Ερωτικό ενδιαφέρον: Δεν είναι όπως παλιά ... Σας έχει συμβεί?

[Amarylis_ed]

Originally posted by fatsoula
Να σε ρωτησω κατι αλλο.. πως εχεις ξεκινησει την προσπαθεια με ειδικο η μονη σου?

Γλυκειά μου Φατσούλα,

Μόνη μου προσπαθώ ... και όταν λέω μόνη εννοώ με την βοήθεια ενός καλού μου φίλου και συνεργάτει που μου πρότεινε μια υγιεινή διατροφή η οποία είχε κάνει θαύματα για τον ίδιο (που εδώ που τα λέμε δεν ήταν και παχύς). Δεν ξαναμπλέκω ούτε με ινστιτούτα, ούτε με διατροφολόγους, ούτε με γυμναστήρια και προγράμματα. Το γυμναστήριο το έχω στο πρόγραμμα αλλά μόλις σπάσω την 100αρα! Ήδη στην πρώτη εβδομάδα έχω πέσει απο τα 108 στα 105 κιλά, άλλαξα λίγο και το μαλλάκι μου, έδωσα και λίγο περισσότερο βάση στα "της σχέσης μου" και λιγότερη στα "του σπιτιού και των υποχρεώσεων" και μπορώ να πω ότι όλα πάνε καλύτερα!

[fatsoula]

Αντε βρε και εις κατωτερα με τα κιλα!!!
Χαιρομαι που φτιαχνουν τα πραγματα οπως χαιρομαι που εδωσες βαση σε σενα και αλλαξες το μαλλακι σου... γιατι αυτο ειμαι σιγουρη πως σε ανεβασε καπως και βγηκε προς τα εξω!!!

[Amarylis_ed]

Σε ευχαριστώ Φατσούλα μου ...

Είσαι πολύ γλυκιά!

Και να σου πω την αλήθεια μου ... το αρχικό νούμερο ήταν 110, με λίγη εντελώς προσωπική προσπάθεια πήγε στα 108 και τώρα έπεσε στα 105 ... για να δούμε ...

Αν τα καταφέρω να πέσω κάτω απο την κατοστάρα θα κάνω πάρτυ!!!

[NADINE_ed]

Amarylis
χαίρομαι πολύ που σε βλέπω ανεβασμένη ψυχολογικά και κατεβασμένη αριθμητικά...
Ίσως όλο αυτό ήταν το ταρακούνημα που χρειαζόσουν για να κάνεις την αρχή...Κάθε εμπόδιο σε καλό,που λένε...
Ελπίζω να συνεχίσεις απτόητη ακόμα κι όταν πιθανώς θα έρθουν δυσκολότερες μέρες
και στη διάθεση σου και στην απώλεια ως προς το βάρος σου...Εσύ,παρωπίδες και συγκεντρωμένη στο στόχο σου!
Ετοιμάσου για πολλά παρτυ...Καλή δύναμη εντωμεταξύ!Φιλάκια!

[Amarylis_ed]

Καλησπέρα Nadine μου,

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ...

Η αλήθεια είναι ότι μετά απο μια καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο ...

Όσο για τα πάρτυ που λες ... να σου πω την αλήθεια μου ανυπομονώ να φτάσει ο Οκτώβριος! Έχω τα γενέθλιακια μου στις 12 και εαν όλα έχουν πάει καλά και έχω κατεβάσει τα κιλά μου τότε ... θα τσακισω μια black forest ως δώρο γενεθλίων για τον εαυτό μου ...

[georgiag]

καλημερα ! πλακα κανετε ??

λοιπον ... με πιασιματα ημουν παντα (67-69 κιλα)... ποτε αδυνατη αλλα παντοτε επαιρνα οποιο ρουχο μου αρεσε ....
λιγο η φοιτητικη ζωη , λιγο η κληρονομικοτητα , λιγο που δεν υπαρχει περιπτωση να αντισταθω σε γλυκο ....
να τα 15 κιλα παραπανω ....
Να πω επισης , πως ημουν παντοτε δυναμικη , κοινωνικη.... και αερατη οπως μου ελεγαν και συνεχιζουν να μου λεν ολοι ..

1,5 χρονο σε μια σχεση που απο το πρωι ως το βραδυ ακουγα : σε λατρευω ... εισαι η γυναικα της ζωης αλλα ..... μου χαλας το image .... χασε κιλα !!
και ναι .... εχασα 11 κιλα με χημικη διαιτα .. διατηρησα το βαρος μου για 4 μηνες ...
εφτασα σε σημειο να εχω τυψεις οταν ετρωγα 1.5 μπιφτεκι και οχι ενα ... να κλαιω ασταματητα , η μανα μου να με τραβαει απο το μπανιο για να μη το "βγαλω" και να τσιριζει πως δεν ειναι διατροφη αυτη ...
Οπως ηταν φυσικο σε αυτα τα κιλα κολλησε η ζυγαρια .....

Το αποτελεσμα ????

Αλλη ψυχολογια ... σαφως καλυτερη παρολο που η ζυγαρια ειχε κολλησει εκει ...
Αρχισα να βγαινω περισσοτερο , εστω και μονη μου ...
ακομα περισσοτερες παρεες
δεχομουν το ευγενικο φλερτ

Μεχρι που χωρισα ... οχιιιιιι τα πηγαινεμε παρα πολυ καλα σε ολους τους τομεις ..
Απλα δε μπορουσε να με δεχτει ετσι οπως ημουν πλεον ! Δε του αρεσε πλεον , να φαινομαι ακομα πιο δυναμικη λογω ψυχολογιας , δεν ηθελε να βγαινω μονη μου , ηθελε να περπαταω με "σκυμμενο κεφαλι " διοτι
" - καλα μη φανταστεις οτι εισαι και καμμια θεα απο το λαιμο και κατω ... (απο προσωπο ? τελεια εισαι ) χασε καμια 10αρια κιλα ακομα και μετα παιξτο οτι θες ..."

Οπως ηταν επομενο , χωρισαμε !
το ιδιο βαρδυ και για τους επομενους 2 μηνες ...ανοιγα το ψυγειο και ετρωγα ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ οτι εβρισκα μπροστα μου !
ισως και "πραγματα" που δε θα βαζα ποτε στο στομα μου !

Και να σου τωρα να προσπαθω να χασω 20 κιλα !

Με μια καινουρια σχεση , η οποια με θελει οπως ειμαι , με αγαπαει οπως ειμαι .....
και εγω ???με μια και μοναδικη απαντηση επι μονιμου βασεως : Καποια στιγμη θα σου περασει ο ενθουσιασμος και θα θελησεις καποια πιο αδυνατη και εγω θα μεινω και παλι μονη μου ψαχνοντας τροπο να χασω 30 κιλα και οχι 20 !!!

[NADINE_ed]

Καλώς μας ήρθες, georgiag !
Εύχομαι να βρεις την ισορροπία σου (στο βάρος,στην ψυχολογία σου,παντού) πάνω απ'όλα όμως για σένα!
Κι ελπίζω σύντομα να τακτοποιήσεις τον πόνο της απόρριψης που είχες εισπράξει από την προηγούμενη σχέση σου
ώστε να μην προβάλεις άλλο τον θυμό σου στην καινούρια,καθότι ούτε εκείνος το αξίζει ούτε εσύ το χρειάζεσαι!
Αυτή τη στιγμή δημιουργείς ΕΣΥ τις προϋποθέσεις για να φτάσεις σε έναν χωρισμό,που θα σου δώσει πόνο και άλλα 10 κιλά!
Πέρα από τα σημάδια του προηγούμενου,αναρρωτήθηκε� � μήπως δεν αντέχεις την καλή έκβαση των πραγμάτων(για να μην πω ευτυχία);
Μήπως σαμποτάρεις εσύ πλέον τον εαυτό σου γιατί η αρνητική κατάσταση σου είναι οικεία και ξέρεις πώς να την χειριστείς,
ενώ η άλλη,όπου όλα πηγαίνουν μια χαρά,είναι έξω από τα νερά σου και φοβάσαι να της αφεθείς...(Το έκανα χρόνια αυτό εγώ)
Όταν έχουμε πληγωθεί είναι λογικό να έχουμε την ανάγκη να μας προστατέψουμε από πιθανή επανάλληψη...
Αλλά από τη στιγμή που μπήκες σε μια νέα ιστορία,γιατί δεν παλεύεις τον φόβο σου να χαρεί και η άλλη πλευρά σου;
Συγχώρεσε μου το θάρρος με το "καλημέρα σας" αλλά πονάω κάθε φορά που βλέπω οδυνηρά κομμάτια μου να συμβαίνουν και σε άλλους....
Καλή σου δύναμη σε ό,τι κάνεις!Ελπίζω να τα λέμε από δω και πέρα...Φιλάκια!

[des_ed]

Τελικά μάλλον οι περισσότεροι έχουμε αντίστοιχες εμπιρείες!

Εγώ όταν στα 19 γνώρισα την πρώτη μου σχέση ήμουν 65 κιλά (1.73 ύψος) και από τις πρώτες μέρες με ρώταγε πως ανέχομαι τον εαυτό μου έτσι όπως είμαι! Ότι αυτός θα μπορούσε να έχει όποια θέλει αλλά είναι μαζί μου γιατί με αγαπάει και όλα αυτά τα λέει από αγάπη γιατί δε θέλει να με βλέπει σε αυτή την κατάσταση. Και εννοείται ότι στο σεξουαλικό πάντα έβρισκε τρόπους να με κάνει να νίώθω πως καλύτερα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Βέβαι κι εγώ με τη σει΄ρά μου όχι μόνο το ανεχόμουν αλλά μια σπρωξιά μου έδινε αυτός άλλες δέκα εγω στον εαυτό μου... μέχρι που πήρα τα πάνω μου γιατί άρχισα να κοιτάω γύρω μου και συνειδητοποίησα ότι ήμουν πολύ πιο ερωτική από αυτό που έκανε να πιστέυω και όλα άλλαξαν. Μετά εκείνος με παρακάλαγε και μου έλεγε πόσο του αρέσω αλλά ήταν αργά...Τώρα (στα 28) είμαι με έναν άνθρωπο που παρόλο που έχω φτάσει 93 κιλά όταν είμαι μαζί του με κάνει να νιώθω ότι δνε υπάρχει άλλη γυνάικα στον κόσμο...

[NADINE_ed]

Τελικά αν δεν πονούσαμε,δε θα εξελισσόμασταν,δε θα αφηνόμασταν στα καλύτερα που προορίζονται για μας...
Κάθε εμπόδιο σε καλό,που λένε...Είναι απίστευτα μεγαλεπήβολα τα σχέδια του Θεού,της ζωής(ό,τι ο καθένας πιστεύει) για μας
κι εμείς πολύ στενόμυαλοι και φοβισμένοι για να κολλάμε σε καταστάσεις που δεν μας αξίζουν και μας κρατάν εγκλωβισμένους...
Πολύ χαίρομαι για σένα,des ,που φαίνεται να βρήκες τον άνθρωπο σου!Ελπίζω να είσαι πλέον καλά και με τον εαυτό σου!

[des_ed]

Καλά δεν το λές ακριβώς με πιάνουν τα ψυχολογικά μου συχνά πυκνά!! θέλω να επανέλθω στο φυσιολογικό μου βάρος γιατί όλο αυτό με επηρεάζει πλέον σωματικά, κουράζομαι πολύ έυκολα, δεν κοιμάμαι καλά και όλα αυτά επηρεάζουν σιγουρα και την ψυχολογία μου..

[NADINE_ed]

Ναι,λογικό αυτό...Δεν είπαμε ότι λύθηκαν τα προβλήματα μας,ούτε να μη διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο για μας,
αλλά πλέον θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει μια άλλη βάση πιο σταθερή,μια άλλη οπτική και προσέγγιση τως ζωής και των προκλήσεων της...
Είναι πολύ μεγάλο τονωτικό η αγάπη,η συντροφικότητα,η εμπιστοσύνη,το μοίρασμα μιας ζωής...
Να είσαι απλά ο εαυτός σου με τον άλλον λες και είναι εκείνος ο δικός σου καθρέφτης και να σε βρίσκει υπέροχο/η!
Ξεκινάς με άλλη δύναμη και χαμόγελο τη μέρα σου και ό,τι καλείσαι να αντιμετωπίσεις...
Ίσως είμαι ρομαντική,υπερβολική,αιθερ οβάμων...δεν ξέρω...Αυτήν τη αίσθηση όμως την εύχομαι σε όλους μας!
Όσοι δεν την έχουμε να τη βρούμε κι όσοι την έχουμε να την εκτιμάμε,να την προστατεύουμε και να μην τη θεωρούμε δεδομένη!

[stargazer_ed]

Αυτό το "με αγαπά όπως είμαι" έχετε σκεφτεί κατά πόσο ισχύει? Μήπως μας αγαπάνε "παρ' όλο που" κι όχι "όπως και"? Εννοώ ότι για να ανεχτεί κάποιος καιρό κάτι άσχημο - που προς θεού δεν είναι θέμα υγείας - ή θα έχει παρόμοια θέματα ή όταν φύγει ο ενθουσιασμός θα την κάνει.

Πιστεύει κανείς ότι είναι εύκολο ένας άντρας ωραίος, ψηλός, normal σώμα θα γουστάρει 100% μια γυναίκα 95 κιλά? Ή τελικά θα χει κι αυτός κάποιο θέμα (άσχημος, κοντός, χοντρός) ή θα είναι σε πρώιμη φάση της σχέσης και μετά από λίγο θα συνειδητοποιηθεί και αν δε λέει κάτι θα κάνει. Θα σκέφτεται διάφορα ή χειρότερα θα κάνει, αν δε φύγει. Μην πιστεύετε το "σε αγαπάω όπως είσαι" εκτός αν υπάρχουν πίσω 10 χρόνια και μερικά παιδιά. Αλλιώς όποιος το λέει κοροϊδεύει τους πάντες - και εαυτόν - ή είναι εμφανισιακά κάτι που πάσχει. Εκτός από πολύ πολύ σπάνιες περιπτώσεις.

Εξάλλου πόσες σχέσεις έχετε δει να κρατούν με τεράστια διαφορά? Πχ γυναίκα 30 κιλά παραπάνω, άντρας 15 πόντους πιο κοντός από γυναίκα ή άντρας πραγματικά χάλια με γυναικάρα? Εκτός αν υπάρχει κάποιο άλλο αντίβαρο πολύ σπουδαίο - πχ ωραίος/ωραία με άθλιο χαρακτήρα, το χρήμα και άλλα.

[Nefeli-]

το γεγονός οτι υπάρχει και η "ανθρώπινη επικοινωνία" δεν το λαμβάνουμε υπόψην. μας νοιάζει μόνο το κοντός, ψηλός, χοντρός, λεπτός κτλ κτλ... αν τέτοιοι είναι οι άνθρωποι τότε καλά κάνουν και φεύγουν! μόνο με όμοιους τους είναι καταδικασμένοι να χαραμίζουν αυτές τις απόψεις εκεί που όλα μοιάζουν ιδανικά και τέλεια... στον ψεύτικο και γυάλινο κόσμο τους. ο άνθρωπος έχει προβλήματα! έχει ανάγκη να μοιράζεται! να δίνει να παίρνει κι όχι απλά να στέκεται μπροστά από τον καθρέφτη.

[NADINE_ed]

Originally posted by stargazer
Αυτό το "με αγαπά όπως είμαι" έχετε σκεφτεί κατά πόσο ισχύει? Μήπως μας αγαπάνε "παρ' όλο που" κι όχι "όπως και"? Εννοώ ότι για να ανεχτεί κάποιος καιρό κάτι άσχημο - που προς θεού δεν είναι θέμα υγείας - ή θα έχει παρόμοια θέματα ή όταν φύγει ο ενθουσιασμός θα την κάνει.

Πιστεύει κανείς ότι είναι εύκολο ένας άντρας ωραίος, ψηλός, normal σώμα θα γουστάρει 100% μια γυναίκα 95 κιλά? Ή τελικά θα χει κι αυτός κάποιο θέμα (άσχημος, κοντός, χοντρός) ή θα είναι σε πρώιμη φάση της σχέσης και μετά από λίγο θα συνειδητοποιηθεί και αν δε λέει κάτι θα κάνει. Θα σκέφτεται διάφορα ή χειρότερα θα κάνει, αν δε φύγει. Μην πιστεύετε το "σε αγαπάω όπως είσαι" εκτός αν υπάρχουν πίσω 10 χρόνια και μερικά παιδιά. Αλλιώς όποιος το λέει κοροϊδεύει τους πάντες - και εαυτόν - ή είναι εμφανισιακά κάτι που πάσχει. Εκτός από πολύ πολύ σπάνιες περιπτώσεις.

Εξάλλου πόσες σχέσεις έχετε δει να κρατούν με τεράστια διαφορά? Πχ γυναίκα 30 κιλά παραπάνω, άντρας 15 πόντους πιο κοντός από γυναίκα ή άντρας πραγματικά χάλια με γυναικάρα? Εκτός αν υπάρχει κάποιο άλλο αντίβαρο πολύ σπουδαίο - πχ ωραίος/ωραία με άθλιο χαρακτήρα, το χρήμα και άλλα.

Βλέπω πέρασε η περίοδος της χειμερίας νάρκης! Επιστροφή στα παλιά αγαπημένα και γνώριμα...
Προσοχή!Στο εξής κυκλοφορούμε με μεζούρες,ζυγαριές,κομπιουτ εράκια και συστήματα λιπομέτρησης
και ερευνούμε ληξιαρχικές πράξεις γέννησης,περιουσιακά στοιχεία και τραπεζικές καταθέσεις,
χωρίς να παραλείψουμε και μια έρευνα στο ατομικό και οικογενειακό ιατρικό και ψυχιατρικό ιστορικό,
ώστε να ελαχιστοποιήσουμε κατά το δυνατόν όσα πιθανόν κληθούμε να ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ από τον εκάστοτε άνθρωπο,
που-αλοίμονο!-τολμήσουμε να ερωτευτούμε...

[Amarylis_ed]

Συγνώμη για το έντονο ύφος που θα ακολουθήσει ... αλλά τα έχω πάρει κρανίο ...

Εγώ τον δικό μου τον γνώρισα παιδαρά, με φέτες και χαρακτηριστικά θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου όταν πρωτοβρεθήκαμε ερωτικά (καθώς τον κοίτούσα) "που πας μωρή ξυπόλητη στα αγκάθια ...????".

Σήμερα ... 5 χρόνια πλέον μετά ... οι φέτες έχουν γίνει σαμπρέλα, το μούσκουλο έγινε ποντικι και τα μαλλιά έχουν αραιώσει ... SO WHAT??? Αυτή η περιγραφή είναι καθαρά για να σας δείξω την διαφορά ... Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί καθόλου!!!! Τον αγαπάω όπως και αν είναι γιαυτό που έχει μέσα του, και μου δείχνει και μοιράζεται μαζί μου ... και όχι γιαυτό που τον περιβάλλει.

Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι μια 10ετία ή/και Χ κουτσούβελα αποτελούν εγγύηση ότι θα σου πει την αλήθεια! Αν είναι να στην κάνει θα στην κάνει είτε φανερά είτε κρυφά!

Αυτό που απλά πονάει όλους/ες εμάς που δεν βλέπουμε το έξω αλλά το μέσα στους άλλους είναι ότι επενδύσαμε χρόνο, όνειρα & ελπίδες σε άτομα που είδαν αρχικά το μέσα μας αλλά τελικά κατέλειξαν να βλέπουν μόνο το έξω μας ... Ξέρουν ότι έχουν ένα κόμμάτι θησαυρού δίπλα τους απλά δεν τους νοιάζει πλέον ότι το έχουν αλλά πως θα το δείξουν στους άλλους καθόσον είναι μέσα σε ένα άσχημο σεντούκι που οι άλλοι δεν μπορούν να δουν μέσα του ...