ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Ava_ed]

Είμαι ενώπιον της συμβουλευτικής ομάδας, αλλά δεν ξέρω αν είμαι στο σωστό μέρος. Μάλλον θα έπρεπε να είμαι στην καρέκλα του ψυχαναλυτή. Πάλι, όμως, τη Ναταλία θα βρω μπροστά μου, σωστά?
Λες και δεν μου ήταν αρκετή η χθεσινή σκατένια μέρα, μάλωσα σήμερα με τον καλύτερο φίλο μου. Έναν άνθρωπο που με στηρίζει στα δύσκολα. Του φώναξα, τον έβρισα, τον απείλησα, έγινα ταύρος μαινόμενος κι αυτό μέσα σε δευτερόλεπτα. Όχι ότι δεν του άξιζε, του άξιζε και πολύ μάλιστα. Αντί να κάθομαι να με πατάνε, αποφάσισα, έστω και εν θερμώ, ότι ήρθε η ώρα να πατήσω εγώ όσους με θίγουν.
Όλα όσα δείξατε παραπάνω τα έφαγα κι αυτά και άλλα. Για την ακρίβεια τρώω με διαλείμματα από την ώρα που ξύπνησα. Και για να μπερδέψω και κάποιο άλλο τόπικ, σήμερα, εκτός από φαγητά διάφορα και πατατάκα και πάστες και αναψυκτικά, κατάπια απογοήτευση, οργή, θυμό, απόγνωση, μοναξιά, αίσθηση ανικανοποίητου, αίσθηση ανημπόριας και τι δεν κατάπια! Δίκιο έχετε κορίτσια, μετά αισθάνεσαι ακόμη χειρότερα, αλλά δε μπόρεσα να συγκρατηθώ. Με έπιασε κρίση και την πληρώνω τώρα με στομαχόπονο και τάση προς έμετο.
Αυτή η έρμη η μοναξιά.. Αυτή, που ταλανίζει τόσες από μας.. Τι να πω, πώς να βοηθήσω, τη στιγμή που αισθάνομαι τα ίδια, αν όχι χειρότερα? Μήπως η ομάδα μας να ονομαζόταν ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ ή ΤΑΠΕΙΝΑ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙΑ ή κάτι εξίσου μίζερο με αυτά που θα πρότεινε η Ματίνα Μανταρινάκη?
Και τώρα η ώρα της μουσικής μου αφιέρωσης. Όχι, δεν είναι μία ακόμη απόπειρα σαμποτάζ, απλώς εκπληρώνω ένα χρέος, μια παραγγελιά τέλος πάντων, προς μία μοναχική ψυχούλα που είχε απορίες:
http://www.youtube.com/watch?v=tnZplCnulrA
Τη συμπονώ βαθύτατα για όσα αναγκάστηκε να υποστεί, αλλά και εύχομαι να χαμογελάσει το χειλάκι της, σκεπτόμενη από ποιόν έγινε δώρο το συγκεκριμένο cd προς ποιόν! Δικό σου, γλυκειά μου!

[Ava_ed]

Πόσο χειρότερα μπορεί να νιώσει κανείς?
Μία ακόμη μη μέλλουσα μητέρα χαιδεύει την εγκυμονούσα κοιλιά της. Ή τουλάχιστον έτσι δείχνει. Μετά από τόοοοσεες βλακείες που κατανάλωσα σήμερα, διψάω πολύ. Ήπια νερό και έγινε η κοιλιά μου τούρλα. Κάντε πέρα μη σας πάρει σβάρνα η κοιλιά μου ένα πράγμα! Τη χαιδεύω από τα πλάγια και κάνω κανά πεντάλεπτο να φτάσω στο μπροστινό της μέρος. Παράλληλα ακούω το "μελαχροινάκι". Πόση εξαθλίωση πια?
Και για την ιστορία, προσπάθησα σήμερα. Προσπάθησα πολύ! Μόλις ένιωσα τα συναισθήματά μου να πληθαίνουν και να διογκώνονται, έβαλα σπορτέξ και πήρα τους δρόμους. Περπάτησα, περπάτησα, ίδρωσα, κουράστηκα. Γύρισα σπίτι, έκανα μπάνιο και ... όρμηξα στο ψυγείο, στα ντουλάπια, κοινώς δεν έπιασε το κόλπο σήμερα.

[NADINE_ed]

Originally posted by Ava

Μάλλον θα έπρεπε να είμαι στην καρέκλα του ψυχαναλυτή. Πάλι, όμως, τη Ναταλία θα βρω μπροστά μου, σωστά?

Πάλι καλά που δεν είπες πως θα με βρεις πίσω σου για να θιχτώ ως σατανάς.
Ερώτηση: Ποιά είναι η Ματίνα Μανταρινάκη;Τη γκούγκλαρα αλλά δε μου λέει κάτι η φωτογραφία της.

Ούτε εγώ είμαι στα καλά μου σήμερα...Έχω σηκωμένα μανίκια για καυγά κι όλο με συγκρατώ...Μήπως φταίνε τα φεγγάρια;
Για όποιον λόγο έκανες ό,τι έκανες μην το μετανιώνεις.Έτσι ένιωσες,έτσι εκφράστηκες!Και το εκτόνωσες και το έφαγες!
Είναι μια εξέλιξη κι αυτή από εκεί που μόνο έτρωγες τα συναισθήματα σου χωρίς να τα εξωτερικεύεις.
Το επόμενο στάδιο θα είναι κάποια στιγμή να μόνο να τα εξωτερικεύεις.Εξάλλου ήδη η συχνότητα των γευστικών ξεσπασμάτων
είναι αντιστρόφως ανάλογη.Οι καλές φιλίες δε διαλύονται μ'έναν καυγά.Θα περάσει η μπόρα κι ούτε θα το θυμάστε το σημερινό.

Για την αφιέρωση τι να πω;Να ευχαριστήσω;Με τι καρδιά;Μουδιάζουν τα ακροδάχτυλα...Δε μου βγαίνει...
Θα ευχαριστήσω ωστόσο για τη χθεσινοβραδυνή μεταμεσονύκτια παρέα,που μου κράτησες σε δύσκολες κλαρινίστικες ώρες...

Εγώ μας (=όλες μας) αφιερώνω Τάνια...Οδηγός μας δεν ξέρω ποιός είναι...Προς το παρόν το τιμόνι το έχουμε εμείς και τα είδαμε τα χαμπάρια!
Ας μας οδηγήσει ο Θεός...Εκείνος θα ξέρει καλύτερα,δε μπορεί...Πλέον ούτε εμάς ούτε φυσικά τους άντρες εμπιστεύομαι...

--->ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΠΑΝΤΑ

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος

Πάντα απ' τον έρωτα περνούσα, σα να περνάω απ' την φωτιά,
ούτε μια ανάσα δεν μπορούσα, ούτε αντίσταση καμιά
Πάντα του έρωτα ο δρόμος, μου 'μοιάζε τόσο τραγικός,
τόσες στροφές τόση ανηφόρα, κ' ύστερα ήτανε κλειστός,
μα τώρα εσύ είσαι οδηγός

Πάντα πέθαινα για ένα σ' αγαπώ,
πάντα έφτανα μέχρι τον γκρεμό

με 'σένα έκανα ένα βήμα πιο μπροστά,
όταν σε είδα με τα χέρια σου ανοιχτά

πάντα πέθαινα για ένα σ' αγαπώ,
πάντα έφτανα μέχρι τον γκρεμό

μα αυτός ο δρόμος μου ποτέ δεν είχε φως,
μα πάντα πίστευα στο τέλος θα 'ναι αλλιώς

μα πάντα ο έρωτας ο ίδιος δρόμος

Πάντα, του έρωτα ο δρόμος ήταν ταξίδι ακριβό ...
Πάντα το άπιαστο ζητούσα, το κυνηγούσα με καημό ...
Πάντα ως το κόκκαλο αγαπούσα ως της ψυχής μου το βυθό,
τόσα τα βάθη και τα ύψη κ' όμως δεν βρήκα ουρανό,
μα τώρα σ' έχω οδηγό...

[aggeloydaki]

τι να πρωτοσχολιάσω....ας αρχίσω με το Κατερινιώ μας.Κατερινάκι εκπέμπεις τόσο θετική ενέργεια!Το ύφος σου στις φώτο είναι όλα τα λεφτά και δείχνει πόσο καλά νιώθεις με τον εαυτό σου αυτή την περίοδο,μπράβο σου!Και ένα μεγάλο μπράβο και στον άνδρα σου για την αντιμετώπισή του!Εγώ σε προτιμώ με το ξανθό μαλλάκι σου,όχι πως δεν είσαι κούκλα και με το σκούρο απλά πιστεύω πως το ξανθό σε φωτίζει!!

Μιάς και λέμε για μαλλιά...και εγώ είμαι σε δίλημμα,σκέφτομαι είτε να τα κάνω ξανθά είτε σκούρα.έλα μου ντε που δεν μπορώ να αποφασίσω πως μου αρέσω περισσότερο?Όλα αυτά βέβαια θα γίνουν όταν με το καλό σταματήσει η τριχόπτωση λόγω της επέμβασης και φυσικά αν μέχρι τότε δεν έχω μείνει κουρούπα

Ναταλάκι μου εγώ θα σου πω κάτι χιλιο-ειπωμένο!ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στον δρόμο σου αύριο!Μπορεί να μην είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου αλλά ίσως είναι ο σύντροφος της ζωής σου.Τον άνδρα μου τον γνώρισα όταν πίστευα πως για πολύ καιρό θα ήμουν μόνη μου,είχα φάει αρκετά προσωπικά στραπάτσα πριν και για να είμαι ειλικρινής δεν ήθελα ούτε σχέση,ούτε τίποτα ,πόσο μάλλον γάμο!Και όταν τον πρωτοσυνάντησα -για αυτόν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά - για μένα ήταν απλά μια συμπάθεια και όμως με τον τρόπο του με έκανε και τον ερωτεύτηκα και τον αγάπησα και όλοι μου έλεγαν πριν από το γάμο πως χαμογελούσαν μέχρι και τα μάτια μου!Και ναι παντρέυτηκα και ήθελα να κάνω ένα παιδάκι,έλα που δεν μας ήρθε και όσο και αν το επιθυμώ δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε,απλά ελπίζω!Δεν είναι όλα ρόδινα μέσα σε ένα γάμο,πιστεύουμε πως όλοι μας ξέρουμε πως είτε εκτός είτε εντός γάμου οι δυσκολίες υπάρχουν και πόσο μάλλον στην εποχή που ζούμε !

ʼβα μου το καλό είναι πως ξέρεις γιατί κατάπιες συναισθήματα και φαγητά.Ή τουλάχιστον αυτό μου δίνεις να καταλάβω,ήξερες το γιατί αλλά δεν μπόρεσες να το αποφυγεις!Νομίζω και ελπίζω πως την επόμενη φορά που θα το συναντήσεις μπροστά σου να του ξεφύγεις με έναν ελιγμό.

[NADINE_ed]

Ambra Katambra!

[NADINE_ed]

Τον μεγάλο έρωτα τον συνάντησα,Αγγελουδάκι μου,με έκαψε ολάκερη και δεν επιθυμώ να τον ξανασυναντήσω.
Τον άνθρωπο μου δε συνάντησα κι αυτός είναι που μου λείπει μαζί φυσικά και το παιδί.Γάμος δε μ'ένοιαζε,δε με νοιάζει.
Η αίσθηση του ανήκειν,ο ώμος να ξαποστάσεις,η κατανόηση,η συμπαράσταση,η επικοινωνία,η αγκαλιά να κουρνιάσεις,
ν'αγαπηθείς..."ζωή που δε μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη"...Κλέφτρα ήμουν και κλέφτρα,φοβάμαι,θα μείνω.Κι έχω την τάση
να το παίρνω όλο πάνω μου(αυτό που μάλωνα την ʼβα χθες να μην το κάνει εκείνη).Χρεώνω φυσικά το μεγαλύτερο μέρος
ευθύνης στα κιλά μου και τα υπόλοιπα προφανώς στον χαρακτήρα μου,στην ατυχία μου,δεν ξέρω σε τι,πάντως "μου",ολόδικο μου!

Χαίρομαι για σένα,για σας και είμαι σίγουρη πως θα ευλογηθείτε το μωράκι σας!Ήδη το σώμα σου ετοιμάζεται να το φωλιάσει!
Είδες και το κρακεράκι μας μόλις έχασε κάποια κιλάκια!Έτσι θα μετράμε μήνες και για σένα,το βλέπω καθαρά να συμβαίνει!

Ας γίνει το καλύτερο για τον καθένα μας,αλλά-αν γίνεται-να γίνει σύντομα!Αχνοσβήνει η ελπίδα...Λυγίζει επικίνδυνα η αντοχή...

[*Katie]

http://www.youtube.com/watch?v=6Aj2ah4H5dU


Αφιερωμένο σε όλες μα περισσότερο στο Ναταλάκι.
Ναταλία μου αυριο είναι μια καινούργια μέρα . Μόλις ξυπνήσεις το πρωί πήγαινε στον καθρέφτη σου χαμογέλα στο είδωλό σου, να σε αγαπάς και είμαι σίγουρη ότι κάποια μέρα θα βρεις το ταίρι σου.

[Ava_ed]

Όσες από εμάς επιθυμούν μία ισορροπημένη σχέση, με όλα όσα συνεπάγεται, νομίζω πως οφείλουμε να συμβιβαστούμε. Αυτά που περιγράφει η Ναταλία είναι τα ιδανικά, βρίσκονται εύκολα, όμως, ή συνεχίζουμε να παραμένουμε με την ελπίδα και να περιμένουμε κάτι που, στο κάτω κάτω, μπορεί και να μην έρθει ποτέ?
Σκέφτομαι τα λόγια της Ναταλίας και της δίνω δίκιο. Δε φταίμε εμείς, αν κάποιοι άλλοι είναι ανεπαρκείς. Δεν υπάρχει λόγος να χρεωνόμαστε την προσωπική αποτυχία κάποιου και να την προβάλλουμε στον εαυτό μας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δοκιμάζουμε, να δίνουμε ευκαιρίες, ώστε να καταλήξουμε με αυτόν που θα είναι ο λιγότερο ακατάλληλος. Αρκεί να μην είναι εντελώς ξεφτίλας. Εκεί έχω θέμα και χίλιες φορές μόνη μου, παρά με κάποιον που με ντροπιάζει.
Στο θέμα του παιδιού τώρα. Το σκέφτηκα έντονα τις τελευταίες μέρες και κατέληξα ότι ένα παιδάκι καλό είναι να έχει και τους δυο γονείς του. Να γιατί θεωρώ τον "ξεφτίλα" απαγορευτικό. Πόσο καιρό μπορεί να τον ανεχτεί μια γυναίκα?

[Ava_ed]

Τώρα είδα το μήνυμα! Η Ματίνα Μανταρινάκη είναι η θλιβερή γειτόνισσα του Κωνσταντίνου και της Ελένης, στην ομώνυμη σειρά. Συνηθίζει να λέει ατάκες του τύπου: Γιατί σε μένα? Ποια μοίρα με καταράστηκε βαριά? Πόσο αόρατη είμαι? Χαρακτηρίζει τον εαυτό της ως "ταπεινό χαμομηλάκι" και η Ελένη της απαντάει: Μπράβο, βρε Ματίνα, βάλε και λίγη μιζέρια! Τι ωραία που περνάμε! Εννοείται ότι η περίπτωσή της έχει happy end, μιας και στο τέλος αλλάζει ριζικά λουκ, ανανεώνεται και εκεί που κυνηγούσε τους άντρες με το τουφέκι και όλοι την απέφευγαν, στο τέλος την παρακαλάνε και τους κάνει και τη δύσκολη!
Κακώς μούδιασαν τα δάχτυλά σου, δεσποσύνη! Ξεχνάς πού κατέληξε αυτό το cd? Ξεχνάς ότι ο παραλήπτης του δε μπήκε καν στη διαδικασία να το ακούσει? Και τι δε θα'δινα να ήμουν από μία μεριά και να έβλεπα τη φάτσα του! Θα κρατούσα την κοιλιά μου από τα γέλια! (ʼντε πάλι η κοιλιά! Με καταδιώκει μου φαίνεται...)
Αισθάνομαι λίγο καλύτερα τώρα. Και ψυχολογικά και σωματικά. ʼρχισα να ξεπρήζομαι και τα νερά πάνε κι έρχονται. Ωραίο βράδυ θα περάσω! Μήπως να στρώσω στην τουαλέτα, να μην πηγαινοέρχομαι κιόλας?

[NADINE_ed]

Originally posted by *Katie

http://www.youtube.com/watch?v=6Aj2ah4H5dU


Αφιερωμένο σε όλες μα περισσότερο στο Ναταλάκι.
Ναταλία μου αυριο είναι μια καινούργια μέρα . Μόλις ξυπνήσεις το πρωί πήγαινε στον καθρέφτη σου χαμογέλα στο είδωλό σου, να σε αγαπάς και είμαι σίγουρη ότι κάποια μέρα θα βρεις το ταίρι σου.

Μερσί για την αισιόδοξη νότα αλλά και την αφιέρωση!
Υπέροχο,Katie μου!Κι είχα πολύ καιρό να το ακούσω!

"Δυνατά!Δυνατά!Γίναν όλα δυνατά τ'αδύνατα!"
Τα χοντρά όμως;Γίναν δυνατά ή έστω αδύνατα;
Λες ο πρωινός καθρέφτης της Σκάρλετ να κάνει το θαύμα του;

Και νύχτα να το βρω πάντως το ταίρι μου δε με χαλάει!Αρκεί να γίνει σύντομα!
Γιατί αν με βρει στο στ' ΚΑΠΗ δε νομίζω να μας επιτρέψει ο γιατρός να γιορτάσουμε τη συνεύρεση δεόντως!

[*Katie]

Originally posted by NADINE
Μερσί για την αισιόδοξη νότα αλλά και την αφιέρωση!
Υπέροχο,Katie μου!Κι είχα πολύ καιρό να το ακούσω!
"Δυνατά!Δυνατά!Γίναν όλα δυνατά τ'αδύνατα!"
Τα χοντρά όμως;Γίναν δυνατά ή έστω αδύνατα;
Λες ο πρωινός καθρέφτης της Σκάρλετ να κάνει το θαύμα του;

δεν πιστεύω στα θαύματα Ναταλάκι μου ... μόνο στην προσωπική προσπάθεια, στην επιμονή , στο πείσμα . Είμαι σίγουρη όμως ότι αν το κάνεις αυτό κάθε μέρα, τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.



Αυτός που σε πλήγωσε ..... έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του, σε έχασε και αυτή την απώλεια θα την μετρά σε όλη του την ζωή. Εσύ απλά γλίτωσες από έναν που δεν άξιζε. Πάμε παρακάτω , χαμογέλα έχεις την υγειά σου και χάνεις τα κιλά σου, αργά αργά και σταθερά.

[NADINE_ed]

Ώστε βλέπεις και τέτοιες σειρές εκτός από τα σκυλάδικα που ακούς,Αβόπλασμα!
Και θέλεις να κάνουμε και χωριό μετά!Μάλλον άστυ!Και καπνίζεις κι από πάνω!
Έχεις μεν τις χάρες σου(να μη σε αδικήσω)αλλά δεν το κόβω να ζούμε κοινό happy end!
ΕΙΣΑΙ Ο ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ!ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ!

[Ava_ed]

Σας καληνυχτίζω κοριτσάκια μου! Πάω να σύρω το πονεμένο μου κορμάκι στον καναπέ για να δω dvd και μετά θα κοιμηθώ ή τουλάχιστον θα προσπαθήσω. Συναρπαστική και η σημερινή μέρα! Μία νέα γυναίκα, εργένισσα, να τρώει μέχρι σκασμού, να περπατάει μόνη της, γιατί πού να βρει την παρέα, να ξανατρώει, να βλέπει τηλεόραση μόνη της και να ξαπλώνει πάλι μόνη της.
Ναταλία μου, έννοια σου... Στο ΚΑΠΗ θα είμαι κι εγώ! Θα παίρνουμε τα μπαστουνάκια και τα πι μας και θα βολτάρουμε στην παραλία!
http://www.youtube.com/watch?v=o4326RVQSQ8
ʼντε, άντε και με πήραν πάλι τα ζουμιά, πάνω που είχα αρχίσει να αισθάνομαι καλύτερα...

[Ava_ed]

Βιάστηκες, τέκνον Ναταλία! Βιάστηκες και τώρα εξετέθης!
Όσο για το κάπνισμα, δε νομίζω ότι θα μου το επιτρέπουν οι γιατροί εκεί στα ΚΑΠΗ που θα βρίσκομαι...

[Ava_ed]

Και για να σε δικαιώσω, οφείλω, όπως καταλαβαίνεις, να σε τιμωρήσω:
http://www.youtube.com/watch?v=LXFNqJk493w