Καλώς σας βρήκα!

[melaxroinaki]

Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα και καλή χρονιά!

Σήμερα κάνω την πρώτη μου εμφάνιση στο forum και είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη που διαβάζω ιστορίες τόσο παρόμοιες με τις δικές μου... Για πρώτη φορά αισθάνομαι πως δεν είμαι μόνη και πως τα όσα προσπαθώ να εξηγήσω σε ορισμένους με πολλά πολλά λόγια, εδώ θα είναι απολύτως κατανοητά...

Η δική μου ιστορία είναι σύντομη: Έχοντας χάσει 40 κιλά και έχοντας ως στόχο άλλα 4, αποφάσισα πως ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ! Παρόλο που η δίαιτα που εφάρμοσα για πάνω από 6 χρόνια μόνο εξαντλητική δεν ήταν, έφτασα στο σημείο να τρώω 700 θερμίδες την ημέρα, να γυμνάζομαι αρκετά και να κοιμάμαι πολύ λίγο... Όταν μετά από πίεση επισκέφθηκα έναν ψυχίατρο και έλαβα μία φαρμακευτική αγωγή, άρχισα να αισθάνομαι πολύ καλύτερα αλλά και... να τρώω φυσιολογικά.

Η κρίση όμως δεν άρχισε να έρθει: καθώς έβλεπα ότι η ζυγαριά άρχισε σιγά σιγά να παίρνει την ανιούσα, αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να κάνω. Ως "μάννα εξ' ουρανού" εμφανίστηκε η ιδέα του προκλητού εμετού, μετά από ένα επεισόδιο βουλιμίας. Αυτό ήταν! Είχα βρει έναν τρόπο να τρώω πολλά από τα φαγητά που τόσα χρόνια είχα στερηθεί, χωρίς να παχαίνω ή να ανατρέχω συνεχώς στους θερμιδομετρητές.

Περίπου 5 μήνες μετά, έχω αντιληφθεί την αποκρουστικότητα που προκαλεί στον οργανισμό μου η συγκεκριμένη πρακτική... Συχνά νιώθω ζαλάδες, πόνο στο λαιμό και φυσικά... τύψεις για τα "μαρτύρια" στα οποία υποβάλω τον εαυτό μου. Παρόλο που τα βουλιμικά επεισόδια συνεχίζονται, έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι "καλύτερα να πάρω μισό κιλό παρά να κάνω τέτοιο κακό στον εαυτό μου". ʼλλοτε βέβαια η βουλιμία μου είναι τέτοια, που δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητη.

Καθώς σήμερα βίωσα άλλο ένα τέτοιο επεισόδιο, με "άδοξο" τέλος, αποφάσισα να κάνω κάτι: να μιλήσω έστω και μέσω internet σε κάποιους ανθρώπους που θα με καταλάβουν. Επιθυμώ να διαβάσω όλα τα posts σας και να βοηθήσω όσο μπορώ αλλά και να βοηθηθώ, γύρω από το πρόβλημά μου.

Καλώς σας βρήκα λοιπόν!

[Ava_ed]

Καλώς μας ήρθες Μελαχροινάκι!
Έχασες 40 κιλά και το συζητάς? Και υπαινίσσεσαι πως δεν είσαι αρκετά δυνατή? ʼντεξες έξι χρόνια τον περιορισμό?
Εμένα μου φαίνεσαι δυνατός άνθρωπος και ας λες το αντίθετο. Περί βουλιμίας δεν γνωρίζω και πολλά δυστυχώς, βλέπεις το δικό μου πρόβλημα ήταν -και είναι σε μικρότερο βαθμό- η επεισοδιακή υπερφαγία.
Θα σου πρότεινα να απευθυνθείς σε έναν ενδοκρινολόγο, γιατί με 700 θερμίδες ημερησίως μπορεί να έκανες ζημιά στο μεταβολισμό σου. Όσο για την πρόκληση εμετού, μόνη σου καταλαβαίνεις πως όχι μόνον δεν αποδίδει, δεν είναι το "μάννα εξ ουρανού", αλλά ένας ακόμη εφιάλτης. Ελπίζω να σου απαντήσουν άτομα με το δικό σου ακριβώς πρόβλημα και να διαπιστώσεις πως κανένας δεν είναι ευχαριστημένος από τη "λύση" αυτή. Να είσαι καλά! Να προσέχεις τον εαυτό σου!