ανια-υπερφαγια

[athens246]

Όντως να 'ναι καλά ο άνθρωπος. Ξέχασα να σου πω. Δεν μπορώ να δω το τικεράκι σου.. :-(

[Ava_ed]

Είναι αυτό με το χαριτωμένο κοριτσάκι κάτω από το κείμενο. Να βάλεις κι εσύ τέτοιο, είναι ανεβαστικό, το πώς θα το δεις σε ανάλογο θέμα. Ήμουν 99 κιλά και στόχος τα 55. Μακρύς ο δρόμος...
Δεν σου είπα και για τη σούπερ αμφίεση του χειρουργείου. Αποδεικνύει πως ο τύπος είναι πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Λοιπόν ρόμπα γαλάζια, από αυτές που δένουν πίσω (ευτυχώς ήμουν ανάσκελα στο φορείο, γιατί δεν κούμπωνε), σκουφί χάρτινο πράσινο και άσπρο και χάρτινο γαλάζιο βρακί με κορδονάκια στο πλάι!! Η πεμπτουσία του αισθησιασμού!! Η διέγερση κορυφώθηκε φαντάζομαι την ώρα που με γδύσανε αφού κοιμήθηκα και είδαν τα κάλλη μου σε όλο τους το μεγαλείο, με το χάρτινο βρακί. Μεγάλο ρεζιλίκι σου λέω...

[athens246]

χα-χα!! Από περιγραφές σκίζεις πάντως! Και μην αγχώνεσαι.. Είμαι σίγουρη ότι έχουν δει πολύ χειρότερα. Εξάλλου, μη σκέφτεσαι πώς ήσουν όταν μπήκες αλλά πώς θα είσαι σε λίγο καιρό!!
ΥΓ: ξέρω τι είναι το τικεράκι αλλά σε κάποιους χρήστες (όχι σε όλους) μου εμφανίζει μόνο τη "διεύθυνση" και όχι την εικόνα. Σε εσένα ας πούμε μου δείχνει http://www.ticker.7910.org/wg_92_02rz..... και διάφορους χαρακτήρες στη συνέχεια.

[Ava_ed]

Aααααααααααααα!! Γιατί δεν φαίνονται τα κιλά μου? Είδες που ενώ αλλού αγωνιούμε να τα κρύψουμε εδώ επιδιώκουμε να φαίνονται? Κοίτα, στα 90 κιλά νιώθω καλύτερα, ήδη έχει μειωθεί η κοιλιά μου, έχει πέσει η πίεσή μου και νιώθω πολύ πιο κομψή. Σε λίγο καιρό εύχομαι να είμαι πιο ανεβασμένη και πιο ελαφριά. Το δε καλοκαίρι, εύχομαι να κάνω διακοπές χωρίς να κρύβομαι και χωρίς να ψάχνω τις πιο απομονωμένες παραλίες, τάχα γιατί χρειάζομαι ξεκούραση κι όχι πολυκοσμία. Όσο για του χρόνου το καλοκαίρι, θα τολμήσω και ας μην το εγκρίνω, θα ανέβω μαζί με τα ξέκωλα να χορεύω στο Super Paradise!
Ήρθε η ώρα για φαγητό ... μην ξεχνιόμαστε κιόλας! Χάρηκα που σε γνώρισα, πάρα πολύ, και θα τα πούμε σύντομα, μόλις εντοπίσουμε η μία την άλλη. Πολλά πολλά φιλάκια!

[athens246]

Κι εγώ χάρηκα Ava μου. Ήταν η καλύτερη υποδοχή που θα μπορούσα να έχω για πρώτη φορά στο forum. Θα σε αναζητήσω πάλι. Φιλάκια!!

[sweet_but_obese]

Γεια σας κορίτσια, Ava και athens246! Διάβασα το διάλογό σας και έχω να πω τα εξής.

Συμφωνώ κι εγώ απόλυτα σε όσα λέτε. Πήγα κι εγώ τον πατέρα μου σε ψυχολόγο μιας και πιστεύω ότι εκείνος ευθύνεται για το σκεπτικό που έχω και το πως βλέπω τον εαυτό μου και ο τρόπος που μιλούσε, διότι ημουν παρούσα, ήταν φυσικά ο ιδανικος για έναν πατέρα!

Η ψυχίατρος μετά μου είπε ότι μάλλον είμαι υπερβολική γιατι απ ότι κατάλαβε ο πατέρας μου μου φέρεται πολύ καλά. Ελεος!

Εγώ μιλούσα για παλιές αντιλήψεις και συμπεριφορές του που με έκαναν να σκέφτομαι ότι ειμαι άθλια και ανίκανη και ότι δεν πρόκειται να κάνω γνωριμία σωστή με άντρα, ούτε καν με φίλες! Κατά ένα περίεργο τρόπο βγήκε αληθινός. Μηπως τελικά λέω, ειχα το βλέμμα, "αυτος-αυτή, με κοροιδεύει σίγουρα έτσι που με κοιτάει" οπότε θα νόμιζαν οτι είμαι παράξενη και δεν με έκαναν παρέα; Μπορεί...Δεν ξέρω τι έβγαζα προς τα έξω, ενώ μέσα μου ήξερα ότι ειχα ζωντάνια και χαρά αλλά φοβόμουν, στενοχωριόμουν ότι θα με κοροιδέυουν έτσι παχουλή που ημουν.Μιλαμε ότι ολα αυτά γινόντουσαν από 7 χρονων.Δηλ στο σπίτι, ο πατέρας μου κυρίως, μου έλεγε ετσι οπως εισαι δεν θα σε θελουν για φίλη, ούτε καν θα εχεις αγόρι.Και οσο περνουσαν τα χρόνια το χόντρυνε πιο πολύ σε σημείο που έλεγε ο πατέρας μου ότι μονο 50αρηδες θα με θέλουν.

Σκεφτείτε, ότι ποτέ δεν πίστευε ότι ειμαι ικανή να κάνω δίαιτα και όταν την άρχιζα έλεγε απο πριν, ότι πάλι χαμένα λεφτά είναι.Ακομη και προσφατα που έκανα sleeve, 2 μέρες πριν, ειπε πάλι γελώντας ότι ο γιατρός θα χάσει πάσει ιδέα αφού θα αποτύχω και θα τα ξαναπάρω.

Εγώ από μικρή ελεγα, αφού είμαι ανίκανη, προς τι να κάνω διαιτα; Ξεκινούσα, χαιρόμουν για κανα μήνα και μετά με την πρώτη λαιμαργία έλεγα, αφού θα τη χαλάσω που θα τη χαλάσω (λόγια του πατέρα μου που μου ειχαν γινει βίωμα.Δεν ανεφερε το ονομα του,δηλ οτι εκείνος τα πιστεύει, αλλά τα υπαγόρευα εγώ στον εαυτό μου!) ε, ας φάω και τώρα μια μπουκίτσα και τελικά χαλούσα τη δίαιτα.

Τωρα εχω χάσει 25-27 κιλά, αλλά δεν απολαμβάνω αυτή την απώλεια.Φοβάμαι ότι πάλι θα την χαλάσω και με θεωρώ πάλι ανίκανη.Σαφώς δεν ειμαι δυστυχισμένη και σκέφτομαι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό χειρουργημενων με sleeve, έχει καλά αποτελέσματα, αλλά πάλι μου έρχονται στο μυαλό ολα τα δυσάρεστα, οτι δηλ ειμαι ανικανη κλπ.

Οσο για τις σχέσεις, κι εγώ δεν έβλεπα καμία κίνηση, ούτε στα 60 μου κιλά , ούτε στα 70 ή 80 ή 90. Εφτασα τα 139 και πλέον ήξερα ότι κανένας δεν θα βρεθεί. Αλλά και σε λιγότερα κιλά, ούτε καν ενα χαμόγελο δεν είχα λάβει.

Πιστευω οτι οσο και να παιζει σπουδαίο ρολο ο χαρακτηρας του άλλου, κακά τα ψέμματα η εμφάνιση κάνει το κλικ.Δεν λεω να ειμαστε μοντέλα,αλλά εγώ σε μένα αυτό ειδα.ΕΜένα δεν με ήθελε κανένας για σχέση,μονο για κατι εφήμερο και κεκλεισμένων των θυρών, σπιτι μου ή σπιτι του.Ουτε για καφέ δεν ηθελαν να με βγάλουν και οσοι το εκαναν ή το ζητησαν ήταν ανω των 50 (αυτο που ελεγα πριν για τον πατέρα μου, βγηκε αληθινος) . Φυσικα εχω πέραση και στους παντρεμένους.

Παρολο λοιπόν που χάνω κιλά, έχω θεματακια με τον εαυτό μου και δεν ξέρω εαν θα λυθούν έτσι ή πρεπει παλι να καταφύγω σε ψυχολόγο.

Υπάρχει και οικονομικό πρόβλημα και δύσκολα μπορεις να βρεις εναν καλο και οικονομικό ή σε δημοσιο φορέα.

Ava μου, να πω καλη συνεχεια στο νέο ταξιδι που αρχισες με το δακτύλιο και athens246 αν πιστεύεις οτι σου κανει καλο, να μπαινεις εδω να τα λεμε.Πρέπει να βάλουμε ένα Χ στο παρελθόν και να δούμε τι μπορούμε να περισσώσουμε για να επιβιώσουμε. Προσπαθώ να σκέφτομαι ότι δεν υπάρχουν γονείς για να ηρεμήσω και να βρω λυσεις μονη μου.Αλλιως συνεχεια νευριαζω μαζί τους.

Ελπιζω να μην σας κούρασα

[athens246]

Σαφώς και δε μας κούρασες! Γι' αυτό δεν υπάρχει αυτό το forum άλλωστε; Για να μιλάμε αντί να απομονωνόμαστε;
Είναι δυστυχώς πολύ στενάχωρα αυτά που γράφεις, τόσο για τον πατέρα σου, όσο και για τη σχέση σου με τους άντρες. Να τολμήσω να ρωτήσω πόσω χρονών είσαι και αν μένεις ακόμη μαζί τους;
Χίλια μπράβο για τα 25-27 κιλά και καλή συνέχεια και τύχη με το μανικάκι σου. Πόσα κιλά θέλεις να χάσεις συνολικά;
Νομίζω πάντως πως επειδή απ' ό,τι έχω καταλάβει (χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία) το sleeve δουλεύει και δεν είναι εύκολο να πάρεις κιλά, σιγά-σιγά θα σου φύγει και αυτή η άρνηση σχετικά με την απώλεια των κιλών. Θα συνεχίσεις να χάνεις και θα πάρεις τα πάνω σου γρήγορα!!
Και να σου πω και κάτι; Η εμφάνιση είναι όντως το πρώτο κλικ αλλά είναι απλώς το Α. Το πώς εμείς πλασάρουμε την εμφάνισή μας είναι όλο το υπόλοιπο αλφάβητο..

[sweet_but_obese]

Είμαι 30χρονών. Δεν μου άρεσαν ποτέ τα αδύνατα κορίτσια.Δεν ζήλεψα το αδύνατο σώμα.Ζηλευα το κανονικό σωματάκι και τωρα πια μου αρέσουν οι καμπύλες. Σαφώς και παίζει ρόλο το πως πλασάρουμε το σώμα μας. Αν δεν μου μιλούσαν έτσι οι δικοί μου, ώστε να κυκλοφορώ με το φόβο μην τυχόν με κοροιδέψουν, ίσως να αγαπούσα το σώμα μου και να το είχα προστατέψει.

Διότι όταν από μικρή άκουγα όλα αυτά, είχα δεδομένο το ότι είμαι χάλια, ότι δεν πρόκεται να πειθαρχήσω ποτέ μου, ότι δεν πρόκειται να στρώσει το σώμα μου, είχα απορρίψει το σώμα μου χωρίς να είναι κατεστραμμένο! Απλά ήταν γεματούτσικο και άνετα μπορούσε να βελτιωθεί.

Η μητέρα μου με παρακαλούσε, στενοχωριόταν που με εβλεπε να παχαίνω.Αν εβρισκε σοκολάτες ή χαρτάκια από σοκολάτες με έκραζε και το έλεγε μπροστά σε άλλους.Ακομη και τώρα αν το φέρει η κουβέντα το λέει μπροστά σε άλλους.Οτι ετρωγα κρυφά, οτι έβρισκε παντού σοκολάτες ή πατατάκια κλπ.

Ακόμη και τώρα ντρεπομαι πολύ να τα ακούω αυτά.

Ομως οσο και να στενοχωριόταν, οσο και να ηταν δίπλα μου στο θέμα διατροφή, την ώρα πχ που έτρωγα, πάλι γκρίνιαζε.Αχχχχ, άλλη μία προσπάθεια.Μην την χαλάσεις.Μην πάρεις άλλα κιλά.Μην φας.Ερχοταν κι ο πατέρας μου, κουνούσε το κεφάλι και έλεγε, παλι χαμένα λεφτά σε διαιτολόγο κ.ο.κ

Δηλ σαμποτάριζαν την νέα μου προσπάθεια, πριν καν δουν αποτελέσματα!

Γιατί; Κι εγώ που από 10-11χρ τους έλεγα να ερχονται σε συγκεντρώσεις γονέων και παιδοψυχολόγων στο σχολείο, μου έλεγαν ότι αυτες ειναι μονο για χωρισμένους γονείς! Ελεος! Και οτι οι φίλες μου ήταν κακή παρέα και με επηρρέαζαν και μιλούσα για παιδοψυχολογία και ψυχολογική βία. Και πσιτέψτε με, με καμία φιλη δεν ελεγα τετοια.11χρ ημουν, τελειωνα το δημοτικό.Απλά ότι έβλεπα σε περιοδικά, το διάβαζα με μανία.Ο,τι αφορούσε ψυχολογία.Αλλά δεν πίστευαν ότι και αυτό ημουν ικανή να διαβάσω και να κατανοήσω.

Ηρθε και η εποχή του πανεπιστημίου και το άφησα κι αυτό. ΕΚεί ηταν πιο συνειδητη η παραίτηση μιας και επαιρνα κιλα, ντρεπομουν να πηγαινω στη σχολή, κουραζομουν να βγαινω εξω και να πηγαινοερχομαι καθε μερα.Τωρα ομως κανω μια προσπάθεια να τελειώσω και να αποδεχτω το σώμα μου.

ΔΙότι μονο αυτό με ενοχλεί επάνω μου πιο πολύ. Εχω κι άλλα θέματα, αλλά προσπαθώ να τα βελτιώσω.Το σώμα ομως, δυστυχως δεν βελτιώνεται.Με πλαστικές κι άμα....

Οταν εχουν μπει μέσα στο μυαλό σου τόσα λόγια, πως να τα αλλάξεις στα 30 σου; Οκ, δεν γέρασα, αλλά μου έχει γίνει βίωμα αυτό. Θεωρώ ότι εχω ένα σώμα γερασμένο,αθλιο που ποτέ δεν θα μου αρέσει και δεν θα στρώσει.Δε μπα να βρεθουν άντρες που να το θέλουν...

Απαξ και δεν μου αρέσει εμένα από 8χρ, άπαξ και το έχω απορρίψει από τότε, τι νόημα έχει να μου λένε θετικά σχόλια;

Εννοείται ότι αντικειμενικά είναι άσχημο.Απλά δεν έχω ακόμη καμία ελπιδα ότι θα μου αρέσει κάποια στιγμή.

Βέβαια, υπάρχει και αντίθετη πλευρά.Εκεινοι δηλ που λένε ότι δεν φταίνε οι γονείς, έκαναν ό,τι μπορούσαν αλλά κι αν ακόμη εφταιγαν, πάει, περασε, κοιτάμε μπροστά.Δεκτό. Δεν θα κερδίσω κάτι με το να τους κατηγορώ.Αλλά το σώμα βελτιώνεται;Μου απαντούν: Ας το βελτίωνες οταν ειχες λιγότερα κιλα, πχ 90. Τι έκανες τότε; Φαύλος κύκλος που δεν μπορώ να κουβεντιάσω με αυτά τα άτομα.Δεν θελω να με καλοπιάνουν και να μου λενε,ναι, κοριτσάκι μου, εχεις δικιο.Αλλα να μπορούν να έρθουν λίγο στη θέση μου.Στα 90 μου, ειχα παλι κοντρες.Με εβλεπαν σαν παιδακι κ μου τα έχωναν.Πως να σκεφτώ ήρεμα;Αρχισαν να ηρεμούν όταν έφτασα τα 20 και οριστικά σταματησαν στα 25 μου.Ε, από τα 25 μέχρι σήμερα 20 κιλά πηρα μόνο.Και από τα 27, σκέφτομαι έντονα την επέμβαση.

Εαν με ειχαν αφήσει στην ησυχία μου σε μικρότερη ηλικία ίσως να είχα σώσει το σωματάκι μου.Θυμαμαι οτι επέμενα στο γυμνάσιο να βάλω μπαλονάκι.Ημουν 80 κιλά περίπου.Σιγουρα θα είχε αποτέλεσμα.Αλλά φοβόταν η μητέρα μου κι ο πατέρας μου δεν είχε καν άποψη.Μονο να χώνει ήξερε....

Αχ...Δεν λέω άλλα γιατι συγχίστηκα...Και οταν συγχίζομαι τι κάνω; Τρώω....

[athens246]

ΟΧΙ!! μη φας. Κομμένη η κουβέντα αν σε κάνει χειρότερα. Δεν ξέρω αν βοηθάει αλλά κι εγώ έτσι ακριβώς νιώθω. Δε θέλω ούτε καν να κοιτιέμαι στον καθρέφτη. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το πόσα κιλά έχεις πάνω σου. Εγώ για μία φορά στη ζωή μου πέρυσι έπαθα νευρική ανορεξία. Από μικρό παιδί ήμουν βουλημική. Τώρα πώς έγινε αυτό και γύρισα στο άλλο άκρο, θα σε γελάσω. Πήγα 48 κιλά (έχω ύψος 1.63) και ακόμη ένιωθα χοντρή και δεν ήθελα να βγαίνω. Και δεν είναι το ότι ένιωθα χοντρή τόσο, όσο το ότι έλεγα "ναι, και; είμαι αδύνατη αλλά αυτή η χαλάρωση, η κυτταρίτιδα, οι ραγάδες, οι ευρυαγγείες δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ". Τώρα που ξαναπάχυνα όμως λέω ότι επειδή υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν αλλάζουν (όπως η χαλάρωση και τα άλλα που ανέφερα) πρέπει να υποστώ και τα παραπανίσια κιλά; Γιατί, κακά τα ψέματα, κάποια πράγματα καλύπτονται ανάλογα το ντύσιμο, ο όγκος όμως όχι! Μη στενοχωριέσαι κουκλίτσα μου! Έβαλες το μανικάκι τώρα.. Και σε λίγο καιρό θα βάλεις και στενό παντελονάκι!!!!

[sweet_but_obese]

Στενότερα ρουχα βάζω και στενεύω τα παλιά και νιώθω καλά.

ΕΠισης με βλεπω στον καθρέφτη συνέχεια, μπας και με αποδεχτώ.Και υπάρχουν φορές που λέω, επεσε η κοιλιά, καλύτερη είναι σε σχέση με πριν. Προσπαθω να μην πω, οτι ειναι χαλια, πχ οταν γυρναω προφιλ βλέπω οτι φτάνει μεχρι το πανω μερος των μηρών!

Κοιτάω μονο αμφάς και προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις....

[athens246]

Φωτογραφίες έβγαλες; Εμένα με έχει βοηθήσει πολύ αυτό. Βγάλε έστω και τώρα φωτογραφίες από όλες τις μεριές (και κοίτα να το παρακάνεις και λίγο για να βγουν όσο πιο χάλια γίνεται) και μια φορά τη βδομάδα ή το μήνα βγάζε μια καινούργια (πιο κολακευτική). Βάλτες δίπλα και κάνε τη σύγκριση. Θα βλέπεις την πιο πρόσφατη και θα ξέρεις ότι πας καλά και θα παίρνεις κουράγιο και θα συνεχίζεις. Και να θυμάσαι: Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΑΠ' Ο,ΤΙ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

[Ava_ed]

Να μαι πάλι! Γλυκειά μου sweet but obese από τα γραφόμενα σου και μόνο δείχνεις ένα υπέροχο, δοτικό, ευαίσθητο πλάσμα, όποιος δεν είναι σε θέση να το καταλάβει αυτό, πρόβλημά του, αυτός χάνει.
Το θέμα με το σώμα και το προφίλ το έχω κι εγώ. Κοιτιέμαι στον καθρέφτη και λέω πω πω πω πω.... τι χάλια είναι αυτά. Καμιά φορά το λέω και δυνατά. Στο δε ανφάς πάλι πρόβλημα έχω γιατί το στήθος μου έφτασε στα γόνατα που λένε και που σαι ακόμα... Ψάχνω στα συρτάρια και βλέπω τα παλιά μου στριγκάκια, που τα έχω κρατημένα και τα συγκρίνω με τις βράκες που φοράω τώρα και μου ρχεται απελπισία. Τώρα θα αρχίσω συσφικτικές κρέμες να σώσω ό,τι σώζεται.

[athens246]

ʼβα, τι έφαγες;;;;;; ʼσε μη μου πεις γιατί θα ζηλέψω. Σχόλασα και πρέπει να φύγω αλλά θα κάνω follow-up και θα τα ξαναπούμε.
Sweet but obese (just for a few months - μετά θα πρέπει να αλλάξεις user name και να το κάνεις just sweet) κοίτα να κάνεις αυτό με τις φωτογραφίες. ʼβα, πες της κι εσύ. Πιστέψτε με, βοηθάει!
Σας φιλώ και θα τα ξαναπούμε!!!!!!

[Ava_ed]

Φωτογραφίες? Α παπαπαπα! Αποφεύγω να φωτογραφίζομαι γιατί με ρίχνει πολύ ψυχολογικά. Λέω όλοι οι άλλοι κανονικοί και αεράτοι κι εγώ η χοντρή του θησαυρού? ʼσε η έκφραση, επειδή δε θέλω να φωτογραφηθώ, φαίνεται και το αποτέλεσμα είναι άθλιο. Προτιμώ να κάνω τις συγκρίσεις με ρούχα από το μακρυνό παρελθόν. Έχω σε όλα τα μεγέθη!

[sweet_but_obese]

Δεν ξέρω βρε κορίτσια, αλλά οι κρέμες νομίζω ότι δεν κάνουν τίποτα! Οταν ήμουν 70-80 κιλά, είχα δει αποτέλεσμα.Ημουν στην ανηφόρα των κιλών, δεν ειχα φαινομενο γιο-γιο μέχρι τότε, ακόμη ήμουν 15-16χρ και όσο να ναι το σώμα ήταν σφιγηλό!

Ειχα δει αποτελεσμα στους μηρούς και ειδικά κοντά στα γόνατα.Εκτοτε, δεν ξαναπήρα κρέμες αφού εβλεπα οτι η κυταρρίτιδα και η χαλάρωση είχαν ξεφύγει!

Βεβαια δεν χάνουμε να δοκιμάσουμε, έστω για το απαλό δέρμα που χαρίζουν.Μπορεί να δημιουργούν και οπτικό τρικ. Δηλ ένα απαλό δέρμα. Πηρα μια του εμπορίου, λιγοτερο απο 10? και ελπιζω να δω έστω στα χερια καποιο ελαφρύ αποτέλεσμα.

Καποια σημεία σώζονται.Με βαράκια.Εγώ όμως δεν επιτρέπεται να κάνω για αρκετούς μηνες ακόμα.Μονο κολύμπι μου μενει που λεω να αρχισω με το νέο έτος.Αλλά ανοικτή πισινα βρήκα καθαρή.Μπρρρρ θα ξεπαγιάσω...