Σκεψεις

[weird]

Μαλλον εχω να διαλεξω αναμεσα στην αγαπη και τον ερωτα.

[Θεοφανία]

Originally posted by weird
Μαλλον εχω να διαλεξω αναμεσα στην αγαπη και τον ερωτα.

weird.....αγάπη νίώθουμε για τους γονείς μας, για τους φίλους μας, για τους πρώην μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταδικάσουμε τον εαυτό μας σε ανύπαρκτα διλήμματα μόνο και μόνο για να τον δυσκολέψουμε.
Πριν δέκα σελίδες σου είπα ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΑΛΥΕΙΣ, ΖΗΣΤΟ.
Στο λέω ακόμη και πραγματικά περιμένω τη στιγμή που θα μου γράψεις πως το απόλαυσες σε όλες του τις διαστάσεις......

[mstrouf]

\"Είτε Βραδιάζει, Είτε Φέγγει, Μένει Λευκό το Γιασεμί\" Γ.Σεφέρης

Κ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί διστάζεις;; Διακινδυνευσε τα πάντα, μη νοιάζεσαι πια για την γνώμη των άλλων, γι\'αυτες τις φωνες (πρωην) ..σ\'αγαπάω αλλά έχω κ μια ζωή μπροστά μου.. γιατί βάζεις ερωτήσεις κ δημιουργείς διλήμματα, ενώ ξεκάθαρα η αγάπη που είχες δεν μπορεί πλεον να σου δωσει τον έρωτα, το παθος δηλ. εσυ δεν αξιζεις την ζωή να την γευτείς απ\'οπου επιθυμείς; ενας φιλος μου παλιότερα έλεγε \"τσίχλα που την φτύνεις δεν αξίζει να την ξαναμασάς\" δεν έχει γεύση, ποσο μάλλον όταν εκεί που την εφτυσες έπεσε κ κατω, κολλησε κ σκονες βρωμιές, ενάμιση χρόνο παλεύεις να μην την βαλεις στο στομα σου τώρα τι;
Πραγματοποίησε το πιο δύσκολο πράγμα για εσένα!
Πράξε για τον εαυτό σου!
Αντιμετώπισε την αλήθεια!

[deleted-member141015]

Originally posted by weird
... μηπως ομως καμια φορα ειναι απαραιτητο να γυρισεις, για να μπορεσεις να φυγεις μια και καλη?Συνειδητοποιωντας τι νιωθεις και γιατι φευγεις.Αυτο εννοω να κλεισω τον λογαριασμο. Καθε φορα που σκεφτομαι τον παλιο, ειναι θολα τα πραγματα. Υπαρχει αθανατη μεσα μου εκεινη η προοπτικη του να ειμαστε μαζι σε σχεση και να ειμαστε καλα! Ξεχναω γιατι εφευγα, τι δεν με γεμιζε, πως ηταν.Αλλα δεν την εζησα και πολυ συνειδητοποιημενη τη σχεση.

Ναι, ίσως κάποιες φορές να είναι απαραίτητο. Θυμάμαι κάποιον που θεωρούσα για χρόνια τη μοναδική μου αγάπη. Πίστευα ότι πάντα θα υπήρχε μέσα μου και ότι ίσως θα μπορούσαμε να έχουμε την τέλεια σχέση αν το τολμούσα. Επίσης πίστευα ότι ακόμα κι αν δεν το τολμούσα θα παρέμενε στο μυαλό μου για πάντα.

Κάποια στιγμή είπα να ξαναξεκινήσω μαζί του, αλλά δεν έφτασα ούτε στα μισά του δρόμου που μου άνοιγε. Συνειδητοποίησα ότι ήμασταν ασύμβατοι, κάτι που δεν έβλεπα παλιότερα, στην πρώτη φάση της σχέσης μας. Τον εκτίμησα γι\' αυτό που ήταν και για όσα μου έδωσε αλλά εκτίμησα πιο σωστά και τις δικές μου επιθυμίες και είδα πιο ξεκάθαρα αυτό που ήμουν.

Μετά από αυτό απελευθερώθηκα, δεν είχα πια το διχασμό αγάπη (μόνο εκείνος από τα παλιά) και έρωτας (το κάθε καινούργιο) και προχώρησα.

[liberchild]

Μαρίνα όποτε σε διαβάζω, είσαι σαν ένα χάδι που τα κάνει όλα απλά. Μ αρέσει να σε διαβάζω.

[weird]

Μαρίνα, Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Ειναι βαλσαμο να ξερω οτι καποιος περασε και σκεφτηκε οπως εγω... ενα χαδι.
Οτι καποιος με καταλαβαινει τοσο καλα!

[weird]

Originally posted by liberchild
Μαρίνα όποτε σε διαβάζω, είσαι σαν ένα χάδι που τα κάνει όλα απλά. Μ αρέσει να σε διαβάζω.

Συμφωνω μαζι σου :)

[liberchild]

Xιχι, μαρίνα από χτές βλέπω ότι μαζεύεις πόντους, ε ?

σωστή anyway.....

[weird]

Originally posted by Θεοφανία

Originally posted by weird
Μαλλον εχω να διαλεξω αναμεσα στην αγαπη και τον ερωτα.

weird.....αγάπη νίώθουμε για τους γονείς μας, για τους φίλους μας, για τους πρώην μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταδικάσουμε τον εαυτό μας σε ανύπαρκτα διλήμματα μόνο και μόνο για να τον δυσκολέψουμε.
Πριν δέκα σελίδες σου είπα ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΑΛΥΕΙΣ, ΖΗΣΤΟ.
Στο λέω ακόμη και πραγματικά περιμένω τη στιγμή που θα μου γράψεις πως το απόλαυσες σε όλες του τις διαστάσεις......

Να σαι καλα!
Σε ευχαριστω τοσο πολυ για τη στηριξη.

[weird]

Originally posted by mmaria
\"Είτε Βραδιάζει, Είτε Φέγγει, Μένει Λευκό το Γιασεμί\" Γ.Σεφέρης

Κ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί διστάζεις;; Διακινδυνευσε τα πάντα, μη νοιάζεσαι πια για την γνώμη των άλλων, γι\'αυτες τις φωνες (πρωην) ..σ\'αγαπάω αλλά έχω κ μια ζωή μπροστά μου.. γιατί βάζεις ερωτήσεις κ δημιουργείς διλήμματα, ενώ ξεκάθαρα η αγάπη που είχες δεν μπορεί πλεον να σου δωσει τον έρωτα, το παθος δηλ. εσυ δεν αξιζεις την ζωή να την γευτείς απ\'οπου επιθυμείς; ενας φιλος μου παλιότερα έλεγε \"τσίχλα που την φτύνεις δεν αξίζει να την ξαναμασάς\" δεν έχει γεύση, ποσο μάλλον όταν εκεί που την εφτυσες έπεσε κ κατω, κολλησε κ σκονες βρωμιές, ενάμιση χρόνο παλεύεις να μην την βαλεις στο στομα σου τώρα τι;
Πραγματοποίησε το πιο δύσκολο πράγμα για εσένα!
Πράξε για τον εαυτό σου!
Αντιμετώπισε την αλήθεια!

Ειτε βραδιαζει... ειτε φεγγει... μενει λευκο το γιασεμι.
Το μονο που αλλαζει είναι το πόσο διαφορετικό αισθανομαστε αυτο το ίδιο λευκό με τα δικά μας μάτια.

[weird]

Μαρια μου,
ο λογος για τον οποίο μου βαζω διλημματα είναι γιατι ενας διχασμός υπαρχει μεσα μου.
Και μπορει ολα οσα μου λες να τα ΞΕΡΩ, αλλα πιστευω οτι εφοσον ΤΑ ΝΙΩΣΩ και γινουν βιωμα μου, εφοσον με αφησω να το κανω, τοτε θα τα εμπεδωσω κιολας.

[deleted-member141015]

Originally posted by weird

Originally posted by liberchild
Μαρίνα όποτε σε διαβάζω, είσαι σαν ένα χάδι που τα κάνει όλα απλά. Μ αρέσει να σε διαβάζω.

Συμφωνω μαζι σου :)

Ευχαριστώ παιδιά :) :) κι εγώ ειλικρινά χαίρομαι να διαβάζω όσα γράφετε...

[mstrouf]

Originally posted by weird

ο λογος για τον οποίο μου βαζω διλημματα είναι γιατι ενας διχασμός υπαρχει μεσα μου.
Και μπορει ολα οσα μου λες να τα ΞΕΡΩ, αλλα πιστευω οτι εφοσον ΤΑ ΝΙΩΣΩ και γινουν βιωμα μου, εφοσον με αφησω να το κανω, τοτε θα τα εμπεδωσω κιολας.

όλοι τα ξέρουμε μέσα μας, σίγουρα τουλάχιστον τα έχουμε σκεφτεί.. δυσκολο είναι το τι κάνουμε κ πόσο μας πονάει αυτό που επιλέγουμε να κάνουμε..
αφέσου όμως, είναι κρίμα κ άδικο να χάνεις τις στιγμές επειδή συγκρατείς τον εαυτό σου στο σημειο που δημιουργεί πρόβλημα κ σε γεμίζει διλήμματα..

[weird]

ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ να χανω τις στιγμες επειδη συγκρατω τον εαυτο μου...
Σου εχει τυχει ποτε, να γινεσαι ενα μικρο φοβισμενο παιδι? Ενα μικρο μικρο ανημπορο πλασμα.
Ετσι νιωθω καμια φορα οταν παω να αφεθω.
Η νιωθω οτι δεν βλεπω τον αλλον αλλα αυτο που εχω αναγκη να δω απο τον αλλον.
Και εχω δει τη δυναμικη μου, με εχω δει σε στιγμες δυναμης, λαμψης και συνειδητοποιησης.
κι ετσι θελω να βαδιζω. ΟΡΘΙΑ.
Κι οχι να μπουσουλω σαν το μωρο στα τεσσερα.
Κι ομως, οταν ερωτευομαι χαλαω, γινομαι οτι πιο αδυναμο κι ανασφαλες εχω μεσα μου.
Χανω εμενα, πως να βρω τον αλλον?
Αλλα σκεφτομουν σημερα το πρωι ενω περπατουσα\"Ας τα κανω θαλασσα!! Ας εξαρτηθω, ας φερθω σαν μια ανωριμη παιδουλα, ας πληγωθω!! Ε ΚΑΙ?\"
Δεν με αφηνω να πραξω επειδη προβλεπω οτι κατι θα μου ξεφυγει.
Ε και? Ας μου ξεφυγει.
τι θα γινει τοτε δηλαδη?
Κατι μεσα μου μου απαντα\"Δεν μπορει εσυ, η weird να την πατησεις ετσι. \"

[weird]

Νομιζω οτι το πιο δυσκολο κομματι θα ειναι να ΣΥΓΧΩΡΩ τον εαυτο μου. Τα λαθη τα αντεχω, αντεχω να σταθω μετα ορθια παλι. Εστω αργα αλλα θα σηκωθω.
Αυτο που δεν αντεχω ειναι να ΘΥΜΑΜΑΙ οτι φερθηκα πχ. ανωριμα ή με ελλειψη αυτοσεβασμου κι αξιοπρεπειας.
τοτε οι μελανες σελιδες θα με ριξουν σε θλιψη.
Η αυτοπεποιθηση μου ανεβαινει οταν εχω διαχειριστει καλα μια κατασταση κι οταν βγαζω τον καλυτερο εαυτο μου.
οταν φερομαι με λαθη, αυτο ειναι βαρυ πληγμα για την αυτοπεποιθηση μου.