ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...

[Ava_ed]

Μη στενοχωριέσαι, συμβαίνουν αυτά, ιδίως όταν είμαστε σε κακή ψυχολογική κατάσταση. Η Ναταλία μας είναι όλο καρδιά και γεμάτη κατανόηση. Δεν θα σε παρεξηγήσει, αντίθετα, θα εκτιμήσει την καλή σου πρόθεση να σταθείς στο πλευρό της.

[*Katie]

Ναταλία μου όλη την ημέρα η σκέψη μου είναι μαζί σου, έχω διαβάσει το μήνυμα σου από το πρωί αλλά τα λόγια δεν βγαίνουν, θα ήθελα να ήμουν εκεί δίπλα σου . Μοναδική και ανεκτίμητη η φωτογραφία σου, θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου , με άγγιξε πολύ βαθιά. Σε σκέφτομαι αγαπημένη μου.

[look]

nadinenia.....

[NADINE_ed]

ton76,μη στεναχωριέσαι,καρδιά μου,δεν έκανες και κανένα έγκλημα,σιγά...
Χρεώνομαι το υπερφαικό σου εγώ και προχωράμε,μη μασάς πως πισογύρισες!

Σας ευχαριστώ όλες πολύ!Όσες μου γράψατε κι όσους μου μιλήσατε νοερά...
Το παραπάνω το ελευθέρωσα για τη μαμά κι όχι για να γίνει θέμα σχολιασμού,
όχι πως δε με συγκινούν τα λόγια κι η γλυκειά σας σκέψη.Με καταλαβαίνετε,ελπίζω.

Αβουλίνι,δε φοβάται μην πληγώσει το χέρι και δε σφίγγει.Το χαλαρό άγγιγμα είναι
ή μάλλον ήταν(τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα)όση δύναμη είχε απομείνει
από τον αγώνα ανάσας και άρθρωσης συλλαβών...Σήμερα το μεσημέρι μας χάρισε
χαμόγελα και χειρονομίες επικοινωνίας,μας έδωσε χαρά,που μας την πήρε πίσω
η απογευματινή εικόνα καταστολής.Αδύναμα προς το παρόν τα έρμα τα πνευμόνια
να λειτουργήσουν επαρκώς χωρίς διασωλήνωση και κάθε μέρα εκεί είναι εις βάρος μας!
Αύριο θα προσπαθήσουν πάλι...Ελπίζουμε,αλλά συγκρατημένα...Τέλος πάντων...

Ήθελα να πω μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ κι αν μου επιτρέπετε μια συμβουλή γνωστή.
Μη θεωρούμε τίποτα δεδομένο.Ο χρόνος μας με τους αγαπημένους έχει το λάδι του
στο καντήλι κι είναι άγνωστο πότε η φλόγα θα σβήσει.Όσο μπορούμε να εκτιμούμε
κατ'ουσία τις στιγμές αυτές,να παραμερίζουμε εγωισμούς και να εξωτερικεύουμε στο κατά
δύναμιν τα συναισθήματα μας.Σ'αγαπώ...σ'ευχαριστώ...σ� �γνώμη...μια αγκαλιά...ένα φιλί...
Δε θα έχουμε πάντα την ευκαιρία ν'απευθύνουμε.Εξ'αλλου,όλοι ανάσες αγάπης δε χρειαζόμαστε;

[Γλαύκη]

Kαρδια μου δεν εχω λογια.....Καταλαβα οτι τα πραγματα δεν πανε καλα μολις το απογευμα που μιλησαμε.Και τωρα διαβαζω αυτο....Ναταλια μου ,δεν ξερω τι να σου πω.μακαρι να ημουν εκει.Εχεις τη σκεψη μου κ οση θετικη ενεργεια μπορω να σου στειλω...Μην κλαις,δεν κανει,ασε την ψυχουλα της.....

[lessing_ed]

Νadine τα λογια ειναι περιττα...Κουραγιο...Εισαι ευλογημενη που ειχες απο μικρη μια σχεση με τη μητερα σου που ελαχιστοι ανθρωποι πιστευω εχουν βιωσει...Και αυτο ειναι το πιο πολυτιμο δωρο.

[filipparas]

Θα παρακαλέσω αυτό το ποστ μου να μη γίνει quote αν είναι δυνατόν ώστε να το διαγράψω αν θέλω στο μέλλον, δε ξέρω αν νιώθω άνετα να παραμείνουν μόνιμα αυτά online. Διάβασα όλο το θέμα, πήρε πολλή ώρα. Είμαι σίγουρος πως το ποστ μου δε θα είναι ανάλογης αξιας με τα προηγούμενα, είναι μπερδεμένα μέσα στο μυαλό μου όλα και γι?αυτό κάνω την απόπειρα να τα γράψω? μήπως τα ξεκαθαρισω. Σκέφτομαι συνεχώς τα ίδια εδώ και μέρες. Πηδάω από θέμα σε θέμα χωρίς κανένα ειρμό.

Δεν έχω συνηθίσει τη ζωή μου τόσο περίπλοκη, βραχυκυκλώνω. Δεν είναι σε καμία περίπτωση μια πολύ δύσκολη περιοδος αλλά άκρη δε βγάζω, το μόνο σίγουρο. Είχα πάντα ένα υποστηρικτικό περβάλλον γύρω μου που δε το εκτιμούσα όπως του άξιζε. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θέλει να μιλήσει συχνά αλλά υπήρχε πάντα ο πατέρας μου για τα σημαντικά θέματα, οι φίλοι πάντα κοντά για τα λιγότερο σημαντικά που συνήθως όμως μας απασχολούν περισσότερο? τώρα τίποτα και κανένας. Για τους φίλους με δική μου υπαιτιότητα, φυσικά και παραμένουν αδέρφια και διαθεσιμοι... αλλά ως ενα βαθμο δέχεσαι την άσχημη συμπεριφορά όσο κι αν αγαπάς τον άλλο

Κάποιοι από σας ξέρετε ότι σχετικά πρόσφατα έχασα το πατέρα μου και κάπου ανέφερα ότι τώρα που μένω μόνος μου μακριά από την οικογένεια και τους φίλους μου νιώθω την απουσία του πολύ πιο έντονα. Αυτό που δε ξέρει κανείς εδώ είναι οτι η μητέρα μου εδώ και πολλά χρονια πάσχει από μια ανίατη ασθένεια του νευρικού συστήματος? σκλήρυνση κατά πλάκας. Προσφατα έπαθε μια κρίση(ευτυχώς όχι κάτι πολύ σοβαρό) και η κατάσταση της επιδεινώθηκε κάπως απ?όσο μου λέει ο brο. Καθώς βρίσκομαι μακριά νιώθω αδύναμος να βοηθήσω, ο μικρος μου αδερφος έχει αναλάβει ολη τη γραφειοκρατία(πέρα από τη γραφειοκρατία που είχε σχετικά με κάποια κληρονομικά), δε θέλω να παίρνω συνέχεια τηλέφωνο για να μη προδώσω την ανησυχία μου και κάθομαι εδώ να πηγαίνω στη δουλίτσα μου, να πηγαίνω γυμναστήριο, να γράφω στο φορουμ και να συνεχίζω τη ζωή μου σα να μη συνέβη τίποτα. Αποτέλεσμα έχω χάσει τον ύπνο μου, έχω φοβερά νεύρα ενώ δεν ήμουν ποτέ νευρικος, έχω υπερένταση και αναζητώ να καυγαδίσω και στη πραγματική ζωή και εδώ μέσα όπως έχετε διαπιστώσει τελευταία είμαι πυρήνας έντασης. Προσπαθώ να εκτονωθώ με κανά ποδόσφαιρο, δε δουλεύει..ούτε η γυμναστική. Αν συνεχίσω έτσι με βλέπω σχετικά σύντομα να παίζω ξύλο με κανέναν πρώτη φορά μετά το σχολείο? Προσπαθώ να είμαι γενικά ψύχραιμος και δυνατός και για μένα και για τους γύρω μου αλλά δε ξέρω, αν πάθει κάτι (ακόμα πιο)σοβαρό και η μαμά μου τόσο νέα νιώθω πως δε θα αντιδράσω καλά?

Παράλληλα τις προάλλες μια συνάδελφος από τη δουλειά, μια εντυπωσιακή γυναίκα 4-5 χρόνια μεγαλύτερη μου, εντυπωσιακή εμφανισιακά χωρίς να είναι πολύ όμορφη, με προσεγμένο ντύσιμο και make up πάντα, με τρόπους, με αέρα? απ? αυτές που πάντα θα ήθελα να κάνω κάτι αλλά και πάντα πίστευα ότι ακόμα και αν τους άρεσα θα με απέρριπταν ως «πιτσιρικά» μιας και είμαι χύμα και συμπεριφέρομαι λίγο παιδιάστικα πολλές φορές? μια γυναίκα που θεωρώ out of my league εν πολλοίς τέλος πάντων έκανε κίνηση, βγήκαμε, πάει καλά και γρήγορα(ελπίζω να μην είναι λόγω Αγ. Βαλεντίνου και φάω άκυρο σε καμιά βδομάδα?αλλά que serra serra, δε περιμένω δα να εξελιχθεί και σε σοβαρή σχέση;) ). Μπορεί και να βοηθά που αυτές τις μέρες δεν είμαι ο κλασσικός χαζοχαρούμενος εαυτός μου? Υποτίθεται ότι μου έδινε σήματα εδώ και καιρό, εγώ χαμπάρι δεν είχα πάρει πάντως πέρα απ?το ότι φορούσε προκλητικά ντεκολτέ(καφρίλες πάλι, αδιόρθωτος) Δε θέλω να χάσω την ευκαιρία, δεν έχω ξαναβρεθεί με τέτοια περίπτωση και σε άλλη περίσταση ίσως να ήμουν τρελά ενθουσιασμένος? νιώθω όμως ενοχές πολλές που το ΣΚ δε πήγα Αθήνα και μια σχετική αδιαφορία.

Με όλα αυτά η διατροφή μου έχει περάσει σε 2ο πλάνο προς το παρόν, το μοναδικό θέμα που κάπως ελέγχω με τα όποια λάθη να πολλαπλασιάζονται συνεχώς πάντως. Πλατιάζω? πάλι δε βγάζω νόημα? σα να χτίζω αδιέξοδα και μετά να απορώ γιατί βρίσκω τοίχο... τεσπά, πνίγομαι σε 2 κουταλιές νερό και ενώ το αναγνωρίζω σα να μη μπορώ να αντιδράσω και συνεχίζω με 1 ώρα ύπνο τη μέρα...

[smart]

filippara, λυπαμαι πολυ γι αυτα που περνας :(
θα ηθελα πολυ να μπορουσα να κανω κατι να βοηθησω....
λυπμαι για τον πατερα σου αλλα κ για τη μητερα σου...
φοβαμαι πως το μονο που πιθανον ναμπορουμε νακανουμε να προσφερουμε οση υποστηριξη μπορουμε σε σενα.

για αλλη μια φορα εισαι πολυ αυστηρος για τον εαυτο σου.
με το απαρνηθεις εσυ τη ζωη σου δυστυχως δε θα γυρισει ο πατερας σου , ουτε θα βελτιωθει η κατασταση της υγειας της μητερας σου :(
μη νιωθεις ενοχος που μπορεις να εχεις κατι που ποθησες...
αυτο που σου δινει η ζωη δεν το αφαιρει απο καποιον απο τους δικους σου.
αντιθεα: τι πιστευεις πως θα βοηθουσε εστω τη μητερασου?
να ξερει οτι εισαι καλα στη ζωη σου η οτι θυσιαζεις ευκαριες που παντα πιστευες απιθανο να σου δοθουν?
πιστευω οτι ξερει αν εισαι αδιαφορος κ κακος γιος η οχι!
κ κατι μου λεει οτι δεν πιστευει κατι τετοιο!!
δεν παιρνεις τηλεφωνο για ναμη φανει η ανησυχια σου λες... γιατι να μη φανει?
ισως αυτο δωσει την ευκαιρια τοσο στη μητερα σου οσο κ στον αδερφο σου να εκφρασουν τη δικη τους ανησυχια, κατι που μπορει να εχουν αναγκη...

οσο για εδω..μην ανησυχεις... δεν πιστευω οτι υπαρχει ανρθωπος που εχει παρακολουθησει εστω κ για λιγο καιρο την πορεια σου κ να παρεξηγηθηκε..
:)

δεν ξερωτι αλλο να πω...
μακαρι να πανε ολα καλα-οσο καλα γινεται!!!
αν καποια στιγμη θελησεις να σβησω κ το δικο μου ποστ δεν εχεις παρα να το ζητησεις :)

[NADINE_ed]

Καλησπέρα,Φιλ!Όλα τα ποστ είναι "ίσης αξίας" εφόσον φέρουν την αλήθεια του καθένα μας!Χαίρομαι που ξάπλωσες στο ντιβάνι μας...
Ελπίζω σα σηκωθείς να έχεις αφήσει λίγο από το βάρος σου σ'εκείνο...Κι ακόμα περισσότερο διαβάζοντας σε κάτι ν'αρχίζει να ξεκαθαρίζει μέσα σου.

Αρχικά δεν είναι λίγες οι σημαντικές αλλαγές,που τελευταία σου συμβαίνουν.Κατάφερες ν'αλλάξεις τη σχέση σου με το φαγητό,
άλλαξε κατ'επέκταση κατά πάρα πολύ η εικόνα σου κι όλα όσα αυτή συνεπάγεται στη σχέση με τον εαυτό σου και τους άλλους.
Έχασες τον πατέρα σου,το συναισθηματικό-πέρα των άλλων-στήριγμα σου,το βράχο σου...έφυγε το αρχικό σοκ της απώλειας
κι ο χρόνος την κάνει αναπόφευκτα πιο δυσβάσταχτη όσο κι αν συνηθίζουμε στην ιδέα της.Συν τοις άλλοις μετακόμισες μακριά
από τους δικούς σου ανθρώπους,σε μια ξένη πόλη,μικρότερη,χωρίς σύστημα υποστήριξης άμεσα γύρω σου κι ενδεχομένως χωρίς και πολλή
όρεξη για επιδίωξη νέων επαφών...Η καθημερινότητα σου κι η ποιότητα της ζωής σου εκεί έχει κατά πολύ αλλάξει,πολλές ανάγκες επαφής
μένουν ανικανοποίητες κι όσο κι αν κοπανιέσαι στο γυμναστήριο είναι σα να σου δίνεις όλο και περισσότερη τροφή ενώ απλά διψάς.
Το κερασάκι στην τούρτα το τελευταίο επεισόδιο της υγείας της μητέρας σου,που κορύφωσε το άγχος σου σχετικά κι ενεργοποίησε
σκέψεις τύπου τι θα κάνουμε αν τη χάσουμε και αυτήν!Χωρίς να βιώνεις μάλιστα μια υποστηρικτική συντροφική σχέση ν'ανακουφίζει
πολλές από τις μοναχικές κι ανήσυχες στιγμές σου,πραγματικά απορώ πώς υποτιμάς όλα τα παραπάνω βαφτίζοντας τα δυό κουταλιές νερό!

Λειτουργεί βοηθητικά να ελευθερώνουμε ό,τι μέσα μας βασανίζει και για να φτάσεις να περνάς λευκές νύχτες,ταλαιπωρείσαι πολύ!
Ακόμα καλύτερο σε δεύτερο στάδιο είναι να τα μοιραζόμαστε με τους πιο δικούς μας ανθρώπους,εκείνους που ενδεχομένως μοιράζονται
παρόμοιες ανησυχίες κι έτσι μας νιώσουν καλύτερα.Στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρομαι στην οικογένεια σου.
Είναι αλήθεια πως έχουμε την τάση να μη μιλούμε για όσα μας πληγώνουν και δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε για να μην επιφορτίσουμε
συναισθηματικά τους αγαπημένους μας,ειδικά όταν κάνουν κι εκείνοι τον δικό τους αγώνα για το ίδιο δύσκολο θέμα.
Συν το γεγονός πως -αν κατάλαβα καλά-είσαι ο μεγάλος αδερφός,ο άντρας πλέον προστάτης αυτής της οικογένειας,
βάλε και την αδύναμη υγεία της μαμάς σου,πού να τολμήσεις να δείξεις πως δεν είσαι εξίσου βράχος στο πόδι εκείνου;
Για να το καταφέρεις αυτό επιλέγεις να κάνεις πως όλα συνεχίζουν να ρέουν χωρίς κανένα πρόβλημα,πως είσαι καλά
εκεί που είσαι,περνάς μια χαρά ούτε πολλά τηλεφωνήματα,που προδίδουν ανησυχία ούτε ενδεχομένως πολλά Σ/Κ
που δυσκολεύουν να πείσουν για το χαλαρό του πράγματος στο δια ζώσης...Αποτέλεσμα νιώθεις ακόμα πιο μόνος εκεί που είσαι
κι ακόμα χειρότερα κάπως προδότης,που έχει το θράσσος να κάνει πως η γη συνεχίζει να γυρνά κανονικά ενώ ουσιαστικά βομβαρδίστηκε!

Αυτό που-διαβάζοντας σε-έχω την αίσθηση πως θα σε ανακουφίσει είναι να πλησιάσεις την οικογένεια σου πιο ουσιαστικά.
Να δείξεις στη μητέρα σου πόσο νοιάζεσαι για εκείνη και την υγεία της μ'έναν ωστόσο όχι αγχώδη τρόπο,να δείξεις στον αδερφό σου
πως είσαι κι εσύ εδώ να μοιραστείς μαζί του όσα οικογενειακά δυσάρεστα θέματα έχουν αναπόφευκτα πέσει στις πλάτες του,
να εξωτερικεύσεις με όποιον τρόπο νιώθεις να μπορείς σ'εκείνους όσα νιώθεις,να λυθεί η επικοινωνία σας,να έρθετε ακόμα πιο κοντά.
Δεν αμφιβάλλω σε καμία περίπτωση για την αγάπη που μοιράζεστε,απλά καμιά φορά ο μεγάλος πόνος μας βουβαίνει,
κλεινόμαστε στον εαυτό μας,προσπαθούμε να τον σηκώσουμε μόνοι μας,ενώ ξέρουμε καλά πως μοιρασμένος είναι ευκολότερα διαχειρίσιμος.
Αν νιώσεις πως στέκεσαι ουσιαστικότερα δίπλα στην οικογένεια σου,αν πηγαίνεις τακτικότερα κοντά τους,πιστεύω θα ηρεμήσεις
κάμποσο και θα νιώσεις πως σου επιτρέπεται να συνεχίζεις κι εσύ να ζεις τη δική σου ρουτίνα ακόμα και να πάρεις και χαρά από αυτήν,
καλή ώρα τώρα με την κοπελιά...Ακούγεσαι σα να βασανίζεσαι από τύψεις κι αυτό είναι κάτι για το οποίο μπορείς πολλά να κάνεις.

Σκέφτομαι πως ίσως ένα κομμάτι σου έχει την ανάγκη να μείνει πιστό στον μπαμπά σου και τη μεταξύ σας σχέση.
Πως ενδεχομένως αν ανοιχτείς σε άλλον εκτός εκείνου είναι σα να τον αντικαθιστάς,σα να γεμίζεις ένα κενό που είναι ύβρις καν να αγγιχτεί!.
Από την άλλη είναι αλήθεια πως εσείς οι άντρες δυσκολεύεστε ακόμα περισσότερο να λυθείτε και να εκφραστείτε κι αν το κάνετε
είναι συνήθως μόνο στο κορίτσι σας αφού έχει περασει τα πάνδεινα και σας έχει αποδείξει πως μπορείτε να το εμπιστευτείτε.

Καλούμαστε πολλά συναισθήματα να διαχειριστούμε εμείς που χάσαμε κάποιον πολύ αγαπημένο,πόσο μάλλον στήριγμα-γονιό
και δεν έχουμε στη ζωή μας έναν σύντροφο δίπλα μας να μας στηρίξει τις δύσκολες ώρες που περνάμε.Όλα άλλαξαν για πάντα.
Τίποτα δε θα είναι το ίδιο ποτέ ξανά.Έχουμε την ανάγκη να παγώσει ο χρόνος,να σταματήσει η γη.Το κομμάτι μας που πενθεί,
που είναι οργισμένο θίγεται από εκείνο που παλεύει για την επιβίωση,νιώθει προδομένο!Η ισορροπία ζητούμενη,αλλά δυσχερής!

Ο χρόνος,η επεξεργασία των συναισθημάτων μας,το μοίρασμα,οι χαρές που θα μας επιτρέψουμε,τα νέα ενδιαφέροντα βοηθούν
το κομμάτι που ωθείται να συνεχίσει να ζει.Η διατήρηση της σχέσης μας μ'εκείνον που έφυγε,η διατήρηση ζωντανών μέσα μας των κομματιών εκείνου,
θα κάνουν την απώλεια στο κατά δύναμιν λιγότερο δύσβαστη και την πλευρά μας που θέλει να του μείνει πιστή κάπως ανακουφισμένη.
Συνέχισε να μιλάς στον πατέρα σου,γράφε του,αν σου είναι πιο εύκολο.Κράτα ζωντανά όσα υπέροχα σε γαλούχισε,
ζήσε και για εκείνον ως συνεχιστής του...Η σχέση δεν παύει.Απλά αλλάζει μορφή.Εμείς μπορούμε να την κρατήσουμε ζωντανή
και θα το κάνουμε και για τη δική τους πλευρά,που αδυνατεί!Θα τους βρούμε και πάλι τους ρυθμούς μας.Ακόμα είμαστε σε μεταβατικό στάδιο.

Πολύ καλή επιτυχία στο ραντεβού σου με την κοπελιά!Μην προδικάζεις τη φύση της σχέσης σας πριν καν εκείνη αρχίσει!
Και ναι!Σου αξίζει μια εντυπωσιακή εμφανισιακά γυναίκα και προφανώς δε δείχνεις τόσο μικρός στα μάτια της για να σε πολιορκεί.

Εννοείται αν αποφασίσεις να σβήσεις το ποστ σου,θα σβήσω στη συνέχεια το δικό μου κι εγώ.Επίσης αν θέλεις να μιλήσουμε και τηλεφωνικά
είμαι πάντα στη διάθεση σου.Ένα u2u away,που λέει κι η κλικ!Όλα θα μας πάνε μια χαρά,Φιλ!Δεν έχουν άλλη επιλογή τα κακόμοιρα!Σε φιλώ!

[Mak]

Φιλ, λυπάμαι από τη μια για τα ζόρια που περνάς, χαίρομαι από την άλλη που βρήκες το κουράγιο να τα μοιραστείς. Είμαι μεγαλη οπαδός του μοιράσματος των δυσκολιών, από τα λίγα που έχω καταλάβει για αυτή τη ζωή, οι δυσκολίες δεν βγαίνουν χωρίς βοήθεια. Από όπου. Δεν έχει σημασία αν την αναζητήσεις στους πολύ δικούς σου ή σε εντελώς άγνωστους. Σημασία έχει να συνειδητοποιήσεις πως ένα κλαράκι σπάει εύκολα, δυο, τρία , τέσσερα κλαριά δυσκολεύουν αυτόν που πάει να τα λυγίσει. Οι αρρώστιες και οι θάνατοι των δικών μας είναι το πιο οδυνηρό κομμάτι μας, αυτό που κουβαλάμε στους ώμους μας κάθε μέρα σα σαμάρι. Δικαιολογούνται και τα νεύρα, και τα ξεσπάσματα, και ο θυμός. Κάποια στιγμή θα μεταλλαχθούν και θα γίνουν άλλα συναισθήματα. Καλά κάνεις και τα αναγνωρίζεις, καλά κάνεις και τους δίνεις υπόσταση. Πολύ καλύτερα από τα να "φας". Να τα μετατρέψεις σε σκουπίδια και μπουκωθείς από αυτά. Απόφυγέ το αυτό το τελευταίο. Η πικρή μου πείρα έδειξε ότι κάνοντάς το , κατέστρεψα και το μέσα και τον έξω μου εαυτό.
Δικαιούσαι να λαβαίνεις χαρά. Ακόμη και όταν οι δικοί σου ζουν δύσκολα. Δεν έχει νόημα να αφήνεις τη ζωή και ό,τι σου φέρνει μπροστά σου να περνάει επειδή οι αγαπημένοι μας τραβάνε πολλά. Είναι θεμελιώδες ζήτημα επιβίωσης να αντλείς από κάπου τη χαρά. Μόνο έτσι επιζείς της στεναχώριας και βρίσκεις δύναμη να την παλέψεις. Αν αφήσεις όλες τις μικρές ή μεγάλες χαρές να σε προσπερνάνε, από που θα αντλήσεις κουράγιο για τα δύσκολα?

[lessing_ed]

Και γιατι να μην παιρνεις συχνα τηλεφωνο να μη δειξεις οτι ανησυχεις;Η ανησυχια ουτε ντοπη ειναι ουτε αδυναμια ισα-ισα ειναι νοιαξιμο φιλε μου.Απο την πειρα μου εχω δει οτι οσο πιο πολυ δειχνω τα συναισθηματα μου τοσο καλυτερη η επικοινωνια με τον δικο μου ανθρωπο.Αλλιως πως να καταλαβουν κ αυτοι.Και απο κοντα ,ακομα καλυτερα.Για τη σκλ.κατα πλ.ειχε γραψει εδω ενα παιδι κ επειδη εχω φιλη με παρομοιο προβλημα πηρα πληροφοριες για μια καινουργια θεραπεια.Το παιδι αυτο που ειχε κανει κ χειρουργειο κ ειχε κ σκλ.βρηκε ακρη.Οποτε θελεις παρε με τηλ.να σου δωσω στοιχεια γιατι εγω μιλησα μαζι του.Χαιρομαι πολυ που μοιραστηκες πραγματα γιατι αν τα κρατας μεσα σου σε σκανε.

[lessing_ed]

Θα σε ανακουφιζε να ερχοσουν για ενα ΣΚ;

[click]

δε σε βοηθαει η γυμναστικη στη διαχειριση του αγχους? μηπως να εψαχνες κατι καινουριο? καποιο αθλημα ισως?
μποξ για να εκτονωνεσαι κιολας, να μη χρειαστει να παιξεις real ξυλο :)
μουσικη?
το κλειδι ειναι στη διαχειριση του αγχους. απο κει και περα ολα τα αλλα ερχονται χωρις υπεραναλυσεις.

(ετσι οπως ειπες το "σιγα μην εξελιχθει σε σοβαρη σχεση" ηταν σα να ελεγες "ποσο θαθελα να εξελιχθει σε σοβαρη σχεση αλλα φοβαμαι υπερβολικα να τολμησω ακομα και να το φανταστω". ολα πιθανα ειναι, οσο πιο ειλικρινης εισαι τοσο περισσοτερο στρωνεις το εδαφος για κατι καλο )

[Eli_ed]

Φίλλιπε λυπάμαι πολύ για τα όσα περνάς και χαίρομαι που κατάφερες έστω και μπερδεμένα να τα βγάλεις από μέσα σου. Για να είμαι ειλικρινής μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά σου αυτές τις τελευταίες μέρες και είχα ανησυχήσει αρκετά γιατί σε έβλεπα να ξεσπάς χωρίς λόγο και αιτία και ένιωθα ότι είχες πολύ θυμό μέσα σου. Ωστόσο χαίρομαι που κατάφερες και ανοίχτηκες και τουλάχιστον εξέφρασες με υγιή τρόπο το αδιέξοδο που νιώθεις μέσα σου. Πραγματικά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα στην θέση σου και καταλαβαίνω τις τύψεις που μπορεί να νιώθεις προσπαθώντας να συνεχίσεις την ζωή σου. Όσοι σε γνωρίζουν στο φορουμ συμπεριλαμβανομένου και εμού σίγουρα δεν έχουν παρεξηγήσει την συμπεριφορά σου. Με στεναχώρησε το τελευταίο σχόλιο που έκανες στο τόπικ της βουλιμίας γιατί σκέφτηκα ότι αυτά που γράφεις δεν σε αντιπροσωπεύουν καθόλου και αναρωτήθηκα συνάμα τι μπορεί να είναι αυτό που σε οδήγησε να ξεσπάσεις με τέτοιο τρόπο. Τώρα καταλαβαίνω...
Εύχομαι να βρεις την δύναμη να πλησιάσεις περισσότερο την οικογένεια σου γιατί πραγματικά την έχεις πολύ ανάγκη. Η αγάπη της οικογένειας μας είναι η κινητήριος δύναμη μας στη ζωή και δεν πρέπει να την στερείσαι στην προσπάθεια σου να δείξεις δυνατός. Επίσης θα πρέπει σε κάποια φάση να επιτρέψεις και πάλι στον εαυτό σου να απολαύσει τη ζωή χωρίς τύψεις. Στερείσαι ηθελημένα τις χαρές της ζωής και την αγάπη που μπορείς να λάβεις. Πόσο ακόμη μπορείς να ζεις έτσι;
Είναι και αργά και γράφω λίγο αλλαντάλων αλλά δεν μπορούσα να μην σου πω δυο κουβέντες. Πραγματικά εύχομαι σύντομα να ξεκαθαρίσεις μέσα σου αυτά που νιώθεις και να μπορέσεις να πλησιάσεις την οικογένεια σου να την αγκαλιάσεις και να σε αγκαλιάσουν και αυτοί ώστε να νιώσεις την αγάπη τους να γεμίζει την μοναχική καρδιά σου. Εύχομαι επίσης να πάει καλά με την κοπέλα που γνώρισες και να εξελιχθεί σε κάτι όμορφο, βέβαια αντιλαμβάνομαι το πόσο ευάλωτος μπορείς να νιώθεις αυτή τη στιγμή για να ξεκινήσεις κάτι καινούριο. Η συμβουλή μου, αν την θέλεις, είναι να κάνεις μικρά βήματα και να είσαι ειλικρινής και ανοιχτός πρώτα με τον εαυτό σου και μετά και με την κοπέλα. Μην προδικάζεις καταστάσεις ποτές δεν ξέρεις πως μπορούν να εξελιχθούν...
Καληνύχτα...ελπίζω απόψε να καταφέρεις να κοιμηθείς λίγο περισσότερο...

[filipparas]

Χαίρετε, εδώ πάλι με συντροφιά χριστουγεννιάτικα τραγούδια που παίζει το ράδιο κάθε βράδυ τέτοια ώρα!!!

Πριν λίγο γύρισα...διάβασα τα μηνύματα σας πολύ προσεκτικά και βοηθάνε, θα τα σκεφτώ και θα επανέλθω, είμαι ψιλοεξαντλημένος τωρα, θα προσπαθήσω να κοιμηθώ λίγο. Σας ευχαριστώ όλες, ευχαριστώ για τη κατανόηση!