλλα σκεφτομουν κατι πιο αμεσο.
ΕΙΜΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΕΧΩ ΤΟ ΓΝΩΘΙ.

[2sweet2b4go10_ed]

near
καλη μου κανεις δεν σε κατακρινει..
ο 20χρονος νεαρος (σταργκειζερ)που θεωρει καλο να πεταει στα μουτρα του καθενα τις ασχετες απαιδευτες και αντιεπιστημονικες αποψεις του παριστανοντας τον ξερολα σε θεματα που δεν εχει δει ουτε με το κυαλι ειναι απλα ενας περαστικος που δεν εχει καμια σχεση με τα διατροφικα προβληματα και κανεις μας δεν τον λαμβανει υποψη του...γι αυτο, προσωπικη μου συμβουλη ειναι να μη σε απασχολουν οι κοτσανες που αμολαει συνεχως ουτε να σε προβληματιζουν, ειναι ενα προσωπικο του προβλημα αυτο που κανει εδω μεσα, ας βρει αυτος γιατι το κανει, και πως θα το λυσει..
. εισαι στο σωστο μερος για να μιλας με ατομα που εχουν το ιδιο προβλημα και σε καταλαβαινουν απολυτα, σε διαβεβαιω.
το θεμα ειναι οτι μπορεις να λαβεις οση υποστηριξη και κατανοηση θελεις εδω απο ομοιοπαθεις που πραγματικα θελουν να σε δουν καλα και πραγματικα σε καταλαβαινουν, αλλα αυτο δεν ειναι θεραπεια....


ευχομαι,εστω και με μια παροτρυνση απο δω να βρεις την ακρη για την οριστικη θεραπεια σου που για μενα,στο προβλημα της βουλιμιας,περναει μεσα απο την ψυχοθεραπεια
..
οτι δρομο κι αν επιλεξεις κι οτι προσπαθεια κι αν κανεις, σου ευχομαι να τα καταφερεις οσο πιο συντομα γινεται να απαλλαγεις...

[near]

Ευχαριστω για την υποστηριξη σου. Ειναι καλο να ξερεις οτι καποιοι σε ακουνε και μπορουν να σε καταλαβουν.
Θελω οντως να ξεφυγω κ να θεραπευτω.
Που θα μπορουσα ομως να απευθυνθω?