ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Ava_ed]

Αγάπες μου, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Καλή χρονιά, γεμάτη από καλύτερα γεγονότα από τα περσινά! Μακάρι φέτος να ηρεμήσει λιγάκι η ψυχούλα μας, να εκπληρωθεί έστω και μία μας επιθυμία!
Επέστρεψα στο πολικό ψύχος! Είχα ρυθμίσει το καλοριφέρ στους 4 βαθμούς, οπότε σε αυτούς βρήκα το σπιτάκι μου. Τώρα φοράω πουλόβερ και ρόμπα και με ξυλιασμένα δάχτυλα σας γράφω, περιμένοντας να ζεσταθεί το σπίτι, πράγμα που θα συμβεί σε κάποιες ώρες από τώρα... Οι αποσκευές στο πάτωμα ακόμη, βιαζόμουν να σας ξανασυναντήσω!
Μου λείψατε όλες, πάρα, μα πάρα πολύ! Σας σκεφτόμουν καθημερινά και χαμογελούσα. Γέλασα απίστευτα με τα λαλάγκια σας, αλλά άργησα κομματάκι και έτσι δεν περίσεψε τίποτα για μένα.. Γνωστή η κατάσταση, αν και πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο θα συμβιβάζομαι ακόμη και με το Νο1, ακολουθώντας το σοφό γνωμικό "στην αναβροχιά, καλό και το χαλάζι"! Αλλά όχι, η Σαμάνθα δε συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από το Νο3! Οπότε θα συνεχίσω να παρατηρώ τα χέρια των υποψηφίων, μπας και γλιτώσω το "ζονγκ"!
Πέρασα τις πιο αδιάφορες γιορτές της ζωής μου. Στο σπίτι δεν υπήρχε και το ιδανικό κλίμα, υπήρχε πεσμένη ψυχολογία και στην αρχή καυγάδες και κατήφεια, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Πείνα, κορίτσια μου, πολλή πείνα έπεσε τις πρώτες μέρες. Δεν ήθελα να προκαλώ και έτσι αρκούμουν σε ότι μου πρόσφεραν (σκατούλες) και έτρωγα στα μπαρ, φυστίκια, μεζεδάκια, ό,τι έδιναν ο ζήτουλας της μπουκιάς έσπευδε να σαβουρώσει. Πήγαινα στα μπαρ μπας και φάω, εκεί κατήντησα! Μετά συγκάλεσα οικογενειακό συμβούλιο και τους τα έσουρα ένα χεράκι και συμμορφωθήκαμε κάπως. Τους τρόμαξα με τη Θεία Δίκη, τους είπα ότι δεν μας βρήκε καμία συμφορά, για να έχουμε μούτρα και νεύρα και ότι δεν είναι συνετό να προκαλούμε την τύχη μας, κοινώς "θα πέσει φωτιά να μας κάψει". Υπήρχε, λοιπόν, φαγητό τις επόμενες ημέρες, δεν φοβόταν πια ότι θα θα πάρω καμιά δεκαριά κιλά ή και αν το φοβόταν, δεν έκαναν κανένα σχόλιο. Έτρωγα, λοιπόν, αλλά ήμουν ο οικογενειακός κυμματοθραύστης. Καραδοκούσα πίσω από κλειστές πόρτες, να προλάβω καταστάσεις. Μόλις μυριζόμουν ένταση, άνοιγα την πόρτα και έλεγα καμιά μακακία, να ελαφρύνω το κλίμα, πχ, στους ηλικιωμένους γονείς μου, τι συμβαίνει, γιατί κλείνετε την πόρτα, κάνετε τρελό και άγριο σεξ? Γελούσαν και έλεγαν στην ηλικία μας, χα χα χα! Αγοράσαμε κρασιά για την Πρωτοχρονιά και απόρησε ο μετρημένος πατερούλης μου, όλα αυτά παιδί μου? Ποιος θα τα πιεί? Εγώ θα τα πιω και δεν θέλω κανένα σχόλιο. Θα τα πιω, να μην σας βλέπω με αυτά τα μούτρα και χα χα χα, ξανά! Τέτοια καραγκιοζιλίκια έκανα και σωθήκαμε από τη μελαγχολία. Πήγε να γίνει και η στραβή στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, άρχισε η μανούλα μου να παραπονιέται ότι για μία ακόμη χρονιά καθόμαστε μόνοι μας στο τραπέζι, χωρίς γαμπρούς, νύφες, εγγόνια, αλλά ο γνωστός καραγκιόζης επενέβη πάλι και το έσωσε. ʼνοιξα ένα ακόμη μπουκάλι, κάτω από το σοκαρισμένο βλέμμα της και της είπα, με γέλιο πάντα, ότι για κάθε αστοχία της θα ανοίγω ένα μπουκάλι. Οπότε θα έχει να παλέψει τρεις μεθυσμένους (η ίδια δεν πίνει) και τότε να τη δω! Χθες το βράδυ άρχισε να κλαίει, γιατί δεν άντεχε την ιδέα να πάει το κοριτσάκι της πίσω, στον καταραμένο τόπο και να συνεχίσει να μαραίνεται σε μία αδιάφορη ζωή. Της είπα ότι δεν με βοηθάει έτσι και ο καημός της μάνας μου είναι περισσότερο βάρος, παρά παρηγοριά. Συνήλθε αμέσως και επέστρεψε το χαμόγελο στο μουτράκι της, έστω και για χάρη μου, έστω και με το ζόρι.
Και μετά από αυτή τη συναρπαστική περιγραφή, έρχομαι και στα πιο "πιπεράτα". Γνώρισα κάποιον (πώς συμβαίνει να παρουσιάζονται ευκαιρίες με το που φεύγω από δω), αλλά... τζίφος, κορίτσια! Μου είχε πιάσει κουβέντα το καλοκαίρι και τον είχα ψιλοφτύσει. Έτυχε να κάθεται δίπλα μου στο μπαρ και μου συστήθηκε. Δεν τον θυμόμουν καν. Είπα να συμβιβαστώ, ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κανονίσαμε να βγούμε. Μετριότατος προς το κακό εμφανισιακά, κάκιστος στο πνεύμα και στο χιούμορ, αλλά είπαμε.. Αναβροχιές, χαλάζια, κλπ. Πανωλεθρία το ραντεβού, έκανε το λάθος να μου δείξει γραπτό του μήνυμα στο κινητό. Αντί για "ήδη", είχε γράψει "είδη"! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!! Βρήκε το ευαίσθητο σημείο μου και αυτό ήταν εντελώς μείον του! Ενώ ακούγαμε τζαζ, ατμοσφαιρική μουσική, στο μυαλό μου άστραψε το:
http://www.youtube.com/watch?v=Zh3lXDWdyJc
Ολοκληρώνω το κατεβατό μου, με το ότι λάτρεψα το νέο μας τίτλο! Αγαπώ Χάρρυ Πόττερ και είχα κάνει παλιότερα αναφορά στην Πωλίνα για τον καθρέφτη αυτόν. Α, ρε Ναταλία, με τις εμπνεύσεις σου! Δεν είναι τυχαίο ότι σε αγάπησα τόσο! Ας ήσουν άντρας και θα σου την έπεφτα κανονικά!
Καλή χρονιά, Ντεζιρένιες μου! Χαίρομαι τόσο που είμαστε και πάλι μαζί! Φιλάκια! :love:

[ΤΖΙΝΑ_ed]

Καλώς ήρθες Αβα και χρόνια σου πολλά. Εύχομαι το 2012 να βρεις κάποιον που θα είναι εμφανίσιμος, με χιούμορ, ορθογράφος και με λαλάγγι Νο.4. Αν πιάσει η ευχή μου και τον βρεις ρώτα αν έχει αδερφό και σφύρα μου και μένα!:crazy:

[Ava_ed]

Τζίνα μου!! Χρόνια σου πολλά και καλά!
Μακάρι να πιάσει η ευχή σου! Θα είναι ευχή για όλη μου την οικογένεια! (εξαιρώντας φυσικά το Νο4, το οποίο ούτε καν περνάει από το μυαλό των συντηρητικών γονιών μου).... Έχω κάτι στο μυαλό μου, το οποίο είναι ψιλοανέφικτο. Πού να γυρίσει να με δει ένας τέτοιος άντρας, άσε που δεν μένουμε στον ίδιο τόπο. Έχουμε μόνο επαγγελματική επαφή, αλλά είναι τόσο γλυκός, τόσο ερωτεύσιμος, είναι η απάντηση στις προσευχές μου! Ευχήσου μου να γίνει ένα θαύμα και να έρθουμε κοντά με αυτόν τον συγκεκριμένο άντρα! Γλυκός, τρυφερός, ήπιος, πνευματώδης, μορφωμένος, κοσμοπολίτης, όλα τα καλά έχει πάνω του! Στοχεύω πολύ ψηλά, το ξέρω, αλλά η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς και σκέφτομαι να τολμήσω να του τηλεφωνήσω, σε προσωπικό επίπεδο αυτή τη φορά. Να μιλήσω για τη δουλειά, για τον καιρό, δεν ξέρω τι να πω, αλλά θα κάνω το βήμα και θα του δώσω πράσινο φως για επικοινωνία άλλου τύπου. Το πρώτο μήνυμα της χρονιάς ήρθε στο κινητό μου από εκείνον! Κλώτσησε η καρδιά μου και δε φανταζόμουν ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στην ηλικία μου. Κανονικά θα έπρεπε να συμβιβαστώ με ό,τι βρω, μπας και κάνω κανένα παιδί, αλλά δε μπορώ τη μετριότητα, δεν αντέχω τους ασήμαντους τύπους. Μόνη μου, λοιπόν, με την ελπίδα να σταθεί ένας τέτοιος άντρας στο πλευρό μου, να ψηλώσω δέκα πόντους από περηφάνεια, να γελάσει η ψυχή μου!
Ο τύπος του μπαρ μου τηλεφώνησε και μου έκανε πλάκα, λέμε τώρα, λέγοντας κάτι για το αυτοκίνητο που δεν έχω. Απελπίστηκα με το πόσο άθλιος μπορεί να γίνει κάποιος, προκειμένου να επιχειρήσει εκ νέου προσέγγιση! Έφυγα και γλίτωσα απ' αυτόν!
Τώρα το σπίτι μου είναι αισίως στους 8 βαθμούς και ξυλιάζω! Πριν σας γράψω πάλευα με τα δάκρυα. Στο κατώφλι του σπιτιού μου ήμουν δακρυσμένη και κούνησα το κεφάλι μου αποφασιστικά και έδιωξα τα ανόητα δάκρυα. Δεν ήθελα να μου κάνω ποδαρικό κλαίγοντας. Με σώσατε για μία ακόμη φορά, αγαπημένες μου!
Τζίνα μου, μακάρι να απαντηθούν οι προσευχές σου φέτος! Όσο για το σφύριγμα, είναι δεδομένο...
Σου αφιερώνω αυτό το κομμάτι και εύχομαι να το χορέψουμε φέτος με τους αγαπημένους μας! Δικό σου!
http://www.youtube.com/watch?v=dBHhSVJ_S6A

[Eli_ed]

Avaki μου γλυκό καλωσόρισες στο σπιτικό σου και στον Ναταλοοίκο!!!! Καλή Χρονιά και Χρόνια Πολλά σου εύχομαι ευτυχισμένα με υγεία, εύχομαι ο νέος χρόνος να σου φέρει επιτέλους έναν σύντροφο άξιο, γεμάτο με αγάπη και τρυφερότητα στην καρδιά του και προσόντα λαλαγκιού Νο3 και άνω .
Επιτέλους μαζευόμαστε σιγά σιγά :bigsmile:

[Ava_ed]

Χρόνια πολλά, καλή μου Eli! Όσα επιθυμείς, σου εύχομαι να γίνουν φέτος πραγματικότητα!
Καλώς σας βρήκα! Πόσο χαίρομαι, πόσο μου λείψατε!
Έλα να μαζευόμαστε, σιγά σιγά!
Όσο έλειπα έκανα δύο προσπάθειες να σας μιλήσω και έπεσαν και οι δύο στο κενό. Προσπάθεια Νο1 στο σπίτι της ξαδέλφης, μου είπε ότι διέκοψε το ίντερνετ, λόγω οικονομικής κατάστασης. Προσπάθεια Νο2 από το κινητό του αδελφού μου, με έδιωξε κακήν κακώς, γιατί είχε να κάνει κάποια τηλεφωνήματα. Έκανα υπομονή και να μαι! Γερή, ακέραιη, ψυχικά κουρασμένη, αλλά πίσω, στο παγωμένο μου σπιτάκι και στο ζεστό μου Ναταλοσπιτάκι!

[Eli_ed]

Αχ πόσο θα ήθελα να κάτσουμε να κουσκουσοκουτσομπολέψουμε ! Πρέπει όμως να πάω με τον άντρα μου στην πεθερά μου για φαγητό, να της ευχηθούμε και για το Νέο Έτος γιατί ακόμη δεν της έχουμε κάνει ποδαρικό. Έφτιαξα και μία γαλατόπιτα να της πάω, ελπίζω να είναι καλή πρώτη φορά την έφτιαξα! Θα σας πω εντυπώσεις μετά...

Σας φιλώ γλυκά θα τα πούμε το βραδάκι

[Ava_ed]

Μην ξεχάσεις να μπεις με το δεξί και με χαμόγελο!
Φιλάκια και να περάσετε όμορφα!

[ΤΖΙΝΑ_ed]

Καλά κάνεις Αβα και δεν συμβιβάζεσαι γιατί είναι αδύνατο να ξεφύγεις από τον συμβιβασμό, τον βρίσκεις πάντα μπροστά σου και την πιο ακατάλληλη στιγμή. Σ'ευχαριστώ για την αφιέρωση. Δεν ξέρω να χορεύω ταγκό και τα σχετικά αλλά νομίζω ότι αν έβρισκα ποτέ τον κατάλληλο για μένα, θα μπορούσα να χορέψω και τη "λίμνη των κύκνων"!!!

[Ava_ed]

Τζίνα μου, θα ήθελα να μπορώ να συμβιβάζομαι, προσπάθησα, αλήθεια λέω! Δε γίνεται, όμως, είναι έξω και πάνω από μένα και μόλις το ανακάλυψα. Μία γυναίκα στη βιολογική της δύση θα έπρεπε να είναι σε θέση να δεχτεί το συμβιβασμό. Δε γίνεται, όμως, όσο κι αν κλείνω τα μάτια και τα αυτιά μου, όσο κι αν φοβάμαι για το μοναχικό μέλλον μου. Ίσως αυτά που έρχονται στο δρόμο μου είναι αυτά που δεν θέλω καθόλου, ίσως φταίει το ότι ακόμη μέσα μου νιώθω μικρή, πολύ μικρή, δεν ξέρω...
Θέλω να δώσω χαρά στους γονείς μου, θέλω να ακουμπήσω ένα μωρό στα χέρια τους, θέλω να μη φοβούνται ότι θα φύγουν από τη ζωή και θα με αισθάνονται μόνη. Δε γίνεται, όμως, να ζήσω μια ζωή με συγκατάβαση και βαρυγκόμια για το κακό που δε με βρήκε, αλλά το διάλεξα.

Ταγκό δεν ξέρω ούτε κι εγώ να χορεύω, αλλά δεν παύει να είναι ο αγαπημένος μου χορός, το παραλήρημα των αισθήσεων, ο απόλυτος αισθησιασμός...
Μαζί στη λίμνη των κύκνων, να το δω κι αυτό! :duh:
Πονάει ο λαιμός μου, δεξιά και εξωτερικά, προς τον ώμο. Μάλλον πιάστηκα από το κρύο! Εγώ δεν είμαι άνθρωπος, είμαι χιονάνθρωπος!

[Mak]

Καλώς όρισες πίσω στο φτωχικό μας! Αν και με τόσα συναισθήματα μόνο φτωχικό δεν το λες το σπίτι ετούτο! Μακάρι αβάκι να εκπληρωθεί κάθε σου όνειρο και ας είναι και μεγαλεπίβολο! Think big!

[Ava_ed]

Γιώτα μου, χρόνια σου πολλά και καλά!
Σε σένα έλαχε αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=xpnQ0BU_h_A
Χαίρομαι την ελευθερία μου! Ακούω αγαπημένα τραγούδια και καπνίζω ασύστολα. Θυμάμαι τη μιζέρια στο πατρικό μου, με το τασάκι στο μπαλκόνι, με τους αέρηδες να μην μου επιτρέπουν να ανάψω το τσιγάρο μου, με την κριτική πάντα στο στόμα των δικών μου για μένα, για τις μουσικές μου επιλογές, για τα αστεία μου... Σσσσστ, άκουγα συνέχεια στα οικογενειακά τραπέζια, δεν είχα λόγο με κύρος και βαρύτητα, ήμουν απλώς ένα καραγκιοζάκι και είχα πλήρη επίγνωση. Με αγαπούν, με λατρεύουν, το λέω και εξηγούμαι. Αλλά, όταν η κατάθλιψη σου χτυπάει την πόρτα, το τελευταίο που θέλεις είναι έναν καραγκιόζη και αυτό ήμουν αυτές τις γιορτές. Αυτοί, με το που ξημέρωνε ο Θεός τη μέρα, έβαζαν ειδήσεις σοβαρές και άρχιζαν τα μαύρα σχόλια για την κατάσταση κι εγώ προσπαθούσα να ψελίσω "amare me" και να εκβιάσω ένα χαμόγελο. Γιατί έτσι είμαι, θέλω γέλιο γύρω μου και χαρά. Αν δεν είχα αυτό το χαρακτηριστικό, θα είχα ήδη (και όχι είδη), αυτοκτονήσει. Με σώζει, λοιπόν, αυτή μου η ιδιότητα και γι' αυτό θέλησα να τη χρησιμοποιήσω ξανά στους ανθρώπους που αγαπώ και νοιάζομαι όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

[ΤΖΙΝΑ_ed]

Ζεστάθηκε το Αβόσπιτο με τους σταλαγμίτες ή κάνεις ακόμα προπόνηση για το dancing on ice; Ε; φανταστικέ χιονάνθρωπε;

[Ava_ed]

Το Αβόσπιτο αυτή τη στιγμή είναι στους 15 βαθμούς, κάτι γίνεται!
Θέλω να λούσω το άθλιο και σιχαμένο μου κεφάλι, δε μπορώ να εμφανιστώ έτσι αύριο.. Οι τοίχοι παγωμένοι, μία πόρτα δεν άνοιγε, επειδή είχε παγώσει η κλειδαριά, χιονάνθρωπος με τα όλα μου!!

[Ava_ed]

Κοτσάρισα και ένα κεφάλι Αγιοβασιλιάτικο (άθλιο κατασκεύασμα), που αλλάζει χρώματα. Μου το έφερε ο αδελφός μου, με τα εξής ευγενικά και χαριτωμένα λόγια: Αναγκάστηκα να το αγοράσω από έναν ζητιάνο. Μόνον εσύ θα μπορούσες να ανεχτείς αυτό το έκτρωμα. Πάρτο, μην το πετάξω.
Ευτυχώς μου έκανε δώρο και βιβλίο και αγόρασα κι εγώ μερικά και έτσι θα έχω να πορεύομαι τις δύσκολες μέρες που ακολουθούν...

[ΤΖΙΝΑ_ed]

Είχα κι εγώ μία ωραία χριστουγεννιάτικη κατασκευή με διάφορα σπιτάκια, αμέτρητα φωτάκια ψείρες που είναι τόσο μικρά ώστε όταν ήταν σβηστά δεν φαίνονταν και έναν μύλο που γύριζε με ανθρωπάκια επάνω. Καθόμουν με τις ώρες και χάζευα τα φωτάκια να αλλάζουν χρώματα. Πριν μία εβδομάδα για κάποιο λόγο (μάλλον επειδή είναι made in china) τα φωτάκια σταμάτησαν να ανάβουν και έμεινα με τον μύλο στο χέρι. Στενοχωρήθηκα αλλά αρκέστηκα στα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου. ʼβα μέχρι να ξαναζεσταθείς να προσέχεις το κάπνισμα χιχιχιχι.