ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

[Ava_ed]

Ναταλία μου, γι' αυτό είσαι μοναδική! Γι' αυτό σε αγαπάμε όλοι! Όχι μόνο θυμήθηκες τον αγαπημένο μου πίνακα, αλλά έπιασες και τις πιο ευαίσθητες πτυχές της ψυχής μου, που δεν τις ανέφερα μεν, αλλά τις κατάλαβες, εσύ, με τις υπερευαίσθητες κεραίες σου..
Γύρισα και πνίγομαι. Γύρισα και, αφού είδα πως ζουν οι κανονικοί άνθρωποι, χάθηκα στη μιζέρια μου. Γύρισα και εκεί που κάπνιζα το πολύ πέντε τσιγάρα την ημέρα, τώρα θέλω τουλάχιστον ένα πακέτο. Εκεί που έτρωγα μόνο για την απόλαυση, για τη στιγμή και για το τέλειο πχ ψάρι, τώρα τρώω τις σαβούρες σαν να μην υπάρχει αύριο. Γύρισα στην κατάθλιψη, ας μη γελιόμαστε. Μια χαρά άνθρωπος είμαι αλλού, αλλά εδώ χρειάζομαι το "ντοπάρισμά" μου για να συνεχίσω και για να αντέχω. Εκεί άκουγα με προσοχή την ξαδέλφη και ενδιαφερόμουν για το ντύσιμο, ρουφούσα κάθε συμβουλή σχετική με την εμφάνιση. Εδώ, μπορώ παρακαλώ να βγω με τις πυζάμες μου? Δε με νοιάζει τίποτα, δεν με ενδιαφέρει τίποτα, αλλά δεν είμαι ελεύθερη. Πνίγομαι!
Σήμερα έκανα μία δουλειά, που μου απέφερε ένα αρκετά καλό ποσό, ούτε αυτό με ευχαρίστησε, απλά με κάνει και νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια. Εδώ φοβάμαι ότι χάνω σιγά σιγά την ικανότητά μου να χαίρομαι, ποιος εγώ! Τέλος πάντων.
Θέλω να βάλω ένα τραγουδάκι από τον αγαπημένο μου Almodovar, το volver, με την ευχή να επιστρέψω κάποτε κι εγώ εκεί όπου ανήκω.
http://www.youtube.com/watch?v=vY7sabq_C1U

[Ava_ed]

Αυτό που μου αφιέρωσες το καταχώρισα ήδη στα "αγαπημένα".
Εσύ πώς περνάς, πέρα από τις κολασμένες εμπειρίες με τεχνικούς διαφόρων ειδικοτήτων? Οι γονείς σου είναι καλά στα αναμενόμενα πλαίσια? Έχεις την ευκαιρία να χαρείς αυτά που οφείλει να απολαμβάνει όποιος έχει εξοχική κατοικία?

[NADINE_ed]

Originally posted by Γλαύκη

Εχθες ο γυιος μου κερδισε στο μπιτς βολευ,κ μου εκανε δωρο,3 διανυκτερευσεις σε ενα πολυ ομορφο ξενωνα σ'ενα παραθαλασσιο χωριο,Μαραθο η Μαραθουπολη,για 2 ατομα.Το κραταω Για οταν σου πανε καλυτερα τα πραγματα σπιτι να ερθεις.Γιατι αλλιως θα πω στην ξαδελφη μου να ερθει κ θα εξαφανιστω κ εγω σαν κατι αλλες μη λεμε ονοματα....

Originally posted by Γλαύκη

Θελω να βρω το ιδιαιτερο ατομο για να παω μαζι του στο Παρισι που το αφηνα σαν κατι το εξαιρετικο.

Συγχαρητήρια στο καμάρι σου για τη νίκη του!Δεν ξέρω πώς είναι ο Μάραθος ούτε τ'άλλα μυρωδικά,
για να σου χαρίζει πάντως τις διανυκτερεύσεις,παπουδίστ� �κο μέρος μου ακούγεται...Η απειλή της ξαδέρφης
δε με αγγίζει...Την ʼβα ίσως,εμένα,τσουκ!Το γαλλικό μου όνομα νομίζω σου δείχνει για πού είμαι φτιαγμένη.
Θα προσπεράσω την πρόσκληση για το παπουδοχώρι,θα σκαλώσω ωστόσο που δε με συνέδεσες με το Παρισάκι μου.

Μια βόλτα στο Σηκουάνα,που δε θα κάνουμε ποτέ,ως ελάχιστη ένδειξη του τι χάνεις,
υπό τη φωνή της Charlotte,να σου μιλά για κείνον που φεύγει κι εκείνον που μένει...

--->Charlotte Gainsbourg : L'un part l'autre reste

[Ava_ed]

Και μία μουσική από τα παλιά:
http://www.youtube.com/watch?v=xMuayga05fM

[NADINE_ed]

Originally posted by Ava

Μια χαρά άνθρωπος είμαι αλλού, αλλά εδώ χρειάζομαι το "ντοπάρισμά" μου για να συνεχίσω και για να αντέχω.

Μια χαρά άνθρωπος είσαι παντού,απλά κάπου σου βγαίνει αβίαστα,ενώ κάπου αλλού η σκόνη,που θολώνει τη λάμψη σου,
θέλει λίγο φύσημα να διαλυθεί.Το ξέρω,έχεις πολλά περάσει,πολλά στερηθεί και νιώθεις κουρασμένη.
Πάντα έτσι γίνεται όταν κάποιος φτάνει στην ουρά του γαϊδάρου,μ'εξαντλημένη μάλιστα την υπομονή του!
Όμως το βλέπω το μπαλκόνι μας,βλέπω μέσα του κι εμένα να πίνω κάτι δροσιστικό,όσο σε περιμένω να βάλεις τα καλά σου
να κατηφορίσουμε...Ν'ακούσουμε κάτι μαγικό και μετά να βολτάρουμε κατά μήκος της παραλίας κάτω απ'τ'αστέρια...
Να μου λες για τον νέο σου έρωτα,για τα υπέροχα ράφια του αποθηκευτικού χώρου,για την καινούρια ατάκα του αδερφού σου...

Είμαι σίγουρη πως όλα τα μονοπάτια που βαδίσαμε,της καρδιάς,της ανάγκης,της ανοχής,κάπου όμορφα θα μας βγάλουν
κι ας δείχνει ανέλπιστα ακατάλληλος ο δρόμος.Ήδη τ'αγκαθωτά κλαδιά σου ανοίγουν περάσματα στις ηλιαχτίδες...
Ήταν να μη γίνει η αρχή!Τώρα κανείς δε σε σταματά!Ούτε η ζωή που κυλά εκεί αργά,περιμένοντας το ουίσκυ να ωριμάσει...

--->ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ :Μην απελπίζεσαι και δε θ'αργήσει...Κάνε λιγάκι υπομονή!

[NADINE_ed]

Όνειρα γλυκά,χαρά της Γλαύκης!Τώρα σ'αγκαλιάζω κι αποκοιμιόμαστε...όχι με το παραπάνω τραγούδι,
που έβαλα μόνο για το στίχο,αλλά με το μαγικό μου Oblivion!Όνειρα παραμυθένια μας!Φιλάκια πολλά!

--->Astor Piazzolla : Oblivion

[Ava_ed]

Φαντάζομαι ήδη το σκηνικό: Εσύ κι εγώ, όχι με βήμα αργό, αλλά αραχτές και λάιτ, με κάτι δροσιστικό στο χέρι, είτε μοχίτο λέγεται αυτό είτε χυμός, ακούγοντας αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=21xyK74qJhY
Αγαπημένο τραγούδι, που το βρήκα στο διαδίκτυο σε λίγο πιο τζαζ εκδοχή, από αυτή που έχω. Το απέκτησα ως εξής: Ήμουν σε μεγάλο δισκοπωλείο, στο κέντρο της αγαπημένης μου πόλης και ακούγεται ξαφνικά αυτό. Μαγεύτηκα. Σκέφτηκα η μισή ντροπή δική μου και η μισή δική τους ή και δική μου και αυτή, δε με νοιάζει. Πλησίασα κάποιον, ομολόγησα ότι δεν έχω ιδέα τι είναι, αλλά το θέλω. Από τότε το λάτρεψα και το έχω, με αγώνα, όχι αστεία. Μέχρι και από γκόμενο που χωρίσαμε και του το είχα δανείσει το διεκδίκησα, εκεί που δεν ήθελα να του απευθύνω καν το λόγο. Το ζήτησα και το ξανααπέκτησα.
Καληνύχτα γλυκειά και υπέροχη ύπαρξη! Κοιμήσου κάτω από ήχους μαγικούς!

[Ava_ed]

Αυτό αποδίδει καλύτερα την εκτέλεση, αν και όχι τέλεια. Κρατήσου λιγάκι ακόμη και μην κοιμάσαι, μέχρι να ακούσεις αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=m7suQ...eature=related

[Ava_ed]

Ώρες ώρες σε φοβάμαι, το ξέρεις?
Πώς γίνεται να ξέρεις όσα επιθυμεί μία ψυχή τη δεδομένη στιγμή?
Πώς γίνεται να ξέρεις τα γούστα μου, όταν δεν έχουμε συναντηθεί και δηλώνω παράλληλα οπαδός της "τσικουλάτας"?
Πώς γίνεται να ξέρεις ότι λατρεύω το κομμάτι αυτό και έτσι θα κοιμηθώ, έστω και με ένα αμυδρό χαμόγελο, λόγω της ομορφιάς της μουσικής αυτής και των συναισθημάτων που ξεχύνοναι, που γι' αυτά αξίζει να ζούμε?
Σ' ευχαριστώ!

[NADINE_ed]

Χαλάλι που του ξαναμίλησες...Υπέροχο...Το παίρνω στο προσκεφάλι μου.
Μαζί και λίγο από τον αυτοσχεδιασμό του να εμπνεύσει τα όνειρα...
Καληνύχτα και πάλι,Αβουλίνι μου!Καληνύχτα σε όλη την παρέα!

[Ava_ed]

Με μπαντονεόν θα με νανουρίζεις αγαπημένη μου..
Όταν δεν θα είμαι καλά..
Όταν θα έχω τις μαύρες μου...
Κάτι που γίνεται συχνά...
Και ας ζηλεύει η Γλαύκη..
Καληνύχτα σε όλους μελωδικά! http://www.youtube.com/watch?v=i5tc57Gmfjw

[polinaki1983]

Originally posted by NADINE
Για την Πωλίνα...Χωρίς λόγια περιττά...Τα λέει όλα το καμάρι του νησιού σου!

Σε ευχαριστώ πολύ Ναταλύ μου....... Είναι πραγματικά υπέροχο..... Συγκεκριμένα λατρέβω τον εξής στοίχο:

"Φεύγεις και πας που ταξιδεύεις
δρόμοι ανοιχτοί τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις.
Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο
όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ."

[polinaki1983]

Καλημέρα κορίτσια μου και αγόρι της παρέας (σποτάκο που είσαι χαμένος?)

Σήμερα την χαρά των κιλών μου σκιάζει μια θλήψη...... Εδώ και λίγες μέρες (καμιά βδομάδα περίπου) ένιωθα έντονες ζαλάδες ειδικά την ώρα του μπάνιου και λίγο πιο μετά. Χθες λοιπόν, την ώρα του μπάνιου όλα γύρω μου μαύρισαν.... Ολα γύρω μου σκοτίνιασαν και ενώ ήθελα να φωνάξω η φωνή μου δεν έβγαινε..... Ενώ το μυαλό μου ήξερε τί γινότανε, δεν μπορούσε να ελένξει το σώμα..... Δεν μπορούσα να κρατίσω το σώμα όρθιο..... Επεσα κάτω..... Με την ελάχιστη δύναμη που είχα κατάφερα και γύρισα το νερό στο κρύο.... Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε μέχρι να μπορέσω να συνέλθω... Δεν ξέρω πόση ώρα ήμουνα εκεί χωρίς να μπορώ να ελένξω το τί γινόταν...... Φοβίθηκα πολύ..... Σήμερα με κρατάει μια μελανχολία, μήπως σύμβαίνει κάτι? μήπως τελικά οι ζαλάδες που είχα πριν το χειρουργείο, και που οι γιατροί έλεγαν πως οφείλονταν στο χαμηλό σίδηρο, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό......? Ο σίδηρος μου έχει ανέβει, οι αναλύσεις μου άψογες........

Φοβάμαι... Φοβάμαι μην μου συμβεί ξανά..... Τί θα γίνει αν μου συμβεί την ώρα που οδηγάω? την ώρα που κατεβαίνω τις σκάλες? Την ώρα που είμαι μόνη μου με τον μικρούλη μου?.......

[spot]

Καλημέρα στην παρέα.

Πολινάκι, νά 'μαι !!!

Πήγαμε με την Νέκκυ και τις κορούλες μας 2 εβδομάδες διακοπές, στα μέρη της Ναταλίτσας, και προχθές επέστρεψα στις δουλειές μου (ναι, πλυθηντικός). Είμαι καλά, κάνω υπομονή να περάσούν 10 ακόμα μέρες, και μετά.... ξαναφεύγουμε διακοπές ! ʼλλες 2 εβδομάδες, Χαλκιδική (πρώτο ποδάρ', Σκιώνη).

Με στεναχώρησες με αυτό που έπαθες ρε κοριτσάκι .... τι να σου πω ... οτι πρέπει να το ψάξεις, το ξέρεις. Δεν περιμένεις εμένα να στο πω. Το πρώτο πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις, (προσοχή, δεν είμαι γιατρός, κομπιουτεράς είμαι, οπότε μπορεί να λέω και μπούρδες), είναι να δεις την πίεση σου. Και θα σου πρότεινα επίσης, να κάνεις για 2-3 μέρες μετρήσεις της πίεσής σου σε 2 φάσεις. Μια ξαπλωμένη, και αμέσως μια μέτρηση όρθια. Η Νέκκυ μετά από δίαιτα, πριν 10 χρόνια (μετά από γέννα), πάθαινε τέτοια blackout και ανακαλύψαμε πως είχε ορθοστατική υπόταση. Μέτραγες πίεση με την Νεκ ξαπλωμένη, μια χαρά. Σηκωνόταν, μέτραγες, πίεση 7 !!!!

Τώρα είναι καλά .... ανέπτυξε υπέρταση, χαχαχα. Καμάρι μου εσύ ! Τι τραβάει αυτό το κορίτσι ! Μια χαρά την πήρα, και στα χέρια μου έβγαλε κουσούρια ... τι τραβάει? :P

Ναταλάκι ... ευχαριστώ για τις ευχές σου για τα προχθεσινά μου γενέθλια. Σε σκεφτόμαστε πολύ με την Νεκ.

[polinaki1983]

Καλημέρα σποτάκο μου!!!!! Βρε δεν ζητούσα να κερδίσω στο τζόκερ? χαχαχαχαχα

Αχ τί καλά, διακοπούλες από δω, διακοπούλες από κει...... Καλά πάτε!!!!

Για να είμαι ηλικρινης και εγώ σκέφτηκα να μετρίσω την πίεσή μου. Πιεσόμετρο έχω σπίτι (είχα υπέρταση στην εγκυμοσύνη) αλλά τελείωσαν οι μπαταρίες του. Σήμερα θα πάω να πάρω άλλες και θα το μετρίσω όπως είπες να δούμε. Ετσι και αλιώς στην παθολόγο μου Παρασκευή μπορώ να πάω, άρα θα είναι καλό να έχω και 2 μέρες μετρίσεις πρωτού πάω. Πάντος θα το ψάξω γιατί δεν γίνετε να μου συμβαίνει αυτό....

Και μιας και είσαι κομπιουτεράς, τί μπορεί να έχει πάθει το λαπτοπ μου σπίτι, και δουλέβει το CPU του στο 80-90% συνεχώς και είναι λες και κάνει καρδιογράφημα? Ασε που κανένα πρόγραμμα δεν μου ανήγει, παρά μόνο αναβοσβίνει όλα τα shortcuts στο desktop.

Καλά να περάσετε στις επόμενες διακοπές σας λοιπόν!!! Φιλιά