ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[BARB_ed]

ρε γαμωτο. και την αλλη φορα τα ιδια εκανα
το δημιουργω και μετα δεν μπορω να το βαλω εδω. πως γινεται αυτο?

[NADINE_ed]

Αχ!sabe μου,που με φροντίζεις!Και να κοιμόμουν την ώρα που υπολόγισες...ακόμα πιο αργά κοιμάμαι...
Θα τη βρω τη σειρά μου όπου να'ναι...θα το ρυθμίσω και πάλι το αποσυντονισμένο μου ρολογάκι!
Αλλά εσύ ,τι απίστευτη ενέργεια είναι αυτή;Από το χάραμα στο πόδι,δύο φαγητά,φόρουμ,δουλειά και πόσα άλλα...
Μωρέ,μπράβο!Αχ!Εσείς οι μάνες,οι υπερήρωες!Το θετικό είναι πως αρχίζεις να σε φροντίζεις κι εσένα πλέον περισσότερο!
Κι αμέσως είδες και αποτελέσματα!Δε θα σε μαλώσω για το κρυφοκοίταγμα.Το αποδίδω στην ανηχυσία σου που τρως παραπάνω από πριν
και το σχετικό άγχος μήπως παχύνεις,αλλά ξέρω πως τώρα που ηρέμησες θα μετριόμαστε τις Παρασκευές όλες μαζί!Σωστά;
Γι'αυτό και τα συγχαρητήρια θα τα πάρεις μεθαύριο ( δε θα ήταν εκπαιδευτικά σωστό να επιβραβεύσω το παραστράτημα σου,δε νομίζεις; )

BARB,καλώς μας ήρθες και πιο επίσημα πλέον...Πληρείς και την τυπική προϋπόθεση λήψης reductil άλλωστε...
Νομίζω δε θα δυσκολευτείς να εγκλιματιστείς και να ενσωματωθείς ενεργά στην τάξη μας!Η ύλη είναι ελέυθερη εδώ.
Καθένας ακολουθεί όποια μέθοδο διατροφής κρίνει κατάλληλη για κείνον,απλά τις Παρασκευές έχουμε τεστάκι,κοινώς ζύγισμα.
Γράφε εδώ το ημερολόγιο σου κι ότι άλλο τυχόν χρειάζεσαι...Σε λίγο θα γράφω κι εγώ την καθημερινή μου άσκηση...
Νομίζω πως σιγά σιγά όλες καλό θα ήταν να συντονιστούμε σ'αυτό...Ας θεωρήσουμε τον Φεβρουάριο μήνα προσαρμογής
και όταν με το καλό μπει ο Μάρτης θα βάλουμε και γυμναστική στο πρόγραμμα διδασκαλίας.(Δε θέλω δυσανασχετήσεις
και δικαιολογίες τύπου "έχω περίοδο"...)Θα μπορούμε εξάλλου λόγω καιρού να βγούμε τότε και στην αυλή,ελπίζω...
Λοιπόν,πιάνεις όποιο θρανίο θέλεις και πάμε!

Hanelle,εντάξει,το πιάσαμε το δεκαράκι;

Αλαλούμ,πού χάθηκες,παιδί μου,σήμερα;Μην είσαι δίπλα,στων αρρένων;

[alalumaki]

Χα, χα με έκανες και γέλασα πάλι.... Καταρχήν συγνώμη που θα στο πω αλλά είσαι ΒΛΑΚΑΣ και λες ΒΛΑΚΕΙΕΣ (στη Ναντίν το λέω, μην παρεξηγηθείτε οι άλλες), σε σένα δεν είπα για το ticker γιατί δεν έχεις βάλει τόσον καιρό και λέω ΟΚ δεν το γουστάρει, και εγώ δεν είχα..... και αυτά για τα τριψήφια που λες και εγώ λίγο ακόμα να αργούσα με την ανακάλυψη που λέγετε reductil θα το είχα πιάσει.... 95 ήμουν και έπαιρνα 1 με 1,5 κιλό την εβδομάδα.... Λοιπόν θα σου ξαναμιλήσω την Παρασκευή, μέχρι τότε θα σου έχω μούτρα....

Τα υπόλοιπα κοριτσάκια μια χαρά σας βλέπω, σας έχει πιάσει και μια λογοδιάρροια που δεν σας προλαβαίνω... και διπλά φαγητά μαγειρεύουμε..... μπράβο στην ομάδα, που έχει ηθικό ακμαίο.

Barb καλωσήρθες στην παρέα μας.... πόσα έχεις χάσεις με τα χάπια.... Ρε παιδιά να ξανασυστηθούμε εδώ μέσα να ξέρουμε με ποιόν μιλάμε.....

[alalumaki]

Λοιπόν είμαι η Αλαλουμένια που λέει και μια ψυχή εδώ μέσα που δεν της μιλάω....
Είμαι 41 ετών με δύο σχετικά μικρά παιδάκια. Δουλεύω πολύ, τρέχω πολύ, πνίγομαι στις δουλειές πολύ? Ξεκίνησα τα χάπια πέρσι τον Μάρτιο και έχασα μέχρι τον Αύγουστο 14,5 κιλά.
Από 95 πήγα 80,5. Μετά τα σταμάτησα τα ξανάρχισα, πήρα 6 εκεί κοντά στις γιορτές έχασα 2 και τώρα είμαι 85 και προσπαθώ να ξαναβρώ το δρόμο μου για την κατηφόρα (των κιλών). Νομίζω ότι η παρέα σας είναι ο ψυχολόγος που χρειαζόμουν αυτόν τον καιρό και δεν προλαβαίνω να τον έχω?.. Ελπίζω παρέα να φτάσουμε τους στόχους μας?

[NADINE_ed]

Είμαι η νονά της Αλαλουμένιας,που θα μου ξαναμιλήσει την Παρασκευή(υποχρεωτικά καθότι μέρα ζυγίσματος)
Είμαι 37 ετών,8 ημερών,15 ωρών και 10 λεπτών!Έχω όλα τα στερητικά Α μπροστά στους επιθετικούς προσδιορισμούς μου
( άτεκνη,ανύπαντρη,ανεπρόκοπ η,ανεγκέφαλη,άχρηστη,ανεπά� �γελτη,συχνά άεργη,απροσάρμοστη,αδιόρθω τη...κλπ)
Ζω μόνη μου στη Θεσ/νίκη,όπου κάπου παραπέρα με βρίσκεται μια Νομική,αναμένοντας εδώ και χρόνια να την τελειώσω
και λίγο πιο πέρα στα κάστρα η λατρεία μου,που αύριο θα έχω 15 μήνες μακριά από τη φυσική παρουσία της...
Με παρακολουθεί ο καλύτερος,πιστεύω,ψυχολόγο ς συστημικής,παρακολουθώ και σεμινάρια γονέων(κι ας μην είμαι ακόμα)
με παρακολουθώ ανέκαθεν κι εγώ να δω πού θα την πάω τη ζωή μου...Τώρα στο θέμα μας και το λόγο που μας έφερε κοντά:
Έχω ύψος 1,68 και τα περισσότερα κιλά που είχα ποτέ ήταν τα 180.Τώρα είμαι στα 140,μ'έναν φρακαρισμένο δακτύλιο στο στομάχι μου
και χρήση reductil 15mg εδώ κι ενάμισυ περίπου μήνα και μέχρι τώρα απώλεια κάπου στα δέκα κιλά...Πρώτο στόχο έχω τα 112,
που είναι τα περσινά μου κιλά,πριν καταφύγω στο φαγητό να καλύψω το συναισθηματικό κενό του χωρισμού μου...(όχι πως πέτυχε)
Είμαι πλέον πολύ καλά κι αισιόδοξη!Πιστεύω τη γλυτώσαμε την κατάθλιψη άλλη μία φορά...Είμαι εδώ μαζί σας και προχωράμε!
Η επόμενη,παρακαλώ!

[sabe]

Ειμαι η sabe,θηλυκό με πλουσιες καμπυλες(πωπω,σα διαφημιση για περιοδικο γνωριμιων ακουστηκε αυτο!).Εργαζομενη σε τομέα που καμια σχεση με οσα σπουδασα.Σπουδασα σχεδιασμο και υλοποιηση κοσμηματος,ειναι το χομπυ μου τωρα πια.Εχω δυο παιδια,η μεγαλυτερη μου ως τωρα επιτυχια στη ζωη ειναι τα δυο μου βλαστάρια.Μου αρέσει το διαβασμα(μερα που δεν εχω διαβασει ειναι μερα μιση για μενα),ο χορός,λατρευω την κηπουρικη,αλλα εχω μονο το χωρο μιας βεραντας για να δειξω το ταλεντο μου,κοινως να γεμισω τα νυχια χωματα,τα χερια γρατζουνιες και τετοια.Μαγειρισσα καλη,με φαντασία.Εχω και κοτερο,παμε μια βολτα?χα χα.Ζω με τα παιδια και το συντροφο μου στην πρωτεύουσα.Να προσθεσω οτι δεν ειμαι καθολου των προγραμματων,της καταπιεσης,δλδ δεν μπορω να ζυγιζω μεριδες,να μετραω ποντους,η να κοιταω βιβλιαρακια,γιατι δε μου ταιριαζει.Γι αυτο επελεξα το Reductil,να γεμισει το κενο της απρογραμματισιας μου και της αδυναμιας συμμορφωσης σε κανονες.Δε γυμναζομαι προς το παρον,ομως παλιοτερα ημουνα σε ομαδα και γυμναζόμουν συστηματικα,οποτε γνωριζω απο αθλητισμο η τεμπελα!Αγαπω καθε τι που ξεφευγει απο τα συνηθισμενα,ανθρωπους που δεν εντασσονται σε νομους και αρχες κοινα αποδεκτες,αρχιτεκτονικη μοντερνα,ζωγραφικη,γραφω ποίηση.Επισης η μουσικη καλυπτει ενα μεγαλο μερος του τυχον ελευθερου χρονου μου,συναυλιες και φεστιβαλ.Καλε,ας με σταματησει καποιος,σε λιγο θα σας δωσω πληρες βιογραφικο,χαχα.
Σ'αυτο το forum βρηκα ενδιαφεροντες ανθρωπους,ειναι πηγη πληροφορησης απιστευτη και ηδη εχω ανακαλυψει χιλια πραγματα για λαθη και παραλειψεις στις διατροφικες μου συνηθειες.Στοχος μου ειναι να χασω τα κιλά που έχω ως στόχο.Δε μου αρεσω πιο αδυνατη απο το κανονικο,οποτε μια χαρα με βρισκω εκει.Το reductil ως τωρα με βοηθησε να χασω τα πρωτα 8 περιπου,ειμαι ικανοποιημενη.
Επισης χαιρομαι που ειμαι στην ιδια ομαδα με τοσο ενδιαφεροντα ατομα,οχι,δεν ειμαι απλα χαρουμενη,ειμαι ενθουσιασμενη.Πεταει η ομαδαρααααα.Γεια σου Φιλανδεζα μας,γεια σου γλυκο Αλαλουμακι,γεια σου Νadine με τον εξοχο λογο,γεια σου Barb που υπεκυψες στην προπαγανδα μας!.Kαλη μας επιτυχια,που θα την εχουμε,το'χουμε το'χουμε!!!

[NADINE_ed]

Φιλενάδα,έκανες το λάθος ν'αποκαλύψεις πως γράφεις ποίηση!Φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι συνεπάγεται τώρα αυτό...
Ήδη ό,τι από ποίηση άλλων έβαλες είναι υπέροχα!Θα μας βάζεις ένα δικό σου για καλημέρα κι ένα ξένο για καληνύχτα!
Η μόνη αποδεκτή παρέκκλιση είναι στη χρονική σειρά...Έμπλεξες,όπως πολύ σωστά συνειδητοποιείς!Ουπς!

[sabe]

Nadineeee,τι κανεις εδω τετοια ωρα?Τσκ,τσκ,τσκ(ο,τι κανεις κι εσυ πες μου,χα).Δεν εχω υπνο ουτε εγω,κοιμηθηκα κανα δυο ωρες το απογευμα και βρυκολακιασα.Ελα φιλεναδα,παρεα με τις νυχτεριδες,πωπω τι παθαμε.
Οσο για το αλλο με την ποιηση,χμμ,εισαι σιγουρη οτι θα το αντεξεις?Υπεραισιοδοξη σε βρισκω.Καλα,παω να σου γραψω τωρα ενα,αμα σου αρεσει θα σου γραψω κι αλλα(ασε που εσυ εισαι τοσο ευγενικη παντα,που ακομη κι αν δε σου αρεσει δε θα μου το πεις!).Θελω κριτικη αντικειμενικη,ε?Οχι της ομαδας.χαχα

[NADINE_ed]

Κάποτε η sabe καθρεφτίστηκε στη Γκύζα κι είδε"μια τυφλη,πλην χωρις ψυλλους,γυναικα..."
Όμως της έμοιαζε ακόμα πιο πολύ...και το δικό της αίμα κάποιοι ψύλλοι ρουφούσαν από χρόνια...
Περιέθαλψε κι έσωσε τη γάτα κι εκείνη από ευγνωμοσύνη της δώρισε μία απ'τις εφτά ζωές της!
Πολύχρωμες αχτίδες της φώτισαν και πάλι τον ορίζοντα,τύφλωσαν κι έδιωξαν τους βρυκόλακες μακριά,
ανάδειξαν Αφροδίτη τη γυναίκα,που από τότε τάχτηκε να υμνεί τη δύναμη της αγάπης,που μεταμορφώνει...

[sabe]

Aγαπη μου γλυκια εσυ...Ηξερα οτι θα καταλαβεις...Σε καλο μου,δακρυσα...τι μας επιασε σημερα,λες να ειναι το ξενυχτι;Kαλα,δεν υπαρχει περιπτωση να μη σε συναντησω λεμε!!!

[BARB_ed]

καλημερα κι απο εμενα
ειμαι το τελευταιο αποκτημα της ομαδας και απαιτω σεβασμο διοτι περνω τις περισσοτερες σας στα κιλα.
τον Μαιο αποφασισα να αρχισω μια διαιτα με 103.8 κιλα και για να μην τα σκατ.....σω ως συνηθως ζητησα βοηθεια απο τον παθολογο μου. ετσι ξεκινησα τα reductil. τον πρωτο μηνα των 10mg και μετα των 15.
εχασα αρκετα, εβαλα καποια, σταματησα τα χαπια, ξανααρχισα τα χαπια και τωρα ειμαι 93.2 (δεν περιμενα να ζυγιστω αυριο γιατι ειναι τσικνοπεμπτη σημερα!!!!!!). αυτη το φορα το πηρα σοβαρα να μην σταματησω με εξαιρεση τις απαραιτητες εξοδους (μπορεις να μη τρως οταν οπου κοιταξεις ολοι καταβροχθιζουν ή εχει πιατα γεματα λιχουδιες?)
Δειλα-δειλα ερχισα και την γυμναστικη. τι γυμναστικη δηλ? στο σπιτι εχω διαδρομο μπροστα στην τηλεοραση και ετσι αποφασισα να αρχισω. εχθες εκανα 30 λεπτα στο 5. εκαψα 500 θερμιδες και περπατησα 5 χιλιομετρα . δεν ξερω αν μετραει καλα. καποιοι μου ειπαν οτι δεν παει καλα το μηχανημα μου αλλά το βασικο ειναι να κανω εγω περπατημα 30 λεπτα κι ας μη μετραει καλα....
δεν ξερω ποσα κιλα θελω να χασω. Θα το γιορτασω (και θα ειναι η πρωτη φορα που θα γιορτασω χωρις φαι) αν κατεβω απο τα 90. ειμαι ανω των 90 εδω και 10 χρονια οποτε για εμενα ειναι σημαδιακο.
ειμαι παντρεμενη και εχω δυο παιδια ενα αγορι σχεδον 5 ετων και ενα κοριτσι 9 ετων απο την εγκυμοσυνη της οπιοας πηρα 20 κιλα.
η κορη μου ειναι κι αυτη ευτραφης (υψος 1,40 και βαρος 68 κιλα) και οπως ξερει η Nadine προσπαθω να την αδυνατισω χωρις σημαντικα αποτελεσματα.
την εβαλα κι αυτη σε εναν καλο ρυθμο με την διατροφη της και την "υποχρεωσα" να κανει διαδρομο σχεδον καθημερινα μπας και ξεκολλησει το μυαλο της απο το φαγητο.
Κατα τα αλλα ειμαι κι εγω εργαζομενη με ελευθερο χρονο μηδεν. το μοναδικο χομπι που εχω ειναι να κυνηγαω τις προσφορες στα super market (ναι, ναι, ειναι χομπι, μη γελατε-τουλαχιστον το παραδεχομαι) με αποτελεσμα να μην εχω άλλο ελευθερο χρονο. μου πηρε καιρο να το καταλαβω αλλά τωρα τουλαχιστον ξερω τι μου φταιει και δεν εχω χρονο για δειγμα. σχεδον καθημερινα ή θα παω στο super ή θα μελεταω τα διαφημιστικα. αποτελεσμα: χαμενος χρονος τουλαχιστον 1-1,5 ωρα καθημερινα. αλλά δεν κοβεται το ρημαδι......
απο διαιτα, ενα διαστημα εκανα μια διαιτα αλλά επειδη δεν μου εφτανε, αρχισα και μια δευτερη (αυτο ειναι ανεκδοτο)
απο διαιτα, μεχρι τωρα απλα μετρουσα πολυ χαλαρα τις θερμιδες μου και τωρα τελευταια μετραω (ή θελω τελος παντων) ποντους ww. το σημαντικο ειναι να μην τρωω πολυ.
επειδη μου αρεσει η ποσοτητα μαγειρευω για μενα Light φαγητα. πχ χοτροσουπα, πρασα, φακη αλαδωτη κλπ
ετσι, μπορω να τρωω αρκετη ποσοτητα και ταυτοχρονα να χανω.
τελος αποφασισα να παιρνω και βιταμινες και κατεληξα στη σπιρουλινα που ειναι καθαρα φυτικη και εχει το καλο οτι ειναι ςσχεδον σκετη πρωτεινη και ανεβαζει τον μεταβολισμο.
α, και μια που ειπα για μεταβολισμο, κοιταω να πινω κανενα πρασινο τσαι , να τρωω σκετες πρωτεινες κλπ ελπιζοντας να βοηθησουν στο χασιμο ανεβαζοντας τον μεταβολισμο.
μηπως εγραψα πολλα? και που να δειτε ποσα αλλα θα ηθελα να γραψω....
Δυστυχως για την υπολοιπη ομαδα δεν τα παω καλα με το βιαδασμα και την ποιηση. ειμαι θετικο μυαλο (θετικων επιστημων εννοω) και επειδη ολη την ημερα στο γραφειο ειμαι με χαρτια, στο σπιτι το μονο που διαβαζω (εκτος απο τα διαφημιστικα) ειναι τα μεγαλα γραμματα απο τα περιοδικα. οχι οτι δεν εχω διαδασει αμετρητες σελιδες του φορουμ αυτου!!!!! Αυτο τον καιρο ειμαι χαλαρη στο γραφειο και μπορω να ασχολουμαι με αυτο.
πω, πω! τι κατεβατο καλε εγραψα?

[BARB_ed]

αυτο το τικερ ρε παιδια πολυ με παιδευει.....

[NADINE_ed]

Αρχίσαμεεεεεεεε...Τσικνοπέ� �πτη,ε; Αχ! Αχ! Αχ!...'Εχε χάρη που είσαι new entry...
Τι να κάνουμε;Θα τα κάνουμε τα στραβά μάτια αύριο...Μη μου ξεσηκώσεις και τις υπόλοιπες μόνο...
Αυτή πάντως τη μανία (και δη από όσους δε θα νηστέψουν μετά) της σημερινής μέρας ποτέ δεν την κατάλαβα...
Συγχαρητήρια για την καθιέρωση του διάδρομου!Σιγά σιγά θα περπατάμε μαζί σου κι εμείς...Ευελπιστώ να συμφωνούμε όλες...
Η καταμέτρηση των θερμίδων λένε πως δεν είναι ούτως ή άλλως ακριβής...Ας περπατάμε εμείς κι ας γράφει ό,τι να'ναι...
Το μόνο που θέλω να σταθώ είναι ένα ρήμα που αφορά την κοπελούδα σου:"την υποχρέωσα"να κάνει διάδρομο.
Είναι πολύ σημαντικό για όλη της τη ζωή ν'αγαπήσει την άσκηση και να μη τη δει καταναγκαστικά ως τρόπο κάψιμου θερμίδων...
Ο διάδρομος είναι ο δικός μας τρόπος στην ηλικία μας και την καθηστική μας ρουτίνα να σώσουμε ό,τι κρεπαλιάσαμε...
Η κορούλα σου είναι σε ηλικία που μπορεί να διασκεδάσει πολλές μορφές άσκησης(χορό,κολύμπι,ομαδι� �ά αθλήματα,τέννις,σκι...)
Να το κάνει επειδή το αγαπά,επειδή εκφράζεται μέσα απ'αυτό,κοινωνικοποιείται,� �κτονώνει την ενέργεια της,ανεβαίνει ψυχολογικά...
Κι όχι να βιώνει τη διαφορετικότητα από τους συνομίληκους της,κατατασσόμενη στην κατηγορία της μαμάς σαν τιμωρία για τα γλυκά που απολαμβάνει.
Παίρνω το θάρρος να πω τη γνώμη μου σχετικά(μπορεί να κάνω και λάθος)και να με συγχωρείς άμα ξεπερνώ τα όρια ή σε στεναχωρώ...Πρόταση:
Προσπαθείτε όλοι να συμπεριφέρεστε φυσιολογικά απέναντι της,χωρίς βλέμματα,κατακρίσεις και σχόλια για το παραμικρό σχετικά.
Γράφετε σε δραστηριότητες και τα δύο παιδιά,ανάλογα βέβαια με την ηλικία και τα ενδιαφέροντα τους,με έμφαση στην άσκηση.
Βελτιώνετε τις διατροφικές σας συνήθειες ως οικογένεια(να μην υπάρχει διαχωρισμός τι τρώτε εσύ με την κόρη και ο πατέρας με το γιό)
Εξάλλου τα παιδιά διδάσκονται από το ζωντανό παράδειγμα των γονιών κι όχι τις νουθεσίες τους.Το νόημα είναι να γίνουν
ανεπαίσθητες αλλαγές προς τον υγιεινό τρόπο ζωής για όλους,στα πλαίσια του οποίου η κόρη σου ίσως αλλάξει τη σχέση της με το φαγητό,
το υποτιμήσει παρασυρόμενη από νέα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες,το περιορίσει από μόνη της για να μπορέσει πχ να χορέψει άνετα μετά,
να μη λειτουργεί καταναγκαστικά για όσα δε διδάχτηκε ν'αγαπά(όπως δεν τα διδαχτήκαμε άλλωστε κι εμείς και υφιστάμεθα τις συνέπειες)
κυρίως να μη νιώσει τη διαφοροποίηση που πιθανόν έξω βιώνει και μέσα στο χώρο της άνευ όρων αγάπης κι αποδοχής,την οικογένεια!
Ξέφυγα τελείως από το θέμα μας...ελπίζω να αφουγκράζεσαι την καλή μου πρόθεση και να σκεφτείς λίγο τις προτάσεις μου,
μήπως κάτι απ'αυτά σου βγάζει κάποιο νόημα κι ίσως θα ήταν μια καλή ιδέα,που θα μπορούσατε να εφαρμόσετε,
αν βέβαια δεν είστε ήδη προς τα εκεί συντονισμένοι...Μπορεί να λέω χαζομάρες,μπορεί να έπρεπε να το είχα βουλώσει...Εσύ ξέρεις!

[BARB_ed]

τι λες καλε? εγω σε θαυμαζω για τις υπεροχες συμβουλες σου προς ολους κι εσυ φοβασαι οτι θα γινει παρεξηγηση? τετοια θελω να ακουω για να προσπαθησω να τα εφαρμοσω...

Ο γιος μου ευτυχως για εμενα μεγαλωνει τις καθημερινες με τη γιαγια του. Δεν μου τον επαιρναν στον παιδικο και στα προνηπια του σχολειου και τον εστειλα στα προνηπια στο χωριο του αντρα μου. ετσι, απο δυετερα πρωι μεχρι παρασκευη μεσημερι ειμαι με ενα παιδι.

οσο για τις διατροφικες συνηθειες του αντρα μου, ας μη μιλησω....
τι να σου πω? οτι μαγειρευω το ιδιο φαγητο εις διπλουν, με λιγο και με πολυ λαδι? οτι ενω κανουμε διαιτα ζητα τηγανιες και γυρους? οτι εχουμε ντουλαπια (προσεξε τον πληθυντικο!!!) με σοκολατες, γαριδακια, πατατακια κλπ? ασε, ειναι πονεμενη ιστορια. δεν θελω να το συζητησω....

για τις δραστηριοτητες, περσι και προπερσι την πηγαιναμε κολυμβητηριο την κορη μου. απο φετος ομως, αρχισε αγγλικα και πληθαιναν τα μαθηματα και δεν εχει χρονο. ισως το αποφευγω κι εγω. μαλλον θα το σκεφτω να την αρχισω ξανα.
ενας αλλος λογος που πρεπει να κανει διαδρομο ειναι η χοληστερινη της. δεν το ανεφερα μεχρι τωρα γιατι το ξεχασα. εχει ανεβασμενη χοληστερινη εδω και 1,5 χρονια (τοτε το ανακαλυψαμε δηλαδη) και προσπαθουμε να τη ριξουμε με κολυμπι και διαδρομο. και ειδικη διατροφη (ξερεις becel κλπ) Κατι κανουμε αλλά μας το χαλαει παντα το καλοκαιρι που εγω τρελαινομαι στη δουλεια (χτυπαω μεχρι και 15ωρα) και αναγκαστικα την στελνω στην γιαγια οπου η νοοτροπια ειναι ιδια με του αντρα μου οποτε ανεβαινει και η χοληστερινη και το βαρος....

ευτυχως ο μικρος μου ειναι αδυνατος....Δεν τρωει τιποτε (που λεει ο λογος) και το χαιρομαι....

Τωρα μου εβαλες την ιδεα να κανω αλλη μια συζητηση με τον αντρα μου. Για να δουμε...

Εσυ να γραφεις συμβουλες, καλα? η εμπειρια σου απο τα παιδικα σου χρονια μου ειναι πολυτιμη....
α, χθες εβαλα την κορη μου στην ιστοσελιδα που μου εστειλες τις προαλλες. της αρεσε. θα ξαναμπουμε με την πρωτη ευκαιρια.
πες, πες κατι θα βγει, δεν μπορει

[NADINE_ed]

Πολύ χαίρομαι που βρήκε ενδιαφέρουσα την ιστοσελίδα!Σ'ευχαριστώ για το μοίρασμα,για τη δεκτικότητα και τα καλά σου λόγια...
Νομίζω πως πολύ καλά θα κάνεις να μιλήσεις ξανά με τον άντρα σου.Κι εγώ εκεί θα στρεφόμουν και στην αγάπη του για την κόρη μας!
Είναι πολύ δύσκολο να ξεχάσει αυτά που ήξερε,αλλά η συμμετοχή του είναι καταλυτική!Ελπίζω να μπει κι εκείνος στη διαδικασία,
που η υπόλοιπη οικογένεια άρχισε να μπαίνει και στη συνέχεια να νουθετήσει και τη μητέρα του για τα καλοκαίρια...
Δεν είναι εύκολο,το ξέρω,κι ούτε ευχάριστο...Φαντάζομαι δεν έχει κάνει δίαιτα ποτέ στη ζωή του κι είναι έξω απ'το χορό...
Ας δεχτεί να κάνει ένα τεστ έστω μίας εβδομάδας:να κάνει δίαιτα ενώ ξέρει πως τα ντουλάπια είναι γεμάτα πειρασμούς,να κάνει διάδρομο
κι όλα όσα προσδοκεί να κάνει η κορούλα σας,που είναι και σε ηλικία που δικαιούται να ζητά σοκολάτες,πατατάκια,γαριδά κια κλπ
Καμιά φορά δεν μπορούμε να νιώσουμε τον άλλον και τι του ζητάμε,παρά μόνο αν μπούμε πραγματικά στη θέση του!
Αυτό μας ανοίγει κυριολεκτικά τα μάτια,μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε και τις δικές μας ευθύνες,να έρθουμε πιο κοντά
σ'εκείνον κι ό,τι καλείται ν'αντιμετωπίσει!Εξάλλου αυτό είναι η αγάπη,η οικογένεια!Ποτέ δε θα ξεχάσω ένα ντοκυμαντέρ,
που είχα χρόνια πριν δει,που αφορούσε στο εικοσιτετράωρο ενός τυφλού εφήβου κι όσα πρέπει να εκπαιδευτεί για να επιβιώσει.
Εκεί λοιπόν στη σχολή τυφλών που παρακολουθούσε είχαν μια μέρα καλέσει τους γονείς όλων των παιδιών
και για μία ώρα τους είχαν δέσει με μαντήλια τα μάτια κι έπρεπε έτσι να κυκλοφορήσουν,να κάνουν έναν καφέ,
ένα τοστ,να ζήσουν μία ώρα από τη ζωή του παιδιού τους στο σκοτάδι,την ανασφάλεια,το άγνωστο,τον αγώνα...
Σκόνταψαν,έπεσαν,φοβήθηκαν ,έκαψαν τα ακροδάχτυλα τους,θέλησαν αμέσως να βγάλουν τα μαντήλια,κάτι όμως
που δεν έχουν την πολυτέλεια να κάνουν τα δικα τους τα παιδιά!Μια μικρή ιδέα βέβαια πήραν,αλλά ήταν δεικτική πολύ!
Κανείς μας δεν ξέρει τι πραγματικά περνά ο άλλος μέσα του...όσο κι αν θέλει,όσο κι αν προσπαθεί(στην καλή περίπτωση που προσπαθεί)
Δεν μπορούμε να τον γλυτώσουμε απ' τον πόνο,αλλά μπορούμε και οφείλουμε(εφόσον μιλούμε για σχέση αγάπης)
να σταθούμε ουσιαστικά δίπλα του,ν'απαλύνουμε τη μοναξιά του!Ό,τι μοιράζεται εξάλλου γίνεται ααυτόματα πιο ελαφρύ!