ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Ava_ed]

Όλοι λίγο πολύ τα ίδια αισθανόμαστε και ζούμε. Κάνε οικονομία, μου λένε οι δικοί μου. Οικονομία από πού? Από τα μαγαζιά, που δε βγαίνω, από τις φιάλες, που δεν ανοίγω, από τα λούσα, που δεν κάνω ή μήπως από τα πανάκριβα ρούχα, που δεν αγοράζω? Έκανα οικονομία και στο τέλος του σαμπουάν έβαλα νερό και εξασφάλισα ένα ακόμη λούσιμο, ντρέπομαι και που το λέω.. Κάνω οικονομία και ζητώ φαγητά από τη μαμά μου, για να μην πληρώνω σούπερ μάρκετ. Η μόνη οικονομία που μου μένει να κάνω είναι και η χειρότερη. Να κόψω το κάπνισμα. Έλα που δε μπορώ! Κι όμως, όλο και φλερτάρω την ιδέα, όχι για την υγεία, αλλά για την τσέπη μου πια.
http://www.youtube.com/watch?v=0atfjWJI5AU

http://www.youtube.com/watch?v=wkHcOcnSZMI

Αυτή είναι η κατάντια μας, τώρα μετά από 22 χρόνια, που γυρίστηκε η ταινία!

[Eli_ed]

Ααααααχ τουλάχιστον ο Θανάσης την έκανε και γλύτωσε από τα χειρότερα.... Καλά το πρώτο βιντεάκι τι κωμικό και τραγικό συνάμα! Είναι δυνατόν να περνάνε τόσα χρόνια και όλο στα ίδια να μένουμε;

http://www.youtube.com/watch?v=g4KDFMApMmw

[Eli_ed]

Και κάτι για να ευθυμήσουμε λίγο μιας και είμαστε και παιδικές ψυχές :bigsmile:


http://www.youtube.com/watch?v=34z5DGZMf_s

[Mak]

Καλησπέρα και από μένα κοριτσούδια,
πέρασα μια ταλαίπωρη νύχτα ξενυχτιού λόγω πόνων μαμάς και μια απείρου κάλλους μέρα με αναμονή πέντε ολόκληρων ωρών στα επείγοντα του "Αττικόν" όπου τελικά εξαντλημένες, η μαμά από την ακινησία και τους πόνους, η αδερφή μου και εγώ από την ορθοστασία, αποφασίσαμε να ρίξουμε ένα φάσκελο και να την πάρουμε από εκεί και να την πάμε αύριο σε ιδιωτική κλινική να την δουν. Φάγαμε βέβαια το πακέτο του πενταώρου , θαυμάζοντας την κατάντια του ΕΣΥ, σιχτιρίζοντας, πιέζοντας τους ταλαίπωρους εφημερεύοντες γιατρούς να τη δούν γιατί υποφέρει αλλά που? Με τρεις μόνο γιατρούς στο παθολογικό και 1500 ανθρώπους να περιμένουν, βράσε όρυζα... Τα οικονομικά μας είναι άστα να πάνε αλλά όλα στην υγεία παρά οπουδήποτε αλλού..
Μια και σήμερα πιάσαμε τον οικονομικό καημό, να σας πω και εγώ ότι παρόλο που δεν είμαι άνεργη , έχω υποστεί τέτοια δραματική μείωση του μισθού μου που το ύψος του είναι όσο ακριβώς η δόση του στεγαστικού μου! Δεν έχω ιδέα τι να κάνω, γιατί παντρεμένη δεν είμαι οπότε να μπαίνει δεύτερος μισθός στο σπίτι και ως πότε η μαμά μου , θα με χαρτζιλικώνει για να βγάζω τη βδομάδα? Είμαι στα 38 και πάντοτε ανεξάρτητη οικονομικά, ακόμη και ως φοιτήτρια δούλευα και είχα το δικό μου πορτοφόλι, να έχω φτάσει να βασίζομαι στη σύνταξη της μάνας μου? Ντρέπομαι... Όταν πήρα το δάνειο για να φτιάξω τη μικρή μου φωλίτσα, ούτε φανταζόμουν την εξέλιξη των πραγμάτων...
Τέλος πάντων, επικοινώνησα και με το χειρουργό μου ο οποίος με πληροφόρησε ότι το παράρτημα του Ιπποκρατείου κάνει διακοπές ακόμη και δεν θα με χειρουργήσει την επόμενη βδομάδα που υπολόγιζα, αυτή η χολή θα μείνει λίγο ακόμη μέσα μου να με πιέζει που και που με τις πετρούλες που περιέχει...

[ΤΖΙΝΑ_ed]

ʼβα έχεις απόλυτο δίκιο. Μόλις ακούω "κράτος" βγάζω σπυράκια. Κι εγώ που είμαι χωρίς δουλειά και με μία ανίατη αρρώστεια το κράτος περιμένω να με βοηθήσει....... Το τι ταλαιπώρια έχω φάει δε λέγεται. Δεν φτάνει που από μικρή ακόμα, πηγαίνοντας στο γιατρό για τα φάρμακά μου βρίσκομαι συνεχώς σε χώρους με γέρους γύρω μου (γιατί αυτοί έχουν ζάχαρο συνήθως), δε φτάνει που μια ζωή με κοιτάνε με οίκτο και μου λένε "αχ τι κρίμα να έχεις ζάχαρο τόσο ωραία κοπέλα" έχω και το κράτος που όχι μόνο δεν κάνει τίποτα για μένα αλλά νοιώθω ότι συνεχώς τρέχω σε αγώνα μετ'εμποδίων!! Λες και το κάνουν επίτηδες, είναι σα να σου λένε "έχεις ζάχαρο; καλά να πάθεις". Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί χρειάζομαι τρεις σελίδες στο forum για να σας πω το τι παράλογα και εξωφρενικά έχω πάθει από το "κράτος πρόνοιας" my ass. Αυτό που θα πω όμως είναι ότι κατά το υπέροχο κράτος μας οι διαβητικοί δεν είναι άτομα με ειδικές ανάγκες. Στην αρχή το πίστευα κι εγώ αυτό όταν όμως βγήκα στην αγορά εργασίας άλλαξα γνώμη. Δεν μπορώ να ζήσω αν δεν κάνω ινσουλίνη και δεν θα ζήσω καλή ποιότητα ζωής αν δεν είμαι ρυθμισμένη. Σε όποια δουλειά λοιπόν με πήραν (και δεν με απέρριψαν από φόβο λόγω του διαβήτη μου, γιατί έχει γίνει κι΄αυτό) είχα πρόβλημα με τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, με το τρέξιμο και το άγχος γιατί δεν μπορούσα να ακολουθώ το πρόγραμμά μου που είναι μέτρηση-ένεση-φαγητό σε συγκεκριμένες ώρες. Δεν είχα την πολυτέλεια που είχαν οι υπόλοιποι στη δουλειά να αρπάξω ότι ώρα νάναι, ότι βρω μπροστά μου και να το φάω. Κι επειδή είναι κάτι που δεν μου φαίνεται όλοι συμπεριφέρονται σα να μην υπάρχει κιόλας. Έχω διαβητική πολυνευροπάθεια κι όταν απορρυθμίζομαι φτάνω σε σημείο να μην μπορώ να περπατήσω ή να κρατήσω ένα ποτήρι. Όσο καλύτερη ρύθμιση έχω τόσο λιγότερο με ταλαιπωρούν τα χέρια μου και τα πόδια μου. Αν όντως το κράτος μας θεωρούσε άτομα με ειδικές ανάγκες τουλάχιστον αυτός που θα με έπαιρνε στη δουλειά του θα ήξερε εκ των προτέρων ότι μ'αρέσει δε μ'αρέσει έχω κάποιες ειδικές ανάγκες και ίσως να σεβότανε περισσότερο την καθημερινότητά μου. Γι' αυτό και η αδερφή μου άνοιξε ένα μαγαζί πριν 7 χρόνια, για να με βοηθήσει. Δούλευα χωρίς άγχος, έφτιαχνα κοσμήματα και τα πουλούσα. Μέχρι που ήρθε πάλι το κράτος και με όσα έγιναν αναγκαστήκαμε να το κλείσουμε. Και τώρα ψάχνω για δουλειά που να μην έχει πολλές ευθύνες άρα και άγχος και όχι πάνω από 8ωρο. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;;; Και δεν θέλετε να ξέρετε τι βιώματα έχουν από το "κράτος πρόνοιας" οι 2 πρώτοι μου ξάδερφοι, που έχουμε μεγαλώσει μαζί και είναι κωφάλαλοι..........

[Ava_ed]

Μα προφήτες ήταν?
Σου'χω και παλιότερο:
http://www.youtube.com/watch?v=YOxS2...eature=related
ʼντε, μη με δείτε στις ειδήσεις!

[Mak]

Για να ευθυμήσουμε εγώ θα πρότεινα αυτό:

ΤΟ ΧΟΝΤΡΟ ΜΠΙΖΕΛΙ

[Ava_ed]

Αχ, κορίτσια μου, τι τραβάει ο κόσμος!
Όχι ότι ήμουν ποτέ υπέρ των ειδήσεων, τις βαριόμουν, αλλά τώρα είμαι φανατικά κατά. Μόλις ακούω τα νέα μέτρα, που κάθε μέρα είναι και διαφορετικά, παθαίνω δύσπνοια και ένα βάρος φωλιάζει στο στήθος μου. Το νέο μέτρο που άκουσα είναι ότι όσοι έχουν ακίνητη περιουσία, αλλά χαμηλά εισοδήματα, καλά θα κάνουν να στηθούν και να περιμένουν, γιατί τους έρχεται! Και μη ρωτήσετε τι! Ευτυχώς που πρόλαβα και αδυνάτισα, γιατί στήθηκα ήδη και περιμένω... Όχι τίποτε άλλο, να είμαι και ελκυστική!
Γιώτα μου, αυτό το κω...ράκι που είναι στημένο δίπλα μου είναι το δικό σου ή κάνω λάθος? :lol:

[Ava_ed]

Να ρωτήσω κάτι? Στα προτεινόμενα δεξιά, τι δουλειά έχει το "πρώτο σου φιλί", δίπλα στο χοντρό μπιζέλι? Για να μην αναφέρω κάτι για γλωσσίδια, που είδα.. Με τι κριτήριο μπαίνουν αυτά τα αίσχη ως προτεινόμενα?
Θέλω να αγιάσω, η γυναίκα, αλλά δεν μ' αφήνουν! Θα ξανακυλήσω στη γυφτουλιά, το βλέπω...

[Ava_ed]

Ξανακύλησα...
http://www.youtube.com/watch?v=JqWFU...eature=related

Όχι ότι ήθελα και πολύ... Μία τόση δα, μικρούλα ώθηση..
Και ναι, παιδιά, προσωπικά όχι μόνον έχω ευθυμήσει, αλλά σηκώθηκα από την καρέκλα και χόρεψα τσιφτετέλι! Σημειωτέον δεν ξέρω να χορεύω τσιφτετέλι!
Ξέρετε τι θα ήθελα τώρα, για να απογειωθώ? Να πάω σε ένα σκυλάδικο της κακιάς ώρας, όσο πιο παρακμιακό γίνεται, με παρέα ξεσαλουά, να βάλουμε μπροστά μας τη φιάλη και τα άθλια, κατουρημένα ξηροκάρπια, να ακούμε αθλιότητες και να χαζοχορεύουμε! Ναιιιιι!!!!!!

[ΤΖΙΝΑ_ed]

Εγώ κορίτσια κάνω κέφι πολλές φορές με τον Ricky Martin, όχι επειδή είναι κούκλος αλλά επειδή έχει ξεσηκωτικά τραγούδια. Τα βάζω τέρμα στο στέρεο και είμαι σίγουρη ότι και οι γείτονές μου κάνουν πολύ κέφι χιχιχι.
http://www.youtube.com/watch?v=vCEvCXuglqo

[Eli_ed]

Εγώ πάλι γύρισα για τα καλά στα παδικά μου χρόνια και βλέπω καμπαμαρού :lol::lol::lol::lol:
Τον θυμάστε τον καμπαμαρου με τις μακαρονάδες;;;;
Βάλτε το βίντεο στο 11.00 περίπου :lol::lol: τι γέλια κάναμε!!!

http://www.youtube.com/watch?v=-grYkJQ889I

[ΤΖΙΝΑ_ed]

ʼβα θέλεις παρέα στην κατρακύλα;;
http://www.youtube.com/watch?v=9HPITGW6RmA

[Ava_ed]

Πώς μου ξέφυγε ο καμπαμαρού? Είναι φαγανό το παιδί, έπρεπε να τον ξέρω..
Αν συνεχίσω το δικό μου "ανεβαστικό" ρεπερτόριο, προβλέπω οι γείτονές μου να μαζέψουν υπογραφές για να με διώξουν!

[Ava_ed]

Ε, όχι ρε Τζίνα!! Όχι, όχι, δεν είναι δυνατόν! Αυτό άκουγα τώρα!!!
Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται τελικά!! :bigsmile: