Results 1 to 15 of 37
Thread: Επιτελους βρηκα τι θελω
-
06-01-2010, 14:17 #1
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 1,002
Επιτελους βρηκα τι θελω
Οι τελευταιες μερες ηταν δυσκολες. Χωρις λογο ειχα εμμονη με την προσπαθεια που κανω για απωλεια βαρους.
Σκεφτομουν διαρκως το τι θα κανω με τη διαιτα κ τα κιλα μου, (που αμφοτερα πηγαινουν πολυ καλα), και χθες βραδυ απλα λυθηκε ο γριφος μονος του.
Οταν εχουμε μπει στο σωστο μονοπατι απλα δε χρειαζεται να κανουμε τιποτε παραπανω, οσο σκεφτομαστε κατι τοσο κολλαει το μυαλο κ δε προχωρα.
Ειχα κολλησει με το αν θα ξαναπαω στο διατολογο ή οχι, αν θα μπαινω συχνα στο σαιτ ή οχι, αν θα τρωω συχνα παροτι δε πειναω ή οχι, αν θα γυμναζομαι συχνα παροτι δεπρεπει ή οχι. Και στο τελος αναρωτηθηκα προς τι τοσα διλληματα?
Κανουμε την προσπαθεια μας κ ο,τι μας βοηθα το κραταμε κ ο,τι μας κανει πισω ή μας κουραζει το κοβουμε.
Πχ ο διαιτολογος, παροτι πηγα μονο δυο φορες κ εχω χασει οσα επρεπε, νιωθω οτι δε θα μου προσφερεει κατι. Εγω τον καθοδηγω τι θελω να φαω, ποσο (ταχω μαθει πια, πηγαινα κ παλιοτερα κ μαλιστα για πολυ καιρο).
Θα μου πειτε γιατι πηγα αυτη τη φορα...πηγα για να μιλησουμε γιατι πριν 3 βδομαδες ενιωθα την αναγκη της παρουσιας διαιτολογου, τωρα παλι δε τη νιωθω.
Εχω συνηδειτοποιησει οτι μονη τρεφομαι τοσο καιρο, μονο εγω μπορω να καθορισω αν θα φαω σωστα ή οχι, μονο εγω εχω μεσα μου τη δυναμη να καθοδηγησω το σωμα μου κ κανεις αλλος... Σιγουρα καποιες στιγμες χρειαζομαι μια ωθηση, ενα "σπρωξιμο" ψυχολογικο αλλα κι αυτο ειναι ποτε αρκετο? Μετα τι? θα εξαρτηθω απο ενα ανθρωπο, ενα σαιτ ή μια διαιτα?
Πρεπει να μαθουμε μονοι μας να τρωμε σωστα, να ακουμε το σωμα μας, να του δινουμε χρονο να μιλησει κ οχι να τρωμε τη μια μπουκια μετα την αλλη.
Η' ειναι περιεργη μερα αυτη που ξημερωσε 'η ειναι η καλυτερη της ζωης μου...Νιωθω οτι εχω πλεον κατι που πριν δεν ειχα, δυναμη να το πω? πεισμα? γνωση? ολα μαζι? δεν ξερω γιατι ουτε τι αλλαξε, αυτο που ξερω ειναι πως ειναι στο χερι μας να παρουμε τη ζωη κ τον εαυτο μας στα χερια μας. Δεν χρειαζομαστε κανενα, ουτε ζυγαριες, ουτε συγκεκριμενες διαιτες, ουτε διαιτολογους, ουτε γυμναστες, οολα ειναι μεσα μας, απλα ολοι αυτοι μας βγαζουν τον καλυτερο εαυτο μας! Γιατι να τον θαβουμε μονοι μας?
- 06-01-2010, 14:50 #2
- Join Date
- Mar 2009
- Posts
- 407
Badgirl!!!! Wow!!!
Νομιζω πως βρηκες αυτο που εψαχνες!!! Κατι τετοιο συνεβη και σε μενα μια μερα! Enlightment!
Χαιρομαι! Προχωρα, δωσε τα γκαζια που θες εσυ, που χρειαζεσαι εσυ! Ολα βοηθουν στο μετρο του καθενος μας, αλλος με διαιτολογο, αλλος με το σαιτ, αλλος με γυμναστικη, αλλος με ολα αυτα, κι αλλος με τπτ απο αυτα!
Οπως και ναχει ακου το μεσα σου και ακολουθησε το, εφοσον σε οδηγει σε θετικο δρομο!
Καλη σου συνεχεια! Μπραβο ξανα!
Φιλια
06-01-2010, 14:52 #3
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 1,002
νασαι καλα, αφου δεν ειμαι η μονη τοτe ισως δεν ονειρευομαι?
07-01-2010, 11:53 #4
- Join Date
- Oct 2008
- Location
- Athens
- Posts
- 988
badgirl δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω...
Και γω έτσι μπλοκάρω: ξεκινάω κάτι και μετά σκέφτομαι: είναι αυτό που κάνω το πιο σωστό? το πιο γρήγορο? τι άλλο θα μπορούσα να κάνω? Μήπως φταίει αυτό? μήπως εκείνο?
Και τελικά τώρα καταλαβαίνω πως όλα έχουν να κάνουν με το κλικ του μυαλού μας: να πιστέψουμε ότι μπορούμε και απλά να ξεκινήσουμε και να το κάνουμε. Απλά.
07-01-2010, 12:20 #5
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 4,829
Να ρωτήσω κάτι? Καταλαβαίνω ότι πρόκειται για φώτιση, για ξαφνική συνειδητοποίηση και γνώση. Εμένα όμως γιατί μου συμβαίνει αυτό διαρκώς? Κατά καιρούς κάνω κάποιες σκέψεις που νιώθω ως νέος Κολόμβος, μετά όμως από κάθε υπερφαγικό μου, με τελευταίο το χθεσινοβραδυνό, επιστέφω στις εμμονές μου περί κιλών κλπ. Ας μου απαντήσει κάποιος...
08-01-2010, 01:39 #6
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 1,002
αγαπη μου ολα στο προγραμμα ειναι, οταν νιωσεις ομως ποσο απλα ειναι ολα τοτε δε σε σταματαει τιποτα...οταν πηγα 100+ πιστευα οτι ποτε δε θατα χασω, οταν οηγα 95+ πιστευα οτι θα κολλησω, οταν πηγα 90 εκανα του κοσμου τα βουλιμικα, πλεον θα σταματησω να σαμποταρω τον εαυτο μου οτι αφου χανω κιλα σωστα κ ομορφα πρεπει να κολλησω, πρεπει να φαω παραπανω, πρεπει να πεινασω,, πρεπει να κανω βουλιμικο, πρεπει να φαω ολη τη σοκολατα ή το περιπτερο ενω 1 σοκολατακι θα μου ηταν αρκετο.Απλα πλεον νιωθω οτι μπορω, οτι το θελω, οτι μπορω, οτι το κανω κ στο τελος θα το νικησω. αλλωστε το εχω ηδη, ηδη με φανταζομαι οπως με θελω, με στοχο το 2011 ναμαι 70-75 κιλα ωστε να μπορω να αρχισω την προσπαθεια για παιδι σε νορμαλ κιλα.
08-01-2010, 01:44 #7
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 1,002
Κατι αλλο πολυ βασικο, το μεγαλυτερο λαθος που κανουμε οι γυναικες κ γιαυτο παντα σερνομαστε στους διαιτολογους, στα ινστιτουτα, στα χειρουργια ειναι πως οταν παρεκλινουμε απο αυτο που θεωρουμε σωστη διατροφη τα παραταμε. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟς . Στην τελικη τοσα χρονια τρωω λαθος, γιατι να με πειραξει τωρα? Τιποτα δεν ειναι ικανο να μας σταματησει, κ θα δεις οτι οταν εχεις την λογικη του νικητη κ νικητης θα βγεις αλλα κ βουλιμικα δε θα κανεις. Απλα δε θα εχεις λογο. Η βουλιμια ειναι η αυτοτιμωρια σου, ο νικητης αυτοτιμωρειται? νιωσε δυνατη κ ικανη να κανεις ο,τι επιθυμεις κ θα γινει! Και μη μου πεις για δυσκολιες γιατι δεν εχεις ιδεα τι ιπερναω αυτο τον καιρο αλλα και γενικα!!! (καμια σχεση με τα τρεξιματα του γαμου, μιλω για σοβαρα θεματα...)
09-01-2010, 17:27 #8
- Join Date
- Jan 2010
- Posts
- 7
badgirl σε ευχριστω για οσα γραφεις....μου δινεις πολυ κουραγιο να συνεχισω ..αν κ δε παει μια εβδομαδα που αρχισα...
10-01-2010, 23:48 #9
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 1,002
δεν παιζει ρολο ποτε αρχιζουμε κατι αλλα οτι επιτελους το αρχισαμε...η αρχη ειναι το ημισυ του παντος! εγω σευχαριστω που σας τα λεω κ βοηθουν. ειναι ωραιο να νιωθεις οτι δεν εισαι μονη στον αγωνα σου! κ οσο κ να θελουν καποιοι εξω να μας καταλαβουν ειναι πολυ δυσκολο
07-03-2010, 11:14 #10
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 432
ax μπαντ μου!!!πραγαμτικα ετσι ακριβως αισθανομαι και εγω!!δεν μπορουσες να το πεις καλυτρερα!!!συνειδητοποιει� � ξαφνικα και χωρις συγκεκριμενο λογο την αληθεια.. μαλλον απλα εισαι ετοιμος να το κανεις!!εγω τωρα αν σκεφτω καμια φορα τον τελικο μου στοχο με παιρνει λιγο απο κατω γιατι ειναι πολλα τα κιλα ακομα, μεσα στην καθημερινοτητα μου ομως σκεφτομαι πλεον κομματιαστα.. να χασω 1 κιλο αυτη τη βδομαδα!!! 3-4 κιλα αυτο το μηνα.. να μπω σε αυτο το ρουχο!! και ετσι παιρνω χαρα πολλες φορες οσο περναει ο καιρος και ετσι ανανεωνεται ο στοχος μου.. ειλικρινα δεν πιστευα ποτε οτι θα καταφερω να κολυμπαω σε ρουχα που ειχα παρει προσφατα!! ακι ομως εχει αρχισει και συμβαινει!!!και ειναι μαγικο ...
29-03-2010, 17:08 #11
- Join Date
- Mar 2010
- Posts
- 2,196
μακαρι να σου πανε ολα καλα κοριτσακι!μακαρι για ολες και ολους μας...εγω ειμαι απογοητευμενη..οχι απ τα κιλα αλλα απ τη ζωη μου μαλλον...(σορρυ εκτος θεματος)
φιλια!
11-04-2010, 23:41 #12
- Join Date
- Jan 2010
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 2,339
Originally posted by badgirl
Οι τελευταιες μερες ηταν δυσκολες. Χωρις λογο ειχα εμμονη με την προσπαθεια που κανω για απωλεια βαρους.
Σκεφτομουν διαρκως το τι θα κανω με τη διαιτα κ τα κιλα μου, (που αμφοτερα πηγαινουν πολυ καλα), και χθες βραδυ απλα λυθηκε ο γριφος μονος του.
Οταν εχουμε μπει στο σωστο μονοπατι απλα δε χρειαζεται να κανουμε τιποτε παραπανω, οσο σκεφτομαστε κατι τοσο κολλαει το μυαλο κ δε προχωρα.
Ειχα κολλησει με το αν θα ξαναπαω στο διατολογο ή οχι, αν θα μπαινω συχνα στο σαιτ ή οχι, αν θα τρωω συχνα παροτι δε πειναω ή οχι, αν θα γυμναζομαι συχνα παροτι δεπρεπει ή οχι. Και στο τελος αναρωτηθηκα προς τι τοσα διλληματα?
Κανουμε την προσπαθεια μας κ ο,τι μας βοηθα το κραταμε κ ο,τι μας κανει πισω ή μας κουραζει το κοβουμε.
Πχ ο διαιτολογος, παροτι πηγα μονο δυο φορες κ εχω χασει οσα επρεπε, νιωθω οτι δε θα μου προσφερεει κατι. Εγω τον καθοδηγω τι θελω να φαω, ποσο (ταχω μαθει πια, πηγαινα κ παλιοτερα κ μαλιστα για πολυ καιρο).
Θα μου πειτε γιατι πηγα αυτη τη φορα...πηγα για να μιλησουμε γιατι πριν 3 βδομαδες ενιωθα την αναγκη της παρουσιας διαιτολογου, τωρα παλι δε τη νιωθω.
Εχω συνηδειτοποιησει οτι μονη τρεφομαι τοσο καιρο, μονο εγω μπορω να καθορισω αν θα φαω σωστα ή οχι, μονο εγω εχω μεσα μου τη δυναμη να καθοδηγησω το σωμα μου κ κανεις αλλος... Σιγουρα καποιες στιγμες χρειαζομαι μια ωθηση, ενα "σπρωξιμο" ψυχολογικο αλλα κι αυτο ειναι ποτε αρκετο? Μετα τι? θα εξαρτηθω απο ενα ανθρωπο, ενα σαιτ ή μια διαιτα?
Πρεπει να μαθουμε μονοι μας να τρωμε σωστα, να ακουμε το σωμα μας, να του δινουμε χρονο να μιλησει κ οχι να τρωμε τη μια μπουκια μετα την αλλη.
Η' ειναι περιεργη μερα αυτη που ξημερωσε 'η ειναι η καλυτερη της ζωης μου...Νιωθω οτι εχω πλεον κατι που πριν δεν ειχα, δυναμη να το πω? πεισμα? γνωση? ολα μαζι? δεν ξερω γιατι ουτε τι αλλαξε, αυτο που ξερω ειναι πως ειναι στο χερι μας να παρουμε τη ζωη κ τον εαυτο μας στα χερια μας. Δεν χρειαζομαστε κανενα, ουτε ζυγαριες, ουτε συγκεκριμενες διαιτες, ουτε διαιτολογους, ουτε γυμναστες, οολα ειναι μεσα μας, απλα ολοι αυτοι μας βγαζουν τον καλυτερο εαυτο μας! Γιατι να τον θαβουμε μονοι μας?
12-04-2010, 02:28 #13
- Join Date
- Mar 2010
- Posts
- 3,771
Constance μου εκανες το καλυτερο δωρο στην επετειο μου!
ξαναειδα αυτο το οντως εμπνευσμενο μηνυμα μου, πηρα δυναμη ξανα...
ωραια που ειναι να μας διαβαζουμε κ να καμαρωνουμε οτι καποτε εστω κ για τοσο δα λιγο ξυπνησαμε κ βγηκαμε απο τον φαυλο κυκλο της διατροφης...
12-04-2010, 09:03 #14
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 672
Mπραβο!!χαιρομαι πολυ για σενα!!επειδη το εχω περασει πιστευω οτι αυτο που σε εκανε να αλλαξεις ειναι οτι με τα κιλα που εχασες αισθανεσε οτι εχεις τον ελεγχο και αυτο ειναι μεγαλο πραγμα!!οσες φορες εχουμε "ξανακυλησει" ειναι γιατι δεν εχουμε σιγουρια οτι κανουμε το σωστο ενω βλεποντας αποτελεσμα μετα απο ακρετα χαμενα κιλα αυτο μας δινει αυτοπεποιθηση οτι μπορουμε να συνεχισουμε.
Ολα ειναι στο μυαλο μας,αν ημαστε σιγουροι για αυτο που κανουμε,αν δεν βασανιζομαστε απο αν και γιατι και συνεχιζουμε με πεισμα το προγραμμα μας ασχετα αν καποιες φορες το χαλασουμε,τοτε ειναι 1000% σιγουρο οτι θα φτασουμε στο αποτελεσμα που θελουμε
Ετσι συνεχισε δυνατα!!!!!!!!!!!!
12-04-2010, 13:14 #15
- Join Date
- Apr 2010
- Posts
- 156
το κλικ μεσα μου γινεται πολυ συχνα...αλλα γινεται κ ενα δευτερο κλικ οταν βλεπω η σκεφτομαι γλυκο σοκολατενιο.
κανω το παν να διωξω τη σκεψη..και καποιες φορες το καταφερνω...αλλα μετα συμπεριφερομαι σαν αρρωστη που δεν εφαγα το γλυκο και ειμαι μεσα στην ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ακριβως γιατι δεν εφαγα το γλυκο..και νιωθω ΑΡΡΩΣΤΗ ενω δεν ειμαι!
οταν τελικα το φαω...ξαφνικα γιατρευομαι!
καποιες φορες χρειαζεσαι τη συμπαρασταση..αλλιως δε θα μιλουσαμε ολοι μαζι τωρα ετσι?
το παιρνω δυναμικα...αλλα θα τυχει να ερθει κοσμος στο σπιτι... θα παραγγειλουνε απο εξω να φανε..ή αν τυχει να βγουμε για φαγητο εξω... που δεν θα αντεξω...εκει πεφτω...υποτασσομαι!
δεν το ελεγχω πια!
και καποιες αλλες φορες εχω τρελα και λεω οτι το παιρνω θερμα...παλι σε φιασκο καταληγει...απλα ειναι θεμα χρονου!αλλα η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια!
τι διαδρομο εχω αγορασει ..τι μικρο-οργανα γυμναστικης, τι ποδηλατο για το δρομο...οτι θες! εεε ξεκιναω τοσο δυναμικα....οσο δυναμικα το κοβω κιολας!εγω θα ηθελα ενα ατομο να τα κανουμε ολα αυτα μαζι...
και ζητησα απο τον καλο μου να με βοηθησει..αλλα τι να κανει?διαιτα?αυτος εχει μια κορμαρα φετες και παει καθε μερα γυμναστηριο, και τρωει ολη μερα υδατανθρακες για να βαλει κιλα σε ογκο.
τωρα πειτε μου...πως γινεται οταν εχεις εναν τετοιο ανθρωπο στη ζωη σου..
να μη νιωθεις κομπλεξ... και να μην πεσεις σε αμαρτια με τοσους υδατανθρακες στο σπιτι!
αντε βγαλτον στην παραλια διπλα σου το καλοκαιρι τον γυμνασμενο φιλο σου!!ελεος!
Αλλαγή ψυχιάτρου
28-03-2024, 20:30 in Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος