ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Eli_ed]

Αγγελικούλα μας καληνύχτα και καλή τύχη με τον οδοντίατρο!

[Eli_ed]

Να ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου στην ξαπλωτή Πωλίνα μας .
Πωλινάκι μου σου εύχομαι ολόψυχα, χρόνια πολλά, χρόνια καλά με υγεία και απέραντη αγάπη και ευτυχία! Εύχομαι η κορούλα σου να βγει στην ώρα της γερή και δυνατή και να ολοκληρώσετε την οικογενειακή σας ευτυχία. Να σε χαιρόμαστε και να χαμογελάς πάντα!

[giotaki_ed]

Και νανουρισματικό είναι Λίλα μου αφού καταφέρατε κ με κάνατε να αισθανθώ τόσο όμορφα κ χαλαρά,σας ευχαριστώ!!!!!
Και ως γνωστό σπασικλακι σας γλυκοφιλώ και σας εύχομαι καλό βράδυ γιατί κοιμάμαι όρθια!!!!!!!

ΤΖινάκι μου καλά αποτελέσματα αύριο κ μη μασάς,όλα θα πάνε τέλεια!!!Μην ξεχάσεις να μας γράψεις πως πήγε

[Eli_ed]

Originally posted by Γλαύκη
Να τα εκατοστησεις Ελι μου κ να εισαστε παντα ετσι ευτυχισμενοι με το Γιωργο σου!Οτι καλυτερο να ερθει στη ζωη σου αυτη τη χρονια!Κ δουλεια αλλα πανω απο ολα ενα μωρο, ολοκληρωση της μεγαλης αγαπης σας .

Γλαύκη μου όσο και να τρέμω στην ιδέα ενός παιδιού λόγω του δύσκολου των ημερών νιώθω ότι η ευτυχία που θα μας φέρει θα είναι μοναδική. Θα μας ολοκληρώσει και θα μας δέσει πιο πολύ, θα μας κάνει πραγματική οικογένεια και το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

[Eli_ed]

Καληνύχτα ΠοπΓωτάκι! Καλή ξεκούραση

[lila198621]

Καληνυχτα γιωτακι.καλη ξεκουραση.
Αγγελικουλα καληνυχτα και σε σενα.καλη "διασκεδαση" αυριο στον οδοντιατρο-θειο.

[Γλαύκη]

Eλακι συνεχισε την ιστορια της αγαπης σας!Μην μας κοβεις τωρα στο καλυτερο!


Καληνυχτα Γιωτακι κ Ατζελα!

[Eli_ed]

Ναταλία μου με συγκινείς με τις ευχές σου και τα καλά σου λόγια :starhit:
είσαι σπάνιο παιδί!
Σας ευχαριστώ όλες σας για τις όμορφες ευχές και σίγουρα με τόση αγάπη που τις δίνετε κάτι θα πιάσει που θα πάει! Ας πιάσει πρώτα ένα παιδάκι και μετά μία δουλίτσα παρακαλώ! Πως θα τα συνδυάσω αυτά τα δύο βέβαια δεν ξέρω ακόμη αλλά όπως λέω πάντα, έχει ο Θεός! :lol:

[ΤΖΙΝΑ_ed]

Καληνύχτα Αγγελική και Γιωτάκι και καλό ξημέρωμα.

[NADINE_ed]

Σας καληνυχτώ κι εγώ με τη σειρά μου...Φτουτάτη,δε σχολιάζω για τη δική σου ιστορία,για ευνόητους λόγους...
Σύντομα θα πάρεις και πάλι τα πάνω σου κι έχεις πολλές δυνατές στιγμές ακόμα να ζήσεις!
Τζινάκι μου,όλων μας οι θετικές σκέψεις είναι μαζί σου αύριο στην εξέταση σου.
Να μην πονέσεις καθόλου(αν είναι δυνατόν) και να βγεις χαμογελαστή απ'το αποτέλεσμα!
Για το κέρατο μου μετά θα συγκρατηθώ και δε θα μιλήσω γιατί γίνεται για σένα και μια αδυναμία,
όσο να'ναι σου την έχω!Περιμένουμε τα νέα σου το συντομότερο δυνατό!Θα τηλεφωνήσω
στις βονταφόνες δίπλα σου να μάθω τα νέα και να τα γράψω κι εδώ.Καλό σεξάκι και στην Αγγελικούλα μας!
Καλή ξεκούραση σε όλους μας,ειδικά το κουρασμένο μας Ποπάκι(τη ζουρζουβιλιστορία θα την ακούσουμε άραγε;)
Γενέθλια όνειρα στις ταυρίνες μας,που γίνονται κατά ένα χρόνο ομορφότερες και σοφότερες!Είμαι σίγουρη τι θα ονειρευτεί
απόψε το Λιλάκι μας!Από Γ αρχίζει,αλλά περισσότερα και να με βασανίσετε δε λέω!Ελπίζω εγώ να μην ονειρευτώ το Δ μου,
που με ξεσηκώσατε-δε ντρέπεστε-με τα πάθη και τους έρωτες σας!Τι να κάνει άραγε η λατρεία μου;Μακάρι να έχει ζεστή
γεμάτη αγάπη και στοργή αγκαλιά να τυλίγει τις ανάγκες του,να μου είναι γερός κι αυτός κι οι σημαντικοί του!Λατρεία μου!
Αναμένω τη συνέχεια της ιστορίας μας με το πρωινό μου!Δεν τρώει μόνο η Τζίνα,τρώμε κι εμείς κι ας μην είναι ευχής έργο!
Καλό ταξίδι σε όσες ξενιτεύονται για ν'ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα την Κυριακή!Εγώ αποφάσισα να λουφάρω...Φιλάκια!

[lila198621]

Καλημερα κοριτσουδια μου.πανω στο καλυτερο μας εκοψε χτες το τεχνικο προβλημα.

[Eli_ed]

Καλημέρααα!
Πωλίνα χρόνια μας πολλά! Δυο Tαυρίνες μαχητικές και τσαμπουκαλούδες με ευαισθησίες και δυναμική γεννήθηκαν σαν σήμερα .

Πράγματι Λίλα στο καλύτερο μας έκοψε και ευτυχώς πρόλαβα να σώσω το κατεβατό που είχα γράψει. Μάταια προσπαθούσα να μπω επί μία ώρα. Είχα πάθει και πώρωση τρομάρα μου! Σας έχω όμως τακτοποιημένες....

[lila198621]

καλημερα ελλακιον.και εγω ξυπνησα και στις 6 και μιση μπας και το ειχαν φτιαξει να διαβασω τη συνεχεια αλλα ατυχησα.

[Eli_ed]

Συνέχεια της ιστορίας...
Σε όλη αυτή την ιστορία τους γονείς μου τους είχα αφήσει εντελώς απέξω. Έπαιρνα αποφάσεις για την ζωή μου και απλά τους τις ανακοίνωνα. Είχα γίνει λίγο σκληρή μαζί τους και αυτοί είχαν μείνει άφωνοι και ανήμποροι να επέμβουν. Ήμουν και μεγάλο κορίτσι τι να κάνουν άλλωστε;
Δεν θυμάμαι καν πως τους ανακοίνωσα ότι θα έρθει ο Γιώργος Θεσσαλονίκη! Έχω κενό μνήμης εκεί ειλικρινά! Ήταν μία δύσκολη πάντως ανακοίνωση και μάλλον λόγω των τραυματικών συναισθημάτων δεν μου έρχεται τώρα στην μνήμη. Οι άνθρωποι απλά πήγαιναν με τα νερά μου γιατί δεν θέλανε να με χάσουνε. Εγώ από την άλλη απέφευγα περίτεχνα τις συγκρούσεις γιατί δεν ήθελα να τους έχω απέναντι μου. Η Κατερίνα είχε ήδη μετακομίσει την άνοιξη που μας είχε περάσει στην Αθήνα. Ζούσα μόνη μου και το πεδίο ήταν ελεύθερο. Εκείνο το καλοκαίρι τα ξαναβρήκα και με την φίλη μου την Ελένη με την οποία είχαμε μαλώσει γιατί και η ίδια με είχε φλομώσει με το πόσο λάθος ήταν αυτή η σχέση.
Είμαστε στον Αύγουστο του 2006, οι μέρες περνούσαν και ο Γιώργος δούλευε σαν το σκυλί για να μπορέσει να μαζέψει ότι μπορούσε και να έρθει. Παθαίνει την ημέρα του δεκαπενταύγουστου ένα πρόβλημα με το γόνατο του. Ήταν πολλές οι ώρες δουλειάς και το πόδι του δεν άντεξε, ήταν μέρες με παυσίπονα αλλά εκείνη την ημέρα παρέδωσε ψυχή. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο, του έδωσα κουράγιο, του είπα φύγε, σταμάτα από την δουλειά θα βρούμε τρόπο να τα καταφέρουμε. Έφυγε λοιπόν από την Μύκονο και έτσι όπως ήταν ανέβηκε επάνω να με δει. Πήγαμε για λίγες μέρες στην Χαλκιδική, κάναμε μαζί διακοπές για πρώτη φορά! Κάναμε σχέδια για το μέλλον αλλά φοβόμασταν και οι δύο πολύ! Ήταν τόσο ευτυχισμένες εκείνες οι μέρες, ξυπνούσαμε μαζί, κοιμόμασταν μαζί, κάναμε βόλτες, μπάνια στην θάλασσα, τον πήγα σε ένα σωρό αγαπημένα μου μέρη στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής. Επιτέλους λίγες μέρες ηρεμίας, ζούσαμε τον έρωτα μας ανενόχλητοι . Οι μέρες κυλήσανε νεράκι για μία ακόμη φορά και πλέον είχαμε αποφασίσει τι θα κάνουμε. Θα ερχόταν να μείνει επάνω μαζί μου. Γύρισε Αθήνα, τακτοποίησε εκκρεμότητες, πήγε σε γιατρό για το πόδι του, μάζεψε τα μπογαλάκια του και τον Οκτώβριο ήταν επάνω.

[Eli_ed]

Η συγκατοίκηση αν και στην αρχή την φοβόμασταν μας ήρθε τόσο φυσικά σαν να μέναμε μαζί χρόνια. Ότι ήταν δικό μου ήταν και δικό του, ότι ήταν δικό του ήταν και δικό μου έτσι απλά από την πρώτη μέρα. Σύντομα ο Γιώργος είχε βρει δουλειά σε μία ψαροταβέρνα στην παραλία της Νέας Κρήνης και εγώ συνέχιζα να δουλεύω στην τεχνική εταιρία στην Σίνδο. Το πόδι του είχε βελτιωθεί από την ξεκούραση και παράλληλα ξεκίνησε και φυσικοθεραπείες και σε λίγο καιρό σταμάτησε να πονάει. Ευτυχώς γλίτωσε την επέμβαση. Από την στιγμή που πάτησε το πόδι του ο Γιώργος στην Θεσσαλονίκη έκοψα κάθε οικονομική εξάρτηση από τους γονείς μου. Δεν ήθελα να τους δίνω το δικαίωμα να επεμβαίνουν στην ζωή μου μιας και ακόμη ήταν κάθετοι ως προς την ακαταλληλότητα της σχέσης μου. Μάταια προσπαθούσα να τους εξηγήσω ότι ο Γιώργος με αγαπάει και είμαστε ευτυχισμένοι μαζί, αυτοί τον χαβά τους και εγώ τον δικό μου. Παρόλα αυτά η σχέση μας με τους γονείς μου συνέχιζε να είναι οριακά καλή. Η αποδοκιμασία όμως στο βλέμμα τους με τσάκιζε. Ο χειμώνας πέρασε δύσκολα μεν αλλά με εμάς αγκαλιά και πιο αγαπημένους από ποτέ. Αρχίσαμε να δενόμαστε πολύ παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε. Τα ωράρια μας ήταν ανάποδα, ο Γιώργος δούλευε τα ΣΚ και τα απογεύματα και εγώ δούλευα πρωινά. Δεν μπορούσαμε να βρισκόμαστε πολύ, αλλά ήμασταν στο ίδιο σπίτι. Καθώς ήμασταν μαθημένοι σε χειρότερα, η διαφορά των ωραρίων ήταν για εμάς πταίσμα. Ο Γιώργος άρχισε να κάνει παρέες αλλά η Θεσσαλονίκη ποτέ δεν του ταίριαξε. Το μόνο πράγμα που αγάπησε πραγματικά από εκεί ήμουν εγώ, αλλά τον ένιωθα δεν θα άντεχε για πολύ, το κλίμα δεν τον σήκωνε. Εγώ από την άλλη είχα σοβαρά προβλήματα με την δουλειά μου, τα ωράρια εξαντλητικά, τα λεφτά λίγα, είχα και μεγάλες κόντρες με το τότε αφεντικό μου, είχα γίνει ένα ράκος. ʼρχισε να εξαντλείται και η δική μου υπομονή. Πλησίαζε η άνοιξη, έπρεπε να πάρουμε και πάλι αποφάσεις για την ζωή μας και την σχέση μας. Δύσκολες αποφάσεις. Αρχίσαμε να κάνουμε σενάρια στο μυαλό μας, μήπως να κατέβουμε Αθήνα; Λες να είναι καλύτερα εκεί τα πράγματα; Δεν ήμουν σίγουρη ακόμη αλλά το δούλευα στο μυαλό μου. Ο Γιώργος είχε την άνοιξη μία πρόταση για δουλειά στην Μύκονο, μία πρόταση που ήταν δύσκολο να αρνηθεί. Τα λεφτά που έβγαζε στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν αρκετά, και χρειαζόμασταν μεγαλύτερη άνεση οικονομική αν ήταν να κάνουμε το μεγάλο βήμα. Αποφασίσαμε να φύγει και πάλι, να πάει στην Μύκονο για μία καλοκαιρινή σεζόν, να κάνει ένα κομπόδεμα και να δούμε τι θα κάνουμε. Αν τα πράγματα πήγαιναν χειρότερα με την δουλειά μου θα μετακομίζαμε Αθήνα. Δεν είχε αποφασιστεί ακόμη τίποτα. Μάζεψε τα πράγματά του και για μία ακόμη φορά, έφυγε?. Σκίστηκε η καρδιά μου στα δύο εκείνη την άνοιξη. Όσο είχα τον Γιώργο δίπλα μου τα πράγματα όσο δύσκολα και να ήταν τα άντεχα, με το που έφυγε όλα έγιναν αβάσταχτα. Χειροτέρευε και η κατάσταση στην δουλειά και πλέον είχα αρχίσει από τα ζόρια μου να το ρίχνω και στο φαγητό. Έβαλα 10 κιλά εκείνη την δύσκολη περίοδο. Ήρθε το καλοκαίρι, άντε πάλι να παίρνω αεροπλάνα για να πάω να τον δω για λίγες μέρες. Τηλέφωνα και πάλι τηλέφωνα, λογαριασμοί στον Θεό και η ψυχολογία στα πατώματα. Παίρνω την μεγάλη μου άδεια για το καλοκαίρι στα τέλη Ιουλίου και κατεβαίνω στην Μύκονο για 2 βδομάδες. Επιτέλους διακοπές! Τα βάλαμε κάτω και τα συζητήσαμε. Ο Γιώργος δεν άντεχε άλλο να με βλέπει να υποφέρω και έτσι είπαμε αν γυρίσω πίσω και αν δω ότι δεν αντέχω θα παραιτηθώ. Έτσι και έγινε, επέστρεψα πίσω με ανεβασμένη ψυχολογία και με το χαμόγελο στα χείλη και την Δευτέρα γύρισα στην δουλειά. Με το καλημέρα σας φάνηκε η κακή η μέρα, κακός χαμός έγινε στην δουλειά και εγώ πλέον κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είχε γυρισμό. Είχα κουραστεί να ακούω μπινελίκια και να ξεφτιλίζομαι για ψύλλου πήδημα. Μέσα σε τρεις μέρες είχα παραιτηθεί!