ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Eli_ed]

Νοσταλγκική καλησπέρα από την Νοσταλγέλι :love:

Χρόνια και ζαμάνια, τι να πρωτοπω και τι να πρωτογράψω....
Καταρχήν τι μου κάνετε, όλοι καλά νέοι παλιοί;
Διάβασα κανα δυο σελίδες.... χαμογέλασα με τον εύστοχο νέο τίτλο μας στεναχωρήθηκα με τα νέα από το κοριτσάκι μας, και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σύντομα να ξαναμείνεις έγκυος και να χαρείς το υπέροχο ρόλο της μητρότητας. Χαίρομαι ωστόσο που το σώμα σου το ξεπέρασε με μεγάλη ευκολία χωρίς να μπεις σε διαδικασία επεμβάσεων και περαιτέρω σωματικής και κυρίως ψυχολογικής ταλαιπωρίας και οδύνης.

Τα δικά μου νέα...
Ένας δύσκολος 1ος χρόνος προσαρμογής έχει ήδη περάσει και έχουμε μπει δυναμικά στον δεύτερο της νέας πιο Βορινής κατοικίας μας.
Πολύ δουλειά, πολλές αγωνίες, πολλές αναμπουμπούλες. Από τον Οκτώβριο είμαι άνεργη για μία ακόμη φορά και αν και έχω αγωνία για το αν θα ξαναβρω δουλειά και πότε, προσπαθώ να απολαμβάνω το σπίτι μας και την ηρεμία του χωριού, με περιπάτους και χαλαρά απογεύματα κουκουλωμένη στον καναπέ με κουβερτούλα και σειρές στον υπολογιστή.
Χαμένη μέσα στις σκέψεις μου ακόμη ψάχνω να βρω τι είναι αυτό που πραγματικά θέλω, το νόημα της ζωής, η αναζήτηση της ευτυχίας, το γέμισμα του κενού που νιώθω κάθε βραδάκι... ακόμη δεν το έχω βρει αλλά που θα μου πάει, δεν είμαι μακριά, νομίζω ότι είμαι πιο κοντά από ποτέ καθώς έχω αρχίσει να γίνομαι ανυπομόνονη και ανυπόμονοι νιώθουμε μόνο όταν κάτι είναι πολύ κοντά έτσι δεν είναι;

Από τότε που μετακομίσαμε, έπιασα δουλειά στα τουριστικά επαγγέλματα, αλλαγή πορείας αναγκαστικά καθώς ως μηχανικός δεν έβρισκα τίποτα, οι παλιές θα θυμάστε τα 2 χρόνια σχεδόν ανεργίας στην Αθήνα... Έλεγα ότι το μηχανιλίκι είναι δύσκολο αλλά και ο τουρισμός δεν πάει πίσω. Πρώτα δούλεψα σε ένα τουριστικό γραφείο, άντεξα περίπου 6 μήνες και μετά παραιτήθηκα καθώς το κλίμα ήταν ανυπόφορο, και τα λεφτά πολύ λίγα για να πεις ότι αξίζει και τον κόπο. Στη συνέχεια βρήκα δουλειά ως υπεύθυνη κρατήσεων και υποδοχής σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Πολύ καλή δουλειά με πολύ καλύτερες αποδοχές, αλλά με τρελούς ιδιοκτήτες. Άντεξα 8 μήνες, καθώς η δουλειά μου άρεσε αλλά οι ρυθμοί της άκρως εξαντλητικοί, πολύ στρες, πολύ ένταση και το άγχος της πρωτάρας μαζί με όλα τα άλλα. Και αν δεν γινόταν μία πολύ άσχημη στραβή τον Αύγουστο που με έφερε σε πολύ δύσκολη θέση μπορεί και να ήμουν ακόμη εκεί, αλλά δυστυχώς υπήρξα άτυχη και δεν μπόρεσα να μείνω γιατί πλέον ούτε η υπερηφάνεια μου το επέτρεπε αλλά ούτε και οι συνθήκες... Λένε κάθε εμπόδιο για καλό, οπότε προχωράω παραπέρα, μάλλον ο Θεός έχει άλλα σχέδια για μένα... εξάλλου είχε κλονιστεί αρκετά η υγεία μου, οπότε το διάλειμμα πλέον για ξεκούραση επιβαλλόταν καθώς ετοιμαζόμαστε για τα άλλα τα πιο ευχάριστα.... Δυστυχώς παράλληλα είναι άνεργος και ο άντρας μου και έτσι περνάμε μία ναι μεν ξεκούραστη και χαλαρή φάση, αλλά από την άλλη έχουμε την αγωνία πως και πότε θα βρούμε δουλειές. Αυτή η κρίση μας έχει τσακίσει.... Ωστόσο είμαστε γεροί και το παλεύουμε, οπότε προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη.

Τον Μάρτιο έρχεται η σειρά μας στο νοσοκομείο για την πρώτη μας εξωσωματική, ήλπιζα ότι η σειρά μας θα ερχόταν νωρίτερα αλλά κάλιο αργά...Τα γραφειοκρατικά τελείωσαν, οι εξετάσεις έγιναν, οι επιτροπή είπε το ναι, ο φάκελλος μας είναι πλήρης και το μόνο που έχουμε είναι να περιμένουμε... Η υγεία μου ευτυχώς επανήλθε, όχι όμως και το βάρος μου που ανέβηκε αρκετά λόγω άγχους, έλλειψη άσκησης και άστατης διατροφής. Οπότε αυτούς τους μήνες είναι ευκαιρία να προσέξω την διατροφή μου, να επανέλθω στις υγιεινές μου συνήθειες και να προετοιμάσω τον σώμα μου και την ψυχή μου ώστε να είμαι φιλόξενη προς τη νέα ζωούλα που θα ήθελα τόσο να φέρω στον κόσμο... όπως και να χει θέλω να δώσω στον εαυτό μου τις καλύτερες δυνατές πιθανότητες.

Πίσω και πάλι στα γνωστά μας λοιπόν, στην διατροφή μου, στα τριωράκια μου, στις τριαδούλες μου και να παλεύω με τις βραδινές μου υπερφαγείες.... κλασσικά εικονογραφημένα ένα πράμα :lol:
Σίγουρα δεν ξεκινάω από το μηδέν, η γνώση πλέον υπάρχει και το σώμα θυμάται αλλά το να χάσεις βάρος ποτέ δεν υπήρξε, όπως όλοι εδω μέσα γνωρίζουμε, εύκολη υπόθεση. Πίσω και πάλι στους αγώνες λοιπόν!

Σας φιλώ όλους γλυκά παλιούς και νέους. Ειδικά για τους παλιούς ..... ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΠΟΛΥ!!!

https://www.youtube.com/watch?v=eWUe-iwyB2M

[pink_90]

Elio πόσο μα πόσο χάρηκα που διάβασα νέα σου!! Μας έλειψες!! Ελπίζω να μπαίνεις πιο συχνά από εδώ κ πέρα να σε διαβάζουμε...και ειδικά στο τόπικ μας με τις τριαδούλες που τόσο ωραίες συζητήσεις κάναμε!!!

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να 'ρθει γρήγορα η στιγμή που θα κρατήσεις μια μικρή ζούλα στα χέρια σου.... Νιώθω πόσο πολύ το θες και πιστεύω πως ο καλός Θεούλης δεν θα σ' αφήσει έτσι!!! Καλή επιτυχία!!!

Όσον αφορά το διατροφικό κομμάτι όπως είπες τον δρόμο τον ξέρεις!! Θρέψε σωστά το σώμα σου για να τραφεί και η ψυχούλα σου και να αγαλλιάσει, να φύγει και το άγχος!! Ο σκοπός είναι ιερός οπότε πιστεύω πως αυτό θα σε πεισμώσει ακόμα παραπάνω!!

Σε φιλώ!!!

[dora_th]

Εληηηηηηη !!!!
Πόσο χαίρομαι που μαθαίνω νέα σου ! Όλα καλά σου εύχομαι με την εξωσωματική και σύντομα να νοιώσεις μέσα σου τή νέα ζωούλα που θέλεις τόσο πολύ . Τα υπόλοιπα μην τα πολυσκέφτεσαι , όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε .
Είσαι δυνατή και το ξέρεις !

[dora_th]

Εξαφανισμένη κι εγώ πολυ καιρό τα δικά μου νέα τώρα :
Η ζωή μου εδώ και 9 μήνες έχει αλλάξει άρδην και μέσα σε μία μέρα . Την περασμένη Άνοιξη έχασα τη μανούλα μου , το φωτεινό σηματοδότη της ζωής μου , ενώ μέσα στο ίδιο διάστημα κόντεψε να χάσουμε και τον πατέρα μου . Αυτός τελικά το ξεπέρασε μετά από 35 μέρες στο νοσοκομείο και άλλες 40 μέρες μέχρι να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του . Φυσικά μ αυτά τα γεγονότα έφυγα απ τη Μύκονο μέσα σε μερικές ώρες παίρνοντας μαζί μου μόνο μια βαλιτσούλα ρούχα . Τα υπόλοιπα τα μάζεψαν και μου τα έστειλαν μετά από μήνες φιλικά πρόσωπα απο κει . Πέρασε πολύ μεγάλο διάστημα για να καταφέρω ν αποδεχθω τα γεγονότα και να τα σκέφτομαι πλέον όχι χωρίς να πονάνε , πονάνε και πολύ ακόμη , αλλά πλέον δεν γεμίζουν κάθε φορά τα μάτια μου δάκρυα όταν τα σκέφτομαι . Πλέον βρίσκομαι στο νησί μου , μένω με τον πατέρα μου και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με τα 580 ? σύνταξη που παίρνει - 150? περίπου φάρμακα το μήνα που χρειάζεται - λογαριασμούς . Βέβαια χωριό είναι οπότε το καλοκαίρι έιχα και τα κηπευτικά μου και κατάφερα να αποθηκεύσω και φασολάκια , και μελιτζάνες και πιπεριες και κολοκυθάκια κτλ κτλ . Αυτή την εποχή προσπαθούμε να μαζέψουμε τις ελιές μας για να έχουμε λάδι τουλάχιστον . Αγροτική ζωή λοιπόν , λαχανικά - ελιές - κοτούλες - κοτοπουλάκια τέτοια πράγματα , πράγμα που δεν ήθελα με τίποτε να κάνω στη ζωή μου .Και δεν ήθελα όχι γιατι την υποτιμούσα , αλλά ΄γιατί ήξερα τους κόπους και τα βάσανατης .0 Τα έβλεπα χρόνια ολόκληρα να τα περνάνε οι 2 αυτοί άνθρωποι που ήταν η μόνη σταθερή αναφορά και ο φωτεινος σηματοδότης της ζωής μου . Θα έλεγα ότι προς το παρόν παίρνω το χρόνο μου μέχρι να δω τι θα κάνω , αλλά που χρόνος ??? Άρα λοιπόν ακόμη βολοδέρνω σε άγριες θάλασσες κι ακόμη ψάχνω για Ιθάκη .............................

[Μαντζουράνα_ed]

Καλησπέρα κορίτσια!

Δεν έχουμε ξαναμιλήσει, όμως ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία το επόμενο διάστημα.
Η ανεργία είναι πολύ άσχημο πράγμα.
Και εγώ άνεργη ήμουν και τώρα έγινα δεκτή σ' ένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ όπου θα δουλεύω για 5 μήνες για να πάρω στο τέλος ψίχουλα.
Η κατάσταση είναι τραγική.
Τέλος πάντων όμως...
Με αισιοδοξία και θετική σκέψη όλα θα φτιάξουν!

Eli και dora_th σας εύχομαι ειλικρινά να βρείτε πολύ σύντομα καλές δουλειές!
Εli με το καλό να αποκτήσεις το παιδάκι σου και πραγματικά αυτό το παιδάκι θα είναι πολύ ευτυχισμένο γιατί θα έχει μια μαμά που θα το αγαπάει πολύ (απ' ότι καταλαβαίνω από τα γραφόμενά σου)!
Dora συλλυπητήρια για την μητέρα σου.
Η αγροτική ζωή έχει όντως πολλές δυσκολίες, όμως δες το θετικό της: έχεις τρόφιμα αγνά. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουμε την δυνατότητα να αγοράσουμε τόσο καλής ποιότητας προιόντα!

[NADINE_ed]

Βρε,βρε...σαν τα χιόνιαααα!
Τώρα εξηγείται η πτώση της θερμοκρασίας!
Έχουμε νοσταλγικές επιστροφές! Βουνίσιες και νησιώτικες!
Καλώς μας ήρθατε,μάτια μου!Αν και τα γνωρίζω τα νέα σας από το μεταξύ μας,
είναι πάντα ευχάριστο πολύ να τα λέμε κι από εδώ...Ο καιρός περνά κι οι ζωές μας
εμπλουτίζονται με νέες εμπειρίες,ανάγκες,προβλημα τισμούς,ζητούμενα...
Κάποια βέβαια θέματα είναι σταθερές αξίες στο χρόνο-καλή ώρα το βάρος μας-αλλά πού θα πάει;
Είτε θα το μειώσουμε είτε θα μας βγάλει πρώτα την ψυχή και θα το μειώσουμε!
Άμα σας πω πως σκέφτομαι κι εγώ ν'αρχίσω πάλι διατροφή...το δικό μου σώμα μάλλον νικά
και το μπάι πας!Δίνω μια πίστωση χρόνου βέβαια,αλλά όπως εξελίσσονται τα πράγματα...δυστυχώς
οι φόβοι μου δείχνουν να επιβεβαιώνονται...Και σα να μην έφτανε το βάρος μου που επιμένει να με λατρεύει
εχω και τους εμετούς τη νύχτα,που στην καλύτερη απλά με ξυπνούν ενώ στη χειρότερη-καλή ώρα σήμερα-
δεν τους προλαβαίνω και πάει περίπατο το χαλαρό Κυριακάτικο πρωινό μετά από ένα Σάββατο καθαριότητας...
Όμως δε λυγούν τα παλικάρια! Ψυχολογικά είμαι αρκετά καλά και γεμάτη από όσα ενδιαφέροντα μαθαίνω και βιώνω.
Την προηγούμενη εβδομάδα παρακολούθησα ένα βιωματικό σεμινάριο,όπου έζησα πρώτη φορά τη δυναμική του κύκλου.
Απίστευτες συγκινήσεις ακόμη και μέσα μια ομάδα αγνώστων μεταξύ τους ανθρώπων!Ένιωσα πάλι ζωντανή και πως επιτέλους
είμαι σωστά συντονισμένη εκεί όπου ήμουν ανέκαθεν προορισμένη! Νιώθω πως σπουδαία πράγματα έρχονται και τους είμαι έτοιμη
από καιρό! Εύχομαι μόνο να δυναμώσει κάπως το σώμα μου και να ελαφρύνει,ώστε να ακολουθώ πιο άνετα τους νέους ρυθμούς.
Και τώρα σας αφήνω να ετοιμαστώ σιγά σιγά για βολτούλα και καφεδάκι με το στεφάνι μου.Ο ήλιος καίει για μας τους γκέυ!Όλα όμορφα!
Να έχουμε όλοι μια υπέροχη Κυριακή όπου,όπως και με όποιους επιλέξουμε να την απολαύσουμε!Φιλάκια πολλά πολλά!

[Eli_ed]

Κυριακάτικες παγωμένες καλημέρες μπρρρρ!
Έχει πιάσει κρύο και επειδή κάνουμε οικονομία στο πετρέλαιο είμαι κουκουλωμένη με πιτζάμες και ρόμπες και είμαι μία χαριτωμένη ροζ αρκουδίτσα :lol:
Σας ευχαριστώ όλες για το γλυκό σας καλωσόρισμα, πραγματικά μου λείψατε :love:

Δώρα μου πόσο χαίρομαι που μαθαίνω νέα σου. Τα γεγονότα με τους γονείς σου ήταν τόσο δυσάρεστα και τραυματικά... θυμάμαι τότε που είσασταν μοιρασμένοι Βορρά και Νότο στα νοσοκομεία... δεν μπορώ καν να φανταστώ την αγωνία και τον πόνο σου. Ωστόσο μην αφορίζεις την αγροτική ζωή, ας είναι σκληρή όπως λες έχει και τις γλύκες τις. Και το καλοκαίρι στο νησί όλο και κάποια δουλειά θα βρεις εποχιακή που θα πάει; Απόλαυσε τη φύση και τα καλά που σου προσφέρει και θα βιώσεις έτσι και την ικανοποίηση και την χαρά της επαφής σου μαζί της. Δεν ήταν επιλογή σου το καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορείς να απαρνείσαι τη ζωή σου. Εύχομαι να βρεις την ευτυχία και την γαλήνη στο πατρικό νησί σου κάποια στιγμή, μακάρι να μπορούσα να έρθω να τσαπίσω λίγο και εγώ μαζί σου, να μαζέψουμε και ελιές και να παραπονιέμαι μετά για την μέση μου χεχε! Εγώ από την άλλη θα ήθελα πολύ να μπλεχτώ με αγροτικές εργασίες αλλά δεν έχουμε χωράφια ούτε και οι γονείς μου είχαν ασχοληθεί ποτέ για να αναλάβω εγώ σιγά σιγά. Οπότε αναγκάζομαι να δουλεύω για εργοδότες τρελούς, που μου βάζουν τις φωνές και αναγκάζομαι να δουλεύω τις άπειρες ώρες... αυτό τάχα μου καλύτερο είναι; :crazy:

Πινκάκι μου χαριτωμένο και καλογυμνασμένο τι μου κάνεις; (έννοια σου και μπήκα και μας διάβασα λιγουλάκι χιχιχι) χάρηκα που σε είδα να γράφεις ακόμη στο φόρουμ. Χαίρομαι που είσαι καλά και το παλεύεις επάξια εύγε κοριτσάρα! Σε ευχαριστώ για τις γλυκές σου ευχές μακάρι να τα καταφέρω και με τη διατροφή μου και με την εξωσωματική, κάπου χάνω το κουράγιο μου κάπου το ξαναβρίσκω, όπως λεει και η αγαπημένη Ναταλία λυγούν ωρέ τα παλικάρια; :bigsmile:

Μαντουράνα ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, δύσκολα τα πράγματα με τις δουλειές χρόνια τώρα... ήμουν και εγώ από τους άτυχους που με τη κρίση η εταιρεία για την οποία δούλευα χρεοκόπησε και έτσι έμεινα χωρίς δουλειά. Από τότε ταλαιπωρούμαι μεταξύ ανεργίας και κακών συνεργασιών τόσο που δεν ξέρω τελικά τι είναι χειρότερο να είμαι άνεργη και να ανησυχώ για τα οικονομικά μας ή να δουλεύω και να είμαι μονίμως φρικαρισμένη. Που θα πάει θα ισορροπήσουμε κάποια στιγμή.... μέχρι τότε αναγκαστικά υπομονή...

Πολυαγαπημένη μου Νατ που έκανες σχεδόν 20 ολόκληρες ώρες να με καλωσορίσεις στα παλιά τα μέρη μας και φεύγεις και για καφέ με το στεφάνι σου το μόνο που έχω να σου πω είναι ντροπή και αίσχος!!! Που είναι τα κόκκινα χαλιά, που είναι τα πυροτεχνήματα, τα τραγούδια;;; Τουλάχιστον ένα κέρασμα βρε αδερφέ που επέστρεψα η άσωτη και πάλι στον οίκο μας; Τίποτα;;; Και μου τρίβεις και στη μούρη τον καφέ με το στεφάνι σου, που ακόμη δεν μου το έχεις γνωρίσει, πράγμα που σημαίνει ότι είτε η δική σας σχέση είτε η δική μας δεν είναι αρκετά σοβαρή ακόμη....Έχε χάρη που έχει παγώσει ο cul μου εδώ που κάθομαι και θα σηκωθώ να πάω σε πιο ζεστά μέρη του σπιτιού για να γλιτώσω τα κρυοπαγήματα! (Σήμερα θα ανάψουμε καλοριφέρ δεν το γλιτώνουμε...) Πάω να φτιάξω καφέ και να ετοιμαστώ και εγώ για καφεδάκι εκτός οικίας, κάπου παραλιακά, κάπου ειδυλλιακά, κάπου κοντά στις εξοχικές σας κατοικίες, μαντέψτε πουυυ;;;

Φιλιά πολλά αγαπημένες μου εμφανισμένες και εξαφανισμένες!

[Μαντζουράνα_ed]

Nadine,
χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι καλά και δυνατή!
Όντως έρχονται σπουδαία πράγματα για όλες μας...
Το μόνο που μένει είναι να τα δεχτούμε!!

[pink_90]

dora_th Συλληπητήρια για την απώλεια σου... εύχομαι από εδώ και πέρα να βρεις τις ισορροπίες σου σε όλους τους τομείς... όπως λένε "ο χρόνος δεν κλείνει τις πληγές, απλά σου μαθαίνει πως να ζεις μ' αυτές"... ίσως δεν ακούγεται πολύ παρήγορο αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια...

Ελάκι μου γλυκό εγώ μπορώ να πω ότι είμαι καλά... Έχω την υγεία μου, δυο ιδιαίτερα να βγάζω ένα χαρτζιλίκι οπότε δεν πρέπει να είμαι αχάριστη... Το μόνο που μου λείπει ακόμα είναι η ερωτική συντροφιά... Έχω πληγωθεί πολύ και ακόμα δεν έχω βρει αυτό που μου αξίζει... Τελοσπάντων... Δε σε φοβάμαι καθόλου, είσαι αγωνίστρια και το έχεις αποδείξει... όλα καλά θα πάνε και εγώ από εδώ θα σου στέλνω θετική ενέργεια!!!

Nadine εύχομαι και σε σένα μέσα από την καρδιά μου να πάρουν τέλος τα βάσανά σου.. έχεις ταλαιπωρηθεί τόσο και δε το βάζεις κάτω σε θαυμάζω!!!

[dora_th]

Κυριακάτικες ηλιόλουστες καλησπέρες από μένα !
Εύχομαι να έχετε όλες ένα ζεστό και χουχουλιάρικο απόγευμα .
Κορίτσια μου σας ευχαριστώ πολύ για τα συλληπητήρια . Πρέπει να σας πω πως ότι και να φανταστεις , ότι και να σκεφτείς γι αυτή την ώρα , είναι πολύ λίγο σ΄αυτό που νοιώθεις όταν έρθει . Ναι το ήξερα πως κάποια στιγμή θα φύγει , το ήξερα θεωρητικά όμως , θα φανεί εγωιστικό ναι , αλλά μέσα μου ήμουν σίγουρη πως εγώ θα ήμουν η εξαίρεση στον κανόνα . Οι δικοί μου γονεις δεν θα έφευγαν , δεν θα γερνούσαν , θα ήταν πάντα εκεί .
Κι έτσι δεν είχα δει ούτε οτι είχαν μεγαλώσει , ούτε ότι γερνούσαν , ούτε οτι έχαναν δυνάμεις . Μόνο τα νούμερα της ηλικίας τους λίγο με τσιγκλούσαν , αλλά έλεγα αποκλείεται , ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΜΕΝΑ !!! Κι έδιωχνα μακριά τη σκέψη . Κι όταν έγινε ήταν σαν σεισμός που ισοπέδωσε τα πάντα , σαν ανεμοστρόβιλος που σάρωσε τα πάντα , σαν θύελλα που δεν άφυσε τίποτε όρθιο. Και ταυτόχρονα ενώ έπρεπε να διαχειριστώ όλο αυτό , έπρεπε να βρώ τη δύναμη να σταθώ γιατί μου έμενε ο ένας απ τους δύο κι έπρεπε αυτόν να τον κρατήσω εδώ και να τον στήσω ξανά στα πόδια του . Και βέβαια να τον ενημερώσουμε ότι όσο εκείνος πάλευε για τη δική του τη ζωή στην εντατική Εκείνη έφυγε κι αυτός δεν ήταν εκεί να την αποχαιρετήσει . Φανταστείτε τι ένοιωσα , και πως αισθάνθηκα όταν το πρώτο βράδυ της ημέρας που του τα παμε , συνειδητοποίησα κάποια στιγμή οτι το μυαλό του είχε φύγει και δεν μ αναγνώριζε , έβλεπε σε μένα Εκείνη , και την ( με ) παρακαλούσε να φύγουν και να γυρίσουν σπίτι κι Εκείνη δεν ήθελε . Με τον καιρό και παίρνοντας δύναμη ο ένας απ τον άλλον όμως καταφέραμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας , ν αφήσω Εκείνη ν αναπαυθεί εκεί που διάλεξε να πάει , ν αποβάλλω ακόμη και ναι , το θυμό που της ένοιωθα επειδή μας άφησε , και να το πάρω απόφαση οτι είναι οριστικό , δεν αλλάζει κι εγώ έπρεπε να μάθω να ζω χωρις Αυτήν .

[NADINE_ed]

Originally posted by Eli

Πολυαγαπημένη μου Νατ που έκανες σχεδόν 20 ολόκληρες ώρες να με καλωσορίσεις στα παλιά τα μέρη μας και φεύγεις και για καφέ με το στεφάνι σου το μόνο που έχω να σου πω είναι ντροπή και αίσχος!!! Που είναι τα κόκκινα χαλιά, που είναι τα πυροτεχνήματα, τα τραγούδια;;; Τουλάχιστον ένα κέρασμα βρε αδερφέ που επέστρεψα η άσωτη και πάλι στον οίκο μας; Τίποτα;;;

Εμ μας παράτησες τόσον καιρό,εμ μας θυμήθηκες τώρα που θέλεις να πιάσεις πάλι τα 3ωρα και τις 3άδες,εμ ζητάς και τα ρέστα από πάνω!
Αχ!Αυτή η νεολαία όντως έχει μεγάλο θράσος!Αν ήταν να σφάζω έναν μόσχο σιτευτό για κάθε επιστροφή ασώτης...δε θα μου είχε μείνει
ούτε μαντίλι να κλάψω για κάθε φορά που μ'εγκαταλείπετε,αλανιάρες!� �λλά για να μην έχεις να λες,ένα τραγούδι θα σου το βάλω!

--->http://www.youtube.com/watch?v=69AZkul6edw

[NADINE_ed]

Originally posted by pink_90

Nadine εύχομαι και σε σένα μέσα από την καρδιά μου να πάρουν τέλος τα βάσανά σου.. έχεις ταλαιπωρηθεί τόσο και δε το βάζεις κάτω σε θαυμάζω!!!

Ροζκατωπαυλαενενήντα,ευχα� �ιστώ για τις εγκάρδιες ευχές σου,αλλά μη με θαυμάζεις...
Δεν κάνω κάτι διαφορετικό από οποιονδήποτε,που ενίοτε καλείται να διαχειριστεί όσα επέλεξε ή του έτυχαν...
Ποτέ δε γνωρίζουμε πόση δύναμη κι αντοχή έχουμε μέσα μας μέχρι να χρειαστεί να τις επιστρατεύσουμε...

Καλή δύναμη και σ'εσένα με τα θέματά σου και στη Ράνα μου για τα σπουδαία που λαχταρά και σ'όλους μας!
Μια επιπλέον αγκαλίτσα για το Ιθακοκόριτσό μου,που παλεύει να νιώσει ζωή της αυτήν που κατά κάποιο τρόπο
της επιβλήθηκε να δει ως τέτοια και πάνω απ'όλα να συμφιλιωθεί με την ιδέα πως παρόλο που τίποτε πια δε θα είναι
το ίδιο,όμορφα πράγματα συμβαίνουν ακόμη και μετά τις μεγαλύτερες τραγωδίες!Καλομελέτα κι εύχομαι να σου'ρθουν σύντομα!

Καληνύχτα,ομορφιές μου! Όνειρα γλυκά και καλό μας ξημέρωμα μιας ηλιόλουστης εβδομάδας!

[Eli_ed]

Καλησπέρα και καλή μας εβδομάδα
με γκάζια μπήκε η εβδομάδα! Ξεκίνησα με έναν πρωινό περίπατο και μετά καταπιάστηκα με δουλειές και γύρισα μεσημέρι στο σπίτι. Συνεχίζει να κάνει παγωνίτσα και τα χεράκια μου θα γίνουν κρύσταλλα σε λίγο!
Δώρα μου δύσκολα τα όσα καλέστηκες να αντιμετωπίσεις και μάλιστα όλα απότομα και όλα μαζεμένα. Ο χρόνος όμως περνάει και όλα μπαίνουν στην νέα τους θέση και η ψυχή σου θα βρει την ηρεμία της και πάλι. Η απουσία της μαμάς δεν θέλω και εγώ ούτε να φανταστώ πως μπορεί να είναι, δεν πιστεύω ότι μπορούμε ποτέ να προετοιμαστούμε για αυτή την αναπόφευκτη απώλεια, απλά μαθαίνεις να ζεις χωρίς αυτήν, μιας και δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς... και από ένα σημείο και μετά αφήνεις και πάλι χώρο για τις χαρές της ζωής. Κανείς μας δεν είναι ακριβώς εκεί που θα ήθελε να είναι ή δεν κάνει αυτό που θα ήθελε να κάνει ή δεν είναι με αυτούς που θα ήθελε να είναι... γενικά η ζωή μας τα φέρνει συχνά πυκνά ανάποδα και αναπάντεχα.
Αυτό που με κάνει να νιώθω καλύτερα είναι κάθε πρωί που ξυπνάω να θυμίζω στον εαυτό μου όλα όσα έχω στη ζωή μου για τα οποία είμαι ευγνώμων και κυρίως να χαμογελώ. Ασκήσεις ευγνωμοσύνης το λέω και με ηρεμεί

Νατ να σαι καλά για το άσμα το βαρύ, δεν ήξερα ότι το είχες ρίξει στο κρασί για όσο καιρό έλειπα... έτσι εξηγούνται πολλά! :P
Άσε με και εμένα να κάνω ένα παράπονο της προκοπής, βασίλισσα των παραπόνων! Μη σου πάρουμε το προνόμιο.... εκεί να μας κατατροπώσεις, αφού δεν με πέταξες και στην πυρά νιώθω ευγνώμων (όπως προείπα ασκήσεις ευγνωμοσύνης!)

Καλή εβδομάδα σε όλους μας εύχομαι με χαμόγελα, και λιγότερο κρύο μπρρρρρ

[NADINE_ed]

Originally posted by Eli

Άσε με και εμένα να κάνω ένα παράπονο της προκοπής, βασίλισσα των παραπόνων! Μη σου πάρουμε το προνόμιο.... εκεί να μας κατατροπώσεις, αφού δεν με πέταξες και στην πυρά νιώθω ευγνώμων (όπως προείπα ασκήσεις ευγνωμοσύνης!)

Με λες γκρινιάρα;!!!!Μουά γκρινιαρά;!!!Σαν πολύ δεν την πιπιλούμε αυτήν την συκοφαντική και άδικη καραμέλα;
Φταίω εγώ που είμαι ζωντανή;!Αχ..πρέπει να με χάσετε για να μ'εκτιμήσετε!Τότε θα λέτε ας την είχαμε εδώ
κι ας ακούγαμε τα "ναι,τάχα" της...Όσο για την πυρά,βιάζεσαι,κοπελιά!Η στροφή στην ποιότητα συνεχίζεται...


--->http://www.youtube.com/watch?v=FiZRW1kH2oc

[Eli_ed]

Καλημερούδια με πολλά κέφια σήμερα!
Είναι η πρώτη βδομάδα εδώ και καιρό που πραγματικά έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να ξεκουραστεί και να ηρεμήσει. Περνάω την απόλυτα εγωιστική εβδομάδα, ασχολούμαι μόνο με τον εαυτό μου, την διατροφή μου, την ξεκούραση μου και την ηρεμία μου και ναι έχει αποτέλεσμα. Σήμερα χωρίς να έχει αλλάξει κάτι, νιώθω πολύ καλά! Χαμογελάω μόνη μου, ακόμη και στον ύπνο μου απ ότι μου λέει το έτερον ήμισυ, χορεύω σφουγγαρίζοντας και νιώθω μια ανεμελιά
Τελικά οι πρωινές ασκήσεις ευγνωμοσύνης, το περπάτημα και η καλή διατροφή μπορούν να κάνουν θαύματα μέσα σε λίγες μέρες....

Παραπονιάρικο Ναταλένιο μου, ναι σε λέω γκρινιάρα και σε αγαπάω όπως ακριβώς είσαι και με τα νάζια σου και τα ψευτοπαράπονα σου και τα "ναι ταχα" σου και τα όλα σου :love: Και όχι δεν θέλουμε να σε χάσουμε για να νιώσουμε την αξία σου, την ξέρουμε την αξία σου
Ρίξε με λοιπόν στην πυρά και θα καώ... και για του λόγου το αληθές....
https://www.youtube.com/watch?v=JWIENXAngmg

Επιστροφή στην ποιότητα! :bigsmile: