η σχεση σας με τους γονεις σας πως ειναι?

[karol_E]

Αχ βρε Νεφέλη ας το έλεγες έτσι πρώτα... Δεν ξέρεις πόσο θυμό έχω μαζέψει μέσα μου από όλες τις φορές που άκουσα την συμβουλή (-εντολή) "να τους αγαπάς, μόνο αυτούς έχεις".
Γιατί γνωρίζω πολλά άτομα που έχουν ζήσει πραγματικό εφιάλτη στο ίδιο τους το σπίτι και κανείς δεν ήθελε να βοηθήσει, αντιμετωπίζοντας τους σαν επιπόλαιους που θέλουν να ξεγραφτούν από την οικογένειά τους.
Μία φίλη μου την βίαζε ο ίδιος της ο πατέρας και όταν πια το είπε στη μάνα της της είπε "αυτός είναι ο πατέρας σου και δεν θα πεις τίποτα και σε κανέναν αν τον αγαπάς"
Μίαν άλλη την χτυπούσαν συστηματικά, η μάνα με τις γροθιές κι ο πατέρας με τη ζώνη και το μόνο που είχαν να πουν τρίτοι ήταν "από την αγάπη τους και την αγωνία τους για σένα το κάνουν"
Μπροστά σε όλα αυτά είδα πλέον πως η κοινωνία που ζούμε στηρίζεται ακόμα σε δοξασίες του παρελθόντος, ακόμα και τώρα. Για να μη γίνω πιο σκληρή και πω ότι στηρίζεται σε ηλίθιους. Παρεμπιπτόντως όποιος μοιράζεται αυτήν την άποψη ή δυσπιστεί, ας διαβάσει το βιβλίο "εγχειρίδιο βλακείας" του Διονύση Χαριτόπουλου. Θα συνειδητοποιήσετε όπως λέει και ο ίδιος πως οι ηλίθιοι είναι πολύ περισσότεροι απ' όσο θέλουμε να πιστεύουμε.

Και φυσικά Νεφέλη εννοείται πως τους έχω συγχωρήσει όλες τις φορές που αντέδρασαν ακραία όταν κι εγώ αντιδρούσα ακραία. Εδώ που τα λέμε όλα τα έχω συγχωρήσει, αλλά δεν τα ξεχνάω ποτέ, έχουν χαραχτεί πια μέσα μου και δεν μπορώ να τα παραβλέψω, όπως κι εκείνοι άλλωστε δεν μπορούν να παραβλέψουν πράγματα τα οποία έχω κάνει και δεν ήταν σύμφωνοι. Το καλό είναι (και είναι πολύ καλό αυτό) ότι δεν το χτυπάει κανείς στον άλλο. Αυτό για μένα σημαίνει ότι υπάρχει αγάπη, οπότε αισθάνομαι ακόμα καλά μαζί τους, αντί να πνίγομαι.
Κι αυτό που είπα πως με στηρίζουν οικονομικά τουλάχιστον θα ήθελα να το πάρω πίσω. Έχεις πολύ δίκιο σ' αυτό που λες, ας αφήσουμε την πικρία να φύγει. Ότι πικρία κι αν είναι αυτή. Με το να αδιαφορήσω εκεί αποσκοπούσα, στο να μου φύγει το παράπονο, αλλά είναι πάντα εκεί...

[Dimitroola]

ΝΕΦΕΛΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΕΦΕΡΕΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΠΑΡΑΤΤΕΙΣ ΑΓΑΠΗ. ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΥΝΙΣΩ ΟΤΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΡΑΠΤΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΕΤΡΟ. ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙΣ ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΡΟΥΦΑΝΕ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΔΙΟΤΙ ΘΟΛΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΑΛΛΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΝΕ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ.

ΚΑΤΑΝΟΩ ΟΣΑ ΛΕΣ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΟ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΤΗ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΠΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ. ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΕΜΑΣ Ο ΑΛΛΟΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΑΔΙΑ.

ΚΑΡΟΛ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΣ..ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ..ΧΑΧΑ ΑΠΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΕΚΦΡΑΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ..ΜΕ ΟΜΟΡΦΑ ΔΙΑΤΥΠΩΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΝΤΑ..ΧΑΧΑ

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ''ΥΠΟΜΟΝΗ'' ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΘΕΩΡΩ ΚΑΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΤΑ ΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!

ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ

ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ!

[NADINE_ed]

Πόσα λάθη γίνονται στο όνομα της αγάπης...ακόμα και της πιο ανιδιοτελούς,αυτής δηλαδή των γονιών για τα παιδιά τους
(έστω θεωρητικά και σε γενικά πλαίσια,γιατί με όσα ακούω,μόνο αγάπη δε χαρακτηρίζει προαναφερθείσες συμπεριφορές)
Κι ας υπάρχει φορές η καλύτερη πρόθεση του κόσμου!Πόση άγνοια για τις επιπτώσεις των προσδοκιών τους πάνω μας!
Ακόμα και αυτό το φαινομενικά αθώο,απλό,αγνό:"το μόνο που θέλω είναι να είσαι ευτυχισμένος/η! Να είσαι καλά!"
Διεκδικώντας την ανεξαρτησία μου γέμισα από αντίδραση αντί για δράση,άρνηση αντί για θέση,καταστροφή αντί για δημιουργία...
Και τώρα ψάχνω να βρω την αλήθεια μου,το γνήσιο "θέλω" μου που μπολιάστηκε τόσο μ'εκείνα των άλλων,
που κι η ίδια πλέον αγνοώ τι απ'ολα αυτά είναι ενδόμυχα δικό μου και τι αλλότριο...Οι σημαντικοί άλλοι! Η σημαντική ΕΓΩ;