ΝΕΑ,ΕΙΔΗΣΕΙΣ,ΑΡΘΡΑ,ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ

[NADINE_ed]

Αρκετές φίλες μας είστε νεαρές ή επίδοξες μανούλες.
Ίσως κάποιες προτάσεις επικοινωνίας με τους μικρούς πολύτιμους θησαυρούς σας φανούν ενδιαφέρουσες.

25 ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΑΣ

Ο Στέλιος Παπαβέντσης, M.R.C.P.C.H., D.C.H. I.B.C.L.C. Παιδίατρος - Πιστοποιημένος Σύμβουλος Θηλασμού και Γαλουχίας,
αναφέρει στο Υγείαonline.gr, 25 κανόνες για το πως μπορούμε να επικοινωνούμε καλύτερα με το μικρό μας παιδί.


Οι παρακάτω κανόνες, εάν εφαρμοστούν με συνέπεια και δημιουργικά στην καθημερινή επικοινωνία με το παιδί προσχολικής ηλικίας, έχουν πολύ θετική επίδραση στη γλωσσική ανάπτυξή του. Η ανάπτυξη σωστού λόγου είναι από τις σημαντικότερες παραμέτρους που καθορίζουν τη μελλοντική επιτυχία του παιδιού στο σχολείο και αργότερα ίσως στην κοινωνία.

1. Αργή, απλή και τονισμένη ομιλία στο επίπεδο του παιδιού
Όταν μιλάμε σε ένα νήπιο, προφέρουμε τις λέξεις αργά και καθαρά. Προσπαθούμε να τονίζουμε το ίδιο όλες τις συλλαβές, ώστε να μην ακούει το παιδί μέρος μόνο της λέξης.
Πάντα προσπαθούμε να κοιτάμε το παιδί στα μάτια. Ακόμα, είναι σημαντικό να βεβαιωθούμε πως το παιδί μάς βλέπει την ώρα που μιλάμε και παρατηρεί τα χείλια μας, τις εκφράσεις μας.
Οι προτάσεις μας είναι καλό να έχουν μία λέξη παραπάνω από τις προτάσεις που μπορεί να φτιάξει το παιδί μας. Εάν το 18 μηνών μικρό μας προφέρει μερικές απλές λέξεις, προσπαθούμε να του μιλάμε με απλές προτάσεις που έχουν δύο λέξεις, όπως "νινί κοιμάται', 'έλα εδώ' κλπ. Το φυσιολογικό παιδί στα 3 του χρόνια χρησιμοποιεί καλά προτάσεις με τρεις λέξεις, συνήθως υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο. Εμπλουτίστε την κουβέντα βάζοντας επίθετα ή αντωνυμίες και φτιάχνοντας προτάσεις με τέσσερις λέξεις.

2. Δείξτε ενδιαφέρον και ενθουσιασμό
Το μη λεκτικό περίβλημα της ομιλίας μας έχει σημασία. Στα μικρά παιδιά αυθόρμητα μιλάμε πιο ζωντανά, με μια δραματοποίηση στη χροιά της φωνής, με χρωματικές αντιθέσεις και έμφαση στον τονισμό.

3. Κατανοήστε το εύρος της προσοχής που μπορεί να δώσει ένα παιδί σε κάθε ηλικία
Συχνά εκνευριζόμαστε με τις απότομες μεταπτώσεις του ενδιαφέροντος που δείχνει το παιδί. Πριν ακόμη πιάσει κάτι, σπεύδει να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Είναι καλό να συνειδητοποιήσουμε πόσο διαφορετικό εύρος προσοχής έχουν τα μικρά παιδιά. Τα βρέφη εστιάζουν σε κάτι στιγμιαία κατά τους πρώτους έξι μήνες, για μερικά δευτερόλεπτα κατά τους επόμενους έξι. Αποσπώνται από ό,τι κάνουν πολύ εύκολα αν υπάρχουν πολλά ερεθίσματα στο περιβάλλον τους. Αργότερα, η προσοχή των μικρών παιδιών είναι άκαμπτη, σα μέσα από κανάλι, σε εκείνο που κάνουν κάθε στιγμή. Δυσκολεύονται να αφοσιωθούν σε κάτι για παραπάνω από μερικά λεπτά, μπορούν συνήθως να παρακολουθήσουν ένα πράγμα τη φορα και αλλάζουν ενδιαφέρον πολύ γρήγορα, για τα δικά μας κριτήρια. Μόνο μετά τον τέταρτο χρόνο της ζωής αποκτά συνήθως το παιδί την ικανότητα να εστιάζει σε ένα παιχνίδι για παραπάνω από μερικά λεπτά και να παρακολουθεί δύο ή περισσότερα πράγματα ταυτόχρονα.

4. Ακολουθήστε την κατεύθυνση της προσοχής του παιδιού σας
Το μικρό παιδί ασχολείται κυρίως με το τώρα και δεν θα σας ακούσει ιδιαίτερα αν του μιλάτε για ό,τι έγινε εχθές ή όσα θα γίνουν αύριο. Αν εστιάζει την προσοχή του σε ένα παιχνίδι, πχ ένα αυτοκινητάκι, ακολουθήστε το και μιλήστε για αυτό, τι ήχο κάνει, αν έχει πόρτα κλπ. Αφήστε στο παιδί την πρωτοβουλία. Όταν θέλετε να τραβήξετε την προσοχή του σε κάτι, κατεβείτε στο επίπεδό του, βεβαιωθείτε ότι σας κοιτάει, πείτε το όνομά του και έπειτα αυτό που θέλετε. Προσπαθήστε να δείτε τον κόσμο από τη δική του οπτική γωνία, με τα δικά του μάτια. Παρατηρήστε το παιδί για λίγο και φανταστείτε τι βλέπει, τι σκέφτεται, πως το εκφράζει. Σε γενικές γραμμές, κάντε ένα βήμα πίσω: μην προτρέχετε να επιβάλλετε τη βούληση σας και τον κόσμο σας. Μπείτε στο δικό του κόσμο, αφήστε το παιδί να πάρει πρωτοβουλία και απλώς εμπλουτίστε με το λόγο σας τη διαδρομή. Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν εύκολα ό,τι ανακαλύπτουν από μόνα τους και δύσκολα ό,τι τους επιβάλλουμε.

5. Δώστε χρόνο και ευκαιρία στο παιδί να σκεφτεί και να αποκριθεί
Κάντε ένα ενδιαφέρον πείραμα: μαγνητοφωνήστε για δέκα λεπτά την επικοινωνία σας με το παιδί. Αν, ακούγοντας την κασέτα, διαπιστώσετε ότι μιλάτε μόνο εσείς και το παιδί έχει αρθρώσει από καθόλου έως μερικές μόνο λέξεις, ίσως χρειάζεται να ξανασκεφτείτε τον τρόπο που επικοινωνείτε μαζί του. Πολλοί γονείς δίνουν συνεχώς μια σειρά από παροτρύνσεις, προσταγές και ερωτήσεις στο παιδί, χωρίς να σταματούν για να του δώσουν χρόνο να σκεφτεί και να αρθρώσει μια απάντηση. ʼλλοι πάλι προτρέχουν να εκστομίσουν την σωστή λέξη, να προσφέρουν έτοιμες απαντήσεις, με αποτέλεσμα το παιδί να μην νιώθει την ανάγκη καν να μιλήσει. Ανάλογα με το στάδιο ωρίμανσης, τα μικρά παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο από εσάς για να μιλήσουν. Σεβαστείτε αυτήν τους την ανάγκη, δείξτε ότι προσέχετε υπομονετικά όσο περιμένετε την απάντηση, συνεχίζοντας να τα κοιτάτε με ενδιαφέρον.

6. Δώστε έμφαση στην επανάληψη
Το νήπιο έχει ανάγκη να ακούσει το ίδιο πράγμα πολλές φορές. Έχει σημασία να ακούσει πάλι και πάλι την ίδια λέξη, σε διαφορετική στιγμή και πλαίσιο, για να την αφομοιώσει τελικά.

7. Σχολιάστε και περιγράψτε ό,τι κάνει και κάνετε τώρα
Περιγράψτε τι κάνει και τι κάνετε κάθε στιγμή. Τα μικρά ζουν μόνο στο τώρα. Αν μαγειρεύετε, μιλήστε του για τα υλικά που χρησιμοποιείτε. Αν είστε στο δρόμο, προσέξτε που κοιτάει και περιγράψτε την εικόνα. Αν παίζει με ένα κουκλόσπιτο και ανεβάζει το κουκλάκι από την σκάλα, διανθίστε την σκηνή με ανάλογο "λεκτικό" περίβλημα. Η τεχνική αυτή θυμίζει κάπως την αναμετάδοση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Κάθε στιγμή, κάθε δραστηριότητα ρουτίνας, όσο φαινομενικά βαρετή κι αν είναι, μπορεί να γίνει ευκαιρία για λεκτικά ερεθίσματα και γλωσσική πρόοδο του παιδιού σας.

8. Επεκτείνετε αυτό που λέει κάθε φορά
Συμπληρώστε και εμπλουτίστε κάθε τι που λέει το νήπιό σας. Αν σας ζητάει να το πάτε βόλτα λέγοντας 'άτα', απαντήστε του 'θέλεις να πας βόλτα μικρέ μου!'. Ο 18 μηνών Μανώλης βρήκε μια πλαστική φράουλα στο πάτωμα. Πηγαίνει προς το ντουλάπι και φωνάζει δείχνοντας 'φαγητά'. Καταλαβαίνετε πως θέλει να βάλει τη φράουλα στο καλαθάκι με τα άλλα πλαστικά τρόφιμα, που βρίσκεται μέσα στο ντουλάπι. Πείτε του 'βέβαια, να βάλουμε τη φράουλα στο καλάθακι με τα άλλα φαγητά! Έχεις δίκιο. Να και μια μπανάνα. Να βάλουμε κι αυτήν μέσα.'

9. Αφήστε κενό στην πρότασή σας για να το συμπληρώσει
?Αυτό είναι ένα...', ?Κοίτα, μια..', ?Δώσε μου το ..' Αφήστε κάτι να λείπει, μια λέξη να εννοείται και δώστε χρόνο στο παιδί να τη βρει. Κοιτάξτε το στα μάτια εύθυμα περιμένοντας, κεντρίστε το να αποκριθεί. Αν δείτε στο πρόσωπό του να αναπτύσσεται ντροπή, θυμός ή άγχος, πείτε του τη λέξη απλά, χωρίς να εστιάσετε στην σιωπή του.. Χρησιμοποιήστε αν χρειάζεται χειρονομίες, εκφράσεις, δείξτε εκείνο που θέλετε να σας ονοματίσει. Προσοχή, να καταφεύγετε σε αυτήν την τεχνική με μέτρο. Αν δοθεί η εντύπωση του καταναγκασμού στο παιδί, αυτό θα αποσυρθεί, θα διακόψει την επικοινωνία.

10. Μάθετέ του να περιμένει την σειρά του
Ένα σημαντικό στοιχείο μιας συζήτησης είναι η γνώση του να ξέρει κανείς πότε να μιλήσει, η δεξιότητα του να περιμένεις τη σειρά σου. Οι γονείς μπορούν να διδάξουν αυτήν τη δεξιότητα με το προσωπικό τους παράδειγμα, όταν ακούν υπομονετικά για όση ώρα χρειαστεί την απάντηση του νηπίου τους, και με τον έπαινο όταν το μικρό αποκρίνεται σωστά.

11. Εμπλουτίστε καθημερινές πράξεις ρουτίνας με λόγο
Κάθε τι που κάνετε μέσα στην ημέρα σας μαζί με το παιδί είναι ευκαιρία για μάθηση και συνομηλία. Καθημερινές δουλειές όπως το μαγείρεμα, το πλύσιμο, το σιδέρωμα, το σούπερ μάρκετ, μπορούν να γίνουν πιο ενδιαφέρουσες, λιγότερο βαρετές και για σας και για το παιδί σας, προσφέροντας ταυτόχρονα τροφή για την ανάπτυξή του. Το κλειδί είναι να βάζετε το μικρό σας ενεργό μέσα σε ό,τι κάνετε, να μην απομονώνετε το δικό σας ?μεγάλο' κόσμο μακριά από το δικό του ?μικρό' κόσμο.

12. Βάλτε το νήπιο σας να συμμετέχει σε ό,τι κάνετε
Το νήπιο μαθαίνει κάθε στιγμή και ευκαιριακά. Οποιοδήποτ
ε γεγονός της ημέρας μπορεί να γίνει ευκαιρία για σωστή κουβέντα και μάθηση. Στο σούπερ μάρκετ, δώστε στο μικρό σας πράγματα να κάνει, αφήστε το να συμμετέχει. Ονομάζετε τα αντικείμενα που βλέπετε. Στην πραγματικότητα, το μυστικό για να μπορέσετε να κάνετε ο,τιδήποτε είναι να βάλετε το μικρό να συμμετέχει σε αυτό! Διαφορετικά, θα βρεθείτε διαρκώς αντιμέτωποι με τον αρνητισμό, την γκρίνια και την αταξία του.

13. Παίξτε με τους ήχους, τους φθόγγους, τις λέξεις
Δείξτε του ότι είναι ελεύθερο να πειραματιστεί με τη γλώσσα, να τη γνωρίσει μέσα απο λάθη. Παροτρύνετέ το να αυτοσχεδιάσει, να φτιάξει στιχάκι, τραγουδάκι από μια συλλαβή! Έτσι του τονίζετε τον αυθορμητισμό, την αυτοπεποίθηση, του δίνετε εφόδια να ανακαλύψει μόνο του πτυχές του κόσμου - και της γλώσσας. Μην φοβάστε να ακουστείτε 'ανόητοι', να κάνετε γελοίους ήχους ή αδόκιμες λέξεις, φράσεις.

14. Όχι στον καταιγισμό ερωτήσεων
Τα νήπια, ιδιαίτερα κάτω των τριών χρόνων, είναι μπερδεμένα. Μόλις ξεκίνησαν να γνωρίζουν τον κόσμο, μα πολλά πράγματα είναι ακόμα πρωτόφαντα, συνιστούν γρίφο. Μπερδεύονται να οριοθετήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Επιπλέον δυσκολεύονται ακόμα να εκφραστούν με τις λέξεις. Αν φανταστείτε για λίγο τον ψυχισμό τους θα καταλάβετε γιατί το να τα ρωτάμε συνέχεια δεν είναι και τόσο καλή ιδέα. Όσο περισσότερες ερωτήσεις του απευθύνεις, τόσο πιο έντονα θα εναντιωθεί, θα βρεθεί σε σύγχυση, θα κόψει τις γέφυρες της επικοινωνίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν οι ερωτήσεις είναι κυρίαρχες στο λόγο μας, του προσφέρουν επιλογές που δεν ξέρει να χειριστεί, προέρχονται από πολλά άτομα ταυτόχρονα ή από άτομα λιγότερο οικεία. Οι πολλές ερωτήσεις είναι ένας σίγουρος τρόπος να οδηγήσουμε σε πρώιμο τέλος την συνομηλία μας με ένα νήπιο. Μόνο αργότερα, συνήθως στα 3-5 χρόνια, όταν το παιδί αρχίσει να κάνει από μόνο του ερωτήσεις - τα ατέλειωτα γιατί και πως- μπορούμε να ενσωματώσουμε στο λόγο μας ερωτήσεις - και πάλι με τρόπο φυσιολογικό, μη απαιτητικό, όπως μιλάμε με έναν ενήλικα και όχι εν είδη καταιγισμού.

15. Προτιμήστε τις ανοιχτές από τις κλειστές ερωτήσεις
'Τι είναι αυτό;', 'Τι θέλεις;', 'τι χρώμα είναι το μπλουζάκι;', 'πόσο χρονών είσαι;' 'αγαπάς τον παππού σου;', 'θέλεις να παίξουμε;', 'είναι καλό;', 'σ'αρέσει;'. Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες άλλες παρόμοιες κλειστές ερωτήσεις που ταλαιπωρούν κάθε μέρα τα μικρά παιδιά, κάτω των τριών χρονών. Δεν προσθέτουν τίποτα ενδιαφέρον για το παιδί, είναι καταναγκαστικές ή χιλιοειπωμένες, δέχονται μόνο μια μονολεκτική απάντηση, συνήθως ?ναι' ή ?όχι', προκαλούν αντίδραση και εναντίωση, κλείνουν αντί να ανοίγουν την κουβέντα μαζί τους. Είναι πολύ προτιμότερο να μετατρέπετε τις ερωτήσεις σας σε ανοιχτές, οι οποίες παροτρύνουν το παιδί να σκεφτεί, να απαντήσει με πολλές λέξεις και να συνεχίσει την κουβέντα. Για παράδειγμα 'Ωραία, μπήκε ο πειρατής στο δωμάτιο, τώρα πως θα ανοίξει την πόρτα;' ή ?είναι επικίνδυνο να κατέβεις την σκάλα μόνος σου, γιατί; Ξέρεις;'.

16. Ποτέ μην το κριτικάρετε αν πει κάτι λάθος
Ο Κωνσταντίνος βλέπει με έξαψη τη μαμά του να βάζει το καρότσι του στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου. ?ʼτα!', αναφωνεί. Μην του λέτε ' Δεν είναι άτα αλλά βόλτα'. Αυτό θα τον αποθαρρύνει, θα του χαμηλώσει την αυτοπεποίθηση στις γλωσσικές του ικανότητες και θα τον αποτρέψει από το να σας μιλάει ελεύθερα. Πείτε του μπράβο για την προσπάθειά του και επαναλάβετε τη λέξη σωστά ειπωμένη. Αναγνωρίστε την αξία της απάντησής του, έστω και λανθασμένης, και παρακινήστε τον, βοηθήστε τον δίνοντάς του στοιχεία, ώστε να βρει την σωστή απάντηση. Τα θετικά σας σχόλια είναι πολύ σημαντικά για να ανθίσει η ομιλία του.

17. Αποφύγετε το πατρονάρισμα και τον εκπαιδευτικό τόνο
Το παιδί ξέρει να διαβάζει τον εμφανώς διδακτικό, «στημένο» τόνο. Τα περισσότερα αντιδρούν σε αυτόν τον τόνο με αρνητισμό και τελικά δε μαθαίνουν εκείνο που θέλετε. Επίσης τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όχι με τη δική σας καθοδήγηση αλλά όταν εξερευνούν μόνα τους τα πράγματα, με δικό τους κίνητρο. Όσα και να τους πείτε για τους δεινόσαυρους, δε θα μάθουν τίποτα αν δεν πιάσουν στα χέρια τους ένα πλαστικό δεινοσαυράκι από δικό τους ενδιαφέρον και δεν κάνουν τις ερωτήσεις που αυτά θέλουν. Μπορείτε να τα παροτρύνετε, να προσφέρετε λύσεις όταν ζητούν βοήθεια, αλλά όχι να τα καθοδηγήσετε. To νήπιο διαισθάνεται τον εκπαιδευτικό τόνο ως τεχνητό, αφύσικο, έξω από τις άμεσες παραστάσεις που το αφορούν και τελικά απωθείται από αυτόν.

18. Μιλήστε για σκέψεις και συναισθήματα
Διερευνήστε και εκφράστε συναισθήματα δικά σας και του παιδιού. Μιλήστε με ειλικρίνεια για ιδέες και σκέψεις, σίγουρα θα εκπλαγείτε από την ώριμη απάντηση και του πιο μικρού παιδιού! Είναι καλό το μικρό μας να εξοικειώνεται με την ανθρώπινη μας υπόσταση, πέρα από το καθαρό γονεικό μας πρόσωπο.

19. Δώστε τροφή στη φαντασία
Τα παραμύθια προσφέρουν στο παιδί υλικό για να κεντρίσει τη φαντασία του. Όταν το μικρό φτάσει στο στάδιο της μαγικής σκέψης, γύρω στα 2-4 χρόνια, μπείτε στη δική του λογική. Μη φοβάστε ότι θα ακουστείτε παράλογοι, ονειροπόλοι, μη πραγματιστές. Μιλήστε του για νεράιδες, για δράκους και για όλα εκείνα τα μοτίβα που βρίσκονται κρυμμένα σε όλα τα καλά παραμύθια, φανταστικά μα πολύ χρήσιμα για να κατανοήσουν την πραγματικότητα.

20. Χρησιμοποιήστε άφθονο παιχνίδι προσποίησης
Το κουκλοθέατρο - ή και θέατρο σκιών- είναι ένας εκπληκτικός, έξυπνος τρόπος για να ανάψετε τη φαντασία του παιδιού, να εμπλουτίσετε το λεξιλόγιό του αλλά και να 'αναπαραστήσετε' προβλήματα και καθημερινές καταστάσεις. Στην τελευταία περίπτωση, δημιουργώντας για παράδειγμα μια σκηνή με μια προστριβή ανάμεσα σε αδερφάκια, βοηθάτε να εκτονωθούν άσχημα συναισθήματα των παιδιών, βλέπετε βαθύτερα μέσα στην ψυχή τους και προσφέρετε έδαφος για ανακωχή.

21 Βιβλία, αυτό το υπέροχο μέσο επικοινωνίας
Ένα από τα ιδιαίτερα πολύτιμα δώρα που μπορούμε να κάνουμε στο παιδί μας είναι να του εμφυσήσουμε αγάπη για τα βιβλία, από πολύ νωρίς, πριν τα πρώτα του γενέθλια. Περιεργαζόμενοι ένα παιδικό βιβλιαράκι γεμάτο εικόνες μαζί με το παιδί, πετυχαίνουμε πάρα πολλά: περνάμε όμορφες, χαλαρές στιγμές, ιδιαίτερα πριν τον ύπνο. Δημιουργούμε όμορφες συνήθειες που θα αντέξουν στο μέλλον. Χτίζουμε τη σχέση μας με το παιδί. Του δίνουμε άπειρα λεκτικά ερεθίσματα. Το προσκαλούμε να εκφράζει αυτά που σκέφτεται και αισθάνεται. Προάγουμε την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη και αναπτύσσουμε τη φαντασία του.

22. Το παιδί μαθαίνει καλύτερα καινούργιες λέξεις όταν χρησιμοποιεί όλες τις αισθήσεις του
Όταν το παιδί προσπαθεί να εκφράσει κάτι ζωντανό, χειροπιαστό και παραστατικό, μαθαίνει πιο γρήγορα. Η λέξη αγελάδα θα του εντυπωθεί σιγά-σιγά αν τη βλέπει στη ζωγραφιά ενός βιβλίου, κάπως πιο γρήγορα αν στο βιβλίο υπάρχει αληθινή εικόνα αγελάδας, ακόμα πιο σύντομα αν ο μπαμπάς, την ώρα που διαβάζει το βιβλίο τού κάνει παραστατικά ?μουου..', άμεσα αν την παρατηρήσει από κοντά σε μια φάρμα. Θα μάθει γρήγορα τα ονόματα των φρούτων, αν πειραματιστεί και βυθίσει τα χεράκια του στα πραγματικά.

23. Μουσική και χορός
Η μουσική επηρεάζει θετικά την ψυχοκινητική ανάπτυξη πριν από τη γέννηση ακόμα. Πρόσφατες μελέτες σε εγκύους αλλά και σε πρόωρα νεογνά σε εντατικές μονάδες αποδεικνύουν την ευεργετική της επίδραση. Ενθαρρύνοντας στο μικρό μας την μουσική και κινητική έκφραση, ενθαρρύνουμε ταυτόχρονα τρόπους επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους και την εξωστρέφεια.

24. Επαφή με μεγαλύτερο κύκλο ανθρώπων: δώρο στην επικοινωνία
Κάθε επιπλέον μέλος σε μια οικογένεια εμπλουτίζει το γλωσσικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί. Ο παραδοσιακά πολυκύτταρος οργανισμός της ελληνικής οικογένειας, με τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τους θείους, τα ξαδέρφια, αποτελεί υπερπολύτιμη πολυτέλεια που συχνά λείπει από τις οικογένειες δυτικών κοινωνιών. Προσθέτει ζωτικότητα στη ζωή του παιδιού. Αρκεί να συμβαίνουν δύο πράγματα: όλοι οι ενήλικες να επικοινωνούν με τους σωστούς τρόπους που ανέφερα παραπάνω και να αφήνουν το παιδί να εκφραστεί το ίδιο και να απαντήσει.
Είναι αλήθεια ότι τα νήπια περνούν ιδιαίτερα δημιουργικές στιγμές κ
αι απορροφούν γνώσεις και εμπειρίες όταν συναναστρέφονται μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας, αδέρφια ή μη. Ίσως έχετε αισθανθεί κι εσείς την ξεχωριστή χημεία που αναπτύσσεται ανάμεσα σε ένα δίχρονο και ένα δεκάχρονο παιδί. Προσφέροντας ευκαιρίες για παιχνίδι με μεγαλύτερα παιδιά δίνετε στο μικρό σας ερεθίσματα για γλωσσική ανάπτυξη και για μια άλλου τύπου επικοινωνία.

25. Οικογένεια γύρω από το τραπέζι: δώρο στην επικοινωνία
Όλα τα μέλη μιας οικογένειας μαζεύονται για φαγητό γύρω από το τραπέζι. Συζητούν, ανταλλάσσουν τις εμπειρίες της ημέρας, ενώνονται με μια μαγική χημεία. Αυτή η υπέροχη, παραδοσιακή συνήθεια, ιδιαίτερα αγαπητή σε Μεσογειακούς λαούς και απούσα σε βόρειους, είναι μια δυνητικά πλούσια εμπειρία επικοινωνίας και για τα μικρά παιδιά. Τρώτε μαζί με το μικρό σας, αδράξτε την ευκαιρία για τη χαρά, εξερεύνηση, κουβέντα που προσφέρει το τραπέζι και η διαδικασία του φαγητού.

Πηγή --->http://174.132.105.194/~xenobius/ygeiaonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3911% 3A25-&catid=116%3Apaid&directory=151

[NADINE_ed]

--->ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2012"

Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της Θεσσαλονίκης ο ΙΑΝΟS διοργανώνει διαγωνισμό φωτογραφίας με τίτλο 'Θεσσαλονίκη 2012' και καλεί ερασιτέχνες φωτογράφους να συμμετέχουν, με φωτογραφίες που αντανακλούν το πνεύμα της πόλης.

Ο διαγωνισμός ξεκινά την Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011 και η τελευταία ημέρα υποβολής συμμετοχών είναι η Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011 (δηλώστε συμμετοχή στο site του διαγωνισμού www.photo2012.gr). Από τις 11 Φεβρουαρίου μέχρι τις 10 Μαρτίου θα μπορείτε να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες!

[NADINE_ed]

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ

Μπορεί η διατροφή να επηρεάσει τον αριθμό των τριχών στο κεφάλι μας;
Ναι μπορεί. Η απώλεια μαλλιών αποτελεί μεγάλο πρόβλημα σε άντρες αλλά και σε γυναίκες. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την τριχόπτωση είναι πολλοί. Η κληρονομικότητα είναι ένας εξ?αυτών, ενώ η λήψη φαρμάκων, διάφορες ορμονικές διαταραχές, το καθημερινό άγχος, η ηλικία και κάποιες ασθένειες συμληρώνουν τους πιο γνωστούς αιτιολογικούς παράγοντες της τριχόπτωσης. Μελέτες όμως αποδεικνύουν ότι η τριχόπτωση και η ποιότητα της διατροφής μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, εξάλλου είναι αποδεδειγμένο ότι άτομα που δεν τρέφονται επαρκώς με κάποια θρεπτικά συστατικά τείνουν να χάνουν γρηγορότερα τα μαλλιά τους.
Σε μια γενική θεώρηση, η υποθρεψία και η γρήγορη απώλεια βάρους είναι δύο καταστάσεις, όπου λόγω ανεπαρκούς πρόσληψης βιταμινών και ιχνοστοιχείων η υγεία των μαλλιών κινδυνεύει άμεσα. Επιπλέον, η χρόνια μειωμένη πρόσληψη νερού συνδέεται με κακή υγεία των μαλλιών και με αυξημένο κίνδυνο τριχόπτωσης.
Πιο συγκεκριμένα, τα πιο σημαντικά θρεπτικά συστατικά για την υγεία των μαλλιών είναι οι βιταμίνες Α, C και Ε, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος, ο σίδηρος και το φυλλικό οξύ.

Η βιταμίνη Α είναι πολύ σημαντική για την καλή υγεία του επιθηλίου της τρίχας, ενώ έλλειψη της καθιστά τα μαλλιά εύθραυστα και αδύναμα. Βρίσκεται σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης και κυρίως στο συκώτι και σε διάφορα είδη ψαριών. Διάφορα λαχανικά και φρούτα είναι επίσης καλές πηγές της βιταμίνης Α, όπως το καρότο, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα κολοκύθια, τα βερίκοκα και τα ροδάκινα.

Η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του κολλαγόνου και επιπρόσθετα προλαμβάνει την πρόωρη γήρανση της τρίχας λόγω της γνωστής αντιοξειδωτικής της δράσης. Φρούτα (κυρίως εσπεριδοειδή) και λαχανικά (σέλινο, πιπεριές, καρότο) αποτελούν πολύ καλή πηγή της βιταμίνης C.

Η βιταμίνη Ε με την αντιοξειδωτική δράση που διαθέτει, προλαμβάνει τη γήρανση των τριχών εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες. Τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε είναι τα φυτικά έλαια, οι ξηροί καρποί, τα αυγά και κάποια σιτηρά.

Ο χαλκός και ο ψευδάργυρος είναι πολύ σημαντικά ιχνοστοιχεία για την υγεία των μαλλιών και τη σωστή ανακύκλωση των τριχών καθώς συμμετέχουν σε διαδικασίες πρωτεϊνοσύνθεσης. Τροφές πλούσιες σε ψευδάργυρο είναι τα θαλασσινά και τα μανιτάρια. Μελέτες δείχνουν ότι σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού που πολλές φορές φτάνει και το 50% δεν προσλαμβάνει την ημερήσια συνιστώμενη ποσότητα ψευδαργύρου καθώς οι πηγές του είναι σχετικά περιορισμένες, και συνεπώς συμπλήρωμα διατροφής ψευδαργύρου προτείνεται ιδιαίτερα σε άτομα τα οποία δεν καταναλώνουν συχνά θαλασσινά. Ο χαλκός βρίσκεται σε αρκετά όσπρια (κυρίως φασόλια), σε ξηρούς καρπούς και σε ικανοποιητικές ποσότητες στη μαύρη σοκολάτα.

Ο σίδηρος είναι στοιχείο ζωτικής σημασίας για την καλή υγεία των μαλλιών, εξ? άλλου γνωστό σύμπτωμα της έλλειψης σιδήρου σε ενήλικες είναι η τριχόπτωση. ʼτομα ευάλωττα σε εμφάνιση έλλειψης σιδήρου είναι αυτά που εφαρμόζουν εξαντλητικό πρόγραμμα δίαιτας και γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση. Διαιτητικές πηγές σιδήρου είναι το συκώτι και το κόκκινο κρέας και δευτερευόντως το σπανάκι και οι φακές.

Το φυλλικό οξύ είναι βιταμίνη του συμπλέγματος Β που κατέχει πρωταρχικό ρόλο στην αναπαραγωγή των κυττάρων συμπεριλαμβανομένων και αυτών των τριχών. Τροφές πλούσιες σε φυλλικό οξύ είναι το συκώτι, το κόκκινο κρέας, τα όσπρια, το λάχανο και το μαρούλι.

Δημητρούλης Μ. Εμμανουήλ, Msc
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Πηγή : http://www.dietstories.gr/arthra/dia...rixoptosi.html

[NADINE_ed]

ΥΓΙΗ ΟΣΤΑ : ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Γράφει η Νατάσα Γεωργιουδάκη, MSc

Η οστική υγεία στις γυναίκες αποτελεί προτεραιότητα από τις μικρές ηλικίες! Μια γυναίκα αποκτά το 85 με 90% της οστικής της μάζας κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Στην ηλικία των 18, η διάπλαση των οστών της έχει ολοκληρωθεί.

Αν δεν έχει εναποτεθεί αρκετό ασβέστιο στα οστά κατά την παιδική ηλικία, ενδέχεται να γίνουν αδύναμα αργότερα στην ενήλικη ζωή, οδηγώντας σε ασθένειες των οστών όπως η οστεοπόρωση.

Εύθραυστα οστά παθαίνουν εύκολα κατάγματα, ιδίως στις περιοχές της λεκάνης, της σπονδυλικής στήλης και στους καρπούς. Η γενετική προδιάθεση και ο τρόπος ζωής συμβάλλουν στην υγεία των οστών μας.

Η ισορροπημένη διατροφή είναι το κλειδί στο 'χτίσιμο' και τη διατήρηση γερών οστών. Το ασβέστιο και η βιταμίνη D είναι τα κυριότερα θρεπτικά συστατικά για δυνατά και υγιή οστά.

Ασβέστιο: Πολύ σημαντική είναι η καθημερινή πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων ασβεστίου. Μια γυναίκα χρειάζεται 1.000 mg ασβεστίου την ημέρα για υγιή οστά. Μετά την ηλικία των 50, οι ανάγκες για ασβέστιο ανέρχονται σε 1.200 mg ασβεστίου την ημέρα.

Καλές πηγές ασβεστίου: γαλακτοκομικά χαμηλά σε λιπαρά (γάλα, γιαούρτι, τυρί), γάλα σόγιας, τόφου, σαρδέλες (και γενικότερα μικρά ψάρια που μπορούν να καταναλωθούν με τα κόκαλα), εμπλουτισμένα με ασβέστιο τρόφιμα όπως εμπλουτισμένοι χυμοί.

Οι γυναίκες χρειάζονται τουλάχιστον 3 μερίδες την ημέρα από τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ασβέστιο. Μία μερίδα ισοδυναμεί με

1 φλιτζάνι χαμηλό σε λιπαρά γάλα
1 φλιτζάνι χαμηλό σε λιπαρά γιαούρτι
1 φέτα του τοστ τυρί χαμηλό σε λιπαρά
90 g σαρδέλες, με τα κόκκαλα.

Βιταμίνη D: Η βιταμίνη D βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου. Βιταμίνη D μπορούμε να προσλάβουμε από: τον ήλιο (10-15 λεπτά έκθεσης στον ήλιο την ημέρα αρκούν), τα τρόφιμα και τα συμπληρώματα.

Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη D: λιπαρά ψάρια (σκουμπρί, σολομός, τόνος), κρόκος αυγού, εμπλουτισμένα προϊόντα όπως 100% φυσικοί χυμοί εμπλουτισμένοι με ασβέστιο και βιταμίνη D, γάλα, γάλα σόγιας.

Tips για υγιή και δυνατά οστά

-Επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D καθημερινά μέσω τροφίμων ή συμπληρωμάτων.
-Τακτική συμμετοχή σε ασκήσεις ενδυνάμωσης (π.χ. με βάρη, λάστιχα).
-Αποφυγή καπνίσματος και υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ.
-Συζητήστε με το γιατρό σας για την υγεία των οστών.
-Αν είστε πάνω από 50 ετών κάντε ένα τεστ οστικής πυκνότητας.


ΠΗΓΗ --->www.iatronet.gr

[NADINE_ed]

7 Τρόποι Για Να Αυξήσετε Το Μεταβολισμό Σας

(Του Ευμένη Π. Καραφυλλίδη)

Θέλετε να χάσετε βάρος και να το διατηρήσετε;Θα εκπλαγείτε με το πόσο εύκολα μπορεί να γίνει αυτό χωρίς να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας. Πολλοί πιστεύουν ότι για να χάσει κάποιος βάρος και να βελτιωθεί η φυσική του κατάσταση και η εμφάνισή του, χρειάζονται δραματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής. Το μυστικό όμως βρίσκεται στη μόνιμη ενσωμάτωση μικρών αλλαγών στην καθημερινότητά μας. Η μείωση της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων κάτω από 1000 θερμίδες την ημέρα σε μια συνεχή βάση, θέτει τον οργανισμό σε διαδικασία νηστείας και κατά συνέπεια μειώνεται ο μεταβολισμός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αποθήκευση του καταναλισκόμενου φαγητού ως λίπος και συνεπώς την αύξηση του σωματικού βάρους. Οι θερμίδες παίζουν σημαντικό ρόλο αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο επαρκώς το σώμα σας καταναλώνει αυτές τις θερμίδες. Ο μεταβολισμός σας παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του βάρους σας. Μεταβολισμός είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα σας χρησιμοποιεί τις θερμίδες από το καταναλισκόμενο φαγητό και τις μετατρέπει σε ενέργεια. Μεταβολικός ρυθμός είναι η ταχύτητα με την οποία ο οργανισμός σας χρησιμοποιεί αυτές τις θερμίδες. Ο στόχος είναι η μεγιστοποίηση του μεταβολισμού ώστε να επιτευχθεί η κατανάλωση των περισσοτέρων δυνατών θερμίδων μέσα στην ημέρα, ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου.


7 Χρήσιμες Συμβουλές Για Την Αύξηση Του Μεταβολισμού


Συμβουλή 1--->Καθορίστε τις ημερήσιες θερμιδικές σας ανάγκες

Για να αυξήσετε το ρυθμό καύσης λίπους μην υπερφορτώνετε τον οργανισμό σας με μεγάλη κατανάλωση φαγητού. Καθορίστε πόσες θερμίδες χρειάζεστε να καταναλώνετε κάθε μέρα για να χάσετε βάρος και διατηρήστε το μεταβολισμό σας σταθερό. Το θερμιδικό επίπεδο καθορίζεται από την ηλικία, το φύλο, το ύψος, το βάρος, την άλιπη σωματική μάζα και το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας. Για παράδειγμα μια γυναίκα που ζυγίζει 68 κιλά και έχει ύψος 1,60 μέτρα πρέπει να καταναλώνει 1300-1400 θερμίδες την ημέρα προκειμένου να χάσει βάρος. Αντίστοιχα, ένας άντρας που ζυγίζει 95 κιλά και έχει ύψος 1,80 μέτρα πρέπει να καταναλώνει 1850-1950 θερμίδες την ημέρα προκειμένου να χάσει βάρος.

Συμβουλή 2--->Μοιράστε τα γεύματά σας

Ενεργοποιήστε το μεταβολισμό σας και χαλιναγωγήστε την όρεξή σας με το να μοιράσετε τα γεύματά σας σε 5-6 μικρά, θρεπτικά γεύματα ανά ημέρα σε αντίθεση με 3 μεγάλα γεύματα. Καταναλώνετε μικρά γεύματα των 200-400 θερμίδων κάθε 3-5 ώρες. Έτσι, το σώμα σας θα καταναλώσει περισσότερη ενέργεια για να χωνέψει το φαγητό και ο μεταβολικός σας ρυθμός θα αυξηθεί.

Συμβουλή 3--->Καταναλώνετε νερό

Ερευνητές στη Γερμανία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση νερού μπορεί να αυξήσει το ρυθμό με τον οποίο οι άνθρωποι «καίνε» θερμίδες. Ο μεταβολικός ρυθμός μεταξύ των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα αυξήθηκε κατά 30% μετά από κατανάλωση ½ λίτρου νερού. Η διαδικασία κατανάλωσης ενέργειας του μεταβολισμού χρειάζεται νερό για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Επίσης το νερό δημιουργεί αίσθηση κορεσμού, χαλιναγωγεί την όρεξή σας και αποτοξινώνει τον ανθρώπινο οργανισμό. Καταναλώνετε περίπου 8-10 ποτήρια νερό την ημέρα. Εάν έχετε αυξημένη σωματική δραστηριότητα απαιτείται επιπρόσθετη κατανάλωση νερού.

Συμβουλή 4--->Απλά κινηθείτε

Η σωματική δραστηριότητα αντιπροσωπεύει το 20-40% των ημερήσιων καταναλισκόμενων θερμίδων. Η American Academy of Family Physicians προτείνει σωματική άσκηση 4-6 φορές την εβδομάδα από 30-60 λεπτά την κάθε φορά. Εάν δεν μπορείτε να ακολουθήσετε αυτό τον ρυθμό, κινηθείτε όσο μπορείτε. Για παράδειγμα, χρησιμοποιείτε τις σκάλες αντί του ανελκυστήρα, κατεβείτε από το μετρό ή το λεωφορείο μια στάση πρίν τον προορισμό σας, βγάλτε το σκύλο σας μια βόλτα...απλά κάντε κάτι!

Συμβουλή 5--->Τονώστε το μυικό σας σύστημα

Ο μεταβολικός ρυθμός ηρεμίας σας (Resting Metabolic Rate - RMR), είναι ο ρυθμός με τον οποίο το σώμα σας καταναλώνει θερμίδες σε ηρεμία. Αντιπροσωπεύει το 60-70% της ημερήσιας καταναλισκόμενης ενέργειας του οργανισμού σας και συνδέεται στενά με το ποσοστό μυϊκής μάζας στο σώμα σας. Οι μύες καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες από το λίπος του σώματος, έτσι λοιπόν όσο μεγαλύτερή είναι η μυϊκή σας μάζα, τόσο περισσότερες θερμίδες θα καταναλώσει ο οργανισμός σας, ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Συμβουλή 6--->Καταναλώνετε «άλιπη» πρωτεΐνη και «καλούς» -ή σύνθετους- υδατάνθρακες

Ο οργανισμός σας «καίει» θερμίδες κατά τη διάρκεια της πέψης της κάθε τροφής. Αυτό ονομάζεται θερμογεννετική επίδραση των τροφών (thermic effect of foods) και εκεί οφείλεται η ιδιότητα των πρωτεϊνούχων τροφών (έχουν τη μεγαλύτερη θερμογεννετική επίδραση από οποιαδήποτε άλλη τροφή π.χ. κοτόπουλο χωρίς πέτσα, γαλοπούλα χωρίς πέτσα κτλ) και των σύνθετων υδατανθράκων (π.χ. προϊόντα ολικής αλέσεως, όσπρια, λαχανικά, φρούτα κτλ) να μεταβολίζονται καλύτερα.

Συμβουλή 7 --->Να κοιμάστε σωστά

Η αϋπνία μπορεί να δημιουργήσει εντονότερη αίσθηση πείνας και να επηρεάσει το μεταβολισμό σας, γεγονός το οποίο καθιστά την απώλεια βάρους αρκετά δύσκολή υπόθεση, σύμφωνα με μελέτες δημοσιευμένες στο Journal of American Medical Association. ʼτομα τα οποία έχουν αϋπνίες μπορεί να έχουν παρατεταμένη την αίσθηση της πείνας, ακόμη κι αν η διατροφή τους είναι σωστή ποσοτικά, εξαιτίας της επίδρασης της έλλειψης ύπνου στην έκκριση κορτιζόλης, μιας ορμόνης η οποία ρυθμίζει την όρεξη. Προσπαθήστε λοιπόν να εξασφαλίζετε τουλάχιστον οκτώ ώρες ύπνου ημερησίως.


ΠΗΓΗ : --->www.youdiet.gr

[NADINE_ed]

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ!

Όλγα Μουλάκη Ψυχολόγος


Για πολλά χρόνια αναρωτιόμουν σε τι χρησιμεύει η κατάθλιψη, γιατί οι άνθρωποι μπορεί να εγκλωβιστούμε σε μια κατάσταση λύπης, απογοήτευσης κι αδράνειας ενάντια στην πραγματική μας φύση που είναι κατά βάση δημιουργική. Κι όμως όταν συσσωρευτούν δυσκολίες που δεν καταφέρνουμε ν? αντιμετωπίσουμε, όταν θέλουμε ν? αλλάξουμε πράγματα στη ζωή μας αλλά δεν?, τότε, αρχίζουμε να βιώνουμε σταδιακά όλο και μεγαλύτερο άγχος, ανησυχία και φόβο για το μέλλον. Κι όμως όλα αυτά δεν είναι παρά ?φαινόμενα?!

Αν κάποιος μου έλεγε πριν χρόνια ότι στο μέλλον, θα ήμουν ένας επιβιώσαντας από το τσουνάμι του 2006 ενώ θα πέθαιναν περίπου 800.000 άνθρωποι θα του απαντούσα ότι ?αυτό? μου φαίνεται αδύνατο. Όμως έτσι συνέβη. Ήταν τύχη, καλοί χειρισμοί, ψυχραιμία, διαίσθηση; Όλα μαζί ίσως, αλλά και θετική σκέψη. Τότε δεν σκεφτόμουν ούτε το θάνατο, ούτε την επιβίωση, απλά σκεφτόμουν θετικά: τι καλύτερο μπορούσα να κάνω κάθε στιγμή κι αυτό έκανα.
Στη ζωή του καθενός συμβαίνουν τουλάχιστον μια, ή και περισσότερες φορές ?απίθανα? γεγονότα. Ή απίστευτα, ή εξαιρετικά δύσκολα ή δυσάρεστα, όμως υπάρχει ένας σύμμαχος σ? όλα αυτά, οι θετικές σκέψεις.

Θετικός τρόπος σκέψης δεν σημαίνει βάζω ένα προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα και στοχεύω σ? αυτό (όπως κάνουν οι επιχειρήσεις). Σημαίνει απλά ότι κοιτάω προς τα πού θέλω να πάω και προχωράω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η κάθε δυσκολία που προκύπτει είναι μια νέα πρόκληση για ν? αντιμετωπίσω και να δημιουργήσω τον τρόπο να την διαχειριστώ. Όταν βρεθώ σ? αδιέξοδο χρειάζεται να αναδιαμορφώσω την πορεία ή τον τρόπο με τον οποίο προχωράω. Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πορεία μας το βάζουμε συχνά μόνοι μας: θέλουμε τα πράγματα να συμβούν όπως τα έχουμε σχεδιάσει μέσα μας. Όμως ?αυτό? δεν γίνεται σχεδόν ποτέ. Το πολύτιμο δώρο της ζωής είναι η δημιουργία: στις συνθήκες που προκύπτουν (όπως σε μένα το τσουνάμι) δημιουργώ ότι καλύτερο μπορώ. Αν το αποτέλεσμα δεν με ικανοποιεί προσπαθώ διαφορετικά? δημιουργώ ένα άλλο τρόπο.
Συχνά ?νομίζουμε? πώς αν σκεφτούμε όλα τ? αρνητικά σενάρια, θα καταφέρουμε να τα προλάβουμε ή τουλάχιστον θα τ? αντιμετωπίσουμε καλύτερα αφού θα τα έχουμε προβλέψει.

Όμως, οι έρευνες* που έχουν πραγματοποιηθεί, στο επιστημονικό τομέα της Θετικής Ψυχολογίας (Positive Psychology), έχουν αποδείξει πως η αισιοδοξία μεταξύ άλλων παραγόντων βοηθά τους ανθρώπους όχι μόνον να διαχειριστούν με μεγαλύτερη επιτυχία τις καταστάσεις που προκαλούν άγχος αλλά ακόμα και να έχουν καλύτερη υγεία, τόσο που να θεωρείται ως ο ισχυρότερος τρόπος πρόληψης.

Όταν προσπαθούμε να προετοιμαστούμε για το μέλλον με τον αρνητικό τρόπο σκέψης, αυτό που πετυχαίνουμε ουσιαστικά είναι το αντίθετο: οι αρνητικές σκέψεις μας γεμίζουν φόβο, ανησυχία, τρόμο καμιά φορά ? αν θα τα καταφέρουμε- και έντονο άγχος. ʼγχος γιατί; Για την φανταστική εικόνα της ?καταστροφής? που έχουμε δημιουργήσει και μας φαίνεται εκείνη τη στιγμή, τόσο πιθανή. Το άγχος γεννά άγχος και η ανησυχία φόβο, και ο φαύλος κύκλος έχει ξεκινήσει. Τα αρνητικά σενάρια όλο και πληθαίνουν μέσα μας ενώ μειώνεται η αίσθηση εσωτερικής δύναμης και εμπιστοσύνης στον εαυτό μας. Ενώ η πραγματικότητα είναι ακριβώς δίπλα απ? τα σενάρια αυτά. Ακόμα κι αν έρθει το τσουνάμι, θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ. .. Και το καλύτερο που μπορούμε κάθε στιγμή, είναι να αναπτύσσουμε την εσωτερική μας δύναμη κάνοντας θετικές, δημιουργικές σκέψεις. Τότε, τα υπόλοιπα, είναι απλά θέμα θετικού χειρισμού. Αν δεν μπορώ μόνος μου, μπορώ ν? αναζητήσω και την υποστήριξη των άλλων ? άλλωστε όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. Αν δεν με καλύπτει αυτό υπάρχουν και οι ειδικοί, για ν? ανακτήσουμε την εσωτερική μας δύναμη, που είναι ?πάντα εκεί? αλλά καμιά φορά την σκεπάζουν τα πυκνά σύννεφα του αρνητικού τρόπου σκέψης?

Πηγή --->http://www.olgamoulaki.gr/ThemaTouMina6_PositiveThought.html

[NADINE_ed]

ΑΛΛΑΓΗ Η ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ;
ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΖΩΗΣ...Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!

Όλγα Μουλάκη Ψυχολόγος


Όλοι ανησυχούμε ή φοβόμαστε λίγο ή πολύ στις αλλαγές, ακόμα κι αν είναι για κάτι που το επιθυμούμε. Μας ανησυχεί το άγνωστο, αν όλα θα πάνε καλά, αν θα τα καταφέρουμε? Ανάμεσα στις 10 πιο σημαντικές καταστάσεις ζωής που προκαλούν τη μεγαλύτερη εσωτερική αναταραχή σύμφωνα με τη κλίμακα των Holmes και Rahe (1978), είναι: η απώλεια αγαπημένου προσώπου, η ασθένεια, η απόλυση από την εργασία αλλά και ο γάμος, η επανασύνδεση με το/τη σύντροφο?

Όλες οι επιλογές μας είναι στο βάθος συναισθηματικές, ακόμα κι αυτές που θεωρούμε ?λογικές?.

Αποφασίζουμε και πράττουμε, είτε επειδή επιθυμούμε κάτι ή θέλουμε να πετύχουμε ένα στόχο, αλλά και αντίθετα επειδή θέλουμε ν? αποφύγουμε κάτι. Συνήθως κάνουμε μια φαινομενικά ?λογική? επιλογή όταν φοβόμαστε τις συνέπειες όποιας άλλης επιλογής. Ότι μας εμποδίζει ν? αλλάξουμε ή να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, είναι ο δικός μας φόβος που τον προβάλλουμε στους άλλους ή στις καταστάσεις: ο/η σύντροφος μου δεν? , οι αντίδραση των άλλων αν εγώ?, πως θα με δουν οι άλλοι, τι θα σκεφτούν για μένα, θα πονέσω, θα καταστραφώ? Στο βάθος δηλαδή, φοβόμαστε εμείς οι ίδιοι, αλλά ??βλέπουμε?? τους φόβους μας σαν νοερή εικόνα στις αντιδράσεις των άλλων ή σ? ένα καταστροφικό μέλλον. Ότι και να κάνουμε αντανακλάται στο περιβάλλον μας, ?αν κάνω κάτι διαφορετικό? δεν είναι η αντίδραση των άλλων που μας φοβίζει πραγματικά, αλλά το αν θα καταφέρουμε να διαχειριστούμε τις αντιδράσεις ή τις ?διαφορετικές? καταστάσεις.

Τι συμβαίνει όταν ?μπουκώνουμε? μέσα μας αυτό που πραγματικά θέλουμε.

Χωρίς να το συνειδητοποιούμε αρνούμαστε στον εαυτό μας την ελευθερία επιλογής να εκφράσουμε, να ζήσουμε, να κάνουμε αυτό που θέλουμε, που νοιώθουμε βαθύτερα μέσα μας. Απλώς ?μπουκώνουμε? μέσα μας αυτό που πραγματικά επιθυμούμε. Αυτό που δεν αναγνωρίζουμε είναι πως με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, αυτό που καταπιέζουμε θα ?βγει', θα βρει έναν δρόμο να εκφραστεί. Είτε μ? ένα χειμαρρώδες ξέσπασμα, είτε από τους ?παραπόταμους?: γκρίνια, παράπονα, μούτρα, αποφυγή, ??να ξεχνάμε πράγματα??, κλείσιμο με τις ώρες σ? ένα κομπιούτερ? Είτε θα στραφεί, χωρίς να το καταλάβουμε προς τον εαυτό μας: νοιώθουμε σαν να μην είμαστε καλά, ακόμα και μαζί με τους άλλους, κατηγορούμε τον εαυτό μας, μερικές φορές μας λυπόμαστε, δεν μας ικανοποιεί η ζωή μας?

Θαρραλέος δεν είναι αυτός που δεν έχει φόβους, αλλά αυτός που τολμά ν? αντιμετωπίσει τους φόβους του?

Το βασικό δίλημμα της ζωής είναι: να τολμήσω να σπάσω τ? αυγά ή όχι; Δηλαδή, να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω και ν? αναζητήσω νέους τρόπους για να το διαχειριστώ; Η αντιμετώπιση της δυσκολίας αυτής είναι ζωή, το αντίθετο προκαλεί ένα εσωτερικό ?έλος? ? στάσιμα εσωτερικά νερά που συντηρούνται απ? τους βαθύτερους φόβους μας. Αν διατηρούμε το έλος αυτό μέσα μας χρόνια, τα νερά είναι τόσο θολά που δεν μπορούμε να διακρίνουμε πια καθαρά ?τι θέλουμε?.

Πώς να διαχειριστούμε το καινούργιο, την αλλαγή?

Οι μικρές αλλαγές ή ?ανανεώσεις?, βοηθούν να τολμήσουμε σημαντικότερες αλλαγές. Αν δεν ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε ή πώς να διαχειριστούμε το διαφορετικό, δοκιμάστε τα εξής ερωτήματα:
Πως νοιώθω; (διατυπώστε τις προτάσεις σε πρώτο ενικό π.χ. εγώ νοιώθω θυμό όταν με πιέζουν στο γραφείο αντί η πίεση με θυμώνει).
Ποια είναι η πηγή του προβλήματος/δυσκολίας; Εδώ αναζητήστε ξεκάθαρα και τους προσωπικούς σας φόβους π.χ. δεν τολμώ να διεκδικήσω αυτά που θέλω, δεν έχω τον κατάλληλο τρόπο κ.λπ.).
Τι μου χρειάζεται, πως μπορώ να υποστηρίξω τον εαυτό μου για να κάνω ένα διαφορετικό βήμα; (Αναζητήστε κάθε πηγή πληροφοριών, τις σχέσεις σας με τους άλλους ή την κατάλληλη βοήθεια για υποστήριξη).
Τέλος, το σημαντικότερο βήμα είναι ν? αντιμετωπίσουμε την απογοήτευσή μας, π.χ. δεν γίνεται τίποτα, τα έχω ξανακάνει όλα αλλά?, ναι μεν αλλά? κ.λπ.
Συνήθως ο χειρότερος αντίπαλος μας στη Ζωή, δεν είναι παρά η επικριτική, ανασταλτική εσωτερική φωνή μας? Όμως, τίποτα δεν άλλαξε σ? αυτόν τον κόσμο όσο περιμένουμε το ?εξασφαλισμένο? αποτέλεσμα. Η αλλαγή προκύπτει ως αποτέλεσμα εσωτερικών κι εξωτερικών διεργασιών μέσα στο χρόνο, παρά σαν μια θεαματική κίνηση μίας στιγμής!

Πηγή --->http://www.olgamoulaki.gr/ThemaTouMina5_Change.html

[Pelagia1000]

Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΑΣ

Η πλειοψηφία των ατόμων που επισκέπτονται έναν διαιτολόγο δεν το κάνουν για πρώτη φορά. Συνήθως έχουν ήδη μπει σε αρκετά διαιτολογικά γραφεία και έχουν κάνει αρκετές προσπάθειες να χάσουν βάρος είτε από μόνοι τους, είτε με την βοήθεια κάποιου ειδικού, είτε ακολουθώντας τη δίαιτα κάποιου φίλου.

Αυτό που παρατηρώ πολύ συχνά είναι ότι όταν έρχονται στον διαιτολόγο, είναι ήδη πολύ κουρασμένοι με το να κάνουν δίαιτες. ʼλλοι έχουν καταφέρει να χάσουν βάρος αλλά δεν κατάφεραν να το διατηρήσουν και άλλοι δεν καταφέρνουν να φέρουν σε πέρας ένα διαιτολογικό πρόγραμμα προκειμένου να φτάσουν στον στόχο βάρους που είχαν θέσει αρχικά αναφέροντας χαρακτηριστικά και με πολύ ενοχή ότι δεν ήμουν «πειθαρχημένη-ος». Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Αυτή η διαδικασία που έχουν περάσει, τους έχει κάνει να ξεκινάνε κάθε νέα απόπειρα απώλειας βάρους με λιγότερο ζήλο και με την ψυχολογία ότι «δεν θα τα καταφέρω». Έχουν χάσει την ικανότητα να μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους «διαφορετικό». Και όλα αυτά γιατί, κακά τα ψέματα, η λέξη «δίαιτα» είναι συνυφασμένη στους περισσότερους με την λέξη «στέρηση».

Σε ποιον του αρέσει να στερείται ή να αισθάνεται ότι δεν μπορεί να φάει κάτι που μπορεί να τρώνε οι άλλοι γύρω του;
Πολλές φορές αισθάνονται ότι πρέπει να υποστούν κάποιου είδους τιμωρία γιατί δεν είναι έτσι όπως «θα έπρεπε» να είναι. Σε συνδυασμό με σκέψεις του τύπου:
«ο μόνος τρόπος για να χάσω βάρος είναι η δίαιτα»,
«για να χάσω βάρος θα πρέπει να πεινάσω»,
«αν τσιμπολογήσω είναι σα να ξεκινάω πάλι από την αρχή»
«οι παχείς άνθρωποι δε χρειάζεται να τρώνε όσο οι αδύνατοι»
«θα πάρω ένα κιλό αν φάω ένα παγωτό πύραυλο»
«αν φάω ένα γεύμα θα χάσω τελείως τον έλεγχο»
«αν υποτροπιάσω θα είμαι μια απόλυτη αποτυχία», κτλ

πολλές φορές μπορεί να «αντέξουν» για ένα διάστημα είτε αυτό είναι ένα γεύμα, είτε αυτό είναι μία μέρα, είτε μια εβδομάδα, είτε όλη η διάρκεια της «δίαιτας», να φάνε έτσι όπως πιστεύουν ότι θα έπρεπε να φάνε προκειμένου να χάσουν βάρος.
Το θέμα όμως είναι ότι δεν παύουν να αισθάνονται ότι στερούνται. Το να στερείσαι κάτι που σου αρέσει, κάνει περισσότερο έντονη την εμμονή για αυτό. Είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας. Είναι σαν να λέμε «σκέψου ότι θέλεις εκτός από έναν σκύλο». Το πρώτο πράγμα που θα μας έρθει στο μυαλό είναι ο σκύλος.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την δίαιτα. Όταν σκέφτονται ότι για να χάσουν βάρος δεν πρέπει να φάνε αυτό, παρόλο που το θέλουν, γιατί παχαίνει, αλλά θα φάνε κάτι άλλο πιο «διαιτητικό», τόσο πιο έντονη γίνεται η επιθυμία για αυτό που στερούνται και τόσο μεγαλύτερη απάθεια έχουν για αυτό που επιλέγουν να φάνε. Το αποτέλεσμα είναι να εκμηδενίζεται η απόλαυση.
Για πόσο καιρό λοιπόν μπορεί να αντέξει κάποιος τον πόλεμο που γίνεται μέσα του με το να επιλέγει να τρώει κάτι που δεν του δίνει καμία απόλαυση και το τρώει επειδή «πρέπει», ενώ σκέφτεται συνέχεια ότι θέλει να φάει κάτι άλλο που πιστεύει ότι «δεν πρέπει»;
Αυτό είναι που οδηγεί στην υποτροπή. Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή «χαλάνε» την δίαιτα και τρώνε επιτέλους αυτό ήθελαν τόσο πολύ. Ακριβώς όμως επειδή το έχουν στερηθεί, δεν θα φάνε τόσο όσο χρειάζονται για να χορτάσουν, αλλά πολύ περισσότερο.
Μόλις το τελειώσουν, αισθάνονται απαίσια για τον εαυτό τους, ότι «τα κατέστρεψα όλα», «δεν μπορώ να δεσμευτώ σε δίαιτα», ότι «είμαι άχρηστη-ος», «είμαι μια αποτυχία», «θα έπρεπε να είχα αντισταθεί», κτλ, χαλώντας όλη την ημέρα τους και έχοντας πάρα πολλές ενοχές. Και εννοείται καμία απόλαυση από αυτό που ήθελαν τόσο πολύ να φάνε. Συνήθως μόλις ηρεμήσουν λίγο, χρησιμοποιούν μία νέα δέσμευση ότι «δεν θα φάω τίποτα άλλο σήμερα», ότι «αύριο θα φάω πολύ λίγο», κτλ, προκειμένου να εξιλεωθούν από την «αμαρτία» που έκαναν. Στην ουσία δηλαδή δεσμεύονται πιο έντονα σε ένα νέο είδος τιμωρίας. Και ο «φαύλος κύκλος της δίαιτας» ξεκινάει πάλι από την αρχή και τους οδηγεί σε εγγυημένη αποτυχία.

Το θέμα είναι ότι το να τρώω κάτι που θέλω δεν είναι «αμαρτία». Ούτε χρειάζομαι τιμωρία για κάτι που μου αρέσει. Το φαγητό είναι μία απόλαυση. Το μυστικό είναι να καταφέρουμε να τρώμε έτσι ώστε να παίρνουμε από αυτό την μέγιστη δυνατή ευχαρίστηση και τις ελάχιστες δυνατές (ή και καθόλου) ενοχές. Και αυτό θα γίνει μόνο όταν απενεχοποιήσουμε τα τρόφιμα και σταματήσουμε να τα διαχωρίζουμε ως «αδυνατιστικά ή μη παχυντικά» και «παχυντικά».




πηγη: http://www.diatrofi.gr/index.php?mod...CategoryId=140

[Pelagia1000]

θα κάνω οικονομία πηγαίνοντας σε διαιτολόγο

Αρθρογράφος: Λαμπρινή Μόσχου, διαιτολόγος-διατροφολόγος


Ο περισσότερος κόσμος έχει βαρεθεί τις δίαιτες. Έρχονται στον διαιτολόγο, όντας ήδη κουρασμένοι να κάνουν δίαιτα και έχοντας σχεδόν την σιγουριά ότι πάλι δεν θα καταφέρουν τίποτα. Θέλουν μεν να χάσουν βάρος, αλλά δεν θέλουν να ταλαιπωρηθούν άλλο. Γιατί πράγματι η στέρηση τους έχει ταλαιπωρήσει.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι διαιτολόγοι, πέφτουν πολλές φορές στην παγίδα να ακολουθούν αυτό που τους επιβάλλει το άτομο που έχουν απέναντί τους και να ακολουθούν μία τακτική στέρησης, με συγκεκριμένα τρόφιμα που επιτρέπονται και που απαγορεύονται, αλλά και οι τροφές να είναι εκφρασμένες σε συγκεκριμένα γραμμάρια. Για πόσο καιρό όμως κάποιος να τρώει συγκεκριμένες ποσότητες και συγκεκριμένα φαγητά; Για πόσο καιρό να αντέχει να αντιστέκεται στην επιθυμία για κάποια τρόφιμα; Στην καλύτερη των περιπτώσεων να το κάνει για όσο καιρό χρειαστεί να φτάσει στο βάρος που έχει θέσει σαν στόχο με τον διαιτολόγο του. Και μετά; Πάλι στην καλύτερη των περιπτώσεων να το κάνει για λίγο καιρό μετά την δίαιτα. Για πόσο όμως; Και τι θα γίνει με τα τρόφιμα που έχει στερηθεί αλλά επιθυμεί; Δεν θα τα ξαναφάει ποτέ;
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι μετά την δίαιτα θα «ξεσπάσει» σε αυτά τα τρόφιμα. Με άλλα λόγια, θα τα επιθυμεί πολύ περισσότερο και θα τα καταναλώσει, αλλά σίγουρα σε ποσότητα μεγαλύτερη από αυτήν που χρειάζεται για να χορτάσει (επειδή δεν υπήρχε στην δίαιτα ή δεν υπήρχε στην συχνότητα και την ποσότητα που το ήθελε). Και εδώ υπάρχουν δύο εκδοχές. Ή θα το κάνει αυτό συνέχεια και τελικά θα πάρει το βάρος που έχασε ή κάθε φορά που θα τρώει κάτι που επιθυμεί (αλλά θα αισθάνεται ότι κάνει κάτι κακό αφού δεν το έτρωγε όταν έκανε δίαιτα και έχανε βάρος), προκειμένου να μην ξαναπάρει το βάρος, θα καταφεύγει σε τιμωρητικές και στερητικές μεθόδους για να επανορθώσει «για την αμαρτία» που έκανε. Κι αυτό θα τον οδηγήσει στον φαύλο κύκλο της δίαιτας ή αλλιώς βουλιμίας (έχω μιλήσει σε άλλο άρθρο για αυτό) που πάλι θα έχει σαν αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα να πάρει το χαμένο βάρος (μπορεί και παραπάνω). Και σειρά θα έχει πάλι κάποιος διαιτολόγος, είτε ο ίδιος, είτε κάποιος άλλος, που θα ελπίσει ότι θα τον κάνει στο τέλος να διατηρήσει το χαμένο βάρος.
Πώς μετά να μην είναι κουρασμένοι; Πώς να μην είναι απογοητευμένοι; Αυτή η τακτική μπορεί να έχει αποτελέσματα μόνο για την περίοδο που κάποιος κάνει τη δίαιτα στον διαιτολόγο. Και αυτό σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Και κάνοντας συχνά τέτοιες προσπάθειες το άτομο :

?στερείται
?κουράζεται
?δημιουργεί εμμονές για συγκεκριμένα τρόφιμα
?κατηγοριοποιεί τα τρόφιμα σε αυτά που αδυνατίζουν και αυτά που παχαίνουν.
?δεν αποκτά υγιείς διατροφικές συνήθειες.
?ενοχοποιεί τον εαυτό του που δεν μπορεί να τα καταφέρει
?απογοητεύεται
?σκέφτεται πολύ περισσότερο το φαγητό, αλλά και το πώς δείχνει το σώμα του μέσα στην ημέρα.
?έχει ενοχές
?δεν απολαμβάνει το φαγητό
?και τέλος αλλά και πολύ σημαντικό (ειδικά στις μέρες μας), σπαταλάει τα χρήματά του.
Πώς λοιπόν θα μπορούσε κάποιος να τα αποφύγει όλα αυτά;
Μαθαίνοντας να τρώει, μαθαίνοντας να ακούει την πείνα του αλλά και τον κορεσμό του, με το να είναι συμφιλιωμένος με την επιθυμία του και να μην το θεωρεί κάτι κακό, με το να λειτουργεί ο οργανισμός, αλλά και ο μεταβολισμός του το καλύτερο δυνατό, μαθαίνοντας να απολαμβάνει αλλά και να αντιστέκεται όταν δεν θέλει κάτι πραγματικά, μαθαίνοντας να προλαμβάνει καταστάσεις που μπορεί να τον οδηγήσουν σε υποτροπή αλλά και μαθαίνοντας να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του.
Και όταν όλα αυτά γίνουν μέσω της μαθησιακής εμπειρίας και κατανοήσει το πώς λειτουργεί, αλλά και αναρωτηθεί για ποιο λόγο λειτουργεί έτσι όσον αφορά το φαγητό, τότε θα μπορεί να διατηρηθεί στο ιδανικό για αυτόν βάρος και θα είναι μάθηση που θα έχει αποκτήσει για πάντα. Και αυτό αρκεί να γίνει μία φορά σε έναν διαιτολόγο.
Και αυτό είναι οικονομία!


πηγη: http://www.diatrofi.gr/index.php?mod...CategoryId=140

[Maria Hope]

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup:ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

[NADINE_ed]

Originally posted by Alma libre

http://www.shape.gr/fitness/news-tre...elliptiko.html

[NADINE_ed]

Originally posted by monahoiot

Cinnamon and Honey - Κανέλα και μέλι
Το μέλι είναι το μόνο τρόφιμο στον πλανήτη που δεν θα χαλάσει ή θα σαπίσει ποτέ. Μόνο θα ζαχαρώσει. Το μέλι στη πραγματικότητα θα είναι πάντα το μέλι. Ωστόσο, όταν το αφήσετε σε ένα ψυχρό, σκοτεινό μέρος για πολύ καιρό θα γίνει στερεό. Όταν συμβεί αυτό θα χαλαρώσει το καπάκι, βράζουμε λίγο νερό, και καθίζουμε το δοχείο με το μέλι στο ζεστό νερό, σβήστε τη φωτιά και αφήστε το να υγροποιηθεί. Στη συνέχεια είναι τόσο καλό όσο ήταν και στην αρχή. Ποτέ να μην βράσει το μέλι ή να το βάζουμε σε φούρνο μικροκυμάτων. Αν γίνει αυτό θα σκοτωθούν τα ένζυμά του.

Cinnamon and Honey - Κανέλα και μέλι
Στοίχημα ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν θα ήθελαν αυτές οι πληροφορίες να κάνουν τον γύρο του κόσμου.



Eχει διαπιστωθεί ότι ένα μίγμα μελιού και κανέλας θεραπεύει τις περισσότερες ασθένειες. Το μέλι παράγεται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Οι επιστήμονες σήμερα δέχονται επίσης, το μέλι ως «RamBan» (πολύ αποτελεσματικό) φάρμακο για όλα τα είδη ασθενειών. Το μέλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς παρενέργειες σε κάθε είδους ασθένειες.

Η σημερινή επιστήμη λέει ότι ακόμα κι αν το μέλι είναι γλυκό, εάν ληφθεί στη σωστή δοσολογία ως φάρμακο, αυτό δεν βλάπτει τους διαβητικούς ασθενείς. Το WorldNews, ένα περιοδικό στον Καναδά, στην έκδοσή του με ημερομηνία 17 Ιανουαρίου 1995 έχει δώσει τον ακόλουθο κατάλογο των ασθενειών που μπορεί να θεραπευτεί με μέλι και κανέλα, όπως έχει ερευνηθεί από δυτικούς επιστήμονες:

HEART DISEASES - ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ:

Κάντε μια πάστα από μέλι και κανέλα σε σκόνη, αλείψτε στο ψωμί και να το φάτε τακτικά για πρόγευμα. Μειώνει τη χοληστερόλη στις αρτηρίες και σώζει τον ασθενή από καρδιακή προσβολή. Επίσης, όσοι είχαν ήδη μια καρδιακή προσβολή, αν κάνουν αυτή τη διαδικασία καθημερινά, διατηρείται μίλια μακριά από την επόμενη καρδιακή προσβολή. Η τακτική χρήση της παραπάνω διαδικασίας ανακουφίζει από την απώλεια της αναπνοής και ενισχύει την καρδιά να κτυπά. Στην Αμερική και τον Καναδά,διάφορες ιδιωτικές κλινικές έχουν θεραπεύσει επιτυχώς ασθενείς και έχουν διαπιστώσει ότι μεγαλώνοντας, οι αρτηρίες και οι φλέβες χάνουν την ευελιξία τους και φράζουν. Μέλι και κανέλα αναζωογονούν τις αρτηρίες και τις φλέβες.

ARTHRITIS ? ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ:
Αρθρίτιδα. Οι ασθενείς μπορούν να λαμβάνουν καθημερινά, πρωί και βράδυ, ένα φλιτζάνι ζεστό νερό με δύο κουταλιές μέλι και ένα μικρό κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη. Εάν λαμβάνεται τακτικά, ακόμη και χρόνια αρθρίτιδα μπορεί να θεραπευτεί. Σε μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, διαπιστώθηκε ότι όταν οι γιατροί έκαναν τη θεραπεία στους ασθενείς με ένα μίγμα μιας κουταλιάς της σούπας μέλι και μισό κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη πριν από το πρωινό, διαπίστωσαν ότι μέσα σε μια εβδομάδα, από τα 200 άτομα που είχαν υποστεί επεξεργασία, σχεδόν 73 ασθενείς είχαν εντελώς απαλλαγεί από τον πόνο, και μέσα σε ένα μήνα ως επί το πλείστον όλοι οι ασθενείς που δεν μπορούσαν να περπατήσουν ή να μετακινηθούν εξαιτίας της αρθρίτιδας, περπάτησαν απαλλαγμένοι από τον πόνο.
BLADDER INFECTIONS - μολύνσεις κύστεων:

Πάρτε δύο κουταλιές της σούπας κανέλα σε σκόνη και ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι σε ένα ποτήρι χλιαρό νερό και πιείτε το. Καταστρέφει τα μικρόβια στην κύστη.
CHOLESTEROL - ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗ:

Δύο κουταλιές της σούπας μέλι και τρία κουταλάκια του γλυκού σκόνη κανέλας αναμιγνύεται σε 450ml νερό, δίνοντάς το σε έναν ασθενή με χοληστερίνη, βρέθηκε ότι μειώνει το επίπεδο της χοληστερόλης στο αίμα κατά 10% μέσα σε δύο ώρες.

Όπως αναφέρθηκε για τους αρθριτικούς ασθενείς, εάν ληφθεί τρεις φορές την ημέρα, κάθε χρόνια χοληστερόλη θεραπεύεται. Σύμφωνα με πληροφορίες που αναφέρθηκαν στην εν λόγω εφημερίδα, αγνό μέλι που λαμβάνεται με τροφή ανακουφίζει καθημερινά τη χοληστερόλη.

COLDS - ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ:
Εκείνοι που πάσχουν από συχνά ή σοβαρά κρυολογήματα πρέπει να λαμβάνουν μία κουταλιά της σούπας χλιαρό μέλι με 1/4 κουταλάκι κανέλα σε σκόνη την ημέρα για τρεις ημέρες. Αυτή η διαδικασία θα θεραπεύσει και τον πιο χρόνιο βήχα, το κρυολόγημα, καθώς και την ιγμορίτιδα.

UPSET STOMACH - ΣΤΟΜΑΧΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ:
Μέλι που λαμβάνονται με σκόνη κανέλας θεραπεύει το πόνο στο στομάχι, αλλά και καθαρίζει τα έλκη του στομάχου από τη ρίζα τους.

GAS - ΑΕΡΙA:
Σύμφωνα με τις μελέτες που έγιναν στην Ινδία και την Ιαπωνία, αποκαλύπτεται ότι αν το μέλι λαμβάνεται με λίγη κανέλα σε σκόνη, το στομάχι απαλλάσσεται από αέρια.
IMMUNE SYSTEM ? Ανοσοποιητικό σύστημα:
Καθημερινή χρήση κανέλας σε σκόνη ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει τον οργανισμό από βακτήρια και ιούς. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι το μέλι έχει διάφορες βιταμίνες και σίδηρο σε μεγάλες ποσότητες. Η συνεχής χρήση του μελιού ενισχύει τα λευκά αιμοσφαίρια του αίματος για την καταπολέμηση των βακτηριακών andviral ασθενειών.

INDIGESTION - δυσπεψία:
Κανέλα σε σκόνη ανακατεμένη σε δύο κουταλιές της σούπας μέλι που λαμβάνεται πριν από το φαγητό ανακουφίζει από οξύτητα και χωνεύει ακόμη τα βαρύτερα φαγητά.

LONGEVITY - μακροβιότητα:
Τσάι με μέλι και κανέλα σε σκόνη, όταν λαμβάνεται τακτικά, συλλαμβάνει τη φθορά των γηρατειών. Πάρτε τέσσερις κουταλιές μέλι, ένα κουταλάκι κανέλα σε σκόνη και τρία φλιτζάνια νερό και τα βράζουμε όπως το τσάι. Πίνετε 1 / 4 φλιτζανιού, τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα. Κρατά το δέρμα φρέσκο ​​και απαλό και εμποδίζει τα γηρατειά. Η ζωή εκτείνεται ακόμη και άνω των 100 ετών.


PIMPLES - σπυράκια:
Τρεις κουταλιές της σούπας μέλι και ένα κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη πάστα. Εφαρμόστε αυτήν την πάστα για τα σπυράκια πριν από τον ύπνο και να πλένουν το επόμενο πρωί με χλιαρό νερό. Εάν γίνεται καθημερινά για δύο εβδομάδες, αφαιρεί τα σπυράκια από τη ρίζα.

SKIN INFECTIONS - λοιμώξεις του δέρματος:
Εφαρμόστε μέλι και κανέλα σε σκόνη σε ίσα μέρη στις περιοχές που χρήζουν θεραπείας. Έκζεμα, λειχήνες και σε όλους τους τύπους των λοιμώξεων του δέρματος.

WEIGHT LOSS - ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ:
Καθημερινά το πρωί, μισή ώρα πριν από το πρωινό με άδειο στομάχι και το βράδυ πριν τον ύπνο, να πιείτε μέλι και κανέλα σε σκόνη βρασμένα σε ένα φλιτζάνι νερό.Εάν λαμβάνεται τακτικά, μειώνει το βάρος ακόμη και στο πιο παχύσαρκο άτομο. Επίσης, πίνοντας αυτό το μίγμα τακτικά, δεν επιτρέπει στο λίπος να συσσωρευτεί στο σώμα, ακόμη και αν κάποιος ακολουθεί διατροφή πλούσια σε θερμίδες.

CANCER - ΚΑΡΚΙΝΟΣ:
Πρόσφατη έρευνα στην Ιαπωνία και την Αυστραλία έδειξε ότι προχωρημένες μορφές καρκίνου του στομάχου και των οστών έχουν θεραπευτεί επιτυχώς. Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτά τα είδη καρκίνου θα πρέπει να λαμβάνουν καθημερινά μια κουταλιά της σούπας μέλι με ένα κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη για ένα μήνα τρεις φορές την ημέρα.

FATIGUE - ΚΟΠΩΣΗ:
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η περιεκτικότητα σε σάκχαρα του μελιού είναι πιο χρήσιμα παρά επιβλαβή στην αντοχή του σώματος. Ηλικιωμένοι που παίρνουν μέλι και κανέλα σε σκόνη σε ίσα μέρη, έχουν μεγαλύτερη εγρήγορση και ευελιξία. Ο Δρ Milton, ο οποίος έχει κάνει την έρευνα, λέει ότι η μισή κουταλιά της σούπας μέλι που λαμβάνεται σε ένα ποτήρι νερό και πασπαλισμένα με λίγη κανέλα σε σκόνη, που λαμβάνονται καθημερινά μετά το βούρτσισμα των δοντιών και το απόγευμα, περίπου στις 15:00 μ.μ. όταν η ζωτικότητα του σώματος αρχίζει να μειώνεται, αυξάνει τη ζωτικότητα του σώματος μέσα σε μια εβδομάδα.
BAD BREATH - Κακή αναπνοή:
Οι άνθρωποι της Νότιας Αμερικής, το πρώτο πράγμα που κάνουν το πρωί, είναι γαργάρες με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι και κανέλα σε σκόνη αναμεμιγμένα με ζεστό νερό. Έτσι διατηρούν την αναπνοή τους φρέσκια ​​όλη την ημέρα.

HEARING LOSS - ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΚΟΗΣ:
Καθημερινά πρωί και βράδυ μέλι και λίγη κανέλα σε σκόνη, που λαμβάνονται σε ίσα μέρη, αποκαθιστά τα προβλήματα της ακοής.

Originally posted by Eli

Γιωτάκι για δοκίμασε το στην μανούλα σου μπας κα
ι της μειωθούν οι πόνοι . Αξίζει η προσπάθεια... το διάβασα και εγώ κάπου αυτό το κείμενο και το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον, μπράβο σου που το πόσταρες :thumbup:

[NADINE_ed]

Originally posted by monahoiot

Παραθέτω τη συνέντευξη από την ψυχολόγο Καλλιόπη Εμμανουηλίδου που μου φάνηκε εξαιρετικά διαφωτιστική και τονίζω από μόνη μου κάποια σημεία της.

Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας, οι συχνότερες διατροφικές διαταραχές σήμερα, και ποιες ομάδες ατόμων αφορούν;

Αυτό που διαπιστώνω είναι ότι η συχνότερη διαταραχή πρόσληψης της τροφής είναι η υπερφαγία. Βέβαια επειδή υπάρχει δυσκολία στον ορισμό της, δεν έχουμε και επίσημα επιδημιολογικά ?στατιστικά στοιχεία. Η υπερφαγία δεν αφορά πάντως μόνο τις περιπτώσεις εκείνες όπου ένα άτομο εμφανίζει υπερφαγικές κρίσεις (να τρώει μανιωδώς τεράστιες ποσότητες τροφής). Η υπερφαγία μπορεί να εκδηλώνεται σε μια γενικότερη στάση εμμονής προς το φαγητό, αυτό που λέμε «έχει διαρκώς το νου του στο φαγητό». Συνήθως αυτή η εμμονή οδηγεί σε αυξημένη κατανάλωση τροφής, σε μορφή είτε επεισοδίων, είτε διαρκούς «τσιμπολογήματος». Βέβαια εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάτι αποτελεί διαταραχή όταν δημιουργεί πλέον ψυχική δυσφορία και δυστυχία. Η υπερφαγία μάλιστα φαίνεται ότι αφορά όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα! - σε αντίθεση με τη βουλιμία και την ανορεξία που απαντώνται κυρίως στις γυναίκες (κάτι όμως που τελευταία άρχισε να αλλάζει).

Στην ελληνική κοινωνία εξακολουθούν ορισμένα θέματα υγείας, όπως το ιδανικό βάρος και η δίαιτα να έχουν αρνητική χροιά; Πως μπορούμε να αλλάξουμε εδραιωμένες νοοτροπίες και να δομήσουμε μια καλύτερη σχέση με τις τροφές;

Το ιδανικό βάρος και η δίαιτα έχουν σαφώς αρνητική χροιά γιατί συνήθως παρουσιάζονται σαν αποστειρωμένες έννοιες, αποκομμένες από τις συνήθειες της καθημερινής ζωής (κεράσματα, τραπέζια, γιορτές) ή από τις συναισθηματικές δυσκολίες της ζωής (ανεργία, απώλειες, άγχος κ.τ.λ.). Έτσι οι έννοιες αυτές, εκφράζοντας ένα άπιαστο ιδανικό, εντείνουν μια «διπολική» στάση απέναντι στο φαγητό, που ή είναι καλό (μαρούλια) ή είναι κακό (τούρτα). Όσο πιο πολύ στρέφουμε κάποιον προς ένα άπιαστο ιδανικό (εμφάνισης ή διατροφής), τόσο τελικά τον σπρώχνουμε προς την ατασθαλία. Είναι ο τρόπος που λειτουργεί η απαγόρευση: αν σας πω ότι απαγορεύεται να ξανασκεφτείτε γάτες, θα αρχίσετε να τις σκέφτεστε περισσότερο και, κάθε φορά που σκέφτεστε ή συναντάτε γάτες, να νιώθετε μια κρυφή ικανοποίηση και ταυτόχρονη ενοχή που σπάσατε τον αυστηρό κανόνα.
Η αλλαγή έρχεται κυρίως μέσα από την οικογένεια, προσφέροντας διατροφική αγωγή: γνώσεις δηλαδή για τις τροφές (φυσικές και έτοιμες), γνώσεις για το μάρκετινγκ, γνώσεις για τις σωματικές μας λειτουργίες. Βέβαια, όταν οι νοοτροπίες αυτές έχουν αρχίσει να εδραιώνονται (όσο πιο μεγάλη δηλαδή η ηλικία, τόσο πιο πολλά χρόνια έχει ασκήσει τις διατροφικές του συμπεριφορές κανείς), είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι χρειάζεται χρόνος. Αν κάποιος είναι 40 ετών, άσκησε την ίδια διατροφική συμπεριφορά, έκανε επανάληψη το ίδιο μάθημα για 40 χρόνια (και αυτό αποτυπώνεται στη δομή του εγκεφάλου κιόλας). Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε να ξε-μάθει τις διατροφικές του συνήθειες μέσα σε λίγες μέρες- χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι χρειάζονται άλλα 40 χρόνια γι? αυτό. Χρειάζεται επιμονή, υπομονή και χρόνος, για να εξασκηθεί ο εγκέφαλός μας στο να «σπάσει» τις κακές συνήθειες και να μάθει να τρέφεται πιο σωστά και λιγότερο παρορμητικά.

Για την ορθότερη αντιμετώπιση ενός διατροφικού προβλήματος θα προτείνατε εκτός από την κατάρτιση ενός προγράμματος διατροφής από ειδικό Διατροφολόγο, και την εξέταση του «ασθενούς» από Ψυχολόγο; Η συνδυαστική αυτή αντιμετώπιση θα συνέβαλε σε ένα καλύτερο και μονιμότερο θεραπευτικό αποτέλεσμα;

Είναι κάτι που μου το μεταφέρουν ως ανάγκη πολλοί: και πολύς κόσμος που δυσκολεύεται να σταθεροποιήσει τη διατροφή του, αλλά και πολλοί διαιτολόγοι που με το πέρασμα των χρόνων μου μαρτυρούν ότι νιώθουν ανεπαρκείς και απογοητευμένοι από την αντίσταση ή τις υποτροπές των πελατών τους. Ο διαιτολόγος-διατροφολόγος μπορεί να εξετάσει το τι τρώει και τι πρέπει να αλλάξει στη διατροφή του ένα άτομο αλλά δεν είναι ο κατάλληλος να εξερευνήσει τους βαθύτερους λόγους που οδήγησαν ένα άτομο προς μια διατροφική συμπεριφορά. Εδώ όμως θα ήθελα να διευκρινίσω το εξής: ο ψυχολόγος δεν έχει ως ρόλο να εξετάσει (καθόλου δε μου αρέσει αυτό το ρήμα!) τον πελάτη, αλλά να τον ακούσει προσεκτικά και να εξερευνήσουν μαζί τα αίτια των δυσκολιών της ζωής που αντανακλώνται στη διατροφή του. Όπως και να εντοπίσει μαζί του το πώς αποκτήθηκαν οι διατροφικές συνήθειες καθώς και να τον υποστηρίξει συναισθηματικά στην εφαρμογή των διατροφικών αλλαγών.

Η σωστή διατροφή ξεκινά από τα πρώτα στάδια της ζωής του ατόμου. Πώς μπορεί να επιτευχθεί ένα ορθό πρόγραμμα διατροφής, όταν η σύγχρονη καθημερινότητα μιας οικογένειας είναι απαιτητική, διακρίνεται από έλλειψη χρόνου και οι εύκολες διατροφικές λύσεις είναι πάντα και παντού διαθέσιμες;

Η έλλειψη χρόνου είναι πάντα μια βολική δικαιολογία. Στην πραγματικότητα όμως δεν προτιμάμε την πίτσα επειδή είναι γρήγορη και εύκολη λύση, αλλά επειδή είναι πίτσα! Είναι νόστιμη και έχει αυτό που ονομάζουμε στην ψυχολογία υψηλή ενισχυντική αξία. Έχει έναν συνδυασμό συστατικών που διεγείρει άμεσα και απότομα τα μέσα απόλαυσης και ανταμοιβής στον εγκέφαλό μας. Η επίδρασή της βέβαια δε διαρκεί πολύ και φυσικά στο τέλος μας μένουν οι (πολλές) θερμίδες! Ούτε προσφέρεται καμιά ιδιαίτερη εξοικονόμηση χρόνου. Στον ίδιο χρόνο που περιμένουμε να έρθει για παράδειγμά μας η πίτσα που παραγγείλαμε, προλαβαίνουμε να φτιάξουμε ένα σπιτικό σάντουιτς, να βράσουμε αυγά, να ετοιμάσουμε μια φρουτοσαλάτα, ή έστω μια εύκολη σπιτική μηλόπιτα.
Πέρα από την εύκολη απόλαυση, για την ετοιμασία ενός γρήγορου γεύματος χρειάζεται σίγουρα καλή οργάνωση, αποτελεσματική διαχείριση χρόνου και καταμερισμός της εργασίας. Για παράδειγμα, να συνεισφέρουν όλα τα μέλη της οικογένειας στα ψώνια (αν δεν προλαβαίνει να πάει ο ένας στο μανάβικο, να πάει ο άλλος) ή στην προετοιμασία των γευμάτων και όχι συγκέντρωση της διατροφικής ευθύνης μόνο σε έναν γονιό. Πέρα από αυτό, τίθεται και το ζήτημα της αγωγής και των προτεραιοτήτων. Αν χρησιμοποιούμε το φαγητό ως μέσο διαπαιδαγώγησης (π.χ. πάρε μια σοκολάτα για να κάτσεις φρόνιμος) τότε το παιδί θα γίνεται απαιτητικό και επιλεκτικό, γιατί έτσι διαπαιδαγωγήσαμε τον εγκέφαλό του. Αν δείχνουμε ανησυχία στις διατροφικές του ιδιοτροπίες (που συνήθως απλώς αναζητά την προσοχή μας), θα μάθει να είναι δύστροπο και υπερβολικά επιλεκτικό.

Πώς η Ψυχολογία μπορεί να βοηθήσει στη συμφιλίωση με το σώμα και την εξωτερική μας εικόνα, άρα και στην καλύτερη σχέση με το φαγητό; Δώστε μας μικρά tips για να αποφύγουμε τα ξεσπάσματα θυμού, λύπης, και άγχους μέσω της διατροφής.

Είναι λίγο παράτολμο και μη ρεαλιστικό το να διατυπώσουμε μερικές γενικές οδηγίες και συμβουλές, γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, με μοναδικές διατροφικές συνήθειες και έτσι μοναδική είναι και η σχέση με το σώμα του. Σε γενικές γραμμές, για να βελτιώσουμε την εικόνα που έχουμε για το σώμα μας, πρέπει να δούμε έναν έναν τους λόγους που μας οδήγησαν σε μια κακή σχέση με αυτό. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις επιρροές από τα ΜΜΕ. Θα πρέπει να μάθουμε να αποκωδικοποιούμε τα πρότυπα εξωτερικής εμφάνισης, το πόσο παράλογα και μη ρεαλιστικά είναι, να καταλαβαίνουμε τις τεχνικές μάρκετινγκ (π.χ. ?ας δημιουργήσουμε δυσαρέσκεια με την ατελή επιδερμίδα, ας ενισχύσουμε το πρότυπο του υπερβολικά τέλειου δέρματος, για να πουλήσουμε περισσότερες κρέμες προσώπου?). Να αποδεχτούμε μια και καλή το σκληρό μάθημα της ατελούς ανθρώπινης φύσης: ότι δεν είμαστε και δε θα γίνουμε ποτέ τέλειοι. Να εντοπίσουμε τις πηγές της χαμηλής μας αυτοεκτίμησης (π.χ. σχόλια, απόρριψη, παραμέληση) και να προσπαθήσουμε να αναπληρώσουμε τη χαμένη αποδοχή προς τον εαυτό μας, αντί να κυνηγάμε μάταια την τελειότητα.
Σε ό,τι αφορά τώρα το να αποφεύγουμε τα ξεσπάσματα στο φαγητό σε στιγμές συναισθηματικής έντασης, μπορούμε να θυμόμαστε πάντα ότι το στόμα δεν το έχουμε μόνο για να τρώμε, αλλά και για να μιλάμε. Έτσι, το πρώτο βήμα είναι να μάθουμε να διακρίνουμε τη συναισθηματική από την πραγματική πείνα, το δεύτερο να εξασκηθούμε στο να σταματάμε έγκαιρα πριν φάμε συναισθηματικά (και αυτό θέλει πολλή εξάσκηση και υπομονή!) και το τρίτο να μάθουμε να ικανοποιο
ύμε τις εκάστοτε συναισθηματικές ανάγκες που μας έκαναν να ανοίξουμε ανήσυχοι το ψυγείο. Αν νιώθουμε πλήξη, να απασχοληθούμε. Αν νιώθουμε θυμό, να μιλήσουμε γι? αυτόν. Αν νιώθουμε άγχος, να δούμε την βαθύτερη προέλευσή του και να το αντιμετωπίσουμε.

Τελικά, αν τα «βρούμε» με τον εαυτό μας, θα τα «βρούμε» και με το φαγητό; Ή μήπως είναι καλό, που και που, να κάνουμε μικρές διατροφικές ατασθαλίες;
Αν τα βρούμε με το φαγητό, δε θα νιώθουμε ιδιαίτερες τύψεις για τις «ατασθαλίες» αλλά θα μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τις πραγματικές μας ανάγκες έτσι ώστε να απολαμβάνουμε το φαγητό στις ποσότητες και την ποιότητα που πραγματικά μας αξίζει. Αν μάθουμε να τρώμε συνειδητά και όχι μηχανικά, με επίκεντρο την πραγματική πείνα και την γεύση και όχι υποκινούμενοι από μια γενικότερη ανησυχία, τότε θα απολαμβάνουμε πραγματικά το φαγητό. Το ζητούμενο είναι να αποκωδικοποιήσουμε τις «δυνάμεις» που ασκούν πάνω μας μερικές τροφές και να μην νιώθουμε πάθος και απαγόρευση. Αν μάλιστα τρώμε συνειδητά, θα καταλάβουμε ότι κάποιες τροφές τελικά παραείναι γλυκές ή λιπαρές ή αλμυρές και θα απορούμε πώς κάποτε τρώγαμε μεγαλύτερες ποσότητες. Θα τις εντάξουμε δηλαδή στην τροφή μας επειδή πραγματικά μας αρέσουν και θα τις απολαμβάνουμε στις κατάλληλες ποσότητες. Και για κάποιες ίσως αποφασίσουμε ότι δε μας αρέσουν πια.
Πέρα όμως από τη διατροφική επανεκπαίδευση, επειδή στη διατροφή μας αντανακλώνται συνήθως όλες οι άλλες πτυχές της ζωής μας, καλό θα είναι να τις παρατηρήσουμε και να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τις άλλες ανάγκες που μπούκωνε το φαγητό, τα άλλα κενά που προσπαθούσε να καλύψει. Για να το πω μεταφορικά, το στομάχι βρίσκεται πολύ κοντά στην καρδιά και συχνά αυτά τα δύο τα μπερδεύουμε. Είναι όμως σημαντικό να επαναλάβουμε ότι δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι με αδαμάντινη αυτοπεποίθηση και εγκράτεια. Οπότε το ζητούμενο είναι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και να του φερθούμε τρυφερά, όχι να τον βάλουμε κάτω από το μικροσκόπιο και να ?θεραπεύσουμε? τις αδυναμίες του.

[NADINE_ed]

Originally posted by monahoiot

Μια 17χρονη που τρώει μόνο κοτομπουκιές τα τελευταία 15 χρόνια κινδυνεύει να χάσει τη ζωή της αν συνεχίσει την αγαπημένη της διατροφική συνήθεια.

Από την ηλικία των δύο ετών η Stacey Irvine τρέφεται αποκλειστικά με κοτομπουκιές. Σήμερα στα 17 της οι γιατροί την προειδοποιούν ότι εάν δεν αλλάξει τις συνήθειές της θα πεθάνει.

Όπως αναφέρει η Βρετανική Daily Mail η Stacey πρωτοδοκίμασε τις κοτομπουκιές όταν της έδωσε η μάνα της σε ηλικία 2ετών και τις άρεσαν τόσο πολύ που που εδώ και 15 χρόνια δεν τρώει σχεδόν τίποτα άλλο!

Χρειάστηκε να μεταφερθεί εσπευσμένα σε νοσοκομείο με προβλήματα αναπνοής, όπου οι γιατροί διέγνωσαν αναιμία και παρατήρησαν πως οι φλέβες στην γλώσσα της ήταν διογκωμένες.

"Αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι είναι πραγματικά κακό για μένα. Τα Nuggets κοτόπουλου του McDonald 's είναι το αγαπημένο μου. Μοιράζομαι είκοσι με το φίλο μου με πατάτες. Μου αρέσουν επίσης αυτά των KFC αλλά και άλλες μάρκες που βρίσκω στα σούπερ μάρκετ μάρκες.

Το κύριο γεύμα μου κάθε μέρα είναι πάντα κοτομπουκιές", αναφέρει η νεαρή και προσθέτει "Θα πρέπει να σταματήσει αυτόν τον περίεργο εθισμό και να αρχίσει να τρώει και άλλες τροφές όπως λαχανικά και φρούτα που δεν τα έχει αγγίξει ποτέ μέχρι τώρα", λένε οι γιατροί.

Πηγή: News247

[NADINE_ed]

Originally posted by dora_th

ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: Η δολοφόνος υοθέτησε το παιδί του θύματός της! (vid)

http://www.blog.gr/article.php?id=64129&category_id=28