ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

[marulenia]

Γεια σου κορίτσι,

Να χαίρεσαι το μωράκι σου!! Γέμισε με μανούλες σήμερα το forum μας!!

Πω πω διάβασα το πρώτο σου ποστ και λεω ρε παιδί μου τόσα χρόνια έλεγα πως φταίγαν οι γονείς μου που επειδή με είχαν για ευαίσθητη με αποκλείσαν από κάθε αθλητική δραστηριότητα και τώρα βαριέμαι να πάρω τον πισινό μου και να περπατήσω ένα χιλιόμετρο, αλλά άμα είναι να έχει αποκτησει κανενας διατροφικό πρόβλημα θα το αποκτήσει...

Μακάρι να βρούμε έναν τρόπο να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να γίνουμε υγιείς, πάνω από όλα για μας και μετά για την οικογένεια μας!

Καλό αγώνα και σε σένα!

[Μαντζουράνα_ed]

MKEH78, καλώς ξανάρθες στο φόρουμ!

Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!

Από τα μέλη που σου είχαν απαντήσει τότε, μόνο η Nadine μπαίνει ακόμα.
Είμαστε καινούρια μέλη πια.

Απ' το μήνυμά σου επιβεβαιώνεται αυτό που έχω ακούσει αρκετές φορές, ότι στην ενόργανη και σε παρεμφερή αθλήματα, δημιουργούν πολλά διατροφικά προβλήματα στα κορίτσια, πολλές ενοχές και χαμηλή αυτοπεποίθηση. Κρίμα.

Βασικά κάνεις ένα λάθος που έκανα και εγώ μέχρι και πριν λίγο καιρό. Σκέφτεσαι ότι θα κάνεις μια δίαιτα, θα χάσεις τα κιλά και μετά θα είσαι οκ και θα χαλαρώσεις στο θέμα διατροφή.
Αυτή είναι πολύ λάθος σκέψη!
Γιατί από τη στιγμή που ξαναρχίζουμε να τρώμε πολύ, αρχίζουμε να επανερχόμαστε στα αρχικά κιλά μας.
Χρειάζεται να υιοθετήσουμε γενικότερα στη ζωή μας υγιεινές διατροφικές συνήθειες και να τις ακολουθούμε για πάντα.
Όχι να στερούμαστε! Και το γλυκό μας θα φάμε, και την καρμπονάρα μας πχ, αλλά σε μικρές ποσότητες!

Πρέπει να βγάλουμε από τη ζωή μας τη λέξη "δίαιτα" και να την αντικαταστήσουμε με την φράση "διατροφή που κάνει καλό στον οργανισμό μου".

Επίσης είναι καλό να επικεντρωθούμε στον ψυχολογικό τομέα, μιας και από εκεί ξεκινά η διατροφική διαταραχή και όχι από το τί τρώμε τόσο!
Κάτι μας ωθεί στο να τρώμε πολύ. Κάποια ανασφάλεια, κάποιος φόβος, κάποιο αίσθημα του ανικανοποίητου.
Χρειάζεται να το βρούμε και να το δουλέψουμε για να καταπολεμήσουμε την πηγή του κακού.

Και τέλος, ΜΗΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΝΟΧΕΣ!
Οι ενοχές είναι άχρηστο και καταστροφικό συναίσθημα!
Δεν πρέπει να τις νιώθουμε ποτέ!
ενοχές = πολλά παραπάνω κιλά

Άρχισε να σε αγαπάς!
Άρχισε να είσαι αισιόδοξη και να κάνεις θετικές σκέψεις, ότι όλα θα τα καταφέρεις!

Καλώς ήρθες στην παρέα μας και καλή επιτυχία στην προσπάθειά σου! :thumbup:

[MKEH78]

ευχαριστω marulenia και Μαντζουράνα

[Lida1984]

Κορίτσι μου μόλις διάβασα την ιστορία σου.. Καταρχάς να χαίρεσαι την υπέροχη οικογένειά σου.. Ξεκίνα να χαμογελάς και να μην κατηγορείς άλλο τον εαυτό σου.. Ξέχνα όλες τις προσπάθειες του παρελθόντος και ξεκίνα το ταξίδι σου από την αρχή... Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω σε ότι χρειαστείς.. κι εγώ ακόμα έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.. αλλά και να φτάσουμε στο στόχο μας, δεν τελειώνει εκεί το ταξίδι.. μετά πρέπει να ανακαλύψουμε το μέρος στο οποίο φτάσαμε, να χτίσουμε την καλύβα μας και να μάθουμε τον τόπο στον οποίο θα κατοικήσομε.. με λίγα λόγια η σωστή διατροφή δεν σταματάει ποτέ.. Διάβασα παραπάνω ότι παλιά δεν είχες μιλήσει στον άντρα σου.. Δεν ξέρω αν το έχεις κάνει αυτή τη στιγμή, αν δεν το έχεις πραγματοποιήσει ακόμα κάντο.. είναι ο πιο δικός σου άνθρωπος, θα δεις ότι θα νιώσεις τρελή ανακούφιση μετά..χρειάζεσαι σύμμαχους σε αυτό τον αγώνα.. είμαστε όλοι δίπλα σου για ότι χρειαστείς... τα φιλιά μου

[marulenia]

Originally posted by Lida1984
Δεν ξέρω αν το έχεις κάνει αυτή τη στιγμή, αν δεν το έχεις πραγματοποιήσει ακόμα κάντο.. είναι ο πιο δικός σου άνθρωπος, θα δεις ότι θα νιώσεις τρελή ανακούφιση μετά..

Κι εγώ το είχα απορία. Έχεις μιλήσει μαζί του; Είναι δύσκολο, αλλά οι άνθρωποι μας δεν πρέπει να έχουν άγνοια της κατάστασης...

[Medousa_ed]

Να πω κι εγώ την καλησπέρα μου και να ευχηθώ καλή ευκολία.

[monadiki1]

Καλησπερα μετα απο καιρο..μπαινω ..διαβαζω..αυτο το φορουμ με βοηθησε πολυ για να κανω το σληβ...τον φεβρουαριο του 2015 κλεινω 3 χρονια ως σληβατη..τον οκτωβριο περυσι γεννησα μια ομορφη κορουλα..σε ολη μου την εγυμοσυνη πηρα μονο 6 κιλα..γεννησα..τα εχασα..τωρα 13 μηνες μετα τη γεννα εχω παρει 20...δεν τρωω ποσοτητες..δεν πειναω για να φαω..θελω γλυκα..οτι ετρωγα κ τον τελευταιο μηνα πριν γεννησω..δεν μπορω να το κοψω..ο δρακος ξαναγυρισε..με εχει πιασει τρομος..φοβαμαι..δεν θελω να γυρισω στα παλια..η ψυχη μου κλαιει..εχω κουραστει..εκανα ενα μεαγλο δωρο στον εαυτο μου κ τωρα του το εχω παρει πισω..θλιψη..απεραντη θλιψη...συγγνωμη αν σας κουρασα..