μια νεα αρχη...η πορεια μου

[gilie_ed]

ειναι πιστευω η 10η φορα που κανω μια αρχη εδω μεσα...παντα χανομαι και σταματω να μπαινω...και βεβαια το κανω επειδη με εχουν νικησει οι εμετοι...

Ανοιξα αυτο το θεμα για να γραφω την πορεια μου και να την διαβαζω σε φασεις αδυναμιας...

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ οταν εχετε ορεξουλα να μπαινετε λιγο εδωμεσα και να μου γραφετε τις ιδεες και τα σχολια σας...

Ανυπομονώ να αρχισω...μου λειψατε...και μου ελειψα και γω... εκεινη η παχουλη αλλα ποιο υγειης κοπελα των 22 ετων...30αρησα προσφατα και δεν εχω καταφερει να γινω υγειης...ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΙΑΝΥΣΩ ΤΗΝ 3η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!!!!!!!!

[gilie_ed]

χθες ειχα παρει μια αποφαση να μη συνεχισω τους εμετους...την ονομασα αποφαση υγειας για να μη την δει στην ατζεντα μου γραμμενη ο αντρας μου και καταλαβει τι μου συμβαινει...τελικα προδωσα την αποφαση μου, τον εαυτο μου...αλλα δεν την αλλαζω, την κραταω την αποφαση μου και μπορει να σκονταψα αλλα θα συνεχισω...

εχω σχεση με την νευρογεννη βουλημια περισσοτερο καιρο απο οτι με τον αντρα μου...με γνωρισε βουλιμικη δε το γνωριζει...ισως γιαυτο δε το βλεπει....

προσφατα αποφασισα να παω σε διαιτολογο...εχω χασει 10 κιλα αλλα δεν εχω παψει να κανω εμετους...εχω ακομη να χασω 30 κιλα...παραλληλα θελω να μεινω εγκυος...μου χει καρφωθει στο μυαλο οτι οι εμετοι φταινε που μετα απο 1,5 χρονο προσπαθειων δεν εχω ακομη ενα μωρακι στην κοιλια μου...

εχω πολλους λογους να τα καταφερω...δεν εχω καταφερει να νικησω την κακη πλευρα του εαυτου μου...

για να δουμε τωρα...λες? μακαρι!!

[alalumaki]

Στο εύχομαι γλυκιά μου, η τρίτη δεκαετία της ζωής σου να είναι και η καλύτερη, να βρεις τον εαυτό σου γρήγορα, και να κάνεις και ένα παιδάκι, μόνο και μόνο για αυτό αξίζει να προσπαθήσεις.... τουλάχιστον τώρα έχεις έναν λόγο ακόμα...

Σκέψου έχεις φερθεί σε κανέναν όπως φέρεσαι στον εαυτό σου, αν η απάντηση είναι όχι, γιατί το κάνεις στον εαυτό σου.... καλή συνέχεια.......

[gilie_ed]

alalumaki εχεις μεγάλο δικιο...οσα χρονια θυμαμαι τον εαυτο μου ειμαι το καμαρι τις οικογενειας, το αγαπημενο παιδι της μαμας μου, η καλυτερη φιλη...εχω απειρες καρτες απο ανθρωπους που μου λενε "χαιρομαι που εισαι στην ζωη μου"...και τελικα με αυτη σου την ερωτηση ανακαλειπτω οτι δεν φερθηκα καλα σε εναν...σε μενα...ξερεις ειναι τρομερο αυτο που με ρωτησες...γιατι το κανω αυτο?

χθες ειχα παει μια βολτουλα με τα ποδια, μιση ωρητσα να παρω λιγο αερα, μου κανει καλο το περπατημα, με ηρεμει...στον δρομο λοιπον σκεφτομουν οτι οταν με βλεπει καποιος στον δρομο ή και στις παρεες μας κτλ δε μπορει να φανταστει τι μου συμβαινει, ειμαι μια παντα χαμογελαστη, κεφατη και περιποιημενη γυναικα...παντα εχω μια καλη κουβεντα για ολους και μηλαω παντα με αισιοδοξια, οτι και να συμβαινει αν με ρωτησεις την γνωμη μου θα σου δειξω την χαρουμενη, την καλη, την ομορφη πλευρα...τα γονιδια μου μου εχουν χαρισει μια εμφανιση με τυπο...οι σπουδες και τα βιωματα μου με κανουν συνηθως το κεντρο τις παρεας, επιτυχημενη επαγγελματικα, σκεφτομουν ποσο δυναμικο ειναι το περπατημα μου...πως κοιταζω παντα τους αλλους στα ματια...απο την αλλη σκεφτομουν οτι παντα ακουω αλλα δεν ανηγω την καρδουλα μου σε κανεναν...οτι απο μικρο παιδι παντα ελεγα ελαχιστες απο τις σκεψεις μου...οτι ακομη και ο αντρας μου δε με γνωριζει καθολου....οτι με καταθληπτει η εμφανιση μου στον καθρεφτη...οτι αισθανομαι τοφαλος...οτι θα ηθελα να κανω ποιο εντυπωσιακα πραγματα στην εμφανιση μου αλλα δε το τολμω γιατι με βολευει να νιωθω και λιγο κομματι του σωρου, δε θελω να ξεχωριζω...ποσο αντιφατικη ειμαι Θεε μου...τι ειμαι τελικα? ενα καταθληπτικο δυστηχες πλασμα με μια μασκα που κριβει πολυ καλα την αληθεια?

θελω να ειμαι αυτο που βλεπουν οι αλλοι...θελω να νιωθω οπως με βλεπουν οι αλλοι...να με αγαπησω και να με θαυμασω...να σταθω μια φορα στον καθρεφτη και αντι για την κοιλια να δω το εντυπωσιακο υψος μου...αντι για τα δυστηχισμενα ματια μου να δω το εντονο χαμογελο μου...

[koko_ed]

Μία ερώτηση: κάποιος βουλιμικός δέν είναι και αδύνατος? Γιατί πρέπει να χάσεις τόσα κιλά? Φοβάσαι την απόρριψη και δέν μιλάς με τον άντρα σου? Φοβάσαι μήπως σε κρίνει αρνητικά, την αντίδρασή του? Δέν θέλεις να φανείς εύθραυστη και αδύναμη? Τί σε φοβίζει περισσότερο?

Στον γυναικολόγο σου έχεις μιλήσει? Γιατί και ΄γώ έχω να τον επισκεφτώ πάνω απο 1 χρόνο παρόλο που προσπαθώ για παιδί γιατί φοβάμαι πως θα με δεί και θα με μαλώσει.....Όταν είχα πάει λιγότερο παχιά παλαιότερα, μου είχε πεί οτι πρέπει να χάσω κλπ,κλπ. Τώρα λοιπόν κρύβομαι και ΄γώ πίσω απο το δάχτυλό μου και δέν πάω.....Εν τω μεταξύ, ό,τι δημοσίευμα πέσει στα χέρια μου για εγκυμοσύνη μιλά τόσο αποτρεπτικά για τις γυναίκες με πέριττά κιλά και παρουσιάζει την παχυσαρκία ώς μέγα ανασταλτικό παράγοντα.

[koko_ed]

Αμέλησα να σου γράψω καλή επιτυχία στη νέα σου προσπάθεια. Μήν ξεχνάς να σηκώνεσαι μετά απο κάθε πεσιμο. Μήν εγκαταλείψεις και όλα θα πάνε καλά ή τουλάχιστον καλύτερα απο πρίν......!!!!!!!

[τζενη_ed]

hey gilie
εδω Λαρισα επισης
χρειαζομαι παρεα για περπατημα-τρεξιμο και κουτσομπολιο
τι λες?

[gilie_ed]

Μία ερώτηση: κάποιος βουλιμικός δέν είναι και αδύνατος?
δε ξερω για τους αλλους εγω παντως και κανω εμετους, και μετα τρωω και αρκετα ωστε να παχαινω...

Γιατί πρέπει να χάσεις τόσα κιλά?
γιατι ειμαι 105 κιλα και εχω υψος 1,73...παω σε διαιτολογο και μου χει πει οτι πρεπει να φτασω τουλαχιστον 80-75 κιλα

Φοβάσαι την απόρριψη και δέν μιλάς με τον άντρα σου?
φοβαμαι οτι δε θα με καταλαβει...ειναι κανονικοσ σε βαρος και συχνα κανει διαιτουλες για να διατηρει το βαρος του...1,78 και 80 κιλα

Φοβάσαι μήπως σε κρίνει αρνητικά, την αντίδρασή του?
καπως ετσι...ισως και απλα εχω μαθει να κριβομαι...

Δέν θέλεις να φανείς εύθραυστη και αδύναμη?
ολα μαζι...δε το χω ψαξει...απλα θεωρω αδιανοητο να αποκαλυφθω

Τί σε φοβίζει περισσότερο?
η εκθεση


Στον γυναικολόγο σου έχεις μιλήσει?
για το θεμα παιδι? ναι, μ ε παρακολουθει καιρο, αυτο το μηνα πηρα ορμονες, ισως κανουμε σπερματεγχυση, δεν εχει βρεθει καποιο προβλημα, αναιξηγητη υπογονυμοτητα

Γιατί και ΄γώ έχω να τον επισκεφτώ πάνω απο 1 χρόνο παρόλο που προσπαθώ για παιδί γιατί φοβάμαι πως θα με δεί και θα με μαλώσει.....
Όταν είχα πάει λιγότερο παχιά παλαιότερα, μου είχε πεί οτι πρέπει να χάσω κλπ,κλπ.
εμενα δε μου το χει ποτε...οκ κανω διαιτα, εχω χασει 10 κιλα αλλα δε του το χω πει, ξεκινησαμε μαζι στα 115 κιλα μου και ποτε δε μου το ανεφερε...ουτε τον ρωτησα, απλα διαβασα σε ενα βιβλιο οτι καλο ειναι να εχεις οσο ποιο νορμαλ βαρος και ειπα σε πρωτη φαση να χασω κιλα...

Τώρα λοιπόν κρύβομαι και ΄γώ πίσω απο το δάχτυλό μου και δέν πάω.....Εν τω μεταξύ, ό,τι δημοσίευμα πέσει στα χέρια μου για εγκυμοσύνη μιλά τόσο αποτρεπτικά για τις γυναίκες με πέριττά κιλά και παρουσιάζει την παχυσαρκία ώς μέγα ανασταλτικό παράγοντα.
δε μου χει τυχει ρε συ...εχω μονο διαβασει οτι το περιτο βαρος στις γυναικες αυξανει τα ανδρογονα και εμποδιζει την συλληψη, αλλα εμενα τα ανδρογονα μου ειναι σε φυσιολογικα ορια...ξερω και γω οτι ο ανδρας δε πρεπει να ειναι παχυς...τεσπα οπως και να χει τωρα το παλευω με τα κιλα...
εσυ εχεις κανει εξετασεις?

[gilie_ed]

χθες βγηκαμε για φαγητο εξω, οι δυο μας με τον καλο μου, εφαγα σαλατα και φιλετο οπως μου ειπε η διαιτολογος μου, μετα βγηκαμε ενα ποτηρακι κρασι ηταν οτι πρεπει...γυρισα σπιτι και το μονο που σκεφτομουν ηταν κατι μακαρονια που εχω στο ντουλαπι...λιγη ντοματα...κρεμα γαλακτος και παρμεζάνα...τελειο...ο αντρας μου βγηκε λιγο ακομη αλλα εγω δεν ειχα ορεξη, δε μάρεσει το ξενυχτι...γυρισα νωριτερα και εφτιαξα 6 φετες τοστ μαυρο, γιατι αυτο ειχαμε, με βουτηρο...μετα συνειδητοποιησα τι εκανα, ειπα, οκ δεν ειναι τραγικη υπερφαγια, δε χρειαζεται να κανω εμετο, καλυτερα να πεσω στο κρεβατι...και ετσι εκανα...απεφηγα στο τσακ τον εμετο...ειμαι πολυ χαρουμενη γιαυτο...σημερα εφαγα λιγο παραπανω πρωινο απ'οτι πρεπει αλλα οκ...τιποτα τραγικο...το μεσημερι εχω μακαρονια με κιμα...το οποιο ειναι καλο...σε λιγο θα βγω για περπατημα...30-40 λεπτα γιατι φοβαμαι μη παω σε αλλο ειδος βουλημιας...ειχα διαβασει για μια κοπελα που περπατουσε 10 ωρες την ημερα...ρε γαμωτο δε βρησκω ενα τικερακι για το ποσες μερες απεχω απο την βουλημια...απατη...

[koko_ed]

Έχω κάνει εξετάσεις, έκανε πρόσφατα και ο άνδρας μου και όλα είναι μία χαρά..... αλλά εδώ και 1,5 χρόνο τίποτα!!!! Με όλη μου την καρδιά εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας για bebe!!!! Πιστεύω οτι είναι το υπέρτατο κίνητρο για την καταπολέμηση της βουλιμίας! Keep this way :-)

[LSD]

gilie.
σου ευχομαι πρωτα να γινεις καλά απο τη βουλιμια και αμεσως μετα να μεινεις εγκυος (εστω και μελιγα κιλά παραπάνω)
εγω νομιζα οτι θα θεραπευομουν αυτοματως οταν μεινω εγκυος αλλα δεν εγινε ετσι. Περιορισα βεβαια αρκετα τους εμετους αλλα οσες φορες εκανα, η αγωνια για την υγεια του παιδιου μου ηταν τεραστια και σε καμια γυναικα δεν αξιζει τετοια εγκυμοσυνη (και οπωσδηποτε σε κανενα παιδι τετοια μητερα)
Οταν γεννησα, ειπα οτι θα σταματησω για το αγορακι μου, γιατι το υπερλατρευω και του αξιζει μια καλυτερη μανα, αλλα 9 μηνες τωρα, ουτε και αυτο το εχω καταφερει. Οποτε συμπεραινω οτι ειμαι πραγματικά εξαρτημενη,εθισμενη, και δεν υπαρχει περιπτωση να σταματησω απο μονη μου,οσο ισχυρα κινητρα και αν εχω.
θελω να κανω αλλο ενα παιδακι, αλλα ελπιζω να γινω καλα πρωτα.

σχετικά με την εγκυμοσυνη και εγω ειχα μεγαλο προβλημα και εμεινα εγκυος κατα τυχη. Δηλ, ενω ολες μου οι εξετασεις ηταν φυσιολογικές (και εννοω οτι εχω κανει ΤΑ ΠΑΝΤΑ) και εχω κανει τις απειρες ορμονοθεραπειες, ειμαι χωρις περιοδο 3 χρονια τωρα ( χοντρικά 2 πριν μεινω εγκυος και 1 μετα).
Δεν εχω κανει κουβεντα στο γυναικολογο μου για τη βουλιμια αλλα πιστευω οτι αυτη ευθυνεται για το προβλημα μου (σε συνδυασμο με χρονια και αδιακοπη χρηση αντισυλληπτικων).

επισης, εχεις υποψη σου φανταζομαι οτι η βουλιμια συνδεεται θετικά με την υπαρξη πολυκυστικων ωοθηκων (αν και δεν εχουν καταφερει ακομα να εξηγησουν το λόγο); εγω εχω αποκτησει και αυτο το πρόβλημα, αν και κανεις δεν μπορει να το αποδωσε με βεβαιοτητα στη βουλιμια...

επισης, διαβασα και ενα αρθρο οπου αναφερει οτι υπαρχει μια ασθενεια, η DHEA, ή αλλιως προωρη ωοθηκική ανεπαρκεια και ο,τι διαβασα φαινεται να ταιριαζει στην περιπτωση μου (οχι μονο η αμηνορροια και η υπογονιμοτητα). δεν το εχω συζητησει με τον γυναικολογο μου αλλα θα το κάνω στην επομενη μου επισκεψη.

καλη τυχη γλυκιά μου !

[NADINE_ed]

Φιλόδοξες μέλλουσες μανούλες,μακάρι όλα να σας πάνε όπως τα λαχταράτε,αλλά για να συμβεί αυτό
είναι πολύ σημαντικό και το να συνεργαζόμαστε στο έπακρο με τους γυναικολόγους μας!
Τι ντρέπεστε δηλαδή;Τόσες και τόσες παρακολουθούνε κάθε μέρα...τόσα και τόσα έχουν δει και ακούσει!
Εξάλλου η δουλειά τους δεν είναι η κατάκριση αλλά η φροντίδα μας!Η σωστή ενημέρωση,η πρόληψη,η θεραπεία...
Αν δε τους μιλήσουμε για ό,τι μας αφορά πώς να συλλέξουν το υλικό για την καλύτερη δυνατή φροντίδα μας;
Είμαστε μεγάλα κορίτσια κι έχουμε ευθύνη απέναντι στο σώμα μας κι ακόμα μεγαλύτερη σ'εκείνο που φιλοδοξούμε να φιλοξενήσουμε!
Όχι πως η βουλιμία ή η παχυσαρκία είναι το καλύτερο για το σώμα μας,αλλά μια εγκυμοσύνη ενέχει και άλλους κινδύνους
από τους οποίους δε μας προστατεύει το κρυφτούλι με το γιατρό!Μη χτυπάμε το κεφάλι μας μετά...ʼντε,να σας χαρώ!
Μην αγχώνεστε περισσότερο απ'όσα τρομερά και φοβερά διαβάζετε!Θα είναι πολύ πιο ανώδυνο απ'όσο το φοβόσαστε!

LSD
Αυτό με την κατά τύχη εγκυμοσύνη σου παρά την αμηνόρροια σου δεν το έχω ξανακούσει...
Χαίρομαι που θα μιλήσεις ανοιχτά με το γιατρό σου για τη βουλιμία,που σε ταλαιπωρεί
και που θέτεις τις βάσεις για μια δεύτερη-πιο συνειδητοποιημένη ίσως- εγκυμοσύνη!

Καλή επιτυχία σε όλες σας τις προσπάθειες,κοριτσάρες μου!

[NADINE_ed]

Originally posted by gilie

χθες ειχα παει μια βολτουλα με τα ποδια, μιση ωρητσα να παρω λιγο αερα, μου κανει καλο το περπατημα, με ηρεμει...στον δρομο λοιπον σκεφτομουν οτι οταν με βλεπει καποιος στον δρομο ή και στις παρεες μας κτλ δε μπορει να φανταστει τι μου συμβαινει, ειμαι μια παντα χαμογελαστη, κεφατη και περιποιημενη γυναικα...παντα εχω μια καλη κουβεντα για ολους και μηλαω παντα με αισιοδοξια, οτι και να συμβαινει αν με ρωτησεις την γνωμη μου θα σου δειξω την χαρουμενη, την καλη, την ομορφη πλευρα...τα γονιδια μου μου εχουν χαρισει μια εμφανιση με τυπο...οι σπουδες και τα βιωματα μου με κανουν συνηθως το κεντρο τις παρεας, επιτυχημενη επαγγελματικα, σκεφτομουν ποσο δυναμικο ειναι το περπατημα μου...πως κοιταζω παντα τους αλλους στα ματια...απο την αλλη σκεφτομουν οτι παντα ακουω αλλα δεν ανηγω την καρδουλα μου σε κανεναν...οτι απο μικρο παιδι παντα ελεγα ελαχιστες απο τις σκεψεις μου...οτι ακομη και ο αντρας μου δε με γνωριζει καθολου....οτι με καταθληπτει η εμφανιση μου στον καθρεφτη...οτι αισθανομαι τοφαλος...οτι θα ηθελα να κανω ποιο εντυπωσιακα πραγματα στην εμφανιση μου αλλα δε το τολμω γιατι με βολευει να νιωθω και λιγο κομματι του σωρου, δε θελω να ξεχωριζω...ποσο αντιφατικη ειμαι Θεε μου...τι ειμαι τελικα? ενα καταθληπτικο δυστηχες πλασμα με μια μασκα που κριβει πολυ καλα την αληθεια?

θελω να ειμαι αυτο που βλεπουν οι αλλοι...θελω να νιωθω οπως με βλεπουν οι αλλοι...να με αγαπησω και να με θαυμασω...να σταθω μια φορα στον καθρεφτη και αντι για την κοιλια να δω το εντυπωσιακο υψος μου...αντι για τα δυστηχισμενα ματια μου να δω το εντονο χαμογελο μου...

Διαβάζω όσα γράφεις κι έχω την εικόνα ενός πολύ καταπιεσμένου από τον εαυτό του ανθρώπου...
Αντί να στρέφεται η προσπάθεια σου στο να σε αποδεχτείς και να σε αγαπήσεις ακριβώς όπως είσαι με όλα τα υπέροχα σου
και ασφαλώς να δουλέψεις τα κομμάτια σου,που χρήζουν βελτίωσης,τα οποία και σταδιακά να εξωτερικεύσεις,
να πέσουν οι μάσκες,να υπάρχεις ελεύθερα χωρίς να το θεωρείς "έκθεση",εσύ πιέζεσαι για το ακριβώς αντίστροφο!
Αρνείσαι ποιά είσαι,ουσιαστικά σε απορρίπτεις και αντί να πετάξεις τη μάσκα αυτή ψάχνεις να ράψεις και το κουστούμι της!
Μα ποτέ δε θα είσαι αληθινά εσύ αυτή που θα βλέπεις στον καθρέφτη!Κι άντε,τους άλλους ίσως και να τους ξεγελάς τόσα χρόνια...
Εσένα πώς πιστεύεις ότι θα καταφέρεις να ξεγελάσεις την όραση σου;Πώς περιμένεις η αντίδραση να βγάλει δράση;
Φοβάμαι πως ταλαιπωρείσαι να γίνεις κάτι που δεν είσαι ενώ μπορείς να εστιάσεις την ενέργεια σου στο να γίνεις το καλύτερο σου!
Και να είσαι σίγουρη πως την αγάπη,το θαυμασμό κι ό,τι άλλο εισπράττεις δε θα το χάσεις αν είναι πραγματικά αληθινά!
Κι αν τελικά αποδειχτεί πως δεν ήταν,τότε δεν έχασες τίποτα πιο πολύτιμο από μια ψευδαίσθηση,στην οποία μάλιστα έχτιζες μια ζωη!
Τη δική σου!Τη μία και μοναδική σου!

[gilie_ed]

Nadine μου, σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση και τον χρονο σου, με μπερδεψες ομως λιγάκι...δεν ειμαι συγουρη οτι εχω καταλαβει τι με συμβουλευεις

μου λες οτι ψαχνω εναν εαυτο που εχω εγω πλασει ως ειδανικο και προσπαθω να τον φτασω?
μου λες οτι πρεπει να συνιδητιποιησω οτι ειμαι απλα σαν ολους τους αλλους με τα καλα και τα κακα μου και δε χρειαζεται να ψαχνω το τελειο?
τι εννοεις οτι πιστευω πως μπορω να ξεγελασω την οραση μου? τι εννοεις δε θα ειμαι αυτη που βλεπω στον καθρέφη?

[LSD]

nadine μου,
ναι και εγω το θεωρω θαυμα το πως εμεινα εγκυος. βεβαια επαιρνα διαφορες ορμονες αλλα χωρις αποτελεσμα και ειμασταν στη φαση να αρχισουμε να ψαχνουμε για κεντρα εξωσωματικης γονιμοποιησης, μολις γυρισουμε απο τις καλοκαιρινες μας διακοπες και τελικά εμεινα εγκυος στις διακοπες! ο γιατρος μου μας ειπε οτι συμβαινει αλλα πολύ σπανια.

θελω παρα πολύ ενα 2ο παιδακι αλλα δεν νομιζω οτι θα εχω το θαρρος να αποκαλυψω στο γυναικολογο μου το προβλημα μου. Το μονο σιγουρο ειναι οτι θελω πρωτα να ξεπερασω το προβλημα της βουλιμιας και μετα να επιχειρησω να ξαναμεινω εγκυος.

gilie
βασικο ειναι να μην υποτιμας τον εαυτο σου,να αποκτησεις καποια αυτοπεποιηθηση για να βλέπεις τον εαυτο σου οπως πραγματικά ειναι και οχι τρισχειροτερο, οπως κανουμε συνηθως οι περισσοτεροι βουλιμικοι. Δεν νομιζω οτι πρεπει να εισαι αυτο που βλέπουν οι αλλοι,αλλα αυτο που θες εσυ να εισαι και αν εισαι εσυ οκ με τον εαυτο σου θα βρεθουν και οι αλλοι που θα συμφωνουν με την εικονα που εχεις εσυ.