ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΕΣ ΚΑΙ ΡΙΓΗ

[Dimitra23]

ΠΑΙΔΙΑ HELP ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΡΧΙΣΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΩ.ΕΝΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΑΛΑ,ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΛΙ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΡΙΓΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΩΜΑ.ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΕ ΠΟΛΥ,ΑΛΛΑ ΤΡΟΜΑΞΑ ΛΙΓΟ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΣΤΙΣ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΕΣ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ,ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΝΙΩΘΩ ΡΙΓΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ.ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ(ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Η ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ)?ΑΝ ΝΑΙ,PLEASE ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ,ΜΗΝ ΑΡΧΙΣΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ......

[Dimitra23]

ΤΩΡΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΠΩΣ ΑΝΟΙΞΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ!ΑΣΧΕΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ!ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΕΙΜΑΙ!!!!!!!!!

[kater1na]

Δήμητρα μου προσπάθησε να ηρεμίσεις εγω προσωπικα που έχω και απο τα 2 με έπιαναν και καμιά φορά με πιάνουν και ταχυκαρδίες και ρίγη και καμια φορά ένα ψιλοτρέμουλο αλλά αυτά σχετίζονται με την πίεση (το στρες) και το αγχος που νιώθω και αμέσως αρχίζω να παίρνω αργές βαθιές αναπνοές (όχι φουσκώνοντας τη κοιλιά όμως χεχε) και προσπαθώ να ασχοληθώ με κάτι ικανό να τραβήξει την προσοχή μου γιατι όλες αυτές οι σωματικές αντιδράσεις τροφοδοτούνται απο την αγωνία ότι κάτι δεν πάει καλά να θυμάσε ότι μόλις ηρεμήσεις αυτά τα σωματικά φεύγουν

[ledzep]

Λοιπόν Dimitra23, δεν ξέρω σε τι γιατρούς έχεις πάει,αν έχεις πάει, και για ποιό λόγο. Αλλά θα σου πώ αυτά που εμένα μου φαίνονται πιο σωστά και που έχουνε πιάσει τόπο σε μένα.

Κατ\'αρχήν είμαι 100% κατά της φαρμακο-ιατρικής,γιατι πιστεύω οτι ΜΟΝΟ κακό προσφέρουν και καθόλου καλό (και είμαι απόλυτος σε αυτό). Τουλάχιστον απο προσωπικές εμπειρίες που είχα απο ασθένειες ουτε κάν ψυχικές αλλά απλά σωματικές.

Το πρόβλημα βρίσκεται μέσα σου και μόνο εσύ μπορείς να το λύσεις, όλοι εμείς ή και οι γιατροί, μόνο να σε ενθαρρύνουμε μπορούμε ο καθένας με τον τρόπο του. Εμείς στο φόρουμ δίνοντας σου συμβουλές, ο γιατρός των φαρμάκων μετατρέποντας τη χημεία του σώματος σου ωστε να μην είναι ικανή να σηκώσει σφυγμούς για ταχυκαρδία και όλα τα σχετικά.

Η ουσιαστική επίλυση του προβλήματος σου πιστεύω, μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν σταματήσεις να φοβάσαι το τι μπορεί να πάθεις απο αυτό που εκείνη την ώρα παθαίνεις (πχ την ταχυκαρδία).

Αν προετοιμάσεις τον εαυτό σου ώστε να δεχτείς το οτιδήποτε μπορεί να σου συμβεί(πραγματικά όμως να το πάρεις απόφαση) θα δείς ξαφνικά όλα αυτά τα συμπτώματα να υποχωρούν (τουλάχιστον σε εμενα έτσι συμβαίνει και έτσι ξεπέρασα μια για πάντα τις κρίσεις πανικού που πάθαινα ...και διάφορα ψυχοσωματικά που κατα καιρούς πάθαινα...και φυσικά δεν πήγα σε γιατρό).

[Ολα_ειναι_δανεικα]

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΧΩΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΠΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ;

ΣΤΗΡΙΞΟΥ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. ΔΕΙΞΕ ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ. ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ

[ledzep]

Με λίγα λόγια, όσο το σκέφτεσαι και απορείς τι σου συμβαίνει, τόσο του δίνεις τροφή για να μεγαλώσει.
Κάτσε λίγο και απόλαυσε το ! Βρες τα με τον εαυτό σου και πές οτι δεν τίθεται θέμα οτι και να συμβαίνει αυτή τη στιγμή .

Οι λύσεις στα ψυχοσωματικά είναι τόσο απλές, που δυσκολεύομαστε να το δούμε και να το πιστέψουμε.

[Dimitra23]

EYΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΙΑ....ΑΛΛΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΗΡΑ CENTRAC ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ....ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ.ΙΣΩΣ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ....

[ledzep]

Είσαι ...απλά δε το ξέρεις ...και όσο το αποφεύγεις τόσο τρέφεις περισσότερο τρέφεις τον αδύναμο εαυτό σου, έναντι του δυνατού.
Αλλά όμως εκμεταλλεύσου τις στιγμές ηρεμίας και ψάξε τον τρόπο που θα αντιδράσεις την επόμενη φορά που θα σε πιάσει.

Εγώ ας πούμε όταν πάλευα με τις κρίσεις πανικού, οι οποίες με έπιαναν ένα διάστημα μέσα στο αυτοκίνητο όταν οδηγούσα μόνος μου και κολούσα στην κίνηση.... θεώρησα ως δεδομένο οτι θα λιποθυμήσω εκεί ...μεσ τη μέση της κίνησης μεσα στο αμάξι μου. Φρόντισα να έχω μαζί μου το πορτοφόλι μου με την ταυτότητα, το τηλέφωνο των γονιών μου σε ένα χαρτάκι εκει μέσα ώστε να τους καλέσουν οταν με το καλό σβήσω.... Και προετοιμάστηκα για όλα.

Αποτέλεσμα? Με επισκεφτηκε η κρίση πανικού μια ,δυο ,τρεις φορές ....αλλά δεν κατάφερε να μου κάνει τίποτα παραπάνω απο το να με αναστατώσει σωματικά.

Έτσι ...αναγκάστηκε να με αφήσει.
Και έτσι θα αναγκαστεί να αφήσει και εσένα, αν προετοιμαστείς να φτάσεις στα άκρα.

[Dimitra23]

ΕΦΤΑΝΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑ ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΣΧΕΔΟΝ 6 ΜΗΝΕΣ....ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ?ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ ΕΤΡΕΜΕ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ,ΝΑ ΦΑΩ,ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ....ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 4 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΑΠΩΣ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ.ΕΞΑΝΤΛΗΣΑ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ,ΠΡΙΝ ΠΑΡΩ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ...

[ledzep]

Οκ. ίσως να μην είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης για όλους. . .

[kater1na]

Η κατάθλιψη και οποιαδήποτε συναισθηματική/ψυχική διαταραχή δεν είναι αδυναμία χαρακτήρα και μην σε κάνει ποτέ κανείς να νιώσεις έτσι! Η ψυχολογία και η ψυχιατρική δεν είναι απλές απόψεις αλλά επιστήμες που βασίζονται στην έρευνα και την παρακολούθηση,δεν λεώ ότι έχουν όλες οι λύσεις ή ότι οι όλες αλήθειες που δίνουν είναι πανανθρώπινες (όπως πχ ή γη στρέφεται γύρω από τον ήλιο και όχι το αντίστροφο) και αδιάσυστες αλλά δεν είναι τσαρλατανισμός!
Όλα είναι είναι χρήσιμα και οι συμβουλές και η αυτογνωσία και η επιμονή και το να ζητάμε βοήθεια δεν είναι κακό, δεν τα ξέρουμε όλα, και αυτά που ξέρουμε στηρίζονται μόνο στις δικές μασ εμπειρίες η ψυχολογία έχει εξετάσει τις εμπειρίες πάρα πολλών ανθρώπων, όλο και κάτι νέο θα έχει να μας προσφέρει.

[ledzep]

Δεν μίλησε κανείς για τσαρλατανισμό. Εννοείται ότι έχουνε γίνει έρευνες και οτι δεν μας κοροιδεύουν ούτε είναι αβάσιμα αυτά που λένε και οι τρόποι αντιμετώπισης που προτίνουν, που στην τελική να βοηθήσουν θέλουν.

Αλλά είναι σημαντικό να τονίσουμε οτι σε κάθε περίπτωση η βελτίωση ή ανάκτηση της υγείας μας εξάρταται ΚΥΡΙΩΣ απο εμάς και μετά απο όλους τους άλλους.

Απο εμάς εξαρτάται το κατά πόσο πχ θα ψάξουμε για τον καταλληλότερο γιατρό ή κάθε είδους θεραπευτή για να μας βοηθήσει...γιατί ακόμα και για αυτό το πράγμα ...ισως να μην είναι καλό να πάς στον πρώτο τυχαίο.

Επίσης παίζει ρόλο η αποφασιστηκότητα σου να ξεπεράσεις το κάθε πιθανό πρόβλημα που αντιμετωπίζεις...

Εγώ εξακολουθώ να πιστεύω οτι εμείς φέρουμε την μεγαλύτερη ευθύνη των προβλημάτων και εμείς πρέπει να ψάξουμε περισσότερο μέσα μας για να βρούμε τη λύση, πέρα απο την πολύτιμη μερικές φορές βοήθεια των επιστημόνων μας.

[ledzep]

Και να σου πώ και κάτι? Αν έπαιρνα απόφαση κάποια στιγμή οτι δε θα με επηρρεάσει το τι θα σκεφτεί ο σκεφτεί καθένας αν με πετύχει σε αγχώδη διαταρραχή, θα έπαυε και αυτό να με ενοχλεί όπως και όλα τα άλλα.
Αλλά βλέπεις είμαι και εγώ τόσο εγωιστής που δε το δέχομαι, και προτιμάω προς το παρόν να το παλεύω με κανένα ηρεμιστικό ...με το αλκοόλ ...και με το να αποφεύγω να εκθέτω τον εαυτό μου σε τέτοιες καταστάσεις.

...Αλλά την ευθύνη την έχω εγώ. Και αφήνω τον ευατό μου ακόμα να ζεί με το πρόβλημα.

[kater1na]

Εννοείται ο καθε ένας απο εμάς πρέπει να βρει τις απαντήσεις και τις λύσεις, ο ρόλος των ειδικών είναι υποστηρικτικός και βοηθητικός ώστε με τις κατάλληλες ερωτήσεις να βρείς τις σωστές για εσένα απαντήσεις και όχι να αναλάβει ο ειδικός τις ευθύνες τις ζωής σου΄ούτε να σου προσφέρει απαντήσεις. Δεν λέμε κάτι διαφορετικό ουσιαστικά απλά το να ζητάμε βοήθεια δεν πρέπει να συνοδευεται από ενοχές και συναισθήματα ανεπάρκειας, δεν καταφεύγουμε στη βοήθεια για να αναλάβει άλλος τις ευθύνες μας.

[PSYCHOANS]

Στις αγχώδεις διαταραχές....και μάλιστα στις φάσεις κορύφωσης (υψηλότερης έντασης τους) μπορεί να εμφανιστεί και η διαταραχή πανικού και όλα αυτά τα νευροφυτικά συμπτώματα (ταχυπαλμίες κλπ).Είναι και αυτά μια μορφή έκφρασης του άγχους μέσω του σώματος μας....Βεβαίως όταν αυτή η σωματική έκφραση μας κάνει να υποφέρουμε φυσικά και θα προστρέξουμε στον γιατρό : α) γιατί αυτός μπορεί πειστικότερα να μας καθησυχάσει ότι δεν είναι κάτι οργανικά ανησυχητικό και συνεπώς έτσι να γλιτώσουμε απ την αγωνία του \"κάτι σοβαρότερο μου συμβαίνει\" και β) γιατί αυτός μπορεί να μας υποδείξει το κατάλληλο φάρμακο και την κατάλληλη δόση ώστε να σταματήσει αυτή η βασανιστική συμπτωματολογία.....

Και για να ξεκαθαρίσουμε μια προκατάληψη που υπάρχει γύρω απ τα φάρμακα......αξίζει να καταλάβουμε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις τα φάρμακα δεν ταυτίζονται με την θεραπεία,αλλά είναι καθαρά συμπτωματική η αγωγή.Μας βοηθούν δηλαδή στο να αντέξουμε τα συμπτώματα μιας ψυχικής σύγκρουσης ειδικά όταν αυτά προσλαμβάνουν τη μορφή έντονου σωματικού ενοχλήματος.Είναι μια πολυτέλεια που μας προσφέρει η ψυχοφαρμακολογία ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην ψυχοθεραπεία (που είναι η βασική θεραπευτική οδός) ανενόχλητοι ή τουλάχιστον χωρίς έντονες ενοχλήσεις απ το σώμα μας.Δεν χρειάζεται λοιπόν να είμαστε απόλυτοι με τον ρόλο του φαρμάκου και να το πολεμούμε.Άν κάποιος μπορεί να αντέξει ή να ανταπεξέλθει ή να διαπραγματευτεί με άλλους τρόπους τα σωματικά ενοχλήματα έχει καλώς.....αλλιώς δεν είναι επιζήμιο ,αλλά μάλλον κέρδος χρόνου και φθοράς ,το να ακολουθήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Για να φέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα πολλές φορές η ψυχική σύγκρουση μοιάζει με έναν σεισμό. Τα αίτια του είναι βαθύτερα (πχ μετακίνηση λιθοσφαιρικών πλακών) αλλά η εκδήλωση/έκφραση του γίνεται στην επιφάνεια της γής με ρωγμές και δονήσεις.Βεβαίως με τα βαθύτερα σεισμικά αίτια θα ασχοληθούν οι γεωλόγοι-σεισμολόγοι ωστόσο αυτό δεν θα αποτρέψει τον σεισμοπαθή απ το να καλέσει έναν μηχανικό και εργάτες ώστε να του επιδιορθώσουν τις βλάβες του σπιτιού του.Κατ αναλογία λοιπόν μπορεί η ψυχική σύγκρουση (που γίνεται βαθιά/ασυνείδητα) να επιφέρει ρωγμές-δονήσεις-φθορές στην επιφάνεια μας (σώμα) αλλά δεν σημαίνει αυτό ότι θα περιμένουμε πρώτα την δραστηριότητα/άποψη του \"ψυχο-σεισμολόγου\" (ψυχοθεραπευτή) προκειμένου να διορθώσουμε τις επιφανειακές(σωματικές) φθορές.Θα απευθυνθούμε στον μηχανικό (ιατρό) και αυτός θα μας παρέχει τους εργάτες (φάρμακα-τεχνικές) ώστε να αποκαταστήσουμε τις όποιες βλάβες.Εεεεεε και παράλληλα ο ψυχοθεραπευτής θα κάνει την δουλειά του στο βαθύτερο επίπεδο ώστε οι δονήσεις αυτές να ελατώνονται και σε συχνότητα και σε ένταση.