Γεια σας κι από μένα!!

[Ava_ed]

Σ' ευχαριστώ NADINE μου για το θερμό σου καλωσόρισμα και για την καθοδήγησή σου! Μια και σε βρήκα, θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι ακόμη, λίγο χαζό ίσως, αλλά το έχω απορία: Στο δακτύλιο με τσιγάρο και ποτό τι γίνεται? Ρώτησα το γιατρό μου λίγο πριν βγω από την κλινική (είχα σκάσει η γυναίκα άκαπνη) και μου είπε να καπνίσω μόλις πάω σπίτι και όσο για το ποτό, να πιω δεν υπάρχει πρόβλημα, στα πλαίσια του μέτρου εννοείται, να βγω έξω την άλλη κιόλας μέρα. Όχι πως το έκανα, δε βγήκα, πονούσα, αλλά το τσιγαράκι.... Είχαμε και ένα μικρό επεισόδιο με τη μητέρα μου που ήταν μπροστά. "Μα καλά, λέει, αυτά βρήκες να ρωτήσεις το γιατρό"? Της απάντησα άμεσα. "Ναι αυτά, θέλω να ξέρω αν θα ζω όπως πρώτα, θεριακλού και μερακλού, αν θα μπορώ να πάω σε ένα ταβερνάκι με παρέα και να μην εξηγούμαι ότι έβαλα δακτύλιο, δε θέλω να το κάνω ανακοινωθέν, θέλω να ξέρω αν όλοι θα βλέπουν το άτομο που ήξεραν ή όχι". Το ίδιο, λοιπόν, ρωτάω κι εσένα, το γιατρό ντρέπομαι να τον ενοχλήσω για κάτι τέτοιο. Θα είμαι σε θέση να βγω έξω για φαγητό πχ. και να μην καταλάβει η συντροφιά μου τι γίνεται? Ζω σε επαρχία και αν το πω θα με αντιμετωπίζουν όλοι σαν το ρόμποκοπ. Όσο για το κάπνισμα, νομίζω πως όταν το παρακάνω πονάει ο ώμος μου, ίσως είναι ιδέα μου, αλλά εδώ νομίζω πως τα ρωτάμε όλα, έτσι, για να μην έχουμε αγωνία για σαχλαμαρίτσες. Πολλά φιλιά!

[basia]

αβα μου καλως ηρθες και απο μενα, ευχομαι η κατηφορα σου να ειναι ευκολη και ανωδυνη,
τωρα οσον αφορα τις ερωτησεις σου, για το τσιγαρο δεν εχεις προβλημα, αλλα για το ποτο κανε λιγο κρατει ακομα. θα ζαλιστεις πολυ γρηγορα αν πιεις γιαυτο σου το λεω. στην παρεα μπορεις να εισαι σχεδον "φυσιολογικη" μιας και οπως ηδη εχεις καταλαβει δεν μπορεις να φας πολυ, αλλα μπορεις να βρεις χιλιες δυο δικαιολογιες για να μην πεις αυτο που εχεις κανει

σου ευχομαι καλη δυναμη και ελπιζω να τα λεμε.

[NADINE_ed]

ʼβα μου,τα βρήκαμε τώρα τα λεφτά μας!
Βρήκες άνθρωπο να ρωτήσεις για τσιγάρο και ποτό!
Εδώ μιλάμε για την απόλυτη ξενέρα!Μηδέν από μηδέν!
Αναφορικά με το φαγητό με παρέα,νομίζω πως αν έτρωγες
γρήγορα στο παρελθόν,η διαφορά θα είναι πλέον εμφανής.
Κατ' εμέ δεν είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να νιώθεις υπόλογη
ή άσχημα να εξηγήσεις.Εσύ βέβαια ξέρεις πώς νιώθεις άνετα και καλά.
Δε θα σου πω τη δική μου εμπειρία γιατί σίγουρα δεν το χρειάζεσαι
κι εξάλλου ελπίζω να είμαι μοναδική περίπτωση ταλαιπωρίας.
Αυτό με την ενόχληση στον ώμο που αισθάνεσαι είναι από
τη λαπαροσκόπηση και θα τη νιώθεις μάλλον όποτε υπερβάλλεις.
Εμένα με πονούσε ο αριστερός ώμος όποτε έτρωγα παραπάνω.
Αντιλαμβάνομαι τη λαχτάρα σου και την αγωνία σου να κατέχεις
ολα όσα θα σου συμβούν,αλλά μόνο ο χρόνος έχει αυτές τις απαντήσεις.
Είσαι η ʼβα,όχι η Νadine ή κάποιος άλλος.Μην το ξεχνάς και παρασύρεσαι.
Πάμε χαλλλλαρά!Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου!

[Ava_ed]

Γεια σας κοριτάρες μου, που με γεμίζετε χαρά με το ενδιαφέρον σας και τη ζεστασιά σας!
Βάσια μου, ακολούθησα τη συμβουλή σου και ήδη είπα την πρώτη μου δικαιολογία. Με κάλεσαν σε εστιατόριο και επέμειναν πολύ, γιατί έκανα μία εξυπηρέτηση και ήθελαν να ανταποδώσουν και είπα ότι κάνω δίαιτα και ότι επειδή είμαι επιρρεπής στις νοστιμιές, τους ευχαριστώ πολύ, είναι σαν να πήγαμε, αλλά ας το αφήσουμε για άλλη φορά.
Παραδέχομαι πως με την πείνα που με δέρνει, αν έκανα δίαιτα θα τα είχα παρατήσει, θα είχα πάει στο εστιατόριο και τη συνέχεια την ξέρετε... Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα δηλαδή. Έχω να φάω σαν άνθρωπος (λέμε τώρα) 15 ημέρες και παραμιλάω από την πείνα! Διαπίστωσα όμως και τα κάτωθι οφέλη:
1) Έλα, να γίνουνε 7 τα κιλά, παρακαλώ!
2) ʼλλαξα κατηγορία στον bmi, από 41 δηλ. νοσογόνα παχύσαρκη, έπεσα στο 38, δηλ. βαριά παχύσαρκη,
3) Φόρεσα ένα πουλόβερ που δεν με χωρούσε πριν και καμαρώνω σα γύφτικο σκεπάρνι και
4) Σταμάτησε ήδη το μπίρι μπίρι από τους γονείς μου για τα κιλά μου. Πρώτη φορά νοιάζονται για το τι θα φάω. Από το Σάββατο τρέφομαι κανονικά. Τέρμα οι σούπες και τα νιανιά. Οπότε ξαμολήθηκε ο πατέρας μου στην αγορά να ψωνίσει τα καλύτερα υλικά, μαγειρεύει η μητέρα μου με νοστιμιά και αγάπη και όλα αυτά γιατί? Για να φάω εγώ!
Πολλά φιλάκια!

[NADINE_ed]

Θυμάμαι κι εγώ πόσο περίεργα ένιωθα τις πρώτες φορές της διαφορετικής αντιμετώπισης
των δικών μου αναφορικά με το φαγητό μου και πόσο τρώω!Ήταν πολύ αστείο,αν μη τι άλλο!
Από εκεί που μια ζωή παρακολουθούσαν μ'επικριτικό βλέμμα το πιάτο μου,τώρα με παρακαλούσαν να φάω,
μου έφερναν κι εμένα τα καλύτερα,στεναχωριόντουσα� � στα οικογενειακά τραπέζια που δεν πολυέτρωγα...

[Ava_ed]

Τα κατάφερα άραγε να βάλω το τικεράκι μου? Πολύ αμφιβάλλω...

[zwhtsa_ed]

και ομως τα καταφερες!

[Ava_ed]

Ναι, ναι Ζωίτσα μου!!! Αφού κατάφερα αυτό, εγώ η άσχετη, μπορώ πολλά... Το' πιασες το υπονοούμενο... Όσο για το δικό σου, εορταστικό και χαρούμενο!

[basia]

μπραβο σου Αβα, καλα εκανες, δεν χρειαζεται να δινουμε λογαριασμο στον καθενα για το τι εχουμε κανει. και εγω επιλεκτικα το εχω πει σε ανθρωπους που ξερω πως θα με καταλαβουν.
καλη κατηφορα

[Ava_ed]

Αυτό, το αν δηλαδή δίνουμε λογαριασμό ή όχι για οποιοδήποτε προσωπικό μας ζήτημα, σηκώνει πολύ κουβέντα. Προσωπικά δε ντρέπομαι για την επιλογή μου να κάνω μία ακόμη προσπάθεια, ούτε και ντράπηκα ποτέ για τα κιλά μου, παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες των γύρω μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα Πάσχα που ετοιμαζόμασταν οικογενειακώς για την Ανάσταση. Είχα βάλει τα καλά μου, ήμουν γελαστή και ένιωθα όμορφη. Οι γονείς μου βέβαια έπαθαν την πλάκα τους όταν με είδαν, δε ζούμε στην ίδια πόλη και φρόντιζα πάντα να τους ξαφνιάζω με το πόσο γρήγορα μπορεί να βάλει κάποιος κιλά. Γενικώς τους έχω κάνει τόσα χρόνια χάλια με το θέμα των κιλών μου. Μην τους παρεξηγείτε, δεν είναι κακοί, από αγάπη το κάνουν. Είναι απλώς άγαρποι και νομίζουν ότι λέγοντας χοντράδες θα με παρακινήσουν. Ενώ λοιπόν είμαστε στην πόρτα ένιωσα το δισταγμό και παραδέχτηκαν ότι φοβούνται μήπως συναντήσουμε κανέναν γνωστό και εκτεθούμε. Έκανα Ανάσταση κλαίγοντας και καπνίζοντας και βλέποντας τα πυροτεχνήματα από το μπαλκόνι. Μπήκα στον πειρασμό να ορμήσω στο στρωμένο τραπέζι και να μην τους αφήσω τίποτα όταν γυρίσουν, αλλά συγκρατήθηκα. Τώρα που χειρουργήθηκα πάλι φοβόμαστε "τι θα πει ο κόσμος". Δυστυχώς λόγω εργασίας ζω σε ένα άθλιο, επαρχιακό, μικροαστικό και άκρως ενοχλητικό μέρος, που ούτε να βήξεις τολμάς χωρίς να σχολιαστεί. Το θέμα μου το εμπιστεύτηκα σε ελάχιστα άτομα της επιλογής μου και βέβαια σε σας κορίτσια. Με τους υπόλοιπους δε θέλω να μοιραστώ τίποτα. Δεν το αξίζουν. Ε, να λοιπόν η απάντησή μου στον κόσμο. ΚΑΙ ΧΕΣ....ΝΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ!