ποτε?

**IreneK_ed** · 27-01-2009, 15:27

νιωθω ικανοποιηση που δεν θα παχυνω, αφου κανω εμετο. ομως ειναι μια ψευδαισθηση, γιατι οσο καιρο το κανω, χανω βαρος και το ξαναπαιρνω συνεχεια.

**runnerlena** · 27-01-2009, 15:57

Όπως γράφει και η Gilie σε άλλο post tώρα που το έκοψε (12 μέρες νομίζω),έχει χάσει χωρίς δίαιτα 1/2 κιλό,ενώ όσο το έκανε δεν έχανε.Εγώ ποτέ δε καταφερα να χάσω βάρος με τα επεισόδια.Γιαυτό αν σταματήσεις τα επεισόδια πιστευω θα χάσεις ας τρως αρκετά .Τελικά όμως σημασία έχει να σταματήσει ο εμμετός και μετά να χάσεις κιλά.Αλλωστε γιαυτό κάνουμε εμμετό από φόβο μη πάρουμε βάρος.¨οπωσ διάβαζα σε 1 βιβλίο(βουλιμία-ξανακερδίστε τον έλενχο)τα βουλιμικά άτομα ασχολούνται πάρα πολύ με την εικόνα του σωματός τους,αλλα ουσιαστικά βλέπουν ένα δέντρο και όχι το δάσος,δηλαδή βλέπουν ένα μικρό πρόβλημα-ατέλεια στο σώμα και όχι το σημαντικό πρόβλημα της βουλιμίας και τη δυστυχία και το πόνο που προκαλούν οι ίδιοι στον εαυτό τους.Τρόμαξα όταν διάβασα οτι μπορεί και να πάθουμε ανακοπή ή αναρόφηση=θάνατος την ώρα του εμμετού.Γιατί να το κάνουμε λοιπόν;Τόσο αγαπάμε τον εαυτό μασ; Μας αξίζει; Ο Χ Ι !!!Σε πρώτο στάδιο ορκίσου έν ανάγκη,βρες κάτι πολύ ισχυρό που θα σε σταματά από τον εμμετό.Σαπίζουμε τον εαυτό μας από μέσα,τι να το κάνεις να είσαι αδύνατη απέξω και σαθρή απομέσα.Γιαυτό πες S T O P !Βάλε και κανένα ταμπελάκι στο ψυγείο σου και εξαφάνισε από το σπίτι ο,τι τρόφιμο σου αρέσει πολύ και τρως σε ποσότητες στα επεισόδια.Ευχομαι καλή αρχή και να μη το ξανακάνεις,περιμένω μια δυναμική Irenek,αποφασισμένη να το σταματήσει για πάντα,να το ξεριζώσει.¨Οπως μου είχε πει και ένας ψυχολόγος η βουλιμία μπορεί να είναι μια λερναία υδρα που όσο κόβεις τα κεφάλια(πειραμοί και σκέψη για βουλιμία)( βγαίνουν και άλλα στο τέλος μένουν πολύ λίγα και μπορείς να τα νικάς πιο ευκολα.Αν τα καταφέρεις πολλές φορές μετά δε θα μπαίνεις καν στο κόπο να το σκεφτείς γιατί ασυνείδητα θα ξέρεις οτι θα τα καταφέρεις και δε θα το κάνεις!Ελπίζω να μη κούρασα και να βοήθησα λίγο!φιλιά....

**IreneK_ed** · 27-01-2009, 17:22

το θεμα ειναι οτι δεν ειμαι δυνατη για να κανω την αρχη. με τον καιρο τα πραγματα θα γινουν πιο ευκολα, αλλα την αρχη πως την κανεις? καθε φορα που τρωω, οτιδηπωτε και να ειναι αυτο, εστω και μια φρυγανια, νιωθω τεραστιες ενοχες. επισης καθε φορα που τρωω, νιωθω χαλια, οχι μονο ψυχολογικα, αλλα και σωματικα, δηλαδη μου ανεβαινει το φαγητο, και ποναει το στομαχι μου κλπ.

**sabe** · 28-01-2009, 12:07

Nαι,οι ενοχες ειναι το μεγαλο προβλημα,καταλαβαινω παρα πολυ καλα οτι δημιουργουν εναν φαυλο κυκλο,φαι,ενοχη,περισσοτερ� � φαι,περισσοτερη ενοχη,μετα εμετο,ενοχη παλι,αυτο θελει βοηθεια απο ειδικους,στηριξη απο το περιβαλλον μας,φιλους,ειναι τοσο παρεξηγημενα τα ατομα με διατροφικες διαταραχες στην κοινωνια μας,βομβαρδιζομαστε καθημερινα απο προτυπα που τα εφτιαξαν αλλοι για να πουλανε,πολλοι δεν καταλαβαινουν οτι ειναι ενα συμπτωμα της εποχης η ενοχικη σχεση με το φαγητο,εγω για να μιλησω προσωπικα,εχω συναισθηματικη υπερφαγια,αυτο που ονομαζεται comfort food δηλαδη,λες και εκει βρισκω μια παρηγορια,οταν λειπει απο αλλου...Κουραγιο ομως,ολοι εδω καταλαβαινουμε τι περναει ο καθεις για να βρει τη χρυση τομη,στηριζουμε και κατανοουμε τους λογους,οπωσδηποτε διαφερουν απο ατομο σε ατομο,σε γενικες γραμμες ομως,υπαρχουν σαφεις ομοιοτητες.Κουραγιο καλα μου παιδια,θα τα καταφερουμε with a little help from our friends:))