ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ

[NADINE_ed]

Δίον Πιερίας.
Ο κήπος με τ'αγάλματα,που σου υπόσχομαι,Μακ,για το επόμενο καλοκαίρι...

[Mak]

aaa, it's a deal..

[NADINE_ed]

Λίγη ελπίδα φυτρώνει μεσ'την πέτρα της κούρασης
κι ονειρεύεται πως σαλπάρει με το καράβι της φυγής,
μακρυά,πέρα απ'τον ορίζοντα της αντοχής της...


Λεωφόρος Νίκης,Παραλία Θεσσαλονίκης,
πέρισυ κάποια στιγμή παρέα με τη Μακ και τις αφές...

[Mak]

παρφε..
και έρχονται κι άλλες τέτοιες αποχρώσεις της θάλασσας, κι άλλοι τέτοιοι, φθινοπωρινοί κυματισμοί, βορειανατολικά του Αιγαίου αυτή τη φορά..

[NADINE_ed]

Ο διάλογος μιας απλωμένης κουρτίνας με τα κεραμίδια της απέναντι παλιάς εκκλησιάς. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει...

[NADINE_ed]

Λίγα κεριά,αναμμένα προσευχές
σ'ένα παλιό ερημικό εκκλησάκι
κοντά στο Καρλόβασι Σάμου...

[Mak]

αγαπημένη μνήμη.

[NADINE_ed]

Και λέξη-όνειδος στον ιερό εκείνο χώρο...

[NADINE_ed]

Πυγολαμπίδες τα χτυποκάρδια τις νύχτες στο Ναύπλιο...
(Ιούλιος 2012)

[NADINE_ed]

--->ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ : ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ


Δίχως τη δική σου αγάπη δύσκολα περνά ο καιρός.

Δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός.

[NADINE_ed]

---> ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ : ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ

"Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός, μεγάλη κι η σκιά του
απλώνει ρίζες στην ψυχή, στο σώμα τα κλαδιά του
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί φτερούγα στον αέρα
το δέντρο γίνεται γιορτή και φτερουγίζει η μέρα..."


Ένας από τους αμέτρητους διαδρόμους του νοσοκομείου της Παγανίας στο Ρίο,
που φιλοξένησε για λίγες μέρες και τα δικά μου βήματα ανάρρωσης κι ελπίδας...

[Μαντζουράνα_ed]

Πωωωωωωωωωωωω
Δεν το είχα προσέξει αυτό το θέμα!

Nadine, τί υπέροχες φωτογραφίες είναι αυτές;!

Υποκλίνομαι.

Οι φωτογραφίες σου είναι η απάντηση σε όσους λένε ότι η φωτογραφία δεν είναι τέχνη!

[Μαντζουράνα_ed]

Περσινό καλοκαίρι, Κρήτη.

[NADINE_ed]

Σ'ευχαριστώ πολύ,Ράνα μου!
Σου χαρίζω λίγη μελαγχολία με δροσερές ωστόσο ασημόσκονες ελπίδας...

[Μαντζουράνα_ed]

Υπέροχο!