ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

[MKEH78]

Λοιπόν επειδή δεν έχω συστηθεί ακόμα επίσημα, να σας πω ότι είμαι η Μαρία,
32 ετών, παντρεμένη τα τελευταία 5 χρόνια με τον αντρούλη μου και έχουμε και
ένα παιδάκι 2,5 χρονών, σχεδιάστρια στο επάγγελμα.
Αυτό που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι το πρόβλημα που θεωρώ ότι έχω,
Και που με έκανε να βρω και αυτόν εδώ το χώρο.
(το κείμενο με τα κόκκινα γράμματα αν θέλετε παραβλέψτε το γιατί είναι πολύ μεγάλο)

Έτσι ξεκινά η ιστορία μου:
Από μικρή ήμουν πολύ αδύνατη, έτρωγα πολύ αλλά σαν παιδάκι πάνω στην ανάπτυξη και με πολλές δραστηριότητες φυσικά δεν πάχαινα. (ενόργανη, μπαλέτο, παγοδρόμιο, τένις, και αργότερα στίβο μέχρι και παραδοσιακούς χορούς) Η μητέρα μου, με έτρεχε παντού, ήθελε λέει να βρω την κλίση μου. Και η αλήθεια είναι ότι την βρήκα. 12 χρονών, ότι μου είχε έρθει και η περίοδος και άλλαζε το σώμα μου, περνάω στο αθλητικό γυμνάσιο στην ενόργανη. Εκεί για πρώτη φορά ένοιωσα άσχημα για το σώμα μου Μας ζύγιζαν κάθε εβδομάδα και τα υπόλοιπα κορίτσια με κορόιδευαν για τα παραπανίσια κιλά μου, τις τετράγωνες γάμπες και τις μεγάλες πλάτες. Τότε ήμουν ~ 45 κιλά ενώ τα άλλα κοριτσάκια γύρο στα 42 με 43 κιλά.
Από τότε και για όσο θυμάμαι τον εαυτό μου προσπαθώ να χάσω βάρος δηλ. τα τελευταία 20 χρόνια.
Από μικρή πίστευα ότι θα περάσω γυμναστική ακαδημία και ότι το μέλλον μου θα ήταν εξασφαλισμένο ως γυμνάστρια?.πόσο λάθος είχα???. Την επόμενη χρονιά κόβουν τον κλάδο μου από το σχολείο που ήμουν γιατί ήμασταν μόνο 6 κορίτσια. Ο μόνος ανοιχτός κλάδος ήταν το βόλεϊ, αλλά δεν με έπαιρναν λόγο ύψους 1.56μ. Έτσι άλλαξα σχολείο, μαζί με όσα συνεπάγονται καθηγητές, συμμαθητές, κτλ. Μετά απ αυτό άλλαξε η ζωή μου. Δεν ήμουν και πολλή καλή στα μαθήματα. Δεν το είχα ψάξει και ποτέ? όλο κλεισμένη στο σπίτι να προσπαθώ και να μην τα καταφέρνω. Σε τίποτα δεν ήμουν καλή και δεν έκανα και παρέες. Τα χρόνια της εφηβείας μου πέρασαν λίγο δύσκολα δεν θέλω να τα θυμάμαι κιόλας. Τελειώνοντας το λύκειο απαριθμούσα 1 καλή φίλη (την οποία πλέον έκανα νύφη) 3 σχέσεις από3 ? 9 μέρες και 55 κιλά Τα οποία τότε μου φαίνονταν βουνό ήθελα να πάω στα 49, θεωρούσα ότι ήμουν πολλή χοντρή και απαίσια ντρεπόμουν για το σώμα μου και φυσικά είχα αρχίσει να το κρύβω, μόνο φαρδιά και το καλοκαίρι ολόσωμο?.. Σε αυτό το χρονικό διάστημα πάει και ο αδερφούλης μου φαντάρος και χάνω και το παρεάκι μου. Γυρνώντας από το στρατό με βρίσκει 63κιλά και ψυχολογικό ράκος. Μαζί, με πολλές βολτούλες και γυμναστική πάω πάλι στα 55. που φυσικά και δεν με ικανοποιούσαν. Μετά έφτιαξαν λίγο τα πράγματα, παρέμεινα βέβαια σε αυτά τα κιλά αλλά σπούδασα (σε ΙΕΚ) και άρχισα να έχω μια κάποια κοινωνική ζωή.
Στα 22 μου χρόνια γνωρίζω τον αντρούλη μου. Εγώ τότε πάλι στα 55κ Γίνομαι για πρώτη φορά γυναίκα, ήταν καλοκαίρι κάθε μέρα 3 φορές για μπάνιο και μετά καφέ και κλαμπάκια μέχρι το πρωί. Έχασα 5 κιλά ο άντρας μου ήταν ενθουσιασμένος. Αλλά μέχρι εκεί, από τους επόμενους μήνες ξεκίνησε ο ανήφορος, πάνω στο εξάμηνο συγκατοικήσαμε και εκεί άρχισαν τα προβλήματα Περίπου στα 65κ και βάλτε τώρα, λίγο η δουλειά, λίγο το να φτιάξουμε το σπίτι, λίγο το να κάνουμε το γάμο, λίγο η πεθερούλα μου που μας καλοταΐζει, βάλτε και τη γέννα. Μετράω 10 χρόνια άγχους, 10 χρόνια ρουτίνας, και 10 χρόνια που προσπαθώ να χάσω κιλά, με γυμναστήρια, διαιτολόγους, και ινστιτούτα αδυνατίσματος.
Παίρνω και χάνω τα τελευταία χρόνια ~ 10 με 15κ. τα 81κ. που γέννησα είναι τα περισσότερα που έχω πάει ποτέ, τώρα όμως τα πλησιάζω πάλι, έφτασα τα 77κ.
Έχω περάσει φάσεις και με εμετούς. Ελάχιστες φορές θα έλεγα ~20με25
Αλλά σε κάποιο επεισόδιο έβγαλα και αίμα. Ίσως ήμουν τυχερή γιατί τότε τρόμαξα και
το εκμυστηρεύτηκα στον αδερφό μου, ο οποίος μου είπε για την βουλιμία και
Ότι <<από αυτό πεθαίνουν οι άνθρωποι>> αυτή ήταν η ατάκα που με συγκλόνισε. έτσι αυτά κόπηκαν μαχαίρι όμως δεν έχω ηρεμίσει, κάποια στιγμή έφτασα στο σημείο να μαγειρεύω ή να αγοράζω φαγητά με σκοπό να τα μασάω και μετά να τα φτύνω έτσι ώστε να μην προκαλώ εμετούς, αλλά να μπορώ να γεύομαι, όσα μου προκαλούν αυτήν την λίγη ηδονή, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσα να το περιγράψω αυτό το συναίσθημα.
Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη απόλαυση στον άνθρωπο μετά το sex είναι το φαγητό
Το φαγητό έρχεται μεν δεύτερο αλλά μπορώ να το έχω σαν παρηγοριά παντού και συνέχεια. Ενώ όμορφες ρομαντικές στιγμές με τον άνθρωπο μου 1 φ την εβδομάδα για ~30 λεπτά και αυτό αν ήμαστε τυχεροί.(Και φυσικά δεν μιλάμε για ρομαντισμό αλλά για ανάγκη. Πού χρόνος για ρομαντισμό.)
Ο άντρας μου ακόμα δεν έχει προσέξει κάτι. Του έχω κρύψει βέβαια και αυτές της κακές μου συνήθειες όντας σίγουρη ότι θα με σιχαθεί.
Τέσπα τα είπα και ησύχασα.
Είμαι εδώ για να βρω λύσης και φίλους.
Συγνώμη για το κατεβατό αλλά και 20 χρόνια μέσα σε μια σελίδα είναι λίγο δύσκολο να χωρέσουν.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας

[NADINE_ed]

Γειά σου,Μαράκι μου!Χαίρομαι που σε γνωρίζω καλύτερα...
Ελπίζω να νιώθεις ήδη πιο ανάλαφρα μετά από αυτό σου το μοίρασμα!
Οι δρόμοι όλων μας πάνω κάτω έχουν κοινές αναφορές κι εμμονές αναφορικά με την εικόνα μας,
κοινά συναισθήματα απαξίωσης,κοινά άγχη και αγώνες,ανεξάρτητα από αριθμούς και λεπτομέρειες.
Εδώ σίγουρα θα βρεις ανθρώπους να σε νιώσουν,χωρίς εσύ να χρειαστεί να πεις πολλά,ανθρώπους,
που θα δουν τον εαυτό τους σ'εσένα κι αντίστροφα.Είναι μεγάλη ανακούφιση και παρηγοριά η αίσθηση αυτή!
Δεν αποκλείεται να βγουν και φιλίες ζωής.Σ'εμένα συνέβη με αρκετά άτομα εδώ μέσα.Αλλά ο πιο σημαντικός
σύμμαχος είναι ο εαυτός σου,εκείνη η πλευρά σου,που επιθυμεί καλύτερη ποιότητα ζωής και χαρά για το Μαράκι!
Γνώμη μου είναι,όταν νιώσεις έτοιμη,να μιλήσεις ανοιχτά για όσα αισθάνεσαι και περνάς στον άνθρωπο σου.
Είστε δέκα χρόνια μαζί,μοιράζεστε τη ζωή σας,νομίζω πως τον χρειάζεσαι όσο κανέναν άλλον αυτήν την περίοδο.
Όσο κι αν σε τρομάζει η ιδέα αυτή,σε παρακαλώ πολύ,να μη βιαστείς να την απορρίψεις!Όπως και να'χει,εμείς
είμαστε πάντα εδώ για σένα!Υπάρχει πολύ καλό κλίμα και υποστηρικτική διάθεση απ'όλα τα παιδιά!Να σε προσέχεις!
Καλή σου δύναμη στην προσπάθεια σου και καλώς σε βρίσκουμε και πάλι στην παρέα μας!Φιλάκια πολλά πολλά!

[Danai20]

Μαρία γεια σου.

Αχ αυτό το φαγητό, που καλύπτει τους ευαίσθητους ανθρώπους. Δεν ξέρω τι λύση υπάρχει. Προσωπικά έκοψα πολλούς ανθρώπους που με πρήζανε. Αποφάσισα και να ξεχάσω πολλά πράγματα.

Βασικά όμως νομίζω ότι είναι αυτή η σύγχρονη ζωή που μας έχει τσακίσει. Λες πως με τον άντρα σου βρίσκεσαι μια φορά τη βδομάδα και αγχωμένα. Λογικό, πολλά ζευγάρια είναι έτσι και χειρότερα. Όμως μετά πως στο καλό να έχει η κάθε γυναίκα κίνητρο να είναι όμορφη και επιθυμητή;

Πρέπει να βρούμε νόημα στη ζωή μας. Χόμπι, ενδιαφέροντα, παρέες, να ξαναερωτευτούμε(τον ίδιο ή άλλο άντρα).

ΥΓ. Αν σε παρηγορεί, είσαι πολύ τυχερή που δεν πέρασες στη γυμναστική ακαδημία. Την τέλειωσα πέρυσι και είμαι η μόνη από καμιά 20αριά συμφοιτητές μου που βρήκε έστω και παρτ τάιμ δουλειά. Οι υπόλοιποι είναι άνεργοι και σε κατάθλιψη.

[Instant-Karma]

Καλημέρα καρντάσι που σε έκλεψε ο ελληνικός νότος

πρώτα από όλα θα σου πω μπράβο και πως τα κατάφερες να πάρεις μόνο τόσο λίγα κιλά την περίοδο της εγκυμοσύνης! σόρρυ αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση πραγματικά. Η μητέρα μου είναι ναζί του φαγητού εφάμιλλη της γκεστάπο και των ΣΣ και όμως όταν με κουβαλούσε είχε γίνει 95 κιλά από τα 52 λολ.
Τι σχεδιάστρια είσαι δεν μας είπες! ακούγεται πολύ δημιουργικό!
Να μιλήσεις στον άνδρα σου κάποια στιγμή όλα είναι θέμα χειρισμού. Θα νιώσεις καλύτερα ίσως πιο ελεύθερη και ίσως αυτό να βοηθήσει αν και στην αρχή μπορεί να φαίνεται πολύ δύσκολο και στη θεωρία και στην πράξη.
Αυτό που κάνεις με το μάσημα και την αποβολή φαγητού το κάνει και ο Elton John και φυσικά θεωρείται βουλιμία. Βουλιμία δεν είναι μόνο ο εμετός. Μπορεί όμως να είναι μια κάποια βελτίωση.
Εσύ από αυτό που καταλαβαίνω είσαι κλασική καλλιτεχνική φύση ρίχνεσαι απόλυτα στην ηδονή και θέλεις να ρουφήξεις το μεδούλι των αυτών που θεωρείς απολαύσεις. Δίκαιο. Το φαγητό για'σένα είναι απόλαυση και φυσικά για ποιόν δεν είναι. Πιστεύω πως αν ζητήσεις βοήθεια από τους γύρω σου και βρεις κάπου να εκτονώσεις το πάθος σου θα είσαι πολύ καλύτερα. Γιατί για σένα το φαγητό δεν είναι ένα ναρκωτικό που πέφτεις πάνω του στα δύσκολα, αλλά ξέρεις να το εκτιμάς γι'αυτό που είναι. Μπορείς να εκτιμήσεις τις γεύσεις, δεν χρειάζεται η ποσότητα γι'αυτό. Είμαι σίγουρη πως θα τον βρεις τον δρόμο σου!

[LIDA_ed]

Καλώς ήρθες και από μένα Μαράκι.
Εδώ τουλάχιστον θα βρεις ανθρώπους που μπορείς να πεις τα πάντα -μα τα πάντα- και θα σε καταλάβουν και δεν θα σε σταυρώσουν...

[ANNEZINA]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ
εδώ κι εγώ όταν πρωτογράφτηκα ήμουν ένα απελπισμένο πλάσμα 96 κιλών τώρα μετά από τρεις μήνες είμαι δεκα κιλά κάτω, προχωράω, βρήκα φίλες, λέω τον πόνο μου ,γελάω, περνάω καλά και το βασικότερο παίρνω δύναμη και προχωράω....φιλιά

[badgirl]

ετσι, ηρθες στο σωστο φορουμ, κ γω μετα απο αναζητηση βρεθηκα εδω, αναζητηση να βρω ενα χωρο να με εκφραζει στην παρουσα φαση, να ταιριαζω. Δεν ξερω αο φορουμ κ τι παιζει αλλου, σιγουρα ξερω οτι εδω θα βοηθηθεις πολυ. Ημουν καπου 97 κιλα οταν ηρθα κ ειμαι κατω 10! Δεν παιζει ρολο το ποσα θα χασεις αλλα το ποσο πιο δυνατη θα νιωσεις...με παρεα ολα γινονται

[MKEH78]

NADINE
μου σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, τις συμβουλές σου, αλλά και για το χρόνο που μου αφιέρωσες.
Θα ήθελα να σου πω ότι έχω προσπαθήσει να του πω κάποια πράγματα,
όλο και το γυροφέρνω, αλλά τον βλέπω αρνητικό??..
Όντως έχω ανάγκη από την στήριξη του, αλλά άστο??. είναι μεγάλο θέμα.

Danai20
θα ήθελα να ευχαριστήσω και σένα.
και να μωρέ πολύ μου άρεσε αυτό το <<να ξαναερωτευτούμε (τον ίδιο ή άλλο άντρα).>>
ένα και σε μένα από αυτό παρακαλώ χι χι χι
Όσο για την γυμναστική ακαδημία το έχω ξεπεράσει πλέον.

Instant-Karma
Καλησπέρα και σε ένα καρντασάκι και ευχαριστώ και εσένα για τον χρόνο σου.
Πάντως σε μία εγκυμοσύνη το φυσιολογικό είναι ~ τα 15 κιλά και όχι τα 29 που έβαλα
Εγώ είχα καταφέρει με τη βοήθεια ενός ινστιτούτου να πάω 52. όπως και η μητέρα σου.
Με λιγουρεύτηκε ο καλός μου, και να τα 29 κιλάκια?..
Όσο για το επάγγελμα? σχεδιάζω σε PC οικοδομικές άδειες, φωτορεαλιστικά, έπιπλα,
και ότι έχει να κάνει με το σπίτι.
Τώρα όσο για την εικόνα που έπλασες για μένα?.
Μάλλον θα πρέπει να σου πω εγώ μπράβο? Ωραία τα λες λοιπόν.
Εσύ με τη ασχολείσαι?

LIDA, ANNEZINA, και badgirl
Σας ευχαριστώ και σας για το καλωσόρισμα
Όντως ψάχνω αυτά που περιγράφετε και εύχομαι
να τα βρω και εγώ ανάμεσα σας

[Mairy_Lou]

Καλως ορισες και απο μενα! εγω πλεον Μαρια εχω εξαρτηση απ την παρεα εδω, δεν γινεται να μη μπω καθε μερα.. και αν δεν εχω χρονο απλα ενημερωνομαι στα γρηγορα. Μπορει να μη γνωριζομαστε με τα κοριτσια αλλα τα θεωρω δικα μου ατομα.
Εχουμε ολοι τον ιδιο στοχο, παντα ειναι καλυτερα με παρεα!
Καλη συνεχεια γλυκεια μου.

[tidekpe]

Καλώς ήρθες και απο μένα, που είμαι κι εγώ σχετικά νέα. Εγώ πάντως έχω βοηθηθεί και ψυχολογικά και πρακτικά...θα δεις, ανοιχτό μυαλό μόνο να έχεις!

[MKEH78]

Σας ευχαριστώ πολύ κοριτσάκια μου.
Μόλις κοίμισα και το γιόκα μου
Και είπα να ξαποστάσω λίγο η κουρασμένη η μάνα. χι χι

[Lily_ed]

Καλή μου Μαρία, θέλω να σε καλωσορίσω στην παρέα μας και να σου ευχηθώ
να μπορέσεις να ξεπεράσεις ότι σε απασχολεί, φαίνεσαι δυνατός και έξυπνος άνθρωπος
και πιστεύω οτι δεν απέχεις και πολύ από το να φέρεις βόλτα όλες τις αναποδιές που σε ταλαιπωρούν.
Για ότι χρειαστείς είμαστε κοντά σου
πολλά φιλιά

[MKEH78]

Σε ευχαριστώ πολύ Lily μου.
Προς το παρόν είμαι σε μια μέτρια κατάσταση
όταν τα πράγματα ζορίσουν όμως...........

[Lily_ed]

Δε θα τα αφήσουμε να ζορίσουν αυτή τη φορά, γιατί τώρα είμαστε πολλοί
και μπορούμε, ..

[MKEH78]

το κειμενο που έγραφα εδω το έκανα delete
και ανοιξα νεο post για να μην μπλέκω τα παλιά με τα νέα...