Σκεψεις

[liberchild]

Originally posted by weird
Τα γνησια πραγματα κι οχι οι καρικατουρες τους ειναι αυτα που εχουν ολη την αξια.
Πολλοι ζουν με ομοιωματα.
Ο ερωτας ειναι πολεμος... το ενα φυλο θελει να \"φαει\" το αλλο.... η το ενα μυαλο να κυριρχησει στο αλλο... η μια ψυχη να μπει στην αλλη, να την αποκωδικοποιησει.
Το δικο μου\"εστω για την εμεπιρια\" εννοει την γνησια εμπειρια. Και ειναι αυτη που εχει απο μονη της αξια, ανεξαρτητως του αν θα εχει την εκβαση που θα θελαμε. Ανεξαρτητως του ποσο μπορει να μας πονεσει.

Πάω στοίχημα ότι είσαι ερωτευμένη ( με την εικόνα σου βέβαια )
να μη ξεχνιόμαστε...

μαζί σου

[weird]

Originally posted by Θεοφανία

Originally posted by weird
Τα γνησια πραγματα κι οχι οι καρικατουρες τους ειναι αυτα που εχουν ολη την αξια.


Τα πιο σπάνια δηλαδή......



Ανεξαρτητως του ποσο μπορει να μας πονεσει.



Εδώ βρίσκεται η ουσία, αλλά μόνο αν δεν το κάνουμε μόνο για να πονέσουμε. Αν δεν ανήκουμε στην κατηγορία των ανθρώπων που ψάχνουν να πονέσουν για να ξυπνήσουν τα βαθύτερα θέλω τους.....Τότε αξίζει τον κόπο ο πόνος.......

αν δεν το κανουμε μονο για να πονεσουμε...
η παγιδα ειναι μεγαλη και οι διεργασιες που την στηνουν συνηθως ασυνειδητες... Μονο με πολυ χρονο, πολυ πονο και κοπο, ισως μπορει καποιος να δει κατα ποσο επιλεγει τον πονο ως τροπο ζωης...
Μερικοι εχουν αναγκη απο δραματα φτιαχτα(με πολυ προσεγμενη σκηνοθεσια, τοσο, ωστε να μοιαζουν αληθινα) για να ξυπνησουν ή να ικανοποιησουν αυτο το βαθυτερο θελω τους.
Αλλοι, εχουν μια ενοχη απο πανω τους σκια, και επιδιωκουν να τρων τα μουτρα τους... λες και το αξιζουν...

[weird]

Originally posted by liberchild

Originally posted by weird
Τα γνησια πραγματα κι οχι οι καρικατουρες τους ειναι αυτα που εχουν ολη την αξια.
Πολλοι ζουν με ομοιωματα.
Ο ερωτας ειναι πολεμος... το ενα φυλο θελει να \"φαει\" το αλλο.... η το ενα μυαλο να κυριρχησει στο αλλο... η μια ψυχη να μπει στην αλλη, να την αποκωδικοποιησει.
Το δικο μου\"εστω για την εμεπιρια\" εννοει την γνησια εμπειρια. Και ειναι αυτη που εχει απο μονη της αξια, ανεξαρτητως του αν θα εχει την εκβαση που θα θελαμε. Ανεξαρτητως του ποσο μπορει να μας πονεσει.

Πάω στοίχημα ότι είσαι ερωτευμένη ( με την εικόνα σου βέβαια )
να μη ξεχνιόμαστε...

μαζί σου

Θελω να ξεχαστω, γιατι μπορει η εικονα που θα βγει, οταν μπορεσω να σκισω τη δικη μου(μετεπειτα φασεις της ερωτικης περιπετειας), μπορει αυτο που θα φανερωθει, να ειναι κατι καλο.
Αλλα δεν θα ηθελα να μπω σε εκλογικευσεις τετοιου ειδους, οχι ακομα...

[weird]

βασικα, νομιζω ειμαι παθιασμενη μαζι του...
πολυ παθιασμενη.Περισσοτερο απο οτι ερωτευμενη.
Απλα κατι με ελκει κοντα του, μια ακαταμαχητη δυναμη.


κι ελπιζω να εχω την εσωτερικη δυναμη, οχι να της παω κοντρα, αλλα να την ρεγουλαρω, να θεσω καποια ορια.
Χωρις να κλειδωνομαι.

[weird]

Φευγω... Κομπος το στομαχι. Μεσα σε ενταση ζω...
Πρεπει λιγο να συνελθω, για τη δουλεια, για το διαβασμα, για τα τρεχοντα της καθημερινοτητας. Θελω να με οριζω, οσο αντεχω.
Φιλια σε ολους σας:)

[liberchild]

γεια σου καλή μου

[weird]

Originally posted by weird

Originally posted by liberchild




Πάω στοίχημα ότι είσαι ερωτευμένη ( με την εικόνα σου βέβαια )
να μη ξεχνιόμαστε...

μαζί σου

Θελω να ξεχαστω, γιατι μπορει η εικονα που θα βγει, οταν μπορεσω να σκισω τη δικη μου(μετεπειτα φασεις της ερωτικης περιπετειας), μπορει αυτο που θα φανερωθει, να ειναι κατι καλο.
Αλλα δεν θα ηθελα να μπω σε εκλογικευσεις τετοιου ειδους, οχι ακομα...

Οταν μας χτυπα ο ερωτας, δεν μπορουμε να δουμε καθαρα τον αλλον. Τον πλαθουμε και λιγο, τον εξιδανικευουμε. Προβαλλουμε λιγη πο την εικόνα μας πανω του.
Αυτο ομως το εμπεριεχει η ιδια η φυση του ερωτα. Το συναισθημα αυτο ετσι ειναι, σε θολωνει...

[weird]

Liber, ειναι η ιδεα μου οτι εγινες καπως επιθετικη απεναντι μου? Μπορουμε να συζητησουμε το οτιδηποτε σε ενοχλησε σε κατι που ειπα, αν το θελεις κι εσυ.
Προς το παρον να σου πω αυτο που ενοχλησε εμενα.
Για να ανοιγω αυτο το θεμα, χριεαζομαι βοηθεια σε κατι.
Οταν λοιπον πιανεσαι απο τα λεγομενα της Θεοφανιας (και της καθε Θεοφανιας) και κανεις τον χωρο οπου γραφω το προβλημα μου \"παιδικη χαρα\", κεντριζοντας την, δεν νιωθω καθολου ενταξει με αυτο.
Φυσικα δικαιωμα σου ειναι να κανεις οτι θελεις, οπως ειναι δικαιωμα μου να σου πω οτι ενοχλουμαι.
Μπορεις αν εχεις προσωπικα να λυσεις με την Θεοφανια, να ανοιξεις ενα δικο σου θεμα ή να της στειλεις u2u.
Ετσι, για σεβασμο στον χωρο αυτο και στο ανοιγμα του καθενος.
Δεν ξερω αν στο φορουμ αυτο εχεις τσαλακωσει καθολου την εικονα σου, αν εχεις εκτεθει, αν εχεις μιλησει για βαθια προσωπικα σου θεματα.
Στην περιπτωση που το χεις κανει, φαντασου πως θα ενιωθες στην θεση μου, αν εκανα δηλαδη το θεμα σου αφορμη για προσωπικες διαμαχες.
Αυτα Λιμπερ μου, και δεν βαζω το \"καλη μου\" γιατι προσπαθω να αποφευγω τις ειρωνιες.

[PSYCHOANS]

Αγαπητή φίλη weird μόλις διάβασα όλο το θρέντ....και οφείλω να σε συγχαρώ γιατί όπως φαίνεται τελικά \"το ζείς\". Βέβαια,το ζείς με τον δικό σου τρόπο...που συνδυάζει και έντονη ευαισθησία και συναισθηματισμό αλλά και μια τάση αυτοσυγκράτησης,ελέγχου.Αυ τή η τελευταία πάλι κάνει το πάθος σου ακόμα πιο φλογερό κατα το γνωστό \"το απαγορευμένο είναι πάντα πιο καλό\".Όσο πιο ελεγκτική και αυστηρή γίνεσαι με τον εαυτό σου τόσο θρέφεις το πάθος που νιώθεις και βεβαίως όσο θρέφεις αυτό το πάθος τόσο γίνεσαι αυστηρότερη.Εκεί κάπου ίσως να κολλάει η αμφιθυμία.....

Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος για να θέσει κανείς καλύτερα υπο έλεγχο τέτοια πάθη είναι να μην είναι αυστηρός μαζί τους.Ναι,ζήσε το όπως σου είπαν και άλλοι γιατί απλούστατα είναι φυσιολογικό.Τα τόσα \"άν\" που σκέφτεσαι και που λειτουργούν αν-ασταλτικά δεν βοηθούν σε τίποτα και άρα δεν χρειάζονται. Η ζωή είναι φτιαγμένη με ανατροπές (ευχάριστες και δυσάρεστες) ,με εκπλήξεις...και αυτό είναι τελικά που της δίνει νόημα και την κάνει όμορφη.Αφού λοιπόν είμαστε ζωντανοί άνθρωποι...οφείλουμε να κινηθούμε στους ρυθμούς της ζωής και να διέλθουμε χαλαρά και ελεύθερα απ όλη αυτήν την ανατρεπτικότητα.Αυτό μας αντρώνει και τελικά μας κάνει να νιώθουμε γεμάτοι.....Οι όποιοι φραγμοί (απαγορεύσεις) βάζουμε στην ίδια τη ζωή μας ,απλά είναι μια περιττή δαπάνη ενέργειας που μας αδειάζει και τελικά μας κουράζει.

Όσο για το \"άν\" οι άντρες κοιτάμε μόνο το κρεββάτι.....ναι....παίζει κι αυτό σε μια μερίδα αντρών.Μόνο που λιγάκι αν τους ψάξεις αυτούς θα δείς ότι στην πραγματικότητα χρησιμοποιούν το σέξ σαν μάσκα γιατί φοβούνται να δεθούν περισσότερο.....Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη (κατ εμένα απόλυτα σωστή) ότι κάθε άντρας έχει τον μάστορα του.Και μάστορας δεν είναι τίποτα άλλο απ την γυναίκα που θα \"διαγνώσει\" τις ανασφάλειες του,που θα ξεφύγει λίγο απ τους δικούς της \"περιορισμούς\" και θα κοιτάξει τον άλλον με ενδιαφέρον και πιο ενδοσκοπικά.Θα συμφωνήσω με τη Θεοφανία πάντως ότι στο κρεββάτι φαίνονται πολλά.....και για την ακρίβεια στο τέλος του.Είναι πολύ όμορφο αυθόρμητα να χαμογελούν και οι δυο...και σίγουρα η εικόνα αυτού του αμοιβαίου χαμόγελου δεν περιγράφεται με λόγια.Εκεί όσο ενήλικας και να είναι κανείς....αναδύεται τελικά η εφηβεία του ή το παιδί που κρύβει μέσα του.Στην παρότρυνση λοιπόν που σου έγινε μέχρι τώρα \"Ζήστο\" εγώ θα προσθέσω και το \"Απόλαυσε το\"......

[weird]

Αγαπητέ Psychoans σ ευχαριστω για την τοσο ουσιαστικη ενθαρρυση σου.
Περιγραφεις ευστοχα την αμφιθυμια μου. Δεν το ειχα σκεφτει, μα εχεις δικιο, ισως το τοσο στοπ τροφοδοτει το παθος μου. Ειδες? Κατι μπορει να παιρνω απο αυτο.
Διαβαζοντας κι εγω παλι τα μηνυματα μου, και τελος το δικο σου, διεκρινα την πιο βαθια αγωνια μου. Μηπως ειναι απλα ενας ενθουσιασμος, μηπως δεν ειναι αληθινο, μηπως το υπερβαλλω, μηπως, μηπως.... Κι αυτες οι υποθεσεις που στρεφονται γυρω απο εμενα, ειναι πιο ανασταλτικες απο εκεινες που στρεφονται γυρω απο αυτον.
Προσπαθω να με βγαλω απο την περιττη αναλυση με την εξης σκεψη.
Ειμαστε ανθρωποι, γινονται τοσες και τοσες διεργασιες μεσα μας, και δεν μπορουμε παντα να τις ελεγχουμε. Μπορει να ειναι γνησιο το συναισθημα μου, μπορει να ειναι κι ενας περαστικος ενθουσιασμος. Αυτο θα το μαθω ΑΦΟΥ το ζησω. Και αναλογα θα πραξω στην πορεια. Θα κινηθω. Αλλα αν δεν το ζησω, η αμφοβολια δεν θα φυγει, θα μεινει μεσα στο κεφαλι μου.
Θα προσπαθησω να γινω λιγοτερο αυστηρη με αυτο το εντονο συναισθημα. Θα δειξω εμπιστοσυνη στον εαυτο μου.
Γραφεις... για το κοιταγμα που γινεται με ενδιαφερον και ειναι πιο ενδοσκοπικο.
Ημουν με καφε με μια φιλη πριν λιγο και συζητουσαμε αυτο ακριβως... Ειναι ομορφο να παρατηρεις τον αλλον, να τον ΒΛΕΠΕΙΣ. Κι η επαφη που εξασφαλιζει ενα τετοιο κοιταγμα, ειναι τοσο δυνατη, που οι κλασσικες αντιληψεις για ενα καλο σεξ ωχριουν μπροστα της. Η μασκα πεφτει και η ερωτικη στιγμη ειναι απο μονη της σημαντικη, οπως κι αν εκδηλωθει.
Σιγουρα, εκεινη η στιγμη μετα την ενταση, ειναι απο τις πιο λεπτες.

Για μενα το πιο μεγαλο μου αγχος ειναι το να αφηνομαι. Σε καθε επιπεδο. Κι αυτο θελω να δουλεψω.... Και μεχρι τωρα, το παω καλα.
Ευχαριστω φιλε, να σαι καλα!

[Θεοφανία]

weird.............ποια είναι τα νέα απ\' το \"μέτωπο\" ?

[weird]

Τα νεα ειναι εκει που σας τα αφησα... βγηκαμε και περασαμε ομορφα. Θελω να αφησω να περασει καιρος, καποιος καιρος, να δω τι κινησεις θα κανει κι εκεινος.

[weird]

:))))))
Τον εχω στο μυαλο μου ολη την ωρα. Χτες κοιταζα απο το μπαλκονι το φεγγαρι, τον σκεφτομουν κι ειχα χαθει μεσα σε χαμογελα της ψυχης και σκιρτηματα.... Μετα μου ηρθε να στειλω αλλα κρατηθηκα.
Εξαλλου, η ιστορια εχει πολλα παρακλαδια, τα οποια δεν σας εχω πει.

[anwnimi]

Originally posted by weird
Μηπως ειναι απλα ενας ενθουσιασμος, μηπως δεν ειναι αληθινο, μηπως το υπερβαλλω, μηπως, μηπως.... Κι αυτες οι υποθεσεις που στρεφονται γυρω απο εμενα, ειναι πιο ανασταλτικες απο εκεινες που στρεφονται γυρω απο αυτον.

Weird μου σε νιώθω μιας και εγώ τον τελευταίο καιρό βασανίζομαι απο τέτοιες σκέψεις...
Προσπαθώ να με αναλύω, να το αναλύω αυτό που συμβαίνει αλλά είναι αρκετά δύσκολο... Λίγες στιγμές μοιάζει πιο εύκολο αλλά με φοβίζει κάποιες στιγμές η αλήθεια...αν υπάρχει. Της ξεγλιστρώ, της φεύγω. Βέβαια άλλη η περίπτωση η δική μου κι άλλη η δική σου

Originally posted by weird
Για μενα το πιο μεγαλο μου αγχος ειναι το να αφηνομαι. Σε καθε επιπεδο. Κι αυτο θελω να δουλεψω....

Και για μένα το ίδιο. Τώρα το συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο είναι. Τώρα που για πρώτη φορά κάνω κάτι τόσο έξω από το χαρακτήρα μου και τις συνήθειές μου...Με αφήνει έκπληκτη ο εαυτός μου αλλά και με φοβίζει πολύ...
Όμως όσο δύναμη θέλει και το να μην αφήνεσαι άλλη τόση θέλει και το να αφεθείς... Κι είναι τόσο όμορφο όταν το κάνεις, με γνώση κάθε συνέπειας που μπορεί να προκύψει να λες στον εαυτό σου \"θα το ζήσω και είμαι έτοιμη για παν ενδεχόμενο, θα ζήσω, αποδέχομαι τον εαυτό μου ότι θέλει να ζήσει αυτή την εμπειρία και θα το κάνω επειδή το νιώθω\"

Originally posted by weird
Θα κινηθω. Αλλα αν δεν το ζησω, η αμφοβολια δεν θα φυγει, θα μεινει μεσα στο κεφαλι μου.
Θα προσπαθησω να γινω λιγοτερο αυστηρη με αυτο το εντονο συναισθημα. Θα δειξω εμπιστοσυνη στον εαυτο μου.

Την απάντηση εσύ τη δίνεις στον εαυτό σου και αυτό έχει τη μεγαλύτερη δύναμη, ισχύ. Κάνε αυτό που ΕΣΥ θέλεις και νιώθεις.
Κι αυτό σημαίνει είτε το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ. Ότι αντιπροσωπεύει εσένα και μόνο εσένα.

Σου εύχομαι καλή τύχη καλή μου στους νέους δρόμους της ψυχής σου που ανοίγονται μπροστά σου. Περιμένουμε νέα σου

[anwnimi]

Originally posted by weird
Χτες κοιταζα απο το μπαλκονι το φεγγαρι,

:))))
Χμ, κι εγώ χτες αυτό κοίταζα. Καιρό είχα να το κάνω και είχα ξεχάσει πόσο όμορφο είναι. Κι ακόμα πιο όμορφο το γεγονός ότι έχει την ιδιότητα πως οι άνθρωποι σε όποιο σημείο και να βρίσκονται, ακόμα και μακριά ο ένας από τον άλλο, μπορούν να το κοιτούν, την ίδια στιγμή...