Σχεδόν 3 Χρονια Αργότερα... - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 3 FirstFirst 123 LastLast
Results 16 to 30 of 34
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    454
    Anorexia.com,σε σκεφτομουνα και χτες και σημερα το πρωι,οτι δεν ειχα μαθει πως ησουν αυτες τις μερες,μπαινω ομως εδω και βλεπω εσενα και τη Ναταλια να το συζητατε με τη Nadine και πηρα μια χαρα κοριτσια!!!Να ειστε αισιοδοξες,να σας βλεπω δυνατες,μονο ετσι ρε παιδια παλευεται η ζωη,κανενας δεν ειναι διχως προβληματα.Μπραβο Ναταλια μου και σε σενα,φαινεται η διαφορα στην ψυχολογια σου,κρατα δυνατα!Φιλακια γλυκες μου!

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Μπράβο,Ναταλάκι,που δεν το βάζεις κάτω κι έχει καθαρίσει σιγά σιγά η ματιά σου για το τι προέχει πλέον στη ζωή σου!
    Είσαι πολύ τυχερή που σε στηρίζουν οι δικοί σου άνθρωποι και στέκονται δίπλα σου με κατανόηση κι υπομονη!
    Ελπίζω κι όποια άλλη βοήθεια τυχόν χρειάζεσαι να την έχεις και ήδη ν'απολαμβάνεις περισσότερα από την κάθε σου μέρα!
    Τα παλιά συναισθήματα και σκέψεις,είναι αναμενόμενο να μη σε ξεχνάνε,αλλά μπράβο που τους κλείνεις κατάμουτρα την πόρτα!
    Όσο δυναμώνεις και βρίσκεις την υγειά σου,να δεις,θ'αποθαρρύνονται σιγά σιγά μέχρι που θα ξεχάσουν πού μένεις...

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    454
    Ναταλια,πως εισαι αυτο τον καιρο?Ολα πανε καλα κοριτσακι ελπιζω,για λεγε,περασες ομορφα τις μερες αυτες που ελειψες?

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    :) Ναταλάααααααακι!

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    454
    Το αυτο,Ναταλιαααααα!Που'σαι καλε???

  6. #21
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Καλά,καλέ!Έτσι κάνει ο κόσμος;Μας πετάει ένα ξεροκόμματο χαράς και μετά εξαφανίζεται;
    Συνονόματη εμφανίσου πάραυτα και συνέχισε να μας διηγείσαι τα ευχάριστα νέα σου!ʼντε,γιατί Α!

  7. #22
    Γεια σας!!!! Τι Κάνετε??? Όλα καλα? όσο καλα μπορεί να είναι δλδ γ όλους μας εδώ... Μέχρι πριν μια βδομάδα ήμουν τέλεια. το είχα ξεπεράσει σχεδόν... είχα την έννοια του φαγητού στο μυαλό μου, αλλά δν με μου το τριβέλιζε ούτε με βασάνιζε όπως παλιά... πολλές φορές απλώς δν το σκεφτόμουν. έτρωγα όσο μπορούσα χωρίς φυσικά να φουσκώνω αλλα έτρωγα κ δν τα απέβαλλα από τον οργανισμό μου... μπορούσα να πω ότι η ζωή μου είχε βελτιωθεί δραματικά. Έβγαινα έξω συνεχώς, χωρίς να σκέφτομαι αν είμαι φουσκωμένη, αν είμαι χοντρή, αν 8α με δουν κ θα σχολιασούν το πόσο παχιά μπούτια εχω. Ειχα φτασει 41 κιλά, κάτι που πριν 2 χρονιά κ μεχρι πρότινως δλδ, θα με έκανε να θέλω να κλειστώ μέσα για το υπόλοιπο της ζωης μου......
    Όμως έχω την εντύπωση οτι αρχίζω κ ξανακυλάω..... κ στενοχωριέμαι... την τελευταία βδομάδα εχω χασει 2 κιλά κ αυτό επειδή δν είμαι καλά ψυχολογικά. μ εχει ρίξει η όλη φάση που περνάω... να φανταστείτε ότι άρχισα να κάνω εμετούς ακούσια, χωρίς να έχω φάει, έχοντας πιει μόνο νερό..... κ στενοχωριέμαι......

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Ναταλάκι,αν δεν είναι αδιακρισία από μέρους μου,τι στενάχωρη φάση περνάς αυτό το διάστημα;
    Μήπως θα λειτουργούσε βοηθητικά να το έβγαζες από μέσα σου;Έχεις βοήθεια στον αγώνα σου
    ή παλεύεις μόνη σου,καρδιά μου;Φοβάμαι πάντως πως είναι όλα αυτά βαθιά ριζωμένα μέσα μας,
    αναμένοντας το ερέθισμα εκείνο που θα τα φέρει και πάλι στην επιφάνεια,ακόμα κι αν εμείς νομίζαμε
    πως έχουμε πλέον ξεμπερδέψει μαζί τους...Δε θέλω να σε αποθαρρύνω ούτε να υποτιμήσω την προσπάθεια σου
    με τα σημαντικά θετικά της αποτελέσματα,αλλά ίσως χρήζει άλλης αντιμετώπισης το θέμα μας...Τι λες κι εσύ;

  9. #24
    nadine,
    Δεν είναι αδιακρισία φυσικά... εδώ μέσα καταθέτουμε κομμάτια της ψυχής μας...χώρισα από το αγόρι μου που τόσο πολύ με είχε βοηθησει χωρίς ο ίδιος βέβαια να το ξέρει κ περνάω δύσκολη φάση... το χα ξεπεράσει σχεδόν, έτρωγα κ δν τα απέβαλλα από τον οργανισμό μου, τελευταία σκέψη στο μυαλό μου ήταν το φαγητό... αλλά τώρα είναι αλλιώς αρχίζω κ ξανακυλαω δυστυχως...
    δν νομ'ιζω ότι αυτή τη στιγμή θα μπορέσω να απευθυνθώ για να αντιμετωπίσω το προβλημά μου κάπου αλλού πέρα από τον ίδιο μου τον εαυτο...

  10. #25
    tweetaki15
    Guest
    natalitsa mou ,προσπαθησε να το αντιμετωπισεις το ξερω ειναι δυσκολο ,............εχεις τοσους ανθρωπους διπλα σου που σε νοιαζονται μην τους απογοητευσεις ......α με περνας για 2 χρονια κ ημαστα κ πιο κοντα ηλικιακα κ σε νιωθω........................................ .......κανε κατι στη ζωη σου π θα σε ευχαριστησει κ να ανανεωθεις,,,,,θα χει αποτελεσμα..........

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Nαταλάκι μου,δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που περνάς!
    Δεν ξέρω πόσο πρόσφατος είναι ο χωρισμός σου,καθότι έχεις καιρό να μας γράψεις νέα σου...
    Πάντως ακόμα κι αν ήταν με κοινή συναίνεση,ο πόνος της απώλειας είναι μια άλλη ιστορία,
    που αναπόφευκτα την περνάμε και μάλιστα έρχεται συνήθως λίγο αργότερα,εκεί που λέμε πως είμαστε καλά...
    Στην αρχή είμαστε ζεστοί,σε φάση ίσως άρνησης,ο χρόνος βοηθά να το τακτοποιήσουμε ως κάτι το προσωρινό
    (πως πάει κάποιος λιγοήμερο ταξιδάκι...)μετά έρχεται το σοκ και πώς η γη συνεχίζει να γυρνά κι όλοι αδιάφοροι
    να συνεχίζουν τις ζωές τους λες και δεν άλλαξε τίποτα...Και φυσικά θα ξεσπάσουμε εκεί που συνήθως ξεσπούσαμε,
    στην αφαγία,την υπερφαγία,τον εμετό...ανάλογα ο καθένας τις προτιμήσεις του...Πώς να χειριστούμε ταυτόχρονα
    όλους τους δαίμονες μας μαζεμένους;Και τα νεύρα μας αυξημένα και οι ευαισθησίες μας οξυμένες...όλα στραβά...
    Το κακό είναι όμως πως αν-μάλλον όταν-υποπέσουμε στη διατροφική διαταραχή,που κάπως εντωμεταξύ είχαμε
    υπό έλεγχο,μετά νιώθουμε ακόμα πιο άσχημα για το παράπτωμα αυτό,νιώθουμε ακόμα χειρότερα με τον εαυτό μας
    και δε συμμαζεύεται...Δεν είναι εύκολο να μιλάμε για τα προσωπικά μας σε ξένους κι αν δεν το κάναμε όσο νιώθαμε καλύτερα
    πώς να το κάνουμε τώρα στα πιο ζόρικα,αλλά έλα που τώρα το χρειαζόμαστε πιο πολύ!Ασφαλώς και ο εαυτός σου
    είναι ο καλύτερος σου σύμμαχος,αλλά αν αυτήν την περίοδο νιώθεις πως κάπου τον χάνεις δεν είναι κακό
    να σε βοηθήσει κάποιος να τον βρεις,κάποιος εκπαιδευμένος από τη Νικολούλη,να μη χάνουμε πολύτιμο χρόνο!
    Ούτε εγώ τα πάω πολύ καλά στην αντιμετώπιση του δικού μου χωρισμού,ενάμισυ χρόνο μετά,αλλά ίσως
    να τα πήγαινα χειρότερα,αν δεν είχα τη μικρή βοήθεια που σε προτρέπω να δεχτείς κι εσύ,αυτήν κάποιου ψυχολόγου.
    Αλλά κι αν το μόνο που νιώθεις έτοιμη να κάνεις είναι να γράφεις εδώ σ'εμάς τα συναισθήματα σου,
    είναι πολύ καλύτερο από το να το περνάς μόνη σου,κλεισμένη σε σκέψεις που βαραίνουν...Καμιά φορά και μόνο
    τα δικά σου λεγόμενα να διαβάσεις μπορεί να έχεις μια οπτική που,με το να τα σκέφτεσαι μόνο,δε θα σου ερχόταν...
    Είμαστε όλοι δίπλα σου!Όλοι έχουμε περάσει κάποιον δύσκολο χωρισμό,όλοι έχουμε θέμα με τη διατροφή
    κι εκεί ξεσπάμε...Θα σε ψάχνω να βλέπω πως είσαι,τι νιώθεις,τι χρειάζεσαι,τι σε απασχολεί...Να προσέχεις!Φιλάκια!

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2006
    Location
    Distant skies...
    Posts
    1,226
    Κανένα απ'τα ενδιαφέροντα σου δε σε γεμίζει,ουτε κατ' ελάχιστον πια;Είναι πολύ βασικό να νιώθεις δημιουργική μέσα από τις ασχολίες σου.Παίρνεις την επιβεβαίωση που θες και ξεχνιέται και το μυαλό.Γράψε μας τι σου αρέσει να κάνεις.

  13. #28
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    4

  14. #29
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Ναταλάκι!Πού είσαι,βρε ψυχή;Όλα καλά;

  15. #30
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Χρόνια πολλά,Ναταλάκι και για προχθές...Ελπίζω να είσαι καλά ή έστω καλύτερα...
    Πάντα περιμένουμε νέα σου...Να σε προσέχεις όσο μπορείς!Φιλάκια!

Page 2 of 3 FirstFirst 123 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •