ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Danai20]

Lida μου πολύ λυπάμαι. Να ζήσεις όμορφα να τη θυμάσαι όπως της αξίζει. Και εγώ έχασα τον παπού μου πριν μερικούς μήνες.

[Nekky]

Λίντα τα συλλυπητήρια και από μένα. Να είσαι γερή να θυμάσαι την γιαγιακα σου, με τις πιο όμορφες αναμνήσεις! Είναι δύσκολο όταν φεύγουν από κοντά μας άνθρωποι που αγαπάμε... Κουράγιο, ο χρόνος θα μαλακώσει τον πόνο σου?

[Nekky]

Γεια σας κορίτσια!
χαίρομαι που καταφέρνω μετά από μέρες να περάσω για ένα μπανάκι. Συγχωρέστε με αλλά είχα πάρα πολλά να κάνω και δεν προλάβαινα. Μου λείψατε όμως.... διαβάζω διαβάζω και προσπαθώ να σας προλάβω.

Έχω αφήσει βέβαια στο πόδι μου τον Δημήτρη!!!! Που φώναζε στο γραφείο σήμερα :«Είμαι η Ναταλία και είμαι καλά!!!» :P

Χάρηκα πολύ που κατάφερα και ήρθα το Σάββατο για καφεδάκι και σας είδα! Είστε υπέροχη παρέα!!! Οι κορούλες μου θέλουν να ξανάρθουν!!!! Τους άρεσε πολύ ο παιδότοπος και μου ζήτησαν να τις ξαναπάρω μαζί μου! Βέβαια η Ναταλία ούτε να ξανακούσει για παιδότοπο και ας έχει και ροζ ανάκλιντρα!!!! :P Λέτε να την πείσουμε βρε κορίτσια?

Είμαι η Νεκταρία και είμαι καλά! λοιπόν και τα λέμε πάλι αργότερα!!!

Φιλάκια σε όλες τις κοκόνες εδώ και στον σποτάκο μου!!!! (για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας!! χαχαχαχαχα)

[tidekpe]

Λίντα μου, να την περιμένεις στα όνειρά σου...είναι η πρώτη παρηγοριά...και πάνω στις σαράντα μέρες ο πόνος γλυκαίνει, λειαίνει...περίμενε και θα δεις!

[NADINE_ed]

Ξημερώνει δύσκολη μέρα αποχαιρετισμού,Λινταλένια μου!
Είσαι στη σκέψη μας!Είμαστε όλοι δίπλα σου,έστω νοερά...

Έχεις πλέον ακόμα έναν φύλακα άγγελο να φωτίζει τα βήματα σου!
Αυτό είναι για σένα...σου το είχα ξαναβάλει μια εξίσου ψυχοφθόρα μέρα...

--->ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ : ΔΕ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ

Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση
Μουσική: Στέφανος Κορκολής


Για σένα τραγουδάω, για σένα που όταν έπεφτα,
με κράταγες σφιχτά, γινόσουν η βαρκούλα μου,
να βγαίνω στ' ανοιχτά, να μη φοβάμαι.

Για σένα τραγουδάω, που έγινες στον τοίχο μου,
σκιά κι ακολουθείς, που μ' έστελνες στον ουρανό,
τις νύχτες της σιωπής, να μη λυπάμαι.

Δε χάνεται η ψυχή, το σώμα κι αν περάσει,
ακόμα κι αν ξεχάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή, αγάπη αν δοκιμάσει,
φιλί αν βρει και πιάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή.

Για σένα τραγουδάω, που άντεχες το κρύο μου,
τις λέξεις τις σκληρές, και πίσω μου τις γύριζες,
σε όμορφες στιγμές, να μη λυπάμαι.

Για σένα τραγουδάω, που ενώ τα χρόνια πέρναγαν,
αγάπη ήσουν εκεί, να στέκεσαι,να καίγεσαι,
αγάπη δυνατή, να μη λυπάμαι.

Δε χάνεται η ψυχή, το σώμα κι αν περάσει,
ακόμα κι αν ξεχάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή, αγάπη αν δοκιμάσει,
φιλί αν βρει και πιάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή.

Για σένα τραγουδάω, που άντεχες το κρύο μου,
τις λέξεις τις σκληρές, και πίσω μου τις γύριζες,
σε όμορφες στιγμές, να μη λυπάμαι.


Α Soul Brought to Heaven, by Adolph William Bouguereau

[BARB3]

λιντα μου να εισαι σιγουρη οτι ο,τι και να κανουμε σημερα εμεις ολες μακρυα σου, η σκεψεις μας θα ειναι μαζι σου στις δυσκολες ωρες που περνας.

[LIDA_ed]

Κορίτσια
τι να πω
δεν έχω λόγια
όσα γράψατε δεν άκουσα ούτε τα μισά από τους δικούς μου ανθρώπους
πόσο φίλες είστε αλήθεια
στην δύσκολη στιγμή
Ναταλία
το τραγούδι σου
τι μικρή λέξη είναι το ευχαριστώ για να στο πω
αυτή τη στιγμή κλαίω όχι για την γιαγιάκα μου
αλλά για το τραγούδι της Ναταλίας
για την Ναταλία μου
που είναι τόσο μακριά μου αλλά τόσο κοντά μου
και το τρομερό της υπόθεσης : δεν με ξέρει, δεν ξέρει ποια είμαι και χαρίζει έτσι απλόχερα την ΑΓΑΠΗ της και την ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ της.... Δηλαδή τι θα κάνει το Ναταλάκι στον άντρα που θα αγαπήσει, πόσο θεό θα τον κάνει να νιώσει, πόσο τυχερές είναι οι φίλες που είναι δίπλα της, που τους κάνει την χαρά και την ΤΙΜΗ να είναι φίλη τους.
Τι να πω ρε παιδιά, ίσως είχα απογοητευτεί τελευταία από πολλούς ανθρώπους, ειδικά δικούς μου, και τώρα μέσα στην θλίψη μου νιώθω τόση συγκίνηση και χαρά που έχω εσάς, ειλικρινά, δεν μπορώ να γράψω τίποτα άλλο, μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ, είμαι τυχερή που σας "έχω".

[marikaki_ed]

Καλημερα κοριτσια.
Λιντα συλλυπητηρια κοπελα μου... οτι και να πω ειναι λιγο μπροστα σ αυτο που ζεις... υπομονη και κουραγιο κουκλα μου.

Κοριτσια βλεπω πως η συναντηση ηταν πολυ ομορφη ε? σας ζηλευω αλλα πιστευω πως καποτε θα τα καταφερω να ρθω κι εγω να πιω καφεδακι μαζι σας...
Ναταλακι μου πως παει το διαβασμα? κανα νεο απο το ταμειο?
Πριγκιπισσα μου που εισαι? χαθηκες... χρονια πολλα για το μπουμπουκακι σου σημερα!!!! να το χαιρεσαι κοπελα μου!!! και να το καμαρωσεις οπως επιθυμει-επιθυμεις στην ζωη σας!!!
Ελπιζω να εισαι καλα γλυκια μου, θα τα πουμε και απο το τηλεφωνο.
Κατα τ αλλα εγω εχω ξεκινησει ww, μετραω ποντους και ελπιζω να το κρατησω.
Πολλα φιλια σε ολες και καλη συνεχεια!

[ANNEZINA]

Καλημέρα κι απο μένα σε όλες τις κοπέλες της παρέας..
λίντα μου πως είσαι κοριτσάκι μου, φαντάζομαι πόσο δύσκολα θα πρέπει να κυλάνε οι ώρες σου..
κουράγιο κοπέλα μου με τον καιρό θα απαλύνει ο πόνος σου και θα την θυμάσαι με αγάπη
κάποιος μου είπε κάποτε τους συγγενείς δεν τους επιλέγουμε τους φίλους όμως τους επιλέγουμε και τους κρατάμε ..πόσο δίκιο είχε
φιλάκια πολλά σε όλες η μέρα είναι βαρειά και δύσκολη για την λίντα μας εύχομαι να πάνε όλα καλύτερα για εκείνη αλλά και για όλες μας , την αγάπη μου....

[LIDA_ed]

σ' ευχαριστώ Αννάκι

[klm_ed]

Lida συλλυπητήρια, να είσαι γερή να τη θυμάσαι... Ο καιρός μόνο θα απαλύνει τον πόνο σου.
Θα ξαναγραψω αργοτερα αναλυτικα. Μονο να πω οτι εγινε η επεμβαση του πατερα μου, όλα πηγαν καλά. Θα επανελθω μολις επιστρεψω στην καθημερινοτητα μου. Σας φιλω.

[Lily_ed]

Λιντάκι μου ελπίζω να ακουμπάς το κορμάκι σου κάπου τώρα,
να ξεκουραστείς καλό μου, και ν΄αφήσεις την ψυχούλα σου
να ηρεμήσει, να γαληνέψει και να βρεθεί κοντά στους αγαπημένους σου.

Να είσαι σίγουρη οτι κι αυτοί, αυτό θέλουν για σένα, να είσαι ήρεμη
και γαλήνια για να είναι και η ψυχούλα τους γαληνεμένη.
καληνύχτα κοριτσάκι

[LIDA_ed]

Λίλυ μου σ' ευχαριστώ που με σκέφτηκες τόσο αργά την νύχτα και μου έγραψες....

[LIDA_ed]

Καλημέρα κορίτσια.
Πάει, πέρασε κι αυτό....
Αυτό που μένει όμως είναι πολύ δυνατό.
Φοράω μια χρυσή αλυσίδα της στο λαιμό μου και έχω και τα δύο χρυσά της βραχιόλια που έλεγε ότι όταν θα έφευγε ήθελε να τα φοράω εγώ.
Όλοι χτες έλεγαν πόσο της μοιάζω, ήταν απίστευτο.
Θυμάμαι τις ατάκες της, τα λόγια της, τα πάντα. Ήταν ιδιαίτερη γυναίκα, πάρα πολύ όμορφη, Σμυρνιά, ήρθε μωρό μέσα σε βάρκα στην μικρασιατική καταστροφή, πέρασε πολύ δύσκολα αλλά ήταν τρομερά δυνατή και επίσης τρομερά χαρούμενη και αισιόδοξη, δεν έπαιρνε χαμπάρι από τίποτα, όλα τα αντιμετώπιζε με μια παράλογη μερικές φορές άνεση και αισιοδοξία. Όταν ήταν μικρή 17-18 χρονών περπατούσε στην Χαροκόπου στην Καλλιθέα και γινόταν σφαγή, ήταν κατάξανθη με ένα πολύ ωραίο σώμα και γενικά θεά. Την είδε ο παππούς μου λοιπόν ο οποίος ήταν εργοστασιάρχης παρακαλώ (είχε το εργοστάσιο της Ελβιέλας -πάνινα παπούτσια- ήταν από Κωνσταντινούπολη και 12 χρόνια μεγαλύτερός της. Την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και είπε: αυτό το μικρό θα το πάρω ο κόσμος να χαλάσει. Και την πήρε.
Δεν θα συνεχίσω γιατί πάει μακριά η βαλίτσα, θα μπορούσα να γράψω μυθιστόρημα, απλά κλείνοντας θα πω ότι ήταν μια αρχόντισσα και χτες έφυγε αρχοντικά, κηδεύτηκε σαν αρχόντισσα στον οικογενειακό της τάφο στο Α' νεκροταφείο όπως το ήθελε και χαμογελούσε, αλήθεια, είχε στο στόμα της ένα αμυδρό χαμόγελο και μια ηρεμία, σαν να κοιμόταν χαρούμενη....
Αυτά ρε παιδιά. Τι να πει κανείς. Ο κάθε άνθρωπος γράφει την δική του ιστορία και είναι μοναδικός. Αλλά όλα τελειώνουν κάποια στιγμή. και αυτό που έχει σημασία είναι να σε θυμούνται με αγάπη.
Καλημέρα κοκόνες μου.

[ANNEZINA]

Λίντα αγαπημένο μου κοριτσάκι τρομερή ιστορία της γιαγιάς σου ..πάρε παράδειγμα από την δύναμη της την αισιοδοξια της και την αγάπη της για την ζωή και προχώρα δύνατά μπροστά στην ζωή σου...
πρώτα πρώτα βρες την ηρεμία και την γαλήνη που σου χρειάζεται αυτές τις μέρες, βγες, κάνε πράγματα για τον ευατό σου, ξέρεις το μεγαλύτερο λαθος που κάνουμε εμείς οι γυναίκες είναι ότι πρώτα βάζουμε τους άλλους πάνω από όλα και τελευταίο τον εαυτό μας, γι αυτό και βλέπεις ότι μαζεύονται βουνό τα ψυχολογικά και να τα βουλιμικά και να τα υπερφαγικά και να η κατάθληψη και πάει λέγοντας..
βάλε ένα delete σε όλα ασχολήσου με πράγματα που σε ευχαριστούν έστω και για λίγο μες στην μέρα
ξέρεις ακόμα και τα παιδιά μεγαλώνουν και φεύγουν και στο τέλος μένουμε μόνοι μας, όταν συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά μου πια δεν με έχουν και τόσο ανάγκη όσο πριν και μεγάλωσαν έπαθα κρίση...
τελικά πιστεύω ότι όλα παίρνουν τον δρόμο τους και ότι είναι να γίνει θα γίνει...
χαλάρωσε, χαμογέλασε, η ζωή είναι μπροστά σου, βρες τι θες να πετύχεις οπλίσου με δύναμη σιγά σιγά στην αρχή και πάλαιψε και όταν είσαι εσύ καλά και ευτυχισμένη θα είναι ευτυχισμένοι και όλοι αυτοί εκεί πάνω που αγάπησες και έχασες και θα τους θυμάσαι πάντα με αγάπη αλλά κι εκείνοι θα είναι πάντα κοντά ΣΟΥ.
την καλημέρα μου και την αγάπη μου ΑΝΝΑ