Σχεδόν 3 Χρονια Αργότερα...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 34
  1. #1

    Σχεδόν 3 Χρονια Αργότερα...

    Γεια σε όλους. Αποφάσισα να ξαναρχίσω να γράφω στο forum γ να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα κ να τα βγάλω από μέσα μου...
    Δεν έχω κλείσει ακόμη τα 19 και ταλαιπωρούμε ήδη 3 χρόνια από ανορεξία. Μου τρώει τη ψυχή, μου ρουφάει τη ζωή... δεν μπορώ να ζήσω σαν φυσιολογικός ανθρωπος γτ πολύ απλά έχω άλλον τρόπο ζωής. Μέχρι τώρα δεν μ ενδιέφερε κ πολύ τι θα κάνω στο μέλλον αλλα τώρα με νοιάζει κ βλέπω ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ αυτό αλλά ταυτόχρονα είναι αδύνατο κ να ξεφύγω... Ξέρω ότι έχω ανθρώπους στη ζωή μου που μ αγαπάνε κ ανησυχούν για μένα κ φοβάμαι ότι θα τους απογοητεύσω ακόμη περισσότερο... Δε λέω ότι δεν πιστεύω αυτά που έγραφα στα posts μου τα προηγούμενα χρόνια, απλά ΤΩΡΑ βλέπω ότι οι άλλοι 'θαυμάζουν' ένα αδύνατο σώμα που περικλείει μια κομματιασμένη ψυχη...

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    :) Κάτι έχει η σημερινή μέρα!Κάτι πολύ θετικό!Μετά την Έλενα,εσύ,Ναταλάκι! :)
    Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό που νιώθεις!Όσο κι αν αισθάνεσαι διαλυμένη,είσαι ένα βήμα πιο κοντά στην ποθητή αλλαγή!
    Δυστυχώς φτάνουμε στο σημείο αυτό αφού έχουμε εξαντλήσει τις αντοχές μας,αλλά είναι ανεκτίμητο τ' ότι βρισκόμαστε τώρα εδώ!
    Συνειδητοποιείς πως έχεις όνειρα για το μέλλον,που δεν μπορούν να πραγματωθούν υπό αυτές τις συνθήκες,
    παραδέχεσαι πως θέλεις να ξεφύγεις,αλλά δε γνωρίζεις τον τρόπο μόνη σου και χρειάζεσαι κάποιον να σου τον δείξει!
    Ελπίζω ν'αντιλαμβάνεσαι πως,όσο πολύτιμη κι αν είναι η αγάπη και στήριξη των δικών σου,ακόμη και το εδώ σου μοίρασμα,
    μόνο κάποιος ειδικός σε ζητήματα διατροφικών διαταραχών θα μπορούσε να σε καθοδηγήσει μακριά από την ασθένεια αυτή!
    Μην απολογείσαι για όσα στο παρελθόν μοιράστηκες μαζί μας και μην επιτρέψεις την πολύ μεγάλη επίθεση που δέχτηκες
    να περιορίσει την ελέυθερη έκφραση των συναισθημάτων και σκέψεων,που τυχόν νιώσεις την ανάγκη να μας εξωτερικεύσεις...
    Δεν δικαιολογώ λόγια σκληρά που έχεις ακούσει,αλλά σκέψου πως δε γνωρίζουμε όλοι το σωστό τρόπο προσέγγισης,που χρειάζεσαι...
    Και μόνο που ξεκινάς νέο τόπικ,μου δείχνεις πως αφήνεις τα παλιά πίσω σου και αγναντεύεις το μέλλον μ'αισιοδοξία και ελπίδα!
    Είμαι σίγουρη πως θ'ανταποκριθούν άτομα,που έχουν βγει νικητές από τη δοκιμασία που βιώνεις και θα βρίσκονται στο πλάι σου.
    Το ότι εκείνοι το κατάφεραν δείχνει πως μπορείς κι εσύ!Θα τα καταφέρεις,Ναταλάκι!Πίστεψ έ το και κάνε όσα καιρό φοβόσουν κι ανέβαλες!
    Θα τα μαζέψουμε τα κομμάτια ένα ένα και θα ξαναγεννηθεί η Ναταλία,που ονειρεύεσαι!Είμαστε όλοι με το μέρος σου!Είσαι πλέον κι εσύ!

  3. #3
    ευχομαι ναταλακι μεσα απο την καρδια μου να τα καταφερεις, ολα να πανε καλα οπως τα ονειρευεσαι οπως τα επι8υμεις
    μπορει να μην το κανω ακομα με τον εαυτο μου αλλα σου το λεω για να το ακουω κι εγω
    ΜΠΟΡΕΙΣ...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    454
    Ναταλακι μου γλυκο,ειμαστε εδω για σενα,να γραφεις,να μιλας,να ανοιγεσαι,για κανεναν μας δεν ειναι ευκολο,μη νομιζεις κοριτσι μου,να σου πουμε εμεις ιστοριες και προβληματα,να παθεις πλακα.Αλλα δεν το βαζουμε κατω ετσι;Aγωνιζομαστε για οσα θελουμε να αλλαξουμε πανω μας και γυρω μας,θα δεις,μπορει να σου φαινεται βουνο,αλλα κανενας δεν ξεκιναει με θαυματα,ολοι το παλευουμε λιγο-λιγο,σιγα-σιγα.Μην αγχωνεσαι,μην βαζεις στοχους τεραστιους,με μικρα,ανεπαισθητα βηματακια,ουτε θα το παρεις χαμπαρι για ποτε καλυπτονται οι αποστασεις!Εισαι σε παρα πολυ καλο δρομο,ο εντοπισμος και η παραδοχη ενος προβληματος,ειναι το μισο ηδη κομματι για την ιαση,ισως και το δυσκολοτερο να ειναι αυτο.Σου στελνουμε ολοι εδω μια διαδικτυακη αγκαλιτσα,σου κραταμε το χερι και εγω προσωπικα,σου λεω ενα μεγαλο μπραβο κοριτσι,τι νομιζεις,ευκολο ειναι αυτο που εκανες;Που βγηκες μπροστα και ειπες "ναι ρε παιδια,ειμαι η Ναταλια,εχω αυτο το προβλημα,ειμαι εδω!"τι λες;Σουπερ ητανε,θελει κοτσια η παραδοχη των λαθων μας στη ζωη.Να δινεις στον εαυτο σου και ενα μπραβο που και που καλο μου,μην τον πυροβολας συνεχως,ουτε βεβαια να τον χαιδευεις παντα.Να τον κρινεις,αλλα να μην τον κατακρινεις,γιατι κι εσυ,οπως ολοι μας,την παλευεις στη ζωη,θα βρεις την ακρη σου!Σε φιλω Ναταλια μου,καλημερα ομορφη!:)

  5. #5
    ANOREXIA.COM
    Guest
    μπραβο και εγω παλευω και ειμαι μια πανω μια κατω αλλα δεν παει αλλο δεν αντεχω αλλο νιωθω απιστευτα μονη θελω να βρω αληθινη παρεα εναν ανθρωπο να βγω μαζι του να μιλησω να κανω πλακα να ζησω.......θελω εναν φιλο αλλα οχι την ανορεξια ειναι κακη φιλη!!!αλλα και η μονη που εχω!!τι να κανω που βρισκει κανεις δυναμη να παλεψει οταν δεν εχει τιποτα..κανενα λογο που να αξιζει να προσπαθησει να ζησει...οταν9 χρονια τα εχεικαταστρεψει αυτη η φιλη!!! μονο ζυγισμα, μετρημα θερμιδων και γυμναστικη αυτος ειναι ο τροπος ζωης μου και δεν υπαρχει τιποτα αλλο...ΔΥΣΤΥΧΩΣ

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Location
    ΛΑΡΙΣΑ
    Posts
    249
    δεν υπαρχει κατι στην ζωη σου γιατι δεν αφηνεις εσυ να μπει, γιατι εχεις εστιασει στην ανορεξια και αυτο στου τρωει ολο τον χρονο και την διαθεση για το οτιδηποτε...δουλεψε το, μη το αφηνεις να σε τρωει, κανε μια αρχη...μπορεις...ολα ειναι στο χερι μας

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    ANOREXIA.COM
    Ακόμα και το username που διάλεξες υποδηλώνει πόσο σε ορίζει αυτή σου η ασθένεια,που μόνο φίλη σου δεν είναι!
    Έχεις κουραστεί με την εμμονή των θερμίδων,έχεις στραγγίσει από χαρά και ζωή,έχεις απομονωθεί και κλειστεί στον εαυτό σου.
    Το να σου πως πως είσαι 21 χρονών κι έχεις πάρα πολλά για τα οποία αξίζει να ζεις,ξέρω πως δε θα σου πει απολύτως τίποτα!
    Θα σου πως όμως πως χρειάζεσαι βοήθεια για ν'αλλάξεις τη ζωή σου.Χρειάζεσαι τους ανθρώπους σου ουσιαστικά κοντά σου!
    Χρειάζεται ν'ανοιχτείς,ν'αρχίσεις να μιλάς για όσα σε βασανίζουν,χρειάζεσαι κάποιον ειδικευμένο στις διατροφικές διαταραχές
    να σε καθοδηγήσει προς την έξοδο.Δεν είναι εύκολη η αλλαγή,ούτε καν η παραδοχή πως αποτύχαμε και χρειαζόμαστε βοήθεια...
    Αλλά είναι μονόδρομος και πιστεύω πως τώρα το βλέπεις κι εσύ!Κουράστηκες,άδειασες,χ� �νεσαι και θέλεις άλλη για ζωή σου!
    Όσο πεσμένη κι αν τώρα νιώθεις,αυτό είναι ελπιδοφόρο και παρήγορο!Ξέρεις καλά πως μπορείς να ξεφύγεις!Και πλέον το θέλεις κιόλας!
    Το έχουν άλλωστε πετύχει κι άλλα άτομα που το αποφάσισαν...Προχώρησε σιγά σιγά στις μικρές αλλαγές που ίσως ακόμα τρομάζουν...
    Είσαι πολύ δυνατή και το δείχνεις ήδη με την αφαγία...χρησιμοποίησε τη δύναμη σου για το καλύτερο σου αυτή τη φορά!
    Εμείς είμαστε εδώ για ό,τι τυχόν θελήσεις να εξωτερικεύσεις!Σκέψου όμως,σε παρακαλώ,πολύ σοβαρά και το θέμα του ψυχολόγου.

  8. #8
    ANOREXIA.COM
    Guest
    φυσικα και παο σε ψυχιατρο αλλα δεν με βοηθα δεν ξερωτι να κανω θελω να αλλαξω και προσπαθω αλλα ολοι με θεωρουν δεδομενη νομιζουν οτι δεν θελω να βγω να μιλησω να ζησω και δεν μου προτεινουν ποτε τιποτα αλλα και εγω οταν προτεινω κατι κανεισ δεν με θελει για παρεα!!!!!ολοι εχουν δουλειες,αλλους φιλους κτλ τους τελευταιους μηνες το μονο που κανω ειναι ξυπνημα γυμναστικη φαγητο υπνος και αν βγω λιγο με την μητερα μου το μονο ανθρωπο που εχω και εχει αρχισει να κουραζεται. τι ζωη για 21 χρονων !!!η μεγαλυτερη χαρα??το πιο ενδιαφερον πραγμα που κανω??Ισως τα ψωνια...σιγουρα ουτε οι βολτες με φιλες, το φλερτ, τα γελακια, τα αστεια, τα παρτυ. Ποιες αποκριες?τιποτα πως θα καταλαβουν οτι θελω να ξαναζησω οταν με απορριπτουν??? και ο ψυχολογος δεν δινει ουτε συμβουλες ουτε σου δνει ενα προγραμμα γεματο ζωή ουτε σου βρισκει φιλους....μακαρι να μπορουσε...θα το τιρουσα το υποσχομαι!!!!

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    454
    Kαλο μου,μαλλον εισαι εγκλωβισμενη σε εναν κυκλο αυτολυπησης αυτο τον καιρο,ειμαι σιγουρη οτι δεν ειναι τοσο μαυρα τα πραγματα οσο ισως τα βλεπεις τωρα.Μεινε εδω,παρε στηριξη,να πολεμησεις πρωτα το προβλημα της υγειας,της ανορεξιας και μετα,σιγα σιγα,θα ανεβει η ψυχολογια σου,θα ερθουνε και οι φιλοι στη ζωη σου.Εισαι τοσο νεα,ολα μπροστα σου ειναι τα καλα της ζωης,απλα προσπαθησε να μην τα πιανεις ολα μαζι να τα λυσεις,ξεκινα αυτα που θες να καταφερεις ενα-ενα.Συνηθως πνιγομαστε οταν τα βαζουμε ολα στο μυαλο μας και αισθανομαστε να μας πλακωνουν.Ομως οταν τα χωρισουμε,πουμε,ελα εδω,πρωτα εσυ,μετα εσυ,μετα εσυ,τοτε ξαλαφρωνουμε απο το αγχος λιγουλακι.
    Για πες μου,τι χομπυ εχεις,τι σου αρεσει να κανεις εκτος απο ψωνια?Ζωγραφικη,διαβασμα,ν� � βλεπεις πραγματα που σε αφορουν στην τηλεοραση,να πας σινεμα,να βγεις για μια χαλαρη βολτιτσα να περπατησεις οχι για ψωνια,απλα ετσι?Δοκιμασε να βρεις ενα νεο χομπυ,θα σου αποσπασει την προσοχη και θα σε βοηθησει να χαλαρωνεις,κανε πραγματα που σε ευχαριστουν και να σου πω και κατι αλλο;Αφου η μανουλα σου σε στηριζει,κανοντας κατι για να τη βοηθας καθημερινα,σε καποια δουλεια ισως του σπιτιου,σε καποια εξωτερικη υποχρεωση της,πχ πηγαινοντας ακομη να πληρωσεις ενα λογαριασμο,θα νιωσεις οτι συνεισφερεις κι εσυ στο σπιτι,η χαρα που δινουμε στους αλλους γυρναει πανω μας,ποτε σου μην το ξεχνας αυτο!Για δες γυρω σου,υπαρχει καποιος που εχει την αναγκη σου;Eιμαι σιγουρη οτι υπαρχει.Βοηθα τον.Και μεινε εδω,να μας μιλας,ειμαστε εδω για σενα.Δεν εχεις φιλους και φιλες?Τι λες κουτο;Eμεις εδω τι ειμαστε;A,μας πουλας μου φαινεται κοριτσακι:)

  10. #10
    ANOREXIA.COM
    Guest
    eyxaristv eyxaristv eyxaristv πραγματικα κανεις ποτε ποτε δεν μου μιλησε ετσι στην ψυχή μου κατευθειαν . ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ ΜΟΝΗ, ΚΑΤΑΛΗΓΩ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΛΟΓΩ ΝΑ ΒΓΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ..ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΩ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΛΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΤΑΝ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΜΕ ΜΙΣΟΣ!!!!ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΩ ΒΑΡΟΣ , ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟ!!ΤΙ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ!! ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ?ΔΕΝ ΜΕ ΧΩΡΑΕΙ!!ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ,ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΟΛΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΜΟΥ. ΙΣΩΣ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΑΣ? ΕΝΩ ΠΑΩ 1 ΧΡΟΝΟ ++ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ.ΜΟΝΟ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ,ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ. ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΑΩ..ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΩΣ ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΚΙΝΗΤΡΟ ΓΙΑ ΖΩΗ ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΜΕ ΞΥΠΝΑΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΠΟΥ ΖΩ,ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΝΑ ΒΡΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ. ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΞΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟ ΒΡΩ . ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΤΙ ΘΕΛΩ, ΠΩΣ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΙΣΩΣ Ο ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ ΛΕΕΙ Ο ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΑΛΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΚΕΙ.. ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΚΙΝΗΤΡΟ ΕΝΑ ΣΚΟΥΝΤΗΜΑ ΜΙΑ "ΣΦΑΛΙΑΡΑ""PLEASE

  11. #11
    anorexia.com,
    σου μιλάω ως μια ακόμη ανορεξική(ναι, πλέον το παραδέχομαι κ δεν μου ακούγεται καθόλου καλά). άκου τι σου λένε τα υπόλοιπα μέλη εδώ... μόνο να βοηθήσουν θέλουν... καταλαβαίνω ακριβώς πως σκέφτεσαι και τι νιώθεις γτ ζω μέσα σε αυτή την κατάσταση. Εγώ δν έβγαινα έξω αν είχα πιει έστω και 1 σταγόνα νερό γτ ήμουν βέβαιη πως οι άλλοι θα καταλάβαιναν ότι πάχυνα μιας και θα ήμουν φουσκωμένη από το νερό! Αν είναι δυνατόν... τώρα συνειδητοποιώ πόσα πολλά έχασα από τη ζωή μου... Οι άλλοι δεν σε κοιτούν με μίσος, το πιθανότερο είναι να σε κοιτούν και να αναρωτιούνται πως γίνεται να είσαι τόσο αδύνατη... εγώ ούτε με την μητέρα μ μπορούσα να συζητήσω γτ πολύ απλά δεν ήθελα, είσαι λοιπόν πάρα πολύ τυχερή που την έχεις... εχει καταλάβει το προβλημα σου?
    ʼκουσε τη συμβουλή μου: Βγες! Βρες ανθρώπους που θα μπορέσεις να στηριχτείς επάνω τους. Αν είσαι μόνη θα παραμείνεις σε αυτήν την κατασταση γτ πολύ απλά θα ασχολείσαι μόνο με αυτό. Εγώ πλέον ξέρω ότι θέλω να ζήσω καλύτερα. Να ξέρω ότι δεν θα πεθάνω ανά πάσα στιγμή επειδή η καρδιά μου δεν θ αντέξει από την κακοποιηση που έχει υποστεί από εμένα την ίδια. Να ξέρω ότι θα ξυπνήσω στο πλευρό του αγοριού μ κ θα με νοιάζει μόνο τι θα κάνουμε μαζί κ οχι αν θα φάω, τι θα φάω, πότε θα το φάω κ πόσες θερμίδες έχει. Να ξέρω ότι θα μπορώ να σχεδιάσω το μέλλον μου γτ θα έχω μέλλον. Ξέρω ότι έχω καταστρέψει μέρος του εαυτού μου με τις μέχρι τώρα επιλογές μου αλλά είμαι διατεθειμένη να χαρώ όσα περισσότερα μπορώ. Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι στα λέω επειδή θελω και εγώ να προσφέρω τη βοήθεια που θα ήθελα να μου προσφερούν. Υπογραμμίζω ότι και εγώ προβλήματα αντιμετωπίζω και ότι γνωρίζω ότι αυτά που σου λέμε δν μπορείς να τα κατανοήσεις πλήρως...

  12. #12
    ANOREXIA.COM
    Guest
    δεν το πιστευω ποσο καλα νιωθω στο blog αυτο και πως κολησα ετσι???περιμενω πως και πως να δω νεες απαντησεις και νέα θεματα!!βλεπω φως στο τουνελ επιτελους!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩ!!!!!

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2009
    Posts
    283
    geia soy anorexia .com. ειμαι και γω καινουρια εδω και χαιρομαι που εισαι χαρουμενη σημερα!και εγω εχω βοηθηθει πολυ εδω και συνηθισα να μπαινω καθε μερα...σας νιωθω σαν παρεα μου ...μεγαλη συμπαρασταση!

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    ANOREXIA.COM,πολύ χαιρόμαστε που νιώθεις έτσι εδώ μαζί μας!
    Σιγά σιγά θα πάρεις τα πάνω σου και θ'ανέβεις ελπίζω και στην μη διαδικτυακή ζωή!
    Μερικές φορές χρειάζεται απλά ένα σπρωξιματάκι να το πάρουμε λίγο αλλιώς...να γίνει η αρχή...

    Ναταλάκι,σε τι φάση βρίσκεσαι εσύ,καλό μου;Ακούγεσαι αρκετά συνειδητοποιημένη και ήρεμη...Πώς είσαι γενικότερα;

  15. #15
    Nadine,
    μετά από 3 χρόνια μέσα σε αυτή την άθλια κατασταση που είναι καθαρά προσωπική επιλογή νιώθω ότι θέλω να χαρώ, να ζήσω! Να μπορώ να κάνω ό,τι επιθυμώ χωρίς περιορισμούς κ χωρίς να με νοιάζει τι θα φάω, πότε θα το φάω και πόσες θερμίδες έχει. Ξέρω σε τι κατάσταση βρίσκομαι και δεν είναι κ η καλύτερη λόγω όλης αυτής της ταλαιπωρίας που υφίσταται ο οργανισμός μου αλλά έχω αποφασίσει ότι η μάχη με τη ζυγαριά και το φαγητό δεν θα με κάνει να χάσω ούτε στιγμή από την πολύτιμη ζωή μου... Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν στιγμές που να βιώνω τα ίδια συναισθήματα με αυτά που ένιωθα παλαιότερα αλλα πλέον έχω τη δυναμη να προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω... Δεν αξίζει να αναλώνομαι σε όλα αυτα γτ πολύ απλά υπάρχουν ακόμη περισσότερα πραγματα που περιμένπυν να τα ζήσω...
    Βρίσκομαι σε μια φάση που προσπαθώ να αποδεχτώ πλήρως το πρόβλημα που αντιμετωπίζω και σε αυτό βοηθούν κυρίως οι φίλοι μ και το αγόρι μ που είναι πάντα εκεί για μένα με υπομονή κ κατανόηση...

Page 1 of 3 123 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •