Προσωπικό στοιχημα

[runnerlena]

Γλυκιά μου Nadine...
Η αλήθεια είναι οτι σταμάτησα το ημερολόγιο γιατί δεν υπάρχει πλέον ημερολόγιο.Δε ξέρω τι με πιάνει,μολις περνάνε 4,5,το πολύ 6 μερες ξαναγίνεται και ξανά από την αρχή...Κουράστηκα!θέλω να ξύπναγα μια μέρα και να είχα απαλλαχτεί απο αυτό τον εφιάλτη,να ξέχναγα να φάω ,να μη σκέφτομαι ''αχ έφαγα παραπάνω,ωχ θα παχύνω και να τρέχω στη τουαλέτα,φτάνει!!!ΔΕ ΘΕΛΩ ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ!!!Δε μου αρέσει αυτή η κατάσταση!Προσπαθώ να την αλλάξω,αλλα δε τα καταφέρνω,τουλάχιστον ακόμη.Δε μπορώ βέβαια να αφεθώ και να γίνω 800 κιλά,αλλα ουτε καταφέρνω και να το ραψω...Δε ξέρω νιώθω λίγο απογοητευμένη ,γιατί ενω λέω αυτή ηταν η τελευταία φορά ,δε το εφαρμόζω!Πρίν 3 μέρες σηκώθηκα το πρωί ετρεξα και μετά ενώ ξεκίνησα να τρώω γιαούρτι με μέλι και καρύδια,σε κάποια στιγμή είχα φάει σχεδόν ολόκληρη τη συσκευασία(1κιλο!) με αποτελεσμα να νιώθω δυσφορία και να πάω να κάνω εμμετό.Μετά ολη τη μέρα ήμουν χάλια,εντομεταξύ το βράδυ πείναγα και εφαγα αρκετα ,τις επόμενες μέρες έφαγα φυσιολογικά και σήμερα η ζυγαρία δείχνει 1.3 κιλα παραπάνω ,λες και οργανισμός μου τα παιξε και αποθηκευει οτι τρωω.Το είδα και στο καθρέφτη και γιαυτό ζυγίστηκα και απογοητευτηκα.Είπα οκ,θα το χάσω το κιλό αν φάω λιγότερο για 3-4 μερες και μετά από τη πίεση έφαγα αρκετά,βέβαια δεν έκανα καμμιά βλακεία ,ευτυχώς αλλά νιώθω χάλια που δε τα καταφέρνω.ευτυχώς δεν έφαγα το μεσημέρι και θα τρέξω το απόγευμα,μηπως και ξαλαφρώσω...Το βράδυ θα προσπαθήσω να φάω κανένα φρούτο.Τουλάχιστον σημερα κατάφερα να μη κάνω επεισόδιο όπως προχτες.Δηλαδή 3 μέρες αποχή και είδομεν...Φιλάκια.

[NADINE_ed]

Αχ,βρε,Λενάκι μου!Μα δε χρειαζόμαστε καθόλου ακόμα ένα ευχολόγιο...ούτε καυχολόγιο,ούτε τίποτα σχετικό!
Το ημερολόγιο όμως το έχουμε ανάγκη και πολύ μεγάλη μάλιστα!Αυτό θα μας βοηθήσει να δούμε ξεκάθαρα τα λάθη μας,
όλα όσα δίνουν τροφή στον φαύλο αυτό κύκλο με την πολύ γνωστή κατάληξη!Ν'αντικρύσουμε όσα ίσως δεν τολμούμε!
Μια καταγραφή του τι τρώμε,τι νιώθουμε όσο το τρώμε,κατά πόσο πραγματικά πεινούσαμε,αν συνεχίσαμε παρά τον κορεσμό...
Δε θυμάμαι αν έχεις ποτέ στραφεί κάπου για βοήθεια...στην ΑΝΑΣΑ ίσως...πώς σου ακούγεται κάτι τέτοιο;Όλοι κάποια στιγμή την χρειαζόμαστε!

Λες πως δε θέλεις τέτοια ζωή!Δε θα ξυπνήσεις ξαφνικά μια μέρα στη ζωή που θέλεις,καρδιά μου,χωρίς κάτι εντωμεταξύ ν'αλλάξεις...
Και σε ρωτώ(ελπίζοντας πως μου επιτρέπεις):γιατί πιστεύεις πως αυτή ή την επόμενη φορά κάτι θ'αλλάξει,ενώ μ'ευλαβική τελετουργία,
κάνεις πάνω κάτω τα ίδια πράγματα,πιέζοντας κι απαξιώνοντας ακριβώς με τον ίδιο τρόπο τον εαυτό σου,
με την εμμονή των γραμμαρίων και των ζυγισμάτων,με την ασφαλιστική δικλίδα του εμετού και του τρεξίματος
(που κι αυτό,φοβάμαι,από κει που το είχες για απόλαυση και ψυχική εκτόνωση κατάντησε...καθαρτική μέθοδος)
με όλα αυτά τα συγκρουόμενα συναισθήματα,τα τόσο γνώριμα,την αλληλουχία των οποίων την έχεις πλέον μάθει απ'έξω...
Δε σου κάνει παράλογο να υπάρξει διαφορετική κατάληξη,ενώ εσύ ακολουθείς πιστά τα βήματα,που συντηρούν τη βουλιμία;

Μήπως ήρθε η στιγμή να παραδεχτούμε πως κάτι μάλλον θα έπρεπε ν'αλλάξουμε,ένα έστω μόνο απ'όλα να επιλέξουμε για αρχή,
το πιο εύκολο ή το πιο σημαντικό κι εκεί να εστιάσουμε,ώστε κάπως να σπάσουμε τον φαύλο αυτό κύκλο;Αν για παράδειγμα
διαλέγαμε τον εμετό και λέγαμε πως ότι κι αν γίνει δεν έχουμε την δυνατότητα να καταφύγουμε εκεί,ίσως να μην τρώγαμε όλη τη σακούλα,
γνωρίζοντας πως μετά όσο κι αν έχουμε βαρυστομαχιάσει θα πρέπει να την χωνέψουμε και να κρατήσουμε όλες της τις θερμίδες.

Το έχεις ακούσει και από την gilie νομίζω(αν θυμάμαι καλά)πως οι εμετοί παχαίνουν τελικά!Πως είναι ψευδαίσθηση πως εξαιτίας τους
διατηρείται ή μειώνεται το βάρος μας...Βέβαια,για να σου το επιτρέψεις αυτό(να μην κάνεις άλλο εμετό)θα έπρεπε πρώτα
ν'αποδεχτείς την πιθανότητα να αδιαφορήσεις για το βάρος σου,κάτι που ξέρω πως και που το ακούς μόνο σε τρελαίνει!
Η ιδέα όμως να ξέρεις είναι πως σε τρελαίνει κι όχι ο πραγματικός αριθμός!Δεν ξέρω τα κιλά σου,αλλά δεν πιστεύω πως είναι πολλά.
Η ιδέα της απώλειας του υποτιθέμενου εγέγχου,που πιστεύεις πως έχεις,ένας έλεγχος που ίσως αδυνατείς να πάρεις σε άλλους τομείς της ζωής σου...
Σκέψου όμως πως όσο συνεχίζεις να αποπροσανατολίζεσαι με την διαταραχή αυτή,έχεις εντωμεταξύ χάσει τον έλεγχο όλης της ζωής σου.

Παρατήρησε λίγο τον εαυτό σου...μία σου μέρα,σαν να ήσουν έξω από το σώμα σου...
Προσπάθησε να καταλάβεις τι είναι αυτό,που αληθινά χρειάζεσαι!
Tι είναι αυτό που ουσιαστικά με τόση μανία εκείνη τη στιγμή σου φτυαρίζεις,
ποιά είναι τα κρυμμένα ωστόσο υπαρκτά συναισθήματα,που καταπίνεις κι αμέσως μετά
με τον εμετό δείχνεις την απέχθεια κι αποστροφή σου απέναντι σ'αυτά και σε όσους σου τα προκαλούν;

Αντιλαμβάνομαι πως καταλαβαίνεις πως κρύβονται σημαντικά ζητήματα πίσω από τη διαταραχή αυτή και δεν είναι απλά
ένα θέμα καταμέτρησης ημερών αποχής από εμετό.Είναι αναγακαίο να συμφιλιώσεις τις δύο συγκρουόμενες πλευρές σου!
Αυτή της απόλαυσης των αναγκών,του πάθους και της ηδονής με την άλλη της προσαρμογής στιε εξωτερικές προδιαγραφές,τον έλεγχο και τα όρια.
Η πλευρά των αναγκών περιορίζεται στις σκέψεις για φαγητό και η πλευρά του ελέγχου στις σκέψεις του σωματικού βάρους.
Είναι πολύ βαθύτερο απ'ό,τι πιθανώς φαίνεται...Μπορεί εδώ μέσα ν'αντικατοπτρίζονται και οι σχέσεις μας με το άλλο φύλο...

Σε παρακαλώ να προσπαθήσεις να σε παρατηρείς,να σε κατανοήσεις περισσότερο,να δώσεις χώρο έκφρασης στις πολύπλευρες ανάγκες σου,
να τις αποδεχτείς,να τολμήσεις να επαναστατήσεις σε όσα προς το παρόν διστάζεις,να προχωρήσεις σταδιακά σε μικρές αλλαγές!
Διαφορετικά όσο δε σε ακούς,δε σε αφουγκράζεσαι,φοβάμαι πως τα συμπτώματα(η βουλιμική συμπεριφορά εδώ)θα επιμένουν
να σου εμφανίζονται μέχρι να τους δώσεις την προσοχή,που τους πρέπει!Κι επίσης όσο δεν ικανοποιούμε τις στερημένες μας ανάγκες,
υπόψιν πως δε χορταίνουμε ποτέ!Συνεχίζουμε να τρώμε φαγητό ενόσο ο εγκέφαλος έχει ήδη δώσει μήνυμα πως χορτάσαμε,
επειδή είμαστε πεινασμένοι από την άλλη ανάγκη,που προσπερνούμε,η οποία ασφαλώς και θα επιμείνει καθότι δεν υπερπληρούται!
Δε θα σταματήσω ποτέ να διψώ όσο πολύ κι αν φάω,παρά μόνο όταν μου προσφέρω δροσερό νεράκι,αυτό δηλ.που ουσιαστικά λαχταρώ!

[sabe]

Λενα,σε σκεφτομουν απο την ωρα που διαβασα τα λογια σου,σκεφτομουν μηπως τελικα το ημερολογιο σου αυτο,σε οδηγησε σε μεγαλυτερο αγχος,να αποδειξεις οτι μπορεις,με μια δεσμευση ανοιχτη σε ενα φορουμ.Δεν λειτουργουν καλο μου τα πραγματα ετσι στην πραγματικοτητα,αν ηταν τοσο ευκολο,να εισαι σιγουρη οτι θα το επιχειρουσαμε ολοι/ες μας.Το αποτελεσμα ηταν να βαλεις περισσοτερο βαρος στους ωμους σου(στον ψυχισμο σου δλδ),να φορτιστεις με αισθηματα απαξιωσης(παλι δεν τα καταφερα,παλι τα ιδια,γιατι το ξανακανα)κτλ κτλ,που σε κανουν να αισθανεσαι ντροπη για σενα,ενω δεν πρεπει καλο μου!Ειναι βαθιες οι αναγκες που"εξυπηρετει"η βουλιμια,αυτες πρεπει να βρεθουν με τη βοηθεια ειδικου,γιατι καθε ατομο ειναι ξεχωριστο,κουβαλαει τα δικα του τραυματα,εμπειριες,μνημες ακομη και ασυνειδητες μερικες φορες.Μην πιεζεσαι και αυτοτραυματιζεσαι με απαξιωτικους χαρακτηρισμους,δεν ειναι κακο κοριτσι και αδυναμο το Λενακι,απλα,χρειαζεται να ξεκλειδωσει με βοηθεια ειδικου,τα λουκετα αυτα που κρατανε τη δυναμη της εγκλωβισμενη.Ενα σπρωξιματακι για να αρχισει να τα βλεπει αυτα τα "μυστικα"της ψυχης της και ενας ειδικος να την καθοδηγησει πως να τρωει σωστοτερα,σιγα σιγα...Ηθελα να σε ρωτησω και κατι αλλο,γιατι με εχει προβληματισει.Ειπες οτι απολαμβανεις το τρεξιμο,ομως πριν εγραψες οτι θα τρεξεις για να ξαλαφρωσεις.Ακου το αυτο προσεχτικα!
Το σκεφτηκες και το εγραψες η ιδια,να"ξαλαφρωσεις".Οχι σωματικα,ψυχικα σε βοηθαει να ξαλαφρωσεις το τρεξιμο Λενακι μου,δεν εισαι πια πρωταθλητρια για να "πρεπει"να τρεχεις 15 χιλιομετρα την ημερα,τη στιγμη μαλιστα που το βαρος σου,δεν ειναι,οπως πιστευεις υπερβολικο...Αμα σε κανω να νιωθεις ασχημα,σου ζηταω συγγνωμη,αλλα εδω ειμαστε και για οσα μας πονανε,αμα ειναι να παρουμε βοηθεια,εστω και μεσα απο δυσαρεστα λογια,τοτε δε με νοιαζει και αν με παρεξηγησεις.Τρεχεις για να ξεφυγεις απο τον εαυτο σου,απο τη βουλιμια,ειναι ψυχαναγκαστικο το τρεξιμο σου!Το επαναλαμβανεις καθε μερα?Νιωθεις ασχημα αμα το παραλειψεις καποια φορα?Νιωθεις ασχημα οταν αθετησεις αυτο το ραντεβου με την εκτονωση?Ειναι η βαλβιδα στη χυτρα το τρεξιμο για σενα,το εκανες ψευδωνυμο σου,του εδωσες αυτη τη δυναμη,γιατι νιωθεις να σε σωζει.Απο τι?Αργα η γρηγορα θα πρεπει να το αντιμετωπισεις καταματα αυτο που σε κανει να τρεχεις,γιατι βασανιζεις το σωμα σου τιμωρωντας το για τη βουλιμια.Το σκεφτομουνα μερες τωρα να στο πω αυτο,φοβομουνα,οτι θα σε πληγωσω,θα σε κανω να νιωσεις ασχημα,θα με αντιπαθησεις.Μετα σκεφτομουνα,οτι ηδη νιωθεις ασχημα,οτι ηδη εισαι πληγωμενο,και οτι επιθυμω να μην εισαι πια.Οπως και για τα αλλα μας κοριτσια και αγορια.Και πηρα την αποφαση να στο πω...Εκλεισες ραντεβου στο Ανασα?Πηγαινε,πρωτα κανε αυτο και μετα αναζητησε μια εγκυμοσυνη.Να σου πω κατι που πολλες το συζητατε αλλα δε φαινεται να το συνειδητοποιειτε οταν το λετε.Η εγκυμοσυνη συνοδευεται πολλες φορες απο εμετους,δεν ξερω πως αυτο το σημα θα το εκλαβει το σωμα και ο ψυχισμος σου,δεν εισαι ετοιμη,δεν εχεις κανει τα απαραιτητα για σενα Λενακι μου,πως θα δοθεις σε ενα μωρο,που θα απαιτει την προσοχη σου,το ΟΛΟΝ σου,επι 24ωρου βασεως τους πρωτους μηνες?Τι θα πρωτοκοιταξεις,τι θα πρωτοδεις?Μην το βλεπετε τοσο ροδινο το ζητημα του παιδιου,καταλαβαινω τη βαθια σου αναγκη,αλλα προεχει να εισαι ετοιμη γι αυτο.Αρκετες φορες μετα τη γεννα,ειναι τοσο δυσκολη η προσαρμογη της μητερας σε νεα ωραρια,υποχρεωσεις,τι θα κανεις τοτε που δε θα εχεις το χρονο να τρεξεις πρωι και απογευμα βρε Λενακι μου?Χωρις τη βαλβιδα ατμου αυτη,τι θα απογινει η Λενα?Πρεπει να σε βαλεις σε προτεραιοτητα!!!

[NADINE_ed]

Αρχικά να διευκρινήσω κάτι αναφορικά με το προηγούμενο μου ποστ,που λανθασμένα θεωρούσα δεδομένο...
Όταν σε παρότρυνα να κρατήσεις προσωπικό ημερολόγιο καταγραφής συμπεριφοράς και συναισθημάτων,
δεν εννοούσα ασφαλώς εδώ μέσα,αλλά ιδιωτικά!Κι αυτό που κι εγώ προσπαθούσα στην αρχή να σου πω
ήταν να μην αγχώνεσαι από την επίδοση,να μην νιώθεις εκτεθειμένη απέναντι μας και να έχεις απολογητική στάση!
Αλίμονο!Ο σκοπός είναι να βοηθηθείς με όποιον τρόπο είναι εφικτό κι όχι να βρεθεί ακόμα ένα μέσο πίεσης για σένα!
Έχω κι εγώ για το τρέξιμο την οπτική της sabe ως προς το τι σου προσφέρει...Κι επαναλαμβάνω πως το καλύτερο θα ήταν
να έπαιρνες κάποια βοήθεια,είτε από την Ανάσα είτε από κάποιον ψυχολόγο ειδικευμένο και στις διατροφικές διαταραχές.
Απλά όταν νιώσεις μέσα στη μέρα σου πως είσαι σε δύσκολη στιγμή,έτοιμη για άλλη μια φορά να αφεθείς,μη μας ξεχνάς κι εμάς εδώ...
Καλή σου δύναμη,Λενάκι μου και συγχώρεσε με κι εμένα αν ξεπέρασα τα όρια και σε στεναχώρησα...Φιλάκια πολλά πολλά!

[1981_ed]

για 3 περιπου χρονια εκανα εμετο καθε μερα.ειχα φτασει σε σημειο να κανω μεχρι και 8 εμετους την ημερα.το τελευταιο εξαμηνο τους ειχα περιορισει στοον 1 το πολυ 2.τωρα εχω να κανω 9 μερες.ποτε δεν ειχα κρατησει για τοσο διαστημα.μεχρι 2 μερες το πολυ.θα μοθ πειτε τωρα και γιατι χαιρεσαι τοσο? γιατι για μενα 9 μερες ειναι κατορθωμα.συνεχιζω με δυναμη!

[1981_ed]

η αληθεια ειναι οτι πονουσα στο θωρακα καθε φορα που εκανα εμετο για καμια εβδομαδα,τελικα δεν πηγα στο πηγα στο γιατρο οπως με συμβουλεψαν καποιες κοπελες απο δω μεσα,αλλα απο την 2 μερα που σταματησα σταματησα και να ποναω.θα προσπαθησω να μην το ξανακανω αυτο στον εαυτο μου....

[zaira_ed]

Λενάκι τώρα διάβασα όλο όσα έγραψες. Λοιπόν κατ'αρχήν να σου πώ πως εγώ κάνω γύρω στα 25!!!χρόνια εμετούς, οπότε μην απελπίζεσαι υπάρχουν και πιο χαλιά απο σένα (Πλάκα κάνω).
Έχω κάνει ψυχοθεραπεία αρκετά χρόνια και εδω και 2 μήνες ξαναξεκινήσα στο Αιγινήτειο στο τμήμα με διατροφικές διαταραχές μια φορά την εβδομάδα. Σε αντίθεση με σένα εγω ανήκω στις "βαριές" περιπτώσεις με πολύ βεβαρημένο ιστορικό. Ξεκινησα τα Ladose τα οποία βοηθάνε υποτίθεται στο να σταματήσει τη βουλιμία και στους εμετούς. Δε μπορώ να σου πώ ότι όλα τελειώσαν και σταμάτησα. Το μόνο που έχει συμβεί μέχρι αυτή τη στιγμή είναι να μειωθεί όντως η τάση μου για πολύ φαγητό και αυτό αυτομάτως να με βοηθήσει να μειώσω τους εμετούς. Γιατί ένας απο τους λόγους που εγώ κάνω εμετούς είναι η "γουρουνιάση" μου.Οτι δε βάζω ένα τέρμα κάποια στιγμή σε αυτά που μασαμπουκώνω.
Νομίζω ότι είσαι πολύ αυστηρή με τον ευατό σου. Του βάζεις "τρυκλοποδιές". Ο 1 μήνας είναι παααααααααααααααααααααααα ααααααααααααααααααααααααρ α πολύ που βάζεις. Γιατί δε ξεκινάς γλυκειά μου με 1 βδομάδα? Και μόλις το πετύχεις και αφού επιβραβεύσεις τον ευατό σου ξαναβάλε 1 βδομάδα και μόλις πετύχεις τις 2 βδομάδες στη σειρά τότε βάλε στόχο τις 10 μέρες ή έστω 15 μέρες. Απο το κάνω εμετό οπότε γουστάρω στο κάνω εμετό μετά απο 1 μήνα είναι too much.
Επίσης τη λέξη διαίτα ΞΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ απο τη ζωή σου εάν θέλεις να απαλαγείς απο τους εμετούς. Διατροφικές διαταραχές και διαίτα δε πάνε ΠΟΤΕ ΜΑΖΙ. Αν μπορείς προσπάθησε να τρως υγιεινά για αρχή και ξέχασε τις ποσότητες.
Σαφώς χρειάζεσαι βοήθεια με οποιον τρόπο νομίζεις εσυ πχ. ψυχοθεραπεία. Δε ξεπερνιέται μόνο του.
Εγώ τώρα πιά ετοιμάζομαι να κάνω και κάποια επέμβαση (δακτύλιο ή γαστρική πτύχωση) ώστε ψυχοθεραπεία + χάπια + επέμβαση να έχω περισσότερες πιθανότητες να ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΩ απο τη κ@@@αρρώστια. Γιατί είναι αρρώστια όπως τα ναρκωτικά και ο αλκοολισμός.
Αυτά απο μένα ελπίζω να σε βοήθησαν λίγο.

[zaira_ed]

Α!ξέχασα να σου πω και για ένα βιβλίο που προτείνουν και εδώ μέσα. Το: Βουλιμία Ξανακερδίστε τον έλεγχο. Εκδόσεις Πατάκη. Μου το προτείνανε και στο Αιγινήτειο. Ειλικρινά είναι το ΒΙΒΛΙΟ και έχω διαβάσει παααααααααααααααααααααααα αααααρα πολλά βιβλία αυτοβοήθειας. Πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει και στις συνειδητοποιήσεις και στις πράξεις.

[runnerlena]

Καλησπέρα!Nadine,sabe kai Zaira καταρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω μεσα από τη καρδιά μου που μου χαρίσατε το χρόνο σας και μου γράψατε αρκετά πράγματα που με έβαλαν σε προβήματισμό και σε καμμία περίπτωση δε παρεξηγώ τίποτα,αφού ξέρω οτι ολα οσα μου λέτε τα λέτε για το καλό μου και νιώθω οτι με συμβουλευετε μεσα από την εμπειρία σας αλλα και οτι με νοιάζεστε.Ναι,οσο σπάνιο είναι αυτό,νιώθω με νοιάζεστε,οπως για πχ η μαμά μου ή ο αντρας μου,χωρίς να με ξέρετε προσωπικά και χωρίς κανένα συμφέρον.Πραγματικά σας ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια και τη προσφορά σας.(Αυτό ήταν μια εισαγωγή,ας περάσω στο κυρίως θέμα...)
Λοιπον,καθισα και σκέφτηκα ολα οσα μου είπατε και έδωσα στον εαυτό μου κάποιες απαντήσεις.Α!κάπου είχα γράψει οτι πήγα στο Ανάσα,αλλα ακόμα περιμένω να με πάρουν τηλ για το 2ο ραντεβού)
Αποφάσισα να τηλεφωνήσω και να πάω και σε μια αλλη ψυχολόγο,εδώ στο τόπο μου ,γιατί στο Ανάσα αργούνε πάρα πολύ νομίζω,και θέλω να επισπευσω τις διαδικασίες.Ξέρω οτι δε γίνεται να ξυπνήσω ένα πρωί και να το έχω ξεπεράσει,αλλο αν θα το ήθελα πολύ,αλλά ήδη έχω κάνει μια μικρή πρόοδο οσον αφορά τη συχνότητα,και φαντάζομαι με τη βοήθεια ειδικού θα σταματήσει η κατάσταση πιο γρήγορα.Με προβλημάτισαν τα λόγια σου Nadine,που είπες οτι πως θα το σταματήσω αφού ξανακάνω τα ίδια πράγματα και σκέφτηκα οτι όντως μπορει να λέω τερμα,αλλα συνεχίζω τον ίδιο τρόπο ζωής και σκέψης,αρα πρέπει να στραφώ και σε αυτό το τομέα.
Όσον αφορά το τρέξιμο η αλήθεια είναι οτι οταν έκανα πρωταθλητισμό ποτέ δε σκέφτηκα να τρέξω για να κάψω θερμίδες, ενώ τωρα είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι ,ισως έχεις δικαιο sabe,θα προσπαθήσω να δουλέψω και αυτό το τομέα,όπως εχω σκεφτεί οτι αμα μείνω εγκυος,δε θα τρέχω και τότε τι θα γίνει;Ολα τα σκέφτομαι,όλα με ανχώνουν και όλα πρέπει να τα λύσω...
Το θέμα μωρού είναι που με καίει και με ποναει περισσότερο,γιαυτό και όλο το αναβάλλω,ξέρω οτι είναι πολύ μεγάλη ευθύνη και θέλω να γίνω μια σωστή μανα χωρίς βουλιμίες και εμμετούς.Όταν καταφέρω να γεννήσω θα ξαναξεκινήσω πρωταθλητισμό οπου σίγουρα δε χωράνε εμμετοί και όπως έχω ξαναγράψει μετά τις αποβολές ξανα αρχιζε το μαρτύριο των εμμετών λόγω πολύ κακής ψυχολογίας.Ολα αυτά θα τα συζητήσω και με τη ψυχολόγο και ελπίζω να βοηθηθώ...Τι αλλο να πω, αυτό το Πάσχα ας αναστηθούμε και εμείς και ας ζήσουμε μια υγειής ζωή,Ο Θεός μαζί μας...

[NADINE_ed]

:) Έτσι το θέλω το Λενιώ μου!Θετικό,δυναμικό,προβλη� �ατισμένο κι ανοιχτό σε νέες οπτικές!
Μας καθυστερούν από την Ανάσα;Υπάρχουν κι αλλού προτοκαλιές,που κάνουν πορτοκάλια κι ίσως και ζουμερότερα!
Είμαι απίστευτα χαρούμενη για τη στάση σου απέναντι σε όλα κι αισιόδοξη πως όσο έχεις τη δύναμη και το θάρρος
ν΄αντικρύζεις τους δαίμονες σου κατάματα εκείνοι είναι που,ηττημένοι,θα στρέψουν πρώτοι μακριά το βλέμμα!
Ο Θεός είναι μαζί μας,η δικοί μας άνθρωποι είναι μαζί μας και πλέον δειλά δειλά ερχόμαστε με το μέρος μας κι εμείς!

[zaira_ed]

Ειλικρινά χαίρομαι για σένα λενιώ. Απο τη προσωπική μου ταλαιπωρία τόσων χρόνων αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι χρειάζεται να επιμείνεις και να βρείς τον κατάλληλο άνθρωπο που θα σε βοηθήσει.
Οντως τα παιδιά είναι μεγάλη ευθύνη και το πρόβλημα είναι για όλες εμάς που έχουμε τελειομανία. Να σου πω εάν έχεις βοήθεια (μαμά, πεθερά, αδέλφια κλπ)θα είναι πιο εύκολο. Αλλιώς άστο για λιγάκι, αν μπορείς. Η εγκυμοσύνη και μετά όταν έρχεται το παιδί σπίτι απο μόνο του είναι πολύ αγχωτική καταστάση για ΟΛΕΣ τις μανάδες. Το σώμα παθαίνει σόκ με τις αλλαγές των ορμόνων. Στη δεύτερη μου εγκυμοσύνη έπαθα και καταθλίψη μετά 3 μήνες απο τη γέννα άστα χάλια. Τέλος πάντων πήγα σε ψυχολόγο και το ξεπέρασα αλλά αυτό που προσπαθώ να πώ είναι ότι είναι πολύ στρεσογόνα κατάσταση απο μόνη της και χωρίς τα δικά μας προβλήματα.
Βέβαια ΕΣΥ ξέρεις τι είναι καλύτερο για σένα. Εύχομαι να μπορέσεις να πραγματοποιήσεις όλες σου τις επιθυμίες έτσι ακριβώς όπως θέλεις

[sabe]

Λενα μου,με συγκινησες!Αγαπη μου,σου ευχομαι τα καλυτερα!Και μονο που διαβασα οτι τα σκεφτηκες,ειναι για μενα το καλυτερο δωρο για τη σημερινη ημερα,με εκανες χαρουμενη και στο χρωσταω.Μπραβο σου,συνεχισε καρδουλα μου στον ιδιο δρομο,οσο κοπο κι αν εχει τωρα,αυριο η ζωη σου θα ειναι καλυτερη,λαμπροτερη,φαντασ τικη!Και οποιοδηποτε πισωγυρισμα,να το αντιμετωπισεις ως ενα μικρο εμποδιακι στο δρομο σου,αλλωστε,τι θα ηταν η ζωη χωρις τους μικρους ηρωισμους μας?Ποιος ειπε οτι τα συγχαρητηρια τα αξιζουν μονο τα λαμπρα κατορθωματα καποιων?Το να κανεις τη ζωη σου καλυτερη,κοντρα στον ανεμο,ειναι ο μεγαλυτερος ηρωισμος,αυτο σου ευχομαι κοριτσακι μου.Εδω θα ειμαστε,κοντα σου,να σε στηριζουμε,διπλα σου!

[runnerlena]

Κορίτσια με συγκινήσατε πάρα πάρα πολύ και μου δώσατε απίστευτη δύναμη!Ο Θεός να σας έχει καλά και σας ευχομαι ολόψυχα οτι επιθυμείτε να γίνει πραγματικότητα.Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ πολύ.Φιλάκια πολλά!!!

[fotonaki]

eixa 2 xronia peripou m emmetous..stn arxi ekana polles fores tn imera..stn poreia tous ellatwsa..mesa s auta t duo xronia..epeita piga s jixologo..m voithise mporw n pw..meta ap olo auto exw ftasei s simeio n exw n kanw mines emmeto ma pou k pou m pianei..anusixw..mipws telika dn t xw xeperasei?k exw k fovous..oso afora tis sunepeies..:(

[fotonaki]

tha ithela para polu na akousw ,n suzitisw gi auto t thema..m anthrwpous pou exoun perasei i k pernane t idia..nomizw pws kapoios pou dn t exei perasei..apla..dn tha katalavei pote..