Μην τα παρατάτε!

[karol_E]

Λοιπόν αποφάσισα να ανοίξω ένα θέμα για όλους εσάς!
Θέλω να σας περάσω το δικό μου μήνυμα.. Θα σας πω την ιστορία μου!

Λοιπόν πέρισυ τέτοιο καιρό επισκέφτηκα τον ενδοκρινολόγο ο οποίος μου έκανε λιπομέτρηση.. Μη σας τα πολυλογώ παρότι ο ΔΜΣ μου έδειχνε υπέρβαρος, η λιπομέτρηση έδειξε παχύσαρκος! Ήμουν στα 75 κιλά με ύψος 1.60. Μου έδωσε μία δίαιτα, έκανα τρεις μέρες, δεν άντεξα, τα παράτησα. Έφυγα για την πόλη που σπούδαζα, προσπάθησα να ελέγξω τη διατροφή μου, γουρούνιαζα 2 μέρες, τα παράτησα. Κι ούτω καθ' εξής.

Ώσπου τον Μάιο, είπα, κι επειδή γουρούνιασα? Σιγά! Συνεχίζω ακάθεκτη. Κι έτσι με αυτή τη λογική, επειδή χαλάρωσα τα λουριά στον εαυτό μου, δίχως να το πολυκαταλάβω έχασα 10 ολόκληρα κιλά σε 2 μήνες. Ούτε υποθερμιδικές δίαιτες ούτε τίποτα. Απλά την επομένη του γουρουνιάσματος έλεγα, "σήμερα λίγο πιο λάιτ κατάσταση" και έτρωγα σαλάτες, ψητό κοτόπουλο και γιαούρτια και επανερχόμουν.

Γιατί ξέρω πολύ καλά, όπως κι εσείς, πως όταν μία μέρα γουρουνιάζουμε, και ειδικά το βράδυ, όταν ξυπνάμε έχουμε απίστευτη πείνα που ακόμα κι αν την ικανοποιήσουμε εκείνη τη στιγμή αυτή παραμένει και παραμένει... Γι'αυτό εκείνες τις κρίσιμες μέρες μετά το γουρούνιασμα τρώτε τροφές που έχουν πολλές ίνες! Θα σας γεμίσουν το στομάχι και θα νιώθετε ότι έχετε φάει 5 μερίδες... Γι'αυτό άλλωστε μας λένε οι διαιτολόγοι να μην τρώμε τίποτα λίγες ώρες πριν τον ύπνο!

Μην τα παρατάτε λοιπόν... Να είστε πιο χαλαροί με τον εαυτό σας και μην νιώθετε υπερβολικές ενοχές αν τρώτε παραπάνω. Οι ενοχές λειτουργούν αρνητικά σε κάθε προσπάθεια, διαιωνίζοντας την κατάσταση. Πχ. όταν λέμε "τί πήγες κι έφαγες, άχρηστη... Ούτε μία δίαιτα δεν μπορείς να κρατήσεις" τότε το πιστεύουμε και συνεχίζουμε να τρώμε παραπάνω επειδή νιώθουμε πραγματικά άχρηστοι. Λάθος! Λέμε, "δεν πειράζει, συνεχίζω την προσπάθεια!".

Αυτά είχα να σας πω! Φιλιά!

[Kleanthis_ed]

Μπράβο για την προσπάθεια που κάνεις!

Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να χάσουμε ή να σταθεροποιηθούμε στο βάρος που θέλουμε ( ή που νομίζουμε ότι είναι το ενδεδειγμένο ).Το ζήτημα είναι κατά πόσον αυτή μας η ανάγκη - προσπάθεια επικαλύπτεται από άλλα προβλήματα, είτε της καθημερινότητας, είτε πιο βαθιά που έχουν να κάνουν με διαταραχή.

Η λαιμαργία σαν σύμπτωμα λανθασμένης διατροφικής συμπεριφοράς ίσως και να μην είναι τόσο σοβαρή και ν' αντισταθμίζονται τ' αποτελέσματα της με τη λύση της ελαφριάς διατροφής της επόμενης μέρας.Όμως η βουλιμία σίγουρα θέλει μια πιο ολοκληρωμένη και μεθοδική αντιμετώπιση στη βάση της ψυχαναλυτικής ( ολιστικής προσέγγισης καλύτερα ) και απο τη δική μου εμπειρία νομίζω πως η <<συμπτωματική>> αντιμετώπιση της δεν είναι ακριβώς και λύση.

Παρ'όλα αυτά αυτό που αναφέρεις νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο για να διδαχθούμε πόσο πιο εύκολο είναι να τρως και να χάνεις χωρίς να στερείσαι και τόσο.

Καλή δύναμη για τη συνέχεια!

[karol_E]

Συμφωνώ μαζί σου Κλεάνθη!

Για την βουλιμία δεν γνωρίζω πολλά για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί..
Η δική μου προσπάθεια που κράτησε και κάποιους μήνες ήταν να βρω άλλες μεθόδους για να ξεσπάω τα συναισθήματά μου πέραν του φαγητού. ʼρχισα πχ να βλέπω ταινίες συνέχεια ή να πηγαίνω βόλτες με τους φίλους μου.. Επίσης άδειασα το ψυγείο και έβαλα μέσα λαχανικά και γιαούρτια και γενικά στην κουζίνα υπήρχε ό,τι θέλει μαγείρεμα για να φτιαχτεί. Γιατί αν είχα κάτι που τρωγόταν έτοιμο το καταβρόχθιζα δίχως δεύτερη σκέψη.

Παραμένει όμως πολύ δύσκολο...

[Aggela19]

ΓΕΙΑΑΑΑ... είχα καιρό να γράψω και μου έλειψε πολύ. τα παράτησα και άρχισα να κατρακυλάω?.είχα επεισόδια πολυφαγίας?μιλάμε για πολύ φαγητό?..έλεος πια?..έχω απελπιστεί?.

[elpida_ed]

μην απελπίζεσαι
εγω ναδεις τον τελευταιο χρόνο.. 20 κιλα επιπλέον γιατι ξανακύλισα
αλλα επέστρεψα
πάτησα γερά στα πόδια μου
κ αρχίζω απο το 0
αλλα μπορώ κ μπορεις κ εσυ

[depy]

ego mallon ta paratao..as arxiso na to katalavaino pia ..den tha xanagino opos eimoun , den mporo na ta katafero ...kano tin prospatheia mou edo kai 4 peripou evdomades kai exasa 800 gramm. gia ta 20 kila pou thelo mallon den me ftanei auti i zoi...

[NADINE_ed]

Καταλαβαίνω,depy μου,την απογοήτευση σου...
Δε λέω ότι δεν έχεις δίκιο να νιώθεις όπως νιώθεις,αλλά μην το βλέπεις μαθηματικά το θέμα.Αν δε σου κάνει καλό να ζυγίζεσαι,μην το κάνεις!
Μην παραιτείσαι από τους στόχους σου,συνέχισε να κάνεις ό,τι ξεκίνησες και το αποτέλεσμα θα έρθει οπωσδήποτε κάποια στιγμή.
Τι κι αν κάποιοι χάνουν γρηγορότερα βάρος...Δεν είναι διαγωνισμός απώλειας.Είναι προσωπικό σου ζήτημα και ζητούμενο.
Αν παραιτηθείς τώρα από τα όνειρα σου,το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα τα ζήσεις ποτέ!Το παρόν σου θα είναι και το μέλλον σου.
Αν συνεχίσεις μέ τον όποιο ρυθμό σου,κάποια στιγμή θα χαμογελάς κι εσύ γεμάτη ικανοποίηση!Θα έχεις προχωρήσει παραπέρα.
Η επιλογή είναι δική σου!Μόνο μην παρασυρθείς και το δείς ως μια απλή απόφαση του τύπου"κάνω δίαιτα ή όχι"...
Πρόκειται για στάση ζωής και την ποιότητα της,για απόφαση αναφορικά με το τι θεωρείς ότι είναι το καλύτερο για την depy.
Πάρε το χρόνο σου,ανασυγκρότησε τις δυνάμεις σου κι ελπίζω να βρεις τη δύναμη να πραγματώσεις ό,τι ενδόμυχα λαχταράς!

[karol_E]

Θα συμφωνήσω με την Ναντίν ʼλλωστε αυτό το μήνυμα ήθελα κι εγώ να περάσω.
Σε κάποια φάση έπεσε στα χέρια μου ένα περιοδικό όπου μία κοπέλα έλεγε πως έχασε σαράντα κιλά σε ένα χρόνο. Έλεγε, πως εκεί που έκανε συνέχεια εξαντλητικές δίαιτες ή που αν δεν έβλεπε να χάνει τουλάχιστον ένα κιλό τη βδομάδα τα παρατούσε, αποφάσισε πως θα σεβόταν τους ρυθμούς της ζωής, του σώματός της και της όρεξής της.
Η φράση που με ξύπνησε ηταν: "περνούσαν καμμιά φορά και 25 μέρες δίχως να φύγει ούτε ένα γραμμάριο! Παρότι αυτό θα με απογοήτευε, έπαιρνα θάρρος διότι καλύτερα να μη χάνεις απο το να παίρνεις"

Οπότε Ντέπυ, (και αγγέλα), μην πτοείσαι καθόλου... Μην υπονομεύεις τις προσπάθειες σου λέγοντας πως δεν θα ξαναγίνεις ποτέ όπως ήσουν. Αφού προσπάθησες, μην τα παρατήσεις.. Και μην νομίζεις ότι μείον 800 γραμμάρια είναι ψιλοπράγματα!! Για πιάσε κάτι που να ζυγίζει 800 γραμμάρια, δηλαδή 1 κιλό, και δες ότι αυτό ήταν σίγουρα λίπος και το ξεφορτώθηκες. Και πες, πάει το 1! Πάμε για τα υπόλοιπα!!!

Οι διαιτολόγοι μας έχουν τρελάνει πως το φυσιολογικό είναι 4 με 5 κιλά το μήνα.. Αλλά εννοούν πως αν χάσεις παραπάνω είναι επικίνδυνο.. Δηλαδή αυτό είναι το μέγιστο υγιειές που μπορεί να χάσει κάποιος. Αυτή είναι η αλήθεια!!!
Όλοι μας ξεκινάμε δίαιτα πανικόβλητοι ελπίζοντας σε σύντομο χρονικό διάστημα να είμαστε στιλάκια! Και αν γίνουμε, όταν θα γίνουμε θα είμαστε κουρασμένοι, αφυδατωμένοι, πεινασμένοι και με ραγάδες. Δεν το θες αυτό, σίγουρα! Όταν σκέφτεσαι τον εαυτό σου αδύνατη, σε σκέφτεσαι απαστράπτουσα, χαρούμενη, σφιχτή, με ενέργεια και θάρρος..

Αυτό θέλω εγώ τουλάχιστον για τον εαυτό μου. Είπα σ'αυτόν τον αγώνα με τα συναισθηματικά κενά και το φαί θα βγω νικήτρια δια παντός. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να κρατήσω αυτήν τη συνήθεια να καταγράφω τις καθημερινές μου θερμίδες δια βίου, δε βαριέσαι... (το κάνω αυτό γιατί πριν είχα την τάση να λέω: Σήμερα έφαγα ένα τοστ με γαλοπούλα μαγιονέζα, μετά σπανακόπιτα 1 κομμάτι. Μετά θυμόμουν ότι έφαγα 3 κομμάτια αλλά έλεγα, σιγά, τι 1 τι 3. -μονίμως και καθημερινά-) <-- κι αυτό γιατί ως διαταραχή διατροφής ακόμα κι όταν δεν νιώθουμε πείνα, τρώμε όποτε λάχει, και επειδή αυτό μας δίνει ευχαρίστηση δεν το υπολογίζουμε σαν πρόσληψη τροφής.

Γερά κορίτσια... Καιρός να κάνουμε την καινούργια αρχή!! Και πιστέψτε με το να βγει κανείς απο τη θέση του παρατηρητή της ζωής του στο σανίδι της και να γίνει αυτός πρωταγωνιστής είναι απο τα πιο δύσκολα πράγματα στον κόσμο. Αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Αν μπορούν άλλοι μπορούμε όλοι, γιατί δεν έχει να κάνει ούτε με χαρίσματα ούτε με τη φύση! Έχει να κάνει με το κουράγιο μας!!

[depy]

EYXARISTO GIA TO KOURAGIO..EYXARISTO

[Aggela19]

Το να έχεις κάποιον που να σε καταλαβαίνει είναι πολύ σημαντικό?.ευχαριστώ?με έχει πιάσει μια χαζή στεναχώρια τώρα τελευταία?δεν ξέρω?πιστεύω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα?ότι θα τα παρατήσω?.

[karol_E]

Αγγελίνα καμία στενοχώρια δεν είναι χαζή. Σκέψου τι δεν πάει καλά? Μήπως απαιτείς πάρα πολλά απο τον εαυτό σου ή μήπως τον υποτιμάς πάρα πολύ??

Καμιά φορά όταν με πιάνει και μένα η μαυρίλα μου και πέφτω, θυμάμαι τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου. Ακόμα κι αν αυτές τις πέρασα με άτομα που τώρα πια δεν μιλάω καν... Και λέω... Γιατί να μειώνω τις πιθανότητες να ξαναπεράσω τόσο καλά? Γιατί να καθηλώνω τον εαυτό μου έτσι αποκλείοντας όλες τις χαρές της ζωής... Και μετά σιγά σιγά ξαναβγαίνω από το καβούκι...

Γιατί λοιπόν να είσαι ο δικαστής του εαυτού σου? Ωραία το να γίνετε φίλοι ίσως μοιάζει μακρινό, αλλά μπορείς τουλάχιστον από αυστηρότατος δικαστής να γίνεις πιο χαλαρός επιβάλλοντας λίγο πιο εποικοδομητικές ποινές από τις προσβολές... Η να κάνεις το λαμόγιο και να του ξεφύγεις μία έστω φορά! Ή έστω να υποστηρίξεις με σθένος την αθωότητά σου αντί να ακούς σκυφτή ...

Μην σταματάς... Ο,τι και να γίνει! Κι αν πέσεις κάτω, ξανασήκω... Είσαι άνθρωπος, όχι ρομπότ!! Και θα πέσεις, και θα κάνεις λάθη...
Διάβασα ένα βιβλίο και παρότι ο τίτλος του ήταν κάπως αμφίβολος μου άνοιξε τα μάτια όσον αφορά την διαδικασία σκέψης του ανθρώπου που έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ηταν σαν να με είχε παρακολουθήσει κάποιος και να έγραψε το βιβλίο. Αλλά όχι... Όλοι μας που έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουμε κάποιες κωδικοποιημένες συμπεριφορές.. Εδώ θα το βρείτε! Ίσως να βοηθήσει κι εσάς...

[FURAKIS]

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ H EXEI ΓΝΟΣΤΟ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ SLEEVE

[NADINE_ed]

Originally posted by Aggela19
Το να έχεις κάποιον που να σε καταλαβαίνει είναι πολύ σημαντικό?.ευχαριστώ?με έχει πιάσει μια χαζή στεναχώρια τώρα τελευταία?δεν ξέρω?πιστεύω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα?ότι θα τα παρατήσω?.

Αγγέλα μου,μην υποτιμάς τους λόγους για τους οποίους νιώθεις έτσι...Καμιά στεναχώρια αληθινή δεν είναι αβάσιμη...
Δεν "πιστεύεις"ότι δεν είσαι ικανή κι ότι θα τα παρατήσεις,απλά το "φοβάσαι". Γι'αυτό γράφεις άλλωστε κι εδώ...
Περνάς ένα μεταβατικό στάδιο στη ζωή σου,επίκειται μια σημαντική εξέλιξη,αυτή των σπουδών σου,κάτι οι σχέσεις με το άλλο φύλο,
κάτι η αέναη πάλη με τον εαυτό μας,λύγισες στην προσπάθεια με το φαγητό κι έχεις και πάλι την τάση να σε στήσεις στον τοίχο...
Οκ,είναι αυτό που αυτόματα έχουμε μάθει να κάνουμε.Σε δεύτερο επίπεδο όμως,προσπάθησε να σε κατανοήσεις
(δε μιλώ για συγχώρεση γιατί δεν τίθεται καν τέτοιο θέμα για μένα) και να γίνεις σύμμαχος σου αντί για αντίπαλος.
Επίτρεψε σου μικροχαρές κι αφέσου στην απόλαυση που σου δίνουν.Πίασ'τα ένα ένα από την αρχή και δες από που μπορείς να ξεκινήσεις.
Δεν είσαι μόνη ούτε η τρελή του χωριού,η μοναδική που νιώθεις κάπως διαφορετικά...
Είσαι 19 χρονών και όλες οι ομορφιές της ζωής είναι προς κατάκτηση σου!Απλά ακολούθησε τα θέλω σου!

[dolphin_ed]

Τι είναι το sleeve?

[NADINE_ed]

Μπορείς να πάρεις μια ιδέα για το sleeve:

--->εδώ

--->κι εδώ