κουραγιο-πιστη-δυναμη

[NADINE_ed]

Δυστυχώς τις μεγαλύτερες πληγές μας τις έχουν χαράξει βαθειά μέσα μας οι πιο αγαπημένοι μας...
Έχουν ριζώσει στις ευαίσθητες ηλικίες μας κι αγωνιζόμαστε να τις εκδυθούμε
και να ξαναβρούμε τον εαυτό μας πέρα από αρνητικές αλλότριες παρεμβολές...
Είναι μονόδρομος και εμείς θα τον διαβούμε!
Συνέχισε,χρυσαφένια μου,απτόητη!Εμείς είμαστε πάντα εδώ!
Κι όπως λέει και ο Πορτοκάλογλου:
"Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.
Ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο ζωντανό."
Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλη την παρέα!

[goldie]

@KARAMELITSA2----->ΟΛΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΖΗΛΙΑ,ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΛΠ,ΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΔΩ ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!!!!

@NADINE------>Εισαι πραμγατικα υπεροχη!σε ευχαριστω μολη μου την καρδια...μπορει να μη σε ξερω καθολου ,αλλα μεσα απο αυτα τα λογια ενιωσα φοβερη ζεστασια...ειναι ετσι ακριβως οπως τα λες γλυκια μου...
και μια παρενθεσουλα σαν εγκυκλοπαιδικη γνωση,ο Πορτοκαλογλου το ''εκλεψε'' απο τον υπεροχο Νιτσε.

φιλια πολλα!!!!


Α και να μη ξεχασω...

ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙΙΙΙΙΙΙ!!!ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΔΥΝΑΤΑ!

[2sweet2b4go10_ed]

ας κανω μια αφελη ερωτηση...
Χρυσα με την ομορφη ηλικια και το γνωριμο προβλημα...
εκτος απο τις στιγμες που εχεις νευρα η δυσαρεσκεια η δυστυχια με τις απαραδεκτες αντιδρασεις του πατερα σου (και με το δικιο σου να τονισω..)
ετυχε ποτε σε στιγμη ηρεμιας να τον πιασεις ηρεμα και να του εξηγησεις χωρις νευρα αλλα και χωρις αστειακια, οτι ειναι ενα προβλημα που σε ταλαιπωρει παρα πολυ και θελεις να κανεις οτι προσπαθεια μπορεσεις για να το λυσεις και οτι σου κανει παρα πολυ κακο με την σταση του και σου δυσκολευει την ζωη?
ειναι πολυ πιθανο, οντας μεσα στο προβλημα κι ο ιδιος ο πατερας σου, να το θεωρει χαριτωμενο η "το παιχνιδακι " του αυτο που σου κανει...
ο ιδιος ισως να μη το θεωρει και κανενα τραγικο προβλημα η κατι που πρεπει να λυθει οπωσδηποτε και να νομιζει οτι ειναι οκ και για σενα να ειναι η πλακιτσα σας..
ξεκουνα τον λιγο πριν καταφυγεις στο αισχατο μεσον να τον απομακρυνεις απο την καθημερινοτητα σου, γιατι αν τελικα τα κανει ολα αυτα ξεροντας τι προβλημα σου δημιουργει, ειλικρινα δεν βλεπω για ποιον λογο εισαι υποχρεωμενη να τον ανεχεσαι...
αλλα αν αναγκαστεις τελικα να το κανεις, να του τοπεις ξεκαθαρα "πατερα μου κανει πολυ κακο αυτη η συμπεριφορα σου σε σχεση με το βαρος μου και δεν θελω να βλεπομαστε συχνα για να ισορροπησω"

[goldie]

θα σου απαντησω,
φυσικα και τοχω πει και με τον καλυτερο και ευγενικοτερο και ηρεμοτερο τροπο...αλλα ο ανθρωπος δεν ξερω το λογο ,τη βρισκει να νιωθει πως εχει τη δυναμη να ελεγχει τα συναισθηματα των αλλων....αυτες οι κουβεντες που ξεστομιζει καθημερινα δεν ειναι καθολου αστειακια...ειναι χοντροκομμενες προσβολες ,επιτηδευμενες ,με στοχο να με στενοχωρισουν και να με πληγωσουν.γενικοτερα στη ζωη μου ,ο πατερας μου αρεσκεται στο να μου διαλυει καθε τι ομορφο με τις κουβεντες του.ειτε ειναι πανεπιστημιο ,ειτε ειναι η σχεση μου,ειτε ειναι οι φιλοι μου.αν ισχυαν τα λεγομενα του εγω ουτε εχω πετυχει ουτε εχω αποκτησει τπτ αξιολογο στη ζωη μου....μαλλον το moto του σαν πατερας ειναι η ΑΠΟΘΑΡΥΝΣΗ του παιδιου του απο οποιαδηποτε φιλοδοξια και απο οποιοδηποτε επιτευγμα.

δεν θυμαμαι πριν ποσα χρονια μου ειπε ''σαγαπω'',ποτε συζητησαμε μαζι για κατι προσωπικο μου,ποτε τουπα ενα αφελες παιδικο μυστικο...τπτ δεν εχω παρει συναισθηματικα απο κεινον...μονο κατι συναισθηματκα ψιχουλα που θυμαμαι απο την εποχη που μουν 5 χρονων...

ευτυχως καταφερα να φιλτραρω τα λογια του ωστε να καταλαβαινω πως εχει αδικο σολα αυτα,καταφερα να χτισω με πολυ κοπο λιθαρακι λιθαρακι την αυτοπεπηθηση που προθυμα θα διελυε ,και να εχω θεσει την ζωη μου σε μια ωραια σειρα με ενα προγραμμα και σημαντικες ταξινομημενες προταιρεοτητες...
φυσικα παντοτε θα υπαρχει ενα αγκαθι μεσα μου ,για το οτι δεν ειχα ποτε κοντα μου τον πατερα μου...